#📙 നോവൽ - ഹൃദയത്തിന്റെ അവകാശി 💜💜 🔻 പാർട്ട് _66 ✍️ രചന - ജിഫ്ന നിസാർ 🥰 "നീയിങ്ങനെ ടെൻഷനാവാതെടാ ശ്രീ.. എന്താ വേണ്ടതെന്ന് ഞാൻ ഒന്നാലോചിച്ചു നോക്കട്ടെ " രോഹിത് എത്രയൊക്കെ ലളിതമായി പറഞ്ഞിട്ടും ശ്രീയുടെ ഉള്ളിലെ ആധി ഒതുങ്ങിയില്ല. ഒന്നാമതെ സമയം വൈകുന്തോറും അച്ചുവിന്റെ കാര്യം.. ഇത്രത്തോളം പ്രശ്നമുണ്ടായിട്ടും അവളെ ഇത് വരെയും ഒന്ന് കാണാൻ കൂടി പറ്റിയിട്ടില്ല. നേരിൽ ഒന്ന് കണ്ടാൽ.. എന്താണ് താൻ പോന്നതിനു ശേഷം സംഭവിച്ചത് എന്നൊന്ന് ചോദിച്ചാൽ നടന്നാ സംഭവത്തിന്റെ ചുരുളഴിക്കാൻ പാകത്തിന് എന്തെങ്കിലും തെളിവ് കിട്ടുമായിരുന്നു. അവളിപ്പോഴും icu വിൽ തന്നെയാണ്. ആരെയും കാണിക്കാതിരിക്കാൻ വേണ്ടിയാണ് അവിടെ നിന്നും മാറ്റാത്തത്. അതിനിടയിൽ വൈകുന്നേരം അങ്ങോട്ട്‌ വന്നിട്ട് പോയ പോലിസ്കാർ. അവരുടെ സംസാരത്തിൽ നിന്നും കാര്യങ്ങൾ അച്ചുവിന് എതിരാവുകയാണ് എന്നാണ് ശ്രീക്ക് മനസ്സിലായത്. ഇരുട്ടിൽ തപ്പുന്നത് പോലൊരു അവസ്ഥ.. അപ്പോഴാണ് അവന് രോഹിതിനെ ഓർമ വന്നത്. വീണ്ടും വീണ്ടും അവനെ വിളിച്ചു ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാൻ നല്ല വിമ്മിഷ്ടമുണ്ടായിട്ടും, ഇവിടെയിപ്പോ തന്നെ സഹായിക്കാൻ അവനെ കൊണ്ടാവും എന്നൊരു തോന്നൽ. അങ്ങനെ വിളിച്ചതാണ് ശ്രീ രോഹിത്തിനെ തലേന്ന് അംഗൻവാടിയിലെ ഹെൽപർ ലീവാണ് എന്ന് വിളിച്ചറിയിച്ചത് മുതൽ, അച്ചുവിന്റെ കൂടെ താനും അങ്ങോട്ട്‌ പോയതും അന്നാ കുട്ടികൾക്ക് വേണ്ടുന്ന ഭക്ഷണമെല്ലാം ഒരുമിച്ച് പാകം ചെയ്ത് താൻ മടങ്ങും വരെയുള്ളത് ശ്രീ അവനോട് വിശദീകരണത്തോടെ തന്നെ പറഞ്ഞു. "എന്റെ ഒരു ഊഹം വെച്ചിട്ട്... നീ തിരികെ പോന്ന അവിടം വരെയും യാതൊരു കുഴപ്പവുമില്ല. അതിനിടയിൽ.. അതായത് കുട്ടികൾക്ക് ഭക്ഷണം കൊടുക്കും വരെയുള്ള ആ കുറച്ചു സമയത്തിനുളിൽ അവിടെന്തോ തിരിമറി നടന്നിട്ടുണ്ട്.. അതാണ്‌ നമ്മൾ കണ്ടു പിടിക്കേണ്ടത്.." എല്ലാം കേട്ട് കഴിഞ്ഞു രോഹിത് പറഞ്ഞു. അത് തനിക്കും തോന്നിയതാണ് എന്ന് ശ്രീ അവനോട് പറഞ്ഞു. "അച്ചുവിനും അത് അറിയാൻ വഴിയില്ല ശ്രീ..അതിന് വേണ്ടി അവളെ കണ്ടിട്ടും യാതൊരു പ്രയോജനവും ഉണ്ടാവാൻ പോണില്ല. അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും സംശയം തോന്നിയാൽ തന്നെ അവൾ പിന്നെയാ ഭക്ഷണം കുട്ടികൾക്ക് കൊടുക്കില്ലല്ലോ.. ഇത് അവൾ അറിയാതെയുള്ള കെണിയാണ്.. അതുറപ്പാ.. പിന്നെ, കെണി വെച്ചവൻ അത് ആരായാലും അച്ചുവിനെ ഒന്നോതുക്കി നിർത്താനാണെന്നാ എനിക്ക് തോന്നുന്നത്. അല്ലാതെ ആ ഇത്തിരിയില്ലാത്ത കുട്ടികളോട് ആർക്കാടാ ശത്രുതയുണ്ടാവുന്നത്.." രോഹിത് പറയുന്നതെല്ലാം ശ്രീക്ക് തോന്നിയ കാര്യങ്ങൾ തന്നെയാണ്. "തനിക്കവിടെ ആരെയെങ്കിലും പരിചയമുണ്ടോ.. ഉണ്ടെങ്കിൽ.. അംഗൻവാടിയിലെ അടുക്കള വശത്തെ ഭാഗം.. അത് ഒരു നിരീക്ഷിക്കാൻ പറയണം. ആ ഭാഗത്ത് കൂടിയാവും മിക്കവാറും ശത്രു അകത്തു കയറിയിട്ടിട്ടുണ്ടാവുക.. ഭക്ഷണത്തിൽ വിഷം കാലത്തുക എന്നതായിരുന്നു അവരുടെ ടാർജറ്റ്‌.. അപ്പോൾ പിന്നെ അതിനാണല്ലോ കൂടുതൽ സാധ്യത.. അതുമല്ല ആരും ശ്രദ്ധിക്കാതിരിക്കാൻ പിറക് വശം തന്നെ തിരഞ്ഞെടുക്കും.." രോഹിത് പറയുമ്പോൾ അത് ശെരിയാണെന്ന് ശ്രീയും ഓർത്തു. "അപ്പൊ നീ ആദ്യം വേണ്ടത്.. ആരെയെങ്കിലും കൂട്ടി അങ്ങോട്ടൊന്നു പോകുക.. ഒറ്റയ്ക്ക് പോകരുത്.. പരമാവധി ശ്രദ്ധിക്കണം.. തെളിവ് നശിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു എന്നൊരു കേസ് കൂടി വരുത്തി വെക്കരുത്.. " രോഹിത് വീണ്ടും പറയുമ്പോൾ ശ്രീ മൂളി. കാര്യങ്ങളുടെ ഗൗരവം അവനും മനസ്സിലായി കഴിഞ്ഞു. "അവിടെ.. ആ ഭാഗത്തുള്ള വീടുകളിൽ എവിടെയെങ്കിലും cctv കണക്ഷൻ ഉണ്ടോ എന്ന് അന്വേഷിച്ചു നോക്കണം. അങ്ങനെ ഉണ്ടെങ്കിൽ നമ്മുക്ക് ജോലി കുറച്ചു കൂടി എളുപ്പമാണ്.." രോഹിത് പറയുമ്പോൾ ശ്രീയുടെ മനസ്സിലെക്ക് അജയുടെ മുഖം ഓർമ വന്നു. അവനിൽ ഒരു ആവേശം തുടിച്ചു. "ഒരു മിനിറ്റ് രോഹിത്.. ഞാൻ നിന്നെ വിളിക്കാം..എനിക്ക്.. എനിക്കൊരാളെ വിളിക്കണം.. നീ പറഞ്ഞ കാര്യത്തിന് ഇപ്പൊ തന്നെ തീരുമാനമാക്കി തരാൻ കഴിയുന്ന ഒരാളെ എനിക്കറിയാം.. തീർച്ചയായും അവൻ എന്നെ സഹായിക്കും.." ധൃതിയിൽ അത് പറഞ്ഞിട്ട് ശ്രീ രോഹിതിന്റെ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു. എന്നിട്ട് അജയുടെ നമ്പറിൽ വിളിച്ചു. "അജയ്.. അംഗൻവാടി പരിസരത്ത് ആരുടെയെങ്കിലും വീട്ടിൽ നീ cctv കൺഷ്ണൻ കൊടുത്തിട്ടുണ്ടോ.." ഫോൺ എടുത്തയുടനെ ശ്രീ ആദ്യം ചോദിച്ചത് അതാ.. "എന്താ ശ്രീയേട്ട.." അജയ്ക്ക് പെട്ടന്ന് ഒന്നും മനസിലായില്ല. ശ്രീ ചുരുങ്ങിയ വാക്കുകളിൽ അവനോട് കാര്യം പറഞ്ഞു. "ഞാൻ.. ഞാനൊന്ന് നോക്കട്ടെ ശ്രീയേട്ടാ.. ഇപ്പൊ തിരിച്ചു വിളിക്കാം " ശ്രീ കാര്യം പറഞ്ഞതോടെ അവനും ആവേശത്തിലാണ്.. 💜💜💜 "സാന്ദ്രയെ വിളിച്ചിട്ടുണ്ട് ഞാൻ.. അവളിങ്ങോട്ട് വരും.." പോയത് പോലെ തന്നെ ധൃതിയിലിറങ്ങി വന്നു കൊണ്ട് ഡെവി പറഞ്ഞു. "മോനെ..." ഷർട്ടിന്റെ കൈ മടക്കി പുറത്തേക്കിറങ്ങി പോകുന്നവനെ ഇന്ദിരാമ്മ പിന്നിൽനിന്നു വിളിച്ചു. "പേടിക്കേണ്ട...ഞാനെന്റെ കാമുകിയെ കാണാൻ പോകുകയല്ല.. അടുത്ത ആഴ്ച എന്റെ കല്യാണമാണെന്നും എനിക്ക് വേണ്ടി സാന്ദ്ര കാത്തിരിപ്പുണ്ടെന്നും എന്റെ മനസ്സിലുണ്ട്. ശ്രീ വിളിച്ചിട്ട്.. അങ്ങോട്ട്‌ പോകാൻ പറഞ്ഞത് കൊണ്ടാണ് ഞാൻ പോകുന്നത്. അവനിപ്പോ ഇങ്ങോട്ട് വരാൻ കഴിയാത്ത ഒരു സാഹചര്യമാണ്.ഞാനല്ലാതെ അവനെ സഹായിക്കാൻ ഇവിടെ ആരുമില്ലെന്ന് എന്നെ പോലെ തന്നെ അമ്മക്കും അറിയാമല്ലോ.. ഇനിയിപ്പോ അമ്മയെല്ലാം മറന്നു പോയാലും ജയഗോപൻ അങ്കിളിന്റെ കുടുംബത്തോട് ഒരു കടപ്പാട് ഇപ്പോഴും ഉണ്ടല്ലോ.. ഞാനത് ചെയ്യാൻ വേണ്ടി മാത്രം പോകുകയാണ്.. എന്റെ മനസ്സിൽ ഇപ്പൊ നടക്കാൻ പോകുന്ന.. നിങ്ങളെന്റെ നന്മ മാത്രം കരുതി നിശ്ചയിച്ച ആ കല്യാണതിനെ കുറിച്ച് മാത്രമാണ്.. ഇനി എനിക്ക് ഒരു ആഗ്രഹം ഉണ്ടെങ്കിൽ കൂടി ബാല എന്റെ കൂടെ വരില്ല.. അതോർത്തു കൊണ്ട് നിങ്ങൾ ഇനിയും ആ പാവത്തിനെ വിളിക്കരുത്.. മകന്റെ നല്ല ജീവിതത്തിന് എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് അതിനെ കൊല്ലാ കൊല ചെയ്യരുത്.. ഇപ്പൊ തന്നെ ഭർത്താവിന്റെ ക്രൂരത ഏറ്റവാങ്ങി ആ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പാതി ജീവനോടെ കിടക്കുന്ന അതിനെ.. ഇനി... നിങ്ങക്ക് കൂടി വല്ലതും പറയാൻ ബാക്കി ഇല്ല.." തനിക് പറയാനുള്ളതെല്ലാം ഒറ്റയടിക്ക് വെട്ടി തുറന്നു പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഡെവി ഇറങ്ങി പോയിട്ടും കണ്ണീർ തോരാതെ ഇന്ദിരാമ്മ അവൻ പോയ വഴിയേ നോക്കിയിരുന്നു. വാക്കുകൾക്കതീതമായൊരു നോവ് അപ്പോഴവരുടെ നെഞ്ചിൽ കിടന്നു വിങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. 💜💜 മുൾ മുനയിൽ നിന്നൊരു രാത്രിക്ക് ശേഷം.. പിറ്റേന്ന് വെളുപ്പിനാണ് ശ്രീയേ അജയ് വിളിക്കുന്നത്. രോഹിത്തും ശ്രീയും സംശയിച്ചത് പോലെ തന്നെ.. അതിനെ ശെരി വെക്കുന്നൊരു തെളിവോടെയാണ് അജയ് വിളിച്ചത്. "ശ്രീയേട്ടൻ ഇങ്ങോട്ട് വാ.. ഈ അംഗൻ വാടിയിലേക്ക്.ഞങ്ങൾ അവിടുണ്ട്.." അജയ് ആവിശ്യപ്പെടുമ്പോൾ ശ്രീ വരാമെന്നു പറഞ്ഞു. തനിക്കൊന്നു പുറത്ത് പോണമെന്നു പെട്ടന്ന് തന്നെ തിരിച്ചു വരുമെന്നും അച്ചുവിന്റെമേൽ ഒരു ശ്രദ്ധ വേണമെന്നും കാർത്യായിനിയെ പറഞ്ഞേൽപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ശ്രീ പുറത്തേക്കിറങ്ങി. ബൈക്കിനടുത്തേക്ക് നടക്കുന്ന വഴിയേ തന്നെ ശ്രീ രോഹിതിനെ കൂടി വിളിച്ചു. അജയ് അയച്ചു തന്ന തെളിവ് തന്റെ ഫോണിലേക്ക് കൂടി സെന്റ്‌ ചെയ്യാൻ പറഞ്ഞിട്ട് രോഹിത് ആ ഫോൺ കോൾ അവസാനിപ്പിച്ചു. അര മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ ശ്രീ അവിടെ എത്തുമ്പോൾ അജയ്ക്കൊപ്പം അവന്റെ കൂട്ടുകാർ കൂടിയുണ്ട് അവിടെ. "ഈ വിഡിയോയിൽ കാണുന്ന ആളെ എനിക്കറിയാം ശ്രീയേട്ടാ.. എന്റെ വീടിന്റെ അടുത്താ അയാളുടെ വീട്.. ആളൊരു ഉഡായിപ്പാ.. വീട്ടിൽ കയറി പൊക്കി.. നാല് പെട പെടച്ച സത്യം മണി മണി പോലെ പറയും.." അജയുടെ കൂട്ടുകാർക്ക് ആവേശവും വീര്യവുമുണ്ട്. "അങ്ങനെ ചെയ്യട്ടെ എന്ന് രോഹിത്തിനെ വിളിച്ചിട്ട് ചോദിച്ചിട്ടാണ് ശ്രീ അവർക്കൊപ്പം പോയത്. ഇത്രത്തോളം എത്തിയ സ്ഥിതിക്ക് ഇനി ഇതിന്റെ ചുരുളഴിക്കാതെ അവനും ഒരു സമാധാനമാകില്ല. ഛർദിച്ചു കൊണ്ട് അവശയായ..ഇത്തിരിയോളമില്ലാത്ത ആ കുഞ്ഞു മക്കളുടെ മുഖം അവനുള്ളിൽ നിറഞ്ഞു.. അന്നുച്ച വരെയും തന്നോട് കളി പറഞ്ഞും വഴക്കുണ്ടാക്കിയും സ്നേഹിച്ചും കൊതിപ്പിച്ചും കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന പ്രിയപ്പെട്ടവളെ ഓർത്തപ്പോഴവന്റെ രോഷം അതിന്റെ മൂർദ്ധന്യതയിലാണ്. അജയുടെ കാറിലാണ് അവരങ്ങോട്ട് പോയത്. ഒരു ഉൾ പ്രദേശമാണ്. "ആള് ഉടായിപ്പിന്റെ ആശാനാ ശ്രീയേട്ടാ.. ഇടയ്ക്കിടെ ഭാര്യ വീട്ടിൽ പോണത് പോലാ ജയിലിൽ പോയിട്ട് വരുന്നത്.. എണ്ണിയാൽ ഒതുങ്ങാത്ത അത്രേം കേസ് പുള്ളിയുടെ തലയിലുണ്ട്. എന്നാലും അതിന്റെ യാതൊരു അഹങ്കാരവുമില്ല. കാശ് കൊടുത്ത് എന്ത് ചെയ്യാൻ പറഞ്ഞാലും അതിനി എത്ര റിസ്ക് ആണേലും പുള്ളി ആരോടും നോ പറയില്ല.. ഉഷാറാക്കാം എന്നൊറ്റ വാക്ക് പറഞ്ഞ പിന്നെ അത് നടക്കും.. നാട്ടുകാർക്ക് പേടിയാണേലും പുറത്തൊക്കെ ആൾക്ക് നല്ല പേരുണ്ട്.. ആളെ അന്വേഷിച്ചു കൊണ്ട് പുറത്ത് നിന്നും ആളുകൾ വരാറുണ്ട്.. വരുന്നതൊക്കെ ഓരോ വള്ളി കെട്ട് കേസായിരിക്കും എന്നത് വേറെ കാര്യം.." അങ്ങോട്ടുള്ള യാത്രയിൽ കാണാൻ പോകുന്നയാളുടെ ചരിത്രം മുഴുവനും അജയും അവന്റെ കൂട്ടുകാരും ശ്രീയേ പറഞ്ഞു കേൾപ്പിച്ചു. ശ്രീ അവർ പറയുന്നതെല്ലാം ശ്രദ്ധയോടെ കേൾക്കുന്നുണ്ട്. ഒരു ഉൾപ്രദേശമാണ്. അവർ പറഞ്ഞതെല്ലാം ശ്രീ അപ്പപ്പോൾ തന്നെ രോഹിതിനെ അറിയിക്കുന്നുണ്ട്. അവന്റെ നിർദ്ദേശങ്ങൾക്കനുസരിച്ചാണ് പിന്നെയുള്ള ഓരോന്നും ചെയ്യേണ്ടത്.. ഒടുവിൽ, അജയ് കാർ ഒതുക്കി നിർത്തുമ്പോൾ ശ്രീ തന്നെയാണ് ആദ്യം ഇറങ്ങിയത്. അവന് പിറകെ അവർ അഞ്ചു പേരും. "പറഞ്ഞതെല്ലാം ഓർമയുണ്ടല്ലോ..കൈ തരിപ്പ് തീർക്കണ്ട എന്നൊന്നും ഞാൻ പറയുന്നില്ല. പക്ഷേ സൂക്ഷിച്ചു വേണം.. അവനെ നമ്മുക്കിനിയും ആവിശ്യമുണ്ട്.. അവനിലൂടെ മാത്രമേ നമ്മൾക്ക് അവനെ അങ്ങോട്ട് പറഞ്ഞു വിട്ടവരിലേക്ക് എത്തി പെടാനാവൂ.." ശബ്ദം കുറച്ച് ചുറ്റുമൊന്നു നോക്കിയിട്ട് ശ്രീ കൂടെ വന്നവരെ ഓർമ്മിപ്പിച്ചു. അതെല്ലാം തലയാട്ടി സമ്മതിച്ചു എങ്കിലും, അവരുടെ മുഖം കാണുമ്പോൾ ശ്രീക്കത് അത്ര വിശ്വാസമായില്ല. "ഒരു കാരണവശാലും അവൻ രക്ഷപ്പെട്ടു പോകരുത്.." അങ്ങോട്ടിറങ്ങി ചെന്നിട്ട് ആ വീടിന്റെ വാതിൽ തട്ടി കാത്ത് നിൽക്കുമ്പോൾ ശ്രീ പിന്നെയും അവരെ ഓർമ്മിപ്പിച്ചു.. തുടരും.. കുഞ്ഞ് മക്കളോടാ അവന്റെയൊരു... കയ്യിൽ കിട്ടിയാൽ എനിക്ക് രണ്ടടി കൊടുക്കണം.. അതിപ്പോ ആര് എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും ഞാൻ കൊടുത്തിരിക്കും.. 💪💪 റിവ്യൂ ഇട്ടിട്ട് പോണേ.. സ്നേഹത്തോടെ j❣️f #📔 കഥ