കടൽ കടന്നെത്തിയ പ്രണയം ""ശോ... ഇതിനിടയിൽ ഗ്യാസും തീർന്നു.. ഇനി പുതിയ കുറ്റി ഫിറ്റ് ചെയ്ത് വീണ്ടും... ഹോ... അരമണിക്കൂർ വേസ്റ്റാകും... സമയം പോയി... എഴുന്നള്ളത്ത് എത്താറായി..."" ഓരോന്ന് പിറുപിറുത്തു കൊണ്ട് അവൾ അടുക്കളയിൽ തകൃതിയായി ജോലികൾ ചെയ്യുന്നു... ഇടക്ക് മക്കളോടും സഹായം ചോദിക്കുന്നുണ്ട്.... അടുത്തുള്ള അമ്പലത്തിൽ ഉത്സവം ആണ്.... രാത്രിയിൽ എഴുന്നള്ളത്തിന് താലം എടുക്കണം.... മക്കളും ഉണ്ട്... രാത്രിയിലേക്കുള്ള ഭക്ഷണം റെഡിയാക്കിയിട്ട് വേണം പോകാൻ... അതിനുള്ള തത്രപ്പാടിലാണ്... സമയം സന്ധ്യ കഴിഞ്ഞു...... ഒരുവിധം ജോലിയൊക്കെ തീർത്തു.. ഇനിയൊന്നു കുളിക്കണം... മക്കൾ റെഡിയായി ക്കഴിഞ്ഞു... അവൾ ഡ്രെസ്സും കൊണ്ട് ബാത്‌റൂമിൽ കയറി... ഷവർ തുറന്നു അതിനടിയിൽ നിന്നു... പകലത്തെ അലച്ചിലിന്റെ ക്ഷീണം ആ കുളിയിൽ തീർക്കണം... എന്നിട്ട് വേണം ആ തിരക്ക് പിടിച്ച അമ്പലമുറ്റത്ത് പോകാൻ.... പോയിട്ടോ.... ഓർത്തപ്പോൾ ഒരു പുഞ്ചിരി ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞു.... ഇന്നവൻ വരും... തന്നെ കാണാൻ... അല്ല പരസ്പരം കാണാൻ... ഇതുവരെ കാണാമറയത്ത് ഇരുന്നുള്ള സംസാരം... ഇവിടുത്തെ സമയം അല്ല അവിടെ.. അത് കൊണ്ട് തന്നെ സംസാരം കുറവ്... താൻ ഉള്ള സമയം അവനില്ല... അവനുള്ള സമയം താനും... എങ്ങനെ അവൻ തന്നിലേക്കെത്തി... അറിയില്ല... ആദ്യമായി വന്നൊരു മെസ്സേജ്... വെറുതെ ഒരു ഗുഡ് മോർണിംഗ്...വെറുതെ ഒരു തമാശ ആണെന്ന് കരുതി അവഗണിച്ചു.. പിന്നീട് എപ്പോളോ മറുപടി കൊടുത്തു...അതിൽ തുടങ്ങിയ സൗഹൃദം... പിന്നീടെപ്പോളോ രണ്ടുപേരിലും പ്രണയം മഴയായി പെയ്തു തുടങ്ങി...എങ്ങനെ അതിപ്പോളും ഒരു അതിശയം പോലെ... ആദ്യം പ്രണയം പറഞ്ഞത് അവൻ തന്നെ... തമാശയായി കരുതി താൻ..പക്ഷേ അത് സീരിയസ് ആണെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ തന്റെ ശരീരവും മനസ്സും ഒരുപോലെ തുടിച്ചുപോയോ. ... അറിയില്ല... ഇനിയും ഒരു വസന്തത്തിന് അവസരം ഇല്ലെന്നും പിന്മാറണമെന്നും ഒരു പാട് തവണ പറഞ്ഞു താൻ.. പക്ഷേ അവൻ പിന്നോട്ട് പോയില്ല... അങ്ങകലെ ആ മണലാരണ്യത്തിൽ എന്നും തന്നെ ഓർത്തൊരാൾ... അദ്‌ഭുതം തോന്നുന്നു... ഒപ്പം ചെറിയൊരു അപകർഷതാ ബോധവും....ഇനിയും ഈ പ്രായത്തിൽ വീണ്ടും ഒരു പ്രണയം... എന്തിന്..... ഒരു പക്ഷേ പണ്ടെങ്ങോ തന്നിൽ മരവിച്ചു പോയ പ്രണയസ്വപ്നങ്ങളുടെ പൂമരക്കൊമ്പിൽ വീണ്ടും പൂക്കൾ പുഷ്പിച്ചു തുടങ്ങാൻ താനും ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ലേ...എന്തിനിനി ഒരു പ്രണയം.... തന്നിലെ അടങ്ങാത്ത മോഹങ്ങളുടെ വിസ്മയക്കൊട്ടാരത്തിൽ വീണ്ടും വർണങ്ങൾ കൊണ്ടൊരു നൃത്താർച്ചനക്കോ...പണ്ടേ താളം തെറ്റിയ തന്റെ ഗാനമഞ്ജരികളിൽ വീണ്ടും ഒന്ന് ശ്രുതി ചേർക്കാനോ.. എന്തിന്.... അറിയില്ല...എന്തിനോ വേണ്ടി ഇപ്പോളും മനം തുടിക്കുന്നു.... എന്തായാലും അവന്റെ മുന്നിൽ ചെന്ന് നിൽക്കാൻ തന്നിലെ പെണ്ണിനാവില്ല... സാഹചര്യങ്ങളും കടമകളും സമൂഹം ചാർത്തുന്ന അരുതുകളും തന്നെ പിന്നിലേക്ക് വലിക്കുന്നു... നാട്ടിലെത്തുന്നുണ്ട് എന്നറിയിച്ചിരുന്നു.. പക്ഷേ ഇത്രപെട്ടെന്ന് തന്റെ അരികിൽ അവനോടിയെത്തും എന്നറിഞ്ഞില്ല... അവൻ ശരിക്കും അത്രക്ക് കൊതിക്കുന്നുണ്ട്... തനിച്ചൊന്ന്  അടുത്ത് കാണാൻ മിണ്ടാൻ ഒരുവേള ഒന്ന് ആലിംഗനം ചെയ്യാൻ... ഒരു പക്ഷേ എല്ലാം എല്ലാം... പക്ഷേ തനിക്കിപ്പോളും അതിന് സമ്മതമല്ല... തനിച്ചൊരിക്കലും അവന്റെ മുന്നിൽ എത്താനാവില്ല തനിക്ക്.... അതൊരു പക്ഷേ ഇത്രയും നാൾ അടക്കിവെച്ച അവന്റെ പ്രണയസാഗരത്തെ തുറന്ന് വിടാനുതകും... അത് ചിലപ്പോൾ തന്റെ ജീവിതത്തിലും അവന്റെ ജീവിതത്തിലും പ്രളയമായി തീർന്നു നാശം വിതക്കും...അത് പാടില്ലൊരിക്കലും... അതുകൊണ്ട് ഒരിക്കലും ആ മുൻപിൽ ചെല്ലില്ല... തനിക്കവനെ കൺ നിറയെ ഒന്ന് കാണുകയും വേണം... അതിനാണ് ഈ ആൾക്കൂട്ടത്തിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചത്... ക്രൂരതയാണെന്ന് അറിയാം... പക്ഷേ.... പക്ഷേ... നേരിൽ ചെന്നാൽ അവന് തന്നെയും തനിക്കവനെയും അറിയാനാകും... അത്രക്ക് സെൽഫികൾ പരസ്പരം കൈമാറിയിട്ടുണ്ട്.... ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചു സമയം പോയി.. പെട്ടെന്ന് കുളിച്ചിറങ്ങി... നല്ല ചുവന്നകരയുള്ള സെറ്റ് ഉടുത്തു.. കൂടുതൽ ഒരുക്കങ്ങൾ പതിവില്ല.... സാധാരണപോലെ കണ്ണെഴുതി... നെറ്റിയിൽ ചെറിയൊരു കറുത്ത സ്റ്റിക്കർ പൊട്ട് രണ്ടു പുരികങ്ങൾക്കും നടുവിലായി...ചന്ദനക്കുറി വരച്ചു... സീമന്ത രേഖയിൽ സിന്ദൂരം ചാർത്തി..മുടിയൊന്ന് കൂട്ടിക്കെട്ടി.... ഹോ... അമ്മാ....അമ്മയിപ്പോളും എന്തൊരു സുന്ദരിയാ... ഞങ്ങൾ ഒന്നൂടെ റെഡിയാവേണ്ടി വരുവോ.... പോടീ... വെറുതെ ആക്കാതെ.... അല്ല അമ്മാ സത്യം... ആ.. നടക്ക് നടക്ക്... സമയം പോയി... മക്കളോട് അങ്ങനെ പറഞ്ഞു പെട്ടെന്ന് ഇറങ്ങി...ആ.. നടക്ക് നടക്ക്... സമയം പോയി. നടക്കുമ്പോൾ ഓർത്തു... ഉറപ്പായും അവനിപ്പോൾ വന്നു കാണും... പക്ഷേ കണ്ണിൽ പെടാതെ നോക്കണം... എഴുന്നള്ളത്തിനൊപ്പം താലത്തിൽ ദീപവും പൂക്കളും എടുത്ത് അവൾ പടികൾ ഇറങ്ങി തുടങ്ങി... പടികൾ ശ്രദ്ധിച്ചു ഇറങ്ങുന്നത് കൊണ്ട് ദൂരെയൊരാൾ തന്നെത്തന്നെ കണ്ണിമയ്ക്കാതെ നോക്കി നിൽക്കുന്നത് അവളറിഞ്ഞില്ല..... ദൂരെ അവൻ അവളെത്തന്നെ ശ്രദ്ധിച്ചു നോക്കി നിൽക്കുന്നു... ദീപങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ അവളുടെ ദീപ്തമായ മുഖം കണ്ട് അവന്റെ കണ്ണുകൾ വല്ലാതെ വിടർന്നു... പടികൾ ഇറങ്ങി താഴെ എത്തിയപ്പോൾ ആണ് അവൾ ചുറ്റും നോക്കിയത്... തങ്ങൾ പോകുന്ന വഴിയുടെ സൈഡിലായി നാലുപാടും ശ്രദ്ധിച്ചു നോക്കുന്ന അവനെ അവൾ വ്യക്തമായി കണ്ടു... പെട്ടെന്ന് മറ്റുള്ളവരുടെ കൂട്ടത്തിലേക്ക് വലിഞ്ഞു.. തന്നെ കാണാതിരിക്കാൻ..... അവനത് വ്യക്തമായി കണ്ടിരുന്നു... തന്നിൽ നിന്നും ഒളിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന അവളുടെ പരിഭ്രാന്തി നിറഞ്ഞ മുഖം... അവൻ അവളെ കാണാത്തപോലെ അഭിനയിച്ചു നിന്നു... അവളപ്പോൾ അവനിതുവരെ തന്നെ കണ്ടില്ലെന്ന് തെറ്റിദ്ധരിക്കുകയും ചെയ്‌തു... അവന്റെ മുൻപിൽ കൂടി തന്നെ മുഖം മറച്ചു പതിയെ കടന്നു പോയി... അവന്റെ സമീപം എത്തിയപ്പോൾ വല്ലാത്തൊരു സുഗന്ധം തന്നെ പൊതിയുന്നത് അവളറിഞ്ഞു... അവന്റെ പൗരുഷം നിറഞ്ഞ മുഖം...കുസൃതി നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ എല്ലാം അവനറിയാതെ അവൾ കണ്ടാസ്വദിച്ചു... അവളുടെ കണ്ണുകൾ പതിന്മടങ്ങു തിളങ്ങി.... മുഖം വിടർന്നു... ഒരു നിമിഷം പരിസരം മറന്നു നോക്കിപ്പോയി...പെട്ടെന്ന് പരിസരബോധം വീണ്ടെടുത്ത് മുന്നോട്ട് നടന്നു... അവളുടെ ഈ ഭാവമെല്ലാം അവൻ കൺ നിറയെ കണ്ടിരുന്നു.. പക്ഷേ അവളെ കാണാത്ത ഭാവത്തിൽ അറിയാത്ത ഭാവത്തിൽ നിന്നു... അവൾ കുറേ എത്തി തിരിഞ്ഞു നോക്കി... ചുറ്റും നോക്കി തിരിഞ്ഞു നടക്കുന്ന അവനെക്കണ്ട് അവളുടെ മുഖം മ്ലാനമായി... സോറി ഡാ.... എനിക്കിങ്ങനെയെ പറ്റു... നിന്നെ എനിക്ക് കൺകുളിർക്കേ കാണണമായിരുന്നു... കണ്ടു... മനസ്സു നിറഞ്ഞു... ഞാൻ മുൻപിൽ വരാത്തത് എന്റെ സാഹചര്യം... ക്ഷമിക്ക് നീ....നിന്നിലേക്കണയാൻ വെമ്പുന്ന അതേ സമയം തന്നെ എന്നിലെ ഭാര്യയും അമ്മയും ഒരുപോലെ പിന്നിലേക്ക് വലിക്കുന്നു.... പാടില്ലെന്ന് നിർബന്ധം പിടിക്കുന്നു...അതുകൊണ്ടാണ് ഞാൻ... ക്ഷമിക്കു നീ... പൊറുക്കു എന്നോട്... നിറഞ്ഞു വന്ന കണ്ണുകൾ ആരും അറിയാതെ സാരിത്തുമ്പിനാൽ തുടച്ച് അവൾ വീണ്ടും വരിയിലേക്കെത്തി... ഏതൊക്കെയോ ഓർമകളിൽ ചുണ്ടുകളിൽ വിടരുന്ന പുഞ്ചിരിയോടെ നടന്നു... അവൾക്കരികിൽ നിന്ന് പിൻ തിരിഞ്ഞു നടന്ന അവൻ പിന്നീട് തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ അവിടം വിട്ടു... സ്റ്റാൻഡിൽ എത്തി.. സ്വന്തം നാട്ടിലേക്കുള്ള ബസ്സിൽ സൈഡ് സീറ്റ് പിടിച്ച് ഇരുന്നു... രാത്രിയിൽ ആണെങ്കിലും റോഡിനിരുവശത്തും ഉള്ള സ്ട്രീറ്റ് ലൈറ്റിൽ അവന്റെ മുഖം ശോഭയാർന്നു... തൊട്ടടുത്ത നിമിഷങ്ങളിൽ സംഭവിച്ചതെല്ലാം അവന്റെ മനസ്സിൽ ഓടിയെത്തി..... ചെറിയൊരു ചിരിയോടെ അവനോർത്തു... ഏയ് പെണ്ണേ നിന്നെ ഒന്ന് കാണാൻ വേണ്ടി വന്ന എന്നെ നീ നിരാശപ്പെടുത്തിയെങ്കിലും പരാതിയില്ലെനിക്ക്... നിന്നെ ഞാൻ കൺ കുളിർക്കേ കണ്ടു കേട്ടോ... ആ ദീപങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ മറ്റൊരു ദീപംപോലെ പ്രകാശിക്കുന്ന നിന്റെ മുഖം എന്നെ വല്ലാതെ കൊതിപ്പിച്ചു.... നിന്നെ കാണാത്ത ഭാവത്തിൽ ഞാൻ നിന്നെങ്കിലും നിന്റെ ഓരോ ചെയ്തികളും ഞാൻ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. എന്റെ അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ നിന്റെ വിടർന്ന വലിയ കണ്ണുകൾ... ഹാ... എന്തൊരു ഭംഗിയാണതിന് മതി..ഒന്ന് പിടിച്ചു കണ്ണുകളിൽ മുത്താൻ മനം വല്ലാതെ തുടിച്ചു.. പക്ഷേ വേണ്ട... നീയെന്നും ഇങ്ങനെ എന്നിൽ നിന്നും ഒരു കൈ ദൂരത്തിൽ നിന്നാൽ മതി... നീ പറഞ്ഞത് ശരിയാണ് നിന്നെ നേരിട്ട് കാണുമ്പോൾ നിന്റെ വിരൽ തുമ്പിൽപോലും എനിക്ക് സ്പർശിക്കാൻ തോന്നുന്നില്ലായിരുന്നു... അതിനി ഈ തിരക്കിനിടയിൽ ആയത് കൊണ്ടാണോ അറിയില്ല.. നിന്റെ സാമീപ്യം സത്യത്തിൽ എന്നെ ഉന്മത്തനാക്കിയെന്നത് നേര്...നിന്റെ നിശ്വാസങ്ങൾ എന്നിലേക്ക് പകരാൻ ശരിക്കും ഞാൻ കൊതിച്ചുപോയെടി.... നിന്റെ വിചാരം ഞാൻ നിന്നെ കണ്ടില്ലെന്നായിരിക്കും.. അതങ്ങനെ തന്നെ നിൽക്കട്ടെ... ഞാൻ നിന്നെ കൺകുളിർക്കേ മനം കുളിർക്കേ കണ്ടിരുന്നു... അതിനി എന്നും ഈ നെഞ്ചിൽ നിറഞ്ഞു നിക്കും... തിരികെ ഞാൻ ആ മണലാരണ്യത്തിലേക്ക് പോയാലും വീണ്ടുമൊരു സംഗമത്തിനായി കാലം കളമൊരുക്കും വരെ നീ ഇങ്ങനെ എന്നിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കും...ഇനിയൊരു സംഗമത്തിന് സാധിക്കുമെങ്കിൽ പെണ്ണേ നിന്നിലെ എല്ലാം എനിക്ക് വേണം... അതുവരെ നീ ഈ വിശുദ്ധിയോടെതന്നെ എന്റെ മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കണം... ഇനിയും നിന്നാൽ ഒരുപക്ഷെ എന്റെ നിയന്ത്രണം തെറ്റിയാലോ.. അങ്ങനെ വന്നാൽ ആളുകളോ സാഹചര്യമോ നമ്മുടെ പ്രായമോ ഒന്നും നോക്കാതെ ആ ആൾക്കൂട്ടത്തിനിടയിൽ വെച്ച് നിന്നെ പുണർന്നു എന്റെ പ്രണയത്തിന്റെ സമ്മാനം നിന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ എന്റെ ചുണ്ടുകൾ കൊണ്ട് ചാർത്തിയേനെ ഞാൻ... അതാണ് പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞുപോലും നോക്കാതെ മടങ്ങി പോന്നത്.... ഒരു തിരിഞ്ഞു നോട്ടം എന്നെ വീണ്ടും എന്തിനെങ്കിലും പ്രേരിപ്പിച്ചാൽ.... വേണ്ട... അത് വേണ്ട... പെണ്ണേ.. നീയെന്നും ഇങ്ങനെ ഈ നെഞ്ചിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കണം..... ഓരോന്നൊക്കെ ചിന്തിച്ചു നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കിയവനിരുന്നു.... മധുരിക്കുന്ന നിമിഷങ്ങളോർത്ത്...ഇനിയുമൊരു കൂടിക്കാഴ്ച്ചക്ക് സാധിക്കുമെന്ന വിശ്വാസത്തോടെ... അതേസമയം തന്നെ അവളുടെ ചുണ്ടിലും ഒരു നിറഞ്ഞ ചിരി വിടർന്നു നിന്നു... വീണ്ടും ഒരു സംഗമത്തിനായി മനസ്സു തുടിച്ചു കൊണ്ട്...... അവർ രണ്ടുപേര് മാത്രം അറിയുന്നൊരു പ്രണയം.... ഇനിയും അത് രഹസ്യമായി തന്നെ ഇരിക്കട്ടെ... ✍️പവിഴമല്ലി #📝 ഞാൻ എഴുതിയ വരികൾ #📔 കഥ #💌 പ്രണയം