ആരോ ഒരാൾ ""ഏയ് അമ്മാ എന്താ ചെയ്യുന്നേ.. ഇങ്ങ് താ ഞാൻ തന്നെ കെട്ടിക്കോളാം "" അവൾ ബലമായി അമ്മയിൽ നിന്നും ഹെയർബാൻഡ് മേടിച്ചു... അപ്പോളും അവളെന്തോ ചിന്തയിൽ ആയിരുന്നു.. യാന്ത്രികമായി വീണ്ടും അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു... മകൾക്ക് ലഞ്ച് എടുക്കാൻ പാത്രം എടുത്തു വെച്ചു.. വാട്ടർ ബോട്ടിൽ എടുത്തു... പക്ഷേ എല്ലാം ഏതോ ഒരു ലോകത്തെന്നപോലെ.. എല്ലാം മേശപ്പുറത്ത് എടുത്ത് വെച്ച് വെറുതെ നോക്കി നിന്നു.. എന്താ അമ്മായിത് സ്കൂൾ ബസ് ഇപ്പൊ വരും. ഇങ്ങോട്ട് മാറിക്കെ.. ഞാൻ എടുത്തോളാം... മകൾ ദേഷ്യത്തിൽ അവളെ തള്ളിമാറ്റി.. ലഞ്ച്ബോക്സിൽ ലഞ്ച് എടുത്ത് ബാഗിൽ വെച്ചു.... പോകാൻ നേരം അമ്മയെ നോക്കി... അവൾക്ക് സഹതാപം തോന്നി അമ്മയോട്.. ഇന്നിപ്പോ ഒരാഴ്ച ആയിരിക്കുന്നു അമ്മ ഇങ്ങനെ എല്ലാം യാന്ത്രികമായി...എന്തോ ആ മനസ്സിനെ വല്ലാതെ സങ്കടപ്പെടുത്തുന്നു... ഒന്നും പറയാതെ എങ്ങനെ അറിയും.. അമ്മാ...ഇങ്ങോട്ട് നോക്കമ്മ... എന്താ അമ്മ ചെയ്യണേ... ഇങ്ങോട്ട് നോക്ക്.. ഷൂ എടുത്ത് തരാൻ പറഞ്ഞതിന് നോക്ക് അമ്മ ബാഗിൽ വെക്കുന്നത് എന്തിനാ.. അമ്മക്ക് എന്താ പറ്റിയെ.. ഇങ്ങോട്ട് നോക്ക്... അമ്മാ... മോള് അമ്മയെ കുലുക്കി വിളിച്ചു... രണ്ടു മൂന്നു പ്രാവശ്യത്തെ വിളിയിൽ അമ്മ ഞെട്ടലോടെ വിളികേട്ടു.. മകൾ അമ്മക്ക് നേരെ കൈവീശി ബസ്സിൽ കയറി പോയി... മകൾ പോയി കഴിഞ്ഞതും വീണ്ടും വീട്ടിൽ കയറിയ അമ്മ ഓരോന്ന് അടുക്കി വെക്കുന്നതിനിടയിൽ മൊബൈൽ കണ്ടു.. സങ്കടത്തോടെ ഒപ്പം അവജ്ഞയോടെ അതെടുത്ത് ടേബിളിൽ വെച്ചു.. ഇനി തൊടാൻ ഇഷ്ടപ്പെടാത്തത് പോലെ.. പക്ഷേ ഏറെ നേരം അങ്ങനെ ഒഴിവാക്കാൻ സാധിച്ചില്ല... വീണ്ടും വീണ്ടും ഏതോ ഒരു ഉൾവിളി പോലെ അതെടുത്ത് ആ പ്രൊഫൈലിലേക്ക് വീണ്ടും വീണ്ടും നോക്കി... നെഞ്ചു പറിയുന്നൊരു നീറ്റൽ... സങ്കടം കൊണ്ട് കണ്ണുനിറഞ്ഞ് സ്‌ക്രീനിൽ ഒന്നും കാണാതായി..വേദനയോടെ ഒരു നിലവിളി തൊണ്ടയിൽ എത്തി നിൽക്കുന്നു.. പുറത്തേക്ക് വിടാനാവില്ല.. എന്ത് പറ്റി തനിക്ക്.. ഇത്രയധികം തന്നെ അയാൾ കീഴടക്കിയോ... അദ്‌ഭുതം തന്നെ..വെറുതെ തോന്നിയ ഇഷ്ടം.. വെറും നേരംപോക്ക് ആയി തുടങ്ങി.. പരസ്പരം എല്ലാമെല്ലാം പറയുമ്പോൾ അറിഞ്ഞില്ല... ഇങ്ങനൊരു മാറ്റം... ആദ്യമൊക്കെ സംസാരിക്കാൻ അയാളും സമയം കണ്ടെത്തിയിരുന്നില്ലേ... അതോ വെറും അഭിനയം മാത്രം ആയിരുന്നോ?? എങ്കിൽ എന്തിന് വേണ്ടി?? പെട്ടെന്നിങ്ങനെ മിണ്ടാതെ ആയപ്പോളാണ് സത്യത്തിൽ അയാൾ എത്ര മാത്രം മനസ്സിൽ ആഴത്തിൽ പതിഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്ന് മനസിലായത്... എത്രത്തോളം ചിന്തകളും ചെയ്തികളും കീഴടക്കി എന്ന് മനസിലായത്... ഇനിയെന്ത്?? അറിയില്ല... ആഴക്കടലിൽ കൊണ്ട് പോയി ഉപേക്ഷിച്ചു കളഞ്ഞു... ചുറ്റും മോഹാന്ധകാരത്തിന്റെ കരകാണാത്ത അലകൾ മാത്രം.... ഇന്നിതാ പ്രജ്ഞ നശിച്ചു എന്തൊക്കെയോ ചെയ്തു കൂട്ടുന്നു... ഇത്രമേൽ എന്നെ കീഴടക്കികളഞ്ഞിട്ട് തികച്ചും അന്യനെപ്പോലെ... ഇപ്പോ കാണാൻ ആഗ്രഹിക്കാത്തവണ്ണം എന്ത് തെറ്റാ ഞാൻ ചെയ്തത്??? അറിയില്ല... ആരോട് ചോദിക്കും?? അയാളോട് ഒരു നൂറു തവണ ചോദിച്ചു കഴിഞ്ഞു. പക്ഷേ ഒരിക്കൽപ്പോലും ഒരു മറുപടി കിട്ടിയില്ല....മനപ്പൂർവം അല്ലെ... ആയിരിക്കും... ഇപ്പോളും കാത്തിരിക്കുന്നു ഒരു പിൻവിളിക്കായി... ഇല്ലെങ്കിൽ ഇത്രമേൽ എന്നെ കീഴടക്കിയതെന്തിനെന്ന് ചോദിക്കാൻ....അത്രമേൽ തന്റെ മനസ്സു കീഴടക്കിയ അയാൾക്കായി..... ആ സമയം ആകുലതകളില്ലാത്ത കുറുമ്പുകാരിയായ വെറും കൗമാരക്കാരിയായി..... വെറുതെ നടക്കാത്ത സ്വപ്നം.... അവളിൽ ഒരു ചിരി വിടർന്നു.... വല്ലാതെ മനസ്സ് വേദനിച്ചവളുടെ ചിരി..... അതിൽ തന്റെ മനസ്സ് ഒളിപ്പിച്ചു ജോലികളിൽ മുഴുകി... ✍️പവിഴമല്ലി #📔 കഥ #📝 ഞാൻ എഴുതിയ വരികൾ #💌 പ്രണയം