മഴമേഘങ്ങൾ ഭാഗം 16 അന്ന് രാത്രി മുഴുവൻ വന്ദന അതിനെ കുറിച്ച് ആയിരുന്നു ചിന്തിച്ചത് അതിന്റെ ഒരു സൂചന പോലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. .. വീണയെ തന്നെയാണ് നോക്കുന്നത് എന്നാണ് കരുതിയിരുന്നത് എന്തായിരിക്കും വിഷ്ണു അങ്ങനെ പറഞ്ഞത് താൻ ഒരു വിഡോ ആണ് ഗർഭിണിയാണ് എന്നൊക്കെ കോളേജിൽ മിക്ക ആളുകൾക്കും അറിയാം...... സഹതാപനോട്ടങ്ങളും സഹതാപവാക്കുകളും എല്ലാം കുറേ ഏറ്റുവാങ്ങേണ്ടി വന്നിട്ടുണ്ട് ഒറ്റപ്പെട്ട എല്ലാ സ്ത്രീകൾക്കും ഇങ്ങനെ നേരിടേണ്ടി വന്നിട്ടുണ്ടാവും ചിലരുടെ മോശമായ നോട്ടങ്ങളും അനുഭവിക്കേണ്ടി വന്നിട്ടുണ്ട്..... അവൾ മുകളിൽ ബാൽക്കണിയിൽ വന്നിരുന്നു.... മനസു കലുഷിതമായിരുന്നു. ..... എന്തോ കരട് വീണത് പോലെ ഒന്നിലും ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല അല്ലെങ്കിൽ താൻ എന്തിനു വെറുതെ ഇങ്ങനെ ടെൻഷൻ അടിക്കണം അവൾ ഓർത്തു. ... ഇനി അധിക ദിവസം പോകാനും കഴിയില്ല ഡെലിവറി ഡേറ്റ് അടുത്തു വരുന്നു. .... എക്സമിനു മുമ്പേ ക്ലാസ്സ്‌ തീർത്തു കൊടുക്കണം. . കുറച്ചു ക്‌ളാസുകൾ പല കാരണങ്ങൾ കൊണ്ടു നഷ്ടപ്പെട്ടു വന്ദന താഴെക്ക് ഇറങ്ങി ചെല്ലുമ്പോൾ മോഹനനും ശോഭനയും ടിവി കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു മോഹിത് പഠിക്കുന്നു അച്ഛമ്മ കിടക്കുന്നു പഴയപോലെ അല്ല ഇപ്പോൾ എപ്പോഴും വീട്ടിൽ ഒരു ഏകാന്തത അനുഭവപ്പെടുന്നു.... താൻ ഈ കുഞ്ഞിനെ പ്രസവിക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞത് ഈ വീട്ടിൽ ആർക്കും അത്ര സംതൃപ്തിയുള്ള കാര്യമല്ല.... പക്ഷേ ഹരിയേട്ടന്റെ വീട്ടുകാർ അതുവല്ലാതെ ആഗ്രഹിക്കുന്നു പ്രത്യേകിച്ചും വല്യേട്ടൻ....തനിക്കും അതിനു കഴിയില്ല. അത്താഴം കഴിഞ്ഞ് എല്ലാവരും കിടന്നു ... തിരിഞ്ഞും മറഞ്ഞും കിടന്നിട്ടും വന്ദനയ്ക്ക് ഉറക്കം വന്നില്ല എന്തൊക്കെയോ ചിന്തകൾ മനസ്സിന് അലട്ടി കൊണ്ടേയിരുന്നു..... സേതു മാഷുടെ അഭ്യർത്ഥന നിരസിച്ചത് അനുവും അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് അവൾക്കും ഇപ്പോൾ പഴയപോലെ വലിയ കൂട്ട് ഒന്നുമില്ല.... ആദ്യമൊക്കെ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് വിളിക്കുകയും വീട്ടിൽ വരുമ്പോൾ ഇവിടെ കാണാൻ വരുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു ഇപ്പോൾ അതൊക്കെ നിർത്തിയിരിക്കുന്നു...... എന്തുകൊണ്ടോ മാഷിനെ ഭർത്താവിന്റെ സ്ഥാനത്ത് സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയുന്നേ ഇല്ല ❤️❤️❤️ പതിവുപോലെ രാവിലെ കോളേജിലേക്ക് ഇറങ്ങിയപ്പോൾ വഴിയിൽ വീണ കാത്തു നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു...... വന്ദനയുടെ വീട്ടിൽ നിന്നും പത്തു മിനിറ്റോളം ദൂരമുണ്ട് വീണയുടെ വീട്ടിലേക്ക് വന്ദന എത്തുമ്പോൾ വീണ അവിടെ കാത്തുനിൽക്കും എന്നും.... “ഇന്നലെ എന്തേ വന്ദനെ നീ വൈകി ഞാൻ കുറെ കാത്തു നിന്നു... കാണാതായപ്പോൾ ഞാനിങ്ങു പോന്നു “ വീണ പറഞ്ഞു... ”ഇന്നലെ സേതുമാഷ് കുറച്ചു വർക്ക് ഏൽപ്പിച്ചിരുന്നു അത് ചെയ്തു കഴിഞ്ഞപ്പോഴത്തേക്ക് കുറച്ചു വൈകി “വന്ദന കുട നിവർത്തി ചൂടി കൊണ്ടു പറഞ്ഞു. . നടന്നു ചെറിയ ചാറ്റൽ മഴ ഉണ്ടായിരുന്നു അവർ ബസ്റ്റോപ്പിൽ എത്തി കുറച്ചുനേരം ബസ്റ്റോപ്പിൽ നിന്നപ്പോൾ അവർ സ്ഥിരം കയറാറുള്ള ബസ് വന്നു “ഉം. .... നിങ്ങളെക്കുറിച്ച് പിള്ളേർക്കിടയിൽ ചെറിയ ഗോസിപ്പ് ഒക്കെ ഉണ്ട് മോളെ സൂക്ഷിച്ചോ“ വീണ വന്ദനയുടെ തോളിൽ തട്ടി കൊണ്ടു വീണ തുടർന്ന് ...” എന്തെങ്കിലും പറയട്ടെ നമ്മൾ അതിനൊന്നും ചെവി കൊടുക്കാതിരുന്നാൽ പോരെ “ വന്ദനക്ക് നിസ്സാരഭാവമായിരുന്നു... ഇന്നലെ നിന്റെ വിഷ്ണു തിരക്കിയിരുന്നു വന്ദന വീണയോട് പറഞ്ഞു… അവൻ കുറെയായി പിറകെ നടക്കുന്നു എന്നോട് ഇതുവരെ ഒന്നും ചോദിച്ചിട്ടില്ല കുശലം ചോദിക്കും പോവും ഞാൻ അവനോട് ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ല എനിക്കൊന്നും തോന്നിയിട്ടുമില്ല.... പിന്നെ ചെറിയൊരു അന്വേഷണം നടത്തി ഇ വിടത്തുകാരല്ല അഞ്ചട്ടുവർഷം മുമ്പ് ഇവിടെ വന്നു കൂടിയവരാണ് അച്ഛനില്ല അമ്മയും ഒരു ചേച്ചിയും മാത്രം...... ഇവിടെ രണ്ടാമത്തെ പി ജി യാ “ വന്ദന ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല ഇന്നലെ ഉണ്ടായ കാര്യം വീണയോട് പറയാൻ അവൾക്ക് മടി തോന്നി കോളേജ് വരാന്തയിലേക്ക് കയറുമ്പോഴും വിഷ്ണുവിന്റെ മുൻപിൽ ഒന്നും പെട്ടുപോകരുത് എന്നായിരുന്നു വന്ദനയുടെ പ്രാർത്ഥന..... എന്തോ വഴിയിൽ ഒന്നും അയാളെ കണ്ടില്ല വീണ ക്ലാസിലേക്ക് പോയി വന്ദന സ്റ്റാഫ് റൂമിലേക്കും. ...... ഉച്ചയ്ക്ക് ഊണ് കഴിഞ്ഞ് സ്റ്റാഫ് റൂമിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ ഇലഞ്ഞി മരത്തിന് ചുവടെ വിഷ്ണു ഉണ്ടായിരുന്നു വന്ദന അവനെ കണ്ടു അവൻ അവളെ തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുകയായിരുന്നു അവന്റെ ചുണ്ടിൽ കുസൃതി നിറഞ്ഞ ഒരു പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു....... ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞ് കവലയിൽ എത്തുമ്പോഴും വിഷ്ണു സ്റ്റേഷനറി കടയുടെ അടുത്ത് നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു വീണ അത് കണ്ടിട്ട് പറഞ്ഞു “ദേ അവൻ പിന്നെയും അവിടെ നോക്കി ഇരിപ്പുണ്ട്” വന്ദന ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല പക്ഷേ അവൾക്ക് പരിഭ്രമമായി തുടങ്ങിയിരുന്നു ഇത് എന്തിനുള്ള പുറപ്പാടാണ് ഇയാൾ “ഏതായാലും ഒരു സമാധാനമുണ്ട് ക്ലാസിലുള്ള മുഴുവൻ എണ്ണത്തെയും കൂട്ടി പൂവാല ശല്യമായല്ല കക്ഷി തനിച്ചാണ് വരുന്നത് “ വീണ പറഞ്ഞു. ... വീണയ്ക്ക് ഒന്നും അറിയില്ലല്ലോ ഇത് എവിടെ വെച്ച് ഇയാളെ ഒന്ന് പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കും ഒരു തവണ ഞാൻ പറഞ്ഞതാണ് വന്ദന ഓർത്തു ബസ്സിറങ്ങി വീണയോട് യാത്ര പറഞ്ഞു വന്ദന നടന്നു....... പിന്നിൽ ഒരു ബൈക്കിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ വന്ദന തിരിഞ്ഞുനോക്കി വിഷ്ണു..... ഈശ്വരാ ഇയാൾ പുറകെ തന്നെ ഉണ്ടല്ലോ വന്ദന നടത്തത്തിന് വേഗത കൂട്ടി വിഷ്ണു ബൈക്ക് ഒരു സൈഡിൽ നിർത്തി നടന്നു അവളോടൊപ്പം എത്തി... “വന്ദന ടീച്ചറെ” വിഷ്ണു വിളിച്ചു നിങ്ങൾക്കെന്താ വേണ്ടത് ഞാൻ നിങ്ങളോട് പറഞ്ഞിരുന്നതല്ലേ അവൾക്ക് രോഷം വന്നു “പെട്ടെന്ന് വേണ്ട ആലോചിച്ചിട്ട് സാവധാനം ഒരു തീരുമാനം പറഞ്ഞാൽ മതി അയാൾക്ക് പുഞ്ചിരിയായിരുന്നു...... “എന്താ മോളെ ശബ്ദം കേട്ട് പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞുനോക്കി അവൾ അമ്പരന്നു വിനയൻ മാമൻ. .... വീട്ടീന്ന് വരുന്ന വഴിയായിരിക്കും “ഒന്നൂല്ല മാമാ ” അവൾ വെപ്രാളത്തോടെ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു... “ഒന്നുമില്ലാതെ പിന്നെ നിന്റെ സംസാരം കേട്ടിട്ട് എനിക്ക് അങ്ങനെ തോന്നിയില്ലല്ലോ ഇവനെതാ. അയാളുടെ കണ്ണുകൾ കുറുകി “നീ വീട്ടിൽ പോ ” അയാൾ വന്ദനയോടു പറഞ്ഞു “ വിനയമമാ ഞാൻ ” നിന്നോട് പോകാനല്ലേ പറഞ്ഞെ അയാൾ കയർത്തു അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ തല കുനിച്ചു മാമൻ ഇത് വലിയ പ്രശ്നമാക്കുമോ അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കി നോക്കി വീട്ടിലേക്കു നടന്നു. ..... .“നീ ഏതാടാ എന്താ ഇവളെ പിറകെ ” ചോദിക്കലും മുഖമടച്ചു ഒറ്റ അടിയായിരുന്നു വിഷ്ണു വേച്ചു പോയ്‌. ... തലങ്ങും വിലങ്ങും അടിച്ചു റോഡിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ചെളിയിലേക്ക് മറിച്ചിട്ടു ഇനി അവളെ പിറകെ എങ്ങാനും കണ്ടാലുണ്ടല്ലോ നിന്റെ കഴുത്തു ഞാൻ കണ്ടിച്ചു കളയും. .... പിറ്റേന്ന് വീണ പറഞ്ഞാണ് വന്ദന അറിഞ്ഞത് വിഷ്ണു വിനെ ആരെല്ലാമോ ചേർന്ന് തല്ലിയിരിക്കുന്നു എതിർ പാർട്ടിയിൽ പെട്ടവരാണെന്ന അവൾ പറഞ്ഞത്. .... അവൾ വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി വിനയമമാനായിരിക്കും. ..... ഈശ്വര ഇനി എന്താല്ലമാണാവോ ഉണ്ടാവാൻ പോകുന്നത് തുടരും രചന :: ആന്റണി #📖 കുട്ടി കഥകൾ #📝 ഞാൻ എഴുതിയ വരികൾ #📙 നോവൽ #📔 കഥ #💞 പ്രണയകഥകൾ