ഹൃദയ സഖി..... ഇരുപത്തിയൊമ്പതാം ഭാഗം ചായ കുടിച്ചു തീരും മുൻപ് തന്നെ ഭദ്ര കട്ടിലിൽ നിന്നിറങ്ങി..... തണുത്ത നിലത്തേക്ക് കാൽ വെക്കുമ്പോഴും ഒരു മരവിപ്പായിരുന്നു മനസ്സ് മുഴുവൻ..... അലക്സും പതിയെ എഴുന്നേറ്റു........ വാതിലിൽ തട്ടുന്നതിന്റെയും മുട്ടുന്നതിന്റെയും ശബ്ദം കേൾക്കെ അതേത് നിമിഷവും തുറക്കപ്പെടാമെന്ന നിലയിലുള്ള ആ നിറുത്തതിൽ ഭദ്രക്ക് വല്ലാത്ത അസ്വസ്ഥത തോന്നിയിരുന്നു..... അവൾ പതിയെ ചുമരിൽ ചാരി നിന്നു........ തന്നെ നോക്കിയ അവന്റെ മിഴികൾക്ക് നേരെ അവളൊന്നു പുഞ്ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു...... നോവ് നിറഞ്ഞ ആ പുഞ്ചിരി മനസ്സിലായെന്ന വണ്ണം അവൻ ഇരുന്നിടത് നിന്നോന്നെഴുന്നേറ്റു...... അവനവൾക്കെതിർ വശമായി ഒന്ന് വന്നു നിന്നു...... നമ്മൾക്കിടയിൽ കഴിഞ്ഞു പോയത്...... എന്നെ സംബന്ധിച് നല്ലൊരു രാത്രിയായിരുന്നു....... താങ്ക് യു....... അവൻ പതിയെ അത് പറയുമ്പോൾ ആ ചൊടികളിലൊരു പുഞ്ചിരി യുണ്ടായിരുന്നു....... അവളും പതിയെ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു......... ഇവിടം വിട്ടാൽ പിന്നേ നമ്മൾ........ ദേ.... തന്റെ ചന്ദ്രൻ മാഞ്ഞു പോയല്ലോ....... ഏറെ പ്രയാസപ്പെട്ട് അവളെന്തോ ചോദിക്കാൻ നിന്നതും ആ ചോദ്യത്തെ അറിഞ്ഞെന്ന വണ്ണം അവൻ വിൻഡോ യിലൂടെ പുറത്തേക്ക് ചൂണ്ടിയത് പറഞ്ഞത് പെട്ടെന്നായിരുന്നു...... അവളും ഒന്ന് പുറത്തേക്ക് നോക്കി...... അതേ...... ആകാശം ശൂന്യമായിരിക്കുന്നു..... ഒരു പക്ഷെ കാർ മേഘ പാളികൾക്കിടയിലേക്ക് നൂണ്ട് പോയതാവാം..... അവൾ ഒന്നവനിലേക്ക് തിരിഞ്ഞതും അവനവളെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയുമാണ്.... അതറിഞ്ഞെന്ന വണ്ണം അവൾ തലയൊന്ന് താഴ്ത്തി....... ഒരു രാത്രി കൊണ്ട് ഇത്രയേറെ നീയതിനെ സ്നേഹിച്ചതെങ്ങനെ..... അവളുടെ കൺ കോണിൽ പൊടിഞ്ഞ ആ തുള്ളിയിലേക്ക് നോക്കി അവനത് ചോദിക്കുമ്പോൾ അതിന്റെ ഉള്ളിൽ പൊതിഞ്ഞു വെച്ച അർഥങ്ങൾ അവൾക്ക് വ്യക്തമായിരുന്നു..... അവൾ പെട്ടെന്ന് മുഖമുയർത്തി അവനെ നോക്കി....... അവന്റെ മുഖത്ത് പതിവ് ഗൗരവം തന്നെയാണെങ്കിലും ആ മിഴികൾ തന്നോടെറെ വാചാലമാണ്...... അറി.... യില്ല.... ഇടറുന്ന വാക്കുകളായിരുന്നു അവനുള്ള മറുപടിയായി പുറത്ത് വന്നത് ..... അല്പ നേരം അവനവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു.... നീയത്രയേറെ അതിനെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അത് തീർച്ചയായും നിന്നിലേക്ക് തന്നെ തിരിച്ചു വരും........ പക്ഷെ......ഇടയിലുള്ള പകലുകളെ താണ്ടണമെന്ന് മാത്രം...... ധൈര്യമുണ്ടോ നിനക്ക്..... അവൻ ഗൗരവത്തോടെ തന്നെ അത് ചോദിച്ചതും ഒരു വിറയൽ അവൾക്കുള്ളിലൂടെ കടന്ന് പോയിരുന്നു....... ആ ചോദ്യത്തിന്റെ പൊരുളെന്തെന്ന് മനസ്സോരി ക്കൽ കൂടി പരതി നോക്കി.... അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ ആ ചോദ്യത്തിന് വേണ്ട ധൈര്യം മുഴുവനുമുണ്ട്....... അവളോന്നാടിയൂലഞ്ഞു.... പിടക്കുന്ന മിഴികളോടെ അവനെ നോക്കി നിന്ന ആ നിമിഷമാണ് ആ വാതിൽ തുറക്കപ്പെട്ടത്...... ഭദ്ര ഒന്ന് ഞെട്ടി..... അവൾക്കെതിർ വശമായി നിന്നിരുന്ന അലക്സ് വാതിൽ തുറക്കപ്പെട്ടതും പുറത്തേക്കൊന്ന് നോക്കി.... പല ഭാവങ്ങൾ നിറച് നിൽക്കുന്ന എല്ലാവരെയും അവൻ മിഴികൾ കൊണ്ട് ഒപ്പിയെടുത്തു....... അലക്സ്..... നീ ഓകെ അല്ലെ..... ജോണി വേഗം അതും ചോദിച്ചു കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് വന്നവന്റെ കയ്യിൽ പിടിക്കുമ്പോൾ ആ കണ്ണുകളിലെ ശാന്തത ഒരു നിമിഷം അയാളെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയിരിന്നു..... അവർക്ക് പിറകെ ഓരോരുത്തരായി ആ മുറിയിൽ കയറുമ്പോഴും ഭദ്ര ചുമരിൽ ചാരി അങ്ങനെ നിൽക്കുകയാണ്..... എല്ലാവരും അലെക്സിനെ നോക്കുന്നതിനിടക്ക് വല്യമ്മച്ചിയാണ് അവളെ നോക്കിയത്.. മോളെ... അല്പം വേദനയോടെ തന്നെ അവരവളെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് ചേർത്ത് പിടിച്ചു.... അവരെ ചുറ്റി പിടിച്ചു അവരുടെ തോളിലേക്ക് താടിയമർത്തുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകളൊന്ന് നിറഞ്ഞു..... ഒരു നിമിഷം ചുറ്റുമുള്ള ആളുകളിൽ നിന്നും തെന്നി മാറി അവന്റെ മിഴികൾ അവളെയൊന്ന് തലോടി.... ആ നോട്ടത്തിൽ അവളൊന്ന് വിറച്ചു..... ഇത് വരെയുള്ളതിൽ നിന്നും വ്യത്യസ് തമായ തീവ്രമായ ഒരു നോട്ടം...... ആ നോട്ടം മറ്റാരുടെയെങ്കിലും കണ്ണിൽ പെടുമോയെന്നൊരു ഭയം വന്നതും അവൾ പെട്ടെന്ന് മുഖം വെട്ടിച്ചു വല്യമ്മച്ചിയിൽ നിന്നും അടർന്നു മാറി...... മോള് പേടിച്ചോ..... വല്യമ്മച്ചി ഏറെ സ്നേഹത്തോടെ മുടിയിഴകളിൽ തലോടിയത് ചോദിച്ചതും അവളില്ലെന്ന അർത്ഥത്തിലൊന്ന് തല കുലുക്കി..... ഇങ്ങനെ യൊക്കെ ആകുമെന്ന് വിചാരിച്ചില്ല മോളെ..... ട്രീസയും ഏറെ ദുഃഖത്തോടെ അവളുടെ കൈകളിൽ പിടിച്ചത് പറയുമ്പോൾ ജൂലി അവളെ കണ്ണുകൾ ചുരുക്കി നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്..... വി ആർ സോറി സർ....... റിയലി സോറി...... ഇൻ ചെയ്ത ഷർട്ടും സ്വേറ്ററും കഴുത്തിൽ ശാളുമിട്ട് നിൽക്കുന്ന രണ്ട് പേർ തന്നോട് വന്നു സോറി പറഞ്ഞതും അലക്സ് ജോണിയെ ഒന്ന് നോക്കി..... റിസോർട്ടിന്റെ കെയർ ടേക്കേഴ്സാ.... ജോണിക്കത് പറയുമ്പോൾ ചെറിയൊരു ഭയമുണ്ടായിരുന്നു...... ഹേയ്...ഇട്സ് ഒക്കെ.......ആൻഡ് താങ്ക് യൂ...... അവൻ അവരുടെ കൈകളിൽ പിടിച്ചൊരു പുഞ്ചിരിയോടെ അത് പറഞ്ഞു നിർത്തുമ്പോൾ ആ മിഴികൾ അവളിലേക്കൊന്ന് പാറി വീണു........ അവൾക്ക് വല്ലാത്തൊരു പിടപ്പ് തോന്നി....... ആ നന്ദി എന്തിനെന്ന് മറ്റുള്ളവർ പിടിക്കപ്പെടുമോയെന്നൊരു ഭയമുണ്ട് മനസ്സിൽ.... ഇത് വരെയില്ലാതിരുന്ന ഒരസ്വസ്ഥത.... അതേ.....ചന്ദ്രനെ തിരിച്ചു കിട്ടണമെങ്കിൽ പകലിനെ താണ്ടുക തന്നെ വേണമെന്ന അവന്റെ വാക്ക് അവളുടെ മനസ്സ് ഓർമിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു..... എത്ക്ക് സർ നൻഡ്രി.... അയാൾ സംശയത്തോടെ അത് ചോദിക്കുമ്പോൾ ജോണിയും അതേ ചോദ്യത്തോടെ അവനെ നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്.... ഏറെ അത്ഭുതത്തോടെ.....അവനിൽ നിന്ന് അങ്ങനെയൊരു പ്രതികരണമല്ല താൻ പ്രതീക്ഷിച്ചത്.. ജൂലിയും ഒരു പകപ്പോടെ അവനെ നോക്കി....... പെട്ടെന്ന് റെഡി യാക്കിയല്ലോ.... അതിനു..... അവൻ പെട്ടെന്ന് വായിൽ വന്നൊരു കള്ളം പറയുമ്പോൾ വിശ്വസിക്കാതിരിക്കാൻ ആർക്കും പ്രത്യേകിച് കാരണമൊന്നും തന്നെയുണ്ടായിരുന്നില്ല..... ജൂലി മാത്രം അല്പം ഗൗരവത്തോടെ ഭദ്രയെ നോക്കി നിന്നു...... മോൾക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടായല്ലേ..... സോറി..... കൂട്ടി കൊണ്ട് വന്നിട്ട് നിന്നേ ശ്രദ്ധിച്ചില്ലെന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ..... ജോണി ഭദ്രക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞത് പറഞ്ഞതും എല്ലാവരുടെയും മിഴികൾ ഭദ്രയിലായി.... അതൊരു തക്കമെന്ന തരത്തിൽ അലക്സും അവളെ കണ്ണിമ വെട്ടാതെ നോക്കി നിന്നു...... ഏയ്......കുഴപ്പമില്ല അങ്കിൾ...... അവൾ പതിയെ അത് പറയുമ്പോൾ തന്നിലേക്ക് വീഴുന്ന അവന്റെ നോട്ടം അറിഞ്ഞിട്ടും മനപ്പൂർവം അവൾ നോക്കിയില്ല.... ഒരു തരം വിറയലാണ് തോന്നുന്നത്...... അവനാണെങ്കിൽ ഒരു കൂസലുമില്ല...... ചുറ്റുമുള്ളവർ ശ്രദ്ധിക്കുമെന്ന ഒരു ബോധമെങ്കിലും വേണ്ടേ.... ആളുകൾ നിറഞ്ഞ ആ മുറിയിൽ അവനുള്ള ഭാഗത്തേക്ക് അവൾ മിഴികൾ നീക്കിയതേയില്ല.... ഏതായാലും എന്റെ മോനെ ഇത്ര നേരം സഹിച്ച മോൾക്കൊരു അവാർഡ് ഞാൻ കരുതി വെച്ചിട്ടുണ്ട്.... ജോണി ചിരിയോടെ അത് പറഞ്ഞതും അവിടമാകെ ഒരു ചിരി പടർന്നിരുന്നു..... ഭദ്രയെ യും അലെക്സി നെയും ചേർത്തായത് കൊണ്ട് മാത്രം ജൂലിക്ക് മാത്രം വല്യ ചിരിയൊന്നും വന്നില്ല..... അലക്സ് ജോണിയുടെ രണ്ട് കയ്യും ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ പിറകിലേക്ക് കൂട്ടി പ്പിടിച്ചു..... എടാ... വിടെടാ.... നിന്റെ ഒരു പിടുത്തത്തിനെ ഞാനുള്ളു...... ജോണി ചിരിയോടെ അത് പറഞ്ഞതും അലക്സ് പതിയെ കൈ വിട്ടു..... ട്രീസ യും വല്യമ്മച്ചിയുമടക്കം എല്ലാവരും നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ അവരെ നോക്കി കാണുകയാണ്..... ഭദ്ര ഒരു നിമിഷം അവരുടെ സന്തോഷത്തിലൂടെ കണ്ണോടിച്ചു...... സ്വന്തമല്ലാതിരുന്നിട്ടും സ്വന്തമായി കരുതി സ്നേഹിക്കുന്നവരെ കാണാൻ എന്ത് ഭംഗിയാ ണെന്ന് അവളോർത്തു..... എങ്കി എല്ലാവരും ഹാപ്പി യായ സ്ഥിതിക്ക് നമുക്കൊരോ ചൂട് ചായ കുടിക്കാം...... ജോണി ചിരിയോടെ അത് പറഞ്ഞതും ഓരോരുത്തരായി പുഞ്ചിരിയോടെ പുറത്തേക്കിറങ്ങി...... എല്ലാവരും ഇറങ്ങുന്നതിന്റെ കൂടി അലക്സും ഇറങ്ങുന്ന ആ നിമിഷമാണ് ജൂലി അവന്റെ കൈ തണ്ടയിൽ ചുറ്റി പ്പിടിച്ചത്..... വല്യമ്മച്ചിയോടൊപ്പം അവർക്ക് പിറകെയായി വാതിൽ കടന്ന് കൊണ്ടിരുന്ന ഭദ്രയുടെ നെഞ്ചിൽ എന്തോ ഒന്ന് തറത്തത് പോലെ.... അവളുടെ മിഴികളിൽ എന്തോ ഒന്ന് ഉരുണ്ടു കൂടിയത് പോലെ........ അവൻ മുമ്പിൽ നടക്കുന്നത് കൊണ്ട് ഇരുവരും കണ്ടില്ലെങ്കിൽ കൂടി കോണിയിറങ്ങി താഴെയെത്തും വരെ ജൂലി ചുറ്റി പ്പിടിച്ച ആ വെളുത്ത കൈകളിൽ നോക്കി ഭദ്രയുടെ ഹൃദയം വല്ലാതെ മിടിക്കുകയായിരുന്നു.... തൊണ്ട ക്കുഴിയിൽ വന്നെന്തോ ഒന്ന് തടഞ്ഞു നിന്നത് പോലെ...... (തുടരും) Aysha Akbar #📔 കഥ #✍ തുടർക്കഥ #കിസ്സകൾ #📙 നോവൽ