പേരിനൊരു താലി 💫❣️ "ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ ലക്ഷ്മിയമ്മേ... ഇവിടുത്തെ കുഞ്ഞിന്റെ ജാതകത്തിൽ വലിയൊരു ദോഷം കാണുന്നുണ്ട്... പ്രശ്നവിധിയാൽ വിവാഹം എത്രയും പെട്ടന്ന് നടക്കണംന്ന് തന്നെയാ... പക്ഷെ..." പണിക്കരുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് കാതുകൾ കൂർപ്പിച്ചിരുന്ന മഹാലക്ഷ്മിയമ്മ അയാളോട് തുടരാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു.... "ആ ബന്ധത്തിന് അധികം ആയുസ്ണ്ടാവില്ല... അത് തന്നെ കാര്യം... ഒന്നെങ്കിൽ അപമൃത്യു അല്ലെങ്കിൽ ഒരപകടം നിശ്ചയായിട്ടും സംഭവിക്കും....!!!" കേട്ട വാക്കുകളുടെ പകപ്പിൽ ലക്ഷ്മിയമ്മ കസേരയിൽ ഒന്നിളകിയിരുന്നു...സ്വതവേ ഗൗരവമാർന്ന ആ മുഖം ഒന്ന് കൂടി കനത്തു... "പരിഹാരം ഒന്നുല്ല്യെ  പണിക്കരെ....?" തൊട്ടരികിൽ നെഞ്ചിൽ കൈവെച്ചു നിൽക്കുന്ന ആശാലക്ഷ്മി തന്റെ അമ്മയെയും പണിക്കരെയും മാറി മാറി നോക്കി... "പരിഹാരം...." അയാൾ ഒരിക്കൽ കൂടിയെന്തോ പ്രാർത്ഥിച്ചുകൊണ്ട് നിരപ്പലകയിലെ ചില കവടികൾ സ്ഥാനം മാറ്റി വെച്ചു.... "ഒന്നുണ്ട്.... ഈ ധനുമാസം തുടങ്ങുന്നതിനു മുന്നേ ഇവിടുത്തെ കുട്ടിയുടെ കല്യാണം നടത്താ... പക്ഷെ അത് നിങ്ങൾ ഏല്പിച്ച ഈ ജാതകവുമായി പാടില്ല... പകരം... മറ്റൊരു പെൺകുട്ടിയെ കണ്ടു പിടിക്കാ....താലി കെട്ട് കഴിഞ്ഞിട്ട് ആ ബന്ധമങ്ങ് ഉപേക്ഷിക്കാ...! പിന്നെ ധൈര്യമായിട്ട് മറ്റൊരു വിവാഹം നോക്കാം... ഒരു പ്രശ്നോല്ല്യ....!!" അത് കേട്ടതും മഹാലക്ഷ്മിയും ആശയും പരസ്പരം നോക്കി... "അതെങ്ങനെയാ പണിക്കരെ...? അങ്ങയിപ്പോ ഒരു പെൺകുട്ടിനെ എവിടുന്ന് കിട്ടാനാ... മാത്രമല്ല അവൾക്കെന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാലോ...?" "അതാ ഞാൻ പറഞ്ഞു വരുന്നേ... അപകടമൊന്നും സംഭവിക്കാതിരിക്കാൻ ഒരേയൊരു വഴിയേ ഉള്ളൂ.. വിവാഹം കഴിഞ്ഞാലും അവര് തമ്മിൽ ബന്ധമൊന്നും പാടില്ല്യ.... അന്യരെ പോലെ തന്നെ കഴിയണം.. അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ ഉടനെ തന്നെ അതങ്ങു ഉപേക്ഷിക്കാ.. അപ്പോൾ പിന്നെ ആ ദോഷമങ്ങു തീരും... ഇതല്ലാതെ വേറൊരു പരിഹാരം നിർദേശിക്കാനില്ല....!!" പ്രാർത്ഥനയോടെ തന്നെ പണിക്കർ കവിടിയെല്ലാം വാരികൂട്ടി കുഞ്ഞൊരു ചുവന്ന സഞ്ചിയിൽ നിക്ഷേപിക്കുമ്പോൾ ആശ അകത്തുപോയി കുറച്ച് നോട്ടുകൾ എടുത്തൊരു വെറ്റിലയിൽ വെച്ച് മഹാലക്ഷ്മിയുടെ കയ്യിൽ ഏല്പിച്ചു... അവർ അല്പം ബഹുമാനത്തോടെ അത് പണിക്കർക്ക് കൊടുത്തു.... "എത്രയും പെട്ടന്ന് അങ്ങനെയൊരു പെൺകുട്ടിയെ കണ്ടെത്താൻ ശ്രമിക്കു ലക്ഷ്മിയമ്മേ.. എന്നിട്ട് അവളുടെ ജാതവുമായി വാ... ആദി കുഞ്ഞിന്റെ കാര്യം ഓർത്തിട്ടാ ഞാൻ ഈ പറയണേ... എല്ലാം നന്നായി വരട്ടെ... ഞാൻ ഇറങ്ങുന്നു...." പണിക്കർ പടിയിറങ്ങി പോകുമ്പോൾ ലക്ഷ്മിയമ്മ തെല്ലൊരു ആലോചനയോടെ കസേരയിലേക്ക് ഇരുന്നു പോയി.... ഇതാണ് കവുമ്പാട്ടെ തറവാട്....! നാട്ടിലെ പേരുകേട്ട നായർ തറവാടാണ്... കാവുമ്പാട്ടെ കാരണവർ ആയിരുന്ന കൃഷ്ണൻ നായരുടെ ഭാര്യയാണ് മഹാലക്ഷ്മി... കൃഷ്ണൻ നായർ മരിച്ചതിൽ പിന്നെ തറവാട്ട് ഭരണം ലക്ഷ്മിയമ്മയുടെതാണ്.... മൂന്ന് മക്കൾ, രണ്ട് ആണും ഒരു പെണ്ണും... മൂത്ത മകൻ കേശാവാനന്ദനും ഭാര്യ നിർമലയും മക്കളോടൊപ്പം ഡൽഹിയിൽ ആണ്... അയാൾ പത്രപ്രവർത്തകൻ ആയിരുന്നു.. ഇപ്പോൾ റിട്ടയർ ചെയ്തു.... മൂത്ത മകൻ ഋഷികേശ് എം ബി എ ചെയ്യുന്നു... മകൾ കൃതി ഡിഗ്രി കഴിഞ്ഞു... രണ്ടാമത്തെ മകൾ ആശാലക്ഷ്മി... ഭർത്താവ് മഹാദേവൻ മരിച്ചിട്ട് മൂന്ന് വർഷമായി... ഒരേയൊരു മകൻ ആദീശ്വർ എൽ എൽ ബി കഴിഞ്ഞ് ലീഗൽ അഡ്വൈസർ ആയി വർക്ക് ചെയ്യുന്നു... മൂന്നാമത്തെ മകൻ ശിവാനന്ദനും ഭാര്യ ജയശ്രീയും തറവാട്ടിൽ തന്നെയാണ്... ശിവാനന്ദന് ബിസിനസ്‌ ആണ്...അവർക്ക് ഇരട്ട കുട്ടികളാണ്... ഡിഗ്രി സെക്കന്റ്‌ ഇയർ പഠിക്കുന്ന കൃഷ്ണാഞ്‌ജലിയും കൃഷ്ണദേവും... തറവാട്ടിലെ മൂത്ത കൊച്ചുമകൻ ആയ ആദീശ്വറിന്റെ വിവാഹ കാര്യത്തെ കുറിച്ചുള്ള ഉത്കണ്ടയിൽ ആണിപ്പോൾ എല്ലാവരും... ആദിക്ക് ഇരുപത്തിയെട്ടു തികഞ്ഞു... അവന് വേണ്ടി അമ്മാവന്റെ മകൾ കൃതിയെ ആലോചിച്ചപ്പോഴാണ് ആദിയുടെ ജാതകത്തിൽ ഇങ്ങനെയൊരു പ്രശ്നമുണ്ടെന്ന് പണിക്കർ പറയുന്നത്... അതോടെ അമ്മ ആശയും മുത്തശ്ശി മഹാലക്ഷ്മിയും ആകെ വിഷമത്തിലാണ്.... ആദിയുടെയും അവൻ വിവാഹം ചെയ്യാൻ പോകുന്ന പെണ്ണിന്റെയോ ജീവന് പോലും ആപത്തുണ്ടാകാം എന്ന തിരിച്ചറിവിൽ അവന് വേണ്ടി താത്കാലികമായൊരു വധുവിനെ കണ്ടെത്താൻ ആശയും മഹാലക്ഷ്മിയും തീരുമാനിച്ചു.... പേരിനൊരു താലി ചാർത്തൽ ചടങ്ങ് മാത്രം, അതിനപ്പുറം ശാരീരികമായൊ മാനസികമായോ യാതൊരു അടുപ്പവും ഉണ്ടാകാതെ എത്രയും പെട്ടന്ന് പിഴുതെറിയാവുന്നൊരു ബന്ധം... അതിനു പറ്റിയൊരാൾ എന്ന ചിന്തയിൽ രണ്ടു പേരുടെയും മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞത് ഒരു മുഖമാണ്.... തങ്ങൾ പറഞ്ഞാൽ അനുസരിക്കുന്നൊരു  സാധു പെണ്ണിന്റെ മുഖം ഉള്ളിൽ തെളിഞ്ഞതും അത് മതിയെന്നൊരു തീരുമാനത്തിൽ അവർ എത്തി ചേർന്നു....! 💫💫💫💫 "ന്റെ പൊന്നു പയ്യേ.... എന്തിനാ നിനക്ക് എന്നോടിത്ര വിരോധം....? ഒന്നുല്ലെങ്കിൽ മൂന്നാല് നേരം നിനക്ക് തിന്നാൻ തരുന്നില്ലേ ഞാൻ....പുല്ലിന് പുല്ല്... വൈക്കോല്.... പോരാത്തേന് തവിടും പിണ്ണാക്കും എല്ലാം കലക്കിയൊരു അമൃതല്ലേ നീ കുടിക്കണേ...ഒക്കെ ചെയ്യാനേ നിക്കീ രണ്ട് കയ്യേ ഉള്ളൂ....അപ്പൊ പിന്നെ എന്നെയിട്ട് ഇങ്ങനെ ഓടിക്കാതെ ഒന്നടങ്ങി നിന്നൂടെ ടി.... വാ ഇങ്ങോട്ട്.." നെറ്റിയിൽ കറുത്ത കലയുള്ള പശുവിനോട്‌ പരിഭവം പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അതിനെ പിടിച്ചു വലിച്ച് തൊഴുത്തിൽ കെട്ടി അതിന് തിന്നാനുള്ള പുല്ലും ഇട്ടുകൊടുത്ത് പുറത്തെ പൈപ്പിൽ നിന്ന് കയ്യും മുഖവും കഴുകിയവൾ അടുക്കളയിലേക്ക് കയറി വന്നു... "സീതമ്മേ...കഴിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടോ...?" ആകെ വലഞ്ഞു വന്നവൾ അടച്ചു വെച്ചിരുന്ന ചില പാത്രങ്ങൾ തുറന്ന് നോക്കി.... "എവിടെയായിരുന്നു ഭദ്രേ...രാവിലത്തെ കാപ്പി ബാക്കിയുണ്ട്.. അതെടുത്തു കുടിച്ചോ...ഇനിയിപ്പോ ഊണ് കാലാവാനായില്ലേ അത് കഴിക്കാം... നേരത്തിനു കഴിക്കണംന്ന് ഞാൻ എത്ര തവണ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.... എല്ലാർക്കും വെച്ചൊരുക്കി ഊട്ടുമ്പോ സ്വന്തം തടി കേടുവരുത്തണ്ട കുട്ടി...." സീത സ്വതവേ ഉള്ളൊരു വല്ലായ്മയോടെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ചോറ് പാകം നോക്കി.... ലക്ഷ്മിയമ്മയുടെ വകയിലൊരു ബന്ധുവാണ് അവർ, ഏറെ നാളായി കാവുമ്പാട്ടെ അടുക്കളഭരണം സീതക്കാണ്.... അവരോടൊപ്പം മറ്റൊരു സ്ത്രീയും ഉണ്ടായിരുന്നു...ഒരിക്കൽ നിറവയറുമായി കാവുമ്പാട്ടെ മുറ്റത്ത് ഒരാശ്രയത്തിനായി വന്നു നിന്ന കല്യാണി... ലക്ഷ്മിയമ്മ തന്നെ അവളെ അവിടുത്തെ ജോലിക്കാരിയാക്കി... പ്രസവം കഴിഞ്ഞ് കുഞ്ഞോന്നു കമിഴ്ന്നു തുടങ്ങും മുൻപേ, കല്യാണി അവിടുത്തെ അടുക്കളയിൽ സഹായിച്ചു തുടങ്ങി...മോളെ വളർത്തി വലുതാക്കി.... ആ കുഞ്ഞിന് പതിനേഴു തികഞ്ഞപ്പോൾ കല്യാണി എന്നെന്നേക്കുമായി അവളെ വിട്ട് പോയി.... ആ കുഞ്ഞാണ് ഭദ്ര.... ശ്രീഭദ്രയെന്നാണ് അമ്മയവൾക്ക് പേരിട്ടത്... കാവുമ്പാട്ടെ ആളുകളുടെ കാരുണ്യത്തിൽ പ്ലസ്ടു വരെ പഠിച്ചവൾ ഇപ്പോൾ ആ തറവാട്ടിലെ ജോലിക്കാരിയാണ്.... അതിലേറെ മോഹിക്കാൻ പോലും തനിക്ക് യോഗമില്ലെന്നൊരു ചിന്തയിൽ അവൾ അങ്ങനെ ഒതുങ്ങി കൂടിയെന്ന് വേണം പറയാൻ.... "ഭദ്രേ.....!!!" അകത്ത് നിന്നും ആശയുടെ ഉച്ചത്തിലുള്ള വിളി കേട്ടതും അവൾ വേഗം അങ്ങോട്ട് നടന്നു... ഏറെ നിറം മങ്ങിയൊരു പാവാടയും ബ്ലൗസുമാണ് അവളുടെ വേഷം... മാറ് മറക്കാൻ എന്നവിധം ഒരു ഷാൾ കൊണ്ട് ദാവണി പോലെ ഉടുത്തിട്ടുണ്ട്... ഭദ്ര തിടുക്കത്തിൽ അകത്തേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ ലക്ഷ്മിയമ്മയും ആശയും അകത്തെ സോഫയിൽ ഇരിക്കുന്നുണ്ട്... "എന്തെ ആശമ്മേ വിളിച്ചത്....?" അമ്മയില്ലാത്തത് കൊണ്ട് തന്നെ എല്ലാവരും അവൾക്കമ്മയാണ്... അവൾ അങ്ങനെ വിളിക്കുന്നുവെങ്കിൽ പോലും അവർക്ക് ആർക്കും തന്നെ അങ്ങനെയൊരു അടുപ്പം അവളോടില്ല.... "നിന്നോട് ഒരു കാര്യം ഏല്പിക്കാനാ വിളിച്ചത്...ആദി നാളെ വരുന്നുണ്ട്.. അവന്റെ മുറിയെല്ലാം ഒന്ന് തൂത്തു വൃത്തിയാക്കണം... അറിയാമല്ലോ... എവിടെയെങ്കിലും അല്പം പൊടി പറ്റി കണ്ടാൽ അവൻ ഈ വീട് തല കീഴാക്കി മറിക്കും... അതുകൊണ്ട് അത്രയും വൃത്തിയായിരിക്കണം... പിന്നെ....നിന്റെ അമ്മ നിന്റെ ജാതകം വല്ലതും എഴുതിച്ചിരുന്നോ...? ഉണ്ടോ നിന്റെ കയ്യിൽ...?" ലക്ഷ്മിയമ്മയെ ഒന്ന് നോക്കിക്കൊണ്ട് അല്പം വല്ലായ്കയോടെ ആണ് ആശയുടെ ചോദ്യം...! "അറിയില്ല ആശമ്മേ... മുറിയിൽ നോക്കാം...എന്തെ...?" "ഉണ്ടോന്ന് നോക്ക്... കാര്യം എന്താണെന്ന് അത് കഴിഞ്ഞ് പറഞ്ഞു തരാം...." "മ്മ്ഹ്ഹ്... ശരി...." അതും പറഞ്ഞവൾ തിരികെ നടന്നു.... "എന്തിനാ ഭഗവാനെ എന്റെ ജാതകം...? കാവുമ്പാട്ടെ കൊച്ചുമോന് പെണ്ണാലോചിക്കാനാ...??" മനസ്സിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ടൊരു ചിരിയോടെ അവൾ മുറിയിലേക്ക് പോയി... "അമ്മയ്ക്ക് എന്തു തോന്നുന്നു...? നമ്മൾ പറഞ്ഞാൽ അവൾ അനുസരിക്കില്ലേ...?" ആശ അല്പം കുടിലതയോടെ അമ്മയെ നോക്കി.... "അവളെ നമ്മൾ സമ്മതിപ്പിച്ചെടുക്കും... അതെനിക്ക് വിട്ടേക്ക്... പക്ഷെ, നിന്റെ മോൻ സമ്മതിക്കുമോ ആശേ...? തറവാട്ടിലെ വെറുമൊരു വേലക്കാരിയെ... അതും തന്തയും തള്ളയുമില്ലാതെ കാൽ കാശിനു വിലയില്ലാത്തവളെ ഭാര്യയാക്കാൻ ആദി സമ്മതിക്കുമെന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ....??" അമ്മയുടെ ചോദ്യത്തിന് മുൻപിൽ ഉത്തരമില്ലാതെ ആശ തരിച്ചിരുന്നു.... തുടരും.... ഒരു കുഞ്ഞു പ്രണയകഥ... അത്രേ ഉള്ളൂ മനസ്സിൽ...കുറച്ച് പാർട്ട്‌ ഉണ്ടാവു..ആരെങ്കിലും വായിക്കുന്നെങ്കിൽ അഭിപ്രായം കുറിക്കണേ 🥰🥰 #📙 നോവൽ #💞 പ്രണയകഥകൾ #📝 ഞാൻ എഴുതിയ വരികൾ #💌 പ്രണയം #📔 കഥ