ആദ്യഭാഗങ്ങൾ ലിങ്കിൽ ഉണ്ട് https://sharechat.com/post/X60wJZ5q?d=n&ui=v64j8rk&e1=c#തരള_സംഗീത_മന്ത്രം ((64)) "ആഹാ.!! എന്റെ പൊന്നോ എന്തൊരു എൻട്രിയാണ് ചേട്ടാ ഇത്!! കിടിലം തന്നെ!! അത്യുഗ്രൻ തന്നെ..!! തെലുങ്ക് സിനിമകളിലൊക്കെ കാണുന്ന തരം പവർ ഫുൾ സീൻ!! ഐ ലൗ യൂ ചേട്ടാ..!!" ഹേമന്ത് ജിപ്സിയിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് തന്നെ ആവേശം കയറി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. "ലൗ യൂ ടൂ അനിയാ..." ജിപ്സിയിലേക്ക് നോക്കി പ്രസാദ് ഒന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു. "ടാ.. ആരാടാ നീ.. ഈ ആറാട്ടുപുഴയിൽ വന്ന് ഇങ്ങനെയൊരു പ്രഹസനം കാണിക്കാൻ മാത്രം ഏതവനാടാ നീ...??" ചോര കണ്ണുരുട്ടി ശേഖരൻ പ്രസാദിനെ നോക്കി ചോദിച്ചു. "താൻ ആരെയാടോ എടാ-ന്നു വിളിക്കുന്നേ...??" ജിപ്സിയിൽ നിന്നും വിഷ്ണു ചാടിയിറങ്ങി. പിന്നാലെ ഹേമന്തും. ഇരുവരും ശേഖരന്റെ നേർക്ക് കുതിച്ചു ചാടാൻ തുനിഞ്ഞതും പ്രസാദ് തന്റെ കൈ ഉയർത്തി. ഹേമന്തും വിഷ്ണുവും തറഞ്ഞു നിന്നു. "എടാ ചെക്കന്മാരെ.. ഞാൻ പറയാതെ രണ്ടെണ്ണവും അനങ്ങരുത്.. ഒന്നിനും മുതിരരുത്. കേട്ടല്ലോ." പ്രസാദ് പറഞ്ഞതിൽ കോപം അടക്കി വെച്ച്‌ ഇരുവരും പാടുപെട്ട് സ്വയം നിയന്ത്രിച്ചു നിന്നു. പ്രസാദ് ശേഖരനെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി : "അപ്പോൾ തനിക്ക് ഞാൻ ആരെന്ന് അറിയണം.. അല്ലേ, അറിയിക്കാം.. വളരെ വ്യക്തമാക്കി അതെല്ലാം ഞാൻ അറിയിക്കാം. തൽക്കാലം ഈ കൊച്ചിനെ ഞാനൊന്നു അകത്തേക്ക് കൊണ്ടു പോകട്ടെ. അതുവരെ താനൊന്ന് ക്ഷമിക്ക്." ഏഴു ഗുണ്ടകൾക്കും ശേഖരനും നടുവിലൂടെ പ്രസാദ് അരുണയെ കൊണ്ടു പോയി. ആ വരവ് കണ്ട് ഗോവിന്ദൻ ഒതുങ്ങി നിന്നു. മാളവിക തമ്പുരാട്ടിയുടെ കൈകളിലേക്ക് അവൻ മകളെ ഏൽപ്പിച്ചു. മോളേ.... എന്ന് കരഞ്ഞു വിളിച്ചുകൊണ്ട് മകളെ പുൽകുന്ന മാളവികയെ കണ്ട് പ്രസാദ് ഒന്നു ശിരസ്സനക്കി മന്ദഹസിക്കുകയായിരുന്നു. തനിക്കൊപ്പം വന്ന പടയെ നോക്കി ശേഖരൻ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു. അതിനർത്ഥം പിടി കിട്ടിയ കൂട്ടത്തിൽ ഒരുവൻ പ്രസാദിനു നേർക്കേ കുതിച്ചു വന്നു. എന്തും സംഭവിക്കാം. വിഷ്ണുവും ഹേമന്തും ശ്വാസമടക്കി നോക്കി നിന്നു. കൈ അകലത്തോളം ശത്രു എത്തിയത് കണക്ക് കൂട്ടിയ പ്രസാദ് പ്രകാശ വേഗതയിൽ തന്റെ ഉരുക്ക് മുഷ്ടി ആഞ്ഞു വീശി. ഇടതു കവിളിൽ ഇടി കിട്ടി അയാൾ മണ്ണിലേക്ക് കൂപ്പു കുത്തി. കാലുകൾ രണ്ടും മുകളിലായി ശിരസ്സ് താഴെ മണ്ണിലുരസ്സി തെന്നി മാറുന്ന തന്റെ ശിങ്കിടിയെ കണ്ട് ശേഖരന്റെ കണ്ണുകൾ രണ്ടും പരമാവധി പുറത്തേക്ക് തള്ളി. ഇത്ര ശക്തിയിൽ ഒരിടി ജീവിതത്തിൽ അയാൾ ആദ്യമായി കാണുകയായിരുന്നു. ആവേശം മൂത്ത വിഷ്ണു നീട്ടി വിസിലടിച്ചു. ആ ശബ്ദത്തിന്റെ അകമ്പടിയോടെ തറവാട്ടിലെ പടികൾ ഓരോന്നായി പ്രസാദ് ഇറങ്ങി. "എടാ ചേട്ടാ.. ഇപ്പോഴാണ് ചേട്ടൻ ആ പഴയ ആക്ഷൻ ഹീറോ ആയത്. നീ പൊളിക്ക് ചേട്ടാ.. എല്ലാത്തിനേം ഇടിച്ചു പൊളിക്ക്." ഹേമന്ത് രോമാഞ്ചത്തോടെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. മേലെപ്പാട്ട് തറവാട്ടിൽ സ്കൂട്ടറുമായി എത്തിയ സൂസൻ ഒന്നു പകച്ചു നിന്നു. ശേഖരനെയും ശിങ്കിടികളെയും അവൾക്കറിയാം. പക്ഷെ മൂന്നു പുതിയ മുഖങ്ങൾ. അതിൽ ഒരു മുഖം യുദ്ധത്തിനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പോടെ നിൽക്കുന്നു. വണ്ടിയിൽ നിന്നുമിറങ്ങി സൂസൻ ഒരരികിലൂടെ തറവാട്ടിലേക്ക് കടന്നു ചെന്നു. "എന്താ സംഭവിച്ചത്? ആരാ ഇയാൾ?" പ്രസാദിനെ നോക്കി അരുണയോട് സൂസൻ ചോദിച്ചു. "അറിയില്ല.. ഇയാൾ ആരെന്ന് ഞങ്ങൾക്കറിയില്ല.. പക്ഷെ എന്തൊക്കെയോ കണക്ക് കൂട്ടിയുള്ള വരവാണ് അയാളുടെ." അവശതയോടെ അരുണ പറഞ്ഞു. "ഇതെന്താ.. നിന്റെ കവിളിന് ഇതെന്തു പറ്റി? മൂക്കിൽ നിന്നും ചോര പൊടിയുന്നു." പരിഭ്രമത്തോടെ സൂസൻ ചോദിച്ചതിന് എല്ലാം പറയാം എന്നു മാത്രം മറുപടി കൊടുത്ത് പ്രസാദിലും ശേഖരനിലും നോക്കുകയായിരുന്നു അരുണ. "അടിച്ച് ഒതുക്കടാ ഈ പന്ന മോനെ.." ഭൂമി കുലുങ്ങുമാറ് ഉച്ചത്തിൽ ശേഖരൻ ആക്രോഷിച്ചു. മിച്ചം വന്ന ആറു പേർ പ്രസാദിനെ തുറിച്ചു നോക്കി. വെറി പൂണ്ട അമ്പലക്കാളകളെ പോലെ അവരെല്ലാം മണ്ണ് കുലുക്കി കുതിച്ചു വന്നു. മാളവികയും അരുണയും സൂസനും നെഞ്ചിടിപ്പോടെയാണ് ആ രംഗം നോക്കി നിന്നത്. ചോര കണ്ട് അറപ്പ് തീർന്ന ക്രൂരന്മാരാണ് ശേഖരന്റെ ശിങ്കിടികൾ. ഒരു പരിചയവുമില്ലാതെ തങ്ങളെ രക്ഷിക്കാൻ വന്ന ആ യുവാവിനെ അവരെല്ലാം കടിച്ചു കീറുമെന്ന് തന്നെ അമ്മയും മകളും കൂട്ടുകാരിയും കണക്കു കൂട്ടി. ഇവരൊന്നും തനിക്കൊരു ഇരയേ അല്ല എന്ന മട്ടിൽ തന്നെ നിൽക്കുന്ന പ്രസാദ് അവർക്കു മുന്നിൽ ചാടി വീണു. പൊടി പടലങ്ങൾ അന്തരീക്ഷത്തിൽ തങ്ങി നിൽക്കുന്നതിനാൽ ഒന്നും വ്യക്തമായി കാണാനാവുന്നില്ല. ചില കരച്ചിലുകളും ഇടിയുടെ ശബ്ദവും മാത്രം കേൾക്കാം. ഹേമന്തും വിഷ്ണുവും എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് അറിയാതെ മിഴിച്ചു നിന്നു. ശേഖരന്റെയും കാര്യസ്ഥൻ ഗോവിന്ദന്റെയും അവസ്ഥ മറിച്ചല്ലായിരുന്നു. എല്ലാവരും സ്തബ്ധമായി നോക്കി നിൽക്കേ പൊടി പടലങ്ങൾക്കിടയിൽ നിന്നും നാലു പേർ പുറത്തേക്ക് പറന്നു വീഴുന്ന രംഗമാണ് കണ്ടത്! രണ്ടു പേർ തറവാടിന്റെ രണ്ടു തൂണുകളിലേക്ക് ഇടിച്ചു വീണു. മറ്റു രണ്ടു പേർ തൊടിയിലേക്കും. ഏതാനും സെക്കന്ഡുകൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അന്തരീക്ഷത്തെ മലിനീകരണം പാടേ മാറി. ആ കാഴ്ച കണ്ട് ചങ്കിൽ ഇടിത്തീ വീണ പോലെയാണ് ശേഖരൻ നടുങ്ങിയത്. തന്റെ കൂട്ടാളികളിൽ ഒരുവനെ തോളിൽ കിടത്തി നിൽക്കുന്ന പ്രസാദ്. അവന്റെ കാൽ ചുവട്ടിൽ മറ്റൊരുവൻ ഇടി കൊണ്ട് ചുരുണ്ട് കിടക്കുന്നു. ഇത്തവണ ഹേമന്താണ് വിസിലടിച്ചത് : "ഹെന്റമ്മേ!! നിങ്ങൾ ഇജ്ജാതി കൊലമാസ്സ് ആണ് എന്റെ ചേട്ടാ.." ഇടിവെട്ട് കിട്ടിയ പോലെ നിൽക്കുന്ന ശേഖരനെയും ഗോവിന്ദനെയും പ്രസാദ് ഒന്നു നോക്കി. അവരിൽ നിന്നും നോട്ടം മാറ്റാതെ തന്നെ തന്റെ തോളിലെ ഗുണ്ടയെ അവൻ ഉയർത്തി എറിഞ്ഞു. സ്കോർപിയോയിലെ ബോണറ്റിലേക്ക് അയാൾ ചെന്നിടിച്ച് ഗാർഡ് മെറ്റൽ തകർന്നു താഴേക്ക് വീണു. തന്റെ കാൽക്കീഴിൽ കിടക്കുന്നവനെ പ്രസാദ് പുറം കാലുകൊണ്ട് ചവിട്ടി തെറുപ്പിച്ചു. അയാൾ വന്നു വീണത് ശേഖരന്റെ കാലിലേക്ക്. സർവ്വ കലിയും മുറ്റി ശേഖരൻ പ്രസാദിനെ നോക്കിയുഴിഞ്ഞു. "ഡാാ...." ഒരലർച്ചയോടെ ഒരുവൻ പ്രസാദിന്റെ നേർക്ക് പാഞ്ഞെത്തി. തന്നെ ആഞ്ഞു വീശിയവന്റെ കൈയ്യിൽ മിന്നൽ വേഗതയിൽ പിടിത്തമിട്ട് പിന്നിലേക്ക് തിരിച്ച് പ്രസാദ് അവന്റെ മൂക്കിനും നെഞ്ചിലുമായി ഓരോന്ന് വീതം കൊടുക്കുകയും അയാളെ വായുവിൽ ഉയർത്തി മണ്ണിലേക്ക് മലർത്തിയടിക്കുകയും ചെയ്തു. നടു വിലങ്ങി വന്നവൻ നിലവിളിച്ചു കരഞ്ഞു പോയി. തീർന്നില്ല., ആ മുഖത്ത് പ്രസാദ് ആഞ്ഞു തൊഴിച്ചു. അന്തരീക്ഷത്തിൽ ഉയർന്നു പൊങ്ങി രണ്ടു തവണ മലക്കം മറിഞ്ഞ ശേഷം അയാൾ തെറിച്ചു പോയി വീണു. തന്റെ പുതിയ എതിരാളിയുടെ കൊടുങ്കാറ്റ് വേഗത കണ്ട് അമ്പരപ്പെട്ടുപോയി ശേഖരൻ. "ടാ.. ടാ.. നീ ആരാണ്?? നിന്റെ പേര് പറയടാ..." അയാൾ ഒച്ചയിട്ടു. ആ ശബ്ദം കേട്ടുവെങ്കിലും അത് വക വെയ്ക്കാതെ നിന്ന പ്രസാദിന്റെ നേരേ അടുത്തവൻ പാഞ്ഞെത്തി. തന്റെ നേർക്ക് ഏകദേശം അയാൾ എത്തിയെന്ന് കണ്ട പ്രസാദ് വേഗത്തിൽ ഉയർന്നു ചാടി നെഞ്ചു നോക്കി ആഞ്ഞു ചവിട്ടി. കാലുകൾ അടിതെറ്റി വീണു പോയ അയാളുടെ നെഞ്ചിൽ നിന്നും കാലെടുക്കാതെ പ്രസാദ് ശേഖരനെ നോക്കി : "ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലെടോ എല്ലാം ഞാൻ വിശദീകരിക്കാമെന്ന്." ശേഖരൻ തറഞ്ഞു നിന്നു. തന്റെ എതിരാളിയുടെ കാലിൽ പിടിത്തമിട്ട് പ്രസാദ് ഉയർത്തി എറിഞ്ഞു. അയാളും അടുത്ത സ്കോർപിയോയിലേക്ക് തെറിച്ചു പോയി വീഴുകയായിരുന്നു. "ചേട്ടാ.. ചേട്ടാ... മതി ചേട്ടാ.. എനിക്കും ഇവനും കൂടി ആരെയെങ്കിലേയും താ ചേട്ടാ. ഇതൊക്കെ കണ്ടിട്ട് അടങ്ങി നിൽക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല." ഹേമന്ത് കെഞ്ചുന്ന പോലെ പറഞ്ഞു. "ശെരി.. ഇനി നിങ്ങളുടെ ഇഷ്ടം. ഞാൻ അനുവാദം തന്നിരിക്കുന്നു." അത്രയും പറഞ്ഞ് പ്രസാദ് തന്റെ കറുത്ത ജിപ്സിയുടെ ബോണറ്റിൽ കയറി ഇരുന്നു. വിഷ്ണുവും ഹേമന്തും ഗർജ്ജിക്കുന്ന സിംഹങ്ങളെ പോലെ മിച്ചം വന്ന് രണ്ടു പേരുടെ നേർക്ക് ചാടി വീണു. പിന്നെയവിടെ അവരെല്ലാം സാക്ഷ്യം വഹിച്ചത് വിശന്നു വലഞ്ഞ നായ്ക്കൾക്ക് എല്ലു കഷ്ണം കിട്ടിയ പോലെയൊരു രംഗമായിരുന്നു. രണ്ടു ഗുണ്ടകളേയും ഇരുവരും കൂടി ഇടിച്ചു ചുരുട്ടി. അതെല്ലാം പ്രസാദ് നോക്കിയിരുന്നു. "മതി.. മതി.. ഇനി ഇടിച്ചാൽ അവന്മാർ ചത്തു പോകും." പ്രസാദ് പറഞ്ഞതും വിഷ്ണുവും ഹേമന്തും തങ്ങളുടെ കാളിയ മർദ്ധനം നിർത്തി വെച്ചു. ശേഖരന്റെ ഏഴു ശിങ്കിടികളും ഇടി കൊണ്ട് വേദന സഹിച്ച് പലയിടത്തായി കിടന്ന് കരയുന്നു. "നീ ആരാടാ.. അത് പറയ്.." കോപം കൊണ്ട് വിറച്ച് ശേഖരൻ ചോദ്യം ആവർത്തിച്ചു. പ്രസാദ് അയാളെ നോക്കി ഒന്നു മന്ദഹസിച്ചു. "ശെരി പറയാം. തനിക്ക് എന്റെ പേരല്ലേ അറിയേണ്ടത്. എങ്കിൽ കോട്ടോളൂ. ഞാൻ പ്രസാദ്.. അഴിയിക്കൽ മാധവൻ മകൻ പ്രസാദ്..." "അഴിയിക്കൽ മാധവൻ മകൻ പ്രസാദ്!! അതാരാണാവോ...??!!" സംശയത്തോടെ ശേഖരനും ഗോവിന്ദനും പരസ്പരം നോക്കി നെറ്റി ചുളിച്ചു. "കുറേ തല്ലും പിടിയുമായി എനിക്കൊരു കഴിഞ്ഞ കാലമുണ്ടായിരുന്നു ശേഖരാ. ആ കാലത്തേക്ക് നീ എന്നെ കൊണ്ടു പോകരുത്." ശേഖരൻ മിണ്ടിയില്ല. "നീ പിച്ചാത്തി ബാബു എന്ന് കേട്ടിട്ടുണ്ടോ ശേഖരാ? ലീഫ് അവറാൻ എന്ന് കേട്ടിട്ടുണ്ടോ? അള്ള് വിഷ്ണു എന്നു കേട്ടിട്ടുണ്ടോ?" പ്രസാദ് ചോദിച്ചതും വിഷ്ണു അഭിമാനത്തോടെ ഒന്നു നിവർന്നു നിൽക്കുന്നത് കണ്ട് ഹേമന്ത് പരിഹാസത്തോടെ അയാളെ നോക്കി. "അവരോളം വലിയ കുങ്കിയാന ഒന്നുമല്ലല്ലോ നിന്റെ ഈ ഏഴ് മോഴയാനകൾ. ഇവരെയൊക്കെ ഒതുക്കിയ എനിക്കാണോ ശേഖരാ കേവലം നിന്റെ ശിങ്കിടികളെ ഒതുക്കാൻ പ്രയാസം." അത്രയും പറഞ്ഞ ശേഷം പ്രസാദ് ജിപ്സിയുടെ ബോണറ്റിൽ നിന്നും ചാടി ഇറങ്ങി നിന്ന് ശേഖരന്റെ നേർക്ക് ചെന്നു. ചുവന്ന കണ്ണുകൾ അപ്പോഴും തുറിച്ചു വെച്ച്‌ അയാൾ പ്രസാദിനെ നോക്കുകയായിരുന്നു. പെട്ടെന്നാണ് അവന്റെ കനത്ത പ്രഹരം അയാളുടെ മുഖത്ത് പതിച്ചത്. അടി കിട്ടി അയാൾ താഴേക്ക് വീണു പോയി. പിടിക്കാൻ വന്ന കാര്യസ്ഥൻ ഗോവിന്ദനെ അവൻ ആഞ്ഞൊന്നു തൊഴിച്ചു. തറവാടിന്റെ തൂണിൽ ഇടിച്ച് അയാളും നിലം പതിച്ചു. "ഇങ്ങ് എണീക്കടോ..." ശേഖരനെ അവൻ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു നിർത്തി. "എന്തും ചെയ്യാൻ തയ്യാറായ കുറേ ഗുണ്ടകളും പിന്നെ ആവശ്യത്തിലേറെ പണവും ഉണ്ടെങ്കിൽ ആർക്കു വേണമെങ്കിലും ആരെയും അനുസരിപ്പിക്കാം. പക്ഷെ നെഞ്ചിൽ കനലോളം ആണത്തം ഉള്ളവനെ ഭയപ്പെടുത്താൻ അതൊന്നും പോര ശേഖരാ." വീണ്ടും അവൻ കൈ നീട്ടി അടിച്ചു. അമ്മേ.... എന്നൊരു രോദനത്തോടെ ശേഖരൻ നിലത്തു വീണു. പ്രസാദ് അയാളെ പിന്നെയും എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു നിർത്തി. "എടോ ശേഖരാ.. അറിയില്ലെങ്കിൽ ഒന്ന് ഞാൻ തനിക്ക് പറഞ്ഞു തരാം. ഈ ആറാട്ടുപുഴ ഗ്രാമം എന്നാൽ അതിനർത്ഥം ഇന്ത്യാ മഹാരാജ്യം എന്നല്ല എന്ന് നീ മനസ്സിലാക്കണം. കേട്ടോടാ കള്ള് ചെത്തുകാരൻ കള്ള ശേഖരാ." വീണ്ടും പ്രസാദ് മുഷ്ടി ചുരുട്ടിയിടിച്ചു. ശേഖരന്റെ മൂക്കിൽ നിന്നും രക്തമൊലിക്കാൻ തുടങ്ങി. "മോനെ ഹേമന്തേ..." അവൻ വിളിച്ചു. ആ വിളിയുടെ അർത്ഥം മനസ്സിലായ ഹേമന്ത് ഉടനെ തന്നെ ഒരു ചെക്കുമായി അവർക്കടുത്തെത്തി. "ദാ.. ബ്ലാങ്ക് ചെക്കാണ്. നിനക്ക് ഈ കുടുംബം തരുവാനുള്ള മുഴുവൻ തുകയും അതിന്റെ പലിശയും ചേർത്ത് എഴുതി എടുത്തേക്കണം. മേലാൽ.. മേലാൽ ഇമ്മാതിരി ഗുണ്ടാ ഷോയുമായി ഈ തറവാട് മുറ്റത്തേക്ക് നിന്റെ പുഴുത്ത കാല് പതിച്ചാൽ ശേഖരാ ആ കാല് ഞാൻ അറുത്തു മാറ്റും. പിന്നെ നിനക്ക് അൽപ്പ പ്രാണനായി ഇഴഞ്ഞു ജീവിക്കേണ്ടി വരും ബാക്കിയുള്ള കാലം. അതു വേണോ..??" അത്രയും പറഞ്ഞ് ശേഖരന്റെ വായിലേക്ക് ചെക്ക് ലീഫ് തള്ളി കയറ്റി വെച്ച് കൊടുത്തു പ്രസാദ്. ശേഷം അയാളെ അവൻ പുറത്തേക്ക് ഉയർത്തി എറിഞ്ഞു. നേരേ ചുവന്ന ബെൻസിലേക്ക് തെറിച്ചു വീണ ശേഖരൻ മുതുക് വിലങ്ങി കരഞ്ഞു പോയി. "ഞാൻ ഉരുമ്പിട്ട് ഇറങ്ങിയാൽ നിനക്കത് താങ്ങാൻ കഴിയില്ല. നിന്റെ എല്ലാ ശിങ്കിടികളെയും വിളിച്ച് ഇപ്പോൾ ഇറങ്ങിക്കോണം. അല്ലെങ്കിൽ ആ പഴയ പ്രസാദിനെ നിനക്കൊക്കെ കാണേണ്ടി വരും. അത് നീയൊന്നും താങ്ങില്ല." പറഞ്ഞു തീർന്നില്ല കാര്യസ്ഥൻ ഗോവിന്ദൻ വല്ല വിധേനയും ശേഖരനെ താങ്ങി എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു. കൂടെ വന്ന ഗുണ്ടകളോട് എഴുന്നേറ്റ് പോകുവാൻ ഗോവിന്ദൻ അജ്ഞാപിച്ചതും അവരെല്ലാം വേദന സഹിച്ച് എഴുന്നേറ്റ് വന്ന വണ്ടിയിൽ തന്നെ കയറി പോവുകയായിരുന്നു. "ഇയാൾ ആള് കൊള്ളാമല്ലോ...!!" സൂസൻ സ്വയം പിറുപിറുത്തു. തന്റെ ബെൻസ് കാറിൽ കയറുന്ന നേരവും ശേഖരൻ പ്രസാദിനെ ഒന്നു തുറിച്ചു നോക്കി. ആ നോട്ടം കണ്ട് അവന് ശെരിക്കും ചിരിയാണ് വന്നത്. രംഗം ശാന്തമായി. കണ്മുന്നിൽ സംഭവിച്ച ഒരു മല്ലയുദ്ധം തന്നെ കണ്ട് കാര്യമൊന്നും മനസ്സിലാവാതെ നിൽക്കുകയാണ് മാളവിക തമ്പുരാട്ടിയും അരുണ തമ്പുരാട്ടിയും സൂസനും. പ്രസാദ് അവർക്കടുത്തായി ചെന്ന് ബഹുമാന സൂചകമായി കൈ കൂപ്പി. തൊട്ടു പിന്നാലെ വിഷ്ണുവും ഹേമന്തും. "എനിക്ക്.. എനിക്കങ്ങോട്ട് മനസിലായില്ല. ഇവിടെ വന്ന് എന്റെ മകളെ രക്ഷിക്കാനും ഞങ്ങളുടെ കടം മുഴുവൻ ഒറ്റയടിക്ക് വീട്ടാനും മാത്രം എന്തു ബന്ധമാണ് നാം തമ്മിലുള്ളത്.?" മാളവിക ചോദിച്ചു. അരുണയുടെ കണ്ണുകളും സൂസന്റെ കണ്ണുകളും അതേ ചോദ്യം തന്നെയാണ് ആവർത്തിച്ചത്. എങ്ങനെ തുടങ്ങണമെന്ന് പ്രസാദിന് ആദ്യമൊരു ആശയ കുഴപ്പം വന്നെങ്കിലും അവൻ പറഞ്ഞു : "ഇത് മാളവിക തമ്പുരാട്ടി. ഭദ്ര തമ്പുരാട്ടിയുടെ അമ്മ." മാളവിക ഒന്നു ഞെട്ടി. "ഇത് അരുണ തമ്പുരാട്ടി. ഭദ്ര തമ്പുരാട്ടിയുടെ അനുജത്തി." അരുണയും വാ പൊളിച്ചു. "പിന്നെയിത് സൂസൻ. ഭദ്ര തമ്പുരാട്ടിയുടെ പ്രിയപ്പെട്ട കൂട്ടുകാരി." "ങേ!!" സൂസൻ അരുണയേയും മാളവികയേയും മാറി മാറി നോക്കി. "പക്ഷെ നിങ്ങൾ....??!!" മാളവിക അപ്പോഴും സംശയിച്ചു. "എനിക്ക് നിങ്ങളെ നേരിൽ പരിചയമില്ല. എന്തിനേറെ പറയുന്നു ആദ്യമായാണ് നിങ്ങളെയെല്ലാം ഞാൻ നേരിൽ കാണുന്നത് തന്നെ. പക്ഷെ നിങ്ങളെ നന്നായി അറിയുന്ന ഒരാൾ ഇപ്പോൾ എന്റെയൊപ്പമാണ് കഴിയുന്നത്." പ്രസാദ് പറഞ്ഞതിൽ മാളവികയും അരുണയും പരസ്പരം മിഴിച്ചു നോക്കി. "അതാര്...??!!" സൂസൻ ചോദിച്ചു. "ഭദ്ര.. മേലെപ്പാട്ട് കോയിക്കൽ തറവാട്ടിലെ സാക്ഷാൽ ഭദ്ര തമ്പുരാട്ടി!!!" പ്രസാദ് പറഞ്ഞതു കേട്ട് വല്ലാത്തൊരു ഇടി മുഴക്കം മൂവരുടെയും നെഞ്ചിൽ കടന്നു പോയി. ((തുടരും)) രചന : കണ്ണൂർകാരൻ #📔 കഥ #📙 നോവൽ #✍ തുടർക്കഥ #🧟 പ്രേതകഥകൾ! #🕵️‍♀️ കുറ്റാന്വേഷണ കഥകൾ