. ലൈലത്താ ഡാ.... കാബൂളിവാലാ .... വിളി കേട്ടയുടനെ ആരാണെന്നൊന്നും നോക്കാൻ നിന്നില്ല.... പരിസരത്തെവിടെയെങ്കിലും നല്ല കല്ലുണ്ടോ എന്നായിരുന്നു ആദ്യം നോക്കിയത്.. വിളിച്ചതാരായാലും തല എറിഞ്ഞു പൊട്ടിക്കുക എന്നത് തന്നെയാണ് ലക്ഷ്യം... പക്ഷേ എന്ത് ചെയ്യാനാ വിളിച്ചയാളുടെ ഭാഗ്യമോ എന്റെ ഭാഗ്യദോഷമോ എന്തോ ഒരാവശ്യം വന്നു നോക്കിയപ്പോൾ കല്ല്‌ പോയിട്ട് വാരിയെറിയാൻ പറ്റിയ ഇച്ചിരിക്കോളം ചരലുപോലും പരിസരത്തെവിടെയും ഇല്ല... കല്ല്‌ കിട്ടാത്ത സ്ഥിതിക്ക് തൽക്കാലത്തേക്ക് തുപ്പിയോ കടിച്ചോ പ്രതികരിക്കാം എന്ന് കരുതിയാണ് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയത്... ആളെ കണ്ടതോടെ എന്റെ എല്ലാ ദേഷ്യവും പമ്പകടന്നു... സംഗതി വേറാരുമല്ല എന്റെ ഖൽബിന്റെ ഖൽബായ ലൈലത്താ ആയിരുന്നു അത്... എന്റെ ആദ്യത്തെ പ്രണയം... എന്നെക്കാളും ഒരു പത്തുപതിനാല് വയസ്സിന്റെ മൂപ്പുണ്ടാവും മൂപ്പത്തിക്ക്... ഈ പ്രണയത്തിന് ജാതിയും മതവും പ്രായവുമൊന്നും ഇല്ലെന്നാണല്ലോ... ഞാൻ മൂപ്പത്തിയെ വല്ലാണ്ടങ് പ്രണയിച്ചു... അന്നത്തെ കാലത്ത് എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഞാൻ ആകെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന രണ്ടേ രണ്ടു പേരേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.. അതും രണ്ടു പെണ്ണുങ്ങൾ.. ഒന്ന് എന്റെ സ്വന്തം ഉമ്മച്ചി രണ്ടാമത്തേത് എന്റെ സ്വന്തം ലൈലത്താ... ഞങ്ങടെ വീട്ടിൽ നിന്നും രണ്ടു വീട് മാറിയാണ് മൂപ്പത്തിയുടെ വീട്... കുഞ്ഞായിരുന്നതുകൊണ്ട് എന്റെ സഞ്ചാരസ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ പരിധിയും ലൈലത്താന്റെ വീടാണ്... ഉമ്മച്ചി ഒഴികെ ബാക്കിയുള്ള സകല തെണ്ടികൾക്കും എന്നെ കാബൂളിവാല എന്ന് വിളിച്ചു കളിയാക്കുന്ന പണിയാണ്.. എല്ലാർക്കും എന്റടുത്തുനിന്നും കണക്കിന് കിട്ടുകയും ചെയ്യും.. പക്ഷേ ലൈലത്താ മാത്രം കാബൂളിവാല എന്ന് വിളിക്കുമ്പോൾ എന്താന്നറിയില്ല എനിക്ക് ഒട്ടും ദേഷ്യം വരില്ല... മൂപ്പത്തിയുടെ മുഖത്ത് എപ്പോഴും നല്ലൊരു പുഞ്ചിരി ഉണ്ടാവും ആ ചിരി കണ്ടാൽ എന്റെ സകല ദേഷ്യവും അലിഞ്ഞലിഞ്ഞില്ലാതാവും... ഇടയ്ക്കിടെ ഞാൻ മൂപ്പത്തിയെ സ്വപ്നം കാണാറും ഉണ്ട്... ലൈലത്താ നല്ല ആവി പറക്കുന്ന കോഴിബിരിയാണിയും എന്നെക്കാളും വലിപ്പമുള്ള കോഴിക്കാല് പൊരിച്ചു വച്ചതും പിന്നെ ഉണക്കമീൻ ചുട്ടതും ഒക്കെ നിരത്തി വച്ചിട്ട്.. കാബൂളിവാലാ എന്ന് നീട്ടി വിളിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ തിന്നാനായി ഓടുന്നതാണ് സ്വപ്നം.. പക്ഷേ എത്ര ഓടിയാലും ഞാൻ അടുത്തെത്തൂല... അപ്പോഴേക്കും എന്റെ ഓട്ടം കാരണം കൂടെ കിടന്ന ഇക്കയും ഇത്തയുമൊക്കെ കട്ടിലിൽ നിന്നും താഴത്തെത്തിയിട്ടുണ്ടാവും... ഇക്കയെയും ഇത്തയെയും എനിക്ക് കണ്ണിനു നേരെ കണ്ടൂട... സകല തെണ്ടികളും എന്നെ കളിയാക്കാനുള്ള പ്രധാന കാരണം ആ രണ്ടു ഹമുക്കുകളും പിന്നെ എന്റെ സ്വന്തം ഡാഡിയും ആണ്... അവര് രണ്ടുപേരും ഇച്ചിരി വെളുത്തുപോയതാണ് ഞാൻ ചെയ്ത അപരാധം.. ഉമ്മച്ചിയുടെ നിറമാണ് രണ്ടാൾക്കും എനിക്ക് കിട്ടിയത് ബാപ്പയുടെ നിറവും... ഈ കാബൂളിവാല വിളിക്ക് പുറകിലും മൂപ്പരുടെ കറുത്ത കരങ്ങളാണ്... മൂപ്പരുടെ ഓലക്കമ്മലെ ചീഞ്ഞളിഞ്ഞ ദീർഘവീക്ഷണത്തിന്റെ ചലിക്കുന്ന രക്തസാക്ഷി മണ്ഡപമാണ് ഞാൻ എന്ന് വരെ പലപ്പോഴും തോന്നിയിട്ടുണ്ട്.. മൂപ്പര് എനിക്ക് വാങ്ങിത്തരുന്ന ട്രൌസർ തന്നെയാണ് ഞാൻ അക്കാലത്ത് കേട്ടിരുന്ന പാതി ചീത്തപ്പേരുകളുടെ പ്രധാന ഉത്തരവാദി... മൂപ്പരുടെ ദീർഘവീക്ഷണം കാരണം നാലോ അഞ്ചോ കൊല്ലം കഴിഞ്ഞാലും എനിക്ക് ഉപയോഗിക്കാൻ യാതൊരു ബുദ്ധിമുട്ടും ഇല്ലാത്ത ട്രൌസർ വാങ്ങിത്തന്ന് മൂപ്പര് മാതൃകയായി... ഞാൻ ഏകദേശം ആ ട്രൌസറിൽ കൊള്ളാവുന്നതിന്റെ പാതിപോലും ആവുന്നതിനു മുന്നേ തന്നെ അതിന്റെ കഥ കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകും... അടുത്തത് കുറച്ചുടെ ചെറുത് വാങ്ങാൻ പറയുമ്പോഴേക്കും മൂപ്പര് ദീർഘവീക്ഷണം വിളമ്പി അടുത്ത നാലഞ്ച് കൊല്ലം കഴിഞ്ഞിട്ട് ഇടാൻ പാകത്തിനുള്ളത് വാങ്ങിയിട്ടുണ്ടാവും... ഈ ഒരു ട്രൌസർ കാരണം എന്റെ ശത്രുക്കളുടെ ലിസ്റ്റിൽ പ്രധാനി സ്വന്തം വാപ്പ തന്നെയാണ്... ഏകദേശം ആ ചുറ്റുവട്ടത്തുള്ള 90 ശതമാനം ആളുകളും ആ ഒരു ട്രൌസർ കാരണം തന്നെയാണ് എന്റെ ശത്രുക്കളായി മാറിയത്... അതിനിടയിൽ ലൈലത്താ മാത്രം വേറിട്ട്‌ നിന്നു... എന്നെ എപ്പോഴും കാബൂളിവാല എന്ന് വിളിച്ചു കളിയാക്കിയാലും മൂപ്പത്തിയുടെ വീട്ടിൽ എന്തുണ്ടാക്കിയാലും അതിലൊരു പങ്ക് എനിക്കായി മാറ്റി വച്ചിട്ടുണ്ടാകും... പിന്നെ മൂപ്പത്തിയുടെ ചിരി സ്നേഹത്തോടെയുള്ള പെരുമാറ്റം എല്ലാം എനിക്ക് പെരുത്തിഷ്ടമായിരുന്നു... പക്ഷേ ആ സന്തോഷവും അധികകാലം നീണ്ടു നിന്നില്ല... മൂപ്പത്തിയെ പെണ്ണ് കാണാൻ വേണ്ടി ഒരു സുന്ദരക്കുട്ടപ്പൻ ചെക്കൻ അംബാസിഡർ കാറിൽ വന്നിറങ്ങിയത് മൂക്കളയും ഒളിപ്പിച്ചു ഊർന്ന് വീഴാൻ തുടങ്ങുന്ന കാബൂളിവാല ട്രൌസർ ഒറ്റക്കൈ കൊണ്ട് വലിച്ചു പിടിച്ചു വേലിക്കൽ നിന്നുകൊണ്ട് ഏറെ കൗതുകത്തോടുകൂടിയാണ് ഞാൻ നോക്കിക്കണ്ടത്... ലൈലത്താനെ പെണ്ണ് കാണാൻ വേണ്ടിയാണ് വരുന്നതെന്നും അടുത്തു തന്നെ കല്യാണമുണ്ടാവും എന്നൊക്കെ അറിയാമെങ്കിലും ഒരു നിരാശാകാമുകന്റെ യാതൊരുവിധ ഭാവവിന്യാസങ്ങളും തെളിയാത്ത മുഖവുമായി വായും പൊളിച്ചു വളരെ കൗതുകത്തോടുകൂടിയായിരുന്നു ഞാനാ കാഴ്ച കണ്ടുനിന്നത്... കാരണം വേറൊന്നുമല്ല... ഞാൻ ആദ്യമായൊരു പെണ്ണുകാണലിനു ദൃക്‌സാക്ഷിയാവുന്നത് അന്നായിരുന്നു... ചെറുക്കൻ നല്ല വെളുത്തു തുടുത്ത് തക്കാളിപ്പഴം പോലുള്ള ചുണ്ടും മമ്മുട്ടീടെ മൊഞ്ചും ഒക്കെയുള്ള ഒരു ചുന്ദരക്കുട്ടപ്പൻ ആയിരുന്നു.... നല്ല പുള്ളിക്കുപ്പായമൊക്കെ ഇട്ടു പഴംപൊരിക്ക് റബ്ബർബാൻഡ്‌ ഇട്ടപോലുള്ള വീതികുറഞ്ഞ ബെൽറ്റും കെട്ടി വേലിക്കൽ നിന്നിരുന്ന എന്റെ അടുത്തൂടെ മൂപ്പര് കടന്നുപോയപ്പോൾ നല്ല ഫോറിൻ അത്തറിന്റെ മണം എന്റെ മൂക്കിലേക്ക് അടിച്ചു കേറി.... പിറ്റേന്ന് മുതൽ ലൈലത്താ ഭയങ്കര സന്തോഷത്തിൽ ആയിരുന്നു... കാബൂളിവാലാ വിളിയൊക്കെ നിന്നു... ഏത് സമയവും ഒറ്റക്കിരുന്ന് എന്തൊക്കെയോ ആലോചിച്ചു ചിരിച്ചോണ്ടിരിക്കും... ഞാൻ അല്പം മാറിയിരുന്നു വല്ലാത്തൊരു കൗതുകത്തോടെ ആ ചിരി കണ്ടാസ്വദിക്കും... അങ്ങനെ ഒറ്റക്കിരുന്നു ചിരിച്ചു ചിരിച്ചു ലൈലത്താക്ക് വട്ടായോ എന്ന് വരെ എനിക്ക് തോന്നിത്തുടങ്ങി... വേറൊന്നുമല്ല അതുവരെ ശാന്തസ്വഭാവക്കാരിയായിരുന്ന ലൈലത്താ ഇടയ്ക്കിടെ അക്രമകാരിയായി മാറാൻ തുടങ്ങി... മുപ്പത്തി ഇടയ്ക്കിടെ ഒറ്റക്കിരുന്നു ചിരിക്കുന്നതിനിടക്ക് എന്നെ നുള്ളാനും മാന്താനും കടിക്കാനുമൊക്കെ തുടങ്ങി... കവിളിൽ രണ്ടു കൈകൊണ്ടും പിടിച്ചു ഞെക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് നന്നായി വേദനിക്കും... അവസാനം ഞാൻ ഇപ്പൊ കരയും എന്നാവുമ്പോഴാണ് പിടി വിടുക... അങ്ങനെ അധികം വൈകാതെത്തന്നെ ലൈലത്താന്റെ കല്യാണദിവസവും വന്നെത്തി... മൂപ്പത്തിയുടെ കല്യാണത്തലേന്നാണ് ഞാൻ ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായി പാന്റിടുന്നത്.. പെണ്ണ് കാണാൻ വന്നപ്പോൾ മൂപ്പരിട്ട അതേ കളർ കുപ്പായവും പിന്നെ വീതികുറഞ്ഞൊരു ബെൽറ്റും അപ്പോഴേക്കും ഞാൻ വീട്ടിൽ പടപൊരുതി സ്വന്തമാക്കിയിരുന്നു... ലൈലത്താന്റെ അടുത്തേക്ക്‌ അടുക്കാൻ പറ്റിയില്ല... അങ്ങോട്ടേക്ക് ചെല്ലുമ്പോഴേക്കും ആരെങ്കിലും പിടിച്ചു പുറത്തിടും... ഏതായാലും ആ കല്യാണവീട്ടിലും പരിസരത്തുമൊക്കെയായി ഞാൻ കറങ്ങി നടക്കുന്നതിനിടക്ക് അതുവരെ കാണാത്ത കുറെ കൂട്ടുകാരെ കിട്ടി... അവരോടൊപ്പം കൂടിയതോടെ ഞാൻ പതിയെ ലൈലത്താനെ മറന്നു.. പിന്നെ കളിയും ചിരിയും ഓട്ടവും പാച്ചിലുമൊക്കെയായി വല്ലാതങ് അർമാദിച്ചു അവസാനമായി ലൈലത്താനെ കാണുന്നത് മൂപ്പത്തിയെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോകുമ്പോഴാണ്... മൂപ്പത്തിയുടെ ചുണ്ടിൽ എന്നും കാണുന്ന ചിരി അന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല... ആ കണ്ണുകൾ ചുവന്നു കലങ്ങി കവിളിലൂടെ കണ്ണുനീർ ഒലിച്ചിറങ്ങുന്നത് ആൾക്കൂട്ടത്തിനിടയിലൂടെ നുഴഞ്ഞു കയറി മുന്നിലെത്തിയ ഞാൻ അല്പം ഗദ്ഗദത്തോടെയാണ് നോക്കിക്കണ്ടത്... അപ്പോഴെനിക്ക് ശരിക്കുമൊരു നിരാശാകാമുകന്റെ ഫീൽ ഉണ്ടായിരുന്നു... അവസാനം കാറിൽ കയറി പോകുന്നതിനു മുൻപ് എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് കൈവീശി കാണിച്ചപ്പോൾ സന്തോഷം കൊണ്ട് തുള്ളിച്ചാടാൻ തോന്നി.. ആദ്യമായാണ്‌ എനിക്കൊരാൾ ടാറ്റ തരുന്നത്... ഇത്ത കണ്ണിൽ നിന്നും മായുന്നത് വരെ ഞാൻ കൈകൾ വീശിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു... ലൈലത്താ പോയി കുറച്ചു കഴിഞ്ഞതോടെ ഇത്താന്റെ വീട്ടുകാരും അവിടെനിന്നും എങ്ങോട്ടോ പോയി.. വീട് വിറ്റിട്ടാണ് കല്യാണം നടത്തിയതെന്ന് ആരൊക്കെയോ പറഞ്ഞുകേട്ടു... പിന്നീടൊരിക്കലും ഞാൻ എന്റെ ലൈലത്താനെ കണ്ടിട്ടില്ല... ആയിടക്കാണ് ഞാൻ സ്ത്രീധനം എന്താണെന്നൊക്കെ അറിഞ്ഞു വരുന്നത്... എന്റെ ലൈലത്താനെ ഒരിക്കലും കാണാൻ പറ്റാത്ത വണ്ണം എന്നിൽ നിന്നും അകറ്റിയത് സ്ത്രീധനമാണെന്ന് ഞാൻ എങ്ങനെയൊക്കെയോ അറിഞ്ഞു... അല്ലെങ്കിൽ ആ വീട് വിറ്റു ലൈലത്താന്റെ വീട്ടുകാർക്ക് അവിടെനിന്നും പോകേണ്ടി വരില്ലായിരുന്നു... അങ്ങനെയാവുമ്പോൾ ഇടയ്ക്കിടെ പുത്യാപ്ലയുടെ കൂടെ വിരുന്നുവരുന്ന ലൈലത്താനെ എനിക്ക് അകലെനിന്നെങ്കിലും കാണാൻ പറ്റുമായിരുന്നു എന്നെന്റെ കുഞ്ഞി മനസ്സ് എന്നോടായി മന്ത്രിച്ചു... എന്റെ ലൈലത്താനെ എന്നിൽനിന്നകറ്റിയ സ്ത്രീധനത്തെ ഞാൻ അറിയാതെ വെറുത്തു തുടങ്ങി... പാന്റിട്ടു നടക്കാൻ തുടങ്ങിയതോടെ കാബൂളിവാല വിളിയൊക്കെ ഏകദേശം അവസാനിച്ചു... പിന്നെയുണ്ടായിരുന്നത് നിറത്തിന്റെ പ്രശ്നമാണ്... അത് ഞാൻ ഒരുവിധം നല്ല വൃത്തിയായി നടന്നും പ്രത്യേക തരത്തിൽ മുടിയൊക്കെ ഒതുക്കി വച്ചും അല്പം പരിഷ്കാരി ആയതോടെ ആളുകൾ നിറത്തെക്കുറിച്ചൊന്നും മിണ്ടാതായി... അല്ലേലും ഞാൻ അത്ര കരുത്തിട്ടൊന്നുമല്ല... വെളുപ്പിനും കറുപ്പിനും ഇടയിലുള്ള രണ്ടിനേക്കാളും മൊഞ്ച് കൂടുതലുള്ള ഒരു പ്രത്യേക നിറമായിരുന്നു എനിക്ക്... അതുകൊണ്ട് തന്നെ എന്റെ നടപ്പും കോലവും മാറിയതോടെ പരിഹസിച്ചിരുന്നവരെല്ലാം അല്പം അസൂയയോടെ എന്നെ നോക്കിക്കാണാൻ തുടങ്ങി... സ്ത്രീധനം വീണ്ടും വില്ലനായത് എന്റെ ഇത്താത്താന്റെ കല്യാണത്തിനാണ്.. അന്നത്തെ നടപ്പനുസരിച്ചു വളരെ കുറഞ്ഞ സ്ത്രീധനമായിരുന്നു അളിയന്റെ വീട്ടുകാർ ചോദിച്ചിരുന്നത്... അതുപോലും കൊടുക്കാൻ ഗതിയില്ലായിരുന്നെങ്കിലും കല്യാണം ഉറപ്പിച്ചു... കടം വാങ്ങിയും പലരുടെയും സഹായത്താലുമൊക്കെ പറഞ്ഞുറപ്പിച്ചതിന്റ പാതിയെ കൊടുക്കാൻ പറ്റിയിരുന്നുള്ളൂ.. അളിയന്റെ വീട്ടുകാർ നല്ല സ്നേഹമുള്ളവരായതുകൊണ്ട് അവർ പിന്നീടൊരിക്കലും സ്ത്രീധനത്തെക്കുറിച്ചൊന്നും പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും ഉപ്പാന്റെയും ഉമ്മയുടെയും ഉള്ളിൽ തീ തന്നെ ആയിരുന്നു... അങ്ങനെയാണ് ഇക്കയെക്കൊണ്ട് നേരത്തെ കല്യാണം കഴിപ്പിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചത്.. അങ്ങനെ അവനു കിട്ടിയ സ്ത്രീധനം കൊണ്ട് പെങ്ങളുടെ കടം വീട്ടി... പിന്നീട് വലിയ അല്ലലൊന്നും ഇല്ലാതെ കഴിയുന്നതിനിടക്കാണ് എനിക്ക് മരുഭൂമിയിലേക്ക് നിധി തേടിപ്പോകാൻ ഒരു അവസരം വന്നു ചേർന്നത്‌... നാടും നാട്ടുകാരെയും വീട്ടുകാരെയുമൊക്കെ പിരിഞ്ഞു കുറച്ചുകാലം കഴിയേണ്ടി വന്നെങ്കിലും അത്യാവശ്യം വീടൊക്കെ നന്നാക്കി മഹറു വാങ്ങാനും കല്യാണച്ചിലവിനുള്ള പണവും കണ്ടെത്തിയിട്ടാണ് അവിടെനിന്നും നാട്ടിലേക്ക് പോന്നത്.. നാട്ടിലെത്തിയ ഉടനെ വീട്ടുകാർ ജോറായി കല്യാണം നോക്കാൻ തുടങ്ങി... ഇങ്ങനെയുള്ള പെണ്ണ് വേണം എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ പാവപ്പെട്ട വീട്ടിലെ സ്ത്രീധനം തരാൻ ഗതിയില്ലാത്ത ഒരു കുട്ടി മതി എന്നായിരുന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞത്... വീട്ടുകാരും സന്തോഷത്തോടെ എന്റെ ഡിമാൻഡ് അംഗീകരിച്ചു... അപ്പോഴും എന്റെ മനസ്സിൽ ലൈലത്തായുടെ മുഖമായിരുന്നു... മൂപ്പത്തിയെപ്പോലെ എപ്പോഴും ച്ചിരിക്കുന്ന വെളുത്തു ചുവന്ന കവിളുകളും വിടർന്ന കണ്ണുകളുമൊക്കെയുള്ള ഒരു പെൺകുട്ടി ആയിരുന്നു എന്റെ മനസ്സിൽ... അവസാനം ബ്രോക്കർ ഹംസക്കായുടെ കെയറോഫിൽ അങ്ങനെതന്നെ ഉള്ള ഒരു മൊഞ്ചത്തിയെ എനിക്ക് കിട്ടി... മൂപ്പര് ഫോട്ടോ കാണിച്ചപ്പോൾ ഞാനാകെ അന്തംവിട്ടുപോയി.. എന്റെ ലൈലത്താനെ മുറിച്ചു വച്ചതുപോലെയുണ്ട് ആ മൊഞ്ചത്തിയെ കാണാൻ... "വാപ്പയില്ലാത്ത കുട്ടിയാണ് പാവപ്പെട്ട വീടാണ്.. ഉമ്മയും മൂന്നു പെണ്കുട്ടികളും ഉള്ളതിൽ മൂത്ത കുട്ടിയാണ് ഇത്... സ്ത്രീധനം വാങ്ങാത്തതൊക്കെ നല്ല കാര്യം തന്നെ... പക്ഷേ നീയൊന്നു വീണാൽ താങ്ങി നിർത്താൻ പോലും ആരും ഉണ്ടാവില്ല... പോരാത്തതിന് ആ കുടുംബത്തിന്റെ മുഴുവൻ ഉത്തരവാദിത്തവും നിന്റെ തലയിലായിരിക്കും.. ശരിക്കൊന്നു ആലോചിക്ക് " എന്നൊക്കെ ഹംസക്കാ എന്നോട് പറഞ്ഞെങ്കിലും എന്റെ ചെവിയിൽ അന്നേരം അതൊന്നും കേറിയില്ല... അങ്ങനെ പെണ്ണുകാണൽ ദിനം വന്നെത്തി... ഞാനും ഹംസാക്കായും കൂടി കുളിച്ചൊരുങ്ങി കുട്ടപ്പന്മാരായി പെണ്ണ് കാണാൻ വേണ്ടി ആ കൊച്ചു വീടിന്റെ പടികൾ കടന്നു നടുമുറ്റത്തെത്തിയപ്പോൾ കുട്ടിയുടെ ഉമ്മ ഞങ്ങളെയും കാത്ത് പടിവാതിൽക്കൽ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു... മൂപ്പത്തി ഞങ്ങളെ വിളിച്ചു അകത്തിരുത്തി.. അപ്പോഴാണ്‌ വീടിന്റെ അകം ശ്രദ്ധിച്ചത്... പുറത്തുനിന്ന് നോക്കുന്നതുപോലെയല്ല.. അകത്തു നല്ല വൃത്തിയും അടുക്കും ചിട്ടയുമൊക്കെ ഉണ്ട്... പെൺകുട്ടികൾ ഉള്ള വീടിന്റെ മാഹാത്മ്യം തന്നെയാണെന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലോർത്തു... ചുമരിൽ ചാരി നിന്നുകൊണ്ട് മൂപ്പത്തി ഹംസാക്കായോടും മൂപ്പര് അങ്ങോട്ടും എന്തൊക്കെയോ ചോദിക്കുകയും പറയുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു...... അതിനിടക്ക് എന്റെ മൊഞ്ചത്തി ചായയും കൊണ്ട് വന്നു.. അത് മെല്ലെ ആറ്റികുടിച്ചു ഞാൻ അങ്ങനെ ഇരുന്നു... എനിക്ക് പ്രത്യേകിച്ച് ടെൻഷൻ ഒന്നുമില്ലായിരുന്നു.. സ്വന്തം വീട്ടിൽ ഇരിക്കുന്ന ലാഘവത്തോടെയായിരുന്നു ഞാനവിടെ ഇരുന്നത്... ചായ കുടിച്ചു കഴിയാറായപ്പോഴേക്കും.. ഹംസക്കാ പെണ്ണിനെ വിളിപ്പിക്കട്ടെ എന്ന് ചോദിച്ചു... "വേണ്ട... പെണ്ണിനെ വിളിക്കണ്ട... എനിക്ക് പെണ്ണിന്റെ ഉമ്മയോടാണ് സംസാരിക്കാനുള്ളത് ഇങ്ങള് കുറച്ചു നേരം പുറത്തേക്ക് നിക്കാമോ" എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ ഹംസാക്കായും പെണ്ണിന്റെ ഉമ്മയും അന്തം വിട്ടുകൊണ്ട് എന്നെ നോക്കി... ഹംസക്കാ മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെ സിറ്റൗട്ടിൽ ചെന്നു നിന്ന് ഞങ്ങളുടെ സംസാരം കേൾക്കാൻ ചെവി വട്ടം പിടിച്ചു... "ലൈലത്താ".... എന്ന് ഞാൻ നീട്ടി വിളിച്ചപ്പോൾ ആ കണ്ണുകൾ ചുരുങ്ങുന്നതും അൽപ്പം അമ്പരപ്പോടെ എന്നെത്തന്നെ നോക്കി ഷോക്കടിച്ചപോലെ നില്ക്കുന്നതും കണ്ട്‌ ഞാൻ ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി... അപ്പോഴേക്കും മൂപ്പത്തിയുടെ അമ്പരപ്പ് മാറി ചിരി പൊട്ടി... "ഡാ... കാബൂളിവാലാ.. നീയായിരുന്നോ ഇത് " എന്നും ചോദിച്ചുകൊണ്ട് മൂപ്പത്തി പൊട്ടിപ്പൊട്ടി ചിരിച്ചു.... സിറ്റൗട്ടിൽ നിന്നുകൊണ്ട് ഇതൊക്കെ കണ്ട്‌ ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ ഹംസക്കാ വായും പൊളിച്ചു നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു... പിന്നീടെല്ലാം പെട്ടെന്നായിരുന്നു... അങ്ങനെ ലൈലത്താനെ ഞാൻ സ്വന്തമാക്കി... ലൈലത്താന്റെ മോൾ ഹസീനയിലൂടെ.. പഴയപോലെ കാമുകിയായിട്ടല്ല..... ട്ടോ അതൊക്കെ തിരിച്ചറിവില്ലാത്ത പ്രായത്തിലെ ഓരോ ചാപല്യങ്ങളാണ്..... .. എന്റെ സ്വന്തം അമ്മയുടെ സ്ഥാനം തന്നെയാണ് ഇപ്പൊ ലൈലത്താക്കും..... ഹസീനയുടെ കൈ പിടിച്ചു എന്റെ കയ്യിൽ ഏൽപ്പിക്കുമ്പോൾ ആ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നത് വീണ്ടും ഒരിക്കൽക്കൂടി ഞാൻ കണ്ടു.. ഇനിയൊരിക്കലും ആ കണ്ണുകൾ നിറയാതിരിക്കാൻ ഞാൻ പടച്ചതമ്പുരാനോട് ദുആ ചെയ്തു.... ആദ്യത്തെ സൽക്കാരത്തിന് വേണ്ടി ഞാൻ ഹസീനയുടെ കയ്യും പിടിച്ചു ഞാൻ കയറിചെന്നപ്പോൾ ചെറുപ്പത്തിൽ ഞാൻ കണ്ട സ്വപ്നത്തിലെന്നതുപോലെ വിഭവസമൃദ്ധമായ ഭക്ഷണം ഒരുക്കിവച്ചു ലൈലത്താ എന്നെ മാടിവിളിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു... കുഞ്ഞുന്നാളിൽ നമ്മള് കാണുന്ന സ്വപ്നങ്ങളെല്ലാം ഫലിക്കുമെന്ന് പറയുന്നത് ശരിയാണല്ലേ ;) രചന :സലീൽ #📝 ഞാൻ എഴുതിയ വരികൾ #📙 നോവൽ #📔 കഥ #📖 കുട്ടി കഥകൾ #💞 പ്രണയകഥകൾ