#📔 കഥ അനുരാധ ഭാഗം-8 ശ്രീധറിന്റെ പുസ്തകം അനുരാധയ്ക്ക് പുതിയൊരു വായനാനുഭവം നൽകി. അത്രയേറെ ഹൃദയവിശാലതയും പുരോഗമന ചിന്തയും ഉള്ള ഒരാൾക്ക് മാത്രമേ ഇങ്ങനെയുള്ള കഥാപാത്രങ്ങളെ സൃഷ്ടിയ്ക്കാൻ കഴിയൂ... മങ്ങിയ ബെഡ്ലാമ്പിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ അവൾ മുഴുവൻ വായിച്ചു തീർത്തു. മനസ്സിലേക്ക് പെട്ടന്ന് സോളമന്റെ ഓർമ്മകൾ ഓടിയെത്തി. കോളേജിൽ ക്ലാസ്സ്‌ ടൈമിൽ പോലും ഓടിക്കയറിവന്നു തീപ്പൊരി പ്രസംഗം നടത്താൻ സോളമന് മാത്രമേ ധൈര്യമുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. അധ്യാപകർ അവന് അതിനുള്ള മൗനസമ്മതം നൽകിയിരുന്നു. ഒറ്റയാൾ പട്ടാളം പോലെ. വിദ്യാർത്ഥി രാഷ്ട്രീയമായാലും,കോളേജിനെയോ അധ്യാപകരെയോ സംബന്ധിയ്ക്കുന്നതായാലും, എതിർപ്പാർട്ടിയുടെ ആളുകൾക്ക് വരുന്ന ബുദ്ധിമുട്ടുകളായാലും പരിഹരിയ്ക്കാനും അത് സ്റുഡന്റ്സിനെ ബോധ്യപ്പെടുത്തി കൊടുക്കാനും അവൻ മുന്നിലുണ്ടാവും എല്ലാത്തിനും അവന് ധൈര്യമുണ്ടായിരുന്നു. പഠിയ്ക്കാനും പ്രസംഗിയ്ക്കാനും പ്രചരണത്തിനിറങ്ങാനും, സംഘടനരൂപീകരിയ്ക്കാനും പിന്നെ... പ്രേമിയ്ക്കാനും സോളമൻ ഒരു വിശ്വാസിയായിരുന്നു. പക്ഷേ സ്വന്തം .ജീവിതത്തെ ആചാരങ്ങൾക്ക് അടിമവെയ്ക്കാൻ അവൻ തയ്യാറായിരുന്നില്ല. ആദ്യമായി എപ്പോഴാണ് അവൻ തന്നെ ഇഷ്ടമാണെന്നു പറഞ്ഞത്. അല്ലെങ്കിലും അവനല്ലല്ലോ... അവന്റെ ചിത്രം വരച്ചു നൽകി ആ ഇഷ്ടം താൻ ചോദിച്ചു വാങ്ങുകയായിരുന്നല്ലോ. കലാലയത്തിലെ ഓരോ മണൽത്തരിയ്ക്കു പോലുമറിയാമായിരുന്നു സോളമനും അനുരാധയും പ്രണയത്തിലാണെന്ന്. പിന്നെയങ്ങോട്ട് ആ സ്നേഹം തനിയ്ക്ക് മാത്രമായി തന്ന് തന്നിലേയ്ക്ക് മാത്രം ഒതുങ്ങിപ്പോയ ഒരാളായി എത്ര പെട്ടന്നാണ് സോളമൻ മാറിയത്. തന്റെ കണ്ണൊന്നു നിറഞ്ഞാൽ, ഒറ്റയ്ക്കിരുന്നാൽ വല്ലാതെ ടെൻഷനടിയ്ക്കുന്ന ഒരു പാവമാകുമവൻ നീ ഒരിയ്ക്കലും. എന്നെ വിട്ടുപോകരുതെന്ന് നൂറാവർത്തി തന്നോട് പറഞ്ഞു ഉറപ്പുവാങ്ങിയയാൾ എന്നിട്ടും എന്തിനാണവൻ പോയത്. ശ്രീധറിന്റെ കഥയിലെ രേവന്തിനെ പോലെ അവനുവേണ്ടിയും എവിടെയെങ്കിലും ഒരു സ്മാരകം ഉയർന്നിട്ടുണ്ടാവുമോ..? അറിയാതെ രണ്ടു തുള്ളി കണ്ണ് നിർ പുസ്തകത്താളിൽ വീണലിഞ്ഞു. നിലാവിന്റെ സ്പർശനമേറ്റ് രാത്രിമുല്ലകൾ വിടരുന്നതും നിദ്ര പതിയെ തലോടുന്നതും അവൾ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 🌹🌹🌹🌹 ചിരിച്ച മുഖത്തോടെ രാവിലെ ശ്രീധറിനെ കാണുമ്പോൾ താനേതോ ക്ഷേത്രത്തിലാണെന്ന് അനുരാധയ്ക്ക് തോന്നി. പൂജാമുറിയിൽ നിന്നും ചന്ദനത്തിരിയുടെ ഗന്ധം. ഭക്തിഗാനത്തിന്റെ അലകൾ പോസിറ്റീവായുള്ള ഒരു പ്രത്യേക അന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിക്കുന്നത് പോലെ. സിറ്റൗട്ടിലേയ്ക്ക് വരുമ്പോൾ പുലരിയ്ക്ക് ഒരായിരം പൂക്കളുടെ ഭംഗിയുണ്ടെന്നു തോന്നി. ഗേറ്റ് കടന്നു വന്ന കാറിൽ നിന്നും കസവു പുതച്ചുകൊണ്ട് നെറ്റിയിൽ കുറി തൊട്ട് പടി കയറിവരുന്ന ശ്രീധർ. അനുരാധയെ കണ്ടപ്പോൽ അയാൾ സൗമ്യമായി പുഞ്ചിരിച്ചു. കൂട്ടുകാരി ഉണർന്നില്ലേ.? അയാൾ ചോദിച്ചു. ഉവ്വ്. ടീച്ചർക്കൊപ്പം കിച്ചണിലുണ്ട്. ഇവിടെ അടുത്തു ക്ഷേത്രമുണ്ടോ? അവൾ ചോദിച്ചു. ഉണ്ടോന്നോ? നാല് ചുറ്റിനും ഉണ്ട്. രാവിലെ പോയി തൊഴുതു വരുന്നത് ഒരു ശീലമായി. അനുരാധ കുളികഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ ദാ. ഈ പ്രസാദം തൊട്ടോളൂ... അയാൾ നീട്ടിയ ഇലച്ചീന്തിൽ നിന്നും അല്പം കളഭമെടുത്ത് നെറ്റിയിലണിഞ്ഞു. ശരി. അനുരാധ ഇരിയ്ക്ക് ഞാൻ ഡ്രസ്സ്‌ മാറി വരാം. ശ്രീധർ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ തലയാട്ടി. പത്രത്താളുകൾ മറിച്ചു നോക്കി അവിടെ ഇരിയ്ക്കുമ്പോഴാണ് ജെനി രണ്ടു കപ്പിൽ കോഫിയുമായി വന്നത്. നീ ഇവിടുത്തെ അടുക്കളഭരണം ഏറ്റെടുത്തോ? പിന്നല്ലാതെ. വീണിടം വിഷ്ണുലോകമെന്ന മട്ട് എനിയ്ക്ക് പണ്ടേ ഉള്ളതാ.. പിന്നെ നിർമ്മല ടീച്ചർ ഒരു പാവം. പ്രായമായില്ലേ. നമുക്ക് വേണ്ടി കൂടി ടീച്ചർ കഷ്ടപ്പെടണ്ടാന്ന് കരുതി. ടീച്ചർ ഈ വർഷം റിട്ടേഡാകുമെന്നാ പറഞ്ഞത്. ജെനീ .. സെലിൻ ചേച്ചി വന്നാലുടൻ നമുക്കിറങ്ങാട്ടോ. അനുരാധ പറഞ്ഞു അതിനെന്താ.. ഞാനിപ്പോഴേ റെഡിയാ.. അവർ എത്രമണിയ്ക്ക് എത്തുമെന്നാ പറഞ്ഞത്.? ജെനി ചോദിച്ചു. ഞാൻ ഒന്നുകൂടി വിളിച്ചു നോക്കാം. സെലിനുമായി സംസാരിച്ചു ഫോൺ വെക്കുമ്പോൾ അനുരാധ പറഞ്ഞു. പത്തരയോടെ എത്തുമെന്ന്. ജെനി തലയാട്ടി. 🌹🌹 കല്യാണിയുടെ ബെഡിൽ അവളെ കാണാഞ്ഞപ്പോൾ അനുരാധ ഉറക്കെ വിളിച്ചു. മോളൂ.... നീ എവിടെയാ..? അവൾ ബാത്‌റൂമിലുണ്ട്. അകത്തേക്ക് വന്ന ടീച്ചർ പറഞ്ഞു. അയ്യോ. ഒറ്റയ്ക്കാ.. കുട്ടി. അവൾക്കറിയാം. ശീലമായതു കൊണ്ട് തനിയെ എല്ലാം ചെയ്തോളും. ഈ വീട്ടിലെ ഓരോ വസ്തുവും എവിടെയൊക്കെയാണെന്ന് അവൾ ചിട്ടപ്പെടുത്തിയതാ.. അതുകൊണ്ട് അവളുടെ സൗകര്യത്തിന് വേണ്ടി ഒന്നിന്റെയും സ്ഥാനം മാറ്റി വെയ്ക്കാറില്ല ഇവിടെയാരും. എന്നാലും ടീച്ചർ കാഴ്ചയില്ലാതെ.. അനുരാധയ്ക്ക് സംശയം മാറാതെ നിന്നു. പേടിയ്ക്കണ്ടന്നേ. അവൾ ഒറ്റയ്ക്ക് മാനേജ് ചെയ്തോളും. എന്നാലും ഇടയ്ക്ക് എന്റെ കണ്ണും ഓടിയെത്താറുണ്ട്. ടീച്ചർ പറഞ്ഞു. മോളേ സ്കൂളിലേയ്ക്ക് അയയ്ക്കാറില്ല? ശ്രീധർ ദിവസവും കൊണ്ടുപോകുകയും കൊണ്ടുവരികയും ചെയ്യും. ടീച്ചേഴ്സും വളരെ സപ്പോർട്ടാണ്. ഓരോ ക്ലാസും റെക്കോർഡ് ചെയ്തു വീണ്ടും വീണ്ടും കേട്ട് പഠിയ്ക്കും സ്കൂൾ ഫസ്റ്റാ... അനുരാധയ്ക്ക് അവളോട്‌ മതിപ്പു തോന്നി. അമ്മയില്ലാത്ത കുട്ടിയല്ലേ. കണ്ടിട്ട് എനിക്ക് വല്ലാത്ത പാവം തോന്നി. അവൾ പറഞ്ഞു. ശ്രീധറിനോട് ഒരു വിവാഹം ചെയ്യാൻ പറഞ്ഞാൽ അവൻ കേൾക്കില്ല. നിങ്ങളുടെയൊക്കെ പ്രായമേ അവനും ഉണ്ടാവൂ.. അല്ലെങ്കിൽ ഒന്നോ രണ്ടോ വയസ്സുകൂടി കൂടുതൽ. ഇന്നലെ കുട്ടിയെ കണ്ടപ്പോൾ മുതൽ എന്റെ മനസ്സിൽ തോന്നിയ ഒരു കാര്യം ഞാൻ പറഞ്ഞോട്ടെ..? കുട്ടിയുടെ ജീവിതത്തേക്കുറിച്ച് നന്നായി മനസ്സിലാക്കിയത് കൊണ്ട് കൂടിയാണെന്ന് വെച്ചോ.. എന്താ.. ടീച്ചർ? എന്റെ കല്ല്യാണിയ്ക്ക് സ്നേഹമുള്ള ഒരമ്മയെ വേണം. നിങ്ങളുടെ രണ്ടാളുടെയും അടുപ്പം കണ്ടപ്പോൾ മനസ്സിൽ അങ്ങനെയൊരു മോഹം. അവൾ അങ്ങനെയാരോടും പെട്ടന്നടുക്കുന്നതല്ല. അനുരാധ മിഴി ഉയർത്തി അവരെ നോക്കി. ടീച്ചർ വന്നവളുടെ കൈ പിടിച്ചു. ചോദിച്ചത് തെറ്റായിപ്പോയെങ്കിൽ ക്ഷമിയ്ക്കൂ... മറ്റാരും ഇതറിയണ്ട. അവർ പുറത്തേക്കു പോയി. അനുരാധ തളർന്നു ബെഡിലേയ്ക്കിരുന്നു. ഇന്നലെ മാത്രം പരിചയപ്പെട്ട തന്നെ അവർ എന്ത് വിശ്വസിച്ചാണ് വിവാഹം ആലോചിക്കുന്നത്. അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ അതെങ്ങനെ സാധ്യമാവും. അനുകൂല സാഹചര്യങ്ങളിൽ മറന്നു കളയാൻ മാത്രമുള്ള ഓർമ്മകളും സ്നേഹവുമാണോ തനിയ്ക്ക് സോളമനോടുള്ളത്. അവനെ ചതിയ്ക്കാനോ. അതിന് തന്നെക്കൊണ്ട് പറ്റുമോ.. ജീവനോടെയുണ്ടോന്ന് പോലും അറിയാതെ.... ആന്റീ... കല്യാണിയുടെ വിരലുകൾ ചുമലിൽ സ്പർശിച്ചപ്പോൾ അവൾ പെട്ടന്ന് മുഖത്ത് ചിരി വരുത്തി. ഗുഡ്മോർണിംഗ് ആന്റി. കല്യാണി പറഞ്ഞു. അനുരാധ കല്യാണിയുടെ വിരലുകളിൽ മെല്ലെ തലോടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. നിനക്കാരുടെയും സഹായം വേണ്ടേ മോളേ.?ഒറ്റയ്ക്ക് നിനക്ക് എന്തൊക്കെ ചെയ്യാൻ പറ്റും. കല്യാണി ചിരിച്ചു. ദാ.. ഇപ്പോ കണ്ടില്ലേ? ഞാൻ രാവിലെ ഉണർന്നു. ബ്രഷ് ചെയ്തു. കുളിച്ചു. ഇനി ഭക്ഷണം കഴിക്കണം സ്കൂളിൽ പോകണം. ഈൗ വീട്ടിൽ ഞാനെല്ലാം ഒറ്റയ്ക്കു ചെയ്യും പക്ഷേ ഈ വീടിനു പുറത്തേക്കു എനിയ്ക്കൊരാളുടെ സഹായം വേണം. പതിയെ നടന്ന് അലമാര തുറന്നു ഡ്രെസ്സെടുക്കുകയും അതിൽ കൈകൾ കൊണ്ട് പരതി നോക്കി ഇന്നിതു വേണ്ട വേറെ കളർ മതിയെന്ന് പറഞ്ഞു മറ്റൊരു ഡ്രസ്സ്‌ എടുക്കുകയും ചെയ്യുന്ന കണ്ടപ്പോൾ അനുരാധയ്ക്ക് അത്ഭുതം തോന്നി. കണ്ണും കാതും എല്ലാമുള്ള മനുഷ്യർക്ക്‌ മുന്നിൽക്കാണുന്നത് പോലും തിരിച്ചറിയാനുള്ള ശേഷിയില്ലാത്തവരാണ് അവർക്ക് മാതൃകയാക്കാനാണ് ഈശ്വരൻ കല്യാണിയെപ്പോലെയുള്ളവരെ മുന്നിൽ കാണിച്ചു തരുന്നത്. ഇന്ന് ഞാൻ ഒരുക്കാം നിന്നെ. അനുരാധ സ്നേഹത്തോടെ അവളുടെ മുടി കെട്ടികൊടുക്കുകയും, പൊട്ടുകുത്തി സുന്ദരിയാക്കുകയും ചെയ്തു. ഞാൻ സ്കൂളിൽ നിന്നും വരുമ്പോൾ ആന്റിയിവിടെ കാണില്ല അല്ലേ? കല്യാണിയുടെ ശബ്ദത്തിൽ അവൾക്ക് നല്ല വിഷമമുണ്ടെന്നു അനുരാധയ്ക്ക് മനസ്സിലായി. ഇന്ന് പോയാലും മോളേക്കാണാൻ ഞാനിടയ്ക്ക് വരാട്ടോ. ഉം. വന്നത് തന്നെ. എനിക്കറിയാം. പോയാൽ പിന്നെ ഇങ്ങോട്ട് വരാൻ നമ്മൾ തമ്മിൽ ബന്ധമൊന്നുമില്ലല്ലോ. ഈ ആന്റിയെ അത്രയ്ക്ക് ഇഷ്ട്ടായോ മോൾക്ക്‌. അകത്തേയ്ക്ക് വന്ന ജെനി കല്യാണിയോടായി ചോദിച്ചു. അതെയെന്നു അവൾ മൂളി. 🌹🌹🌹 പത്തരയെന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിലും പതിനൊന്നു മണിയോടെയാണ് സെലിൻ എത്തിയത്. കാറിൽ സെലിൻ വന്നിറങ്ങുമ്പോൾ മുകളിലത്തെ നിലയുടെ ബാൽക്കണിയിൽ നിന്നുകൊണ്ടാണ് അനുരാധ കണ്ടത്. അവൾക്ക് തന്റെ ഹൃദയം വല്ലാതെ സ്നേഹം കൊണ്ട് നിറയുന്ന പോലെ തോന്നി. ഒരു ദൂരയാത്ര കഴിഞ്ഞു സോളമൻ തിരികെ വന്നത് പോലെ. സ്റ്റെപ്പുകൾ ഓടിയിറങ്ങുമ്പോൾ അനുരാധ കാൽ വഴുതി താഴേക്ക് വീഴാൻ പോയി. ശ്രീധറിന്റെ കൈകൾ പെട്ടന്ന് അവളെ വീഴാതെ താങ്ങി നിർത്തി. ഒരു നിമിഷം അവൾ അയാളുടെ മിഴികളിലേയ്ക്ക് നോക്കി. തെറ്റ് സംഭവിച്ചത് പോലെ അവൾ സോറി. അവൾ പറഞ്ഞു. സാരമില്ലടോ..ഞാൻ വന്നത് എന്തായാലും നന്നായി. അവൾ മുഖം കുനിച്ചു. പെട്ടന്ന് ഓർമ്മ വന്നതുപോലെ ഗെയ്റ്റിങ്കലേയ്ക്ക് ഓടി. ശ്രീധറിന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ ഒരു മന്ദഹാസം വിടർന്നു. (തുടരു രചന- സിന്ദാരോ

#📔 കഥ ഹൃദയത്തിന്റെ അവകാശി ഭാഗം-6 അവർ ഹോസ്റ്റൽ ഗേറ്റിൽ തട്ടി വിളിച്ചു. സെക്യൂരിറ്റി ചേട്ടൻ വന്നു നോക്കിയപ്പോൾ പോലീസ്. അയാൾ അപ്പോൾ തന്നെ മേനക മാഡത്തിനെ വിളിച്ചു. മേനക മാഡം വേഗം തന്നെ പുറത്തേക്കിറങ്ങി വന്നു. സെക്യൂരിറ്റി ചേട്ടൻ ഗേറ്റ് തുറന്നു കൊടുത്തപ്പോൾ സണ്ണി അകത്തേക്ക് കയറി.. "എന്താ... എന്താണ് സർ. ഇവിടെ പ്രശ്നമൊന്നും ഇല്ലല്ലോ.. "മേനകയ്ക്ക് ആകെ ടെൻഷൻ ആയി. "ഈ രണ്ടെണ്ണം ഇവിടെയുള്ളതല്ലേ..." സണ്ണി ശ്രീകുട്ടിയെയും മറിയാമ്മയെയും കാണിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. "ഇവരെന്താ നിങ്ങളുടെ കൂടെ.. " "ഇവർ മതില് ചാടി സിനിമക്ക് പോയി. തിരികെ വന്നപ്പോൾ ഞങ്ങൾക്ക് കിട്ടി." "എന്റെ സാറെ അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ഈ ശ്രീദേവിയെ കൊണ്ട് എനിക്ക് തലവേദനയാണ്. ഈ കുട്ടിയാണ് മറ്റുള്ള കുട്ടികളെ കൂടി ചീത്തയാക്കുന്നത്." "രണ്ടും വീട്ടുകാരെ വിളിച്ചുകൊണ്ട് വന്നിട്ട് ഇങ്ങോട്ട് കയറിയാൽ മതി. ഇതിവിടെ പറ്റില്ല. നിയൊക്കെ എവിടെ പോയതാണെന്ന് ആർക്കറിയാം." മേനക ശ്രീകുട്ട്യേ നോക്കി ചൂടായി. "അതെ മാഡം... ഈ കുട്ടികളെ നല്ല ഹോസ്റ്റൽ നോക്കി വീട്ടുകാർ ഏല്പിക്കുന്നത് നിങ്ങളോടുള്ള വിശ്വാസം കൊണ്ടാണ്. ഇവരെ നോക്കുകയെന്നതു നിങ്ങളുടെ ജോലിയാണ്. 11 മണിക്ക് മതില് ചാടിയിട്ടു ശബ്ദം കേൾക്കാത്ത സെക്യൂരിറ്റി... നിങ്ങളൊക്കെ പിള്ളേർ ഉറങ്ങുന്നതിനു മുന്നേ ഉറങ്ങുമോ. ഇപ്പോൾ തന്നെ ഇവര് പുറത്തുപോയി. ഒരു ആക്‌സിഡന്റ് ഉണ്ടായാൽ ആരറിയും.നിങ്ങളുടെ ഉത്തരവാദിത്വമില്ലായ്മയ്ക്ക് നിങ്ങളെ പിടിച്ചു അകത്തിടേണ്ടതാണ്. ഇനി ഇവരെ രാത്രി റോഡിൽ കണ്ടാൽ ഉറപ്പായും ഞാൻ അത് ചെയ്യും." "ക്ഷമിക്കണം സർ.. ഞാൻ ഇനി ശ്രദ്ധിച്ചോളാം.. കയറിപൊയ്ക്കോ രണ്ടും അകത്തു.." "താങ്ക്സ് അച്ചായോ... അച്ചായന്റെ നമ്പർ ഒന്ന് തരണേ..." ശ്രീ സണ്ണിയുടെ അരികിലേക്ക് ചെന്നു ചോദിച്ചു. "എന്തിനാ എന്റെ നമ്പർ." "ഇടയ്ക്ക് മേനക മാഡത്തിനു പണികൊടുക്കാം. പിന്നെ എന്തേലും ആപത്തുണ്ടായാൽ അച്ചായനെ വിളിക്കാലോ.. അതൊക്കെ പോട്ടെ അച്ചായന്റെ നാട് എവിടെയാണ് " "എന്റെ നാട്ടിൽ വന്നിട്ട് രാത്രി കറങ്ങി നടക്കാനാണോ ". "അയ്യോ അല്ല.. വെറുതെ ചോദിച്ചതാ ". "എന്റെ നാട് പാലയാണ്.. എന്റെ നമ്പർ 98........." "താങ്ക്സ് അച്ചായാ... അധികം കറങ്ങി നടക്കാതെ വീട് പിടിക്കാൻ നോക്കു കേട്ടോ. നമുക്കു ഇടയ്ക്ക് കാണാം." "പോടീ...." സണ്ണി അവളെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടി.. "റോഹു... മോനെ നീ പൊയ്ക്കോ.. സണ്ണിച്ചായൻ നമ്മുടെയാളാണ്." രോഹിത് അപ്പോൾ തന്നെ അവിടുന്ന് തിരിച്ചു. ശ്രീ അകത്തേക്ക് കയറിപ്പോൾ സണ്ണിയും കൂട്ടരും ജീപ്പിലേക്കു കയറി. "വിളഞ്ഞ പിള്ളേർ ആണല്ലേ സർ.." അത് കേട്ടപ്പോൾ സണ്ണിയും ചിരിച്ചു പോയി.. "അതെ... കുറുമ്പി പെണ്ണ്.. സണ്ണി മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. 🌺🌺 "ശ്രീ എനിക്ക് പേടിയുണ്ട് കേട്ടോ.. മാഡം ഇനി വീട്ടിൽ വിളിച്ചു പറയുമോ..." "മറിയാമ്മേ... നീ പേടിക്കണ്ട ഞാൻ ഇല്ലേ ഇവിടെ.. എന്ത് പ്രശ്നം വന്നാലും ഞാൻ നിന്നെ സഹായിക്കും പോരെ... ഇപ്പോൾ എന്റെ മോള് ചാച്ചിക്കോ.." "റോഹുനെ ഒന്ന് വിളിക്കട്ടെ.. പാവം അവൻ പേടിച്ചു പോയെന്നു തോന്നുന്നു. കൊച്ചു പയ്യനല്ലേ..." ശ്രീയുടെ ആ ഡയലോഗിൽ മറിയാമ്മ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു പോയി.. "മോനെ റോഹു.... നിനക്കൊന്നും പറ്റിയില്ലല്ലോ അല്ലേ.." "ഇല്ലെടി പെണ്ണേ... ഞാൻ ഒന്ന് മതില് ചാടിക്കോട്ടെ... നീ വച്ചോ..." "പാവം..... മറിയാമ്മേ റോഹു മതില് ചാടുന്നുതേയുള്ളൂ ... ഇനി നാളെ മേനകയുടെ ഡാൻസ് കാണണമല്ലോ എന്റെ ഈശ്വര... " രാവിലെ രണ്ടും കൂടി കോളേജിൽ പോകാനായിട്ട് റെഡിയായി താഴേക്കു വന്നു. മേനക മാഡം വാതിൽക്കൽ നിന്നു തങ്ങളെ നോക്കി പേടിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. ശ്രീ ഇടക്കണ്ണിട്ടു അവരെനോക്കിയിട്ട് മറിയാമ്മയെയും കൊണ്ടു അവരെ മറികടന്നു പോയി. "അഹങ്കാരി പോകുന്നത് നോക്കിക്കേ വച്ചിട്ടുണ്ട് ഞാൻ രണ്ടിനും. "മേനക പൂറുപിറുത്തു. അവർ കോളേജിൽ എത്തിയപ്പോൾ രോഹിത് അവരെ കാത്തുനിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. "നിങ്ങൾക്കു പ്രശ്നം വല്ലതും ഉണ്ടായിരുന്നോ..." "ഞങ്ങൾക്ക് എന്ത് പ്രശ്നം റോഹു... എന്തായാലും അവര് പണിതരും. അത് എന്നാണെന്നു മാത്രം അറിയില്ല. അതിനു മുന്നേ മറിയാമ്മയെ സേഫ് ആക്കണം. അതിനു സണ്ണിച്ചാനെ ഒന്ന് വിളിക്കണം." "ശ്രീ.. ആവശ്യമില്ലാതെ ആരെയും വിളിക്കണ്ട.. കൂട്ടും വേണ്ട കേട്ടോ അവരൊക്കെ എങ്ങനെയാണെന്ന് നമുക്ക് അറിയില്ല." "പിന്നെ അയാളുടെ നെറ്റിയിൽ ഒട്ടിച്ചു വച്ചിട്ടുണ്ട് മാന്യൻ ആണെന്ന്.. അത് കൊണ്ടു പേടിക്കണ്ട." "നിന്നോട് പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല..." ലഞ്ച് ബ്രേക്ക്‌ ആയപ്പോൾ ശ്രീയും മറിയാമ്മയും കൂടി കാന്റീനിലേക്ക് പോയി.. "പഠിച്ചും പണിയെടുത്തും മടുത്തു എന്റെ മറിയാമ്മോ..." അതിനു മറിയാമ്മയൊന്നു ചിരിച്ചു. "എടി ഏട്ടന്റെ നിശ്ചയം ആണുട്ടോ നിന്നേ എന്റെ കൂടെ വിടില്ലേ... അതോ നീ റോഹുവിന്റെ കൂടെ വരുമോ.." "ആദ്യം ഞാൻ വീട്ടിൽ എത്തട്ടെ എന്നിട്ട് പോരെ.." "മതി കുഞ്ഞേ... 26 നു രാവിലെ എനിക്ക് വീട്ടിൽ എത്തണം. പറ്റുമെങ്കിൽ ക്രിസ്തുമസിനു ഉച്ചയ്ക്ക് ശേഷം ഞാൻ വീട്ടിലോട്ടു പോകും." "എന്താന്ന് വച്ചാൽ നമുക്ക് ചെയ്യാം.ആദ്യം വയറിനു വല്ലതും കൊടുക്കട്ടെ എന്റെ ശ്രീയെ..." 🌺🌺 രാവിലെ ഡോറിൽ ആരോ തട്ടുന്ന ശബ്ദം കേട്ടിട്ടാണ് ശ്രീയും മറിയാമ്മയും എഴുന്നേറ്റത്. അവർ വന്നു കതകു തുറന്നു.. "എന്താ മാഡം.." "താഴേക്കു വരു...." "പല്ല് തേച്ചിട്ടു വന്നാൽ മതിയോ.. ഇത്തിരി സൂസു കൂടി ഒഴിക്കണം. "എന്നിട്ട് വരാം. അത് കേട്ടപ്പോൾ മേനക ശ്രീയെ ഒന്ന് കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി. "ശെടാ.. അവർക്കു പിടിച്ചില്ല..." ശ്രീ ഒന്ന് ഫ്രഷ് ആയി താഴേക്കു വന്നു. അവൾക്കൊപ്പം മറിയാമ്മയും ഉണ്ടായിരുന്നു. അവിടെ നിൽക്കുന്ന അവളുടെ വീട്ടുകാരെ കണ്ടപ്പോൾ ശ്രീ സന്തോഷത്തോടെ ഓടി ചെന്നു. "അയ്യോ എനിക്ക് സന്തോഷം കൊണ്ടു സഹിക്കാൻ വയ്യേ..." "എന്താ എല്ലാരും കൂടെ.." "ഗുരുവായൂർ തൊഴണം. പിന്നെ മോളെയും കൂട്ടാന്നു വച്ചു." മുരളി അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു. "അതെ.. വീട്ടുകാർ എല്ലാവരും വന്ന സ്ഥിതിക്ക് എനിക്കൊരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്." മേനക മാഡം അങ്ങോട്ട്‌ വന്നു. "എന്താണ് മാഡം " അഭി ശ്രീയെ ഒന്ന് നോക്കി അവരോടു ചോദിച്ചു. ശ്രീ മതില് ചാടി രാത്രി സിനിമക്കു പോയതും പോലിസ് കൊണ്ടു വന്നതുമൊക്കെ അവർ വിശദമായി പറഞ്ഞു. അത് കേട്ടപ്പോൾ രുദ്രൻ വരെ ഞെട്ടിപ്പോയി... എല്ലാവരും ശ്രീയെ നോക്കി. ശ്രീ എല്ലാവരെയും നോക്കി ചിരിച്ചു കാണിച്ചു.. "പോയി റെഡിയായി വരു.. ശ്രീക്കുട്ടി.." "അച്ഛാ വീട്ടിൽ ഞാൻ 25 നു വരാം.. മറിയാമ്മയുടെ വീട്ടിൽ പോകണം." അവൾ മറിയാമ്മയെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു. "അമ്പലത്തിൽ പോകാനാടി... പോയി റെഡിയായി വാ.." മുരളി പറഞ്ഞു. "എന്നാലും രാത്രി മതില് ചാടി എന്ന് പറയുമ്പോൾ.. "മാധവിയമ്മയ്ക്ക് ആകെ പരാവേശമായി.. "തല്ലി വളർത്തുവല്ലല്ലോ.. കൊഞ്ചിക്കുവല്ലേ.. അപ്പോൾ പിന്നെ ഇതൊക്കെ പ്രതീക്ഷിച്ചാൽ മതി."രുദ്രൻ എല്ലാവരെയും നോക്കി പറഞ്ഞു കൊണ്ടു പുറത്തേക്കു പോയി. അവൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി മതിലിന്റെയൊക്കെ ഉയരം നോക്കി.. മതിലിനോട് ചേർന്നുള്ള മാവ് കണ്ടപ്പോൾ മനസ്സിലായി അവളുടെ രാത്രി സഞ്ചാര പാത..രുദ്രൻ ഒന്ന് നെടുവീർപ്പിട്ടു. "ഒന്നും പറ്റാതെ തിരികെയെത്തിയതു തന്നെ ഭാഗ്യം." എല്ലാവരും വന്നു വണ്ടിയിൽ കയറി. ചെറിയ ഒരു ട്രാവലറിൽ ആയിരുന്നു അവർ വന്നത്. "ഇത് ഇത്തിരി കൂടി പോയി ശ്രീക്കുട്ടി.." യശോധ ശ്രീകുട്ട്യേ വഴക്ക് പറഞ്ഞു. "ഓഹോ.. എനിക്ക് ഭ്രാന്ത് എങ്ങാനും വന്നിരുന്നെങ്കിലോ... അപ്പോൾ എന്ത് ചെയ്യുമായിരുന്നു.." "എന്താ അമ്മായിടെ മോൾ പറയുന്നേ.. ഭ്രാന്ത് വരികയോ.." "അതെ അമ്മായി പഠിച്ചു പഠിച്ചു ഭ്രാന്ത് വരും.. അങ്ങനെ എനിക്ക് ഭ്രാന്ത് വരുമോ എന്നുള്ള സംശയത്തിലാണ് ഞാൻ സിനിമക്ക് പോയത്." "എന്നാലും എന്റെ കുട്ട്യേ നിനക്ക് എന്തെങ്കിലും ആപത്തു പറ്റിയെങ്കിൽ എന്ത് ചെയ്തേനെ..." "അങ്ങനെയൊന്നും പറ്റില്ല എന്റെ മുത്തശ്ശി... ഇതേ.. മനക്കാശ്ശേരിയിലെ ശ്രീദേവിയാണ്.." ശ്രീ വല്ല്യ ഗമയിൽ എല്ലാവരെയും നോക്കി പറഞ്ഞു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അഭി ചെന്നു അവളുടെ അടുത്ത് ഇരുന്നു. അപ്പോഴേക്കും അവൾ അവന്റെ കൈ ചുറ്റിപിടിച്ചു .. "ഇത്തിരി കൂടി പോയി..." "ചാടി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്കും തോന്നി.. വഴിയിൽ പോലിസ് ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ആരും അറിയില്ലായിരുന്നു ". "ഈ പെണ്ണ്...." "എന്റെ ശത്രു എന്ത് പറയുന്നു.." അഭി അവളോട്‌ രുദ്രന്റെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും പറഞ്ഞു കൊടുത്തു. "കൊള്ളാം... നല്ല സ്വഭാവം അവനു ഭ്രാന്താടാ.. പഠിച്ചു പഠിച്ചു ഭ്രാന്തായി.. പോട്ടെ.. അമ്മായിയെ ഓർക്കുമ്പോൾ ആണ് വിഷമം.. " "അതെന്തു അമ്മായിക്ക് " "അതെ.. ഇനി കൊച്ചു മാറിപ്പോയി കാണുമോ.. ഇനി അമ്മായിയുടെ സ്വന്തം കൊച്ചു വേറെ എവിടെയെങ്കിലും വളരുവാണോ.." "അവൻ കേൾക്കണ്ട.. നിന്നെ എടുത്തു എറിയും... അവന്റെ ഒരു കൈക്കില്ല നീ അതിടയ്ക്ക് ഓർക്കുന്നത് നല്ലതാ.." "ഓഹോ.. അളിയനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ പിടിച്ചില്ല... പോടാ... നീ പോയി നിന്റെ അളിയന്റെ കൂടെ ഇരിക്ക്.." "എന്റെ കൊച്ചേ.... നിന്നെ കൊണ്ടു തോറ്റു..." "ഏട്ടത്തി... ഇവിടെ ഇരിക്കുമോ... എനിക്ക് അമ്മായിയുടെ അടുത്ത് ഇരിക്കണം.' എന്ന് പറഞ്ഞു ഗൗരിയെ പിടിച്ചു അഭിയുടെ കൂടെയിരുത്തി. എന്നിട്ട് അവൾ പോയി സുഭദ്രയുടെ മടിയിൽ തവച്ചു കിടന്നു.. അഭിക്ക് രുദ്രന്റെ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ ചിരി വന്നുപോയി..അല്ലേലും എന്റെ ശ്രീക്കുട്ടി പൊളിയാണ്. അവനു എന്നെ പറ്റൂല്ല.. ഡോക്ടർ അളിയൻ തന്നെ വേണം.. അലവലാതി... നിന്റെ മുന്നിൽ ഞാൻ നിന്റെ പെങ്ങളുടെ കൂടെ ഞെളിഞ്ഞിരിക്കുന്നത് കണ്ടില്ലേ.. രുദ്ര... ഹ.. ഹ.. ഹ... അഭി രുദ്രനെ നോക്കി മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. "ശ്രീക്കുട്ടി.... മോളെ... അമ്മായിടെ മോള് ഇനി ഇങ്ങനെയൊന്നും കാണിക്കല്ലേ..." ശ്രീ എഴുന്നേറ്റു സുഭദ്രയുടെ കവിളിൽ ഉമ്മ കൊടുത്തു കൊണ്ട് അവരെ കെട്ടിപിടിച്ചു ഇരുന്നു. ഗുരുവായൂർ ചെന്നു റൂമെടുത്തു. എല്ലാവരും ഒന്നും കൂടെ ഫ്രഷ് ആയി നടയിലേക്ക് നടന്നു. കണ്ണനെ കൺനിറയെ കണ്ടു പ്രാർത്ഥിച്ചു... അവളുടെ പ്രാർത്ഥന എല്ലാം കണ്ണൻ ഒരു ചിരിയോടെ കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. തൊഴുതിറങ്ങിയിട്ടു അവൾ പോയി മഞ്ചാടി മണി വാരിയെടുത്തു "എന്റെ കുട്ട്യേ കണ്ണനെക്കാളും കുരുത്തക്കേട് നീ കാണിക്കുന്നുണ്ട് . എന്നിട്ടു വീണ്ടും മഞ്ചാടി വാരുകയാണോ നീയ്." മാധവി താടിക്കു കൈ കൊടുത്തു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. പിന്നെ എല്ലാവരും പ്രസാദം വാങ്ങാനായി പുറത്തേക്കിറങ്ങി. നെയ് പായസവും പാൽപ്പായസവും വാങ്ങി . അഭിയെ ഉള്ള കടകൾ തോറും കൊണ്ട് നടന്നു. അവിടെ നിന്നും മമ്മിയൂരും പോയി തൊഴുതു. എന്നിട്ട് ഹോട്ടലിൽ കയറി എല്ലാവരും ബ്രേക്ക്‌ ഫാസ്റ്റ് കഴിച്ചു.. "വൈകിട്ട് വടക്കുംനാഥനെ കൂടി കയറി കണ്ടിട്ട് പോകാം അല്ലേ.." കൃഷ്ണൻ എല്ലാവരോടുമായി ചോദിച്ചു. "അച്ഛാ... 7 മണി കഴിഞ്ഞാൽ മേനക ഭൂതം എന്നെ അകത്തു കയറ്റത്തില്ല.." "ഞങ്ങൾ ഇല്ലേ അതുകൊണ്ട് ഒന്നും പറയില്ല.." അഭി അവളുടെ തലയിൽ കൊട്ടി. വൈകുന്നേരം വടക്കും നാഥനെ കൂടി കണ്ടിട്ടാണ് അവർ ശ്രീയെ ഹോസ്റ്റലിൽ കൊണ്ടാക്കിയത്.. ശ്രീ അകത്തേക്ക് പോയപ്പോൾ മേനക മാഡം. ശ്രീയുടെ അച്ഛനോടായി പറഞ്ഞു. "പറയുന്നത് കൊണ്ട് ഒന്നും തോന്നരുത്. ഇങ്ങനെയും ഉണ്ടോ കുരുത്തക്കേട്. വീട്ടിൽ വരുമ്പോൾ ഇന്ന് ഉപദേശിക്കാൻ മറക്കരുത്.കാരണം ഇപ്പോൾ രാത്രി എനിക്ക് ഉറങ്ങാൻ പേടിയാണ്.. ഇതൊക്കെ ഇനിയും മതില് ചാടുമോ എന്ന് ഓർത്തിട്ടു." തുടരും....... രചന -സിന്ദാരോ

#📔 കഥ നിള part-6 അയ്യോ വിട് ദാസേട്ടാ ഏട്ടൻ!!!! അവൾ കുതറി ശോഭ പരിഭ്രമത്തോടെ ദാസനെ തന്റെ പിന്നിൽ നിന്നു തന്നെ വാഴ ചുവട്ടിലേക്ക് വലിച്ചു കൊണ്ട് പോവുന്ന ആക്രാന്തം ശ്രെദ്ധിച്ചു .. ഏട്ടൻ ഇപ്പൊ വരും.... ആ വരുമ്പോ കാണാല്ലോ ... ഊം പിന്നെ വേഗം .... അത് കേട്ടതും അയാൾ വെണ്ണ പോലത്തെ ശോഭയുടെ ലുങ്കി പൊക്കി നിതംബ ഗോളങ്ങളെ അമർത്തി പിടിച്ചു വിടർത്തിക്കൊണ്ട് അകത്തു കയറ്റാൻ പാകത്തിന് അവൾ നിന്ന് കൊടുത്തു അഹ് കേറ്റ് വേഗം ... വേഗം വേഗം..... അവൾ തിടുക്കം കൂട്ടി.... ദിനേശൻ ദൂരെ നിന്നു വന്നാൽ കാണാം എന്നാലും ... ഒരു വശത്തു ഭയം എന്നാൽ ദാസന്റെ ചീറി പായുന്ന ലിംഗതിന്റെ സുഖം മറു ഭാഗത്ത്‌... ശോഭ അമർത്തി പിടിച്ചു നിന്ന മരം കിടന്നു കുലുങ്ങുകയാണ്... അവൾക്ക് മനസിലായി ദാസൻ കടി കേറി നിൽപ്പാണ് .. അകത്തു ഷഡിക്കുള്ളിൽ നിന്ന് തന്റെ പിന്നിൽ തട്ടുന്ന മാംസ ദണ്ഡ് തീ പിടിച്ചത് പോലെ ചൂടായി കൂടുതൽ ദൃഡം ആയത് പോലെ... അതിന്റെ വികാര ഓർമയിൽ ശോഭ വേഗം തുണികൾ ഊരി ദാസന് മുന്നിൽ നിന്ന് കെഞ്ചി തന്റെ യോനിയുടെ ഉള്ളറകൾ അർത്തലച്ചു തേൻ ചുരത്തുന്നത് പോലെ അവൾക്ക് തോന്നി... ശെരിയാ അത് ദാസേട്ടൻ തടവുമ്പോൾ വെള്ളപ്പാച്ചിൽ പോലെ പൂറിൽ നിന്നു തെറിക്കുകയാണ്... തുടയിൽ കൂടി താഴേക്ക് ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന ജലം കാലിൽ പാടുകൾ പടർത്തിക്കൊണ്ട് വേര് പോലെ പോവുന്നുണ്ട്... ദാസൻ അവൾക്ക് വായിൽ കൊടുക്കാൻ ശ്രെമിച്ചു... സമയമില്ലെങ്കിലും ദാസനെ സുഖിപ്പിക്കാൻ ശോഭക്ക് മടി തോന്നിയില്ല അവൾ ദാസന്റെ കൊടിമരം കണക്കുള്ള ലിംഗത്തെ വായിലാക്കി നുണയാൻ തുടങ്ങി....... ദാസന്റെ ചുടു ലാവ വായിൽ നിറച്ചത് ശോഭ അറിഞ്ഞു... അവൾ വെപ്രാളത്തോടെ നിവർന്നെണീറ്റു കൊണ്ട് അയാളെയും ലിംഗത്തെയും നോക്കി അരക്ക് മുന്നിൽ കുലച്ചു നിൽക്കുന്ന ദാസന്റെ കുണ്ണയിൽ നിന്ന് തുള്ളി പോലെ ഫോർ പ്ലേ വെള്ളം പാൽ പോലെ വരുന്നത് അവൾ കണ്ടു പിന്നെ വൈകിയില്ല നനഞ്ഞു കുളിച്ചിരുന്നു രണ്ടാളും... ദാസൻ അവളെ ചരിച്ചു കിടത്തി അവളുടെ പൂറിൽ ആഞ്ഞടിച്ചു.... തുടർന്നു അവളുടെ കാലുകൾ വലിച്ചു പൊക്കി വീണ്ടും പ്രഹരം തുടങ്ങി.... ദാസന്റെ കരുത്തിനു മുന്നിൽ ശോഭ ഉറക്കെ കരഞ്ഞു പോയി... തറയിലിട്ട് ദാസൻ അമ്മാതിരി പണിയായിരുന്നു അവളെ ചെയ്തത്.... ഒടുവിൽ അവൾക്ക് പോയി അയാൾക്കും വെള്ളം പാല് പോലെ ചാടിയതും അവൾ ചാടിഎണീറ്റ് തുണിയെടുത്തിട്ട് ദാസനെ നോക്കി..... പോണേ... പറഞ്ഞിട്ടവൾ വേഗം തന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പാഞ്ഞു.... അകലെ നിന്നൊരു ടോർച്ചു വെളിച്ചം വഴിയിലൂടെ വരുന്നത് അവർ കണ്ടിരുന്നു അത് ദിനേശൻ ആണെന്ന് അവർക്ക് മനസിലായി.... അയാൾ ദിനേശന്റെ കണ്ണിൽ പെടാതെ വാഴയുടെ ചുവട്ടിൽ മാറി നിന്നു... ശോഭ തന്റെ വീടിന്റെ പിന്നാമ്പുറത്തെ ബക്കറ്റിൽ നിന്നു വെള്ളം കോരി കുത്തിയിരുന്ന് താൻ കുത്തി പൊളിച്ച മദന പാത്രം കഴുകുന്നത് ദാസന് കാണാമായിരുന്നു... ഹോ എന്ത് വെളുത്ത തുടകൾ!!!! വെണ്ണ പോലത്തെ അവളുടെ ആ ഉരുണ്ട ചന്തികളാണ് തന്റെ ഈ കൈകളിൽ ഞെരിഞ്ഞിരുന്നത് എന്നോർത്തപ്പോൾ... ഹോ എന്തൊരു ചരക്കാണ് ശോഭ... കൊതിച്ചിരുന്നു ഒരുപാട്... ഇത്ര വേഗം അവളെ കൈയിൽ കിട്ടുമെന്ന് ഒരിക്കലും കരുതിയിരുന്നില്ല... ദാസൻ അവൾ കാലുകൾക്കിടയിൽ തിടുക്കത്തിൽ തുടക്കുന്നത് നോക്കി നിന്ന് പോയി... ദാസൻ അവിടെ തന്നെ നിൽക്കുന്നത് കണ്ട് ശോഭ നെഞ്ചിൽ കൈ വച്ച് പരിഭ്രമത്തോടെ അകത്തേക്ക് പോയി... ദിനേശൻ മുമ്പിൽ എത്തിയിരുന്നു... ശോഭ വർധിച്ച നെഞ്ചിടിപ്പോടെ അയാളുടെ അടുത്തെത്തി... എവിടെ പോയതാ ഏട്ടാ...?! ഹ ഒന്ന് കവല വരെ.... അയാളുടെ ശബ്ദം നോർമൽ ആണെന്ന് മനസ്സിലായ ശോഭ ആശ്വാസത്തോടെ നെടു വീർപ്പിട്ടു.... ഭാഗ്യം.... അവൾ അയാളെ നോക്കി.... അയാൾ അകത്തേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ ഇടുപ്പിൽ തടിച്ചിരിക്കുന്ന കുപ്പി അവൾ കണ്ടു... ഹും മദ്യം.... അവൾ പക്ഷേ പതഞ്ഞു വന്ന അരിശം പുറമെ കാട്ടിയില്ല... ഹും വെള്ളമടി നിർത്തിയില്ല.... പക്ഷേ അവൾ പുറമെ ഒന്നും പ്രകടിപ്പിച്ചില്ല... നേരം ഇരുട്ട് തുടങ്ങി... ദാസൻ അകത്തു ഒളിപ്പിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്ന മദ്യം ശോഭ കണ്ടെങ്കിലും അവൾ കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചു... അയാൾ നന്നായി മദ്യപിച്ചാണ് കിടന്നതെന്നു അവൾക്ക് മനസിലായി...അപ്പോഴേക്കും അവൾ അടുത്ത് വന്ന് ദേഷ്യത്തോടെ അയാളെ നോക്കി ഏട്ടാ... ഊം.... നിങ്ങൾ വെള്ളമടിക്കില്ലെന്നു പറഞ്ഞിട്ട്..... ഓ... ഹും നിങ്ങൾ നന്നാവില്ല കേട്ടോ..... അയാൾ മിണ്ടിയില്ല... ഹും ഇത് ഈ ജന്മത്ത് ഏട്ടൻ നിർത്തില്ല.. ശോഭ കിടക്കുമ്പോൾ ഓർത്തു... അവൾ കൊച്ചിനെ ഉറക്കി ദിനേശന്റെ അടുത്ത് വന്നു കിടന്നു... അവളുടെ മനസിലൂടെ അന്ന് നടന്ന കളി ഓടിയെത്തി.... അത് ഓർത്തതും അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ഇളം ചിരി പടർന്നു... ഹോ ദാസേട്ടൻ എന്തൊരു പുരുഷനാണ് ഹോ തൃപ്തി വരുത്താൻ ആളു മിടുക്കൻ ആണ്... ഡെയിലി രാത്രി ദാസേട്ടനൊപ്പം ഉറങ്ങാൻ പറ്റിയിരുന്നെങ്കിൽ ഹോ അതൊരു ഭാഗ്യം ആയിരിക്കും... ശോഭ ദിനേശന്റെ കൂർക്കം വലി ശ്രെദ്ധിച്ചു... ആളു നല്ല ഫിറ്റ്‌ തന്നെ... അവൾ പതിയെ എണീറ്റു.... ജനാലക്കൽ നിന്നവൾ ദാസന്റെ വീട്ടിലേക്ക് നോക്കി.... ആളു ഉറങ്ങിക്കാണും.... ഹിഹി സന്ധ്യക്ക് അത്ര പണിയെടുത്ത ആളല്ലേ... ഒരു അഞ്ചു വാഴക്ക് കുഴിയെടുക്കുന്ന പ്രയത്നം ആളു തന്റെ അരക്കെട്ട് കുഴിക്കാൻ നിന്നപ്പോൾ എടുത്തിട്ടുണ്ട്... ഹെന്റമ്മോ എന്തൊരു പണിയായിരുന്നു..... നന്നായി വിയർത്തു വിയർപ്പിച്ചു കളഞ്ഞു..... വല്ലാത്ത സംതൃപ്തി തോന്നിയ നിമിഷങ്ങൾ... ഇപ്പഴും ക്ഷീണം തോന്നുന്നു...... അവൾ പതിയെ തന്റെ ബെഡിലേക്ക് വന്നു കിടന്നു...... പക്ഷേ എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും അവൾക്ക് ഉറങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല കണ്ണടച്ചാൽ തന്റെ നേരെ ചീറിപ്പാഞ്ഞു വരുന്ന ഇരു തല മൂരിയുടെ രൂപമുള്ള ദാസന്റെ സാധനം....... ശോഭ അതോർത്തു നെടുവീർപ്പിട്ടു ******* അടുത്ത ദിവസങ്ങളിൽ ദിനേശൻ വീട്ടിൽ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നതിനാൽ ശോഭക്ക് ദാസനെ കാണാൻ പറ്റിയില്ല... അവളുടെ ഉള്ളിൽ മദന പൊയ്കയിൽ വെള്ളം നിറഞ്ഞു നന്നായി കടി തുടങ്ങി.... ദിനേശൻ എങ്ങോട്ടേലും പോയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ശോഭ ആത്മാർഥമായി കൊതിച്ചു.... പക്ഷേ ദിനേശൻ കുപ്പി സ്റ്റോക്ക്‌ ചെയ്തു വച്ചിരുന്നതിനാൽ അയാൾ പുറത്തേക്കൊന്നും പോയില്ല.... പക്ഷേ ശോഭക്കും ദാസനും പരസ്പരം കാണാതിരിക്കാൻ പറ്റുമായിരുന്നില്ല.... വെടി കൊണ്ട വെരുകിനെ പോലവർ ഉഴറി നടന്നു.... ഒരു ദിവസം ദിനേശൻ പറമ്പിന്റെ അറ്റത്തു ചേന വെട്ടാൻ പോയതും ശോഭ ഓടി ദാസന്റെ വീട്ടിലെത്തി..... അവളെ കണ്ടതും ദാസൻ അവളെയും കൊണ്ട് അടുക്കളയിലെത്തി... അവിടെ നിന്നാൽ പറമ്പിന്റെ അറ്റത്തു ദിനേശൻ വെട്ടുന്നത് കാണാമായിരുന്നു...... ദാസേട്ടാ .... ഇപ്പോ വേണ്ട..... ഡി അവൻ ഒരിടത്തും പോവുന്നില്ലേ.... ഇല്ല ദാസേട്ടാ.... അവൻ വെള്ളമടി നിർത്തിയോ....? ഇല്ല കുപ്പി സ്റ്റോക്ക് ആണ്.... ഓഹ്..... ചുമ്മാതല്ല.... ദാസേട്ടാ എനിക്ക് വേണം.... കേറ്റണോ...? ഉം..... കുനിഞ്ഞു നിക്ക്.... ഊം.... പക്ഷേ... നീ നിക്കങ്ങോട്ട് ഞാൻ വേഗം പണിഞ്ഞു തരാം... വൈയ്കിയില്ല ദാസൻ അവളുടെ നൈറ്റി തെരുത് കയറ്റി..... ഷഡി വലിച്ചൂരി.... ആഹ്ഹ് നല്ല വെള്ളം ഒലിക്കുവാണല്ലോ മോളേ.... വേഗം കേറ്റ് ദാസേട്ടാ... അയാൾ കുലച്ചു നിന്ന കുണ്ണയെ ശോഭയുടെ മദം മുറ്റിയ പൂറിൽ ഉരസിക്കൊണ്ട് പതിയെ അകത്തേക്ക് തള്ളി... ആഹ്ഹ് പയ്യെ... ദാസൻ അവളുടെ ചന്തിയെ വലിച്ചു പിളർത്തി ആഞ്ഞു തള്ളി... അയ്യോ.... ആഹ്ഹ് ശോഭ സീൽകാരത്തോടെ മുരണ്ടു ഏട്ടാ നൈറ്റ് നമുക്ക് കളിക്കാൻ എന്താ വഴി? ദിനേശനു ഞാൻ തരുന്ന ഉറക്ക ഗുളിക രാത്രി കൊടുക്കാമോ? ദാസന്റെ ഐഡിയ കേട്ട് ശോഭ തിരിഞ്ഞയാളെ നോക്കി....... പക്ഷേ പണിയാവുമോ?!!!! എന്ത് പണി നീ പേടിക്കാതെ ഞാൻ പറയും പോലെ കലക്കി കൊടുക്ക്... ഊം.... ആളു അല്ലെങ്കിലേ വെള്ളമാണ് ഞാൻ കൊടുക്കാം ദാസേട്ടാ.... കൊടുത്തു ഉറക്കിയിട്ട് ഞാൻ സിഗ്നൽ തരാം.... ഓഹ് മോളേ.... നമുക്ക് പൊളിക്കാം... ദാസന്റെ പൂറ്റടി ശക്തിയിലായി.. ആഹ്ഹ്ഹ്.... ദാസേട്ടാ..... നല്ല സുഖം.... മുകളിലേക്കുമ് താഴേക്കും ആഴ്ന്നു കയറിയിറങ്ങുന്ന ദാസന്റെ കൊടിമരം കണക്കുള്ള ലിംഗ പ്രവേശത്തിൽ ശോഭ മതി മറന്നു നിന്നു.... ഇടക്ക് അവർ ദിനേശൻ പറമ്പിൽ നിൽക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് നോക്കി... അയാൾ ചേന കുഴിക്കുകയായിരുന്നു അത് കണ്ട് ശോഭ നെടു വീർപ്പിട്ടു ഇതൊന്നുമറിയാതെ അവളുടെ ഭർത്താവ് ദിനേശൻ ഉച്ചക്ക് ചേന കറി വയ്ക്കാനുള്ള ചേന പറമ്പിൽ നിന്നു കുത്തി കുഴിച്ചു എടുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു... തൊട്ടപ്പുറത്തു തന്റെ ഭാര്യയുടെ പ്ലേ ഗ്രൗണ്ട് ദാസൻ കലപ്പ പോലത്തെ തന്റെ പെരും കുണ്ണ വച്ച് കുഴിക്കുന്നതറിയാതെ (തുടരും ) (ലൈക്‌ ചെയ്യുക, ഫോളോ ചെയുക നിങ്ങൾ ആണെന്റെ സപ്പോർട്ട്🥰 ഇഷ്ട്ടം ആയെങ്കിൽ കമെന്റും ചെയുക ❤️) രചന -സിന്ദാരോ

#📔 കഥ സൈനുവിന്റെ കല്യാണം ഭാഗം-1 ഉമ്മയുടെ ഉറക്കെയുള്ള ചീത്തവിളി കേട്ടാണ് ഞാൻ ഉറക്കത്തിൽ നിന്നും എണീറ്റത്. ഇന്ന് ഇതെന്തിനാണാവോ എന്നു സ്വയം പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞാൻ അടുക്കള ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. അല്ല എണീറ്റോ നിന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ ഇന്ന് നേരത്തെ എണീക്കണം നമുക്ക് കല്യാണത്തിന് പോകാനുണ്ടെന്ന്. അതെങ്ങിനെ കല്യാണം എൻ്റെ കുടുംബത്തിലല്ലേ അതുകൊണ്ടായിരിക്കും നിനക്ക് വരാൻ മടി എന്നു പറഞ്ഞോണ്ട് ഉമ്മ പിന്നെയും തുടങ്ങി. അതിനെന്താ ഉമ്മ നേരം ആകുന്നല്ലേയുള്ളു അതിനിങ്ങനെ ചാടികളിക്കുന്നതെന്തിനാ എന്നു പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാൻ അവിടുന്ന് ഊരാൻ ശ്രമിച്ചു. ഉമ്മയുണ്ടോ വിടുന്നു നിനക്ക് സമയമെത്രയായി എന്നറിയുമോ എന്നു ചോദിച്ചോണ്ട് ഉമ്മ എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി. അപ്പോഴാണ് ഞാനത് ഓർത്തത് സമയം 11മണി ആയിരിക്കുന്നു. പിന്നെ ഒന്നും നോക്കാണ്ട് ഞാൻ കുളിക്കാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പിലേക്കു നീങ്ങി കുളിയെല്ലാം കഴിഞ്ഞു ഡ്രസ്സ് മാറി വന്നപ്പോഴേക്കും ഉമ്മയും ഒരുങ്ങി റെഡിയായി നിൽപ്പുണ്ട് ഞങ്ങൾ വേഗം കല്യാണ വീട്ടിലേക്കു പുറപ്പെട്ടു... എന്നെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ ഞാൻ സൈനു ഉമ്മയുടെയും ഉപ്പയുടെയും ഏക മകൻ ഉപ്പ ഗൾഫിലെ മരുഭൂമിയിൽ ഞങ്ങൾക്കായി അധ്വാനിക്കുന്നു..അതുകൊണ്ട് തന്നെ എല്ലാ ഗൾഫുകാരുടെ മക്കളെയും പോലെ അല്ലലില്ലാതെ ജീവിക്കുന്നു.. ഇനി ഇതിലെ കഥാനായികയെ പറ്റി പറയാം.. ഉമ്മയുടെ വകയിൽ ഒരു ബന്ധു വാണ് കാണാൻ സുന്ദരി ഏകദേശം സിനിമ നടി അനുവിനെ പോലെ തന്നെ വെളുത്ത നിറം ആരും കണ്ടാൽ കൊതിക്കുന്ന മുഖഭാവവും ബോഡി ഷെയ്പ്പും.. എന്റെ ജീവിതപങ്കാളിയായി മാറിയവളുടെയും എന്റെയും കഥയാണ് ഇനി പറയാൻ പോകുന്നത്. അങ്ങിനെ ഞങ്ങൾ കല്യാണ വീട്ടിൽ എത്തിച്ചേർന്നു. ഒരുപാട് പേർ വന്നു ഉമ്മയുടെയും എന്റെയും വിശേഷങ്ങൾ എല്ലാം തിരക്കി.. ഞാനും ഉമ്മയും വളരെ സന്തോഷത്തോടെ അവർക്കെല്ലാം മറുപടിയും നൽകി കൊണ്ടിരുന്നു.. ഉമ്മയുടെ സ്വന്തക്കരെ കണ്ടുമുട്ടിയ സന്തോഷത്തിൽ ഉമ്മ അവരുമായി സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു ഞാൻ പന്തലിലേക്ക് വന്നിരുന്നു... കസേരയിൽ ഇരുന്നു എല്ലാം നോക്കി കണ്ടിരുന്നു എൻ്റെ അടുക്കലേക്കു ഒരു കൊച്ചു കുട്ടി വന്നു നിന്നു. അവൾ ഞാനിരിക്കുന്ന കസേരയുടെ ഇടയിൽ കയറി ഒളിച്ചു നിന്നു കൊണ്ട് ആരെയോ നോക്കുന്നു.. ഇടയ്ക്കു എന്നെയും നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു കാണിച്ചു കൊടുക്കല്ലേ എന്ന മുഖഭാവത്തോടെ. അവളുടെ ഓരോ പ്രവർത്തിയും എന്നിൽ എന്തോ ഒരു സന്തോഷം കൊണ്ട് വരുന്ന പോലെ എനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു.. കൊച്ചുകുട്ടികളുടെ പ്രവർത്തികളും കളികളും കാണുമ്പോൾ നമുക്ക് തോന്നുന്ന അതെ അനുഭവം.. അങ്ങിനെ അവളുടെ കളിയിൽ ശ്രദ്ധിച്ചോണ്ട് ഇരിക്കുമ്പോഴാണ് എന്റെ ജീവിതത്തിലെ മറക്കാൻ പറ്റാത്ത ആ നിമിഷം വന്നു ചേർന്നത്.. ആ നീ ഇവിടെ ഇരിക്കാണല്ലേ എന്നു പറഞ്ഞോണ്ട് ഒരു കിളിനാദം എന്റെ കാതിൽ മുഴങ്ങിയത്.....ഞാൻ അങ്ങോട്ട് നോക്കിയതും എൻ്റെ സകല കൺട്രോളും പോകുന്ന പോലെ എനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു... അവൾ അപ്പോയെക്കും എന്നെ ചാരി ഒളിക്കുവാനുള്ള ശ്രമത്തിലായിരുന്നു. എന്ത് ചെയ്യും എന്നറിയാതെ ഞാനും അവളെ ഒന്നെടുത്തു തരുമോ സൈനു എന്നുള്ള ആ ചോദ്യത്തിൽ ഞാനാകെ അമ്പരന്ന് പോയി. ഇവർക്കെങ്ങിനെ എൻ്റെ പേരറിയാം ഞാനിതു വരെ ഇവരെ കണ്ടിട്ടില്ല ഇവർ ആരാണെന്നു പോലും എനിക്കറിയില്ല.. എന്നാലോചിച്ചു ഞാനിരുന്നു.. സൈനു അവളെ ഒന്നെടുത്തു താടാ എന്ന സ്നേഹത്തോടെയുള്ള അവരുടെ അപേക്ഷ കേട്ടിട്ടും എനിക്കൊന്നും പ്രതികരിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല.. അങ്ങിനത്തെ ഒരു അവസ്ഥയിൽ ആയിപോയി ഞാൻ. കുറച്ചു നേരത്തെ ആലോചനക്ക് ശേഷം ഞാൻ സ്വാബോധത്തിലേക്കു വന്നു.. അവളെ ഞാൻ എൻ്റെ കസേരയുടെ പിറകിൽ നിന്നും എടുത്തു അവരുടെ കൈകളിൽ ഏല്പിച്ചു.... അപ്പോഴും ആ കുഞ്ഞു എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. അതൊന്നും കാണാനും ആസ്വദിക്കാനും ഉള്ള അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നില്ല ഞാൻ ആ സൗന്ദര്യത്തിന്നു മുന്നിൽ എല്ലാം മറന്നു പോയി നിൽക്കുകയായിരുന്നു. അപ്പോയെക്കും കുഞ്ഞിനേയും എടുത്തു അവർ കുറച്ചു ദൂരം പോയി കഴിഞ്ഞിരുന്നു.. ആ കുഞ്ഞു മോളുടെ കളിയും ചിരിയും മനസ്സിൽ നിന്നും മായാത്ത പോലെ എന്തോ ഒരു അടുപ്പം അവളിലേക്ക് എന്നെ വലിച്ചിയക്കുന്നപോലെ ഒരു ഫീലിംഗ് എനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു തുടങ്ങി.. അത് ആ കുഞ്ഞിനോടുള്ള വാത്സല്യമാണോ അതോ അവളെ എടുക്കാനായി വന്ന അവളുടെ ഉമ്മയുടെ സൗന്ദര്യത്തോടാണോ കുഞ്ഞിനേയും എടുത്തു അവർ എൻ്റെ കണ്മുന്നിൽ നിന്നും മറഞ്ഞു.. കല്യാണ വീടായത് കൊണ്ട് തന്നെ ഒച്ചയും ബഹളത്തിനു യാതൊരു കുറവും ഉണ്ടായില്ല പക്ഷെ ആ ബഹളത്തിന് ഇട യിലും എൻ്റെ മനസ്സ് അതാരായിരിക്കും എന്ന ഒരേ ചിന്തയിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു ഉമ്മ എൻ്റെ അടുക്കലേക്കു വന്നു. ആ നീ ഇവിടെ ഇരിക്കയാണോ നീ അകത്തോട്ടു ഒന്ന് വന്നേ നിന്നെ ചോദിച്ചു കുറെ പേർ എനിക്ക് ഒരു സോര്യവും തരുന്നില്ല നീ ഒന്ന് വന്നു അവരോടൊക്കെ മുഖം കാണിച്ചു പോരെ എന്നു പറഞ്ഞു എന്നെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു. ഒരു മടിയും കൂടാതെ ഞാൻ അകത്തേക്ക് പോകാനായി എഴുനേറ്റു.ഉമ്മയുടെ കൂടെ പന്തലിൽ നിന്നും ആ വീടിൻ്റെ അകത്തേ ക്ക് കയറിപ്പോയി. ഉമ്മ കൂടെയുള്ളത് കൊണ്ട് തന്നെ എല്ലാവരോടും ചിരിച്ച മുഖത്തോടെ ഞാൻ പ്രതികരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. ഓരോരുത്തരായി എന്നു പറയാനാവില്ല എല്ലാവരും വന്നു പരിചയപ്പെടുത്തി കൊണ്ടിരുന്നു എന്റെ വിശേഷങ്ങൾ തിരക്കുന്നുമുണ്ട് എല്ലാത്തിനും തിരിച്ചു തലയാട്ടിയും ചിരിച്ചും മറുപടി പറയേണ്ടിടത്തു പറഞ്ഞും ഞാൻ അവരോടെല്ലാം അടുത്തു കൊണ്ടിരുന്നു. ഇടയ്ക്കുയൊരു വല്ലിയുമ്മ കയറി എന്നോട് ചോദിച്ചു നീ ഹസയുടെ മോനാണല്ലേ ആ ഇപ്പോയെങ്കിലും നിന്നെ ഒന്ന് കാണാൻ പറ്റിയല്ലോ എന്നു പറഞ്ഞു എൻ്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു എനിക്കും നിങ്ങളെയൊക്കെ കാണാൻ പറ്റിയല്ലോ ഉമ്മുമ്മ എന്നു പറഞ്ഞു. ആ മോളെ എന്നുള്ള വിളിക്കു ഉത്തരമെന്നോണം എൻ്റെ മുന്നിൽ വന്നു നിന്നത് കുറച്ചു മുന്നേ എന്നെ ഏറെ കൊതിപ്പിച്ച ആ ഒരു സൗന്ദര്യം ആയിരുന്നു .. എന്താണ് ഉമ്മ എന്നു ചോദിച്ചോണ്ട് അവർ ഞങ്ങൾക്കിടയിലേക്ക് വന്നു. നിനക്ക് ഇവനെ അറിയുമോ എന്നു ചോദിച്ചു ആ ഉമ്മ അവരോരോട്. ആ അവന്റെ ഉമ്മ ഇപ്പൊ സംസാരിച്ചേ യുള്ളു എന്നു പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ആ സൗന്ദര്യവതി എന്റെ മുഖത്തോട്ടു നോക്കി ചിരിച്ചു. തിരിച്ചു ഞാനും.. അപ്പോയെക്കും വേറെ യാരെയോ കണ്ട് ആ ഉമ്മ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ഒന്ന് നീ ങ്ങി ഇപ്പോൾ ഞാനും കണ്ടപ്പോൾ മുതൽ ഞാൻ ഏറെ കൊതിച്ചു നിൽക്കുന്ന എ ന്റെ ഇത്തയും മാത്രം.. എനിക്ക് എന്ത് പറഞ്ഞു തുടങ്ങണമെന്ന് ഒരു പിടിയും കിട്ടുന്നില്ല അവരെ കണ്ടപ്പോ ൾ മുതൽ ഞാൻ എന്നെ തന്നെ മറന്നു പോയ പോലെ.. കുറച്ചു നേരത്തെ മൗനത്തിനു ശേഷം അവർ തന്നെ മുൻകയ്യെടുത്തു ഞങ്ങളു ടെ ഇടയിലെ മൗനമെന്ന വികാരത്തെ മറികടക്കാൻ.. സൈനു എന്ത് പറ്റി എന്നു ചോദിച്ചോണ്ട് അവർ സ്വയം അവരെ പരിചയപ്പെടുത്തി എന്നെ മനസ്സിലായോ എന്നു ചോദിച്ചു. ഇല്ല എനിക്ക് ഇവിടെ ആരെയും പരിചയ മില്ല ഒന്ന് രണ്ട് പേരെ അതും എന്റെ അമ്മായി മാരെ മാത്രമേ പരിചയമുള്ളൂ. ഹാവു ഭാഗ്യം അമ്മായി മാരെ എങ്കിലും പരിചയമുണ്ടല്ലോ എന്നു പറഞ്ഞു ഇത്ത എന്നെ ഒന്ന് കളിയാക്കി. അല്ല നിങ്ങൾ എന്നെ കളിയാക്കാൻ വേണ്ടി വിളിച്ചു വരുത്തിയതാണോ എന്നു പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞാൻ ഇത്തയെ ഒന്ന് ശ്രദ്ധിച്ചു നോക്കി.. കളിയാക്കേണ്ടതാണെങ്കിൽ കളിയാക്കി യല്ലേ പറ്റു എന്നു പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവർ തുടർന്നു. അല്ല സ്വന്തം ഉമ്മയുടെ വീട്ടുകാ രെ അറിയാത്ത കുട്ടികളുണ്ടാകുമോ എ ന്നു ചോദിച്ചു.. ഇത്ത അതിന്നു ഞാൻ അധികമൊന്നും ഇവിടേയ്ക്ക് വന്നിട്ടില്ല അതുകൊണ്ട് അതികം ആരെയും എനിക്കറിയില്ല. അത് തന്നെയല്ലേ ഞാനും പറഞ്ഞത് ഇടക്കൊക്കെ ഇങ്ങോട്ട് വന്നാലല്ലേ അറിയാൻ പറ്റു. ആരൊക്കെ എന്തൊക്കെ എന്നു.. എന്നെ നിനക്ക് മനസ്സിലായോ എന്നു ചോദിച്ചു.. ഇല്ല മനസ്സിലായില്ല എന്റെ പേരെങ്കിലും അറിയുമോ നിനക്ക്. ഇല്ല എന്നു പറഞ്ഞു ഞാൻ ഒരു ചെറിയ ചിരി ചിരിച്ചു. ഇത്തയുടെ മകൾ ഇത്തയെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ട് വന്നു നിന്നു.. ആ ഇവളുടെ ഉമ്മയാണെന്ന് അറിയാം എന്നു പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാൻ അവരെ വീണ്ടും പ്രകോപിപ്പിച്ചു.. അതേറ്റു എന്നു മനസ്സിലാക്കികൊണ്ട് ഞാൻ മനസ്സിൽ ഒരുപാട് സന്തോഷിച്ചു. അതായതു ഞമ്മൾ ആരെ കണ്ട് കൊ ണ്ടിരിക്കാനാണോ കൂടുതൽ ആഗ്രഹി ക്കുന്നത് അവർ നമ്മുടെ മുന്നിൽ വന്നു പല ഭാവങ്ങളോടെ നമ്മളോട് സംസാരിച്ചു നിൽകുമ്പോൾ നമുക്ക് അല്ലേൽ നമ്മുടെ സ്വന്തം മനസ്സിന്നു ലഭിക്കുന്ന ആ ഒരു കുളിർമ നിറഞ്ഞ അവസ്ഥയിലൂടെ ആയിരുന്നു അപ്പോൾ എൻ്റെയും മനസ്സ് പോയി കൊണ്ടിരുന്നത്. ഹോ അതെങ്കിലും അറിയാമല്ലോ എന്നു പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഇത്ത എന്നെ നോക്കി നിന്നു.. അപ്പോയെക്കും ഉമ്മ ഞങ്ങളുടെ ഇടയിലേക്ക് കാട്ടുറുമ്പിനെ പോലെ കയറി വന്നു. സലീമ നീ ഇവിടെ നില്‌കുവായിരുന്നോ എന്നു ചോദിച്ചു കൊണ്ട് ആയിരുന്നു ഉമ്മയുടെ เลณั.. ആ സലീന എന്നാണല്ലേ പേര് എന്നു അവര് കേൾകുമാറ് ഉച്ചത്തിൽ ഞാൻ ചോദിച്ചു.. മോളുടെ പേരെന്താ എന്നു ചോദിച്ചു കൊണ്ട് അവളുടെ മുഖത്തു നോക്കി കൊണ്ട് ഞാൻ കുനിഞ്ഞു. സലീനയാണ് അതിന്നു മറുപടി പറഞ്ഞത്. ഷൈമ സിബി എന്നു പറഞ്ഞോണ്ട് ഇത്ത അവളെയും എന്നെയും ഒന്ന് നോക്കി.. അപ്പോയെക്കും ഉമ്മ അടുത്തു എത്തിയിരുന്നു.. ആ നല്ല പേര് എന്നു പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാൻ നിവർന്നു നിന്നു.. അങ്കിളിന്റെ പേരെന്താ എന്നു കുഞ്ഞു തിരിച്ചു ചോദിച്ചു.. എന്റെ പേരോ സൈനുൽ ആബിദ്എന്നു പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാൻ ഇത്തയെ നോക്കി ഇത്ത ചിരിച്ചോണ്ട് സൈനുഅങ്കിൾ എന്നുഅവളോട് തിരുത്തി പറഞ്ഞു കൊടുത്തു.. ആ പരിചയപെട്ടു കഴിഞ്ഞോ മോളെ എന്നു ചോദിച്ചു കൊണ്ട് ഉമ്മ അവളെ എടുത്തു ഉയർത്തി.. അവൾ ചിരിച്ചോണ്ട് ഉമ്മയുടെ ദേഹത്തോട് ഒട്ടി നിന്നു.. നിനക്കിവരെ മനസ്സിലായോടാ എന്നു ചോദിച്ചോണ്ട് ഉമ്മ തുടർന്നു.. അതെങ്ങിനെ അമ്മായി ഇവന് ഞങ്ങളെ ഒക്കെ ഓർമയുണ്ടാകും ഇവൻ ഇങ്ങോട്ടൊന്നു വന്നാലല്ലേ അറിയൂ. ആ മോളെ ഞാൻ എത്രവട്ടം ഇവനോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് എന്നറിയാമോ ഒന്ന് ഇവി ടെ വരെ വന്നു പോകാൻ. കേൾക്കില്ല എ ങ്ങിനെ വാപ്പയുടെ അല്ല മോൻ. ഇന്ന് തന്നെ വന്നത് എങ്ങിനെയാണെന്ന് എനി ക്കല്ലേ അറിയാൻ പറ്റു എന്നു പറഞ്ഞു ഉ മ്മ ഒന്ന് നെടുവീർപ്പെട്ടു ഇനി വന്നുകൊള്ളും ഉമ്മ എന്നു പറ ഞ്ഞോണ്ട് ഇത്ത എൻ്റെ മുഖത്തോട്ടു ഒന്ന് നോക്കി. എന്റെ കണ്ണുകളും സലീന യുടെ കണ്ണുകളും തമ്മിൽ എന്തോ പറയാ ൻ കൊതിച്ചു നിൽക്കുന്ന പോലെ ഒരു ഫീ ലിംഗ് ഇത്തയുടെ കണ്ണുകളിൽ എന്തോ ഒരു തിളക്കം എനിക്കാനുഭവപ്പെട്ടു വരാ ൻ പോകുന്ന സുഖലഹരിയുടേതാണോ അതോ ഒരിക്കൽ പോലും കണ്ട് മുട്ടാത്ത വർ തമ്മിൽ കണ്ടുമുട്ടിയതിൻ്റെ പ്രതികര ണമാണോ എന്നറിയാതെ ഞാൻ അങ്ങിനെ അവരുടെ ആ സൗന്ദര്യവും ആസ്വദിച്ചു നിന്നുപോയി.. മോളെ എന്നുള്ള ഉമ്മയുടെ വിളിയായിരു ന്നു ഞങ്ങളുടെ ആ നിൽപ്പിന് തടസമാ യി വന്നു ചേർന്നത്.. എടാ ഇത് നമ്മുടെ ഷിബിലിയുടെ മോളും ഭാര്യയുമാടാ എന്നു പറഞ്ഞോണ്ട് ഉമ്മ എന്നോട് അവരെ പരിചയപ്പെടുത്തി. ഉമ്മയുടെ വകയിൽ ഒരു ആങ്ങളയുടെ മകൻ ആയിരുന്നു ഈ ഷിബിലി. അവരെ എനിക്ക് നേരത്തെ അറിയാം അവർ ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിലൊക്കെ വന്നിട്ടുണ്ട് ഈ ഷിബിലി.. ജോലി യൊന്നും ശരിയാകാതെ നാട്ടിൽ കറങ്ങി നടന്നു ഇടങ്ങേറായി നടക്കുന്ന സമയത്തു എന്റെ ഉപ്പയുടെ ഉപ്പ ജോലി എടുക്കുന്ന കമ്പനിയിൽ ഒരു ഒഴിവു വന്ന സമയത്തു ഉപ്പ അവരെ ഗൾഫിലോട്ട് കൊണ്ട് പോയതായിരുന്നു.. ഇപ്പൊ ആ കമ്പനിയിൽ നല്ല ജോലി ഒക്കെ ആയി സുഖതിലായിരുന്നു.. അതിൻ്റെ ആ ഒരു ബഹുമാനവും നന്ദിയും അവർക്കു ഉപ്പയോടു ഉണ്ട് അത് വഴി ഞങ്ങളുടെ കുടുംബതോടും.. ഷിബിലിഇക്ക നാട്ടിൽ വരുമ്പോയെല്ലാം ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ വരാറുണ്ട് ഉപ്പ കൊടു ത്തയക്കുന്ന സാധനങ്ങളുമായിട്ട് അതു പോലെ തിരിച്ചു പോകുമ്പോൾ എന്തെ ങ്കിലും കൊണ്ടുപോകാനുണ്ടെങ്കിൽ അ തെടുക്കുവാനുമായിട്ടു. ഇക്ക വരുമ്പോ യൊന്നും അധികം ഞാൻ വീട്ടിലുണ്ടാക്കാ റില്ല നമ്മുടെ പ്രായം അതാണല്ലോ കൂട്ടു കാരുമായിട്ട് കറങ്ങി തിരിഞ്ഞു നടക്കുന്ന പ്രായം.. ഇടക്കെപ്പോയോ വഴിയിൽ വെ ച്ചും മറ്റും കണ്ട് മുട്ടിയിട്ടുണ്ട്. അപ്പോയെ ല്ലാം എൻ്റെ പ്രായം മനസ്സിലാക്കി അതി നനുസരിച്ചു പ്രവർത്തിക്കുന്ന ഒരു കൂട്ടു കാരനെ പോലെ ആയിരുന്നു ഇക്ക. ആ പറഞ്ഞു പറഞ്ഞു വിഷയത്തിൽ നിന്നും മാറിപ്പോയി എന്നൊരു തോന്നൽ.. പറയാതെ പറ്റില്ലല്ലോ എല്ലാം ജീവിതത്തി ലെ ഓരോരോ അർഥങ്ങൾ അല്ല.... ആ ഉമ്മ ഷിബിലിക്കാൻ്റെ മോളാണോ എന്നു ചോദിച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ ആ കുഞ്ഞിനെ തലോടി. ഇതെല്ലാം കേട്ടുകൊണ്ട് അടുത്തു സലീന ഇത്തയും ഉണ്ടായിരുന്നു.. ആ അപ്പൊ ഞങ്ങളെ ഒക്കെ അറിയാം നിനക്കു അല്ല എന്നു പറഞ്ഞോണ്ട് ഇത്ത ഉമ്മയെ നോക്കി. ഉമ്മ പറഞ്ഞപ്പോയല്ലേ മനസ്സിലായെ ഞാനും ഈ മുഖം എവിടെയോ കണ്ട് മറന്നപോലെ ഇങ്ങിനെ ആലോചിക്കുക ആയിരുന്നു.. ഇക്കയുടെ അതെ മുഖ ഭാവം അല്ലേ ഉമ്മ എന്നു പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാൻ വീണ്ടും കൊ ച്ചിനെ ഒന്ന് തഴുകി.. കണ്ടോ അമ്മായി ഇപ്പൊ അവൻ്റെ ഒരു സ്നേഹം ഞങ്ങളാരാണെന്നു പോലും അറിയാതെ നോക്കുകയായിരുന്നു.... എങ്ങിനെ അറിയാന സലീന ഇവന്നു കുടുംബവും കൂട്ടവും ഒന്നും വേണ്ടല്ലോ കുറെ തലതെറിച്ചവന്മാരുടെ കൂട്ട് ഉനടല്ലോ അത് മതിയല്ലോ എന്നേരവും പന്ത് കളിയും അവന്മാറുമോതുമുള്ള കറക്കവും അല്ല... അതെല്ലാം ഈ പ്രായത്തിൽ എല്ലാവർ ക്കും ഉണ്ടാകുന്നതല്ലേ അമ്മായി കുറച്ചു കഴിയുമ്പോൾ അതെല്ലാം മാറി കൊള്ളും എന്നു പറഞ്ഞു സലീന ഇത്ത ഉമ്മയെ സമാധാനിപ്പിച്ചു... ഹാ ആ ഒരു പ്രതീക്ഷ ഉണ്ട് വല്ലാണ്ട്.. അമ്മായി അതിനെന്തിനാ പേടിക്കുന്നെ കളി വല്ലാണ്ടായാൽ അവന്റെ ഉപ്പായോട് പറഞ്ഞു ഒരു വിസ ശരിയാക്കി കൊടു ക്കാം.. അല്ലേടാ സൈനു എന്നു പറഞ്ഞു ഇത്ത എൻ്റെ മുഖ ഭാവം ശ്രദ്ധിച്ചു.. അല്ലേൽ വേണ്ട ഞാൻ ഷിബിലി ഇക്ക നോട് പറയാം ഇവൻ്റെ ഉപ്പായോട് പറയാ ൻ ഇവന്നു ഒരു വിസ ശരിയാക്കാൻ.... എന്നും പറഞ്ഞോണ്ട് ഇത്ത ചെറിയ ചിരി ചിരിച്ചു.. എന്തോ എങ്ങിനെ ഇതിപ്പോ കല്യാണ ത്തിനെന്നും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് വന്നിട്ട് എ ന്നെ ഗൾഫിലോട്ട് പറഞ്ഞയകാനുള്ള പരിപാടിയാണോ അമ്മായിയും മകളും.. കുറച്ചു കാലം കൂടി ഞാനി ജീവിതം ഒന്നാസ്വദിക്കട്ടെ എൻ്റെ ഉമ്മച്ചി എന്നു പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാൻ ഉമ്മച്ചിയുടെ താടിയിൽ പിടിച്ചു കുടഞ്ഞു.. അത് കണ്ടിട്ടെന്നോണം ഉമ്മയെ നല്ലോണം സോപ്പിടുന്നുണ്ടല്ലോ മകൻ എന്നു പറഞ്ഞു ഇത്ത കളിയാക്കി.. അതുപിന്നെ എൻ്റെ ഉമ്മച്ചിയല്ലേ എന്നും പറഞ്ഞു ഞാൻ ഉമ്മച്ചിയെ ഒന്നുടെ കൊഞ്ചിച്ചു.. വേണ്ട വേണ്ട നിൻ്റെ കളി കൂടിയാൽ ഞങ്ങൾ ഇത് തന്നെ ചെയ്യും നോക്കി ക്കോ....എന്നു പറഞ്ഞു ഉമ്മച്ചിയും ഇത്തയും പരസ്‌പരം നോക്കി ചിരിച്ചു.. ആയിക്കോട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞു ഞാനും.. ആരോ വിളിച്ചത് കൊണ്ട് ഉമ്മ കുഞ്ഞിനേയും ഒക്കതിരുത്തി വിളിച്ചവരുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി. അമ്മായി അവളെ താഴെ ഇറക്കിയെര് എന്നു ഇത്ത ഉമ്മ കേള്‌കുമാറ് ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞു. അവളിവിടെ ഇരുന്നോട്ടെ അതുകൊണ്ട് ഒന്നും വരാനില്ല എന്നു പറഞ്ഞോണ്ട് ഉമ്മ അവളെയും എടുത്തു നടന്നു നീങ്ങി.. അത് ഞാനും സലീന ഇത്തയും കണ്ട് നിന്നു.. ഉമ്മ അകന്നു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വീണ്ടും ഞങ്ങളുടെ ഇടയിലേക്ക് ആ ഒരു മൗനം വന്നു ചേർന്നു... രണ്ടുപേർക്കും എന്ത് പറഞ്ഞു തുടങ്ങ ണം എന്നറിയിലായിരുന്നു.. ഉമ്മ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ ചലിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന സലീന ഇത്തയുടെ നാവല്ലാം ഉൾ വലിഞ്ഞു പോയോ എന്നെനിക്കു തോന്നാത്തിരുന്നില്ല.... കുറച്ചു നേരം ജനലരികെ പുറത്തു നിന്നു മുള്ള കാറ്റും കണ്ടുകൊണ്ടു കുറച്ചു നേരം കൊണ്ട് എന്റെ മനസ്സ് കീയടക്കിയ സൗന്ദ ര്യം നിറഞ്ഞ സലീന ഇത്തയും ഞാനും അങ്ങിനെ നിന്നു പോയി.. അല്ല ഇത്ത ഇക്ക വരാറായില്ലേ എന്ന എൻ്റെ പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിലുള്ള ചോദ്യം കേട്ട ഇത്ത ഇല്ലെടാ മൂന്നു മാസമല്ലേ ആ യുള്ളൂ പോയിട്ട് ഇനി രണ്ട് വരഷത്തിലൊ രിക്കലെ ലീവ് കിട്ടുകയുള്ളു എന്നു പോ കുമ്പോൾ പറഞ്ഞിട്ട പോയത്.. കൊറോണയെല്ലാം കഴിഞ്ഞു കമ്പനി അതിൽ നിന്നും മുക്തമായിട്ട് വരുന്നേ യുള്ളൂ എന്നു പറഞ്ഞു.... അല്ല നീ ഇപ്പൊ എന്താ ചെയ്യുന്നേ പഠിക്കുകയാണോ.. അതെ ഇത്ത ഞാൻ ഡിഗ്രി ലാസ്റ്റ് ഇയർ അതിന്നു ശേഷം എന്താണ് നിൻ്റെ പ്ലാൻ. ഇത് വരെ ഒന്നും ചിന്തിച്ചിട്ടില്ല എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ നല്ല ജോലി ലഭിക്കുന്നതിനുള്ള എന്തെങ്കിലും ഒരു സബ്‌ജെക്‌ട് പഠിക്കണം... എന്നുണ്ട്. ആ അത് നല്ല ഒരു തീരുമാനം ആണ്.. പിന്നെ നിനക്കിപ്പോ അതിൻ്റെ ആവിശ്യമൊന്നും ഇല്ലല്ലോ ഇപ്പത്തന്നെ ഒരുപാട് ഉണ്ടാക്കിയുട്ടുണ്ടല്ലോ ഉപ്പ..നീ ഒറ്റ മോൻ പിന്നെന്തിനാടാ... ഞങ്ങളെ പോലെ ഒന്നും അല്ലല്ലോ.. അത് ശരിയാ ഇത്ത എന്നാലും നമ്മുടെ സ്വന്തം കാലിൽ നിൽകുമ്പോൾ അതി നൊരു അന്തസ്സില്ലെ.. ഹോ അത് ശരിയാ സ്വന്തം കാലിൽ നിൽകുമ്പോൾ കൂടെ കാലുകൾ വേണമെന്ന തോന്നൽ ഉണ്ടാകാതിരുന്നാൽ മതി... എന്നു ഇത്ത സ്വയം പറഞ്ഞ പോലെ ഒരു തോന്നൽ എനിക്കാനുഭവപ്പെട്ടു... ഇത്ത എന്താ പറഞ്ഞെ. അല്ല സ്വന്തം കാലിൽ നില്‌കുന്നത് ഒരു അന്തസ്സ് തന്നെയാ എന്നും പറഞ്ഞോണ്ട് ഇത്ത എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി.... ഞാൻ തിരിച്ചും.. എനിക്കെന്തോ ഇത്തയുടെ മുഖഭാവമെല്ലാം മാറുന്നപോലെ തോന്നി. എന്താ ഇത്ത എന്ത് പറ്റി. ഒന്നുമില്ലെടാ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു പോയി. അതിനെന്താ ഇത്ത ഇത്രയ്ക്കു ആലോചിക്കാൻ.. കളിച്ചു നടക്കുന്ന നിനക്കതു പറഞ്ഞാൽ മനസിലാകില്ല സൈനു.. എന്നു പറ ഞ്ഞോണ്ട് സങ്കടമെല്ലാം ഉള്ളിലൊതുക്കി ചിരിക്കുന്ന പോലെ ഇത്ത ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.... ഞാൻ പിന്നീട് അതിനെ കുറിച്ച് ചോദിക്കാൻ നിന്നുമില്ല ... വീണ്ടും ഓരോരോ തമാശകൾ പറഞ്ഞു ഞാൻ ഇത്തയെ ചിരിപ്പിച്ചോണ്ടിരുന്നു. ഇത്തയും എല്ലാം മറന്നു എൻ്റെ തമാശകളിൽ മുഴുകി... ഇടയ്ക്കു ഞാൻ ഇത്തയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും മൊബൈൽ നമ്പരെല്ലാം വാങ്ങിവെച്ചു. തിരിച്ചു ഇത്തയും എൻ്റെ ഫോൺ നമ്പർ വാങ്ങി.. എനിക്കിത്തയോട് എന്തോ അകലാൻ പറ്റാത്ത അടുപ്പം വന്നു തുടങ്ങി അതെ ന്റെ മനസ്സിനെ വല്ലാണ്ട് ശല്യപെടുത്തുതി തുടങ്ങി.. ഇത്തയോടൊരുമിച്ചു നിൽക്കുന്ന ഓരോ നിമിഷവും ഞാൻ ആസ്വദിക്കാ ൻ തുടങ്ങി . സലീന ഇത്തയുടെ മുഖവും കണ്ണുകളും മാത്രമായി തുടങ്ങി എന്റെ മനസ്സിൽ.. ഇത്തയുടെ ആ ഷെയ്പ്‌പും സൗന്ദര്യവും എല്ലാം എൻ്റെ മനസ്സിലേക്ക് ആയത്തിൽ പതിഞ്ഞു പോയി.. രചന-സിന്ദാരോ

#📔 കഥ ഹൃദയത്തിന്റെ അവകാശി ഭാഗം-5 രുദ്രൻ ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിയപ്പോൾ അവനെ കാത്ത് വിവേക് നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു.. "ഇന്നെന്താ താമസിച്ചോ... രുദ്ര ". "ഇത്തിരി താമസിച്ചു.." "എന്ത് പറ്റി വിവേക് എന്നെ കാത്തു നിന്നത്. എന്തെങ്കിലും പറയാനുണ്ടോ.?" "ഞാൻ അമ്മയെയും കൂട്ടി ഈ സൺ‌ഡേ തന്റെ വീട്ടിലേക്കു വരട്ടെ." "അതിനെന്താ.. താൻ വാടോ.. പക്ഷെ പെണ്ണുകാണൽ ചടങ്ങ് ആണേൽ വേണ്ട കേട്ടോ.. ഞാൻ ഇന്ന് വീട്ടിൽ തന്റെ കാര്യം അവതരിപ്പിച്ചു. ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ എന്റെ അമ്മാവനെ പറ്റി അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകൻ അഭിയുമായി ചെറുപ്പത്തിൽ പറഞ്ഞു വെച്ചതാണ് ഗൗരിയുടെ വിവാഹം. എന്നാൽ രണ്ടും മിണ്ടുന്നതു ഞാൻ ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ല.അതാണ്‌ തന്റെ കാര്യത്തിൽ ഞാൻ താല്പര്യം കാണിച്ചത്. പക്ഷെ അവർ തമ്മിൽ ഇഷ്ടത്തിലാണെന്ന് ഞാൻ ഇന്നാണ് അറിയുന്നത്. എൻഗേജ്മെന്റ് ഉടനെ കാണും. തനിക്കു വിഷമമൊന്നും തോന്നരുത്." "ഏയ്‌.. ഫോട്ടോ കണ്ടപ്പോൾ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു അതാണ് ഞാൻ തന്നോട് ചോദിച്ചത്. അവരുടെ സന്തോഷമല്ലേ നമ്മുക്ക് വലുത്. എന്തായാലും ഈ സൺ‌ഡേ ഞങ്ങൾ വരുന്നുണ്ട് കല്യാണപെണ്ണിനെ കാണാൻ. " രുദ്രന് കൈ കൊടുത്തു കൊണ്ടു വിവേക് അവന്റെ കേബിനിലേക്ക് പോയി. 🌺🌺 സുഭദ്ര മുരളിയുടെ അടുത്ത് വന്നു നിശ്ചയത്തിന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞു. എന്നാൽ പിന്നെ ഡേറ്റ് എടുത്തിട്ട് വരാമെന്നു പറഞ്ഞു കൊണ്ടു കൃഷ്ണനും മുരളിയും പോയി. "ഗൗരിയുടെ കഴിഞ്ഞിട്ട് വേണം ഇനി രുദ്രന്റെ കാര്യം നോക്കാൻ." "ഇപ്പഴേ നോക്കിതുടങ്ങണം നാത്തൂനെ.. അവന്റെ ജാതകം കൂടി കൊടുത്തു വിട്ടെങ്കിൽ സമയം നോക്കാമായിരുന്നു. കഷ്ടമായല്ലോ ". "ഞാനും പിന്നെയാണ് ഓർത്തത്‌. ആദ്യം ഇത് കഴിയട്ടെ.. എന്നിട്ട് നമുക്ക് നോക്കാം. ഇനി അവൻ വല്ലതിനെയും കണ്ടു വച്ചിട്ടുണ്ടോ എന്നുപോലും അറിയില്ല." "നിന്റെ മോന്റെ സ്വഭാവത്തിന് ആര് പ്രേമിക്കും അവനെ." മാധവിയമ്മ അങ്ങോട്ട്‌ വന്നു ചോദിച്ചു. അത് കേട്ടപ്പോൾ സുഭദ്രയും യാശോധയും ചിരിച്ചു പോയി.. "എനിക്ക് ഇഷ്ടമായിരുന്നു ശ്രീകുട്ട്യേ രുദ്രന് കൊടുക്കാൻ. പക്ഷെ അവരുടെ ഇരിപ്പ് വശം കണ്ടപ്പോൾ ആ ആഗ്രഹം ഞാൻ മുളയിലേ നുള്ളി കളഞ്ഞു." "അമ്മേ എല്ലാർക്കും ഉണ്ട് അങ്ങനെയൊരു ആഗ്രഹം. പക്ഷെ എന്ത് ചെയ്യാൻ ". സുഭദ്ര പറഞ്ഞു "അയ്യോ നാത്തൂനെ അങ്ങനെ ആഗ്രഹിക്കല്ലേ... എനിക്ക് ചിന്തിക്കാൻ കൂടി പറ്റില്ല. അങ്ങനെയൊന്നു ആലോചിക്കുമ്പോൾ തന്നെ തലകറങ്ങുവാ.." "ഈ ഏട്ടത്തി..." രുദ്രനെ വിളിച്ചു വൈകിട്ട് വീട്ടിലോട്ടു വരാൻ പറഞ്ഞു മുരളി. അഭിയോടും അല്പം നേരത്തെ വരാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. 🌺🌺 അഭി ഗൗരിയെ വിളിച്ചു.. "ഗൗരികുട്ട്യേ... ഇന്ന് വീട്ടിൽ സഭ ഉണ്ടല്ലോ. എന്താ വിശേഷം." ഗൗരി രാവിലെ രുദ്രൻ പറഞ്ഞതും സുഭദ്രയുടെ തീരുമാനവും അവളുടെ അഭിപ്രായവും എല്ലം വള്ളിപുള്ളി തെറ്റാതെ അഭിയോട് പറഞ്ഞു. "അത് ശരി.. ഡോക്ടർ നിന്നെ വേറെ കെട്ടിക്കാൻ നോക്കിയോ. കൊള്ളാലോ ഏമാൻ അവനു എങ്ങനെ ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചിന്തിക്കാൻ കഴിയുന്നു. എന്നാലും എന്റെ ഗൗരികുട്ടിക്ക് ധൈര്യമൊക്കെ ഉണ്ടല്ലേ.. ഈ ധൈര്യം ആദ്യമേ കാണിച്ചെങ്കിൽ ഒളിച്ചോടിപോയി നമുക്ക് കല്യാണം കഴിക്കാമായിരുന്നു." "അഭിയേട്ടൻ വിളിച്ചാൽ ഞാൻ വരാം. നമുക്ക് എങ്ങോട്ടെങ്കിലും പോകാം." "എന്റെ പെണ്ണെ.. നീ പേടിച്ചുപോയോ.. ഈ അഭിയെ മറികടന്നു ആരും വരില്ല നിന്റെയടുത്ത്. അങ്ങനെ നീ വിഷമിക്കണ്ട. ഞാൻ ഒന്ന് കാണുന്നുണ്ട് അവനെ. ശ്രീക്കുട്ടി വരുമ്പോൾ അവനുള്ള കൊട്ടേഷൻ ഞാൻ അവളെ ഏല്പിക്കും നോക്കിക്കോ." "അഭിയേട്ട... ഈ നിശ്ചയം ഒന്ന് കഴിഞ്ഞോട്ടെ.. എന്നിട്ട് പോരെ " "മ്മ്മ്മ്... നീ പറഞ്ഞത് കൊണ്ടു മാത്രം ". വൈകുന്നേരം എല്ലാവരും കൂടി അഭിയുടെ വീട്ടിൽ ഒത്തുകൂടി. "നിശ്ചയത്തിന്റെ കാര്യം ഞങ്ങൾ നോക്കി ഡേറ്റ് നിങ്ങളോട് കൂടി സംസാരിച്ചിട്ട് തീരുമാനിക്കാമെന്നു വിചാരിച്ചു." "അച്ഛാ മോളെയും കൂടെ വിളിക്കട്ടെ... അവളുടെ സൗകര്യം കൂടി നോക്കണ്ടേ." "എന്നാൽ നീ വിളിക്കുമോനെ കുഞ്ഞിനെ ". സുഭദ്ര പറഞ്ഞു. "ശ്രീക്കുട്ടി... പഠിക്കുവാണോ മോളെ..." "എങ്ങനെ പഠിക്കും ഞാൻ. ഇന്ന് ഒത്തിരി എഴുതാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്റെ കൈ വീണ്ടും നീരടിച്ചു. വ്യാജഡോക്ടർ എനിക്ക് കൊള്ളാത്ത മരുന്നാണ് തന്നത്. നാളെ കുറവില്ലെങ്കിൽ ഒന്നുടെ കാണിക്കണം. അവനെ എന്റെ കൈയിൽ ഇപ്പോൾ കിട്ടിയാൽ ഉണ്ടല്ലോ പപ്പടം പൊടിക്കുന്ന പോലെ ഞാൻ പൊടിച്ചേനെ.." ഫോൺ സ്പീക്കറിൽ കിടക്കുന്നതു കൊണ്ടു തന്നെ രുദ്രൻ ഉൾപ്പെടെ എല്ലാവരും കേട്ടു ശ്രീയുടെ സംഭാഷണം. "ഏട്ടൻ അച്ഛന്റെ കൈയിൽ കൊടുക്കാം." "മോളെ... അഭിയുടെ നിശ്ചയത്തിന്റെ കാര്യം പറയാൻ ആണ്." "അച്ഛാ ക്രിസ്തുമസിന്റെ അവധിക്കു ആക്കിക്കോ.. " "അപ്പോൾ ഡീസംബർ 30 ന് ഒരു നേരം ഉണ്ട് അതെടുക്കാം." "ആണോ അത് മതിയെന്ന.. ക്രിസ്തുമസിന് എന്നെ മറിയാമ്മ വിളിച്ചിട്ടുണ്ട്. അപ്പോൾ എനിക്ക് അവിടെയും പോകാലോ. എന്തൊക്കെ ജോലിയാണ് ഇനി എനിക്ക് നിന്നു തിരിയാൻ സമയം കിട്ടില്ല. ചെക്കന്റെ പെങ്ങൾക്കാണ് ഡിമാന്റ്. " അത് കേട്ടപ്പോൾ എല്ലാവരും ചിരിച്ചു. അന്ന് രാത്രി അവിടെ നിന്നും ആഹാരം കഴിച്ചിട്ടാണ് എല്ലാവരും പോയത്. "എന്തിനായിരുന്നു എല്ലാവരെയും വിളിച്ചത്. അവളുടെ തീരുമാനം അനുസരിച്ചു ഡേറ്റ് എടുത്തേക്കുന്നു. ഇതൊക്കെ തീരുമാനിക്കുന്നത് വീട്ടിലെ മുതിർന്ന ആളുകളാണ്. അല്ലാതെ... തെക്കുവടക്കു ബോധമില്ലാതെ നടക്കുന്ന സാധനമാണ് ഇവിടെ കാര്യങ്ങൾ തീരുമാനിക്കുന്നത്." സുഭദ്ര‌യും ഗൗരിയും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. "പിന്നെ അവളുടെ ഒപ്പത്തിന് നിന്നുകൊണ്ട് നിശ്ചയത്തിന് കോപ്രായം ഒന്നുംവേണ്ട കേട്ടല്ലോ. എന്റെ കൂട്ടുകാരൊക്കെ വരുന്നതാണ്." ഗൗരി രുദ്രനെയൊന്നു നോക്കി ത‌ലകുലുക്കി. 🌺🌺 "വേദനയുണ്ടോടി പെണ്ണെ..." "ഉണ്ടെന്റെ മറിയാമ്മേ.. " "ആശുപത്രിയിൽ പോകണോ.." "അവര് വിടുമോ ഇനി എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല. നാളെ പോകാം ഇപ്പോൾ ഈ മരുന്ന് കഴിച്ചു റസ്റ്റ്‌ എടുക്കാം." "ഞാൻ എന്തായാലും ചെന്നു ഒന്ന് പറയട്ടെ. രാത്രി എങ്ങാനും പെയിൻ കൂടിയാലോ.." "എന്നാ പോയി വയറു നിറച്ചിട്ടു വായോ ". "എന്താ ശ്രീക്കുട്ടി.. തനിക്കു ഇതൊക്കെ പകൽ വെട്ടത്തിൽ പറ്റില്ലേ.. ഈ രാത്രിയിൽ ഇപ്പോൾ ഒരുപാടു പെയിൻ ഉണ്ടോ." "ഉണ്ട് മാഡം.. നാളെ പോകാം ആശുപത്രിയിൽ.". "അതുവേണ്ട രാത്രിയിൽ കൂടിയാലോ. അതുകൊണ്ട് പോകാം. റെഡി ആകു ഞാനും വരാം." "എന്റെ മറിയാമ്മേ... എന്നോട് ഈ ചതി വേണ്ടായിരുന്നു." "ഇങ്ങോട്ട് വാടി പെണ്ണെ ... സമയം കളയാതെ." "ഇന്നാ മാസ്ക്. ഇത് വച്ചോളു രണ്ട് പേരും. " മേനക അവർക്കു നേരെ മാസ്ക് നീട്ടി. "കൈയ് കാണിക്കു..." അവർ സാനിറ്റൈസർ കൂടി കൊടുത്തു. ആശുപത്രിയിൽ നിന്നും തിരിച്ചു വരുന്ന വഴി സാനിറ്റൈസർ ഇട്ടു മടുത്തു രണ്ടു പേരും. "ഇവർക്ക് ആരാ മാറിയാമ്മോ മേനക എന്ന് പേരിട്ടത്. സ്വഭാവം അനുസരിച്ചു ശൂർപ്പണക എന്നപേരാണ് ചേരുക." മറിയാമ്മയ്ക്ക് അത് കേട്ടപ്പോൾ ചിരി വന്നു. 🌺🌺 "നിശ്ചയത്തിന് മുന്നേ എല്ലാവർക്കും കൂടി ഗുരുവായൂരിൽ പോകാം തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ മോളെയും കൂട്ടാം എന്താ " കൃഷ്ണൻ ചോദിച്ചു അത് ചെയ്യാം. ഈ ആഴ്ച നാട്ടിലോട്ട് ആരും പോയില്ല. പഠിക്കാനുണ്ടായിരുന്നു. "എന്റെ മറിയാമ്മേ.. എനിക്ക് മടുത്തെടി ഈ ജീവിതം. പഠിച്ചു പഠിച്ചു വയ്യ.. ഞാൻ റോഹുവിനെ ഒന്ന് വിളിക്കട്ടെ." "എന്റെ റോഹു..... എനിക്ക് മടുത്തെടാ ഈ ജീവിതം." അവളുടെ വർത്തമാനം കേട്ടതും രോഹിത് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു പോയി. "ഒരാൾ ഹൃദയവ്യഥ പറയാൻ വിളിക്കുമ്പോൾ ഹൃദമില്ലാത്തവനെ പോലെ ചിരിക്കുന്നോ. നീ എങ്ങനെയാട ഹൃദയം സംരക്ഷിക്കുന്ന ഒരു ഡോക്ടർ ആകുന്നത്. " "ഞാൻ ചിരിച്ചില്ല മാഡം... പറഞ്ഞോ എന്താണ് ഇപ്പോൾ ചെയ്യേണ്ടത്. സിനിമയ്ക്കു പോയാലോ. " "ഞാൻ മതില് ചാടാൻ റെഡി ആണ്. മറിയാമ്മയേയും ചാടിക്കും. നീ ബൈക്ക് കിട്ടുമോ എന്ന് നോക്കു. രാത്രി ഇങ്ങനെയൊരു റൈഡ് എനിക്ക് ഇഷ്ടമാണ്." "എന്നാൽ അരമണിക്കുറിനുള്ളിൽ ചാടാൻ റെഡി ആയിക്കോ." "മറിയാമ്മേ... നമ്മൾ ഇന്ന് പൊളിക്കുമെടി." "എനിക്ക് മതില് ചാടാൻ പേടിയാണ് ശ്രീ." "ഇതൊക്കെ ഇങ്ങനെയാണ് പഠിക്കുന്നത്. ആദ്യം ചാടുമ്പോൾ മാത്രമേ ഈ പേടി കാണുള്ളൂ. പിന്നെ അങ്ങ് ശീലമാകും." അരമണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ രോഹിത് വന്നു. ശ്രീ മറിയാമ്മയെയും കൊണ്ടു പതിയെ റൂമിനു വെളിയിൽ ഇറങ്ങി. ബാൽക്കണിയിൽ എത്തി. പാരപ്പെറ്റിൽ ഇറങ്ങണം ആദ്യം എന്നിട്ട് വേണം മരിച്ചില്ല വഴി മതിലിൽ ഇറങ്ങാൻ. മറിയാമ്മയുടെ പേടി കണ്ടപ്പോൾ പിന്നെ അവളെ പുറകു വശത്തെ ഡോർ തുറന്നു പുറത്തിറക്കി. ശ്രീ തിരിച്ചു വന്നു ബാൽക്കണി വഴി താഴെയിറങ്ങി. മറിയാമ്മയെയും കൊണ്ട് മതിൽ ചാടി. "ഇപ്പോൾ നിന്റെ പേടി മാറിയില്ലേ... ഇനി ബാൽക്കണി വഴി ഇറങ്ങാനും കൂടി പഠിക്കണം കേട്ടോ. കതക് തുറക്കുന്നത് റിസ്ക് ആണ്. "വേഗം വിട്ടോ എന്റെ റോഹു..." ശ്രീ റോഹുവിന്റെ പിറകിലും ശ്രീയുടെ പിറകിൽ മറിയാമ്മയും കയറി. മൂന്നും പേരും സന്തോഷത്തോടെ സിനിമക്ക് കയറി. സിനിമ തീർന്നപ്പോൾ തട്ട് കടയിൽ കയറി ഫുഡ്‌ അടിച്ചു. "ശ്രീ രണ്ടരയായി കേട്ടോ." മറിയാമ്മ ഓർമിപ്പിച്ചു. "എന്നാ പോകാം റോഹു...അല്ലെങ്കിൽ പെണ്ണിന് പേടിച്ചു പനി വരും." അവർ അവിടെ നിന്നും തിരിച്ചു. കുറച്ചു മുന്നോട്ടു പോയപ്പോൾ അവിടെ പോലീസ് ചെക്കിങ് നടക്കുന്നു. "പണിയാണല്ലോ ശ്രീക്കുട്ടി.... മിക്കവാറും ഇന്ന് ജയിലിൽ കിടക്കേണ്ടി വരും. ട്രിപ്പിൾസ് ഹെൽമെറ്റ്‌ ഇല്ല പിന്നെ രണ്ടു പെൺകുട്ടികളും.." "അപ്പോൾ നമ്മൾ നാളെ ഫേമസ് ആകുമോടാ.." "അയ്യോ എനിക്ക് പേടിയാകുന്നു.." മറിയാമ്മ ശ്രീയെ മുറുകെ പിടിച്ചു. പോലീസ് കൈ കാണിച്ചപ്പോൾ രോഹിത് വണ്ടി നിർത്തി. "എവിടെ പോയതാടാ മൂന്നും.." "സിനിമയ്ക്ക് പോയതാണ്. "അവൻ ടിക്കറ്റ് കാണിച്ചു കൊടുത്തു. "സാറെ മൂന്നു കോളേജ് പിള്ളേർ ആണന്നു തോന്നുന്നു സിനിമക്ക് പോയി വരുന്നു ഡിന്ന് പറയുന്നു." "ഈ രാത്രിയിൽ ആണോടാ നിനക്ക് സിനിമ കാണണം എന്ന് തോന്നിയത്." രോഹിതിനെ പിടിച്ചു മാറ്റി നിർത്തി കൊണ്ട് എസ്പി ചോദിച്ചു. "അയ്യോ സാറേ എനിക്ക് സിനിമ കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ കൊണ്ടുപോയത്. ഞാൻ റൂമിൽ ഇല്ലെങ്കിൽ ഇവൾ പേടിക്കും അതാ അവളെയും കൂട്ടിയത്. ഞങ്ങൾ മെഡിസിനു പഠിക്കുന്ന കുട്ടികൾ ആണ്." "ആരായാലും എനിക്കെന്താ.. ഈ രാത്രിയിൽ മൂന്നിനേയും പിടിച്ചു അകത്തിടണം." "സണ്ണിച്ചായ ... Plz ഞാൻ പറയുന്നത് ഒന്ന് കേൾക്കണം." അവൾ തന്റെ പേരുവിളിച്ചപ്പോൾ അയാൾക്കു ചിരി വന്നു പോയി. എന്നാൽ മുഖത്ത് ഗൗരവം മാറ്റാതെ അവൻ അവളെ നോക്കി. "പഠിച്ചു പഠിച്ചു ഞാൻ ഒരു ഡിപ്രെഷൻ സ്റ്റേജ് എത്തിയപ്പോൾ ആണ് ഇവനെ വിളിക്കുന്നത്‌. അപ്പോൾ പുറത്തു പോകാൻ തോന്നി. ഇപ്പോൾ ഒന്ന് മനസ്സ് റിലാക്സ് ആയി. അതിനു ഞങ്ങളെ ദ്രോഹിക്കരുത്." "എടൊ പിസി... പെറ്റി ബുക്ക്‌ ഇങ്ങു എടുത്തേ.." 2000 രൂപ പെറ്റി എഴുതി കൊടുത്തു. മൂന്നു പേരും മുഖത്തോടു മുഖം നോക്കി. "ഗൂഗിൾ pay സ്വീകരിക്കുമോ" ശ്രീ വിനയത്തോടെ ചോദിച്ചു. അവരുടെ കൈയിലുണ്ടായിരുന്ന ക്യാഷ് നുള്ളി പെറുക്കിയപ്പോൾ 1250 രൂപയുള്ളു.. "ഇതിന്റെ ബാക്കി സണ്ണിച്ചായൻ ഇടുമോ. ഞാൻ ഗൂഗിൾ pay ചെയ്യാം. "ശ്രീ പറഞ്ഞു. "നിങ്ങളുടെ ഹോസ്റ്റൽ എവിടെയാണ്.." "ശ്രീ അവരുടെ ഹോസ്റ്റലിന്റെ അഡ്രെസ്സ് പറഞ്ഞു കൊടുത്തു. രണ്ടും ജീപ്പിൽ കയറിക്കോ.. "സണ്ണി പറഞ്ഞു. "അയ്യോ സർ... "രോഹിതിനു പേടിയായി.. "താൻ പൊയ്ക്കോ.. ഞങ്ങൾ ഇവരെ ആക്കാം.." "ഞാൻ... ഞാനും വരാം സർ." "മ്മ്.. എന്നാൽ തന്റെ ബൈക്ക് എടുത്തു വന്നോളൂ... "സണ്ണിച്ചായ ഇവിടെ നിർത്തിക്കോ.. ഇതുവഴി മതില് ചാടാനാണ് എളുപ്പം." "മിണ്ടാതെയിരുന്നോ അവിടെ. " അവർ ഹോസ്റ്റൽ ഗേറ്റിൽ തട്ടി വിളിച്ചു. സെക്യൂരിറ്റി ചേട്ടൻ വന്നു നോക്കിയപ്പോൾ പോലീസ്. അയാൾ അപ്പോൾ തന്നെ മേനക മാഡത്തിനെ വിളിച്ചു. തുടരും....... രചന -സിന്ദാരോ

#📔 കഥ അനുരാധ ഭാഗം-7 ഒരു മഴക്കാറ്റ് വന്നു മെല്ലെ തലോടുന്നത് പോലെയാണ് സെലിന്റെ ശബ്ദം അനുരാധയ്ക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടത്. ദൂരത്തെവിടെയോ സോളമനെ കണ്ടതുപോലെ... സോളമന്റെ വൈഫാണെന്ന്തന്നെയല്ലേ നേരുത്തേ വിളിച്ചപ്പോ പറഞ്ഞത്.? അവർ ചോദിച്ചു. അതേ. എന്നിട്ട് അവനെവിടെ? അവനെന്താ... എന്നോട് സംസാരിയ്ക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടോ.? അനുരാധയ്ക്ക് നാവു വരണ്ട പോലെ തോന്നി. പ്രയാസത്തോടെ ഉമിനീരിറക്കി അവൾ പറഞ്ഞു. ഞങ്ങൾ പിരിഞ്ഞിട്ടിപ്പോ വർഷങ്ങളായി. എവിടെയാണന്നോ,. എന്തിനാണ് പോയതെന്നോ. എനിക്കറിയില്ല. അവളുടെ ശബ്ദം ഇടറുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ങേ..നീയെന്താ പറയുന്നത്. എനിയ്ക്ക് മനസ്സിലായില്ല. ഞാൻ പറഞ്ഞത് സത്യമാണ്. അവനെ അന്വേഷിച്ചുള്ള ഒരു യാത്രയിലാണ് ഞാനിപ്പോൾ ചേച്ചിയെ വിളിക്കുന്നത്. എന്നിട്ട് അവനെ കാണാതായപ്പോ ഇത്ര നാളും ആരെയും അറിയിച്ചില്ലേ.? എന്നെയെങ്കിലും കോൺടാക്ട് ചെയ്യാൻ ശ്രമിയ്ക്കാമായിരുന്നു. കുറേയേറെ അന്വേഷിച്ചു.ഞാനൊറ്റയ്ക്കല്ലേ... രണ്ടുപേർക്കുമിടയിൽ കുറച്ച് നേരം മൗനം കൂടു കൂട്ടി. അനുരാധാ... അവർ വിളിച്ചു. സെലിൻ ചേച്ചീ.... ചേച്ചിയിപ്പോ നാട്ടിലുണ്ടോ? ഉണ്ട്. വന്നിട്ട് ഒരുമാസമാകുന്നു. എന്റെ നമ്പർ എവിടെ നിന്നു കിട്ടി.? അനുരാധ ജെനിയെ കണ്ടതും പാലക്കാട് വന്നതും ശ്രീധറിന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും നമ്പർ വാങ്ങിയതുമെല്ലാം സെലിനോട് പറഞ്ഞു. അത് ശരി. നിങ്ങളിപ്പോ.. എന്റെ കുടുംബവീടിനടുത്തുണ്ട് അല്ലേ. ഉവ്വ് . പക്ഷേ ഇപ്പോ ഞങ്ങൾ റയിൽവേസ്റ്റേഷനിലേയ്ക്കുള്ള യാത്രയിലാണ് തിരിച്ചുപോകാൻ. പണ്ട് സോളമൻ നിന്നെപ്പറ്റി ഒരുപാടു എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അവന്റെ കെയർ ടേക്കർ ഞാനാണെന്നാണ് അവനെപ്പോഴും പറഞ്ഞിരുന്നത്. അനുരാധ മടിയോടെ ചോദിച്ചു. നിങ്ങൾ സഹോദരങ്ങൾക്കാർക്കുംതന്നെ സോളമൻ എവിടെയാണെന്നറിയില്ലേ..? നിങ്ങൾ ഒരിയ്ക്കൽ പോലും അവനെ തിരക്കിയിട്ടില്ലേ? അവർ അൽപനേരം മൗനം പൂണ്ടു. സഹോദരങ്ങളെന്നു പറഞ്ഞാ.. ഞാൻ മാത്രമേ അവന്റെ ഓർമ്മ പോലും സൂക്ഷിക്കുന്നുള്ളൂ.. അപ്പച്ചന്റെ വാക്ക് കേൾക്കാതെ അവൻ ഇറങ്ങിപ്പോയപ്പോൾ മുതൽ മറ്റു രണ്ടുപേരും അവനെ മറന്നു കഴിഞ്ഞു. അവരൊക്കെ കുടുംബമായി വിദേശങ്ങളിൽ തന്നെയാണ്. ഞാനാണ് വീട് വൃത്തിയാക്കാൻ വർക്കിച്ചേട്ടനെ ഏൽപ്പിച്ചത്. ഞാനിപ്പോ നാട്ടിലേയ്ക്ക് വന്നത് തന്നെ ഒരുദ്ദേശം വെച്ചാണ്. ആ വീട് വൃത്തിയാക്കി എടുക്കണം. എന്തെങ്കിലും ഒരു സ്ഥാപനം തുടങ്ങണം എന്റെ ഹസ്ബന്റ് മരിച്ചിട്ട് ഒരു വർഷമാകുന്നു. മകൻ ഇവിടെത്തന്നെ പഠിച്ചു ജോലി നേടി കുടുംബവുമായി. ഞാനും ജോലിയിൽ നിന്നു പിരിഞ്ഞു. ഇനി നാട്ടിൽ വരണമെന്ന് ഒരുതോന്നലുണ്ടായി. വന്നിട്ട് സോളമനെക്കൂടി എന്റൊപ്പം നിർത്തണമെന്ന ആഗ്രഹമായിരുന്നു. .പക്ഷേ ഇതിപ്പോ..? എനിയ്ക്ക് നിന്നെയൊന്നു കാണാണമെന്നുണ്ട്. നിങ്ങൾ ശ്രീധറിന്റെ വീട്ടിൽത്തന്നെ ഇന്ന് സ്റ്റേ ചെയ്യുകയാണെങ്കിൽ ഞാൻ നാളെ അങ്ങോട്ട് വരാം. നമുക്ക് നേരിൽ കണ്ട് സംസാരിയ്ക്കാം. അനുരാധയ്ക്ക് എന്ത് മറുപടിപറയണമെന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു. അവൾ ജെനിയെ നോക്കി. എന്ത് പറ്റി എന്ന് ജെനി ആംഗ്യത്തിലൂടെ ചോദിച്ചു. ചേച്ചി ഞാനിപ്പോൾത്തന്നെ തിരിച്ചു വിളിക്കാം. ജെനിയോടും കൂടി ഒന്ന് ചോദിക്കട്ടെ. Ok അവർ ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്തു. എന്താടീ എന്തുപറ്റി. സെലിൻ ചേച്ചി എന്താ പറഞ്ഞേ...? അനുരാധ അവർ സംസാരിച്ചതൊക്കെ ജെനിയോടും ശ്രീധറിനോടും പറഞ്ഞു. ജെനി ശ്രീധറിനെ നോക്കി. നമ്മളിവിടെ സ്റ്റേ ചെയ്യുകാന്നു വെച്ചാൽ... ഒരു പ്രശ്നവുമില്ല.നിങ്ങൾക്ക് വിശ്വാസത്തോടെയും സുരക്ഷിതത്വത്തോടെയും എന്റെ വീട്ടിൽ തങ്ങാം മുകളിലത്തെ നില പേയിങ് ഗസ്റ്റുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നതാണ്. മുറികളുണ്ട്. എന്തായാലും അവർ വരുമെന്നല്ലേ പറഞ്ഞെ. അന്വേഷണത്തിൽ തുമ്പുകൾ എന്തെങ്കിലും കിട്ടാതിരിക്കില്ല. എങ്കിൽപിന്നെ അങ്ങനെ ചെയ്യാം. ജെനി പറഞ്ഞു. അത് തള്ളിക്കളയണോ അതോ അനുസരിയ്ക്കാണോ എന്നുള്ള ആശങ്ക അനുരാധയിൽ പ്രകടമായിരുന്നു. അങ്ങനെമതിയെടീ... എന്തായാലും നമുക്ക് സെലിൻ ചേച്ചിയെ കണ്ടിട്ട്.. പോകാം ഉം. ഒടുവിൽ അനുരാധ സമ്മതിച്ചു. അപ്പോൾ തന്നെ അവൾ സെലിനെ വിളിച്ചു വിവരം പറയുകയും ചെയ്തു. തിരിച്ചുള്ള യാത്രയിൽ ജെനിയും ശ്രീധറും സുഹൃത്തുക്കളെപ്പോലെ സംസാരിക്കുന്നതു കണ്ടുകൊണ്ട് അനുരാധ പിൻസീറ്റിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഒരാളുമായി പെട്ടന്നടുക്കാനോ തുറന്നു സംസാരിയ്ക്കാനോ ജെനിയെപ്പോലെ തനിയ്ക്കാവില്ലെന്നു അവൾ ഓർത്തു. എല്ലാം അടക്കിപ്പിടിച്ചടക്കിപ്പിടിച്ച് തന്റെ ജീവിതം തന്നെ ആർക്കും മനസ്സിലാകാത്ത ഒരു പ്രബന്ധം പോലെയായി. അവൾ ശ്രീധറിന്റെ ഡ്രൈവിങ്ങ് സീറ്റിന് മുകളിലെ ഗ്ലാസ്സിലൂടെ നോക്കുമ്പോൾ ചന്ദനം തൊട്ട അയാളുടെ നെറ്റിത്തടം കാണാമായിരുന്നു. പതിയെപ്പതിയെ അയാളുടെ കണ്ണുകൾ അനുരാധയുടെ നോട്ടം തിരിച്ചറിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ ഒരു കുറ്റവാളിയെപ്പോലെ മുഖം താഴ്ത്തി. 🌹🌹🌹🌹🌹 അനുരാധ തിരിച്ചു വന്നതറിഞ്ഞപ്പൾ കല്യാണിയാണ് ഒരുപാട് സന്തോഷിച്ചത്. അവളെ കെട്ടിപ്പിടിക്കുകയും ഉമ്മവെയ്ക്കുകയും ചെയ്‌തുകൊണ്ട് കല്ല്യാണി പറഞ്ഞു. എനിയ്ക്ക് ചില ഇന്റ്യൂഷൻസ് ഉണ്ടാകുറുണ്ട്. അതൊക്കെ സത്യമാകുകയും ചെയ്യും. ആണോ? എങ്കിൽ,ഇപ്പോഅങ്ങനെ എന്താണ് സംഭവിച്ചത്. ആന്റി തിരിച്ചുവരുമെന്ന് എനിയ്ക്ക് തോന്നി. അത് നടന്നില്ലേ? ഈ പുറംകാഴ്ച്ചയില്ലാത്തവർക്ക് ചിലതു ഗ്രഹിയ്ക്കാനും മനസ്സിലാക്കാനും പെട്ടന്ന് കഴിയും. കൊച്ചു കുട്ടിയാണെങ്കിലും അവൾ പറയുന്നതൊക്കെ വല്ല്യ വല്ല്യ കാര്യങ്ങളാണെന്ന് അനുരാധയ്ക്ക് തോന്നി. മകളുടെ മുറിയിൽ നിന്നും ഇതുവരെ ഇല്ലാത്തപോലെ പൊട്ടിച്ചിരികളും സംസാരങ്ങളും കേട്ട് ശ്രീധർ അവിടെക്ക് വന്നു. പകുതി തുറന്ന വാതിലിലൂടെ നോക്കുമ്പോൾ അനുരാധ തന്റെ മകളെ വാത്സല്ല്യത്തോടെ ചേർത്തുപിടിയ്ക്കുന്നതും അവളോട്‌ തമാശകൾ പറയുന്നതും അവൾക്ക് ധൈര്യം പകരുന്നതുമൊക്കെ കണ്ടു. അവർ തമ്മിൽ പെട്ടന്നടുത്തു. എനിയ്ക്ക് എപ്പോഴും സംസാരിയ്ക്കാൻ ഒരാളെ വേണം പപ്പാ. ഒരു മാലാഖയെ. മധുരമായ ശബ്ദം കൊണ്ട് എന്നെ സന്തോഷിപ്പിക്കുന്ന ഒരു മാലാഖയെ. കല്യാണി പലപ്പോഴും പറയാറുള്ള വാക്കാണ്. അയാൾ മകളുടെ മുഖത്തെ സന്തോഷം കുറച്ച് നേരം നോക്കി നിന്നു.പിന്നെ തന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. എഴുതാൻ തുടങ്ങിയ കഥയ്ക്ക് ഒരു പേര് കണ്ടുപിടിച്ചതുപോലെ പെട്ടന്നയാൾ അത് കടലാസിലേയ്ക്ക് പകർത്തി. "അനുരാധ അവളൊരു മാലാഖ " 🌹🌹🌹🌹 ജെനിയും നിർമ്മലടീച്ചറും ചേർന്നാണ് രാത്രിയിലേയ്ക്കുള്ള ഫുഡ്‌ ഉണ്ടാക്കിയത്. എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചിരുന്നു ഭക്ഷണം കഴിയ്ക്കുകയും സംസാരിക്കുകയും ചെയ്തപ്പോൾ അവിടെ തളംകെട്ടി നിന്ന നൊമ്പരങ്ങൾ എങ്ങോ പൊയ്മറഞ്ഞതു പോലെ തോന്നി. സ്നേഹം കൂടുകൂട്ടുന്നിടത്തുനിന്നും നൊമ്പരങ്ങൾ ഒഴിഞ്ഞുപോകുമെന്ന് ശ്രീധറിന് തോന്നി. മുകളിലത്തെ നിലയിലെ അത്യാവശ്യം വല്ല്യ ഒരു റൂമിലാണ് ജെനിയും അനുരാധയും കിടന്നത്. അവിടെ ബാൽക്കണിയിൽ നിന്ന് നോക്കിയാൽ സോളമന്റെ വീടിനെ ഇരുട്ട് വിഴുങ്ങിയത് പോലെ തോന്നുമായിരുന്നു. ജെനി ഉറങ്ങിയപ്പോൾ അനുരാധ ഉറക്കം വരാതെ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു. ബെഡ്ലാമ്പിന്റെ മങ്ങിയ വെട്ടത്തിൽ അവൾ ശ്രീധറിന്റെ ബുക്ക് വായിക്കാനായി എടുത്തു. (തുടരും ) രചന -സിന്ദാരോ

#📔 കഥ ഹൃദയത്തിന്റെ അവകാശി ഭാഗം-4 യശോധ രാവിലെ ശ്രീയുടെ മുറിയിലേക്ക് വന്നപ്പോഴാണ് അഭിയും അവിടെ കിടക്കുന്നതു കണ്ടത്. അത് കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അവർക്കു മനസ്സിലായി. ഇന്നലെ രണ്ടും ഉറങ്ങാതെ വർത്തമാനം പറഞ്ഞിരുന്നിട്ടുണ്ടാവുമെന്ന് . ഇനി രണ്ടിനെയും വിളിച്ചുണർത്തുന്നത് തന്നെ ഒരു ജോലിയാണ്. "അഭി...ശ്രീ... എഴുന്നേൽക്ക് പിള്ളേരെ.." "കുറച്ചും കൂടി അമ്മേ... Plz.." അഭി വീണ്ടും തിരിഞ്ഞു കിടന്നു. യശോധ കുപ്പിയിൽ വച്ചിരുന്ന വെള്ളമെടുത്ത് രണ്ടിന്റെയും മുഖത്ത് കുടഞ്ഞു. രണ്ടും ഒരുപോലെ ചാടി എഴുന്നേറ്റു. "പോയി റെഡി ആകു... നിനക്ക് ഇന്നുപോകണ്ടേ..." ശ്രീ റെഡിയാനായി കേറിയപ്പോൾ അഭി അവന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. "ആഴ്ചതോറും ഇത്രയും സാധനങ്ങളൊക്കെയായിട്ടുള്ള ഈ പെണ്ണിന്റെ ഒരു യാത്ര.." അഭി അവളുടെ ബാഗ് എല്ലം കാറിന്റെ ഡിക്കിയിൽ എടുത്തു വച്ചു. "രുദ്ര... ഒന്ന് വേഗം വരുന്നുണ്ടോ.. എനിക്ക് എന്റെ കൊച്ചു പോകുന്നതിനു മുന്നേ അവിടെയെത്തണം. ഒന്ന് എഴുന്നേൽക്കു.. അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ വെള്ളം കോരിയൊഴിക്കും." "അമ്മയുടെ പറച്ചിൽ കേട്ടാൽ തോന്നുമല്ലോ അവൾ ഗൾഫിലോട്ട് പോകുവാണെന്നു. അഞ്ചു ദിവസം കഴിയുമ്പോൾ ഇങ്ങോട്ട് കുറ്റിയും പറിച്ചു തിരിച്ചു അവൾ വരും.. ഓരോരോ നാടകങ്ങൾ . മനുഷ്യന് സ്വസ്ഥമായിട്ട് ഒന്ന് ഉറങ്ങാനും പറ്റില്ല ആ മാരണത്തെ കാരണം." രുദ്രൻ കാറിന്റെ കീയുമെടുത്തു പുറത്തേക്കിറങ്ങി. സുഭദ്രയും ഗൗരിയും വീടും പൂട്ടി അവനൊപ്പം ഇറങ്ങി. "ഇപ്പോഴാണോ അമ്മായി വരുന്നേ.. ഞാൻ എത്ര നേരം കൊണ്ടു കാത്തിരിക്കുവാണ്.." "ഇവൻ എഴുന്നേൽക്കണ്ടേ മോളെ... അതാ വൈകിയേ.. അമ്മായിടെ കുട്ടി സന്തോഷത്തോടെ പോയിട്ടു വായോ.." "ഏടത്തി.... ഉമ്മ.." രുദ്രനൊഴികെ ബാക്കിയെല്ലാരോടും യാത്ര പറഞ്ഞു കൊണ്ടു ശ്രീ കാറിലേക്കു കയറി. അഭിയും മുരളിയും കൂടെ അവളെയും കൊണ്ട് ബസ്സ്റ്റാൻറ്റിലേക്ക് പോയി. "എന്റെ കുഞ്ഞേ.. ഈ ബാഗ് 5 എണ്ണം അവിടെ ചെല്ലുമ്പോൾ ആര് ചുമക്കും." "അതിനുള്ള സ്റ്റാമിനയൊക്കെ എനിക്കുണ്ട്. നിനക്ക് വേണേൽ ഞാൻ ഇതൊക്കെ ചുമക്കുന്ന വീഡിയോ ഇട്ടു തരാം." "വീഡിയോ എടുത്തു എവിടെയും ചെന്നു മറിഞ്ഞു വീഴല്ലേ..." "രാവിലെ നെഗറ്റീവ് പറയാതെ ... മിണ്ടാതെയിരുന്നോ ". "ഞാൻ മിണ്ടുന്നില്ല.ബസ് വന്നു കിടക്കുന്നു വേഗം വായോ.." "അപ്പോൾ ശരി.. ഇനി സന്ധിക്കും വരേയ്ക്കും വണക്കം." "അച്ഛാ... ഏട്ടാ... നോക്കി പോകണേ.. ഞാൻ ചെന്നിട്ടു വിളിക്കാം.." വോൾവോ ബസിന്റെ വിൻഡോ സീറ്റിലേക്ക് അവൾ ചാരിയിരുന്നു. ഹെഡ്സെറ്റ് എടുത്തു ചെവിയിൽ വച്ചു. അവളുടെ ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട ഗാനവും യാത്രയും മധുരമുള്ള ഒരുപിടി ഓർമ്മകളും ബസ് ലക്ഷ്യസ്ഥാനത്തു എത്തുന്നതുവരെയുള്ള സ്വപ്നലോകം. 🎶🎶എന്റെ മൺ‌വീണയിൽ കൂടണയാനൊരു മൗനം പറന്നു പറന്നു വന്നു പാടാൻ മറന്നൊരു പാട്ടിലെ തേൻ‌കണം പാറി പറന്നു വന്നു പൊൻ തൂവലെല്ലാം ഒതുക്കി ഒരു നൊമ്പരം നെഞ്ചിൽ പിടഞ്ഞു സ്നേഹം തഴുകി തഴുകി വിടർത്തിയ മോഹത്തിൻ പൂക്കളുലഞ്ഞു പൂവിൻ ചൊടിയിലും മൗനം ഭൂമി ദേവി തൻ ആത്മാവിൽ മൗനം വിണ്ണിന്റെ കണ്ണുനീർത്തുള്ളിയിലും കൊച്ചു മൺ‌തരി ചുണ്ടിലും മൗനം 🎶🎶 ഈയൊരു പാട്ട് അത് തന്നെ റിപീറ്റ് അടിച്ചു കേട്ടുകൊണ്ടൊരു യാത്ര.. 🌺🌺 അഭിയും മുരളിയും വീടെത്തിയപ്പോൾ എല്ലാവരും അവിടെത്തന്നേയുണ്ട്.. "ഇനി ഇവിടെ കിടന്നാൽ പോരെ.. " മുരളി ചോദിച്ചു. അത് കേട്ടതെ രുദ്രൻ അകത്തേക്ക് പോയി. "അവനു ഉറക്കം മുറിഞ്ഞാൽ ദേഷ്യമാണ്." സുഭദ്ര പറഞ്ഞു. "കൊച്ചുപോയപ്പോൾ വീട് ഉറങ്ങിയ പോലെയായി " മാധവിയമ്മ സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു. "ഇതിന്റെയെല്ലാം വാട്ടം തീർക്കാൻ അടുത്തയാഴ്ച അവൾ വരുമല്ലോ."അഭി മുത്തശ്ശിയുടെ തോളിൽ ചേർത്ത് പിടിച്ചു കൊണ്ടു അകത്തേക്ക് കയറി. 🌺🌺 തൃശൂർ എത്തിയതും അവൾ വേഗം തന്റെ ലഗേജ് എല്ലാം എടുത്തു വച്ചു. ഒരു ഓട്ടോ വിളിച്ചു നേരെ ഹോസ്റ്റലിലെക്കു വിട്ടു. അവിടെയെത്തിയതും ലഗേജ് എല്ലാം കഷ്ടപ്പെട്ട് എടുത്തു ഇറക്കി വച്ചു. "ഇത് ഞാൻ ഇനി എങ്ങനെ കൊണ്ടു പോകും ദൈവമേ...." "ഇന്ന് കാര്യമായിട്ട് കൊണ്ടു വന്നല്ലോ മോളെ..." "അതെ... ഉണ്ട് ചേട്ടാ... ഇതൊക്കെ ഒന്ന് എടുത്തു വച്ചിട്ട് ചേട്ടന്റെ പൊതിയും ആയിട്ട് ഞാൻ വരാം കേട്ടോ.." "പതിയെ മതി ഞാൻ സഹായിക്കണോ മോളെ ". "സഹായം ആവശ്യമാണ്. പക്ഷേ വേണ്ട.." "മക്കളെ.... ചേച്ചി എന്തൊക്കെയാണ് കൊണ്ട് വന്നതെന്ന് നോക്കിക്കേ..." ഹാളിൽ നിന്നുകൊണ്ട് ശ്രീ വിളിച്ചു കൂവി. എല്ലാരും കൂടെ ചേർന്ന് ലഗേജ് മുറിയിൽ എത്തിച്ചു. എല്ലാവർക്കുമുള്ള പങ്കു അവൾ അപ്പോൾ തന്നെ കൊടുത്തു വിട്ടു.. വേഗം ഫോൺ എടുത്തു അഭിയെ വിളിച്ചു. ഇവിടെ എത്തിയെന്നു വൈകിട്ട് വിളിക്കാമെന്നും പറഞ്ഞു വച്ചു. "എടി ശ്രീക്കുട്ടി ഞാൻ വരാതെ പെട്ടി പൊട്ടിച്ചോ ". "എന്റെ മറിയാമ്മേ നിനക്കുള്ളത് ഞാൻ മാറ്റി വച്ചിട്ടുണ്ട്. ഒറ്റയ്ക്ക് പെട്ടിച്ചുമക്കാനുള്ള ആരോഗ്യം ഇല്ല. അതുകൊണ്ട് ആളെ കൂട്ടി....." മറിയാമ്മ കൊണ്ടുവന്നതൊക്കെ ശ്രീയുടെ കൈയിൽ കൊടുത്തു. ശ്രീ അവളുടെ ബാഗിൽനിന്നും ഒരു പൊതിയെടുത്തു. "എടി ഇത് ബീഫ്‌വരട്ടിയതും പൊറോട്ടയും ആണോ.. ഞാൻ കഴിക്കുകയാണ്. മണം അടിച്ചപ്പോൾ വിശപ്പുതാങ്ങാൻ വയ്യന്റെ പൊന്നേ..." "നിനക്കാണ് കഴിച്ചോ... എനിക്കുള്ളത് കയ്യിലുണ്ട്.. അത് നമുക്ക് കോളേജിൽ ചെന്നിട്ടു അകത്താക്കാം." "അപ്പോൾ അത് സ്പെഷ്യലാണല്ലോ... എനിക്കിതൊന്നും കാണാൻ വയ്യേ.... 🤭🤭" "ഒന്ന് പോടീ.... കളിയാക്കാതെ..." "പെണ്ണിന്റെ മുഖമൊക്കെ ചുവന്നല്ലോ... നിനക്ക് നാണമൊക്കെ വരുമോ.." "മര്യാദക്ക് മിണ്ടാതിരുന്നു കഴിച്ചോ.. ഇല്ലെങ്കിൽ ഉണ്ടല്ലോ.." "ഞാൻ ഇനി കഴിക്കാൻ അല്ലാതെ വായ തുറക്കില്ല.. മതിയോ ". "മതി.. അത് മതി..." "അങ്ങനെ വീണ്ടും നമ്മുടെ തട്ടകത്തിലേക്കു കാൽ എടുത്തു വച്ചു..." "ഹലോ ശ്രീക്കുട്ടി.... നിന്റെ കെട്ട്യോനും മക്കൾക്കുമൊക്കെ സുഖമാണോ.." സിനിയർസിലെ പിള്ളേർ അവളെ കണ്ടത്തെ വിളിച്ചു ചോദിച്ചു. "അതെ ചേട്ടാ.... മോൻ നല്ല കരിച്ചിലായിരുന്നു.. ഞാനും കരഞ്ഞു പോയി. പിന്നെ കെട്ട്യോൻ നോക്കിക്കൊള്ളും അതുകൊണ്ട് ഒരു സമാധാനം." "ആ പോയ മുതൽ പറഞ്ഞതൊക്കെ ഉള്ളതാണോ.. അതോ നമ്മളെ ആക്കിയത് ആണോ.." "അത് എന്ത് പറഞ്ഞാലും സത്യം. അല്ലെങ്കിൽ എപ്പോഴേ എവിടെയെങ്കിലും ഒന്ന് കൊളുത്തിയേനെ... അത് കൊണ്ടു സത്യമാകും പറഞ്ഞത്." "എടാ രോഹിത്... നിന്റെ ഗാങ്ങിലെ പിള്ളേരല്ലേ അത്.. സത്യമാണോ ആ കുട്ടി പറഞ്ഞതൊക്കെ.." ശ്രീകുട്ടിയുടെ പേര് കേട്ടപ്പോൾ രോഹിത്തിന്റെ മുഖത്ത് ഭംഗിയുള്ള ഒരു ചിരി വിടർന്നു.. "ആൾ എത്തിയോ..." അവൻ ചോദിച്ചു. "എത്തി.. മൂത്ത കൊച്ചു ഭയങ്കര കരച്ചിലായിരുന്നു എന്ന്.. സത്യമാണെങ്കിൽ പാവം അല്ലേ..." രോഹിത് ഒരു ചിരിയോടെ തലകുലുക്കി. എന്നിട്ട് ശ്രീയുടെ ക്ലാസ്സ്‌ ലക്ഷ്യം വച്ചുപോയി.. "നിന്റെ കൊച്ചിന്റെ കരച്ചിൽ നിന്നോഡി...' "നിന്നു കാണും റോഹു..." "അതുകേട്ടപ്പോൾ മറിയാമ്മയും രോഹിത്തും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു പോയി." "കേട്ടോ ഇച്ചായ.. ഇവളുടെ പഠിത്തം കഴിയുമ്പോഴേക്കും കുറഞ്ഞത് ഒരു മൂന്ന് പിള്ളേരുടെ അമ്മയെങ്കിലുമാകും." "എന്റെ പോന്നേ നിന്നെ ഞാൻ സമ്മതിച്ചു..." "എവിടെ എന്റെ സ്പെഷ്യൽ.. "റോഹു അവൾക്കു നേരെ കൈ നീട്ടി. "ആദ്യം മറിയാമ്മയുടെ സ്പെഷ്യൽ കഴിക്കു അടിപൊളിയാണ്... ഞാൻ കൊണ്ട് വന്നത് നീ പോകുമ്പോൾ തരാം." അവർ മൂന്നും കൂടി നേരെ കാന്റീനിലേക്ക് വച്ചു പിടിച്ചു. "പറയു എന്തൊക്കെയുണ്ട് നാട്ടിൽ വിശേഷം." രോഹിത് കഴിക്കുന്നതിന്റെ ഇടയിൽ ചോദിച്ചു. "എനിക്കെന്തു വിശേഷം. ഒരു കാലമാടനെ കാരണം ജീവിക്കാൻ വയ്യാത്ത അവസ്ഥയായി.. എന്റെ കൈ ഒരു പരുവമാക്കി തന്നു.. പനി പിടിച്ചു. ഇതൊക്കെയാണ് എന്റെ വിശേഷം. ഇനി നിന്റെ വിശേഷം പറ. " "ഈ വർഷം കഴിഞ്ഞാൽ ഞാൻ uk പോകും.. ബാക്കി അവിടെ..." "ഞങ്ങളെക്കൂടി കൊണ്ടു പോകുമോ.." "ശ്രീക്കുട്ടി വരുന്നോ..." "ശ്രീക്കുട്ടി മാത്രമല്ല.. എന്റെ കൂടെ എന്റെ മറിയാമ്മയും ഉണ്ട് ' "ആഹാ.. എന്നാൽ രണ്ടും പോരെ നമുക്കു അവിടെ പൊളിച്ചടുക്കാം." "അപ്പോഴേക്കും ഏട്ടന്റെ കല്യാണം ഒക്കെ കഴിയും. പിന്നെ സമാധാനത്തോടെ uk എങ്കിൽ uk ..." "മറിയാമ്മയ്ക്കോ...." "എന്നെ വിടുമോ എന്ന് അറിയില്ല.. നോക്കട്ടെ... ഇല്ലെങ്കിൽ നിങ്ങൾ പൊയ്ക്കോ..." "മാറിയാമ്മയില്ലേ ഞാനും ഇല്ല.. നീ പോയി പഠിച്ചിട്ടു വായോ.. നമുക്ക് പ്രകൃതിരമണീയമായ സ്ഥലത്തു പോയി ഒരുമിച്ചു ജോലി ചെയ്യാം." "അങ്ങനെയെങ്കിൽ അങ്ങനെ... ഞാൻ പോയിക്കോട്ടെ ഉച്ചയ്ക്ക് കാണാം." "നിനക്കെന്താടി uk വന്നാൽ.." "എന്നെ വിടില്ല പെണ്ണെ.. ചോദിച്ചാൽ പിന്നെ അമ്മച്ചിക്ക് ടെൻഷൻ ആകും." "അമ്മച്ചിയെ ടെൻഷൻ അടുപ്പിക്കണ്ട . നമുക്കു പോകണ്ട.. ഇവിടേം കഴിഞ്ഞിട്ട് നമുക്ക് വയനാട് പിടിക്കാം. എന്താ നിന്റെ അഭിപ്രായം." "അവിടെ രമണിയുണ്ടല്ലേ... അപ്പോൾ വയനാട് ഫിക്സ് ". "അതാണ്‌ എന്റെ മറിയാമ്മ.." 🌺🌺 "രുദ്ര... ഗൗരിയുടെ വിവാഹനിശ്ചയം നമുക്ക് നടത്തി വച്ചാലോ.. ഇന്നലെയും ഏട്ടൻ ചോദിച്ചതേയുള്ളു.. വലിയ ആർഭാടമൊന്നും വേണ്ട.. ജാതകം കൈമാറലും. പിന്നെ ഒരു മോതിരം മാറൽ ചടങ്ങും അടുത്ത ബന്ധുക്കൾ മാത്രം മതി. എന്താ നിന്റെ അഭിപ്രായം." "ഗൗരിക്ക് എന്റെ കൂടെ വർക് ചെയ്യുന്ന ഒരു ഡോക്ടറുടെ വിവാഹലോചന വന്നിട്ടുണ്ട് . പയ്യനെ കുറിച്ച് ഞാൻ തിരക്കി.നല്ല കുടുംബം കാണാനും സുന്ദരൻ. അത് നോക്കിയാൽ പോരെ.. വെറുതെ ബന്ധുക്കളുമായുള്ള കല്യാണം വേണോ ". "അഭിക്കു എന്താ ഒരു കുറവ്.. അവരുടെ കുടുംബത്തിനും കുഴപ്പമില്ല. എന്റെ മോൾ അവിടെ സന്തോഷത്തോടെ കഴിയും. ഞാൻ എന്റെ ഏട്ടന് വാക്ക് കൊടുത്തതാണ് അത് മാറ്റില്ല.. നിങ്ങൾ രണ്ടിനെയും കൊണ്ടു ഞാൻ കഷ്ടപ്പെടാതെ ജീവിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അതെന്റെ ഏട്ടൻ കാരണമാണ്." "ഞാൻ പറഞ്ഞെന്നേയുള്ളൂ... അമ്മയ്ക്ക് ഇതാണ് താല്പര്യമെങ്കിൽ നോക്കിക്കോ.. അവൾക്കു ഇഷ്ടമുണ്ടോ എന്ന് കൂടി നോക്കണം.." "എനിക്ക് അഭിയേട്ടനുമായുള്ള വിവാഹത്തിന് ഇഷ്ടകേടില്ല..." ഗൗരി അല്പം ധൈര്യം സംഭരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. "നിങ്ങൾ തമ്മിൽ പ്രേമത്തിലാണോ ഗൗരി.." അവൾ ദേവനെ പേടിയോടെ നോക്കി.. അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. "അപ്പോൾ പ്രേമം ആണ്.. നിങ്ങളുടെ ഇഷ്ടം എന്താണെന്നു വച്ചാൽ നടക്കട്ടെ. അമ്മാവനെ പോയി കണ്ട് ഡേറ്റ് നോക്കിക്കോ നിശ്ചയത്തിന്റെ.. കല്യാണം എന്നത്തേക്ക് നടത്താമെന്നു കൂടി നോക്കിക്കോ." "പിന്നെ ഇവളെ അവിടെ കെട്ടിച്ചു വിട്ടു കഴിയുമ്പോൾ ആ പിശാശ് ഈ വീട്ടിൽ കയറി ഇറങ്ങരുത്." "ശ്രീമോളെയാണോ നീ പറയുന്നത് ". "ഏതു മോൾ ആണെങ്കിലും കൊള്ളാം ". "നിന്നെകാട്ടിയും എത്ര വയസ്സിനു ഇളയതാണതു. ഇത്തിരി മനുഷ്യത്വം കാണിക്കു..ഏറ്റവും ഇളയത് ആയതുകൊണ്ട് എല്ലാരും കൂടി ഇത്തിരി ലാളിച്ചു പോയി." "നിന്നെ അങ്ങോട്ട്‌ കെട്ടിച്ചു വിട്ടെന്ന് കരുതി അവളിടുന്ന പോലത്തെ വല്ല ഉടുപ്പും ഇട്ടോണ്ട് നി നടക്കുന്നത് കണ്ടാൽ അവിടെയിട്ടു ഞാൻ നിന്നെ തല്ലും." "അതിനു എന്റെ കൊച്ചിന്റെ ഉടുപ്പിന് എന്താ കുഴപ്പം. അവൾക്കു ഏതു വേഷവും ചേരും ". "ചേരും ചേരും...എത്താപറ്റ ഒരു ഷർട്ടും ഇട്ടു കൊണ്ടു ഒരു നടത്തം അടിക്കു വല്ലതും ഇട്ടിട്ടുണ്ടോന്നു ദൈവത്തിന് മാത്രം അറിയാം. എന്നിട്ട് നാണമില്ലാത വരാന്തയിൽ തന്നെ വന്നിരിക്കും. ജന്തു... നല്ല ചൂരലിനു തല്ല് കിട്ടാഞ്ഞിട്ടാണ് . അവൾ എന്ത് കാണിച്ചാലും ചിരിക്കാൻ കുറച്ചു ആളുകളും.." "അവൾ വീട്ടിലല്ലേ അങ്ങനെയൊക്കെ ഇരിക്കുന്നത് റോഡിൽ അല്ലല്ലോ.." "അതെ.... അതെ.... പഠിക്കുന്നിടത്തു തിരക്കുമ്പോൾ അറിയാം കൊച്ചുകുഞ്ഞു എങ്ങനെയാണെന്ന്.." "എന്റെ മോൾക്ക് നിന്റെ സ്വഭാവം അല്ല.." തുടരും... രചന -സിന്ദാരോ

#📔 കഥ അനുരാധ ഭാഗം-6 നിർമ്മല ടീച്ചർ അകത്തേക്ക് പോയപ്പോൾ ജെനി ടേബിളിലിരുന്ന ഡയറിയെടുത്തു മറിച്ചു നോക്കി. അതിൽ സെലിന്റെ അഡ്രസ്സിനൊപ്പം ഫോൺ നമ്പർ കൂടി കണ്ടതോടെ അവരെ ഒന്ന് വിളിച്ചു നോക്കിയാലോന്നവൾ ചിന്തിച്ചു. ഫോണെടുത്തു നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്തുകൊണ്ട് അവൾ മുറ്റത്തെ തണൽമരത്തിന്റെ ചോട്ടിലേയ്ക്ക് നടന്നു. ഹലോ.. മറുതലയ്ക്കൽ അല്പം ബോൾഡായ ഒരു സ്ത്രീ ശബ്ദം കേട്ടു. ഹലോ. ഇത് സെലിനല്ലേ.? ജെനി പരുങ്ങലോടെ ചോദിച്ചു. അതേ ചേച്ചിയിപ്പോ നാട്ടിലുണ്ടോ?. ആരാ സംസാരിയ്ക്കുന്നതെന്നു പറയൂ? ഞാൻ... ഞാൻ സോളമന്റെ വൈഫ്. അനുരാധ. അവരുടെ പ്രതികരണത്തിനായി കാത്ത് ജെനി ആശങ്കയോടെ നിന്നു. പെട്ടന്ന് നിശബ്ദത പരന്ന പോലെ തോന്നി. അവർ ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്തിരിക്കുന്നു. ജെനിയ്ക്ക് വല്ലാതെ വീർപ്പുമുട്ടലായി. അവരെന്തെങ്കിലും ഒന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ.. എന്തെങ്കിലും ഒരു സൂചന കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ .. നിരാശയോടെ തിരിയുമ്പോൾ പിന്നിൽ അനുരാധ നിൽക്കുന്ന കണ്ടു. അനൂ.... ഞാനിപ്പോ സെലിൻ ചേച്ചിയെ വിളിച്ചു. ആ ഡയറിയിലെ നമ്പർ കണ്ടപ്പോ വെറുതെയൊന്നു ട്രൈ ചെയ്തതാ.. പക്ഷേ അവർ ഫോണെടുത്തു. നിന്റെ പേരാണ് ഞാൻ പറഞ്ഞത്. സെലിൻ ചേച്ചി നിന്നോട് സംസാരിച്ചോ? സത്യാണോ..? അനുരാധ വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാത്ത പോലെ ചോദിച്ചു. സത്യം. വേണമെങ്കിൽ നമുക്ക് ഒന്ന് കൂടി വിളിയ്ക്കാം ജെനി വീണ്ടും ഫോണിൽ നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്തു. അനുരാധ അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും ഫോൺ വാങ്ങി കാതോടു ചേർത്തു. അവൾക്ക് തന്റെ ഹൃദയതാളം വല്ലാതെ ഉയരുന്നതുപോലെ തോന്നി. എന്താണ് അവരോടു പറയുക. എങ്ങനെയാണ് അന്വേഷിക്കുക. പക്ഷേ ബെല്ലടിച്ചു നിന്നതല്ലാതെ ആരും ഫോൺ എടുത്തില്ല. എന്താടി.. എന്ത് പറ്റി. ജെനി ചോദിച്ചു. അനുരാധ ഫോൺ തിരികെ കൊടുത്തു. കോൾ എടുത്തിട്ട് വേണ്ടേ അന്വേഷിക്കാൻ. ഇതിലെന്തോ ഡൌട്ട് ഉണ്ട്. തീർച്ചയായും സോളമനെപ്പറ്റി അവർക്കറിയാം. അവർ നാട്ടിൽ തന്നെയുണ്ട്. ഈ അഡ്രസ് കറക്റ്റാണെങ്കിൽ നമുക്ക് അവരുടെ അടുത്തു പോകണം അനുരാധ ഒന്നും മിണ്ടാതെ സിറ്റൗട്ടിന്റെ കൈവരിയിൽ പിടിച്ചു നിന്നു. നീ എന്ത് പറയുന്നു. നമുക്ക് സെലിൻ ചേച്ചീടെ അഡ്രസ്സിൽ ഒന്നന്വേഷിച്ചാലോ...? ജെനീ.... നീ.. നിന്റെ കാര്യം മറന്നു പോകുന്നു.ഞാനിപ്പോൾ ഒറ്റയ്ക്കാ.. എനിക്കതു ശീലമായിക്കഴിഞ്ഞു. പക്ഷേ നിനക്കങ്ങനെയല്ല. ഒരുപാടു ഉത്തരവാദിത്വങ്ങളുണ്ട്. ആ ഉത്തരവാദിത്വങ്ങളിൽ ഇത് കൂടി ഞാൻ ലിസ്റ്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. അനുരാധയുടെ കൈകളിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് ജെനി പറഞ്ഞു. ഒന്നും വേണ്ട നമുക്ക് തിരിച്ചു പോകാം. അനുരാധയുടെ ശബ്ദത്തിൽ വീണ്ടും നിരാശ പടർന്നു. അവളോട്‌ എന്ത് പറയണമെന്നറിയാതെ ജെനി അവിടെത്തന്നെ നിന്നു. 🌹🌹🌹 അനുരാധയും ജെനിയും ഒന്ന് ഫ്രഷായി ഡ്രസ്സ്‌ മാറി വരുമ്പോൾ ശ്രീധർ ഹാളിൽത്തന്നെയുണ്ടായിരുന്നു.. ജെനി ലോറയുടെ ഫോൺ വന്നപ്പോൾ പുറത്തേക്കു പോയി. അനുരാധ നേരുത്തേ ആവശ്യപ്പെട്ടത് കൊണ്ട് നന്നായി പായ്ക്ക് ചെയ്ത ഒരു കവർ ശ്രീധർ അവൾക്ക് നൽകി. ശ്രീധറിന്റെ പുസ്തകങ്ങളുടെ കോപ്പി അയാളിൽ നിന്നും വാങ്ങുമ്പോൾ അനുരാധ അതിന്റെ വില എത്രയാണെന്ന് ചോദിച്ചു. അതൊന്നും വേണ്ട. ഇത് നിങ്ങൾക്ക് ഞാൻ മനസ്സോടെ തരുന്നതാണെന്ന് അയാൾ പറഞ്ഞു. അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ നിഷ്കളങ്കത അയാളെ അറിയാതെ ഉലയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ അനുരാധയെ കുറിച്ച് ഒരു കഥ എഴുതട്ടെ. ഒരു നീണ്ട കഥ. ഇടയ്ക്കെപ്പോഴോ അവരുടെ നോട്ടങ്ങൾ ഒന്നിച്ചായപ്പോൾ അയാൾ ചോദിച്ചു. അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു. എന്റെ കഥ പാതിയിൽ നിന്നുപോയതാണ്. തുടർന്നുപോകാൻ ജീവിതത്തിലിനി വാക്കുകളും വരികളുമില്ലാത്ത പോലെ. അത് പൂർത്തിയാക്കാൻ നിങ്ങളെക്കൊണ്ട് പറ്റുമോ? പറ്റുമെങ്കിൽ നിങ്ങൾ ഒരു പോലീസുകാരനെപ്പോലെ അന്വേഷിച്ചിറങ്ങേണ്ടി വരും. ഒടുവിൽ എനിക്കിതുവരെ മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയാത്ത ആ സത്യം എന്റെ മുന്നിൽ ദൃശ്യമാക്കേണ്ടി വരും. അവൾ അലസമായി ജനാലയിലൂടെ പുറത്തേക്കു നോക്കി പറഞ്ഞു. അയാൾ നെറ്റിമേൽ ചാഞ്ഞുകിടന്ന മുടി ഒന്ന് ഒതുക്കി വെച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു എങ്കിലിത് ഞാൻ ഏറ്റെടുക്കുന്നു. ഒരു പക്ഷേ ഈ ഡയറി ഇത്ര നാളും ഞാൻ സൂക്ഷിച്ചതും എന്റെ കയ്യിൽ തന്നെ ഇത് വന്ന് പെട്ടതും ഒരു നിയോഗമാണെങ്കിലോ..? എന്ത്. എന്റെ കഥായെഴുതാനുള്ള നിയോഗമോ..? അവൾ ചിരിച്ചു. ആ ചിരിയ്ക്ക് ഒരു പ്രത്യേക ഭംഗിയുണ്ടെന്നു ശ്രീധറിന് തോന്നി. അനുരാധയുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് പുതിയ വാക്കുകളും വരികളും കൂട്ടിച്ചർക്കാൻ ഞാനൊരു നിമിത്തമാകുമെങ്കിൽ എനിക്കതു സന്തോഷമേയുള്ളൂ. അനുരാധയ്ക്ക് വേണ്ടി ഇതിന്റെ കഥാവഴികൾ തേടി ഒരു യാത്ര വേണമെന്ന് മനസ്സ് പറയുന്നു. അത്ര വല്ല്യ റിസ്ക്കൊന്നും എടുക്കണ്ട sir. ചിലപ്പോ...സാറിന്റെ വിലപ്പെട്ട സമയങ്ങൾ നഷ്ടമായേക്കും. അയാൾ ചിരിച്ചു. സമയം എങ്ങനെ കളയണമെന്ന് ആലോചിച്ചു നടക്കുന്നയാളാണ് ഞാൻ. ഈ എഴുത്തുകാരും ആത്മീയവാദികളും ഒക്കെത്തന്നെ പോലീസ്കാരെപ്പോലെയാണ്. അവരെപ്പോഴും തങ്ങൾക്കു ചുറ്റും അന്വേഷാത്മകമായ മനസ്സോടെയാണ് നടക്കുന്നത്. കവികൾ കവിത തേടുന്നു. പോലീസ് കുറ്റവാളിയെ തേടുന്നു. ആത്മീയവാദി എന്തിലും ഈശ്വരനെ തേടുന്നു. സത്യമല്ലേ...? അയാൾ ചോദിച്ചു. അവൾ അതെയെന്നു ശിരസ്സിളക്കി. മനസ്സിനെ പിടിച്ചിരുത്തുന്ന പോലെ സംസാരിയ്ക്കാനുള്ള കഴിവ് ശ്രീധറിനുണ്ടെന്നു അനുരാധയ്ക്ക് തോന്നി. മോളേ ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു. മിടുക്കി കുട്ടിയാണ്. വിഷയം മാറ്റാനായി അനുരാധ പറഞ്ഞു മോളുടെ കണ്ണുകൾക്ക്‌ ട്രീറ്റ്മെന്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ? അവൾ ചോദിച്ചു. ഉണ്ട്..? അത് കൊണ്ട് നേരിയ കാഴ്ചയുണ്ട്. പക്ഷേ പൂർണ്ണമായും ഉണ്ടാവില്ലെന്നു ഡോക്റ്റേഴ്‌സ് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അവളാണ് എന്റെ ലോകം. എന്റെ കുഞ്ഞിന് വേണ്ടതെല്ലാം നേടിക്കൊടുത്താലും ഈ ലോകത്തിന്റെ നിറങ്ങളെയും,വൈവിധ്യങ്ങളെയും വിസ്മയങ്ങളെയും കാണാൻ അവൾക്ക് കഴിയില്ലല്ലോ. അയാൾ വേദനയുടെ മുൾമുനയിൽ നിന്നു കൊണ്ടാണ് അത് പറയുന്നതെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി. പിന്നെ.. ജീവിതത്തിൽ വന്ന് ചേരുന്ന ചില ദുഃഖങ്ങളും നമ്മൾ സ്വീകരിച്ചേ.. മതിയാകൂ.. അയാൾ പറഞ്ഞു. ശീലമാക്കിയ ദുഃഖങ്ങൾ മാറിപ്പോകുമ്പോൾ പെട്ടന്ന് വന്ന് ചേരുന്ന സന്തോഷങ്ങൾ നമ്മൾക്ക് ഉൾക്കൊള്ളനായില്ലെന്നും വരാം. ഓരോന്നിലും നമ്മൾ അഡിക്ടഡാണ്. അയാൾ പറയുന്നത് ശരിയാണെന്ന് അനുരാധയ്ക്ക് തോന്നുകയായിരുന്നു. സമാനമായ ചിന്താഗതികളാണ് തനിക്കും ശ്രീധറിനും ഉള്ളതെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയെങ്കിലും അതയാളുടെ മുന്നിൽ വെളിപ്പെടുത്താതെ അവൾ അവിടെ നിന്നും മാറി.. അവൾ ഒന്നുകൂടി കല്യാണിയുടെ റൂമിലേക്ക്‌ ചെന്നു. മൂക്ക് വിടർത്തി അവളുടെ സുഗന്ധം ശ്വസിച്ചു കൊണ്ട് കല്യാണി പറഞ്ഞു. വീണ്ടും നീ.. പൂത്തുലഞ്ഞു അല്ലേ.. പൂവേ. അവളുടെ വാക്കുകൾ ഹൃദയത്തിൽ കൊണ്ടത് പോലെ ഒരു നിമിഷം അനുരാധ നിന്നു. എന്താണവൾ പറഞ്ഞത്. തന്റെ മനസ്സിൽ അറിയാതെ എന്തെങ്കിലും സന്തോഷം കയറിക്കൂടിയോ.. ഏയ് ഇല്ല. അങ്ങനെവന്നാൽ ഇത്ര നാളും താൻ കാത്തുവെച്ച മനസ്സിന്റെ അസ്തിത്വം തന്നെ ഇല്ലാതാകും. സ്വയം ആശ്വസിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ കല്ല്യാണിയോട് യാത്ര പറഞ്ഞു. ഇനി എന്നെങ്കിലും വരുമോ? എന്നെക്കാണാൻ. അവളുടെ നേർത്ത ശബ്ദത്തിൽ നൊമ്പരം കലർന്ന പോലെ തോന്നി. വരാം. ഉറപ്പായും. റൂമിൽ നിന്നിറങ്ങുമ്പോൾ അനുരാധയുടെ മിഴികളും നിറഞ്ഞിരുന്നു. കുറച്ച് മണിക്കൂറുകൾ കൊണ്ട് മാത്രമുള്ള പരിചയം. ഈ വീടും ഈ പ്രദേശവുമെല്ലാം തനിയ്ക്ക് പ്രീയപ്പെട്ടതായി മാറുകയാണെന്ന് അനുരാധയ്ക്കു തോന്നി. ഒരു പക്ഷേ ഇത് സോളമന്റെ നാടായതു കൊണ്ടാവാം. തൊട്ടടുത്ത കാണുന്ന വീട്ടിലാണ് സോളമൻ ജനിച്ചതും വളർന്നതുമെല്ലാം. അവൾ അവിടേക്കു നോക്കി നിന്നു. താനിവിടെ ഇവിടെയെത്തുമ്പോൾ ഒരുപക്ഷെ സോളമൻ അവിടെയുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ..? ഉപേക്ഷിച്ചു പോയതിനു അവനോടു ദേഷ്യപ്പെടമായിരുന്നു. അവന്റെ മറുപടികൾക്ക് കാതു കൊടുക്കാതെ പിണങ്ങി നിൽക്കാമായിരുന്നു. ഒടുവിൽ കാത്തു വെച്ച സ്നേഹം മുഴുവനും അവന്റെ നെഞ്ചിലേയ്ക്ക് ചേർത്തു വെയ്ക്കാമായിരുന്നു. അനൂ.... നമുക്കിറങ്ങാം. ജെനി വിളിക്കുന്നത്‌ കേട്ടപ്പോൾ അനുരാധ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു കൊണ്ട് ഇറങ്ങി വന്നു. അവൾ നിർമ്മല ടീച്ചറിന്റെ അടുത്തു വന്ന് അവരുടെ കൈ പിടിച്ചു. ഇറങ്ങട്ടെ. നന്ദിയുണ്ട് ടീച്ചർ. ഞങ്ങളെ വിശ്വസിച്ചതിന്. സഹായിച്ചതിന്. അവർ ചിരിക്കുക മാത്രം ചെയ്തു. അനുരാധ തന്റെ അഡ്രസ്സും ഫോൺ നമ്പറും എഴുതി അവർക്കു നൽകി. ഇടയ്ക്ക് വിളിക്കണം. മോളുടെ വിശേഷങ്ങൾ പറയണം. ജെനിയും അവരോടു യാത്ര പറഞ്ഞു. ശ്രീധറിന്റെ കാറിൽ കയറി അവർ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിലേയ്ക്ക് തിരിച്ചു. 🌹🌹🌹🌹 ഒരുപാടു നാളത്തെ പരിചയക്കാരെപോലെയാണ് ജെനിയോടും അനുവിനോടും ശ്രീധർ സംസാരിച്ചത്. സോളമന് ഇപ്പോളൊരു ഫാമിലി ലൈഫ് ഉണ്ടാകും. അല്ലെങ്കിൽ അയാളുടെ സിസ്റ്റർ നിങ്ങളോട് സംസാരിക്കാൻ മടിയ്ക്കില്ലായിരുന്നു. ശ്രീധർ പറഞ്ഞു. അത് കറക്റ്റാണ് sir. അല്ലെങ്കിൽപ്പിന്നെ അവരെന്തിനാ..കോൾ കട്ട്‌ ചെയ്തേ..? ഇപ്പോഴും അവനെ അന്വേഷിച്ചു ജീവിതം കളഞ്ഞ ഇവളാണ് മണ്ടി. ജെനി അനുരാധയെ കുറ്റപ്പെടുത്തി. അങ്ങനെയല്ല ജെനീ.. ചില മണ്ടത്തരങ്ങൾ ചിലർക്ക് വല്ല്യ ആശ്വാസം പകരുന്നവയാണ്. അതിൽ നിന്നും രക്ഷപ്പാടാൻ അവർ ആഗ്രഹിയ്കുക പോലുമില്ല. അങ്ങനെ പറയുമ്പോൾ അയാൾ ഗ്ലാസ്സിലൂടെ അനുരാധയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. അവൾ പുറത്തേക്കു നോക്കിയിരിക്കുന്നു. അപ്പോഴാണ് ജെനിയുടെ ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചത്. സെലിന്റെ നമ്പർ. ജെനി അതിശയത്തോടെ അനുരാധയെ നോക്കി അനൂ... നോക്ക് സെലിനാണ് വിളിക്കുന്നത്‌. വിളക്ക് തെളിഞ്ഞപോലെ അനുരാധയുടെ മുഖം പ്രകാശിച്ചു ഇതാ.. ജെനി അവൾക്ക് ഫോൺ നൽകി. അവൾ അത് വാങ്ങി. സംസാരിക്ക്. ജെനി ആംഗ്യം കാട്ടി. അനുരാധ തലയാട്ടിക്കൊണ്ട് മെല്ലെ പറഞ്ഞു. ഹലോ... (തുടരും ) രചന -സിന്ദാരോ

#📔 കഥ നിള Part-5 ശോഭ ദാസന്റെ കറ വീണ ആ തുണിയും മുഖത്തോട് ചേർത്ത് ആ നിൽപ് നിന്നു... അവളുടെ മനസ്സിൽ അല്പം മുൻപ് നടന്ന കാമ കേളികൾ ഓടിയെത്തി.... ഹോ തന്നിലെ തനി നാടൻ പെണ്ണിനെ ആദ്യമായി ആണൊരുത്തൻ യഥാർത്ഥമായി അറിഞ്ഞ ഈ രാത്രി തനിക്ക് മറക്കാൻ ആവുമോ?! ഇല്ല ഇല്ലേയില്ല... തന്റെ പുറത്തു കിടന്നു അയാൾ തന്റെ പഞ്ഞിക്കെട്ട് പോലത്തെ അരക്കെട്ട് ഭ്രാന്തമായി ഇഞ്ച ചതക്കുന്നത് പോലെയാണ് അടിച്ചമർത്തിയത്.... അന്യ പുരുഷൻ ആയിരുന്നിട്ടും കയറി പണി തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഒരണു പോലും എതിർക്കാതെ കാലുകൾ വായുവിൽ ഉയർത്തി അതേ കിടപ്പ് എത്ര നേരം താന്‍ കിടന്നു ഹോ ഏട്ടൻ ആണ് ചെയ്തതെങ്കിലും താൻ ഇങ്ങനെ ഒരിക്കലും കിടക്കില്ല കാരണം അല്പം കഴിയുമ്പോള്‍ മടുത്ത് താൻ തന്നെ കാലുകള്‍ വേദനിക്കുന്നെന്നു പറഞ്ഞ് മടക്കി താഴെ വയ്ക്കും പക്ഷേ ദാസേട്ടന്റെ കുത്തി തള്ളലിൽ താൻ കാലുകളെ പൊക്കി തന്നെ വച്ചിരുന്നു...ദാസൻ വലിച്ചു കീറിയ നൈറ്റി ഉപകാരമായിരുന്നു അല്ലെങ്കിൽ താൻ സഹകരിച്ചെന്നു ദിനേശേട്ടൻ കരുതിയേനെ ഹോ എന്തോ ഭാഗ്യം കീറിയ നൈറ്റി കണ്ട് ഏട്ടൻ നിന്ന നിൽപ്..... എന്തായാലും ദാസേട്ടൻ തന്റെ നൈറ്റി വലിച്ചു കീറിയത് ഒന്നുമല്ല കാരണം പിടി വലിക്കൾക്കിടയിൽ എങ്ങനെയോ.....!!! ദാസേട്ടൻ എത്ര വലിച്ചടിച്ചിട്ടും താൻ വിളിച്ചതല്ലാതെ കാലുകൾ താഴ്ത്തിയതേ ഇല്ലെന്ന് ഓർത്തപ്പോൾ ശോഭക്ക് അല്‍ഭുതം തോന്നി... ആ രംഗം അവള്‍ക്ക് മനസ്സിലേക്ക് ഓടിയെത്തി.... കൊലുസ്ട്ട തന്റെ കണം കാലുകൾ വായുവിൽ പൊങ്ങി ഉലയുമ്പോൾ ദാസേട്ടൻ തന്റെ മുലകള്‍ കൈ പണി കൊണ്ട്‌ മെതിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ആ സമയത്തൊക്കെ ദാസേട്ടന്റെ അരക്കെട്ട് തന്റെ അരക്കെട്ടിനെ തച്ചു തകർക്കുകയായിരുന്നു ബാന്‍ഡ് കൊട്ടുന്ന ഒച്ച പോലെ പുറത്തേക്ക്‌ ചെയ്യുമ്പോൾ ഒച്ച പൊന്തിയുയർന്നതും അതോടൊപ്പം തന്നെ തന്റെ കൊലുസ്സു കിലുങ്ങുന്നതും വിളിക്കുന്നതിനിടയിൽ കേട്ടത് ഓർമയുണ്ട് എന്നാലും ആ കരുത്തിൽ താൻ അലിഞ്ഞ് അലിഞ്ഞ് ഇല്ലാതായി.... ആദ്യമായാണ് ഇത്ര കനത്ത പ്രഹരം തനിക്ക് താഴെ ലഭിക്കുന്നത്... ഇപ്പൊൾ അത്‌ ഓർത്തപ്പോൾ വല്ലാത്ത സുഖം പോലെ....... ഹ്മ്മ് ഇങ്ങനെ വേണം കളി.... ശോഭയുടെ കണ്ണുകൾ കൂമ്പിയടഞ്ഞു പോയി... പെട്ടെന്നാണ് വാതിലിൽ മുട്ട് കേട്ടത്... ശോഭാ...ഡീ... അയ്യോ ദിനേശേട്ടൻ ... അവൾ വേഗം നെറ്റിയും ബെഡ്ഷീറ്റും വെള്ളത്തിൽ മുക്കി... അവൾ ഷവർ തുറന്നു...വേഗം കുളി പാസാക്കി... കുളി കഴിഞ്ഞിറങ്ങുമ്പോൾ ആധി കൊണ്ട പോലെ നില്‍ക്കുന്ന അയാളെ നോക്കി... ഏട്ടാ... ഊം അവള്‍ ലുങ്കി ചുറ്റി നിന്ന് അയാളെ നോക്കി... അയാള്‍ മിണ്ടാതെ നിന്ന് സിഗരറ്റ് വലിച്ചു... അവൾ ഒരു ചുരിദാർ എടുത്തു ധരിച്ച് കട്ടിലില്‍ ഇരുന്നു... അയാളുടെ മനസ്സ് പ്രക്ഷോബ്ദമാണെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി... ഏട്ടാ .... ഊം എന്നോട് ദേഷ്യം തോന്നുന്നു അല്ലേ കൊല്ല് എന്നെ ഇല്ലടി എനിക്ക് അവനെ കൊല്ലാൻ തോന്നുന്നു... ഹും പിന്നെപ്പോയി കൊല്ല് ഞാനും കൊച്ചും പിന്നെങ്ങനെ കഴിയും.... അത് കേട്ട് അയാളുടെ മുഖം അയയുന്നത് അവൾ ആശ്വാസത്തോടെ ശ്രെദ്ധിച്ചു ..... അല്പം കഴിഞ്ഞ് അയാള്‍ ലൈറ്റ്‌ കെടുത്തി ബെഡിൽ വന്നിരുന്ന് അവളെ ചേര്‍ത്തു പിടിച്ചു... ഒന്നും നടന്നില്ല ഏട്ടാ അതിനു മുമ്പ് ഏട്ടൻ എണീറ്റല്ലോ ഉം അവന്‍ ഉപദ്രവിച്ചോ നിന്നെ? പിടിച്ച് വലിച്ചു ഞാന്‍ വഴങ്ങിയില്ല.... എന്താ നടന്നത്? അറിയില്ല ഏട്ടാ ഞാൻ കൊച്ചിന് പാല് കൊടുത്ത് തൊട്ടിലില്‍ കിടത്തി വന്നു കിടന്നു.... അറിയാതെ ഉറങ്ങിപ്പോയി... കാലില്‍ ആരോ പിടിക്കും പോലെ തോന്നി ഞാന്‍ ഞെട്ടി എണീറ്റപ്പോൾ അയാള്‍... ഞാൻ ചവിട്ടി തെറിപ്പിച്ചു....അയാള്‍ പക്ഷെ എണീറ്റ് വന്ന് എന്റെ ഡ്രസ് ഒക്കെ വലിച്ചു കീറി... ഞാൻ ഏട്ടനെ അലറി വിളിച്ചപ്പോള്‍ അയാള്‍ എന്നെ ബെഡിൽ വലിച്ചിട്ട് പുറത്തേക്ക്‌ കയറി അപ്പോഴാ ഏട്ടൻ ചാടി എണീറ്റത് ... ആണോ ആണു ഏട്ടനും കണ്ടതല്ലേ .പക്ഷേ അവന്‍ ഒന്നും ചെയ്തില്ലേ... ചെയ്യാനോ എന്ത് ചെയ്യാന്‍... ഒന്നുമില്ല... എന്താന്ന് വച്ചാൽ ചോദിക്ക് ഏട്ടാ മനസില്‍ ഇട്ടേക്കല്ലേ ... അവന്‍ കേറ്റിയോ? ദേ ഏട്ടാ പൊ അവിടുന്ന് നല്ല നോക്കി ഞാന്‍ അനുവദിക്കുമോ ഇറുക്കി പിടിച്ചിരുന്നു... പക്ഷേ അവൻ പുറത്തുന്നു എണീറ്റപ്പോൾ ഞാൻ കരുതി... ഹും കൊള്ളാം അപ്പൊ ഞാൻ കിടന്നു പിടച്ചത് ഏട്ടൻ കണ്ടില്ല അല്ലേ .അതല്ല ഡി അവൻ എണീറ്റോ മാറാൻ മടിച്ചു കിടന്നു.. അതേ ഞാന്‍ പറയുന്നു കേറിയില്ല അങ്ങനെ ശോഭ വിചാരിക്കാതെ ആ ചെറ്റക്കു എന്റെ ഏട്ടന്റെ അസറ്റ് നശിപ്പിക്കാൻ ശോഭ നിന്നു കൊടുക്കുമോ കൊള്ളാം.... ഹാ ദൈവ ഭാഗ്യം... ശെരിയ അല്പം കൂടി വൈകിയിരുന്നെങ്കിൽ അയാളെന്നെ... ഭാഗ്യം ഏട്ടൻ അപ്പൊ എണീറ്റത് .. ഇനി കുടിക്കല്ലേ ഏട്ടാ ഇല്ല.... അയാള്‍ നെടു വീർപ്പോടെ കിടന്നു ..താന്‍ പറഞ്ഞത് വിശ്വസിച്ച ആശ്വാസത്തിൽ ശോഭയും ആശ്വാസത്തോടെ കിടന്നു.....അല്പം കഴിഞ്ഞതും അയാളുടെ കൂർക്കം വലി ഉയർന്നു.... ശോഭക്ക് കാലുകൾക്കിടയിൽ വല്ലാത്ത പോലെ തോന്നി.... അസ്വസ്ഥത തോന്നിയ അവൾ എണീറ്റ് ചുരിദാർ മാറ്റി ബ്ലൗസും കൈലിയും ചുറ്റി..... ദാസൻ അടിച്ചു കീറിയ പൂർ വല്ലാത്ത പുകച്ചിൽ തോന്നിയ അവൾ ഇളക്കി എന്നാലും ദാസേട്ടന്റെ ഒരു കരുത്തു... ഹോ വെപ്രാളം തോന്നി അവൾക്ക് ദാസന്റെ നെടു നീളൻ കുണ്ണയുടെ ചൂടും ചൂരും.....അവൾ കാലുകൾ ഇളക്കാൻ തുടങ്ങി പിറ്റേന്ന് പുറത്ത്‌ ബഹളം കേട്ടാണ് ശോഭ eneetath ...അവള്‍ പിടഞ്ഞെണീറ്റ് പുറത്തെത്തി... ദിനേശന്‍ ദാസന്റെ കഴുത്തില്‍ കുത്തിപ്പിടിച്ച് നിന്ന് ആക്രോഷിക്കുകയാണ് ... ദിനേശ് വിട് ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ ഇന്നലെ വെള്ളത്തിന്റെ പുറത്താ പ്ലീസ് കേൾക്കാൻ... എനിക്കൊന്നും കേൾക്കണ്ട പട്ടീ... ശോഭ വെപ്രാളത്തോടെ അവിടെ ഓടിയെത്തി... ദിനേശേട്ടാ വിട്... ഒടുവിൽ ദാസനെ വിട്ട് അയാൾ കിത്തപ്പോടെ പടിയിൽ ഇരുന്നു... ദിനേശേ ഡാ... ഇറങ്ങി പോടാ നായേ.... അയാൾ അലറി കൊണ്ട് ചുമച്ചു.... ഇറങ്ങി പോവുന്നുണ്ടോ നിങ്ങൾ ശോഭയും ചീറി....... പെങ്ങളെ ഇന്നലെ അറിഞ്ഞോണ്ടല്ല... ഛീ ഇറങ്ങി പോ... അവൾ അലറി... അയാൾ മിണ്ടാതെ തിരിഞ്ഞു നടന്നു... പിന്നെ അവർ തമ്മിൽ മിണ്ടിയില്ല... പക്ഷേ ദിനേശൻ പുറത്തു പോവുന്നതും നോക്കി ദാസൻ കാത്തിരുന്നു... വൈകിട്ട് അയാൾ പുറത്തു പോയതും ശോഭ മുറ്റമടിക്കാൻ പുറത്തിറങ്ങി... അത് കണ്ടതും എവിടുന്നോ പൊട്ടി മുളച്ചത് പോലെ ദാസൻ വേലിക്ക് അടുത്തെത്തി... ശ്.. അയാൾ ചൂളമിട്ടതും ശോഭ നിവർന്നു... അയ്യോ അവൾ ഭീതിയോടെ ചുറ്റും നോക്കി... വേറെ വീടുകൾ ആ ഭാഗത്ത്‌ ഇല്ല പക്ഷേ ചുറ്റും പറമ്പാണ് ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോന്നു ശോഭ നോക്കി... അവൾ അല്പം ആശ്വാസത്തോടെ ആരുമില്ലെന്നു കണ്ട് അയാളെ തുറിച്ചു നോക്കി... അയാൾ കൈ ആട്ടി അവളെ വിളിച്ചു... അവൾ ചുറ്റും നോക്കിക്കൊണ്ട് വേലി കെട്ടിനടുത്തേക്ക് നടന്നു... എന്നാലും ഒരു ധൈര്യത്തിന് അലക്കുന്നെന്ന പോലെ നിന്ന് അയാളെ നോക്കി എന്താ? അവൾ ചൂലും തട്ടിക്കൊണ്ടു ചോദ്യ ഭാവത്തിൽ അയാളെ നോക്കി അവിടെ കുഴപ്പം ഇല്ലല്ലോ അല്ലേ? അയാൾ ചോദിച്ചു... ഹും എന്ത് കുഴപ്പം... അല്ല ദിനേശൻ കലിപ്പാണോ.... ഓ ഇല്ല... ങേ.... അയാൾ മൂക്കത്തു വിരൽ വച്ചു... എന്താ ഇപ്പൊ? അല്ല അറിയാന... എന്തോ ഭാഗ്യത്തിന് നടന്നത് പുള്ളി വ്യക്തമായി കണ്ടില്ല നല്ല ഹാങ്ങ്‌ ഓവറിൽ അല്ലേ എണീറ്റത്!!! ഹ അതെയോ ഭാഗ്യം... ഓ ഞാൻ പറഞ്ഞു നിങ്ങളെന്നെ ബലാത്കരമായി കിടത്തിയതും ഉടൻ ഏട്ടൻ എണീറ്റെന്നു... ഹമ്പടി ഭയങ്കരീ... അല്ല പിന്നെ ഞാൻ പറയണോ നിങ്ങളെന്നെ കുത്തി പൊളിച്ചു കിടത്തിയിരുന്നത് ആണെന്ന്....... ഓ വേണ്ട... ദുഷ്ടത്തരം കാട്ടിയിട്ട് ഹും നിള ചേച്ചി എവിടെ പറയും ഞാൻ... അയ്യോ പൊന്നേ ചതിക്കല്ലേ... ഊം ചേച്ചി എവിടെ? അവൾ ഇവിടില്ല അവളുടെ അമ്മ സുഖമില്ലാതെ കിടപ്പാ അവിടെയാ... ഓഹോ ഒറ്റക്കാണോ... ആ എന്താ വരുന്നോ മണിയടിച്ചു തരാം... ദിനേശേട്ടൻ എപ്പോ വരുമെന്നറിയില്ല.... ഹ അതിവിടെ നിന്നാൽ കാണാമല്ലോ.... അങ്ങ് ദൂരെ എത്തുമ്പോ തന്നെ അറിയാം കേറി വാ... വെറുതെ ജോലി ആക്കണ്ട പിന്നെ ആവട്ടെ... ഹ വാടീ ഈ വാഴേടെ ഇടക്ക് നിന്നാൽ ആരു കാണാനാ? ആരേലും വന്നാൽ നമുക്ക് നന്നായി കാണാല്ലോ... ങേ വെളിയിലോ...? അകത്തു പോയാൽ ആരേലും വന്നാൽ അറിയില്ല... വേണ്ട ദാസേട്ടാ... ഹ വാടീ കണ്ടോ... അയാളുടെ ലുങ്കി വിടവിൽ തല പൊക്കി നിൽക്കുന്ന ആ കരിങ്കുണ്ണ അയാൾ കണ്ണ് കാട്ടി അവളുടെ ശ്രദ്ധ ആകർഷിച്ചു... ഓഹ് മെഷീൻ റെഡിയാണല്ലോ... വാടീ.... അവൾ ചുറ്റും നോക്കി... ആരുമില്ല ഇങ്ങോട്ട് കേറി വാ... അവൾ അര പൊക്കമുള്ള വേലി പത്തൽ ചവിട്ടി കയറി... അയാൾ അവളെയും കൂട്ടി ഒന്നിച്ചു കുറേ വാഴകൾ നിൽക്കുന്ന ഇടത്തു നിന്നു... അവൾ ചുറ്റും നോക്കുന്നത് കണ്ട് അയാൾ അവളെ സമദാനിപ്പിച്ചു.... ഡി ഇവിടെങ്ങും ആരുമില്ല പൊക്കങ്ങോട്ട്... അത് കേട്ടതും അവൾ ഉടുത്തിരുന്ന ലുങ്കിയും അടി പാവാടയും ചേർത്ത് പൊക്കി അരക്കെട്ടിൽ തെറുത്ത്‌ കയറ്റി.... അയാൾ അവളുടെ വെണ്ണക്കൽ സ്തൂഭം പോലത്തെ കാലുകൾ ആർത്തിയോടെ നോക്കിയപ്പോൾ അവൾ അല്പം കുനിഞ്ഞു... വേഗം... അവൾ തിടുക്കം കൂട്ടി.. . ഹ നിക്ക് കാണട്ടെ... അയാൾ അവളെ കുനിച്ചു കൊണ്ട് വാഴയിൽ പിടിപ്പിച്ചു നിർത്തി... അയാൾ പുറകിൽ കുത്തിയിരുന്നത് കണ്ടു അവൾ ആസ്വസ്ഥതയോടെ നിന്നതും അയാൾ മുഖം നിതംബം പൊളിച്ചു വച്ചമർത്തി... ശ്.... നക്കണ്ട... ചെയ്യാൻ നോക്ക് അയാൾ അത് കേൾക്കാത്ത മട്ടിൽ അവളുടെ രഹസ്യ ഭാഗങ്ങളിൽ ചുംബിച്ചു... അയാളുടെ കട്ടി മീശയും കുറ്റി താടിയും കൊണ്ട് ഇക്കിളി പൂണ്ടത് പോലെ നിന്നതും അയാളുടെ നീണ്ട നാവ് അവളുടെ വിടവ് തേടി ഇഴയാൻ തുടങ്ങി...... അവൾ അറിയാതെ പുളഞ്ഞു കുത്തിക്കൊണ്ട് ശബ്ദമടക്കി ശീൽകാരമുയർത്തി... ആഹ്ഹ്..... അയാൾ നിവർന്നു..... തട്ടി തഴുകി അയാൾ തന്റെ പെരും കുണ്ണ അവളുടെ കുറ്റി രോമങ്ങൾ കൊണ്ട് സമ്പുഷ്ടമായ തടിച്ച പൂർ വരമ്പിലൂടെ ഇട്ടുരസ്സിയതും അവൾ കാലുകൾ കവച്ചു നിന്നു കൊടുത്തു.... അയാൾ തടവിയുരസ്സിക്കൊണ്ട് അവളുടെ കൂടുതൽ നനവും മൃദുവുമായ മാംസ ചെപ്പിന്റെ വാതിൽ കണ്ടെത്തി അതിലേക്ക് തന്റെ ലിംഗാഗ്രം അമർത്തി തള്ളി...... അവൾ സഹിക്കാനാവാതെ വാഴയിൽ അള്ളി പിടിച്ചു കൊണ്ട് മുക്കി...... ആഹ്ഹ്ഹ് അമ്മേ......!!!!! അമർത്തിപ്പിടിച്ച വിളി അവളിൽ നിന്നുയർന്നതുംഅയാൾ അവളുടെ മർദ്ദവമേറിയ അരക്കെട്ടിൽ അമർത്തി പിടിച്ചു ലിംഗം ആഴത്തിൽ അടിച്ചു കയറ്റി..... ആഹ്ഹ്.... വാഴ നിന്നുലഞ്ഞു..... അടിയുടെ താളത്തിൽ വാഴ ആടിക്കൊണ്ടിരുന്നു അവളുടെ ഇറുകിയ പൂറിൽ പൂത്തിരി കത്തുകയായിരുന്നു..... ഏത് നിമിഷവും വെടി പൊട്ടാം..... അവളിലെ കാമാഗ്നി ആളി പടരുകയായിരുന്നു.... ദാസന്റെ നെടു നീളൻ കുണ്ണയുടെ ചീറിപ്പായൽ അവളെ സ്വർഗത്തിൽ എത്തിച്ചിരുന്നു.... ആഹ്ഹ് അമ്മേ.... ദാസേട്ടാ... അവൾ വിറയർന്ന ശബ്ദത്തോടെ വിളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു... പെണ്ണ് പൂത്തുലഞ്ഞു എന്നയാൾക്ക് മനസ്സിലായി....... അവരുടെ കണ്ണുകൾ പണിക്കിടയിലും വഴിയുടെ അറ്റത്തേക്ക് നീങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു...... ആരെങ്കിലും വരുന്നുണ്ടോന്നു നോക്കിക്കൊണ്ട്.... സമയം ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങി വാഴയുടെ ആടി ഉലയൽ കൂടുതൽ ശക്തി പ്രാപിക്കുകയായിരുന്നു...... മാംസവും മാംസവും തമ്മിലുരസ്സി ലാവ ഉള്ളറയിൽ ഉത്ഭവിക്കാൻ തുടങ്ങിയതും വഴിയുടെ അറ്റത്ത് ദിനേശൻ നടന്നു വരുന്നത് അവർ ദൂരെ നിന്നു കണ്ടു...... അയാളെ കണ്ടതും ശോഭ നിവരാൻ ശ്രെമിച്ചെങ്കിലും പാല് വരാറായി നിന്ന ദാസൻ സമ്മതിച്ചില്ല അയാൾ ആജ്ഞടിച്ചു കൂടുതൽ വേഗത്തിൽ....... (തുടരും രചന -സിന്ദാരോ

#📔 കഥ ഹൃദയത്തിന്റെ അവകാശി ഭാഗം-3 രാത്രിയിലും ശ്രീക്കു നല്ല പനിയുണ്ടായിരുന്നു.. യശോധ അവൾക്കൊപ്പം കിടക്കാൻ വന്നപ്പോൾ ശ്രീ സമ്മതിച്ചില്ല. മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ അവർ തിരിച്ചു പോയി. "ഗൗരികുട്ടി.... നിന്റെ പണിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞ.." "കഴിഞ്ഞു അഭിയേട്ട.. ശ്രീകുട്ടിക്ക് എങ്ങനെയുണ്ട്." "മോൾക്ക് നല്ല പനിയുണ്ട്. എന്നാലും നിന്റെ ആങ്ങള എന്റെ കൊച്ചിന്റെ കൈയിൽ എന്ത് പിടിത്തമാണ് പിടിച്ചത്. അവൻ കണ്ട ജിമ്മിലൊക്കെ പോയി മസ്സില് ഉരുട്ടികയറ്റി വച്ചിട്ട് , കണ്ടാൽ പത്തിൽ പഠിക്കുകയാണോ എന്ന് തോന്നുന്ന എന്റെ കൊച്ചിന്റെ ദേഹത്തു കൈ വച്ചേക്കുന്നു. അതിന്റെ കൈ ഒടിയാഞ്ഞത് ഭാഗ്യം. അങ്ങനെ വല്ലതും പറ്റിയാൽ അവൾ വെറുതെ ഇരിക്കുമോ. ഇന്ന് ടയറിന്റെ കാറ്റേ പോയുള്ളു. അല്ലെങ്കിൽ അവന്റെ കാറ്റ് പോയേനെ.." അത് കേട്ടപ്പോൾ ഗൗരി ചിരിച്ചു പോയി. "എടിയേ.. നമുക്ക് ഒളിച്ചോടിപോയി കല്യാണം കഴിക്കാം. അതാണ് സേഫ് ആരും വേണ്ട. വീട്ടിൽ വരുമ്പോൾ എല്ലാരും അറിഞ്ഞാൽ മതി. അല്ലെങ്കിൽ നിന്റെ ആങ്ങള എന്ന് പറയുന്ന തടിമാടനും എന്റെ പെങ്ങൾ എന്ന് പറയുന്ന നെത്തോലിയും കൂടി കൂട്ടിമുട്ടിയാൽ നമ്മുടെ കല്യാണം മുടങ്ങുമെടി സത്യം ". "ഈ അഭിയേട്ടൻ എന്താ പറയുന്നേ അവൾ കൊച്ചല്ലേ.. അതൊക്കെയങ്ങു കുറച്ചും കൂടി കഴിയുമ്പോൾ മാറും.." "അവള് കൊച്ചാണെന്നുള്ള ബോധം നിന്റെ ആങ്ങള പോത്തിനുണ്ടോ. അവനോടു ഞാൻ ഇന്ന് അതുപറഞ്ഞപ്പോൾ എന്നോട് ചോദിക്കുവാ നിന്റെ കുഞ്ഞിപ്പെങ്ങൾക്കു പ്രായം 5 ആണോന്നു.. എനിക്ക് വിറഞ്ഞു വന്നതാ. പിന്നെ നിന്നെയോർത്തിട്ട ഒന്നും മിണ്ടാഞ്ഞത്." "ഏട്ടന് മൂക്കത്താണ് ശുണ്ഠി... എന്ത് ചെയ്യാനാണ്. ഞാൻ ഉപദേശിക്കാൻ ചെല്ലാൻ പറ്റുമോ. എന്നെ ശരിയാക്കും. ഏട്ടൻ വൈകിട്ട് വന്നപ്പോൾ അമ്മ കണക്കിന് കൊടുത്തു. അതിന്റെ വീഡിയോ ഞാൻ ശ്രീകുട്ടിക്ക് ഇട്ടു കൊടുത്തു." "അതെന്തിനാ ആ വീഡിയോ അവൾക്കു ഇട്ടു കൊടുത്തത്." "അവൾ പറഞ്ഞിട്ടാണ്. അമ്മായി ഇന്ന് രുദ്രനെ തല്ലുന്ന വീഡിയോ അവൾക്കു വേണം എന്ന് വാശി പിടിച്ചു. കൊടുത്തില്ലെങ്കിൽ അറിയാലോ.." "അതാ പറഞ്ഞത് നമുക്ക് ഒളിച്ചോടാമെന്നു. നീ അതിനെ പറ്റിയൊന്നു ആലോചിക്കൂ കേട്ടോ. എന്നാ നീ ഉറങ്ങിക്കോ.. നാളെ ഞാൻ ഉച്ചയ്ക്ക് സ്കൂളിൽ വരാം. ഉച്ചയ്ക്ക് ശേഷം ലീവ് മറക്കണ്ട .. നമുക്കൊന്ന് സ്വസ്ഥമായിട്ട് പ്രണയിച്ചിട്ടു വരാടി." "ശരിയേട്ടാ... കിടന്നോ നാളെ കാണാം." ** "ശ്രീകുട്ടിക്ക് കുറവുണ്ടോ അമ്മേ.." "കുറവുണ്ട് മോനെ. കൈയ്ക്കു വേദനയുണ്ടെന്നു തോന്നുന്നു.. നാളെ പോകണം എന്ന് പറഞ്ഞു നിൽക്കുവാ." "എന്നാൽ ഒന്നുടെയൊന്നു ആശുപത്രിയിൽ കാണിക്കു ". "ഇന്നലെ ഞാൻ വിചാരിച്ചു ആശുപത്രിയാണെന്ന് നോക്കാതെ രണ്ടും തല്ലി ചാകുമെന്നു. അവൻ ഒരു ഡോക്ടറല്ലേ അത് മാത്രമോ അത് നമ്മുടെ കൊച്ചും. അവനെ കാണിക്കാതെ വേറെ ഡോക്ടറെ കാണിക്കാൻ പോയാൽ അവനല്ലേ അതിന്റെ മോശക്കേട്. അതുകൊണ്ട് ഒന്നും വയ്യാത്ത അവസ്ഥയാ എന്ത് ചെയ്യാൻ പറ്റും." "അവൾക്കു വല്ലതും വാങ്ങാൻ ഉണ്ടോ.. എന്തേലും ഉണ്ടേൽ എനിക്ക് ഒന്നു മെസ്സേജ് ഇട്ടാൽ മതി വരുമ്പോൾ ഞാൻ വാങ്ങി വരാം." "അവൾ എഴുന്നേൽക്കട്ടെ എന്നിട്ട് ചോദിക്കാം. നീ സമയം കളയാതെ ഇറങ്ങാൻ നോക്കു." "മുത്തശ്ശി.... എനിക്ക് വയ്യ മുത്തശ്ശി.." "സാരമില്ല കുട്ടി മാറിക്കൊള്ളും. വയ്യാച്ചാൽ നാളെ പോകാതെയിരുന്നൂടെ. അവിടെ ചെന്നാൽ ആര് നോക്കും." "സാരമില്ല മുത്തശ്ശി.. എന്റെ കൈ വേദനിക്കും പോലെ അവന്റെ കൈയും വേദനിക്കും. അവനെയൊന്നു ബൈക്കിൽ നിന്നും തള്ളി താഴെയിടണേ എന്റെ ഭഗവതി.. " "എന്റെ കുട്ട്യേ ഇങ്ങനെയൊന്നും പറയാതെ.. ഈശ്വര ആർക്കും ഒരു ദോഷവും വരുത്തല്ലേ.." "ഓഹോ.. കൊച്ചുമോനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ പിടിച്ചില്ല അല്ലേ. എനിക്കറിയാം മുത്തശ്ശിക്കു എന്നെക്കാളുമിഷ്ടം ആ കാട്ടുമാക്കാനെ ആണെന്ന്. അല്ലെങ്കിലും ഞാനാണല്ലോ അധികപറ്റ് . നാളെ ഞാൻ അങ്ങ് പോകും നിന്നെ കാണാതെ വയ്യകുട്ടി എന്ന് പറഞ്ഞു വിളിക്കുമല്ലോ അപ്പോൾ ഞാൻ കാണിച്ചു തരാം." "എനിക്ക് എന്റെ കൊച്ചുമക്കൾ എല്ലാം ഒരുപോലെയാണ്. എന്നാലും ഇത്തിരി കൂടുതൽ ഇഷ്ടം നിന്നോടല്ലേ. ഇങ്ങനെ കുശുമ്പ് കുത്തിയാൽ എങ്ങനാണ്." "അങ്ങനെയാണേൽ മുത്തശ്ശിക്കു കൊള്ളാം." "അമ്മ... വിശക്കുന്നു വല്ലതും വാരിതായോ .. എന്റെ കൈപോയെ ഞാൻ ഇനി എന്തുമാത്രം കഷ്ടപെടണം." "അമ്മായി.... അമ്മായി... "രുദ്രൻ അങ്ങോട്ട്‌ കയറി വന്നു. "നീ ഇരിക്ക് മോനെ.. യശോദേ രുദ്രൻ വന്നു.." മാധവിയമ്മ അടുക്കളയിലോട്ടു പോയി. രുദ്രനെ കണ്ടിട്ടും കാണാത്തപോലെ കാലിന്മേൽ കാലിട്ടു ഇരിക്കുകയാണ് ശ്രീ. രുദ്രൻ അവളെയൊന്നു നോക്കി. മുടിയെല്ലാം കൂടി ഉച്ചിയിൽ ചുറ്റിക്കെട്ടി വച്ചേക്കുയാണ്.ഇട്ടേക്കുന്ന ഷർട്ട്‌ മുട്ടുവരെയുണ്ട്. വേറെയൊന്നും അതിനു താഴോട്ടില്ല. "അശ്രീകരം..." രുദ്രൻ പിറുപിറുത്തു. "മോനെ.. ഒത്തിരിയായോ വന്നിട്ട്. ഞാൻ ഇത്തിരി ചീര പറിക്കാൻ പാടത്തേക്ക് പോയതാ." "ഇന്നാ അമ്മായി ഈ മരുന്നും കൂടി കൊടുത്തേക്കു. ഇത് തരാൻ വന്നതാ ഞാൻ ഇറങ്ങുന്നു.." "മക്കള് വല്ലതും കഴിച്ചോ.. ഇല്ലെങ്കിൽ വായോ കഴിക്കാം ". "വേണ്ടമ്മായി ഞാൻ കഴിച്ചതാ ഇപ്പോൾ തന്നെ നേരം വൈകി." "എന്തൊരു സ്നേഹം അമ്മായിക്ക് . കുറച്ചും കൂടി ഉരുട്ടി കൊടുക്ക്‌ അവനു. എന്റെ മറ്റേ കൈയും കൂടി അവൻ ഒടിക്കട്ടെ.." "എന്റെ കൊച്ചേ ഒന്ന് പതുക്കെ പറ.. ആ ചെക്കനെങ്ങാനും കേൾക്കും." "അവൻ കേട്ടാൽ എനിക്ക് പുല്ലാണ് പുല്ല്.. എനിക്ക് ഇത്തിരി ആഹാരം തരുമോ.. " യാശോധ വേഗം ഇത്തിരി കഞ്ഞി കൊണ്ടു വന്നു അവൾക്കു വാരികൊടുത്തു. "ഈ മരുന്നു കൂടി കഴിച്ചോ മോളെ..." "ഈ മരുന്നു അവൻ എന്താ ഇന്നലെ തരാഞ്ഞത്.. അറിയോ ? മനഃപൂർവ്വം എനിക്ക് അസുഖം കുറയാതിരിക്കാൻ . ഇന്നലെ എന്റെ കൈ എന്ത് വേദന ആയിരുന്നു. ഇന്ന് കൊണ്ട് വന്നേക്കുന്നു ഒരു ഗുളിക ഔദാര്യം പോലെ.. ഇതൊന്നും കഴിച്ചു കൂടാത്തതാണ്. പിന്നെ എനിക്ക് വേദന ഉള്ളത് കൊണ്ട് മാത്രം ഞാൻ ഈ ഗുളിക കഴിക്കുവാ.. ഇതിന്റെ ക്യാഷ് അവനു കൊടുക്കണം. എനിക്ക് അവന്റെ ഔദാര്യം വേണ്ട... " "കൊടുക്കാം ആദ്യം നീ മരുന്ന് കഴിച്ചേ.. " "ആദ്യം അവനു ക്യാഷ് കൊടുക്കട്ടെ ഒന്ന് സമാധാനപ്പെടു..." അവൾ അവനു ക്യാഷ് ഗൂഗിൾ പേ ചെയ്തു.. എന്നിട്ട് ഗുളിക കഴിച്ചു. "നിനക്ക് കൊണ്ടു പോകാൻ വല്ലതും വാങ്ങണോ.. അഭിയെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞോ വല്ലതും ഉണ്ടേൽ അവൻ വാങ്ങി വരും." "അതുകൊള്ളാം വേണോന്നോ... ആവശ്യങ്ങളേ ഉള്ളു... ഞാൻ അവനെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞോളാം.." "അവനെ വിളിക്കണ്ട മെസ്സേജ് അയച്ചാൽ മതിയെന്ന് പറഞ്ഞു." "അതെന്താ അവനെ വിളിച്ചാൽ കുഴപ്പം... എന്തോ ചുറ്റികളിയുണ്ടല്ലോ.." "ഗൗരിയേടത്തി.... ഫ്രീയാണോ..." ""ലഞ്ച് ബ്രേക്ക്‌ ആണ് മോളെ.."" "ആണോ ഏട്ടനെ വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടുന്നില്ല.. എനിക്ക് ഒരു ഗുളിക വേണം. ഏട്ടനോട് ഒന്ന് പറയുമോ.. " "അതിനെന്താ അഭിയേട്ടൻ ഇപ്പോൾ ഇങ്ങോട്ട് വരും. അപ്പോൾ തന്നെ ഞാൻ പറയാം. മോളെ വിളിക്കാം കേട്ടോ." "ശരിയേടത്തി... വച്ചോളു... ഉമ്മ..." "പാവം എന്റെ ഏട്ടത്തി... അതിനു മാത്രമേ നല്ല സ്വഭാവം കിട്ടിയുള്ളൂ." "നീയിതെന്താ റോഡിൽ ഇറങ്ങി നിൽക്കുന്നത്.. ഞാൻ വന്നിട്ട് വിളിക്കുമല്ലോ അപ്പോൾ ഇറങ്ങിയാൽ പോരായിരുന്നോ.." "അഭിയേട്ട മോളു വിളിച്ചു ഏതോ ഗുളിക വേണമെന്നു.. ഏട്ടനെ വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടിയില്ലയെന്നു പറഞ്ഞു. വേഗം അവളെ വിളിക്കു.." "നീ പറഞ്ഞു കാണും അല്ലേ അവളോട്‌ ഞാൻ ഇപ്പോൾ വരുമെന്ന്. അവൾക്കു എന്തേലും സംശയം തോന്നിയിട്ട് വിളിച്ചതാവും. നീ അതിൽ ചെന്നു കൊളുത്തിയല്ലോ പെണ്ണെ.." "അഭിയേട്ടന് എന്താ കുഴപ്പം.. അതിനു പനിയല്ലേ..." "നിന്റെ ആങ്ങള അവൾക്കു വേണ്ടി വീട്ടിൽ മരുന്ന് കൊണ്ടുകൊടുത്തു..ശത്രുവിന്റെ ഔദാര്യം സ്വീകരിക്കാൻ വയ്യാത്തത് കൊണ്ട് അവൾ അവനു 12 രൂപ അയച്ചു കൊടുത്തു.. അപ്പോൾ നിന്റെ ഡോക്ടർ ആങ്ങള ബാക്കി 1 രൂപ 880 പൈസ ശത്രുവിന്റെ ഫോൺ നമ്പർ ഉപയോഗിക്കാത്തത് കൊണ്ടു എന്റെ അക്കൗണ്ടിൽ അയച്ചു തന്നു. എന്നിട്ട് ഒരു മെസ്സേജും , ടിപ്പ് അവളുടെ............ന് കൊടുക്കാൻ പറയാൻ. ഞാൻ ആ ഡാഷിൽ ആരെ പൂരിപ്പിക്കണം എന്ന് ആലോചിക്കുകയാണ്. " "അയ്യോ ഇനി എന്ത് ചെയ്യും." "ഒന്നും ചെയ്യാനില്ല.. ഒരു നീണ്ട ലിസ്റ്റ് ഇപ്പോൾ വരും. ഒന്നുപോലും കുറയാതെ വാങ്ങി കൊടുക്കേണ്ടി വരും. ഇതൊക്കെ കൊണ്ടാണ് ഞാൻ നിന്നോട് പറയുന്നത് ആരും അറിയാതെ നമുക്കുപോയി കല്യാണം കഴിക്കാമെന്നു. ഇങ്ങനെ ടെൻഷൻ അടിക്കണ്ടല്ലോ." "എങ്ങോട്ടാ പോകുന്നെ..." "സിനിമ ആയിരുന്നു പ്ലാൻ. നിന്നെ സമയത്തു വീട്ടിൽ എത്തിക്കണ്ടേ.. നട്ടുച്ചക്കു ബീച്ചിൽ പോകാൻ വയ്യ. വാ നമുക്ക് വല്ല പാർക്കിലും പോയിരിക്കാം.. ഒന്ന് മനസ്സമാധാനത്തോടെ പ്രേമിക്കാനും ആരും സമ്മതിക്കില്ല." വൈകിട്ട് അഭി വന്നപ്പോൾ അവൾ പറഞ്ഞ എല്ലാ സാധനങ്ങളും ഉണ്ടായിരുന്നു.. അതൊക്കെ കണ്ടപ്പോൾ അവൾക്കു തൃപ്തിയായി.. സുഭദ്ര അവൾക്കു കൊണ്ടുപോകാൻ വേണ്ടി കുറെ പലഹാരങ്ങളൊക്കെ ഉണ്ടാക്കി കൊണ്ടു വന്നു.. യശോധയും ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ട് കുറെയൊക്കെ പലഹാരങ്ങൾ. 'എടി നിനക്കെന്തിനാ ഇത്രയും സാധനങ്ങൾ.. ഇതൊക്കെ നീ തിന്നു തീർക്കുമോ.." "ഇതിൽ നിന്നും എനിക്ക് എന്തെങ്കിലും കിട്ടിയാൽ ഭാഗ്യം." "അതുകൊണ്ടല്ലേ ഞാൻ ഇവിടെയിരുന്നു തിന്നുന്നത്.. പിന്നെ എനിക്കുള്ള സ്പെഷ്യൽ റോഹുവും മറിയാമ്മയും കൊണ്ടു വരും." "എണ്ണ രാത്രിയിൽ ഒരുപാടു കഴിക്കണ്ട മോളെ ഒന്നാമത് പനി മാറിയിട്ടില്ല. നാളെ അത്രെയും ദൂരം പോകാനുള്ളതല്ലേ." സുഭദ്ര അവളുടെ കൈയിലുള്ള പാത്രം മാറ്റി വെച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. "അങ്ങനെ ഞാൻ നാളെ പോകും. ഇനി തിരിച്ചു വരുന്നത് വരെ മനോഹരമായ ഈ ഓർമ്മകൾ മാത്രമാണ് എനിക്കുള്ളത്." " ആഴ്ചതോറും വരുന്ന നീയാണ്.. അവളുടെ പറച്ചിലും കെട്ടികൊണ്ട് പോകുന്ന സാധനങ്ങളും കണ്ടാൽ രണ്ടു കൊല്ലം കഴിഞ്ഞെ അവൾ തിരിച്ചു വരികയുള്ളു എന്ന് തോന്നും. എന്തോന്നാടി.... ഇത്തിരി തള്ള് കുറയ്ക്കാം.. " "ആണോ... അമ്മ ഇനി പുട്ട് വേണ്ട..." "അമ്മായി അവനെ ചീത്ത പറയുന്ന വീഡിയോ എനിക്ക് അയക്കണം ഏട്ടത്തി.. അവന്റെ ഇഞ്ചി കടിച്ച മുഖം കണ്ടു എനിക്ക് നിർവൃതി അടയണം.. അതുകൊണ്ട് വീഡിയോ മറക്കരുത്." "ഇല്ല മറക്കാതെ തന്നെ ഞാൻ അയച്ചു തരാം.. മോൾ വിഷമിക്കണ്ട.." "പറ്റിയ നാത്തൂൻ ... ഈശ്വര ഇത് രണ്ടും കൂടി ചേർന്ന് എന്താകുമോ എന്തോ.." അഭി നെടുവീർപ്പിട്ടു.. "മോളു കിടക്കു പോയി.. മരുന്നൊക്കെ എടുത്തു വച്ചിട്ടുണ്ടോ.. ഒന്നും മറക്കരുത് കേട്ടോ. രാവിലെ പോകണ്ടേ.. അമ്മായി രാവിലെ മോളു പോകുന്നതിനു മുന്നേ വരാം." "എന്റെ അമ്മായി സൂപ്പർ ആണ്..." "മതിയെടി കള്ളിപ്പെണ്ണേ സുഖിപ്പിച്ചത്.." അതിനു അവൾ ചിരിച്ചു കാണിച്ചു. അഭി അവരെ കൊണ്ടാക്കാനായിട്ട് കൂടെ പോയി. ശ്രീ തന്റെ മുറിയിൽ വന്നു. എല്ലാം ഒന്നും കൂടി നോക്കി എടുത്തു വച്ചു. എന്നിട്ട് കിടക്കയിലേക്ക് മറിഞ്ഞു.. "ഹെലോ മാഡം ATM CARD വേണ്ടേ... മറന്നുപോയോ..." "മറന്നതല്ല വേണ്ടടാ.. ഞാൻ പറയുമ്പോൾ നീ എനിക്ക് ട്രാൻസ്ഫർ ചെയ്തു തന്നാൽ മതി." "അതെന്താ പെട്ടന്ന് ഒരു മനം മാറ്റം." "ഞാൻ കുറെ ആലോചിച്ചെടുത്ത തീരുമാനമാണ്.. ഇപ്പോൾ നിന്റെ കാർഡ് ഞാൻ കൊണ്ടു പോകുന്നു. അതിൽ ലക്ഷകണക്കിന് കാശ് ഉണ്ട്.. എന്നെ ആരെങ്കിലും തട്ടിക്കൊണ്ടു പോകുന്നു എന്ന് വിചാരിച്ചു നോക്കെ.. അവർക്കു ഈ കാർഡും കിട്ടും. എന്നെ ഭീഷണി പെടുത്തി അവർ ഇതിന്റെ പിന്നെ നമ്പർ വേടിക്കും. അപ്പോൾ ക്യാഷ് അവർ കൊണ്ടു പോകും. അതിനെക്കാൾ നല്ലതല്ലേ എന്നെ ആരെങ്കിലും പിടിച്ചു കൊണ്ട് പോയാൽ മോചനദ്രവ്യം ആവശ്യപെടുമ്പോൾ ഇത് കൊടുക്കാം അപ്പോൾ നിങ്ങൾക്കു എന്നെ തിരിച്ചു കിട്ടുമല്ലോ.." "എന്റെ ശ്രീക്കുട്ടി..... നിന്നെയുണ്ടല്ലോ....." തുടരും....... രചന -സിന്ദാരോ