മംഗലാപുരം ജനുവരി 2020, ഡ്രീംസ്‌ ലോഡ്ജ് 11.30pm "എന്നടാ അവ എന്നെ പൊട്ടിടുവാള, അവളെ വിട പെരിയ റൗഡിങ്കളെ പാത്തവൻ ടാ ഇന്ത പെരുമാൾ, നീ എനക്ക് അഡ്വൈസ് പണ വേണ്ട, അവ വരട്ടും, ഇങ്കെ വെച്ചേ അവളിക്ക് കരുമാദി പണിടുവേ". പെരുമാൾ ദേഷ്യത്തിൽ ആ ഫോൺ നിലത്തേക്ക് എറിഞ്ഞു. വെളുത്ത ഷർട്ടും സ്വർണ കരയുള്ള മുണ്ടും ആയിരുന്നു വേഷം. നെറ്റിയിൽ ഒരു ചുവന്ന വട്ട പൊട്ടും, പിരിച്ചു വെച്ച കട്ടിയുള്ള മീശയും, വെട്ടി ഒതുക്കിയ തലമുടിയും, കറുത്ത വട്ട മുഖവും. അയാളുടെ മുഖത്ത് ഒരു വലാത്ത പക ഉണ്ടായിരുന്നു,എന്നാൽ കണ്ണുകളിൽ ഭയവും. "അണ്ണാ നമ്മ പസങ്ക എലാം റെഡി, അങ്ക പോയി ഡയറക്റ്റ് ആ അവളെ പൊട്ടിടിലാം". കൂട്ടത്തിൽ ഒരുത്തൻ പിസ്റ്റൾ ലോഡ് ചെയ്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. "ഇന്നേക്കെ അവളെ മുടിക്കണം, വാങ്കട പോലാം". പെരുമാൾ തന്റെ മുണ്ട് മടക്കി കുത്തി പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. അയാളുടെ പിന്നിലായി ഒരു 10 ഗുണ്ടകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. താഴെ നിർത്തിയിട്ടിരുന്ന സിൽവർ കളർ xuv500 ലേക്ക് പെരുമാൾ കയറി, തൊട്ട് പിന്നിൽ കിടന്നിരുന്ന സ്കോർപിയോയിൽ ഗുണ്ടകളും കയറീ. ആ വാഹനങ്ങൾ അവിടെ നിന്ന് ശരം വിട്ടത് പോലെ മുന്നോട്ട് കുതിച്ചു. RD WARE HOUSE ആ ബിൽഡിങ്ങിന്റെ ഗേറ്റിന് മുന്നിൽ കാറുകൾ നിന്നു. അവർ എലാവരും വണ്ടിയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി. ഗൺസ് ലോഡ് ചെയ്ത് മതില് ചാടി അവർ മുന്നോട്ട് നടന്നു. ബിൽഡിങ്ങിന്റെ മുന്നിൽ കാവൽ കാർ ആരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അവർ നേരെ അകത്തേക്ക് കയറി. അവിടെ ഒരു ടേബിളിന് മുന്നിലെ ചെയറിൽ ഷർട്ടും ജീൻസും അണിഞ്ഞു നീട്ടി വളർത്തിയ നരച്ച മുടി കെട്ടി വെച്ച് ലാപ്ടോപ്പിൽ നോക്കിയിരിക്കുന്ന ഖാൻ പെരുമാളിന്റെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടു. മെലിഞ്ഞ ശരീരം താടിയും മീശയും വെട്ടി ഒതുക്കിയിരുന്നു, മുഖത്ത് ഒരു പവർ ഗ്ലാസ്‌ വെച്ചിരുന്നു. പെരുമാൾ ഖാനിന്റെ അടുത്തേക് നടന്നു. "ഖാൻ സാബ് നീങ്ക മറ്റും താൻ ഇരിക്കിയ, എങ്കെ ഉങ്ക മേഡം, ഇന്ത ഊരുക്കെ തലൈവി അന്ത രുദ്രദേവി, എങ്ക അവ, ദിൽ ഇരുന്താ മുന്നാടി വര സൊല്ല്". അയാൾ തന്റെ ഗൺ എടുത്ത് ഖാനിന്റെ നെറ്റിക്ക് നേരെ ചൂണ്ടി. "പെരുമാൾ നീ ഈ ചെയുന്നത് വലിയ ഒരു മണ്ടത്തരം ആണ്, കൂടെ ഉള്ള ഈ പത്തു പിള്ളേരെ വിശ്വസിച്ചല്ലേ നീ മേഡത്തിന് നേരെ തിരിഞ്ഞത്, അതിനുള്ള ശിക്ഷ ഇന്ന് ഇവിടെ വെച്ച് നിനക്ക് കിട്ടും". അയാൾ ഒന്ന് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. പെട്ടെന്ന് പിന്നിൽ നിന്ന ആളുകൾ എലാം വെടിയേറ്റു വീഴുന്നത് കണ്ട് പെരുമാൾ ഒന്ന് ഭയന്നു.അയാളുടെ ചുവടുകൾ പിഴച്ചു എന്ന് മനസിലായ ഖാൻ അയാളുടെ കൈയിൽ ഇരുന്ന ഗൺ തട്ടിയെടുത്തു. ആ ഗൺ വെച്ച് അയാളുടെ നെറ്റിയിൽ അടിച്ചു, പെരുമാൾ ബോധംകെട്ട് നിലത്തേക്ക് വീണു. അവിടെ നിന്ന ആളുകൾ പെരുമാളിനെ പൊക്കി ഒരു ബ്ലാക്ക് ടോയോട്ട ഫോർച്ചുണറിലേക്ക് ഇട്ടു. ഖാൻ ആ വാഹനത്തിൽ കയറി മുന്നോട്ട് കുതിച്ചു. ------*****-----*****------*****------ പോലീസ് സ്റ്റേഷൻ ACP ദിക്ഷിത് തന്റെ ടേബിളിൽ ഇരുന്ന ഫയൽ പരിശോധിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു. അദ്ദേഹം മംഗലാപുരത് ചാർജ് എടുത്തിട്ട് ഒരാഴ്ച ആയതേ ഉള്ളു.ചെറിയ പ്രായത്തിൽ തന്നെ പോലീസ് ഡിപ്പാർട്മെന്റ് ന്റെ അഭിമാനം ആയി മാറിയിരുന്നു ദീക്ഷിത്. "കോൺസ്റ്റബിൾ താമ്പേ". അയാൾ ഉച്ചത്തിൽ വിളിച്ചു. പുറത്ത് നിന്ന് പ്രായം കൂടിയ ഒരു കോൺസ്റ്റബിൾ അകത്തേക്ക് കയറി വന്നു. "ഗുഡ് മോർണിംഗ് സർ". അയാൾ സല്യൂട്ട് ചെയ്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. "താമ്പേ ഈ ഫയൽസിൽ ഒരു ക്ലാരിറ്റി ഇല്ല, എലാ കേസിലും പ്രതിയെ അറസ്റ്റ് ചെയ്തു, തെളിവില്ല വെറുതെ വിട്ടു, തെളിവിലാതെ ആണോ എലാരേം പിടിച്ചത്, അതോ ഉണ്ടായിരുന്ന തെളിവുകൾ മാഞ്ഞു പോയോ". അയാളുടെ മുന വെച്ചുള്ള ചോദ്യത്തിന് മുന്നിൽ താമ്പേ ഒന്ന് പതറി. "അത് സർ സുപ്പീരിയർസ് ന്റെ താല്പര്യ പ്രകാരം പലതും". അയാൾ വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞു. "താമ്പേ സുപ്പീരിയർസ് ന്റെ കാര്യം എനിക്ക് അറിയണ്ട, ബട്ട്‌ ഐ വാണ്ട്‌ ടു നോ എബൌട്ട്‌ ദി ക്രൈംസ് ഹാപ്പെൻഡ് ആൻഡ് ദി പീപ്പിൾ ബീഹെയൻഡ് ഓൾ ദി ക്രൈംസ്, എനിക്കറിയാം, ഇവിടത്തെ ക്രൈം സിന്ഡിക്കേറ്റിനെ കുറിച് സുപ്പീരിയർ ഓഫീസർസ് നെ കാൾ തനിക്ക് നന്നായി അറിയാം എന്ന്, സൊ സെ ദി ട്രൂത്". അയാൾ ഫയൽ മേശ പുറത്തേക്ക് എറിഞ്ഞു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. "സർ അത് ഇവിടെ ഈ 10 വർഷത്തിന് ഇടയിൽ നടന്ന ക്രൈംസ് അത് മെയിൻ ആയി 4 ഗാങ്ങിലെ ആൾക്കാർ ആണ് ഉൾപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത്, ഒന്ന് അണ്ണ-അയാൾ മെയിൻലി കൊടെഷൻ കാര്യങ്ങൾ ആണ് നോക്കുന്നത്, പിന്നെ രാജ്മഹേഷ്‌ ടാക്സി, റെന്റൽ കാർസ്, പിന്നെ ഭിക്ഷക്കാരെ വെച്ചുള്ള കച്ചവടം, പിന്നെ മുഹമ്മദ്‌ അലി-smuggling, ഡ്രഗ്സ്, arms, അതൊക്കെ ആണ്, നാലാമൻ വേലുമണി-ബ്രോതൽ ബിസിനെസ്സ്, ഇവർക്ക് എതിരെ നിന്നവരെയും, മറ്റു ഗാങ്ങിൽ ഉള്ളവരെയും കൊന്ന് തള്ളിയ കേസുകൾ ആണ് ഈ ഫയലിൽ ഉള്ളത്". അയാൾ പറഞ്ഞു തീർന്നതും ടേബിളിൽ ഗ്ലാസിൽ നിറച്ചു വെച്ച വെള്ളം കൈയിൽ എടുത്തു കുടിക്കാൻ തുടങ്ങി. "പേരും, കാര്യങ്ങളും എലാം കറക്റ്റ്, ബട്ട്‌ ഈ നഗരം ഭരിക്കുന്നത് ഇവർ അല്ലലോ താമ്പേ, എല്ലാത്തിനും മുകളിൽ അഞ്ചാമത്തെ ശക്തി, ദി റിയൽ ലീഡർ ആൻഡ് വാട്ട്‌ മേക്കസ് മി മോർ സർപ്രൈസിങ് ഈസ്‌ ദാറ്റ്‌ ദിസ്‌ സിറ്റി ഈസ്‌ റൂൾഡ് ബൈ എ വുമൺ, തനിക്കറിയാംഅവളുടെ പേര്,ഹേർ നെയിം ഈസ്‌ രുദ്രദേവി ഏലിയാസ് രുദ്ര". ആ പേര് പറഞ്ഞതും താമ്പേയുടെ കൈയിൽ ഇരുന്ന ഗ്ലാസ്‌ നിലത്ത് വീണു പൊട്ടി. "സർ". അയാൾ ഞെട്ടലോടെ ദീക്ഷിതിനെ നോക്കി. "ടെൽ മി താമ്പേ ഹു ഈസ്‌ രുദ്ര". അയാളുടെ ആ ചോദ്യം താമ്പേക്ക് ഒരു വലിയ ഞെട്ടൽ തന്നെ ഈ സമയം ഒരു ഇടിമിന്നൽ അടിച്ചു. താമ്പേ നിശബ്ദനായി നിന്നു. ------*****-------******-------****------- ദൂരെ സ്മശാനം പോലെ തോന്നിക്കുന്ന ഒരു സ്ഥലത്ത് പെരുമാളിനെ മുട്ട് കുത്തി നിർത്തിച്ച് അയാളുടെ തല വരെ വിറകുകൾ കൊണ്ട് കെട്ടി വെച്ചു. ചുറ്റും കൈയിൽ എ കെ 47 പിടിച്ചു കൊണ്ട് ആളുകൾ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. "ഖാൻ സാബ് ഇനിമേ ഉങ്ക മേഡത്തിക്ക് എതിരാ ഏതുവും സെയമാട്ടെ എന്നെ വീട്ടിട സൊല്ല് പ്ലീസ്‌". അയാൾ മുന്നിൽ നിന്ന ഖാനിനെ നോക്കി പറഞ്ഞു. "നിന്റെ വിധി അത് നീ സ്വയം വരുത്തി വെച്ചതാ അതിന് ഇനി ഒരു മാറ്റം ഉണ്ടാവില്ല". അയാൾ അത് പറഞ്ഞു തീർന്നതും അവിടെ ഉള്ള ഗുണ്ടകൾ ആ വിറകുകളിലേക്ക് പെട്രോൾ ഒഴിച്ചു. ദൂരെ നിന്ന് ഒരു റേഞ്ച് റോവർ അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്ന് നിന്നു. ഖാൻ ചെന്ന് റിയർ ഡോർ തുറന്നു.ഒരു കൗബോയ് മോഡൽ ബ്രൗൺ ഷൂസ് ഭൂമിയിൽ പതിച്ചു. റെഡ് ഫുൾ സ്ലീവ് ലേവിസ് ജാക്കറ്റ്, ബ്ലാക്ക് ജീൻസ്, കളർ ചെയ്ത് കോമ്പ് ചെയ്ത മുടി, വട്ട മുഖം കാപ്പികണ്ണുകൾ അതിൽ ആരെയും വരുതിയിൽ നിർത്തുന്ന തീക്ഷണത. അവൾ ഒരു പുച്ഛം കലർന്ന ചിരിയോടെ പെരുമാളിന്റെ മുന്നിലേക്ക് നടന്നു. "പെരുമാൾ, നീ ഈ നാടിന്റെ ദൈവം ആകാം എന്ന് മനക്കോട്ട കെട്ടി ഇവിടെ കളി തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഒന്ന് മറന്നു, മധുര ചുറ്റെരിച്ച കണ്ണകിയുടെ വംശത്തിൽ പിറന്ന ഒരുവൾ ആ ഈ മണ്ണിന്റെ ഉടമയെന്ന്, അവളുടെ നിയമപുസ്തകത്തിൽ മാപ്പില്ല, ശിക്ഷ അതീ ഉള്ളു, നിനക്കുള്ള ശിക്ഷ ധാ ഇവിടെ ഇപ്പൊ എന്റെ കൈ കൊണ്ട് ഞാൻ നടപ്പാക്കും". അവൾ ഖാനിന്റെ നേർക്ക് തന്റെ കൈ നീട്ടി. അയാൾ എടുപ്പിൽ നിന്ന് പിസ്റ്റൾ അവളുടെ കൈയിലേക്ക് കൊടുത്തു. "മേഡം പ്ലീസ്‌ നോ എന്നെ വീട്ടിടിങ്ക, നാൻ പോയിട്രെ". അയാൾ കെഞ്ചി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. "പോണം നിന്നെ പറഞ്ഞയക്കാൻ ആണ് ഞാനും വന്നത്, മുകളിൽ ചെല്ലുമ്പോൾ പറയണം നീ തീർന്നത് രുദ്രയുടെ കൈ കൊണ്ടാണെന്ന്, ഗുഡ് ബൈ". അത് പറഞ്ഞു അവൾ ട്രിഗ്ഗറിൽ വിരൽ അമർത്തി. അയാളുടെ നെറ്റി തുളച്ച് ബുള്ളറ്റ് തലയോട്ടി പിളർത്തി പുറത്തേക്ക് പോയി. അവൾ ഒരു അസുര ചിരിയോടെ തിരിഞ്ഞു നടന്നതും ഗുണ്ടകൾ പെരുമാളിന് മേൽ വെച്ചിരുന്ന വിറകിന് തീ പകർന്നു. അയാൾ ഒരു പിടി ചാരം ആയി മാറി. അവളുടെ കാർ അവിടെ നിന്ന് പോയി തൊട്ട് പിന്നിലായി രണ്ട് സ്കോർപിയോയും. തിരിഞ്ഞു നടന്നതും ഗുണ്ടകൾ പെരുമാളിന് മേൽ വെച്ചിരുന്ന വിറകിന് തീ പകർന്നു. അയാൾ ഒരു പിടി ചാരം ആയി മാറി. അവളുടെ കാർ അവിടെ നിന്ന് പോയി തൊട്ട് പിന്നിലായി രണ്ട് സ്കോർപിയോയും. മംഗലാപുരം നഗരത്തിലൂടെ രുദ്രയുടെ ബ്ലാക്ക് മേഴ്‌സിഡസ് S ക്ലാസ്സ്‌ ചീറി പാഞ്ഞു.രണ്ട് സ്കോർപിയോയും മധ്യത്തിൽ രുദ്രയുടെ ബെൻസും. അവൾ നഗരത്തിലെ ചില ചെരികൾ വീക്ഷിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. "രുദ്ര പെരുമാളിന്റെ മരണം ഇനി ഒരു ഗാങ്ങ് വാറിന് തുടക്കം ആകും, സിന്റിക്കേറ്റ് റൂൾ ആണ് ഇന്ന് തെറ്റിയത്". ഖാൻ സാബ് ഒരു മുന്നറിയിപ്പ് എന്നോണം പറഞ്ഞു. "ഖാൻ സാബ് ഇന്ന് വൈകുന്നേരം തന്നെ ഒരു മീറ്റിംഗ് അറേഞ്ച് ചെയ്യണം, അവരോട് ഞാൻ സംസാരിച്ചോളാം, നമ്മുടെ വെയർ ഹൌസിൽ തന്നെ മതി". അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് എന്തോ മനസിലായത് പോലെ ഖാൻ സാബ് ഒന്ന് ചിരിച്ചു. ആ വാഹനങ്ങൾ രുദ്രയുടെ കൊട്ടാരത്തിന്റെ പോർച്ചിൽ ചെന്ന് നിന്നു.  സ്കോർപിയോയിൽ നിന്ന് കറുത്ത വസ്ത്രം ധരിച്ച ഗുണ്ടകൾ കൈയിൽ എ കെ 47 പിടിച് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. രുദ്ര ബെൻസിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി തന്റെ വീടിന്റെ മുറ്റത്തുള്ള ഗണപതി പ്രതിഷ്ഠക്ക് മുന്നിൽ ചെന്ന് കണ്ണുകൾ അടച്ചു പ്രാർത്ഥിച്ചു. അതിന് ശേഷം ചുവന്ന കുറി എടുത്ത് നെറ്റിയിൽ അണിഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു അകത്തേക്ക് നടന്നു. "ഖാൻ സാബ് അവരോട് ഇന്ന് വൈകുന്നേരം തന്നെ വരാൻ പറയണം, പെരുമാളിന്റെ കുടുംബത്തിന് വേണ്ടത് ഇന്ന് തന്നെ കൊടുക്കണം". അവൾ ഒരു നോട്ടത്തോടെ പറഞ്ഞു. "അണ്ണ അയാൾ വെറുതെ ഇരിക്കില്ല, പണം കൊടുത്താലും അവൻ നമ്മുക്ക് എതിരെ എന്തെങ്കിലും ഒരു അറ്റാക്ക് പ്ലാൻ ചെയ്യാതിരിക്കില്ല". ഖാൻ സാബ് ഒരു സംശയത്തോടെ രുദ്രയെ നോക്കി. "ഈ മീറ്റിംഗ് അവന്റെ അടുത്ത നീക്കം അറിയാൻ ആണ്, അത് അറിഞ്ഞാൽ അവന് മുന്നേ നമ്മുക്ക് ഒരു സർപ്രൈസ് കൊടുക്കാം". അവൾ ഒന്ന് ചിരിച് അകത്തേക്ക് നടന്നു. ഖാൻ അവിടെ നിന്ന രണ്ട് ഗാർഡ്‌സിനോട് എന്തോ പറഞ്ഞു എന്നിട്ട് തന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. -------****-----****------*****----***----- "സൊ രുദ്ര ഈസ്‌ ദി പവർ ഓഫ് ദിസ്‌ സിന്റിക്കേറ്റ്, മറ്റെല്ലാവരും വെറും ധമികൾ". ദീക്ഷിത് തന്റെ ബോർഡിൽ നാല് പേരുടെ ഫോട്ടോകൾ ഇടതും വലതുമായി വെച്ചു ഏറ്റവും മുകളിൽ രുദ്രയുടെ ഫോട്ടോയും. "സർ ഇവരോട് മുട്ടുമ്പോൾ സൂക്ഷിക്കണം, രുദ്ര അവൾ സാധാരണ പെൺകുട്ടി അല്ല, ഈ നഗരത്തിന്റെ നാല് ഭാഗം പ്രകൽഭരായ നാല് റൗഡികൾക്ക് കൊടുത്തു അതിന് മുകളിൽ ഒരു റാണി ആയി വാഴുന്നവൾ ആണ്, അവർക്ക് നാല് പേർക്കും ഇന്നും അവൾക്ക് നേരെ നിൽക്കാൻ ധൈര്യം ആയിട്ടില്ല". അയാൾ ഉമിനീർ ഇറക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. "ഏറ്റുമുട്ടുമ്പോൾ മിനിമം ഒരു മൂർഖൻ ആയെങ്കിലും വേണ്ടേ, ആദ്യം ആ നാല് സ്തംബങ്ങൾ അവരെ ഒതുക്കിയാൽ അവൾ തനിയെ പത്തി താഴ്ത്തും". അയാൾ പേപ്പറിൽ മാർക്കർ കൊണ്ട് എന്തോ എഴുതി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ഈ സമയം അവിടെ ഉള്ള ലാൻഡ് ഫോൺ റിങ് ചെയ്തു. താമ്പേ ആ ഫോൺ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു. "എപ്പോ,എങ്ങനെയാ സംഭവിച്ചത്, ഓക്കേ ഞാൻ സർ നോട്‌ പറയാം". അയാൾ നെറ്റിയിൽ ഉതിർന്ന വിയർപ്പ് തുടച് കൊണ്ട് ഫോൺ വെച്ചു. "എന്താ താമ്പേ താൻ ഒന്ന് വിരണ്ടിട്ടുണ്ടല്ലോ". ദീക്ഷിത് സംശയത്തോടെ താമ്പേയെ നോക്കി. "സർ അണ്ണയുടെ അനിയൻ പെരുമാൾ കൊല്ലപ്പെട്ടു, രുദ്ര മായി ആണെന്ന് പലരും പറയുന്നുണ്ട്". അയാൾ അത് പറഞ്ഞതും ദീക്ഷിതിന്റെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു. "അത് ചെയ്തത് രുദ്രയാണെങ്കിൽ ഇനി നമ്മൾ ആയി ഒന്നും ചെയ്യണ്ടേ, അവർ തമ്മിൽ തന്നെ ആയിക്കോളും, നമ്മൾ ആ കളി കണ്ട് നിന്ന മതി, ആര് അവശേഷിക്കുന്നോ അയാളെ നമ്മുക്ക് എടുക്കാം". ഒരു കുശാഗ്രം നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ അയാൾ ചെയറിൽ നിന്ന് എഴുനേറ്റ് മുന്നോട്ട് നടന്നു. ഈ സമയം താമ്പേ ഫോൺ എടുത്തു. "ഹെലോ ഖാൻ സാബ്". അയാൾ ദീക്ഷിതിന്റെ പദ്ധതി ഫോണിലൂടെ ഖാൻ സാബിനോട് പറഞ്ഞു. "ഓക്കേ താമ്പേ, ഞാൻ അറിയിക്കാം". ഖാൻ സാബ് ഫോൺ കട്ട് ചെയ്ത് ഡൈനിങ്ങ് ടേബിളിൽ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്ന രുദ്രയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. "മായി ദീക്ഷിത് അയാൾ ഒരു ഗാങ്ങ് വാർ ഉണ്ടാക്കാൻ ആയി ഇറങ്ങിയിട്ടുണ്ട്, അണ്ണയുടെ വീട്ടിലേക്ക് നമ്മൾ പോയില്ലെങ്കിൽ". അയാൾ രുദ്രയുടെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു. "പോണം ഖാൻ സാബ്, നല്ല മുല്ലപ്പൂക്കൾ കൊണ്ട് അലങ്കരിച്ച ഒരു ഭംഗിയുള്ള റീത്ത് വാങ്ങണം, ദീക്ഷിത് അവിടെ ഉണ്ടെങ്കിൽ അയാളെയും ഒന്ന് കാണാം, രുദ്ര ആരാണെന്ന് അവനും അറിയണമല്ലോ". അവൾ കൈ കഴുകി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. "ഓക്കേ മായി, എലാം പറഞ്ഞത് പോലെ ചെയാം". അയാൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. "പിന്നെ ദീക്ഷിത് അയാളുടെ ഫുൾ ഡീറ്റെയിൽസ് എനിക്ക് കിട്ടണം, എത്രയും പെട്ടെന്ന്". ഒരു ആജ്ഞ പോലെ അവൾ അത് പറഞ്ഞ് ഗണപതി വിഗ്രഹത്തിന് നേർക്ക് ചെന്ന് ആരതി ഉഴിഞ്ഞു. അതിന് ശേഷം തട്ടിൽ വെച്ചിരുന്ന പിസ്റ്റളിൽ ചുവന്ന കുറി അണിയിച്ചു. അതിന് ശേഷം ആ പിസ്റ്റൾ എളിയിലേക്ക് വെച്ച് അവൾ തിരിഞ്ഞു നടന്നു. ഖാൻ സാബ് കാറിന്റെ ഡോർ തുറന്ന് കൊടുത്തു. അവൾ അകത്തേക്ക് കയറി. രണ്ട് സ്കോർപിയോയും മധ്യത്തിൽ ബ്ലാക്ക് മേഴ്‌സിഡസും ആ ബംഗ്ലാവിന്റെ പുറത്തേക്ക് പോയി. -----****------*****-----*****------***--- അണ്ണയുടെ വീട് മരണം അറിഞ്ഞു ഒരുപാട് ആളുകൾ വീടിന് മുന്നിൽ നിരന്നു. കത്തി കരിഞ്ഞ പെരുമാളിന്റെ ശരീരം തുണിയിൽ പൊതിഞ്ഞു വീടിന്റെ മുറ്റത്ത് കിടത്തിയിരിന്നു. അകത്ത് നിന്ന് കറുത്ത ഷർട്ടും മുണ്ടും ധരിച് പ്രായം തോന്നിക്കുന്ന ഒരാൾ പുറത്തേക്ക് നടന്നു. നരകയറിയ തലമുടി, നരച്ച മീശ, നെറ്റിയിൽ ചന്ദനകുറിയും,അതിന് മധ്യത്തിൽ ഒരു ചുവന്ന നിറത്തിൽ ഉള്ള വട്ട പൊട്ടും, ചെവിയിലെ നരച്ച പൂട പുറത്തേക്ക് നിന്നിരുന്നു. അയാളുടെ കണ്ണുകളിൽ ദുഖവും പകയും നിറഞ്ഞു നിന്നു. ഗേറ്റ് കടന്ന് പോലീസ് സൈറൺ വെച്ച വൈറ്റ് സ്കോർപിയോ വന്നു. ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിൽ നിന്ന് ദീക്ഷിത് പുറത്തേക്കിറങ്ങി. "സാർ അതാണ് അണ്ണ". താമ്പേ വിരൽ ചൂണ്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ദീക്ഷിത് തന്റെ മുഖത്തെ കൂളിംഗ് ഗ്ലാസ്‌ മാറ്റി അയാൾക്ക് അടുത്തേക്ക് നടന്നു. അണ്ണ തന്റെ അനിയന്റെ ജഡത്തിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു. "അണ്ണ ഞാൻ ACP ദീക്ഷിത്, സോറി ഫോർ യുവർ ലോസ്, ഇതിന് പിന്നിൽ രുദ്ര ആണെന്ന് ഒരു റൂമർ ഉണ്ട്‌, അണ്ണ യുടെ ഒരു മൊഴി ഉണ്ടെങ്കിൽ അവരെ അറസ്റ്റ് ചെയാം". ദീക്ഷിത് ഒരു ഗൂഢമായ ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു. "തമ്പി നീ ഇന്ത വേലക്ക് പുതുസ് എങ്ക പ്രച്ഛനെ എപ്പിടി മുടിക്കണം ന്ന് എനക്ക് തെരിയും, നീ പോയി റിപ്പോർട്ട് പോട്". അയാൾ എഴുനേറ്റ് നിന്ന് ഒരു ക്രൂരമായ നോട്ടത്തോടെ പറഞ്ഞു. ദീക്ഷിത് കുറച്ച് ദൂരേക്ക് മാറി നിന്നു. "താമ്പേ ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ ഇത് ഒരു ചെറിയ കനൽ ആണ് ഇത് ആളി കത്താനുള്ളത് ആണ്, നമ്മുക്ക് ഇനി ഇവിടെ ഒരു വലിയ യുദ്ധം തന്നെ കാണാം". അയാൾ തന്റെ സ്കോർപിയോയുടെ മേൽ ചാരി നിന്നു. ഈ സമയം ഗേറ്റ് കടന്ന് മൂന്നു വാഹനങ്ങൾ അകത്തേക്ക് കടന്നു. ഒരു ബ്ലു ഷേവ്റോലെറ്റ് ഇമ്പാല, പിന്നിൽ ഒരു അംബാസിഡർ ടാക്സി, അതിന് പിന്നിൽ ഒരു റെഡ് bmw z4. ദീക്ഷിത് താമ്പേയെ ഒന്ന് നോക്കി. "സർ ഇവരാണ് മറ്റ് മൂന്നു പേര്, ആദ്യത്തെ കാറിൽ മുഹമ്മദ്‌ അലി". ഇമ്പാലയിൽ നിന്ന് ഒരു ഫുൾ സ്ലീവ് ബ്ലു കുർത്തയും പാന്റ്സും അണിഞ്ഞ ആള് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. നീട്ടി വളർത്തിയ നരച്ച താടിയും, കട്ടി മീശയും, തോളറ്റം മുടിയും, തലയിൽ ഒരു നിസ്കാര തൊപ്പിയും. "അതിന് പിന്നിൽ ഉള്ളത് രാജ്മഹേഷ്". അംബാസ്സടറിന്റെ കൊ ഡ്രൈവർ സീറ്റിൽ നിന്ന് ഒരു ചെക്ക് ഷർട്ടും, ബ്ലാക്ക് പാന്റ്സും ധരിച് കക്ഷത്തിൽ ഒരു ബ്ലാക്ക് ബാഗും പിടിച്ച് ഒരാൾ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.കഷണ്ടി കയറിയ തലയും, പ്രേം നസീറിന്റെ മീശയോട് സാമ്യം ഉള്ള മീശ, ആർക്കും മനസിലാകാത്ത മുഖ ഭാവം. "ഏറ്റവും ബാക്കിൽ ഉള്ളത് വേലുമണി". ബ്ലു കോട്ട് സ്യുട്ട് ധരിച് ക്ലീൻ ഷേവ് ചെയ്ത മുഖം, ജെൽ തേച് ഒതുക്കിയ മുടി. അയാൾ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി മുടി ഒന്ന് ചീവി അകത്തേക്ക് നടന്നു. അവർ മൂന്നു പേരും അണ്ണയുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് നിന്നു. "അണ്ണ രുദ്ര മായി വന്നില്ലേ". മഹേഷ്‌ രാജിന്റെ ചോദ്യത്തിന് ദേഷ്യത്തോടെ ഉള്ള ഒരു നോട്ടം ആയിരുന്നു മറുപടി. ഈ സമയം ഗേറ്റ് കടന്ന് മൂന്നു വാഹനങ്ങൾ അകത്തേക്ക് കയറി. "സർ രുദ്ര മായി". അത് കേട്ടതും ദീക്ഷിത് പകച്ച ഒരു നോട്ടം എറിഞ്ഞു. കാറുകളിൽ നിന്ന് ഗുണ്ടകൾ ഇറങ്ങി. ഖാൻ സാബ് ഡോർ തുറന്നതും ബ്ലാക്ക് ഡ്രസ്സ്‌ ധരിച് രുദ്ര പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. അവൾ കൈയിൽ ഇരുന്ന റീത്ത് പെരുമാളിന്റെ ജഡത്തിന് മെലെ വെച്ചു. അവൾ എല്ലാവരെയും ഒന്ന് നോക്കി അവിടെ ദൂരെ ഇട്ടിരുന്ന ഒരു ചെയറിലേക്ക് ഇരുന്നു.  അവളുടെ നോട്ടം അവിടെ നിന്നിരുന്ന ദീക്ഷിതിന് മെലെ വീണു. അവൾ ആ ചെയറിൽ നിന്ന് എണീറ്റു നേരെ രാജ്മഹേഷിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. "രാജ് എല്ലാവരും ഇന്ന് രാത്രി വെയർ ഹൌസിൽ എത്തണം, കുറച്ച് കാര്യങ്ങൾ സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ട്‌". അവൾ എല്ലാവരെയും ഒന്ന് നോക്കി ദീക്ഷിതിന് നേരെ നടന്നു. അണ്ണ ഒന്നും മിണ്ടാതെ തന്റെ ദേശ്യം കടിച്ചമർത്തുകയായിരുന്നു. "ഹലോ മിസ്റ്റർ ദീക്ഷിത്, പുതിയ ACP വന്ന ഒരാഴ്ച കൊണ്ട് തന്നെ ഈ നഗരത്തെ കുറിച്ച് പഠിച്ചോ". അവൾ ഒരു പുച്ഛം കലർന്ന ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു. "പഠിച്ചു വരുന്നു, പക്ഷെ വന്നപ്പോൾ തന്നെ നിങ്ങളുടെ സിന്ഡിക്കേറ്റിനെ പറ്റി അറിഞ്ഞു, കൊള്ളാം രുദ്ര". അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ദീക്ഷിതിനെ അവൾ തടഞ്ഞു. "മായി രുദ്ര മായി, പിന്നെ സിന്ഡിക്കേറ്റിനെ പറ്റി അറിഞ്ഞെന്നു പറഞ്ഞല്ലോ, അത് മാത്രേ നിങ്ങൾക്ക് അറിയൂ, എന്നെ കുറിച്ച് അറിയില്ല, അറിയാൻ ശ്രമിക്കേണ്ട, ധാ കിടക്കുന്നത് കണ്ടില്ലേ അത് പോലെ ഒരു തീ കൊള്ളി മതി നിന്ന് കത്താൻ, സൊ ബെറ്റർ സ്റ്റേ എവേ ഫ്രം മൈ വേ". അവൾ വിരൽ ഞൊടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ദീക്ഷിത് തിരിച്ചു പറയാൻ തുടങ്ങിയതും താമ്പേ അയാളെ തടഞ്ഞു. അവൾ വിരൽ ഒന്ന് ഞൊടിച്ചു പിന്നിലേക്ക് നടന്നു. അവൾക്ക് മുന്നിലേക്ക് അവളുടെ ബെൻസ് വന്ന് നിന്നു. അതിലേക്ക് അവൾ കയറി. പോകുന്ന സമയം വിന്റോ ഗ്ലാസ്‌ തുറന്ന് രുദ്ര ദീക്ഷിതിനെ ഒന്ന് നോക്കി. ചടങ്ങുകൾ എലാം കഴിഞ്ഞു അണ്ണയും മറ്റുള്ളവരും ചുറ്റും ഇരുന്നു. "അണ്ണ ഇപ്പൊ നിങ്ങൾ മായിക്ക് എതിരായി ഒന്നും ചെയ്യണ്ട, അനിയന്റെ ഗതി കണ്ടതല്ലേ, ഇന്നത്തെ മീറ്റിംഗിൽ നമ്മുക്ക് ഒരു തീരുമാനം ഉണ്ടാക്കാം". രാജ്മഹേഷ് അയാൾക്ക് അരികിൽ ആയി ചെന്ന് പറഞ്ഞു. "സത്തത് എന്നുടെ ഒരേ തമ്പി,അവളെ നാൻ സുമ്മ വിടണം ന്ന് സോൾറിയ, എന്നാലേ മുടിയാത്". അയാൾ കൈയിൽ ഇരുന്ന സ്റ്റീൽ ഗ്ലാസ്‌ നിലത്തേക്ക് എറിഞ്ഞു. "അണ്ണാ വെറുതെ വിടണം എന്നല്ല തല്ക്കാലം നമ്മൾ ഒന്ന് മൗനം പാലിക്കണം, അറിയാമല്ലോ നമ്മുടെ ഡീൽസ് എലാം മായിയുടെ ഇടപെടൽ കൊണ്ട് കിട്ടുന്നതാ, നല്ല ഒരു ഡീൽ ഒത്തു കിട്ടിയാൽ പിന്നെ മായിയെ നമ്മുക്ക് അവസാനിപ്പിക്കാം". മുഹമ്മദ് അലി കുടിലത നിറഞ്ഞ ഒരു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. "അണ്ണ തൽക്കാലം ഒരു കൊമ്പ്രമയ്‌സ്,സമയം ഒത്തു കിട്ടിയാൽ ആർക്കും സംശയം തോന്നാതെ നമ്മുക്ക് തന്നെ അവസാനിപ്പിക്കാം, പിന്നെ ഈ സിന്റിക്കേറ്റ് നമ്മുടെ നാല് പേരുടേം കൈയിൽ". വേലുമണി പൊട്ടി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. 📖 കഥയുടെ ബാക്കി ഭാഗങ്ങൾ ഇവിടെ വായിക്കാം: 👉 https://app.aksharathalukal.in/series/48473/view വായിച്ചിട്ട് അഭിപ്രായം പറയണേ 🥰 #💞 പ്രണയകഥകൾ #📔 കഥ #📙 നോവൽ