గో మాంసం గురించి గ్రంథాలలో ఏముంది 1. వేదకాలంలో (ఋగ్వేదం, యజుర్వేదం) ఋగ్వేదం 10.85.13 – వివాహ యజ్ఞంలో ఒక ఆవు లేదా ఎద్దు వధ చేసి విందు చేయడం గురించి ప్రస్తావన ఉంది. ఋగ్వేదం 10.86.14 – ఇంద్రుడు, అగ్ని దేవతలు మాంసాన్ని ఇష్టపడతారని చెప్పబడింది. యజుర్వేదం (శుక్ల యజుర్వేదం 30.18) – యజ్ఞంలో పశువుల బలి ప్రస్తావన ఉంది. 👉 దీనిని కొందరు పండితులు "ఆ కాలంలో పశువుల మాంసం (గోవు మాంసం కూడా) తినబడింది" అని వ్యాఖ్యానిస్తారు. --- 2. మనుస్మృతి (ధర్మశాస్త్రం) మనుస్మృతి 5.27-5.32 – మాంసం తినడం అనుమతించబడిందని చెప్పినా, "యజ్ఞార్ధం తప్ప తినకూడదు" అని పరిమితి పెట్టింది. మనుస్మృతి 5.48 – "ఆవు వధ పాపకరమైనది, గోవును సంరక్షించాలి" అని గోవుకు పవిత్రత కల్పించింది. 👉 ఇక్కడినుంచే "గో హింస పాపం" అన్న భావన బలపడింది. --- 3. మహాభారతం మహాభారతం, అనుశాసనపర్వం (88.5-10) – “ప్రాచీనకాలంలో మాంసం తినడం సర్వసాధారణం, కానీ కలియుగంలో అహింస ధర్మం అత్యున్నతం” అని చెప్పబడింది. అదే పర్వంలో – "మాంసం తినడం వల్ల పాపం కలుగుతుంది, మాంసం తినని వాడు పుణ్యాన్ని పొందుతాడు" అని కూడా ఉంది. --- 4. పురాణాలు అథర్వవేదం 9.6.10 – ఆవును “అఘ్న్యా” (తాకరానిది, చంపరానిది) అని పిలిచింది. భాగవత పురాణం 7.15.7 – "మాంసాహారం, మద్యపానం వదిలినవాడు నిజమైన ధర్మవంతుడు" అని చెప్పింది. --- 5. పండితుల వ్యాఖ్యానం వేద కాలంలో బీఫ్ సహా మాంసం వాడుకలో ఉండేది. తర్వాత బౌద్ధం, జైనం ప్రభావంతో "అహింసా పరమో ధర్మః" భావన పెరిగింది, దాంతో మాంసాహారం (ప్రత్యేకంగా బీఫ్) హిందువులలో తగ్గిపోయింది. మధ్యయుగంలో భక్తి ఉద్యమం తర్వాత గోవును "గోమాత"గా భావించడం బలమైన ఆచారంగా మారింది. --- ✅ సంక్షిప్తంగా: వేద కాలంలో బీఫ్ తినడంలో నిషేధం లేదు. ధర్మశాస్త్రాలలో ఆవును పూజనీయమని భావించి బీఫ్ నిషేధం పెరిగింది. మహాభారతం, పురాణాలలో మాంసం వదిలి అహింసా ఆచరించడం శ్రేయస్కరం అని బోధించారు. #💪పాజిటీవ్ స్టోరీస్ #🆕Current అప్‌డేట్స్📢 #✌️నేటి నా స్టేటస్ #😴శుభరాత్రి #🙏Thank you😊