#📙 നോവൽ #നോവൽ #ലവ്സ്റ്റോറി രണ്ടാം താലി 3 മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നവനെ കണ്ടപ്പോൾ അത് വരെയുള്ള മൃദുവിന്റെ ശാന്തത ഉരുകി ഒലിച്ചു പോയി.. കൊടും വേനലിൽ  വെള്ളവും വളവും വറ്റി ഇലകൾ കൊഴിഞ്ഞു തണൽ മറഞ്ഞു പോയവളെ പോലെ അവൾ അയാളെ നോക്കി... ജീവിതം നശിപ്പിച്ചവൻ... ഇത്രയും ദുരിതത്തിലേക്ക് തന്നെ തള്ളി പറഞയച്ചവൻ... " എന്ത് വേണം..? ഒട്ടും പതർച്ച ഇല്ലാതെ മൃദു അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ തന്നെ തറപ്പിച്ചു നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു... " നീ ഇവിടെ നിൽക്കുന്നത് കണ്ടിട്ട് നിർത്തിയത് അല്ലെ എന്റെ മൃദുവേ... അതിന് നീയ് എന്നെ ഇങ്ങനെ ചാടി കടിക്കാൻ വരണോ...? രുദ്രൻ ശാന്തനായി.. കൊടുങ്കാറ്റിന് മുന്നേ ഉള്ള ശാന്തത...! മൃദുവിന്റെ കവിൾ തടം പോലും ദേഷ്യo കൊണ്ട് വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു... രുദ്രൻ അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു പോയി... ആ മിഴികൾ പിടയുന്നതും കവിൾ ചുവക്കുന്നതും എല്ലാo... മൃദുവിന് അവന്റെ നോട്ടം കാണെ ദേഹത്ത് പുഴു അരിക്കും പോലെ തോന്നി...അവന്റെ കണ്ണുകൾ അവളിലേക്ക് ചൂഴ്ന്ന് ഇറങ്ങും പോലെ.. " വാ... ഞാനും വീട്ടിലേക്കാ.." അവൻ അവളെ നോക്കി പറഞ്ഞു... " ഇല്ലാ...അണപല്ല് കടിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ രോഷം അടക്കി... സ്കൂളിന് തൊട്ടടുത്ത് ഉള്ള ബസ് സ്റ്റോപ്പ്‌ ആണ്.. കുട്ടികളോ സഹ പ്രവർത്തകരോ ശ്രദ്ധിച്ചാൽ തനിക്ക് തന്നെ ആണ് നാണക്കേട്..മൃദു മനസ്സിൽ കരുതി.. " അതെന്താ പെണ്ണെ അങ്ങനെ... ഒന്നുല്ലേലും ഞാൻ നിന്റെ മുറചെറുക്കൻ അല്ലെ.... രുദ്രനിൽ അർത്ഥം വെച്ചുള്ള ഒരു ആക്കിയ ചിരി. " രുദ്രൻ പോവാൻ നോക്ക്... വെറുതെ എന്നെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കരുത്... മൃദു അവനെ തറപ്പിച്ചു നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.. " നോക്കണേ പെണ്ണിന്റെ ഒരു ദേഷ്യം... രുദ്രേട്ടാ എന്ന് തികച്ചു വിളിക്കാത്തവൾ ആയിരുന്നു... ഇപ്പോൾ രുദ്രൻ എന്ന് പോലും.. ഒരു പ്രത്യേക രീതിയിൽ പറഞ്ഞു അവൻ താടിക്ക് കൈ കൊടുത്തു കൊണ്ട് അവളെ അതിശയം പൂണ്ടു നോക്കി.. മൃദു അവനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു... രുദ്രന്റെ കണ്ണുകളിലെ ശാന്തത മാറി പൊടുന്നനെ അതിൽ നിന്നൊരു വന്യ മൃഗം ഗർജിച്ചു പുറത്തു ചാടാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് അവൾ കണ്ടു... " എന്ത് കണ്ടിട്ടാടി നീ ഈ നെഗളിക്കുന്നത്...ആരെ കണ്ടിട്ടാ... ഹേ...!! ഓടി ഓടി തളർന്ന് ഒരിക്കൽ നീ എന്റെ കാൽ ചുവട്ടിൽ തന്നെ വരും... വരുത്തിക്കും ഞാൻ...അറിയാലോ നിനക്ക് രുദ്രനെ... " രുദ്രൻ അടക്കത്തിൽ അവളെ നോക്കി ചോദിച്ചു... " അറിയാം... നിങ്ങളുടെ കാര്യം നടക്കാൻ നിങ്ങൾ ഏത് അറ്റം വരെയും പോവുമെന്ന്.. പക്ഷെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നത് പഴയ മൃദുവല്ല... അത് ഓർമ്മ വേണം... ഇന്ന് എനിക്ക് ജീവിക്കാൻ വലിയ കൊതിയൊന്നും ഇല്ലാ... പഴയ മൃദുവിനെ പോലെ വലിയ ആഗ്രഹങ്ങളും ഇല്ലാ...നിങ്ങളുടെ മുന്നിൽ കീഴടങ്ങേണ്ടി വന്നാൽ ഈ ജീവിതം അങ്ങ് അവസാനിപ്പിക്കും ഞാൻ എന്നാലും രുദ്രന്റെ ആഗ്രഹം നടക്കാൻ പോവുന്നില്ല..." അവളുടെ വാക്കുകളിലെ ദൃടത അവനു മനസിലാവുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. അവനു ദേഷ്യം ഇരച്ചു കയറിയെങ്കിലും അവൻ സംയമനം പാലിച്ചു.. നടു റോഡ് ആണ് ഇവിടെ വെച്ചു വെറുതെ ഒരു കശപിശ ഉണ്ടാക്കേണ്ട... അവൻ സ്വയം തടഞ്ഞു... " നീ ആരെയാ ഇനിയും കാത്തിരിക്കുന്നത് സൂരജിനെയോ...? അവൻ ഇനി വരില്ലടി..വന്നാലും നിന്നെ അവൻ തിരിഞ്ഞ് പോലും നോക്കത്തില്ല...അറിയാലോ നിനക്ക്.... രുദ്രന്റെ ശബ്ദം കാറ്റിൽ അലിഞ്ഞു... അവന്റെ വണ്ടി പതിയെ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി... അത് വരെ ഉയർത്തി പിടിച്ചിരുന്ന അവളുടെ ധൈര്യത്തിന്റെ ചിറകുകൾ രുദ്രൻ ഞൊടിയിടയിൽ അറുത്തെടുത്തിരിക്കുന്നു...മൃദു തളർന്നു.. കാലുകൾ വിറച്ചു... ഉള്ളം തേങ്ങി... മനസ്സിൽ ആ മുഖം മാത്രം... സൂരജ്!! ✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨ ബസിന്റെ ജനാലക്ക് അരികെ ഇരുന്നു കൊണ്ട് മൃദു പുറത്തേക്ക് നോക്കി... മഴ ചെറുതായി ചാറുന്നുണ്ട്... ഉള്ളിൽ അതിലും ശക്തമായി ഒരു പേമാരി പെയ്യുന്നുണ്ട്... ഇടിയും മിന്നലും ആയി കഴിഞ്ഞ കുറച്ച് വർഷങ്ങൾ ആയി... ഇത് വരെ അത് തോർന്നിട്ടില്ല... ഇനി തോരുകയുo ഇല്ലാ... സകല വേദനകളിലും ഒറ്റപെട്ടു നിൽക്കുമ്പോൾ ചേർത്ത് നിർത്തുന്ന ഒരുത്തൻ ഉണ്ടായിരുന്നു...അവനെവിടെ... ഒരു നോക്ക് കാണാൻ... ചെയ്തതിന് അത്രയും ക്ഷമ ചോദിക്കാൻ... അല്ലെങ്കിൽ എന്തിന് ഇനി കാണണം... ഞാൻ മാത്രമേ ഉണ്ടാവുകയൊള്ളു ഭൂതകാലത്തിന്റെ ചുഴിയിൽ പെട്ട് ജീവിക്കുന്നവൾ... അവൻ എന്നോ കര കയറി പോയിട്ടുണ്ടാകും... ഇനി കാണണ്ട.. പഴയത് ഒന്നും ഓർക്കേണ്ട... അവൻ ജീവിക്കട്ടെ സ്വസ്ഥമായി തന്നെ...! ഒരു മണിയൊച്ചയോടെ...ബസ്..സ്റ്റോപ്പിൽ നിർത്തി....പതിയെ ഉടുത്തിരിക്കുന്ന സാരിയുടെ മുൻ ഭാഗം ഒതുക്കി പിടിച്ചു അവൾ സ്റ്റെപ്പ് ഇറങ്ങി... ടീച്ചറെ... റ്റാറ്റാ... അടുത്തിരുന്നിരുന്ന പ്രിയ ടീച്ചറുടെ 5 വയസുകാരി കുറുമ്പി ബസിലെ വിൻഡോയിലൂടെ തല പുറത്തേക്ക് ഇട്ട് കൈ വീശി... " മാളൂട്ടി... തല ഉള്ളിലേക്ക് ഇട്... എന്തിന്റെയെങ്കിലും മുകളിൽ ഇടിക്കും... എന്നും പറഞ്ഞു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഞാനും അവൾക്ക് ഒരു റ്റാറ്റ കൊടുത്തു...അവൾ ആമ തൊണ്ടിലേക്ക് വലിയും പോലെ തല ഉള്ളിലേക്ക് ആക്കി...മൃദുവിന് അത് കണ്ട് ചിരി വന്നു. പതിയെ നടന്നു തുടങ്ങി.... വഴിയിൽ ചിലർ കാണുമ്പോൾ ചിരിക്കും... ചിലരുടെ ചിരിയിൽ സഹതാപം ആയിരിക്കും മറ്റു ചിലരിൽ പരിഹാസം... അതും അല്ലെങ്കിൽ ഒരുത്തരo അർത്ഥo വെച്ചുള്ള കൊല ചിരി... ഈ ഇടയായി ആർക്കും മുഖം കൊടുക്കാറില്ല... രണ്ട് കൈ കൂട്ടി തട്ടിയാൽ അല്ലെ ശബ്ദം കേൾക്കു.. എന്നൊരു ചിന്ത ആണ് ഇപ്പോൾ... വീട്ടിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ ഉമ്മറത്തെ ചാരു കസേരയിൽ ആയി അച്ഛനുണ്ട്... അച്ഛന് അരികിൽ തന്നെ രുദ്രനും... ഇപ്പോൾ കുറച്ചായി ഈ സന്ദർശനം പിന്നെയും തുടങ്ങിയിട്ട്...മിണ്ടാതെ ഉള്ളിലേക്ക് വലിയാൻ നോക്കി.. " വന്നോ... തമ്പുരാട്ടി.... അച്ഛൻ പരിഹാസത്തോടെ ചോദിച്ചു.. ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഉമ്മറത്തെ തൂണിൽ ചാരി നിന്നു... " ഞാൻ വിളിച്ചതാ അമ്മാവേ ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ കണ്ടപ്പോൾ... അവൾക്ക് വാശി എന്റെ കൂടെ വരില്ലെന്ന്... ഞാൻ അത്രക്കും മോശക്കാരൻ ആണോ...? " രുദ്രൻ പൊടുന്നനെ നിഷ്കളങ്കതയുടെ കുപ്പായം അണിഞ്ഞു...അതിന്റെ നിറത്തിൽ അച്ഛൻ ഈയ്യാo പാറ്റയെ പോലെ ആകൃഷ്ട്ടനായി. " അവന്റെ കൂടെ വന്നാൽ നിനക്കെന്താ... മൃദുലേ... അച്ഛൻ അവൾക്ക് നേരെ തട്ടി കയറി.." " രുദ്രന് എന്താണ് ഈ വീട്ടിൽ കാര്യം...? ഞാൻ അച്ഛന്റെ ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരം നൽകാതെ ഒരു മറു ചോദ്യം രുദ്രന് നേരെ നീട്ടി.. സകല വെറുപ്പും പുറത്തേക്ക് നുരഞ്ഞു പൊന്തി.. അയാളുടെ കണ്ണുകൾ കൂർത്തു... ദേഷ്യം കൊണ്ട് അയാളൊന്ന് വിറച്ചു... പക്ഷെ അടുത്ത നിമിഷം അയാൾ കളo മാറ്റി ചവിട്ടി.. " എനിക്ക് എന്റെ അമ്മാവയെ ഒന്ന് കാണാൻ വരാനും അവകാശം ഇല്ലാതായോ.. അതിനും എനിക്ക് അനുമതി കിട്ടണം എന്നായോ... അയാൾ നിഷ്കളങ്കതയുടെ കുപ്പായത്തിനുള്ളിൽ നിറഞ്ഞാടി... അച്ഛൻ പിന്നെയും അതിലേക്ക് ആകൃഷ്ടനായി.. " നിങ്ങളുടെ ഈ അഭിനയം ഒന്നും എന്നോട് വേണ്ട... ഇത് ഇപ്പോൾ ഞാൻ മാസം ലോൺ അടക്കുന്ന വീടാണ്... പണ്ടത്തെ ചിറ്റേടത്ത് തറവാട് പോലെ കയറി വരാൻ .. ഇവിടെ എന്റെ സമ്മതം ചോദിക്കണം... പോലെ കേറി വരാൻ... " മൃദുല ചൊടിച്ചു... നാവ് ഇറങ്ങി പോയ രുദ്രനെ നോക്കി ഉള്ളിലേക്ക് കടക്കുമ്പോൾ അച്ഛന്റെ ശാപ വാക്കുകൾ ചെവിയിൽ വന്നു തറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. " കുടുംബം മുടിക്കാൻ ഉണ്ടായവൾ....!!! മൃദുലയുടെ ചുണ്ടിന്റെ കോണിൽ ഒരു പരിഹാസ ചിരി മൊട്ടിട്ടു... തുടരും സൂര്യകാന്തി അഭിപ്രായങ്ങൾക്ക് കാത്തിരിക്കുന്നു ❤️