#📙 നോവൽ രണ്ടാം താലി 2 മറുപടിയായി ഒന്ന് ചിരിച്ചു അത്രമാത്രം... " ഈ കാര്യങ്ങൾ തീരുമാനിക്കാൻ എന്ത് കൊണ്ടും യോഗ്യത മൃദുല ടീച്ചർക്ക് ഉള്ളതാ... കഴിഞ്ഞ വട്ടം സബ് ജില്ല വരെ പോയി വെറും കയ്യോടെ വന്നിരുന്ന നമ്മളുടെ കുഞ്ഞുങ്ങൾ ഇന്ന് ജില്ലാ തലത്തിൽ ഒന്നാം സമ്മാനം നേടിയെടുത്തിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അതിൽ മൃദുല ടീച്ചറുടെ പങ്ക് ചെറുതല്ല... കുട്ടികളുടെ പൾസ് അറിയുന്ന ഒരു അദ്ധ്യാപികക്കെ വന്നു ഒരു വർഷത്തിന് ഉള്ളിൽ ഇതൊക്കെ സാധിക്കു... " രാഘവൻ സർ എന്നെ കുറിച്ച് ഇങ്ങനെ പറയുമ്പോൾ എന്തോ ഒരു ചമ്മലോ മറ്റോ എന്നെ വന്നു പിടിമുറുക്കിയിരുന്നു.... രാഘവൻ സർ... ഇവിടെ ഞാൻ ജോയിൻ ചെയ്ത് കുറച്ച് കാലം ആയൊള്ളു എങ്കിലും തന്നോട് ഒരു പ്രത്യേക അടുപ്പം കാണിക്കുന്നുണ്ട്.... മുഖത്തു നോക്കി പ്രശംസിക്കാനും തിരുത്താനും ഒരേ പോലെ കഴിവുള്ള ഒരു മനുഷ്യൻ... ഒരേ സമയം അദ്ദേഹതോട് എല്ലാവർക്കും ഭയവും ബഹുമാനവും ആണ്.... " എന്റെ നയന ടീച്ചറെ വല്ലപ്പോഴെങ്കിലും ആ ഫോണിൽ നിന്നും ഒന്ന് മുഖം ഉയർത്തു... " രാഘവൻ സർ അല്പം ഗൗരവത്തിൽ നയന ടീച്ചറെ നോക്കുമ്പോഴും ആൾ ഫോണിലെ ക്യാമറയിൽ നോക്കി തന്റെ മുടിയും മുഖവും മിനുക്കുന്ന തിരക്കിലാണ്... " പൊതുവെ ടീച്ചർ അങ്ങനെ ആണ്.... വാ പോയ കോടാലി എന്നൊക്കെ പറയില്ലേ... അത് പോലെ....സംസാരിക്കുമ്പോൾ ആരോട് എന്താ പറയുക എന്നില്ല... ആരെയും പ്രത്യേകിച്ച് ഒരു ബഹുമാനവും ഇല്ല.... താൻ പറഞ്ഞാൽ മറ്റുള്ളവർക്ക് അത് സങ്കടം ആവുമോ... അല്ലെങ്കിൽ അവരെന്തു വിചാരിക്കും അതൊന്നും നയന ടീച്ചർ ആലോചിക്കാറ് പോലും ഇല്ലാന്ന് തോന്നിയിട്ടുണ്ട്... അവരെന്തു വിചാരിച്ചാലും തനിക്കെന്താ എന്ന. പോലെ... നയന ചുണ്ടൊന്ന് കോട്ടി ഫോൺ ബാഗിലേക്ക്  തന്നെ വെച്ചു... " ടീച്ചറെ കുറേ ആയിട്ടോ ഇത്... കുട്ടികൾ വീട്ടിൽ പോയി പറഞ്ഞിട്ട് രക്ഷിതാക്കളും പരാതി പറഞ്ഞു തുടങ്ങി... ടീച്ചർ ക്ലാസ് എടുക്കാതെ ഫോണിലും കുത്തി ഇരിക്കുകയാണെന്ന കുട്ടികൾ പറയുന്നേ... കൊല്ലാവസാനo ആവുമ്പോൾ ഓടിച്ചിട്ട് ക്ലാസ് എടുക്കുന്നെന്ന് പോലും....എല്ലാo കൂടെ അവസാനതേക്ക് വെച്ചാൽ കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക് പഠിച്ചു എത്തില്ല ടീച്ചറെ... രാഘവൻ സർ അല്പം ഗൗരവത്തിൽ തന്നെ പറഞ്ഞു... " അല്പ നേരം ഫോണിൽ ഒന്ന് നോക്കുന്നതും.. അല്പം മേക്കപ്പ് ഇടുന്നതും ഒന്നും ഇത്ര വലിയ തെറ്റൊന്നും അല്ല രാഘവൻ സാറെ... പിന്നെ ഇവിടെ പഠിക്കുന്ന ഭൂരിഭാഗം പിള്ളേരും വെപ്പും കുടിയും ഒന്നും ഇല്ലാത്ത വീട്ടിൽ നിന്നും വരുന്നവരാ... അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ ഇങ്ങനെ അത്യാവശ്യം നന്നായി ഒരുങ്ങി നടക്കുമ്പോൾ അവറ്റകൾക്ക് അതിന്റെതായ കണ്ണ് കടി ഉണ്ടായെന്നു വരും..." രാഘവൻ സർ ഉൾപ്പെടെ.... എല്ലാവരുടെയും മുഖത്തും നയനയുടെ വാക്കുകൾ പുച്ഛം സൃഷ്ടിച്ചു.... " പിന്നെ.... വെള്ള സാരിയും ഉടുത്തു ഒരു ബാഗും തൂക്കി വരാൻ മൃദുല ടീച്ചറുടെ പോലെ എന്റെ കെട്ട്യോൻ ചത്തിട്ടില്ലല്ലൊ... " അങ്ങേയറ്റം അവജ്ഞതയോടെ നയന മൃദുവിനെ നോക്കി പറഞ്ഞു... മൃദുവിന്റെ ചുണ്ടിൽ സധാ ഉണ്ടാവുന്ന ചെറു ചിരി മായുന്നത് സിദ്ധാർഥ് കണ്ടു.... അവനൊന്നു നെഞ്ച് പിടഞ്ഞു... അതിനേക്കാൾ ഉപരി മൃദുവിന്റെ ഉള്ളം തേങ്ങി... കണ്ണുനീർ തുള്ളികൾ കടിഞ്ഞാൺ ബേധിച്ചു പുറത്തു വരാൻ വെമ്പി... എല്ലാവരും മൃദുവിന്റെ പ്രതികരണം കേൾക്കാൻ കാതോർക്കവേ അവളൊന്നു നയനയെ നോക്കി ചിരിച്ചു.... ഉള്ളം അലമുറയിട്ട് കരയുന്നത് ബാക്കിയുള്ളവരിൽ നിന്ന് ഒളിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് തന്നെ !! ✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨ ടീച്ചറേ... മീറ്റിംഗ് കഴിഞ്ഞു തിടുക്കപെട്ട് നടക്കുമ്പോൾ ആണ് സിദ്ധാർത്തിന്റെ പിൻവിളി കേൾക്കുന്നത്... മൃദു ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി... " നോക്കി നടക്കു ടീച്ചറേ... വരാന്ത മുഴുവൻ വെള്ളവും ചെളിയും ആണ്... തെന്നി വീഴും.. എങ്ങോട്ടാ ഈ ഓടുന്നെ...5.30 മണിയുടെ കാർത്തിക ബസ് വരാവുന്നതല്ലേ ഒള്ളു... " സിദ്ധാർഥ് സ്നേഹത്തോടെ ശാസിക്കുന്നുണ്ട്.. അവൾ മറുപടിയായി ഒന്ന് ചിരിച്ചെന്ന് വരുത്തി... " ടീച്ചറുടെ ചിരി കാണാൻ നല്ല രസമാ... പക്ഷെ എല്ലായിടത്തും ഇത് കാണുമ്പോൾ വലിയ രസം ഒന്നും തോന്നുന്നില്ല... നേരത്തെ നയന മിസ്സിന്റെ വായിൽ നിന്നും വന്ന കാര്യത്തിന് ആരായാലും പ്രതികരിച്ചു പോവും... ടീച്ചർ ഒന്നും മിണ്ടിയതും ഇല്ലാ... പകരം ദേ... ഇതേ പോലെ ചിരിച്ചോണ്ടിരുന്നു... കൊടുക്കണ്ട മറുപടി അപ്പോൾ തന്നെ കൊടുത്തേക്കണം..ഇല്ലെങ്കിൽ അവർ ഇനിയും കുത്തി നോവിച്ചു എന്ന് വരും. സിദ്ധാർത്തിൽ ഒരു തരം ദേഷ്യം വന്നു നിറയുന്നത് മൃദു കൗതുകത്തോടെ നോക്കി.. അങ്ങനെയും ഇങ്ങനെയും ദേഷ്യപെടാത്ത ഒരാൾ ആണ് സിദ്ധാർഥ്... പക്ഷെ ആരെയും മുഷിപ്പിക്കാതെ കാര്യങ്ങൾ വ്യക്തതയോട് പറയുകയും ചെയ്യും... മനസ്സിൽ ഒരു തരത്തിലുള്ള വൈരാഗ്യവും കൊണ്ട് നടക്കാതെ...അപ്പോഴത്തെ കാര്യങ്ങൾ അപ്പോൾ തന്നെ പറഞ്ഞു തീർക്കാൻ ആണ് സിദ്ധാർത്തിന് ഇഷ്ടം എന്ന് തോന്നിയിട്ടുണ്ട്... പക്ഷെ എന്റെ കാര്യങ്ങളിൽ... എന്നെ ആരെങ്കിലും കുറ്റപെടുത്തുമ്പോൾ എല്ലാo അവൻ അല്പം എടുത്ത് ചാട്ടത്തോടെ പെരുമാറുന്നത് ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടിട്ടുണ്ട്... അത് എന്നിൽ ഒരു തരം വീർപ്പു മുട്ടൽ ഉണ്ടാക്കുന്നു... സിദ്ധാർത്തിൽ നിന്നും ഒരു അകൽച്ച വെക്കാൻ എന്നെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു... " രണ്ട് പേരും ഒരുമിച്ചു ജോലിക്ക് കയറിയതല്ലേ... പക്ഷെ മൃദുല ടീച്ചറെക്കാൾ അവരെ ആരും പരിഗണിക്കുന്നില്ല എന്നൊരു കോംപ്ലക്സ് ആണ് നയനക്ക്... സിദ്ധാർഥ് മുഖവുര ഇല്ലാതെ അവന്റെ അഭിപ്രായം മുന്നോട്ട് വെച്ചു... " " നയന പറഞ്ഞത് ഒന്നും എന്റെ രോമത്തിൽ പോലും തൊട്ടിട്ടില്ല സിദ്ധാർഥ്.. അല്ലെങ്കിലും ഈ വിധവ വേഷം ദൈവം എനിക്ക് അനുഗ്രഹിച്ചു തന്ന ഒന്നാണ്...എനിക്ക് ഈ വേഷത്തിലോ... ജീവിതത്തിലോ ഒരു സങ്കടവും ഇല്ലാ... പിന്നെ എങ്ങനെ അത് പറഞ്ഞു മറ്റൊരാൾക്ക്‌ എന്നെ സങ്കടപെടുത്താൻ സാധിക്കും.. മൃദു ഒരു ചെറിയ ചിരിയോടെ സിദ്ധുവിനെ നോക്കി. അവൻ അന്നേരം അവളെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു.... എന്തൊക്കെയോ കാര്യങ്ങൾ അവളെ ചുറ്റി പറ്റി ഉണ്ട് എന്നതിൽ തർക്കമില്ല..ആരോടും അധികം ഇടപെടാത്ത ഒരു സ്വഭാവം.... എല്ലാവരോടും ഒരു അകലം ഇട്ടിട്ടുണ്ട്... ചില ചോദ്യങ്ങളും ഉത്തരങ്ങളും ഒഴിവാക്കാൻ ആണ് അങ്ങനെ ഒരു സമീപനം എന്നും തോന്നിയിട്ടുണ്ട്... അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ദൈവം അനുഗ്രഹിച്ചു തന്ന വേഷം ആണ് വിധവാ വേഷം എന്ന് ആരെങ്കിലും പറയുമോ. സിദ്ധാർഥ് മൃദുവിനെ പഠിക്കുകയായിരുന്നു.. ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ തന്നെ വിട്ട് നടന്നു പോവുമ്പോഴും അവന്റെ കണ്ണുകൾ മൃദുവിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു... ✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨ ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ അധികo ആരുമില്ല... സ്കൂൾ വിട്ടതിനു ശേഷം ഉള്ള മീറ്റിംഗ് ആയത് കൊണ്ട് കുട്ടികൾ ഒക്കെ നേരത്തെ പോയിരിക്കുന്നു... ഇനി ഇപ്പോൾ ബസിലും വലിയ തിരക്ക് കാണത്തില്ല... കാർമേഘങ്ങൾ ഉരുണ്ടു കൂടിയിട്ടുണ്ട് ദൂരെ നിന്നും ഇരുളടഞ്ഞ വഴിയിലൂടെ ഒരു കുഞ്ഞു വെട്ടം തെളിഞ്ഞു വരുന്നുണ്ട്... ബസ് സ്റ്റോപ്പിലെ ചുമരിൽ ചാരി നിന്ന ഒരാൾ ആ നുറുങ്ങു വെട്ടത്തിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് " ബസ് വരുന്നുണ്ട്ട്ടൊ " എന്നും പറഞ്ഞു ബാക്കി ഉള്ളവർക്ക് നിർദ്ദേശം കൊടുത്തു. ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ പരസ്പരം സംസാരിച്ചു സീറ്റിൽ ഇരുന്നവർ ഓരൊരുത്തരായി ചാടി എഴുനേറ്റു അത് ശ്രദ്ധിച്ചു നിൽക്കവേ മൃദുവിന്റെ തൊട്ടടുത്ത് ഒരു ബുള്ളറ്റ് വന്നു നിന്നു... അവൾ ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞു നോക്കവേ അതിലിരിക്കുന്ന ആളെ കണ്ട് അവളുടെ മുഖം ഒന്ന് ചുളിഞ്ഞു... തുടരും സൂര്യകാന്തി അഭിപ്രായങ്ങൾക്ക് കാത്തിരിക്കുന്നു ❤️