പ്രളയം.. 13. #Aniprasad. 🎫🎫🎫🎫🎫 പുല്ലാട്ട് വീട്ടിൽ അതിഥികളെ കൊണ്ട് നിറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. രാത്രി ഏറെ വൈകുവോളം മുറ്റത്തെ പന്തലിലും, ഷാജന്റെ റൂമിലും അതിഥികൾക്കും, ഷാജന്റെ സുഹൃത്തുക്കൾക്കുമൊക്കെയുള്ള, മദ്യ സൽക്കാരവും, ആഹാര വിതരണവുമൊക്കെ നടക്കുന്നുണ്ട്. ചെങ്ങന്നൂരും,, ആറന്മുളയുംഒക്കെ നിന്നു വന്ന പീലിപ്പോസ് മുതലാളിയുടെ ബന്ധുക്കളും, കോഴഞ്ചേരിയിലും,കല്ലൂപ്പാറയിലും ഒക്കെ നിന്ന് വന്ന മേരിയമ്മയുടെ ബന്ധുക്കളും തമ്മിൽ വളരെ കാലം കാണാതിരുന്നതിന്റെ വിശേഷങ്ങളൊക്കെ കാര്യ കാരണ സഹിതം തമ്മിൽ തമ്മിൽ വിശദീകരിയ്കുകയാണ്. കൊച്ച് കുട്ടികളൊക്കെ രാത്രി വൈകിയിട്ടും കളിച്ചു ചിരിച്ചു നടക്കുന്നതിനാൽ മേരിയമ്മ അവരോട് ചെന്നു കിടന്നുറങ്ങാൻ പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും അവരൊക്കെ ഈ ആഘോഷ രാവ് ആഘോഷിച്ചു തീർക്കാൻ തന്നെയാണ് തീരുമാനം. അതിഥികളായി എത്തി ചേർന്നവർക്കൊക്കെ ഒരു കുറവും വരുത്താതെ പീലിപ്പോസ് മുതലാളി ഓടി നടന്ന് എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ശ്രദ്ധിച്ചു പോന്നു. ഷാജൻ തന്റെ റൂമിലിരിയ്ക്കുന്ന സുഹൃത്തുക്കൾക്കിടയിൽ നിന്ന് ഇടയ്ക്കിടെ ഇറങ്ങി ഫ്രിഡ്ജിൽ നിന്നും തണുത്ത വെള്ളം എടുത്തുകൊണ്ട് പോകാനായി മാത്രം പുറത്തേയ്ക്ക് വരും. പുല്ലാട്ട് വീടും പരിസരവുമൊക്കെ വർണ്ണ വെളിച്ചങ്ങൾ നൽകുന്ന വൈദ്യുത പ്രഭയാൽ തിളങ്ങി നിൽക്കുകയാണ്. ഇന്നത്തെ ദിവസത്തിന്റെപ്രത്യേകത മനസിലായിട്ടോ, അതോ മേരിയമ്മയുടെയും മക്കളുടെയും ഭീഷണികൾക്ക് വശം വദനായിട്ടോഎന്തോ രാവിലെ മുതൽ ഒരു തുള്ളി മദ്യം പോലും കൈകൊണ്ട് തൊടാത്തതിന്റെ ഒരു നിരാശയുണ്ട് പീലിപ്പോസ് മുതലാളിയുടെ മുഖത്ത്‌. ഷെറിൻ, മീനടത്തു നിന്ന് വന്ന മേരിയമ്മയുടെ അനിയത്തിയുടെ പെണ്മക്കളുമായി തന്റെ റൂമിലിരുന്ന് സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരിയ്ക്കുകയാണ്. വൈകിട്ട് ബ്യൂട്ടി പാർലറിൽ പോയിട്ട് വന്നതിന്റെ വിശേഷങ്ങളാണ് ഷെറിനോട്, റീനയും, ലിഡിയായുമൊക്കെ സംസാരിച്ച് കൊണ്ടിരുന്നത്. അതിനിടയിൽ അവർ നാളെ ഷെറിൻ, മനസമ്മത ചടങ്ങിന് ഉടുക്കുന്ന ഡ്രസുകളൊക്കെ എടുത്ത്‌ കണ്ട് അഭിപ്രായം പറയുകയും ചെയ്തു. അപ്പോഴാണ് മേരിയമ്മ ഷെറിന്റെ ഫോണും കയ്യിൽ പിടിച്ച് അവിടേയ്ക്ക് വരുന്നത്.. "എടീ മോളേ... നീ ഈ ഫോണെന്തിനാ ഡൈനിങ് ടേബിളിന്റെ മുകളിൽ വച്ചിട്ടും പോന്നത്. ഇതവിടെ കിടന്ന് കരയാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് നേരം കുറെയായി.. ആരാ വിളിയ്ക്കുന്നതെന്ന് നോക്ക് കൊച്ചേ.." മേരിയമ്മ തന്റെ കയ്യിലിരുന്ന ഫോൺ മകൾക്ക് നേരെ നീട്ടി. ''ആന്റി വിഷമിയ്ക്കണ്ട. ഇത് വേറാരും അല്ല വിളിയ്ക്കുന്നത്.. പി ഡബ്ലിയു ഡി അസിസ്റ്റന്റ് എഞ്ചിനീയർ മാത്യു തരകനായിരിയ്ക്കും. പ്രതിസുധ വധു ഈ രാത്രിയിൽ തന്നെ ഓർത്തിരിയ്ക്കാതെ കേറിക്കിടന്ന് ഉറക്കമായോ എന്ന് അറിയാൻ. " ഷെറിന്റെ മുഖത്തേയ്ക്ക് ഒരു കുസൃതിയോടെ നോക്കികൊണ്ട് റീന പറഞ്ഞു. "പോ പെണ്ണേ അവളെ കളിയാക്കാതെ. നീ കണ്ടോ അത് മാത്യു ആണെന്ന്..അവളുടെ ഒരു വർത്താനം കണ്ടില്ലേ. നീ വാങ്ങിയ്ക്കും എന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന്." മേരിയമ്മ അവളെ തല്ലാനായി മെല്ലെ കയ്യോങ്ങി. "എന്റെ ആന്റി ഇതൊക്കെ ആരെങ്കിലും പറഞ്ഞു തന്നിട്ട് വേണോ അറിയാൻ... ഞാൻ പറഞ്ഞകാര്യം ഷുവറല്ലേ. അല്ലെങ്കിൽ ആന്റി ഷെറിനോട് ചോദിച്ചു നോക്ക്. അല്ലേയെന്ന്.." ഫോണിൽ ഒമ്പത് മിസ്സ്ഡ് കോളുകൾ വന്നു കിടക്കുന്നത് കണ്ട് അവൾ ആരാണ് വിളിച്ചതെന്ന് ചെക്ക് ചെയ്യാൻ നോക്കുമ്പോൾ ഷെറിന്റെ ഫോണിലേക്ക് വീണ്ടും സവിതയുടെ കോൾ വന്നു. സവിതയുടെ മുഖം ഡിസ്പ്ലേയിൽ തെളിയുന്നത് കണ്ട്ഷെറിൻ അമ്പരന്നു പോയി. "സവിതയാ അമ്മേ.. അവൾക്ക് വരാൻപറ്റില്ലെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. കല്യാണത്തിന് വന്നോളാമെന്ന് വിളിച്ച് പറഞ്ഞു. ഇവിടുത്തെ വിശേഷങ്ങൾ അറിയാനായി വിളിയ്ക്കുന്നതാ." ഷെറിൻ അമ്മയെ നോക്കി പറഞ്ഞു. സവിതയെ മേരിയമ്മയ്ക്ക് അറിയാവുന്നതാണ്. ഷെറിനോടൊപ്പം നിരവധി തവണ സവിത പുല്ലാട്ട് വീട്ടിലേക്ക് വന്നിട്ടുള്ളതാണ്. ചിലപ്പോഴൊക്കെ അവൾഷെറിന്റെ കൂടെ ഒന്നോ രണ്ടോ ദിവസം അവിടെ തങ്ങാറുംഉണ്ട്. സവിതയുടെ മാതാ പിതാക്കൾ വിദേശത്ത്‌ ആയതിനാൽ മേരിയമ്മയോടും പീലിപ്പോസ് മുതലാളിയോടും സവിതയ്ക്ക് തന്റെ മാതാ പിതാക്കളോടുള്ളത് പോലെയോ, അതിനും അപ്പുറമോ സ്നേഹവും, ആദരവും ഒക്കെയുണ്ട്. മറിച്ച് അവർക്കും ഷെറിനെ പോലെ തന്നെ ജീവനാണ് സവിതയോടും. "അവളങ്ങു ഖത്തറിൽ അല്ലേ മോളേ. അതോ നാട്ടിൽ വന്നിട്ടുണ്ടോ.." മേരിയമ്മ ചോദിച്ചു. "അവളുടെ പപ്പയോ മറ്റോ വന്നിട്ടുണ്ടെന്നാ തോന്നുന്നത്. ഇടയ്ക്ക് വിളിച്ചപ്പോൾ അങ്ങിനെന്തോ അവൾ സൂചിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. ഇനി പപ്പയുടെ കൂടെ അവളും ഉണ്ടോന്ന് അറിയില്ല.." ഷെറിൻ അങ്ങിനെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് സവിതയോട് സംസാരിയ്ക്കാനായി വാതിൽ തുറന്ന് പിന്നിലെ ചെറിയ സിറ്റൗട്ടിലേക്ക് ഇറങ്ങിയ ശേഷം വാതിൽ ചേർത്തടച്ചു. "ഞാൻ അഞ്ചെട്ടു തവണ വിളിച്ചിട്ടും നീ ഫോണെടുക്കാതായപ്പോൾ ഞാനങ്ങു പേടിച്ച് പോയി.. ആ ചെകുത്താൻ തിരക്കി പിടിച്ച് അവിടെത്തിയോ എന്നായിരുന്നു എന്റെ ഭയം." മറ്റേതോ ഒരുരാജ്യത്തു നിന്നാണ് സവിത സംസാരിയ്ക്കുന്നതെങ്കിലും അവൾ തന്റെ തൊട്ടടുത്ത്‌ ഉണ്ടെന്ന് ഷെറിന് തോന്നി. "എനിയ്ക്കില്ലാത്ത പേടിയാണോടീ നിനക്ക്. അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ പേടിയ്ക്കാൻ വേണ്ടി നമ്മൾ മറ്റുള്ളവരോട് എന്ത് തെറ്റ് ചെയ്തു..തെറ്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അത്അവൻ നമ്മളോടാ ചെയ്തത്. അത് നമ്മൾ പൊറുത്തു കൊടുക്കുകയും ചെയ്തു. അതോടെ തീർന്നു ആ സീൻ.." "നമ്മൾ രണ്ട് പേരിൽ ആരെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും തെറ്റ് ചെയ്തിട്ടാണോ അവനിങ്ങനെ ഒരു വേട്ടനായെ പോലെ നമുക്ക് പിന്നാലേ പിന്തുടർന്നു വരുന്നത്... തെറ്റിദ്ധാരണയുടെ പുറത്ത് പറ്റിപ്പോയ ഒരബദ്ധം നമ്മൾ തിരുത്തി. അവനും അത് മനസ്സിലാക്കേണ്ടതല്ലേ.. അല്ലാതെ..." "വിട്ടു കളയെടീ.. അത്രയ്ക്കുള്ള ബോധമേ അവനുള്ളൂ എന്ന് കൂട്ടിയാൽ മതി.." "എന്നാലും അവന്റെ ഒരു ഭീഷണി നമ്മുടെ തലയ്ക്ക് മുകളിൽ നിൽപ്പുണ്ടല്ലോ എന്നോർക്കുമ്പോൾ..." സവിത പൂർത്തിയാക്കാതെ നിർത്തി. "ഓർക്കുമ്പോൾ എന്താ..ഒരു ചുക്കും സംഭവിയ്ക്കില്ല. അവനും കാണും മോളേ ജീവനിൽ കൊതിയും, ജീവിയ്ക്കാനുള്ള പൂതിയും.." ഷെറിൻ അവളെ ആശ്വസിപ്പിയ്ക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും സവിതയ്ക്ക് മനസ്സിൽ ഒരാശങ്ക ബാക്കി കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു.. "നിന്റെ ഈ ധൈര്യം കണ്ടാൽ മതി ഷെറി നേ എനിയ്ക്ക്. ഞാൻ ചോദിയ്ക്കാൻ വിട്ടു. അവിടെ എല്ലാവരും നല്ല തകർപ്പൻ ഫോമിലാണെന്ന് തോന്നുന്നല്ലോ മോളേ... അട്ടഹാസമോ, കൂക്ക് വിളികളോ ഒക്കെ ഫോണിലൂടെ കേൾക്കുന്നു..." "ഷാചാന്റെ റൂമിൽ നിന്നാ.ഷാചാന്റെ കുറെ സുഹൃത്തുക്കളൊക്ക വന്നിട്ടുണ്ട്... ഇന്ന്‌ നേരംവെളുത്താലും അ വരുടെ ആഘോഷം തീരുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല... ഞാൻ നിൽക്കുന്നതിന്റെ തൊട്ട് നേർമുകളിലാ ആ റൂം അവിടെ നല്ല ഗംഭീരൻ ആഘോഷം നടക്കുവാ.." കുറച്ച് സമയംകൂടി സംസാരിച്ച ശേഷം സവിത കോൾ കട്ട് ചെയ്തു. ഷെറിൻ തിരികെ റൂമിലേക്ക് കയറാതെ അവിടെ തന്നെ നിന്നു. കുറച്ച് മുൻപ് പെയ്ത ചാറ്റൽ മഴയിൽ നനഞ്ഞു നിന്ന ചെടികളുടെ ഇലയിൽ വെള്ളി വെളിച്ചം വെളിച്ചംവീണു മിന്നിത്തിളങ്ങുമ്പോൾ അതിന്റെ പ്രതി ഫലനം ഷെറിന്റെ മുഖത്തും വന്ന് തട്ടി. ഇരുട്ടിൽ, കുളിരുറയുന്ന കൂരിരുട്ടിൽ ഇരുന്ന് തന്റെ ഓരോ ചലനങ്ങളും സസൂഷ്മ മായി നിരീക്ഷയ്ക്കുന്ന രണ്ട് കണ്ണുകളെ അവൾ ഇരുട്ടിൽ തിരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു. ♦️ പുല്ലാമലയിൽ നിന്ന് രാവിലെ കടത്തു കടന്നെത്തിയ, അവിടെ മേക്കോവർസ്റ്റുഡിയോ നടത്തുന്ന അഞ്ജിതയും അസിസ്റ്റന്റും ചേർന്നാണ് ഷെറിനെ അണിയിച്ചൊരുക്കിയത്. ഒരു മാലാഖയെ പോലെ സുന്ദരിയായി കഴിഞ്ഞിരുന്നു ഷെറിൻ. പത്തു മണിയോടെ ഷെറിൻ പള്ളിയിലേക്ക് പോകാനായി വീട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങി. രണ്ടോ മൂന്നോ മിനിറ്റ് നടക്കാനുള്ള ദൂരമേയുള്ളൂ വീട്ടിൽ നിന്നും പള്ളിയിലേക്ക്. ഷെറിനും കൂട്ടരും പള്ളിയിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോഴേക്കും ചെറുക്കൻ കൂട്ടർ വന്ന് കടവത്ത്‌ ഇറങ്ങുന്നെന്ന വിവരം കിട്ടിയതേയുള്ളൂ. ചെറുക്കനോടൊപ്പം വന്നവരിൽ മിക്കവർക്കും ആ നാടും, അവിടെയ്ക്കുള്ള യാത്രയും ഒരു പുതുമയായിരുന്നു. മനസമ്മത ചടങ്ങിന് മാത്യു തരകന്റെ ഭാഗത്ത്‌ നിന്നും നൂറിൽ താഴെ ആൾക്കാർ മാത്രമേ എത്തിച്ചേർന്നിട്ടുള്ളു. ബന്ധു മിത്രാദികളെയും, നാട്ടുകാരെയുമൊക്കെ ഒന്നടങ്കം പങ്കെടുപ്പിയ്ക്കാൻ കെട്ടിന്റെ ദിവസമാണ് തിരഞ്ഞെടുത്തിയ്ക്കുന്നത്. അത് കഴിഞ്ഞ് അതിനടുത്ത ദിവസം നടക്കുന്ന കല്യാണ റിസപ്‌ഷനിലും നാടടച്ചുള്ള ക്ഷണമാണ് ഉള്ളത്. , നൂറ്‌ ആൾക്കാർക്ക് ഇരിയ്ക്കാൻ വേണ്ടിമാത്രമുള്ള സൗകര്യമേ കൊടുവത്തൂർ പള്ളിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. അതൊക്കെ, കുറച്ച് ഭാഗം നാട്ടുകാർ രാവിലെ കയ്യടക്കിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാലും ചെറുക്കൻ കൂട്ടർ എത്തിയതോടെ അവരെല്ലാം എണീറ്റ് ഒരുവശത്തേയ്ക്ക് ഒതുങ്ങിനിന്ന് ആദരം കൊടുത്തു. സുന്ദരനായ ചെറുപ്പക്കാരനായിരുന്നു മാത്യു തരകൻ.. മനസമ്മത ചടങ്ങിനായി ഷെറിനെ കൈപിടിച്ചുകൊണ്ട് പീലിപ്പോസും, മേരിയമ്മയും അൾത്താരയ്ക്ക് താഴേയ്ക്ക് കൊണ്ട് വന്നു. ഷെറിൻ തനിയ്ക്ക് മുൻപിൽ നിൽക്കുന്ന മാത്യുവിന്റെ മുഖത്തേയ്ക്ക് നോക്കി. ഒരു രാജ്യം പിടിച്ചടക്കിയ സന്തോഷം അവന്റെ മുഖത്ത്‌ അവൾക്ക് ദർശിയ്ക്കാൻ കഴിഞ്ഞു ഷെറിന്റെ മുഖത്ത്‌ നിന്നും അവനും കണ്ണെടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. ഞായറാഴ്ചകളിൽ മാത്രം പള്ളിയിലേക്ക് ഒരു മണിയ്ക്കൂർ നേരത്തേക്ക്കുർബാന കൊള്ളാൻ മാത്രം വരുന്ന ഫാദർ ഗീവർഗീസ് വന്നു ചടങ്ങുകൾക്ക് തുടക്കം കുറിച്ചു. അതിന് ശേഷം അദ്ദേഹം മാത്യു തരകനോട് മനസമ്മതം ചോദിച്ചു. മാത്യു തരകൻ ഒരു മടിയും കൂടാതെ തന്റെ സമ്മതം പൊതുജന മദ്ധ്യേ അറിയിച്ചു. മാത്യു തരകന്റെ നെറ്റിയിൽ തൊട്ട് അനുഗ്രഹം ചൊരിഞ്ഞ ശേഷം ഗീവർഗീസ് അച്ഛൻ ഷെറിന് നേരെ തിരിഞ്ഞു. "കളപ്പുരയ്ക്കൽ വീട്ടിൽ തോമസ് തരകന്റെയും, ലീലാമ്മയുടെയും മകനായ മാത്യു തരകൻ എന്ന വ്യക്തിയെ , കൊടുവത്തൂർ പുല്ലാട്ട് വീട്ടിൽ പീലിപ്പോസിന്റെയും, മേരിയമ്മയുടെയും മകളായ ഷെറിൻ ഫിലിപ്പ് എന്ന ഞാൻ,ജീവിതകാലം മുഴുവൻ ഒരേ മനസോടെയും, സന്തോഷത്തോടെയും ഭർത്താവായി സ്വീകരിച്ചു കൊള്ളാമെന്നു ദൈവ നാമത്തിൽ നിങ്ങൾ സമ്മതമറിയയ്ക്കുന്നോ... സമ്മതമാണെന്ന് ദൈവ നാമത്തിൽ പറയണം..." ഷെറിൻ മെല്ലെ മുഖമുയർത്തി മാത്യു തരകന്റെ മുഖത്തേയ്ക്ക് നോക്കി. അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ ആയിരം സൂര്യ ചന്ദ്രന്മാർ മിന്നി തിളങ്ങുന്നത് അവൾക്ക് കാണാമായിരുന്നു. സമ്മതമാണ് എന്ന് പറയാൻ ഷെറിൻ വായ തുറന്നു. "അല്ലച്ചോ.. സമ്മതമല്ല..." ഇടിനാദം പോലെ ഒരു ശബ്ദം പള്ളിയ്ക്കുള്ളിൽ ഇരുന്നു ചടങ്ങുകൾ വീക്ഷിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന മനുഷ്യരുടെ ഏറ്റവും പിൻ നിരയിൽ നിന്നകേട്ടപ്പോൾ അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന സർവരും പിന്നിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കി. പീലിപ്പോസ് മുതലാളിയും, ഭാര്യയും, മകനുമൊക്കെ മിന്നലേറ്റ മട്ടിൽ നിൽക്കുകയാണ്. മാത്യു തരകന്റെയും, അയാളുടെ മാതാപിതാക്കളുടെയും അവസ്ഥയും വിഭിന്നമായിരുന്നില്ല. "ഇവൾക്ക്.. ഷെറിനെന്ന പേ പിടിച്ച ഇവൾക്ക് മാത്യു തരകൻ എന്ന ഈ നിൽക്കുന്ന ചെറ്റയെ മാത്രമല്ല, ലോകത്തുള്ള ഒരു പുരുഷനെയും കല്യാണം കഴിയ്ക്കാൻ ഇഷ്ടമല്ല.. എന്നെ ഒഴിച്ച്.." പള്ളിയുടെ ഏറ്റവും പിൻ നിരയിൽ നിന്ന് എസ്തപ്പാൻ ഇരു വശവും നിൽക്കുന്നവർക്ക് മദ്ധ്യേയുള്ള ചാലിലൂടെ മെല്ലെ നടന്ന് മന സമ്മതം നടക്കുന്ന ഇടത്തേയ്ക്ക് വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. ഷെറിന് തന്റെ കാലുകളുടെ ബലം ചോർന്നു താനിവിടെ കുഴഞ്ഞു വീണേക്കുമെന്ന് തോന്നി. എസ്തപ്പാൻ മുന്നോട്ട് നടന്നു വന്നതും "ഡാ"എന്ന് ചീറിക്കൊണ്ട് ഷാജൻ മുന്നോട്ട് കുതിയ്ക്കാൻ തുടങ്ങിയതും പീലിപ്പോസ് മുതലാളി അവനെ തടഞ്ഞു. "ഏതോ ഭ്രാന്തനാണ്. നിൽക്കവിടെ." ഷാജൻ പപ്പയുടെ കൈ പിടിച്ച് മാറ്റാൻ നോക്കിയെങ്കിലും അവന് അതിന് കഴിഞ്ഞില്ല. എസ്തപ്പാൻ നടന്നു മുന്നോട്ട് വരുന്നത് വലിഞ്ഞു മുറുകിയമുഖത്തോടെ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു മാത്യു തരകൻ.. എസ്തപ്പാൻ നടന്ന് വന്ന് വധൂ വരന്മാർക്ക് മുന്നിൽ നിന്നു "നിങ്ങൾ ആരാണ്.. പരിശുദ്ധമായ ഈ ചടങ്ങ് അലങ്കോലപ്പെടുത്താൻ വന്ന നിങ്ങൾക്ക് എന്താണ് വേണ്ടത്." ഗീവർഗീസ് അച്ഛൻ ശാന്തമായ സ്വരത്തിൽ അയാളോട് തിരക്കി. "ഞാൻ ആരാണെന്നല്ലേ അച്ഛന് അറിയേണ്ടത്. അതുഞാൻ പറയുന്നതിലും വിശ്വാസം നിങ്ങൾക്ക് ഈ നിൽക്കുന്ന വഞ്ചകി പറയുന്നതായിരിയ്ക്കും. ഇവളോട് ചോദിയ്ക്ക് എന്നെ അറിയാമോ എന്ന്.. അറിയാമെങ്കിൽ ഞാനിവളുടെ ആരാണെന്ന് ചോദിയ്ക്ക്." എസ്തപ്പാൻ ഷെറിന് നേരെ വലതു കൈവിരൽ ചൂണ്ടി. മാത്യു തരകന്റെ കണ്ണുകളിൽ ഒരു നടുക്കമുണ്ടാകുന്നത് കണ്ട് ഷെറിൻ വിറച്ച് പോയി. "അത് മാത്രം പറഞ്ഞാൽ പോരല്ലോ ഇവൾ..ഈ നിൽക്കുന്ന പരിശുദ്ധയുടെ ചടങ്ങ് അലങ്കോലപ്പെടുത്താൻ വന്ന എനിയ്ക്ക് എന്താണ് വേണ്ടതെന്ന് അച്ഛൻ ചോദിച്ചില്ലേ.. അച്ഛനെക്കൊണ്ട് അതെനിയ്ക്ക് തരാൻ സാധിയ്ക്കില്ല.. പക്‌ഷേ ഇവൾതരും.." എസ്തപ്പാൻ, ഷെറിന് നേരെ തിരിഞ്ഞു. "എവിടെടീ എന്റെ കുഞ്ഞ്.. പറയെടീ, എന്റെ കുഞ്ഞെവിടെ.." എസ്തപ്പാൻ പല്ലുകൾ ഞറുമ്മി. അവന്റെ മുഖത്തെ ഓരോ പേശികളും വിറയ്ക്കുന്നത് ഏവർക്കും കാണാമായിരുന്നു "കു... കുഞ്ഞോ... ഏത് കുഞ്ഞ്.." ഷെറിന്റെ നെറ്റിയിൽ വിയർപ്പു മണികൾ ഉരുണ്ട് കൂടി. "നിനക്കറിയില്ലേ.. നീപ്രസവിച്ച എന്റെ കുഞ്ഞെവിടെയെന്നാ ഞാൻ ചോദിച്ചത്.. നീയതിനെ കൊന്നു കളഞ്ഞോ.. അതോ നിന്റെ വയറ്റിൽ വച്ച് തന്നെ നീയതിനെ ഇല്ലാതാക്കിയോ.." ഒരു വിറയലോടെ ഷെറിൻ മുഖമുയർത്തി നോക്കുമ്പോൾ മാത്യു തരകന്റെ മുഖത്തൊരു നടുക്കം പൂർത്തയായതാണ് അവൾ കാണുന്നത്. ലീലാമ്മ തരകൻ മകന്റെ കൈക്ക് പിടിച്ച് പിന്നിലേക്ക് നീക്കി. "ഡാ.. പന്ന നായിന്റെ മോനേ.." ഷാജൻ ഓടി വന്നു കാലുയർത്തി അവന്റെ നെഞ്ചത്ത്‌ ചവിട്ടാൻ നോക്കിയെങ്കിലും തനിയ്ക്ക് നേരെ ചീറി വന്നകാൽ പിടിച്ച് എസ്തപ്പാൻ പിന്നിലേക്ക് കറക്കി വിട്ടു. ഷാജൻ തെറിച്ചു ചെന്ന്പീലിപ്പോസിന്റെ നെഞ്ചിൽ തട്ടി നിന്നു. മകൻ നിലത്തേയ്ക്ക് വീണു പോകാതിരിയ്ക്കാനായി അയാൾ താങ്ങി നിർത്തി. മാത്യു തരകൻ നിലത്തേയ്ക്ക് നോക്കികൊണ്ട് തന്റെ മുൻപിൽ നിന്ന് പിന്മാറുന്നത് കണ്ട് ഷെറിന്റെ നെഞ്ച് പിടഞ്ഞു. (തുടരും) രചന :: അനി പ്രസാദ് #📝 ഞാൻ എഴുതിയ വരികൾ #💞 പ്രണയകഥകൾ #📔 കഥ #📙 നോവൽ