പേരിനൊരു താലി💫❣️ കുടുംബക്ഷേത്രത്തിൽ വെച്ചാണ് താലിക്കെട്ട്... അതാകുമ്പോൾ മറ്റാരും അറിയില്ലെന്നൊരു ധൈര്യത്തിലാണ് ലക്ഷ്മിയമ്മ അങ്ങനെയൊരു തീരുമാനം എടുത്തത്... വെള്ളകസവുമുണ്ടും ഷർട്ടും അണിഞ്ഞുകൊണ്ട് നെറ്റിയിലൊരു ചന്ദനകുറിയുമായി ആദീശ്വർ ഇറങ്ങി വരുമ്പോൾ ചുറ്റുമുള്ളവരുടെ കണ്ണിൽ അഭിമാനവും അത്ഭുതവുമായിരുന്നു... തൊട്ടു പുറകിൽ ആശയും സീതയും കൂടി ഭദ്രയെ അണിയിച്ചൊരുക്കി കൊണ്ട് വന്നു... മാമ്പഴനിറത്തിലുള്ള പട്ടുസാരി ചുറ്റി ആശ കൊടുത്ത ആഭരണങ്ങൾ എല്ലാമണിഞ്ഞ് അവളിറങ്ങി വന്നപ്പോൾ അവരെല്ലാം അന്തം വിട്ട് നിന്നു... ഈ തറവാടിന്റെ പിന്നാമ്പുറത്ത് നടന്നിരുന്ന പെണ്ണാണോ ഈ വരുന്നത്...? ഇവൾക്കിത്രയും ഐശ്വര്യമുണ്ടായിരുന്നോ എന്നൊരു ഭാവത്തിൽ അവളെ തന്നെ കണ്ണിമ ചിമ്മാതെ നോക്കി നിൽക്കുകയാണ് ജയശ്രീയും അഞ്ജുവും ദേവുമെല്ലാം... എന്നാൽ ആദീശ്വറിന്റെ കണ്ണുകൾ അവളുടെ നേരെയൊന്ന് നീണ്ടത് പോലുമില്ല.. ലക്ഷ്മിയമ്മ അത് പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിച്ചു... ആദീശ്വറിന്റെ കാറിൽ ജയശ്രീയും അഞ്ജലിയും ദേവും ലക്ഷ്മിയമ്മയും കയറിയപ്പോൾ തൊട്ട് പുറകിൽ ശിവാനന്ദന്റെ കാറിലാണ് ഭദ്രയും ആശയും സീതയും കയറിയത്.... അമ്പലത്തിൽ എത്തിയപ്പോഴും ഭദ്രയുടെ കണ്ണുകൾ അവനെ തേടിയെങ്കിൽ വെറുതെയൊന്ന് തൊഴുതിട്ട് പോകാൻ വന്ന ഭാവത്തിലാണ് ആദീശ്വർ നിൽക്കുന്നത്... അത് മനസിലായെങ്കിൽ പോലും ഭദ്ര ആ മുഖത്തേക്ക് ഇടയ്ക്കിടെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു... ഇപ്പോഴും ഉള്ളം തുടിക്കൊട്ടുകയാണ്... അല്പനേരത്തിനുള്ളിൽ ആ കൈകൊണ്ടൊരു താലി തന്റെ കഴുത്തിൽ വീഴും...ഭഗവാനെ... ന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാവണേ... "താലി ചാർത്തിക്കോളൂ..." പൂജാരിയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട്... തളികയിൽ വെച്ചിരുന്ന താലിയെടുത്ത് ആദി അവളുടെ കഴുത്തിലേക്ക് ചാർത്തി... കഴുത്തോരം അവന്റെ ചെറുസ്പർശം അറിഞ്ഞതും ഭദ്രയൊന്ന് തരിച്ചു പോയി... ആദ്യമായാണ് ഇത്രയും അരികിൽ വന്ന് നിൽക്കുന്നത് പോലും... തന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് അവൻ കേൾക്കുമെന്ന് പോലുമവൾ ഭയന്ന് പോയി... അപ്പോഴേക്കും ആ തളികയിൽ നിന്നും കുങ്കുമമെടുത്തവൻ അവളുടെ സീമന്തരേഖ ചുവപ്പിച്ചു... പൂജാരി കൈമാറിയ ഹാരം പരസ്പരം അണിയിച്ചവർ ഭാഗവാന് മുൻപിൽ തൊഴുതു... "ഒന്ന് പ്രദക്ഷിണം വെച്ചു വാ മക്കളെ..." ലക്ഷ്മിയമ്മയുടെ വാക്ക് കേട്ട് ആദി മുന്നോട്ട് നടന്നപ്പോൾ ഭദ്രയും ഒപ്പം ചെന്നു... അറിയാതെ പോലും അവളെ നോക്കില്ലെന്നൊരു ശപഥം പോലെ അവൻ നടന്നകലുമ്പോൾ ഭദ്രയുടെ ഉള്ള് പിടഞ്ഞു... എടുത്ത തീരുമാനം തെറ്റായി പോയോ..? ഇനിയങ്ങോട്ട് തന്നെ മനഃപൂർവം അവഗണിക്കാൻ തന്നെയാകുമോ ഭാവം...? അതെ ചിന്തയോടെ അവൾ നടന്നു വരുമ്പോഴേക്കും ആദി പ്രദക്ഷിണം കഴിഞ്ഞ് കാറിലേക്ക് കയറുന്നത് കണ്ടു... ഇങ്ങോട്ട് വന്നത് പോലെ തന്നെ അവരുമായി അവന്റെ കാർ കണ്ണിൽ നിന്ന് മറയുമ്പോൾ ഭദ്രയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തൂവി... അവൾക്ക് പുറകെ അങ്ങോട്ട് വന്ന സീതയത് വ്യക്തമായി കണ്ടെങ്കിലും ആശയും ലക്ഷ്മിയമ്മയും കാര്യമാക്കിയില്ല.. "വാ... ഭദ്രേ... നമുക്ക് പോകാം..." അവളെയും കൂട്ടിയവർ ശിവാനന്ദന്റെ കാറിൽ തറവാട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു... നിലവിളക്ക് നൽകി തന്നെ അകത്തേക്ക് സ്വീകരിക്കുമെന്ന് കരുതിയവൾക്ക് തെറ്റി... അങ്ങനെയൊരു ചടങ്ങേ ഇല്ലെന്നത് പോലെ ആശയും ലക്ഷ്മിയമ്മയും അവളെ കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് നടന്നു... അവളെ പോലൊരു പെണ്ണിനെ ഈ തറവാട്ടിലെ മരുമകൾ ആയി കാണാൻ കഴിയാത്തത് കൊണ്ട് അവരാ ചടങ്ങ് മനഃപൂർവം ഒഴിവാക്കുകയായിരുന്നു... അപ്പോഴേക്കും ആദി വേഗം തന്റെ മുറിയിലേക്ക് കയറി പോയി... ബാക്കിയുള്ളവരും അവരവരുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയപ്പോൾ ഇനിയെന്തെന്ന് അറിയാതെ ഭദ്ര അൽപനേരം ആ ഹാളിൽ തന്നെ നിന്നു... പിന്നെ പതിയെ അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു... അവളുടെ വരവ് കണ്ട് സീതയുടെ നെഞ്ചൊന്ന് പിടഞ്ഞു... "ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ മോളെ... ആദിയുടെ ജീവിതം സുരക്ഷിതമാക്കാൻ വേണ്ടിയൊരു ചടങ്ങ്... അത്രേ ഉള്ളൂ അവർക്ക്... എന്റെ മോള് വിഷമിക്കണ്ട... പോയി ഈ വേഷമൊക്കെ മാറിയൊന്ന് കുളിച്ചു വാ... ഭഗവാൻ നിന്റെ കൂടെയുണ്ടാകും... ഈ ദുഷ്ടത്തരമൊന്നും അദ്ദേഹം കാണാതിരിക്കില്ല..." ആ നേരമത്രയും കരയാതെ പിടിച്ചു നിന്നവൾ ആ വാക്കുകൾ കേട്ടതും പെട്ടന്നൊരു തേങ്ങലോടെ സീതയെ കെട്ടിപിടിച്ചു...അവരുടെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞു പോയെന്നതാണ് സത്യം.. 💫💫💫💫💫 "ഹോ... ഒടുക്കം എല്ലാം മംഗളകരമായി തന്നെ കഴിഞ്ഞല്ലോ... ആശ്വാസം..." ലക്ഷ്മിയമ്മയുടെ മുറിയിൽ അവരുടെ അരികിൽ വന്നു നിന്ന് ആശ്വാസത്തോടെ പറയുകയാണ് ആശ... ഒരു പാവം പെണ്ണിന് മോഹങ്ങൾ കൊടുത്ത് വഞ്ചിച്ചതിന്റെ യാതൊരു മനസാക്ഷികുത്തും ഇല്ലാതെ തന്നെ അവർ അത്രയും ആശ്വാസത്തോടെ പറയുമ്പോൾ ലക്ഷ്മിയമ്മയും ആ സന്തോഷത്തിൽ പങ്ക് കൊണ്ടു... "നീയെന്താ മനസ്സിൽ കണ്ടിരിക്കുന്നത്... ഇനിയവളെ ഒഴിവാക്കണ്ടേ... എങ്കിലേ പണിക്കര് പറഞ്ഞ പരിഹാരം പൂർത്തിയാകു..." ലക്ഷ്മിയമ്മ വല്ലാത്തൊരു കുടിലതയോടെ ചോദിച്ചു... "അതെനിക്ക് വിട്ടേക്ക് അമ്മേ... എന്നെങ്കിലും എന്റെ മകന്റെ ഭാര്യയായി ഈ തറവാട്ടിൽ തനിക്കൊരു സ്ഥാനം കിട്ടുമെന്ന് മോഹിച്ചിരിക്കുകയാ അവൾ... കുറച്ച് നാൾ അവളങ്ങനെ മോഹിക്കട്ടെ... അതിനുള്ളിൽ അവൾക്ക് എന്തെങ്കിലും സംഭവിക്കുമോന്ന് നോക്കാം... അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ അവന്റെയാ ദോഷം അങ്ങനെയങ്ങു തീരുമല്ലോ...അതല്ലെങ്കിൽ അവളെക്കൊണ്ട് തന്നെ ആ താലി അഴിച്ചു വെപ്പിക്കുന്ന രീതിയിൽ കാര്യങ്ങൾ കൊണ്ടെത്തിക്കണം... നമ്മളായിട്ട് അഴിച്ചു വാങ്ങിയെന്ന് അവൾ പിന്നീട് പറയാൻ പാടില്ല..." ആശയുടെ വാക്കുകൾ ശരിയാണല്ലോ എന്നൊരു ചിന്തയിൽ ഇരിക്കുകയാണ് ലക്ഷ്മിയമ്മ... ഇതേ സമയം അവർ തന്ന സാരിയും ആഭരണങ്ങളും അഴിച്ചു മാറ്റി, കുളിച്ചു തന്റെ പഴയ ദാവണിയോരെണ്ണം എടുത്തു ഉടുത്തുകൊണ്ട് ഭദ്ര തന്റെ മുറിയിലെ ഭഗവാന്റെ ഫോട്ടോക്ക് മുൻപിൽ വന്ന് നിന്നു... "എന്നെ കളിപ്പിക്കാണോ ഭഗവാനെ...? മായകഥകളിലെ പോലെ പെട്ടന്നൊരു രാജകുമാരിയുടെ വേഷം തന്ന് സ്വപ്നം കാണാൻ പോലും കഴിയാത്തൊരു രാജകുമാരനെ കൊണ്ട് വിവാഹം കഴിപ്പിച് കണ്ണടച്ചു തുറക്കുമ്പോഴേക്കും എല്ലാം നഷ്ടമായി വീണ്ടുമാ പഴയ വേഷത്തിൽ ആയത് പോലെയാണല്ലോ ഇപ്പൊ ന്റെ ജീവിതം...എന്നാലും സാരല്ല... എല്ലാം ഞാൻ അറിഞ്ഞോണ്ട് തന്നെയല്ലേ...കാത്തിരുന്നോളാം... ആദിയേട്ടൻ എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്ന നാള് വരെ....അതിനുള്ള ശക്തിയെനിക്ക് തരണേ...." പരിഭവം പ്രാർത്ഥനയായി മാറിയപ്പോൾ കണ്ണുനീർ കവിളിലൂടെ ചാലിട്ടൊഴുകി... അപ്പോഴേക്കും ആശ അവളുടെ മുറിയുടെ വാതിൽക്കൽ വന്നു... "മോളെ ഭദ്രേ..." "എന്താ ആശമ്മേ..." അവൾ വേഗം അവർക്കരികിൽ വന്നു... "ആഹ്... കുളിച്ചു മാറിയോ... മോളൊരു കാര്യം ചെയ്യ്... ആ ആഭരണങ്ങൾ ഒക്കെ ഇങ്ങേടുത്തിട്ട് വാ... അമ്മ സൂക്ഷിച്ചോളാം... ഈ മുറിയിൽ നിനക്കൊരു അലമാര പോലുമില്ലല്ലോ എടുത്ത് വെക്കാൻ... അമ്മയുടെ മുറിയിലെ അലമാരയിൽ വെച്ചോളാം.. മോൾക്ക് ആവശ്യമുള്ളപ്പോൾ ചോദിച്ചാൽ മതി..." അത് കേട്ടപാടെ അവൾ ആ ആഭരണങ്ങളും മടക്കി വെച്ച സാരിയും എടുത്തിട്ട് വന്നു... "സാരി മോള് തന്നെ വെച്ചോ... കല്യാണസാരിയല്ലേ... പിന്നെ നല്ല വിലകൂടിയ സാരിയാ.. സൂക്ഷിച്ച് വെക്കണം കേട്ടോ..." അതും പറഞ്ഞവർ വരുത്തി തീർത്തൊരു ചിരിയുമായി നടന്നകലുമ്പോൾ അവളൊരു നിശ്വാസത്തോടെ അകത്തേക്ക് പോയി... അടുക്കളയിൽ നിന്ന് എല്ലാം കേട്ട സീത ദേഷ്യം തീർക്കാൻ എന്നോണം രണ്ട് വിറകിൻ കൊള്ളിയെടുത്തു അടുപ്പിലേക്ക് തിരുകി കുത്തിയിളക്കി.... ഭദ്ര അടുക്കളയിൽ വന്നപ്പോൾ സീതയവളെ ഒന്നും ചെയ്യാൻ വിട്ടില്ല... "മോളവിടെ മുറിയിൽ പോയിരുന്നോ... ജോലിയൊക്കെ ഞാൻ ചെയ്തോളാം..." അത് കേട്ടിട്ടും അവിടെ പോയിരിക്കാൻ അവൾക്ക് മനസ് വന്നില്ല... "അമ്മേ.... ഞാനൊന്ന് പുറത്തോട്ട് പോകുകയാ..." ഹാളിൽ നിന്നും കേട്ട സ്വരം ആദിയുടേതാണെന്ന് അവൾക് മനസിലായി... ഒന്ന് കാണാനുള്ള കൊതിയോടെ അവൾ അടുക്കള വാതിൽക്കൽ നിന്നൊന്ന് എത്തി നോക്കി... അപ്പോഴേക്കും അവൻ കാറിന്റെ കീയും കറക്കികൊണ്ട് ഹാളിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങി കഴിഞ്ഞു.... തുടരും.... റിവ്യൂ തരണേ 🥰🥰 #📙 നോവൽ #💞 പ്രണയകഥകൾ #💌 പ്രണയം #📔 കഥ #📝 ഞാൻ എഴുതിയ വരികൾ