ഹൃദയ സഖി..... ഇരുപത്തിയഞ്ചാം ഭാഗം അവൾ രണ്ട് പ്ലേറ്റെടുത് കൊണ്ട് വെച്ച ഭക്ഷണം വിളമ്പി........ കഴിക്കാൻ ചപ്പാതിയാണ്..... കൂടെ ചിക്കനും എഗ്ഗും പനീറുമുണ്ട്...... അവളേത് വേണമെന്ന് ചോദ്യ ഭാവത്തോടെ അവനെ നോക്കിയതും അവനൊന്നും പറയാതെ ചെയറിലേക്കിരുന്നു..... എന്നിട്ടവൻ സ്വന്തമായി കറി വിളമ്പി...... ഇരിക്ക്..... അവനരികിലുള്ള കസേരയിലേക്കിരിക്കാൻ അവളൊന്നു മടിച് നിന്നതും അതറിഞ്ഞെന്ന വണ്ണം അവൻ തലയുയർത്താതെ തന്നെയത് പറഞ്ഞൊരു ചപ്പാത്തി ക്ഷണം വായിലേക്ക് വെച്ചു.... അവൾ പതിയെ അവനരികിൽ നിന്നും കസേര അല്പം നീക്കിയിട്ട് അവിടെയിരുന്നു........ അവന്റെ കൂടെയിരിക്കാൻ മാത്രം അർഹത തനിക്കില്ലെന്നൊരു തോന്നൽ.... അതിനുമപ്പുറം അത്രത്തോളം സ്വാതന്ത്രം തങ്ങൾക്കിടയിലുണ്ടോയെന്നൊരു സംശയവും...... അൽപ നേരം അവർക്കി ടയിലൊരു നിശബ്ദത സ്ഥാനം പിടിച്ചു...... ചോദ്യങ്ങളും ഉത്തരങ്ങളും ഇട കലരാൻ വെമ്പി നിന്നോരു നിശബ്ദത....... അവൾ തന്നിൽ നിന്നല്പം അകന്നിരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ അവൻ കറിയെടുക്കാണെന്ന വണ്ണം ഒന്നുയർന്നു കസേര അവൾക്ക് നേരെ നീക്കിയിട്ടിരുന്നതും അവളുടെ ശ്വാസമൊന്നുയർന്നു....... ഇടം കണ്ണാൽ അവളവനെ യോന്ന് നോക്കിയെങ്കിലും അവൻ അവളെ നോക്കാതെ കഴിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്..... അവൻ തനിക്കെതിർ വശമായി തിരിഞ്ഞിരുന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ അവൾക്ക് കഴിക്കാനല്പം പ്രയാസം തോന്നി....... അവൻ സംസാരിക്കുമ്പോൾ താനവനോട് അത്രയേറെ അടുത്തത് പോലെ തോന്നിയിരുന്നെങ്കിലും അത് കഴിഞ്ഞ ആ നിമിഷം അവനോടൊരു പ്രത്യേക ദൂരം തോന്നുന്നുണ്ട്.... അതൊരു പക്ഷെ ഗൗരവം നിറഞ്ഞ ആ മുഖവും ആഡിത്യം കലർന്ന അവന്റെ മിതമായ ചലനങ്ങളും കൊണ്ടാവാം...... അവന്റെ ശരീര ഭാഷ അങ്ങനെയാണ്.. നടത്തത്തിലും നിറുത്തത്തിലും എല്ലാം ഒരേടുപ്പുണ്ട്..... എന്തിനു പറയുന്നു.... വെറുതെ അവനാ കസേരയിലിരിക്കുകയാണെങ്കിൽ കൂടി കാലുകൾ വെക്കുന്ന സ്ഥാനവും നിവർന്നുള്ള ആ ഇരിപ്പുമെല്ലാം തന്നെ ഒരു പുരുഷനത്ര മേൽ ഒത്തിണങ്ങിയ ഭംഗിയാണെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി..... തന്റെ.... അപ്പനും അമ്മയുമൊക്കെ....... അവന്റെ ഗൗരവം നിറഞ്ഞ ആ ശബ്ദമാണ് അവളെ ചിന്തകളിൽ നിന്നുണർത്തിയത്...... അവൾ പെട്ടെന്ന് അവനു നേരെ യോന്ന് മുഖമുയർത്തി........ അമ്മ...... എനിക്ക് പന്ത്രണ്ട് വയസ്സുള്ളപ്പോഴാണ് പോകുന്നത്....... മഞ്ഞ പിത്തം കരളിലേക്ക് ബാധിച്ചു...... പിന്നെയെല്ലാം അച്ഛനായിരുന്നു...... അച്ഛനും പോയപ്പോൾ എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ നിൽക്കുമ്പോഴാണ് ജോർജങ്കിൾ ഇങ്ങോട്ട് കൂട്ടി കൊണ്ട് വന്നത്..... നനവൂ റിയ ശബ്ദത്തോടെ അതും പറഞ്ഞവൾ നിർത്തുമ്പോൾ അവൻ അവളെ തന്നേ നോക്കിയിരുന്നു....... അപ്പോ ബന്ധുക്കൾ...... അവൻ ചോദിച്ചതും അവളിലൊരു പുച്ഛം നിറഞ്ഞു.... സ്വത്തും പണവും ഉള്ളവർക്ക് മാത്രം പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതാ ണ് ബന്ധുക്കൾ.. അല്ലാത്തവർ ക്ക് ആരുമില്ല....... അങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ എനിക്കെന്റെ നാട് വിട്ട് പോരേണ്ടി വരില്ലായിരുന്നല്ലോ.... അവളത് പറഞ് നിർത്തുമ്പോൾ അതിൽ കലർന്നിരുന്ന നോവ് അവനു വ്യക്തമായിരുന്നു..... സ്വന്തമായതെല്ലാം ഇട്ടെറിഞ്ഞു ഒരു പരിചയവുമില്ലാത്ത ഒരിടത്തേക്ക് പറിച്ചു നടപ്പെടേണ്ടി വന്നവളുടെ മനസ്സിന്റെ ചൂട് അവനറിയാൻ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു....... അവളുടെ മിഴികളിൽ എന്തൊക്കെയോ ഇളകി മറിയുന്നുണ്ട്..... അവൾ ഭക്ഷണത്തിൽ വിരൽ വെച്ചെങ്ങനെ വരക്കുകയാണ്...... അവൾക്ക് സമയം കൊടുത്തെന്ന പോൽ അവനും അങ്ങനെയിരുന്നു..... അവളുടെയാ ഇരുത്തം കണ്ടതും ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞിട്ട് ചോദിച്ചാൽ മതിയായിരുന്നെന്നൊരു കുറ്റ ബോധം അവനെ വന്നു മൂടി...... അമ്മ ക്രിസ്ത്യാനി യായിരുന്നു..... അച്ഛൻ ഹിന്ദുവും...... അവരുടെത് പ്രണയ വിവാഹമായിരുന്നു.... അമ്മയുടെ വീട്ടുകാർ ആ വിവാഹത്തോടെ മുറിഞ്ഞു പോയി...... അച്ഛന്റെ വീട്ടിൽ വല്യ പ്രശ്നമൊന്നുമുണ്ടായിരുന്നില്ല....... എല്ലാവരെക്കാളും അച്ഛൻ നന്നായി സമ്പാധിച്ചിരുന്നു...... അപ്പോ ചുറ്റും എല്ലാവരുമുണ്ടായിരുന്നു.... കൂടെ പ്പിറപ്പുകളെ സഹായിച്ചു സഹായിച്ചു അച്ഛൻ ചേർത്ത് പിടിച്ചു...... ഞങ്ങൾക്കായി ഒന്നും കരുതാതെ ഒരോരോ ആവശ്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു കടം ചോദിച്ച കൂടെ പിറപ്പുകൾക്ക് എല്ലാം കൊടുത്തു..... അവസാനം അച്ഛന്റെ ബിസിനെസ്സ് നഷ്ടത്തിലായതും കടം വാങ്ങിയവരെല്ലാം കൈ മലർത്തി..... സ്വന്തമെന്ന് പറയാൻ അച്ഛനുണ്ടായിരുന്ന ഏക സമ്പാമായിരുന്ന ഞങ്ങളുടെ വീടിന്നവർ വിലയിട്ടു....... അച്ഛന്റെ അവസ്ഥ മുതലെടുത്തവർ അതും കയ്ക്കലാക്കി...... അവസാനം വാടക വീട്ടിൽ കിടന്നാണ് എന്റച്ഛൻ പോയത്..... അവളതും പറഞ്ഞു നിർത്തിയപ്പോഴേക്കും വാക്കുകൾ ഇടറിയിരുന്നു.... അവൾ പ്ലേറ്റ് അവിടെ വെച്ച് കണ്ണുകൾ അമർത്തി തുടച്ചു....... ബ്ലഡി...... അലക്സ് മുഷ്ടി ചുരുട്ടി ദേഷ്യത്തോടെ ടേബിളിൽ ആഞ്ഞിടിച്ചു...... ഭദ്ര പെട്ടെന്ന് മുഖമുയർത്തി അവനെ നോക്കി....... ഇങ്ങനെയുള്ളവരെ യൊക്കെ കൂടെ പിറപ്പെന്നും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് നടന്ന തന്റെ അപ്പനെ പറഞ്ഞാൽ മതി.... അലക്സ് ദേഷ്യത്തോടെ അതും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് കയ്യിലുള്ള പ്ലേറ്റ് അല്പം ശബ്ദത്തിൽ തന്നേ ടേബിളിലേക്ക് വെച്ചു.... അവന്റെ മുഖം വല്ലാതെ വലിഞ്ഞു മുറുകിയിട്ടുണ്ട്..... ഭദ്ര ഒരു നിമിഷം അവനെ നോക്കി... ആദ്യമായി അവന്റെ ദേഷ്യം അവളിലൊരു തണുപ്പ് നിറച്ചു..... അവന്റെ ദുഃഖം തന്റെ ഹൃദയം ഏറ്റെടുത്തതെങ്ങനെയാണോ അത് പോൽ അല്ലെങ്കിൽ അതിനേക്കാളേറെ തന്റെ വേദന അവനും ഹൃദയം കൊണ്ടെറ്റ് വാങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.... അതിൽ നിന്നുള്ളതാണ് ആ ദേഷ്യമെന്ന് അവൾക്കറിയാമായിരുന്നു...... അവളുടെ ചൊടിയിലൊരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു.... ശെരിയാ..... അച്ഛൻ ഒരു നിഷ്കളങ്കനായിരുന്നു.... ഇല്ലാ യെന്ന് പറയാൻ അച്ഛനറിയില്ല.... നോ പറയേണ്ടിടത്ത് പറയുക തന്നെ വേണം....... അതാരോടായാലും....... ഭദ്ര പറഞ്ഞു നിർത്തിയതിനു അലക്സ് ദേഷ്യത്തോടെ തന്നെയാണത് പറഞ്ഞത്..... അൽപ നേരത്തേക്കു രണ്ട് പേരും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല........ പാതിക്ക് വെച്ച ഭക്ഷണം കഴിക്കാനും തോന്നിയില്ല..... രണ്ട് പേരും അങ്ങനെയിരുന്നു..... അതേയ്.... ഇതെന്താ കഴിക്കാത്തത്....... അൽപ നേരം അങ്ങനെയിരുന്ന ശേഷം അവനെഴുന്നേറ്റ് ജനലൊരത് പോയി നിന്നപ്പോഴാണ് അവൾ പിറകിൽ നിന്നത് ചോദിച്ചത്....... എനിക്ക് വേണ്ടാ....... എന്റെ ചെറിയച്ചന്മാരോടുള്ള ദേഷ്യത്തിനാണോ...... അവനല്പം ഗൗരവത്തിൽ തന്നെയത് പറഞ്ഞു തിരിഞ്ഞതും അവളൊരു കുസൃതി ചിരിയോടെയാണത് ചോദിച്ചത്...... അവനവളെയൊന്ന് നോക്കി..... ആ കണ്ണുകളിൽ വിടർന്നു നിൽക്കുന്നൊരു കുറുമ്പുണ്ട്... ഏറെ വശ്യമായ ഒന്ന്..... നോട്ടം മാറ്റാൻ കഴിയാത്ത വിധമൊരു കുസൃതി...... അവൻ തന്നിലേക്ക് നോക്കി നിൽക്കുക എന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ അവളുടെ ഭാവം പെട്ടെന്ന് മാറി.... അവൾ ധൃതിയിൽ മിഴികൾ അവനിൽ നിന്ന് നീക്കി താഴേക്ക് നോക്കുമ്പോഴും കൺ പീലികൾ കിടന്ന് പിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..... ഇത് വരെ ഗൗരവമേറിയ അവന്റെ നോട്ടത്തിൽ തനിക്ക് ഭയമായിരുന്നു തോന്നിയിരുന്നതെങ്കിൽ കൂടി ഇന്നതിനു മറ്റെന്തൊക്കെയോ ഭാവങ്ങളാണ്....... അവളുടെ പതർച്ച അറി ഞ്ഞതും അവൻ മിഴികൾ പുറത്തേക്ക് തന്നെ നീക്കി....... ആ ദേഷ്യം കൊണ്ടാണ് കഴിക്കാതിരിക്കുന്നതെങ്കിൽ വേണ്ടാട്ടോ.... അച്ഛന് മരണം വരെ അവരോട് ദേഷ്യമൊന്നുമില്ലായിരുന്നു..... പക്ഷെ.......... അവൾ പിറകിൽ നിന്നത് പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും അവൻ അവളിലേക്ക് തിരിഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ കൂടി ആ പക്ഷെ യിലേക്ക് കാതുകൾ കൂർപ്പിച്ചു...... ആ വീട് തിരിച്ചു പിടിക്കണമെന്ന് വല്യ ആഗ്രഹമായിരുന്നു...... അത് പറഞ്ഞു നിർത്തുമ്പോൾ അവളുടെ കൺ കോണിൽ നീർ തുള്ളികൾ ഉരുണ്ട് കൂടുന്നത് അവളിലേക്ക് തിരിയാതെ തന്നെ അവൻ കണ്ടിരുന്നു........ തന്റെ ദുഖത്തിനോട് കൂടെ അവളുടേതും തന്റെ സ്വന്തമായത് പോൽ അവന്റെ നെഞ്ചോന്ന് നീറി..... വരു....... ഭക്ഷണം കഴിച്ചോളൂ...... അല്ലെങ്കിലേ ചൂട് പോയി...... രണ്ട് പേർക്കുമിടയിൽ നിറഞ്ഞു നിന്ന വിങ്ങലിനെ മുറിച്ചു കൊണ്ടവളത് പറയുമ്പോൾ തന്റെ ദുഖങ്ങളൊരിക്കലും മറ്റൊരാളിൽ മുറിവ് പകർത്താൻ അവളാഗ്രഹിച്ചിരുന്നില്ല...... എനിക്ക് വേണ്ടാ........ നീ കഴിച്ചോ...... അവൻ ഒട്ടും മയമില്ലാതെ തന്നെയാണത് പറഞ്ഞത്.... അങ്ങനെ പറയരുത്.....പാല മറ്റത് അലെക്സിന്റെ കൂടെ കഴിക്കാൻ എനിക്കിനി ഇങ്ങനെയൊരു അവസരം കിട്ടിയെന്ന് വരില്ലല്ലോ........ അവൾ കുറുമ്പോട് അത് പറഞ്ഞതും അവൻ പതിയെ തലയൊന്ന് ചെരിച്ചു.... പിന്നേ....അവളിലേക്ക് നോക്കി..... ആ കണ്ണുകളിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നൊരു കുസൃതി അവന്റെ ഉള്ളിലൊരു പിടച്ചിലുണ്ടാക്കി...... താൻ മുമ്പേ പറഞ്ഞതിന് അവൾ തന്നെ കളിയാക്കുക കൂടിയാണതെന്ന് മനസ്സിലായെങ്കിലും എന്തോ ദേഷ്യം വരുന്നില്ല.... പകരം മറ്റെന്തൊക്കെയോ ആണ് മനസ്സിൽ....... എങ്കിലും അവനതൊന്നും പുറത്ത് കാണിക്കില്ലെന്ന വാശിയിൽ അവളെ കണ്ണുകൾ ചുരുക്കിയൊന്ന് നോക്കി....... അവളുടെ ചുണ്ടിലപ്പോഴും അതേ ചിരിയുണ്ട്....... എനിക്ക് ചപ്പാത്തി കഴിക്കാനല്ല ഇപ്പൊ തോന്നുന്നത്...... ഒരു ബിയറടിക്കാനാണ്...... പാലമറ്റത് അലെക്സിന്റെ കൂടെ അതിനും അവസരം ഞാൻ തരാം..... അവൻ അവൾക്ക് നേരെയൊന്ന് തിരിഞ്ഞു നിന്നു കൊണ്ടത് പറഞ്ഞതും അവളുടെ മുഖത്തെ ചിരി പെട്ടെന്ന് മാഞ്ഞു.... അയ്യോ.... വേണ്ടാ...... അവൾ പെട്ടെന്ന് എഴുന്നേറ്റ് കൊണ്ട് കരയുന്ന പോലെ പറഞ്ഞതും അവനു ചിരി വന്നിരുന്നു..... അങ്ങനെ പറയല്ലേ.... ഞാൻ പപ്പയെ വിളിക്കട്ടെ..... ഒരു ബോട്ടിൽ കൊണ്ട് തരാൻ പറയട്ടെ..... അയ്യോ വേണ്ടാ... അവനതും പറഞ്ഞു ഫോണെടുത്തതും അവൾ പെട്ടെന്നതും പറഞ്ഞവന്റെ കയ്യിലൊരൊറ്റ പിടുത്തമായിരുന്നു...... ഫോൺ ചെവിയിലേക്ക് വെച്ച അവനൊന്നു നിശ്ചലനായി...... കറുത്ത രോമങ്ങൾ നിറഞ്ഞ തന്റെ വെളുത്ത കയ്യിൽ പിടിച്ച ഗോതമ്പ് നിറമുള്ള കൈകളുടെ ചൂട് കോച്ചുന്ന ആ തണുപ്പിൽ അവന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് പടർന്നത് പോലെ........ അവനൊരു നിമിഷം മിഴികൾ അവളിലേക്കൊന്ന് നീക്കി..... അവളുടെ വിടർന്ന കണ്ണുകളും അവന്റെ നോട്ടത്തിൽ തറഞ്ഞു നിന്നു.... അവന്റെ നോട്ടത്തിന്റെ ആഴം തന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ അടി തട്ടിലെത്തിയെന്ന് തോന്നിയതും അവൾ പെട്ടെന്ന് അവനിൽ പിടിച്ചിരുന്നോരാ കൈ പിൻ വലിച്ചു........ അവനിലേക്ക് നോക്കാതെ അവൾ താഴേക്ക് നോക്കി കൈകൾ തെരു പിടിക്കുന്നത് അവൻ കണ്ണിമ വെട്ടാതെ നോക്കി നിന്നു...... അവളുടെ മുഖത്ത് വല്ലാത്തൊരു ചമ്മൽ നിറഞ്ഞു നിൽപ്പുണ്ട്...... അലെക്സിന്റെ ചുണ്ടിലൊരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു..... ഏയ്.... എനിക്ക് കുടിക്കാനാണ്..... അവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാനെന്ന വണ്ണം അവൻ അൽപം ശബ്ദം താഴ്ത്തിയത് പറഞ്ഞതും അവൾ വീണ്ടും അവനു നേരെ മിഴികളുയർത്തി...... ആ കണ്ണുകളിൽ ആശ്വാസം പരക്കുമെന്ന് കരുതിയിരുന്ന അവനു തെറ്റിയിരുന്നു...... ഇയാളും കഴിക്കേണ്ട...... അവൾ തന്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി പെട്ടെന്നത് പറഞ്ഞതും അവൻ അവൾക്ക് നേരെ തല ചെരിച്ചു അത്ഭുതത്തോടെ അവളെ നോക്കി...... എന്നോട് കഴിക്കേണ്ടെന്ന് പറയാൻ നീയാരാടി എന്നൊരു ചോദ്യമാണ് നാവിൻ തുമ്പിൽ വന്നന്തെങ്കിൽ കൂടി അവളുടെ ദയനീയത നിറഞ്ഞ മുഖത്ത് നോക്കി ഒന്നും ചോദിക്കാൻ അലെക്സിനു കഴിയാതത് പോലെ...... എങ്കിലും ആ. ചോദ്യത്തിനുള്ള ഉത്തരം തനിക്ക് കിട്ടേണ്ടതുണ്ട്...... മ്മ്....? ഞാൻ കഴിച്ചാൽ നിന....... എനിക്ക് പേടിയാ........ അവന്റെ ചോദ്യം പൂർത്തിയാക്കും മുന്പേ അവൾ അവന്റെ മിഴികളിൽ നോക്കി ദയനീയമായി പറയുമ്പോൾ അവൻ ചോദ്യ ഭാവത്തോടെ അവളെ നോക്കി.... അവനുള്ള ഉത്തരമെന്ന പോൽ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയിരുന്ന അവൾ മിഴികൾ പതിയെ അവന്റെ കഴുത്തിൽ കിടന്ന ആ പാടിലേക്ക് നീക്കിയതും ആ രാത്രിയുടെ ഓർമ അവനിലും വന്നു നിറഞ്ഞു...... അവന്റെ അദരങ്ങളിൽ പെട്ടെന്ന് വിരിഞ്ഞൊരു ചിരിക്ക് നാണത്തിന്റെ കലർപ്പുണ്ടോയെന്ന ഭയം വന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ അവനവളിൽ നിന്ന് പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞു നിന്നു....... (തുടരും) Aysha Akbar #📔 കഥ #📙 നോവൽ #കിസ്സകൾ #✍ തുടർക്കഥ