അവന്റെ കുഴിമാടത്തിൽ അവസാന മണ്ണും ഇട്ടു കഴിഞ്ഞ് അവൾ അവിടെ നിന്നും എണിറ്റു. (ഇവൾ ഡെയ്സി ആരോരും ഇല്ലാത്തൊരു അനാഥ പഠിച്ചതും വളർന്നതുമൊക്കെ ഓർഫനേജിൽ ആണ്. വിവാഹ പ്രായം ആയപ്പോൾ അവിടെത്തെ അച്ചൻ തന്നെ ഒരു പയ്യനെയും കണ്ടെത്തി കൊടുത്തു.ഡേയ്സിയെ പോലെ തന്നെ ഒരനാഥൻ. സന്തോഷത്തോടെ പൊയ്‌കൊണ്ടിരുന്ന ജീവിതത്തിൽ ഒട്ടും പ്രേതിഷിക്കാതെ ആണ് വിനോദിനെ ഒരു ആക്സിഡന്റിന്റെ രൂപത്തിൽ ദൈവം തിരികെ വിളിച്ചത്. ഇപ്പോൾ ഒരു വയസായ തന്റെ കുഞ്ഞിനേയും കൊണ്ട് എങ്ങോട്ട് പോണമെന്ന് അറിയാത്ത അവസ്ഥയിൽ ആണ് അവൾ.) എല്ലാ ചടങ്ങുകളും കഴിഞ്ഞ് കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന എല്ലാരും തിരികെ പോയി. ഇനി ഇങ്ങോട്ട് പോകും എന്ന ചിന്തയോടെ വിനോദിന്റെ കുഴി മാടത്തിനരുകിൽ ആയി അവൾ നില ഉറപ്പിച്ചു. തോളിൽ അറിഞ്ഞ കരസ്പർശത്തിൽ ആണ് ഡെയ്‌സി തിരിഞ്ഞു നോക്കിയത്. മോളെ ഡെയ്‌സി മോളെ അച്ചന് കൂടെ കൊണ്ട് പോകാൻ ഒരു നിർവാഹവും ഇല്ല. അറിയാം അച്ചാ എന്റെ കാര്യം ഓർത്ത് അച്ചന് ടെൻഷൻ ഒന്നും വേണ്ട. എന്റെ ഒരു കൂട്ടുകാരിയുടെ അടുത്തേക്ക് പോകുകയാ ഞാൻ. അവിടെ ഞാൻ സുരക്ഷിത ആയിരിക്കും. എന്നാലും മോളെ മോള് ഈ കുഞ്ഞിനേയും കൊണ്ട് ഒറ്റയ്ക്ക് പോകേണ്ട. എവിടെയാ സ്ഥലം എന്ന് പറയ് മോളെ അച്ചൻ അവിടെ കൊണ്ട് ആക്കാം. വേണ്ട അച്ചോ എനിക്ക് തനിച്ച് പോകാനാ ഇഷ്ടം ഇനി എന്നും തനിയെ തന്നെ ആണല്ലോ. എനിക്ക് യാത്ര പറയാൻ മറ്റാരും ഇല്ല. പോകുന്നു. തന്റെ കുഞ്ഞിനേയും നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് അവൾ ആ പള്ളി മൈതാനത്ത് നിന്നും ഇറങ്ങി. അടുത്തുള്ള ബസ് സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് നടക്കുമ്പോഴും എങ്ങോട്ട് പോകുമെന്ന് ഒരു രൂപവും അവൾക്കില്ലയിരുന്നു. അച്ചന്റെ അവസ്ഥയെ കുറിച്ച് നന്നായി അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് തന്നെയാണ് കൂട്ടുകാരിയുടെ അടുത്തേക്ക് പോകുന്നെന്ന് കള്ളം പറഞ്ഞത്. ഇല്ലെങ്കിൽ തന്നെയും കുഞ്ഞിനേയും സംരക്ഷിക്കാൻ ശ്രെമിക്കും. അത് ഒടുവിൽ അച്ചന്റെ നിലനിൽപ്പിനെ ബാധിക്കും. കുറച്ച് നേരം ആ ബസ്സ്റ്റോപ്പിൽ നിന്നപ്പോൾ തന്നെ ഒരുപാട് ബസ്സുകൾ അവിടം കടന്ന് പോയിരുന്നു. ഇനിയും ഇവിടെ തന്നെ നിന്നാൽ അച്ചന്റെ അടുത്തേക്ക് തന്നെ മടങ്ങി പോകേണ്ടി വരുമെന്ന് ഉറപ്പായതും അടുത്ത വന്ന ബസിലേക്ക് അവൾ കുഞ്ഞിനേയും കൊണ്ട് കയറി. ഒഴിഞ്ഞ ഒരു സീറ്റിൽ ആയി നില ഉറപ്പിച്ചിട്ട് ബാഗിൽ നിന്ന് കുറച്ച് ക്യാഷ് എടുത്ത് കൈയിൽ പിടിച്ചു. കണ്ടക്‌ടർ ടിക്കറ്റ് എടുക്കാൻ വന്നപ്പോഴും ഈ ബസ് എങ്ങോട്ട് ആണ് പോകുന്നതെന്ന് അവൾക്ക് ഒരു ഊഹവും ഇല്ലായിരുന്നു. എവിടെക്കാ കുട്ടി പോകേണ്ടത്. അത് ഈ ബസിന്റെ ലാസ്റ്റ് സ്റ്റോപ്പ്‌ എവിടെയാ. ആലപ്പുഴ. ഇതൊന്നും നോക്കാതെയാണോ ചാടി കയറിയത്. അവിടേക്ക് തന്നെ ടിക്കറ്റ് എടുത്താൽ മതി. ടിക്കറ്റും കൊടുത്തിട്ട് അയാൾ മുന്നിലേക്ക് പോയി. കൊല്ലം ആണ് താൻ ജനിച്ചു വളർന്ന നാട്. അവിടെ നിന്ന് മറ്റൊരു നാട്ടിലേക്ക്. എന്തായാലും തനിക്കൊരു പറിച്ചു നടൽ ആവശ്യം ആണ്. അവൾ തന്റെ മടിയിൽ കിടക്കുന്ന കുഞ്ഞിനെ ഒന്ന് നോക്കി. ഒന്നും അറിയാതെ സുഖം ആയി ഉറങ്ങുകയാണ് മോൻ. ഇപ്പോൾ തോന്നുകയാ അവനെ പോലെ കുഞ്ഞായിരുന്നാൽ മതിയായിരുന്നെന്ന് ഒന്നും അറിയണ്ടല്ലോ. കുട്ടി എണീക്ക് ഇതാണ് ലാസ്റ്റ് സ്റ്റോപ്പ്‌. കണ്ടക്‌ടർ വന്ന് വിളിച്ചതും ഞാൻ മോനെയും എടുത്ത് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. അവിടെ ഇറങ്ങിയിട്ട് എങ്ങോട്ട് പോണമെന്ന് അറിയാതെ കുറച്ചു സമയം നിന്നു. ആരെയെങ്കിലും കണ്ടാൽ സഹായം ചോദിക്കാമെന്ന പ്രേതീക്ഷയിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ നിന്നത് പക്ഷെ അവിടെ എങ്ങും ഒരാളെ പോലും കാണാൻ സാധിച്ചില്ല. പെട്ടന്ന് എന്റെ പിന്നിലായി ഒരു ശബ്ദം കേട്ടതും ഞാൻ ഞെട്ടി കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കി. അവിടെ നിൽക്കുന്ന ആളെ കണ്ട് ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് അറിയാതെ മോനെയും ഇറുകെ പിടിച്ചു നിന്നു. ഒരു വഷളൻ ചിരിയുമായി അയാൾ എന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. എന്റെ ജീവിതം ഇവിടെ അവസാനിച്ചു എന്ന് തന്നെ ഞാൻ വിചാരിച്ചു. മോന്റെ മുഖത്ത് നോക്കിയപ്പോൾ എങ്ങനെയും രക്ഷപെടണമെന്ന ചിന്ത വന്നു. അടുത്തേക്ക് വന്ന അയാളെ തള്ളിയിട്ടിട്ട് ഞാനും മോനെയും കൊണ്ട് ഓടി. കുറച്ച് ദൂരം ഓടിയപ്പോൾ തന്നെ ഞാൻ ആകെ തളർന്നിരുന്നു. തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയപ്പോൾ അയാൾ പിന്നാലെ തന്നെയുണ്ട്. രക്ഷപെടാൻ എന്തെങ്കിലും വഴിയുണ്ടോന്ന് ഞാൻ അവിടെ ആകെ നോക്കി. മുൻപിലായി ഒരു കാർ കിടക്കുന്നത് കണ്ടതും മറ്റൊന്നും ചിന്തിക്കാതെ ഞാൻ അതിലേക്ക് കയറി. മോൻ ഉറക്കം ആയിരുന്നത് നന്നായി. കുറച്ച് നേരം അവിടെ ഒക്കെ ചുറ്റി നടന്നിട്ടും എന്നെ കണ്ടെത്താൻ സാധികാത്തൊണ്ട് അയാൾ തിരിച്ചു പോയി. അയാൾ പോയെന്ന് ഉറപ്പായതും ഞാൻ പതിയെ വണ്ടിയിൽ നിന്ന് എണീക്കാൻ ശ്രെമിച്ചു. പക്ഷെ അപ്പോഴേക്കും വണ്ടി ആരോ സ്റ്റാർട്ട്‌ ആക്കിയിരുന്നു. കുറച്ച് ദൂരം ചെന്നപ്പോൾ തന്നെ കുഞ്ഞ് ഉണർന്ന് കരയാൻ തുടങ്ങി. ആ സൗണ്ട് കേട്ടിട്ട് ആണെന്ന് തോന്നുന്നു ആള് വണ്ടി സൈഡ് ആക്കി നിർത്തി. മോനെ കരയാതെടാ. നീ ഏതാടി എന്തിനാ എന്റെ വണ്ടിയിൽ വലിഞ്ഞു കയറിയത്. സാർ ഒരാള് ഉപദ്രവിക്കാൻ ജീവൻ രക്ഷിക്കാൻ ഇതിൽ ഓടി കയറിയതാ. ദയവായി എന്നെ ഇവിടെ ഇറക്കി വിടല്ലേ. എന്തോ അവളുടെ നിസ്സഹായതയോടെ ഉള്ള നോട്ടം കണ്ടപ്പോൾ അവിടെ ഉപേക്ഷിക്കാൻ അവന് തോന്നിയില്ല. ഈ കൊച്ച് എന്തിനാ കരയുന്നത് വിശന്നിട്ട് ആണേൽ അതിന് വല്ലതും കൊടുക്ക്. കൊടുക്കാൻ എന്റെ കൈയിൽ ഒന്നും ഇല്ല. ഇവന് പാല് വാങ്ങിയ കൊടുക്കാറ്. ശെരി അങ്ങോട്ട് നീങ്ങി ഇരിക്ക്. ഡെയ്‌സി നേരേ ഇരുന്നതും സണ്ണി വണ്ടി മുന്നോട്ട് എടുത്തു. (ഇതാണ് നമ്മുടെ നായകൻ സണ്ണി ജോർജ് കുരിശിങ്ങൽ. ജോർജിന്റെയും മേരിയുടെയും മൂത്ത പുത്രൻ. ഇളയത് സോനാ. അപ്പനും അമ്മയും കുഞ്ഞിലേ മരിച്ചു പോയ സണ്ണിക്ക് എല്ലാം അവന്റെ കുഞ്ഞി പെങ്ങൾ ആയിരുന്നു. അവളും വിട്ട് പോയതോടെ സണ്ണി തീർത്തും അനാഥൻ ആയി തീർന്നു.) ഒരു ഇരുനില വീടിന്റെ ഫ്രണ്ടിൽ ആയി കാർ നിന്നതും ഡെയ്‌സി മോനെയും കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. ഇത് എന്റെ വീടാണ്. ഇവിടെ ഇപ്പോ ഞാൻ മാത്രം ആണ് താമസം നിനക്ക് പേടിയില്ലെങ്കിൽ എന്റെ കൂടെ ഇവിടെ താമസിക്കാം. എന്ത് തീരുമാനം ആയാലും ഇപ്പോൾ പറയണം. ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നോളം. അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ മറ്റെവിടേക്ക് ആണ് ഞാൻ പോകേണ്ടത്. പോകാൻ ഒരിടവും ഇല്ലാത്ത എനിക്ക് കർത്താവ് കാണിച്ചു തന്നതാകും ഈ വീട്. നീ എന്തോന്ന് ആലോചിച്ച് നിൽക്കുകയാ നിന്നെ താലം എടുത്ത് സ്വീകരിക്കാൻ ഒന്നും ഇവിടെ ആരും ഇല്ല. വേണമെങ്കിൽ അകത്തേക്ക് കയറ്. അങ്ങേരുടെ അട്ടഹാസം കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ ഞാൻ കുഞ്ഞിനേയും കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറി. ദെ അവിടെ ആണ് അടുക്കള. പാൽ ഫ്രിഡ്ജിൽ കാണും എന്താന്ന് വച്ച എടുത്ത് തിളപ്പിച്ചു ആ കൊച്ചിന് കൊടുക്ക്. ഞാൻ മോനെയും കൊണ്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നു. നല്ല വൃത്തിയിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു അടുക്കള ഉണ്ടായിരുന്നത്. അതെന്നെ ഒന്ന് അതിശയിപ്പിക്കാതെ ഇരുന്നില്ല. കാരണം ആണുങ്ങൾ മാത്രം താമസിക്കുന്ന വീട് പൊതുവെ വൃത്തി കുറവായിരിക്കില്ലേ. മോന്റെ കരച്ചിൽ കേട്ടതും എന്റെ ചിന്ത ഒക്കെ മാറ്റി വച്ച് അവനുള്ള പാല് കാച്ചാനായി ഗ്യാസ് ഓൺ ആക്കി അതിലേക്ക് വെച്ചു. ഇതേ സമയം മുറിയിലേക്ക് പോയ സണ്ണി നേരേ തന്റെ അനിയത്തിയുടെ ചിത്രത്തിന് മുന്നിലായി ഇരുന്നു. മോളെ നിന്റെ ആഗ്രഹം പോലെ നിന്റെ കൂട്ടുകാരിയെ ഞാൻ കണ്ടെത്തി. പക്ഷെ നിനക്ക് തന്ന വാക്ക് പാലിക്കാൻ കഴിയുമെന്ന് മോൾടെ ഇച്ചായന് ഉറപ്പില്ല. അവന്റെ ഓർമ്മകൾ പിറകിലേക്ക് ഭാഗം 1 അവന്റെ കുഴിമാടത്തിൽ അവസാന മണ്ണും ഇട്ടു കഴിഞ്ഞ് അവൾ അവിടെ നിന്നും എണിറ്റു. (ഇവൾ ഡെയ്സി ആരോരും ഇല്ലാത്തൊരു അനാഥ പഠിച്ചതും വളർന്നതുമൊക്കെ ഓർഫനേജിൽ ആണ്. വിവാഹ പ്രായം ആയപ്പോൾ അവിടെത്തെ അച്ചൻ തന്നെ ഒരു പയ്യനെയും കണ്ടെത്തി കൊടുത്തു.ഡേയ്സിയെ പോലെ തന്നെ ഒരനാഥൻ. സന്തോഷത്തോടെ പൊയ്‌കൊണ്ടിരുന്ന ജീവിതത്തിൽ ഒട്ടും പ്രേതിഷിക്കാതെ ആണ് വിനോദിനെ ഒരു ആക്സിഡന്റിന്റെ രൂപത്തിൽ ദൈവം തിരികെ വിളിച്ചത്. ഇപ്പോൾ ഒരു വയസായ തന്റെ കുഞ്ഞിനേയും കൊണ്ട് എങ്ങോട്ട് പോണമെന്ന് അറിയാത്ത അവസ്ഥയിൽ ആണ് അവൾ.) എല്ലാ ചടങ്ങുകളും കഴിഞ്ഞ് കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന എല്ലാരും തിരികെ പോയി. ഇനി ഇങ്ങോട്ട് പോകും എന്ന ചിന്തയോടെ വിനോദിന്റെ കുഴി മാടത്തിനരുകിൽ ആയി അവൾ നില ഉറപ്പിച്ചു. തോളിൽ അറിഞ്ഞ കരസ്പർശത്തിൽ ആണ് ഡെയ്‌സി തിരിഞ്ഞു നോക്കിയത്. മോളെ ഡെയ്‌സി മോളെ അച്ചന് കൂടെ കൊണ്ട് പോകാൻ ഒരു നിർവാഹവും ഇല്ല. അറിയാം അച്ചാ എന്റെ കാര്യം ഓർത്ത് അച്ചന് ടെൻഷൻ ഒന്നും വേണ്ട. എന്റെ ഒരു കൂട്ടുകാരിയുടെ അടുത്തേക്ക് പോകുകയാ ഞാൻ. അവിടെ ഞാൻ സുരക്ഷിത ആയിരിക്കും. എന്നാലും മോളെ മോള് ഈ കുഞ്ഞിനേയും കൊണ്ട് ഒറ്റയ്ക്ക് പോകേണ്ട. എവിടെയാ സ്ഥലം എന്ന് പറയ് മോളെ അച്ചൻ അവിടെ കൊണ്ട് ആക്കാം. വേണ്ട അച്ചോ എനിക്ക് തനിച്ച് പോകാനാ ഇഷ്ടം ഇനി എന്നും തനിയെ തന്നെ ആണല്ലോ. എനിക്ക് യാത്ര പറയാൻ മറ്റാരും ഇല്ല. പോകുന്നു. തന്റെ കുഞ്ഞിനേയും നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് അവൾ ആ പള്ളി മൈതാനത്ത് നിന്നും ഇറങ്ങി. അടുത്തുള്ള ബസ് സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് നടക്കുമ്പോഴും എങ്ങോട്ട് പോകുമെന്ന് ഒരു രൂപവും അവൾക്കില്ലയിരുന്നു. അച്ചന്റെ അവസ്ഥയെ കുറിച്ച് നന്നായി അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് തന്നെയാണ് കൂട്ടുകാരിയുടെ അടുത്തേക്ക് പോകുന്നെന്ന് കള്ളം പറഞ്ഞത്. ഇല്ലെങ്കിൽ തന്നെയും കുഞ്ഞിനേയും സംരക്ഷിക്കാൻ ശ്രെമിക്കും. അത് ഒടുവിൽ അച്ചന്റെ നിലനിൽപ്പിനെ ബാധിക്കും. കുറച്ച് നേരം ആ ബസ്സ്റ്റോപ്പിൽ നിന്നപ്പോൾ തന്നെ ഒരുപാട് ബസ്സുകൾ അവിടം കടന്ന് പോയിരുന്നു. ഇനിയും ഇവിടെ തന്നെ നിന്നാൽ അച്ചന്റെ അടുത്തേക്ക് തന്നെ മടങ്ങി പോകേണ്ടി വരുമെന്ന് ഉറപ്പായതും അടുത്ത വന്ന ബസിലേക്ക് അവൾ കുഞ്ഞിനേയും കൊണ്ട് കയറി. ഒഴിഞ്ഞ ഒരു സീറ്റിൽ ആയി നില ഉറപ്പിച്ചിട്ട് ബാഗിൽ നിന്ന് കുറച്ച് ക്യാഷ് എടുത്ത് കൈയിൽ പിടിച്ചു. കണ്ടക്‌ടർ ടിക്കറ്റ് എടുക്കാൻ വന്നപ്പോഴും ഈ ബസ് എങ്ങോട്ട് ആണ് പോകുന്നതെന്ന് അവൾക്ക് ഒരു ഊഹവും ഇല്ലായിരുന്നു. എവിടെക്കാ കുട്ടി പോകേണ്ടത്. അത് ഈ ബസിന്റെ ലാസ്റ്റ് സ്റ്റോപ്പ്‌ എവിടെയാ. ആലപ്പുഴ. ഇതൊന്നും നോക്കാതെയാണോ ചാടി കയറിയത്. അവിടേക്ക് തന്നെ ടിക്കറ്റ് എടുത്താൽ മതി. ടിക്കറ്റും കൊടുത്തിട്ട് അയാൾ മുന്നിലേക്ക് പോയി. കൊല്ലം ആണ് താൻ ജനിച്ചു വളർന്ന നാട്. അവിടെ നിന്ന് മറ്റൊരു നാട്ടിലേക്ക്. എന്തായാലും തനിക്കൊരു പറിച്ചു നടൽ ആവശ്യം ആണ്. അവൾ തന്റെ മടിയിൽ കിടക്കുന്ന കുഞ്ഞിനെ ഒന്ന് നോക്കി. ഒന്നും അറിയാതെ സുഖം ആയി ഉറങ്ങുകയാണ് മോൻ. ഇപ്പോൾ തോന്നുകയാ അവനെ പോലെ കുഞ്ഞായിരുന്നാൽ മതിയായിരുന്നെന്ന് ഒന്നും അറിയണ്ടല്ലോ. കുട്ടി എണീക്ക് ഇതാണ് ലാസ്റ്റ് സ്റ്റോപ്പ്‌. കണ്ടക്‌ടർ വന്ന് വിളിച്ചതും ഞാൻ മോനെയും എടുത്ത് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. അവിടെ ഇറങ്ങിയിട്ട് എങ്ങോട്ട് പോണമെന്ന് അറിയാതെ കുറച്ചു സമയം നിന്നു. ആരെയെങ്കിലും കണ്ടാൽ സഹായം ചോദിക്കാമെന്ന പ്രേതീക്ഷയിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ നിന്നത് പക്ഷെ അവിടെ എങ്ങും ഒരാളെ പോലും കാണാൻ സാധിച്ചില്ല. പെട്ടന്ന് എന്റെ പിന്നിലായി ഒരു ശബ്ദം കേട്ടതും ഞാൻ ഞെട്ടി കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കി. അവിടെ നിൽക്കുന്ന ആളെ കണ്ട് ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് അറിയാതെ മോനെയും ഇറുകെ പിടിച്ചു നിന്നു. ❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️ പുതിയ രജന ആണേ എല്ലാരും വായിച്ചിട്ട് സപ്പോർട്ട് ചെയ്യണേ . ഇച്ചായ ഇച്ചായൻ ഞാൻ പറയുന്ന കുട്ടിയെ മാത്രമേ കെട്ടവുള്ളെ. അതെന്താടി അങ്ങനെ. നീ ആരെയെങ്കിലും കണ്ട് വച്ചിട്ടുണ്ടോ. ഉണ്ടല്ലോ എന്റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട് ആ ആള്. ഡെയ്‌സി ഒരു പാവം കുട്ടിയ ഇച്ചായ . ആരും ഇല്ല അതിന് അനാഥാലയത്തിൽ ആണ് വളരുന്നത്. അവളെ നമുക്ക് ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ട് വരാം. നിന്റെ ആഗ്രഹം അതാണേൽ ഇച്ചായന് സന്തോഷമേ ഉള്ളൂ. എന്റെ സോനാ മോളുടെ ആഗ്രഹം പോലെ അവളെ അന്ന് കണ്ടപ്പോൾ ഒത്തിരി സന്തോഷിച്ചതാ. പക്ഷെ കഴുത്തിലെ മിന്നും കൈയ്യിലെ കുഞ്ഞിനേയും കണ്ടപ്പോൾ അവൾ മറ്റാരുടെയോ സ്വന്തം ആയി കഴിഞ്ഞെന്ന് മനസിലായി. എന്നാലും ആ രാത്രി അവിടെ ഒറ്റക്ക് ഉപേക്ഷിച്ച് വരാൻ തോന്നിയില്ല. എങ്ങനെ അവൾ തനിച്ചയെന്ന് അറിയണം. സാർ. ആരാടി നിന്റെ സാർ കൊറേ നേരം കൊണ്ട് ക്ഷെമിക്കുകയാ നിന്നെ ഞാൻ ഏതു സ്കൂളിൽ പഠിപ്പിച്ചേ. അത് എന്ത് വിളിക്കണമെന്ന് അറിയാത്തത് കൊണ്ടാണ് അങ്ങനെ വിളിച്ചത്. മേലാൽ ആ വിളി ഞാൻ ഇനി കേൾക്കാൻ ഇട വരരുത്. പിന്നെ ഞാൻ എന്താ വിളിക്കേണ്ടത്. അച്ചായൻ അങ്ങനെ വിളിച്ചാൽ മതി. അവന്റെ ആ വാക്കുകൾ കേട്ടതും ഡെയ്‌സി ഒരു നിമിഷം തന്റെ കൂട്ടുകാരിയെ ഓർത്തു. ഡെയ്‌സി ഞാൻ നിന്നെ എന്റെ ഇച്ചായനെ കൊണ്ട് കെട്ടിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചെടി. നിനക്ക് എന്താ സോനാ ചുമ്മാ ഓരോ വട്ട് പറയാതെ. ഇത് വട്ടൊന്നും അല്ല ഞാൻ ഇച്ചായനോട് സംസാരിച്ചിട്ട വരുന്നത്. എന്റെ ഇച്ചായന് സമ്മതമാടി നീ കൂടെ ഒക്കെ പറഞ്ഞാൽ മതി. നിനക്ക് എന്താ സോനാ അതൊന്നും ശെരി ആകില്ല. എന്ത് ശെരി ആകില്ല ഞാൻ എല്ലാം ഉറപ്പിച്ച് കഴിഞ്ഞു. ആ പിന്നെ നീ എന്റെ ഇച്ചായനെ അച്ചായൻ എന്ന് വേണം വിളിക്കാൻ കേട്ടല്ലോ. മാറ്റാരെയെങ്കിലും നീ അങ്ങനെ വിളിച്ചാൽ പിന്നെ നീ ഈ കൂട്ടുകാരിയെ കാണില്ല. നിനക്ക് എന്താ സോനാ ആവശ്യം ഇല്ലാതെ എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ വിളിച്ച് പറയുന്നു. നിനക്ക് എന്റെ ഈ ഒരു കാര്യം പോലും സമ്മതിച്ചു തരാൻ വയ്യല്ലോ പിന്നെ നീ ഇനി മിണ്ടാൻ വരണ്ടാ. ഓ അതിന് ഇനി പിണങ്ങേണ്ട നിന്റെ ഇച്ചായനെ അല്ലാതെ മറ്റാരെയും ഞാൻ അച്ചായൻ എന്ന് വിളിക്കില്ല. ഉറപ്പാണല്ലോ അല്ലെ. അതേടി പെണ്ണെ. ഡെയ്‌സി നീ എന്ത് ആലോചിച്ച് നിൽക്കുകയാ ഞാൻ ഈ വിളിക്കുന്നത് ഒന്നും നീ കേൾക്കുന്നില്ലേ. അത് ഞാൻ എന്തോ ഓർത്ത് നിന്നു പോയി. ഞാൻ പറഞ്ഞത് നീ കേട്ടോ. കേട്ടു പക്ഷെ അങ്ങനെ വിളിക്കാൻ പറ്റില്ല സാർ വേറെ എന്ത് വേണോ പറഞ്ഞോ ഞാൻ വിളിച്ചോളാം. എന്താ നിന്റെ കെട്ടിയോനെ അങ്ങനെ ആണോ നീ വിളിച്ചിരുന്നത്. അല്ല ഏട്ടൻ എന്നാണ് വിളിച്ചിരുന്നത്. ഇത് ഞാൻ എന്റെ ഒരു കൂട്ടുകാരിക്ക് കൊടുത്ത വാക്കാണ്. അവൾക്ക് ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട ഒരാളെ മാത്രമേ ഇങ്ങനെ വിളിക്കാവുവെന്ന് അവൾ എന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് സത്യം ചെയ്ത് വാങ്ങിയിരുന്നു. ആ വാക്കിന്റെ പുറത്ത ഞാൻ വിനുവേട്ടനെ പോലും അങ്ങനെ വിളിക്കാതെ ഇരുന്നത്. ഒക്കെ അങ്ങനെ വിളിക്കണ്ട പക്ഷെ സാർ വിളി വേണ്ട സണ്ണിച്ചായാ എന്ന് വിളിച്ചോ. ശെരി. അങ്ങനെ വിളിച്ചോളാം. ഞാൻ ഇപ്പോൾ വന്നത് മോനെ ഒന്ന് നോക്കൊ എനിക്ക് മാർക്കറ്റ് വരെ പോണമായിരുന്നു. അതിന് നിനക്ക് ഇവിടെ മാർക്കറ്റ് എവിടെ ആണെന്ന് അറിയോ. എന്താ വേണ്ടതെന്ന് എഴുതി തന്നേക്ക് ഞാൻ പോയി വാങ്ങിയിട്ട് വരാം. അത് വേണ്ട സണ്ണിച്ചായാ ഞാൻ പൊയ്ക്കോളാം. നീ ഞാൻ പറയുന്നുന്നത് കേട്ടാൽ മതി. പോയി അവശ്യ സാധനങ്ങൾ എഴുതി കൊണ്ട് വാ. പിന്നെ നീയും മോനും കൂടെ പോര് നിങ്ങൾക്കും കുറച്ച് സാധനങ്ങൾ വാങ്ങാൻ ഉണ്ട്. ഞങ്ങൾക്ക് ഒന്നും വേണ്ട. അത് നീ അല്ല തീരുമാനിക്കുന്നത്. നീ ഇപ്പോൾ എന്റെ വീട്ടിൽ ആണ് താമസിക്കുന്നതെന്ന് ഓർമ വേണം. ഞാൻ പറയുന്നത് പോലെ കേട്ടാൽ മതി. പോ പോയി റെഡി ആയിട്ട് വാ. ഞാൻ മോനെയും കൊണ്ട് താഴെ ചെന്നു അവന് പാലും കൊടുത്തിട്ട് വേറെ ഒരു ഉടുപ്പ് എടുത്ത് ഇട്ടു കൊടുത്തു. ആകെ ഈ ഒരു ഡ്രെസ്സ് മാത്രം ആണ് അവനായി ഉണ്ടായിരുന്നത് ഇനി എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് അറിയില്ല. മോനെയും കൊണ്ട് ഞാൻ ഫ്രണ്ടിൽ ആയി കാത്ത് നിന്നു. 📖 കഥയുടെ ബാക്കി ഭാഗങ്ങൾ ഇവിടെ വായിക്കാം: 👉 https://app.aksharathalukal.in/series/48489/view വായിച്ചിട്ട് അഭിപ്രായം പറയണേ 🥰 #💞 പ്രണയകഥകൾ #📔 കഥ #📙 നോവൽ