🙂🙏🏻 छान कविता 👌🏻 परवा परवा बायकोची तब्येत नव्हती बरी, सर्दी, खोकला, तापाने फणफणली बिचारी... मी म्हणालो आराम कर मी कामाच बघुन घेईन, एक दिवस का होईना तुझ आयुष्य जगुन घेईन ! थंड पाण्याचा पट्ट्या डोक्यावर तिच्या ठेवत होतो, थोडा थोडा बाम डोक्याला तिच्या लावत होतो ! स्वयंपाकाची वाटल करावी आता तयारी , बायको अंथरूणावरून पहात होती सारी... कणीक भिजवतांना पडल बरच पाणी, पातेल्यात भाजीची करपुन गेली फोडणी ! करपलेल्या पोळ्यामध्ये बरेच होते नकाशे, बायको सार पाहून गालातल्या गालात हसे ! एका दिवसाच्या स्वयंपाकाने उडाली माझी तारांबळ, कुठून मिळत असेल बर स्त्रियांना एवढ बळ ! जेवण घेतल वाढुन बायको म्हणाली छान झालं, तिच माझ्यावरच प्रेम पाहून मन माझ भरुन आलं ! खारट तिखट भाजीसुद्धा ती आनंदात जेवली, जळालेल्या पोळ्यावर तिने, मनातून माया लावली ! किती नाव ठेवतो आपण तिने केलेल्या स्वयंपाकाला, काय वाटत असेल बर खरच तिच्या मनाला ! तीचा चवदार स्वयंपाक अजुन चवदार लागतो, आजारी पडली तेंव्हापासुन मी शहाण्यासारखा वागतो !