આ જગતના ત્રણેય દેવતાઓ – બ્રહ્મા (સૃષ્ટિકર્તા), વિષ્ણુ (પાલનહાર) અને મહેશ (વિનાશક) પણ જે પરમાત્મા ની માયાના વશમાં છે. એટલે કે દુનિયાની ચકાચૌંધ, ઇચ્છા-આકર્ષણ, જન્મ-મરણનો ચક્ર એ બધાંને બાંધે છે. આમાંથી પાર થવાનો રસ્તો માત્ર એક છે – એ સર્વોચ્ચ પરમાત્માનો સ્મરણ. કોઈ એને રામ કહે છે, કોઈ વિષ્ણુ, કોઈ શિવ, કોઈ બ્રહ્મ, કોઈ અકાલ પુરુષ કે વાહેગુરુ કહે છે. નામ કંઈ પણ હોય, પણ એ એક જ છે. જે જીવ તેનું સ્મરણ કરે છે, એ માયાના બંધનમાંથી છૂટી શકે છે. હવે આનો આધ્યાત્મિક અર્થ જોઈએ તો : માયા એ છે – “હું જન્મ્યો, હું મરું, હું સુંઉં, હું જાગું” એવી ભ્રાંતિ. આ બધું આપણું સ્વરૂપ નથી. આ માત્ર પરિવર્તન છે, દૃશ્ય છે, જે સદા બદલાતું રહે છે. અમારું સાચું સ્વરૂપ છે એક અવિનાશી આત્મતત્વ – જે neither જન્મે છે, neither મરે છે. એટલે આત્માનું સાચું જ્ઞાન અને સ્મરણ જ આપણને માયાના બંધનોથી મુક્ત કરી શકે છે. 📌 જગતમાં કેટલાય નામો છે – પરંતુ જે એકને પામી લે છે, એજ સાચો મુક્ત થાય છે. સાચો રસ્તો કોઈ બીજો નથી, એક જ છે – પરમાત્માની યાદમાં ડૂબી જવું. *જય ગુરુદેવ*📿🙏 *સત્ય સનાતનધર્મ ની જય*📿🙏 #🙏કૃષ્ણ વચન✍️ #🙏 જય શ્રી કૃષ્ણ #📚 ભારતનો ઈતિહાસ #👫 મારા મિત્ર માટે #😇 સુવિચાર