#📙ఆధ్యాత్మిక మాటలు #🎶భక్తి పాటలు🔱 #🇮🇳 మన దేశ సంస్కృతి #🕉️ గణపతి బప్పా మోరియా 30-11-2025 ప్రాత:మురళిఓంశాంతి‘‘అవ్యక్త బాప్ దాదా’’ రివైజ్ 18-01-08 మధువనం ‘‘సత్యమైన స్నేహీలుగా అయి, అన్ని భారాలను బాబాకు ఇచ్చి ఆనందాన్ని అనుభవము చేయండి, శ్రమ నుండి విముక్తులుగా కండి’’ ఈ రోజు బాప్ దాదా తమ నలువైపులా ఉన్న నిశ్చింత చక్రవర్తుల సంగఠనను చూస్తున్నారు. ఇంత పెద్ద చక్రవర్తుల సభ పూర్తి కల్పములో ఈ సంగమ సమయములోనే ఉంటుంది. స్వర్గములో కూడా ఇంత పెద్ద చక్రవర్తుల సభ ఉండదు. కానీ ఇప్పుడు బాప్ దాదా చక్రవర్తులందరి సభను చూసి హర్షిస్తున్నారు. దూరముగా ఉన్నవారు కూడా హృదయానికి సమీపముగా కనిపిస్తున్నారు. మీరందరూ నయనాలలో ఇమిడి ఉన్నారు, వారు హృదయములో ఇమిడి ఉన్నారు. ఇది ఎంతటి సుందరమైన సభ. నేటి ఈ విశేష దివసము నాడు అందరి ముఖాలపై అవ్యక్త స్థితి యొక్క స్మృతికి సంబంధించిన మెరుపు కనిపిస్తూ ఉంది. అందరి హృదయాలలో బ్రహ్మాబాబా యొక్క స్మృతి ఇమిడి ఉంది. ఆదిదేవుడైన బ్రహ్మాబాబా మరియు శివబాబా, ఇద్దరూ పిల్లలందరినీ చూసి హర్షిస్తున్నారు. ఈ రోజు అయితే ఉదయము రెండు గంటల నుండి మొదలుకుని బాప్ దాదా మెడలో భిన్న-భిన్న రకాల మాలలు కనిపిస్తున్నాయి. ఈ పుష్పల మాలలైతే సాధారణమైనవే. వజ్రాల మాలలు కూడా అంత పెద్ద విషయమేమీ కాదు. కానీ స్నేహము యొక్క అమూల్యమైన ముత్యాల మాల అతి శ్రేష్ఠమైనది. పిల్లలు ప్రతి ఒక్కరి హృదయములో ఈ రోజున స్నేహము విశేషముగా ఇమర్జ్ అయి ఉంది. బాప్ దాదా వద్ద నాలుగు రకాల భిన్న-భిన్న మాలలు ఇమర్జ్ అయి ఉన్నాయి. మొదటి నంబర్ మాల శ్రేష్ఠమైన పిల్లలది. బాబా సమానముగా అవ్వాలి అన్న శ్రేష్ఠ పురుషార్థీ పిల్లలెవరైతే ఉన్నారో, అటువంటి పిల్లలు మాల రూపములో బాబా మెడలో హారముగా ఉన్నారు. మొదటి మాల అన్నింటికంటే చిన్నదిగా ఉంది. రెండవ మాల - హృదయపూర్వకమైన స్నేహము కలిగి సమీపముగా మరియు సమానముగా అయ్యే పురుషార్థము చేసే పిల్లల మాల. మొదటివారు శ్రేష్ఠ పురుషార్థులు, రెండవవారు పురుషార్థులు. మూడవ మాల ఉంది - ఇది పెద్ద మాల, వీరు స్నేహీలు కూడా, బాబా సేవలో సహచరులు కూడా, కానీ వీరు ఒక్కోసారి తీవ్ర పురుషార్థులు మరియు ఒక్కోసారి తుఫానులను ఎక్కువగా ఎదుర్కునేవారు, కానీ వీరు కోరుకునేవారు అనగా వీరికి సంపన్నముగా అవ్వాలి అన్న కోరిక కూడా బాగా ఉంటుంది. నాలుగవ మాల ఫిర్యాదులు చేసేవారి మాల. భిన్న-భిన్న రకాల పిల్లల యొక్క అవ్యక్త ఫరిశ్తాల ముఖములతో మాలలు ఉన్నాయి. బాప్ దాదా కూడా భిన్న-భిన్న మాలలను చూసి సంతోషిస్తున్నారు కూడా, దానితోపాటు స్నేహాన్ని మరియు సకాష్ ను కూడా ఇస్తున్నారు. ఇప్పుడు మీరందరూ స్వయము గురించి ఆలోచించండి - నేను ఎవరిని? కానీ నలువైపులా ఉన్న పిల్లలలో ఒక విశేషమైన సంకల్పము వర్తమాన సమయములో హృదయములో ఇమర్జ్ అయి ఉంది, అదేమిటంటే - ఇప్పుడు ఏదైనా చెయ్యాల్సిందే. ఈ ఉల్లాస-ఉత్సాహము మెజారిటీ పిల్లలలో సంకల్పము రూపములో ఉంది. స్వరూపములో నంబరువారుగా ఉంది కానీ సంకల్పములో ఉంది. బాప్ దాదా పిల్లలందరికీ నేటి స్నేహ దివసము, స్మృతి దివసము, సమర్థ దివసము సందర్భముగా విశేషముగా హృదయపూర్వక ఆశీర్వాదాలను మరియు హృదయపూర్వక అభినందనలను ఇస్తున్నారు. ఈ రోజు విశేషముగా స్నేహ దివసము అయిన కారణముగా మెజారిటీ స్నేహములో మైమరచిపోయి ఉన్నారు. ఇలాగే పురుషార్థములో సదా స్నేహములో మైమరచిపోయి ఉండండి, లవలీనమై ఉండండి. కావున సహజ సాధనము స్నేహము, హృదయపూర్వక స్నేహము, తండ్రి పరిచయముతో కూడిన స్మృతి సహితమైన స్నేహము, తండ్రి ప్రాప్తుల యొక్క స్నేహ సంపన్నమైన స్నేహము. స్నేహము చాలా సహజమైన సాధనము ఎందుకంటే స్నేహీ ఆత్మ శ్రమ నుండి రక్షింపబడుతుంది. స్నేహములో లీనమై ఉన్న కారణముగా, స్నేహములో మైమరచిపోయి ఉన్న కారణముగా ఏ విధమైన శ్రమ అయినా మనోరంజనము రూపములో అనుభవమవుతుంది. స్నేహీ ఆత్మలు స్వతహాగానే దేహ భానము నుండి, దైహిక సంబంధాల ధ్యాస నుండి, దైహిక ప్రపంచపు ధ్యాస నుండి అతీతముగా స్నేహములో స్వతహాగానే లీనమై ఉంటారు. హృదయపూర్వక స్నేహము తండ్రి సమీపతను, తోడును, సమానతను అనుభవము చేయిస్తుంది. స్నేహీ అయినవారు సదా స్వయాన్ని తండ్రి ఆశీర్వాదాలకు పాత్రులుగా భావిస్తారు. స్నేహము అసంభవాన్ని కూడా సహజముగా సంభవము చేస్తుంది. సదా తమ మస్తకముపై, తమ శిరస్సుపై తండ్రి సహయోగాన్ని మరియు స్నేహ హస్తాన్ని అనుభవము చేస్తారు. నిశ్చయబుద్ధి, నిశ్చింతులుగా ఉంటారు. ఆది సమయములో స్థాపనలో ఉన్న పిల్లలైన మీ అందరికీ ఆది సమయములో ఒక అనుభవము ఉంది, ఇప్పుడు కూడా సేవ యొక్క ఆదికి నిమిత్తమైన పిల్లలకు ఆ అనుభవము ఉంది, ఆ అనుభవమేమిటంటే - ఆదిలో పిల్లలందరికీ తండ్రి లభించారు అన్న స్మృతితో స్నేహము యొక్క నషా ఎంత ఉండేది! జ్ఞానమైతే తర్వాత లభించింది కానీ మొట్టమొదటి నషా స్నేహములో మైమరిచపోయి ఉండటము. తండ్రి స్నేహ సాగరుడు కావున మెజారిటీ పిల్లలు ఆది నుండి స్నేహ సాగరములో మైమరచిపోయి ఉన్నారు. పురుషార్థము యొక్క వేగములో చాలా మంచి వేగముతో ముందుకు వెళ్ళారు. కానీ కొంతమంది పిల్లలు స్నేహ సాగరములో మైమరచిపోతారు, కొందరు కేవలం మునక వేసి బయటకు వచ్చేస్తారు, అందుకే మైమరచిపోయి ఉన్నవారికి ఎంతైతే శ్రమ తక్కువగా ఉంటుందో అంతగా మిగిలినవారికి అనిపించదు. ఒక్కోసారి కష్టము, ఒక్కోసారి ప్రేమ, రెండింటిలోనూ ఉంటారు. కానీ ఎవరైతే స్నేహములో లవలీనమై ఉంటారో వారు సదా స్వయాన్ని ఛత్రఛాయలో ఉన్నట్లుగా అనుభవము చేస్తారు. హృదయపూర్వకమైన స్నేహము కలిగి ఉన్న పిల్లలు శ్రమను కూడా ప్రేమలోకి మార్చేస్తారు. వారి ఎదురుగా పర్వతము వంటి సమస్య కూడా పర్వతములా కాకుండా దూదిపింజములా అనుభవమవుతుంది. రాయి కూడా నీరు వలె అనుభవమవుతుంది. ఈ రోజు విశేషముగా స్నేహము యొక్క వాయుమండలములో ఉన్నారు, మరి శ్రమను అనుభవము చేసారా లేక మనోరంజనముగా ఉందా! ఈ రోజు అయితే అందరికీ స్నేహము అనుభవమయ్యింది కదా! స్నేహములో మైమరచిపోయి ఉన్నారా? మైమరచిపోయి ఉన్నారా అందరూ! ఈ రోజు శ్రమ అనుభవమయ్యిందా? ఏ విషయములోనైనా శ్రమ అనుభవమయ్యిందా? ఎందుకు, ఏమిటి, ఎలా అన్న సంకల్పాలు వచ్చాయా? స్నేహము అన్నింటినీ మరపింపజేస్తుంది. కావున బాప్ దాదా అంటున్నారు, తండ్రి యొక్క ఈ స్నేహాన్ని మరవకండి. స్నేహ సాగరుడు లభించారు, ఆ సాగరములో బాగా తేలియాడండి. ఎప్పుడైనా ఏదైనా శ్రమ అనుభవమైతే, ఎందుకంటే మాయ మధ్య-మధ్యలో పేపరు తీసుకువస్తూ ఉంటుంది, కానీ ఆ సమయములో స్నేహము యొక్క అనుభవాన్ని గుర్తు చేసుకోండి, అప్పుడు శ్రమ ప్రేమలోకి మారిపోతుంది. అనుభవము చేసి చూడండి. ఏం జరుగుతుందంటే, పొరపాటు ఏం జరుగుతుందంటే, ఆ సమయములో ఏమిటి, ఎందుకు అనే ప్రశ్నలలోకి చాలా వెళ్ళిపోతుంటారు. ఏదైతే వస్తుందో అది వెళ్ళిపోతుంది కూడా, కానీ ఎలా వెళ్ళిపోతుంది? స్నేహాన్ని గుర్తు చేసుకుంటే శ్రమ వెళ్ళిపోతుంది ఎందుకంటే అందరికీ భిన్న-భిన్న సమయాలలో బాప్ దాదా, ఇరువురి స్నేహమైతే అనుభవముంది కదా, ఉంది కదా అనుభవము! ఎప్పుడో అప్పుడు అనుభవము చేసే ఉంటారు కదా, సదా కాకపోయినా ఎప్పుడో అయితే చేసారు కదా. తండ్రి స్నేహము అంటే ఏమిటి అని ఆ సమయములో గుర్తు చేసుకోండి. తండ్రి స్నేహములో ఏమేమి అనుభవము చేసారు! ఆ స్నేహాన్ని గుర్తు చేసుకోవడముతో శ్రమ మారిపోతుంది ఎందుకంటే బాప్ దాదాకు ఏ బిడ్డ యొక్క శ్రమతో కూడిన స్థితి అయినా మంచిగా అనిపించదు. నా పిల్లలు, కానీ శ్రమనా! మరి శ్రమ నుండి ముక్తులుగా ఎప్పుడు అవుతారు? ఈ సంగమయుగములోనే శ్రమ నుండి ముక్తులుగా మరియు ఆనందమే ఆనందము అన్నట్లుగా ఉండగలరు. ఆనందము లేకపోతే ఏదో ఒక భారము బుద్ధిలో ఉన్నట్లు. బాబా అన్నారు, భారాన్ని నాకు ఇచ్చేయండి. నాది అన్నదానిని మర్చిపోయి ట్రస్టీలుగా అవ్వండి. బాధ్యతను బాబాకు ఇచ్చేయండి మరియు స్వయము హృదయపూర్వకముగా సత్యమైన పిల్లలుగా అయి తినండి, ఆడండి మరియు ఆనందముగా ఉండండి ఎందుకంటే ఈ సంగమయుగము అన్ని యుగాలలో కల్లా ఆనందాల యుగము. ఈ ఆనందాల యుగములో కూడా ఆనందాన్ని జరుపుకోకపోతే మరి ఇంకెప్పుడు జరుపుకుంటారు? పిల్లలు భారాన్ని మోస్తూ, చాలా శ్రమ పడుతున్నారు, భారాన్ని ఇవ్వకుండా స్వయమే మోస్తూ ఉండటాన్ని బాప్ దాదా చూసినప్పుడు బాబాకైతే దయ కలుగుతుంది కదా, జాలి కలుగుతుంది కదా! ఆనందించాల్సిన సమయములో శ్రమనా! స్నేహములో మైమరచిపోండి, స్నేహము యొక్క సమయాన్ని గుర్తు చేసుకోండి. ప్రతి ఒక్కరికీ ఏదో ఒక సమయములో విశేషముగా స్నేహము యొక్క అనుభూతి అయితే తప్పకుండా కలుగుతుంది, కలిగింది కూడా. కలిగింది అని బాబాకు తెలుసు కానీ మీరు గుర్తు చేసుకోరు. శ్రమనే చూస్తూ ఉంటారు, చిక్కుకుపోతూ ఉంటారు. ఒకవేళ ఈ రోజు అయినా అమృతవేళ నుండి ఇప్పటివరకు బాప్ దాదా ఇద్దరి అథారిటీల స్నేహాన్ని హృదయపూర్వకముగా అనుభవము చేసి ఉంటే ఈ రోజు గుర్తు చేసుకున్నా కానీ స్నేహము ఎదురుగా శ్రమ సమాప్తమైపోతుంది. ఇప్పుడు బాప్ దాదా ఈ సంవత్సరములో ప్రతి బిడ్డను స్నేహయుక్తులుగా, శ్రమ నుండి ముక్తులుగా చూడాలని కోరుకుంటున్నారు. శ్రమ యొక్క నామ-రూపాలు హృదయములో ఉండకూడదు, జీవితములో ఉండకూడదు. వీలవుతుందా? వీలవుతుందా? ఎవరైతే, చేసే తీరాలి అని అనుకుంటున్నారో, ధైర్యము కలిగి ఉన్నారో, వారు చేతులెత్తండి. ఈ రోజు విశేషముగా ఇటువంటి పిల్లలు ప్రతి ఒక్కరికీ - శ్రమ నుండి ముక్తులుగా అవ్వండి అని బాబా యొక్క విశేష వరదానము ఉంది. స్వీకారమేనా? మరి ఒకవేళ ఏమైనా జరిగితే అప్పుడు ఏమి చేస్తారు? ఏమిటి, ఎందుకు అనైతే అనరు కదా? ప్రేమ యొక్క సమయాన్ని గుర్తు చేసుకోండి. అనుభవాన్ని గుర్తు చేసుకోండి మరియు అనుభవములో మైమరచిపోండి. మీ ప్రతిజ్ఞ ఉంది కదా. బాబా కూడా పిల్లలను ప్రశ్న అడుగుతున్నారు - మేము బాబా ద్వారా 21 జన్మల కొరకు జీవన్ముక్త అవస్థ యొక్క పదవిని ప్రాప్తి చేసుకుంటున్నాము, చేసుకునే తీరుతాము అని మీ అందరి ప్రతిజ్ఞ ఉంది కదా, మరి జీవన్ముక్తిలో శ్రమ ఉంటుందా ఏమిటి? 21 జన్మలలో ఒక జన్మ సంగమయుగానిది. మీరు చేసిన ప్రతిజ్ఞ 21 జన్మలకు, 20 జన్మలకు కాదు. మరి ఇప్పటినుండే శ్రమ నుండి ముక్తులుగా అనగా జీవన్ముక్తులుగా మరియు నిశ్చింత చక్రవర్తులుగా కండి. ఇప్పటి సంస్కారాలే ఆత్మలో 21 జన్మలు ఇమర్జ్ అయి ఉంటాయి. మరి 21 జన్మల వారసత్వాన్ని తీసుకున్నారు కదా! లేక ఇప్పుడు తీసుకోవాలా? అటెన్షన్ ప్లీజ్! శ్రమ నుండి ముక్తులుగా, సంతుష్టముగా ఉండండి మరియు సంతుష్టపరచండి. కేవలం సంతుష్టముగా ఉండటమే కాదు, సంతుష్టపరచాలి కూడా. అప్పుడే శ్రమ నుండి ముక్తులుగా ఉంటారు. లేకపోతే రోజూ ఏదో ఒక భారము యొక్క విషయాలు, శ్రమతో కూడిన విషయాలు, ఎందుకు, ఏమిటి అన్న భాషలో వస్తాయి. ఇప్పుడు సమయము యొక్క సమీపతను చూస్తున్నారు. ఏ విధముగా సమయము సమీపముగా వస్తూ ఉందో, అదే విధముగా మీ అందరిదీ కూడా తండ్రితో సమీపత యొక్క అనుభవము పెరగాలి కదా. తండ్రితో మీకు ఉన్న సమీపత సమయము యొక్క సమీపతను సమాప్తము చేస్తుంది. పిల్లలైన మీ అందరికీ ఆత్మల యొక్క దుఃఖము మరియు అశాంతితో కూడిన పిలుపులు చెవులలో వినిపించడము లేదా! మీరు పూర్వజులు కూడా, పూజ్యులు కూడా. కావున ఓ పూర్వజ ఆత్మల్లారా, ఓ పూజ్య ఆత్మల్లారా, విశ్వ కళ్యాణ కార్యాన్ని ఎప్పుడు సంపన్నము చేస్తారు? బాప్ దాదా సమాచారాలలో చూసారు - ప్రతి వర్గము వారు తమ-తమ మీటింగులు చేస్తారు, విశ్వ కళ్యాణము యొక్క వేగాన్ని ఎలా తీవ్రతరము చెయ్యాలి అని ప్లాన్లు తయారుచేస్తారు. ప్లాన్లు అయితే చాలా బాగా తయారుచేస్తారు, కానీ బాప్ దాదా అడుగుతున్నారు - ఎంతవరకు ఇలా? ఇందుకు జవాబు దాదీలు ఇస్తారు, ఎంతవరకు ఇలా? పాండవులు చెప్పండి - ఎంతవరకు ఇలా? బాబా ప్రత్యక్షత జరగాలి అనే ప్రతి వర్గము వారు ప్లాన్ తయారుచేసేటప్పుడు లక్ష్యము పెట్టుకుంటారు. కానీ ప్రత్యక్షత అనేది దృఢ ప్రతిజ్ఞతోనే జరుగుతుంది. ప్రతిజ్ఞలో దృఢత ఉండాలి. ఒక్కోసారి కొన్ని కారణాల వల్ల లేక కొన్ని విషయాల వల్ల దృఢత తగ్గిపోతుంది. ప్రతిజ్ఞ చాలా బాగా చేస్తారు. అమృతవేళ మీరు వినగలిగితే, బాబా అయితే వింటారు కదా. అందరి మనసులలోని విషయాలను వినగలిగే సాధనాన్ని సైన్సు మీకు ఇంకా ఇవ్వలేదు. బాప్ దాదా వింటుంటారు. ప్రతిజ్ఞల మాలలు, సంకల్పము చేసే మాటలు ఎంత బాగా హృదయాన్ని సంతోషపరిచేవిగా ఉంటాయంటే, బాప్ దాదా వాహ్ పిల్లలు వాహ్ అని అంటారు. ఏమేమి చెప్తుంటారో వినిపించమంటారా? మురళి సమయము వరకు కూడా 75 శాతము సరిగ్గానే ఉంటారు, కానీ కర్మలలోకి వచ్చినప్పుడు, కర్మయోగములోకి వచ్చినప్పుడు అందులో తేడా వచ్చేస్తుంది. కొన్ని సంస్కారాలు, కొన్ని స్వభావాలు, స్వభావాలు మరియు సంస్కారాలు ఎదురైనప్పుడు ప్రతిజ్ఞ దృఢముగా ఉండటానికి బదులుగా సాధారణమైపోతుంది. దృఢత యొక్క శాతము తగ్గిపోతుంది. పిల్లలది ఒక ఆటను చూసి బాప్ దాదా చిరునవ్వు నవ్వుతుంటారు. ఏ ఆటను ఆడుతారు, చెప్పమంటారా? బాప్ దాదాకు అయితే ఆటను చూసి దయ కలుగుతుంది, సంతోషము కలగదు, ఎందుకంటే బాప్ దాదా చూస్తుంటారు, పిల్లలు తమ విషయాన్ని ఇతరుల మీద పెట్టడములో చాలా తెలివైనవారు. ఏ ఆటను ఆడుతారు? మాటలు తయారుచేస్తారు. ఏమనుకుంటారంటే - ఎవరు చూస్తారులే, నాకు తెలుసు, నా మనసుకు తెలుసు, బాబా అయితే పరంధామములో, సూక్ష్మవతనములో కూర్చుని ఉన్నారు కదా అని అనుకుంటారు. ఒకవేళ ఇది చెయ్యకండి అని ఎవరికైనా చెప్తే ఏ ఆటను ఆడుతారు, తెలుసా? అవును, అయింది కానీ... కానీ అని తప్పకుండా అంటారు. కానీ ఏమిటి? ఇలా జరిగింది కదా, ఇలా చేసారు కదా, ఇలా జరుగుతుంది కదా, అందుకే ఇలా జరిగింది, నేను చెయ్యలేదు. ఇలా జరిగింది కావున... ఇప్పుడు వీరు చేసారు కావుననే నేను చేసాను... లేకపోతే నేను చెయ్యను... అని అంటారు. మరి ఇది ఏమిటి? స్వయము యొక్క అవగాహన, రియలైజేషన్ తక్కువగా ఉంది. అచ్ఛా, సరే, వారు అలా చేసారనుకోండి, అందుకే మీరు ఇలా చేసారనుకోండి, సరే, చాలా మంచిది. వారు మొదటి నంబరు వారు అయ్యారు, రెండవ నంబరు మీరు అయ్యారు. సరే. బాప్ దాదా ఇది కూడా ఒప్పుకుంటున్నారు. మీరు మొదటి నంబరు కాదు, మీరు రెండవ నంబరు, కానీ మొదటి నంబరు వారు పరివర్తన అయితే నేను మారతాను అని మీరు అంటే, ఇది సరియేనా? ఆ సమయములో ఇలానే అనుకుంటారు కదా? ఒకవేళ మొదటి నంబరువారు పరివర్తన అయ్యారు అనుకోండి, బాప్ దాదా మరియు ఇతరులందరూ మొదటి నంబరు వారితో - మీదే తప్పు, మీరు పరివర్తన అవ్వాలి అని చెప్పారనుకోండి, సరేనా, అచ్ఛా, ఒకవేళ మొదటి నంబరు వారు పరివర్తన తీసుకొస్తే అప్పుడు మొదటి నంబరు ఎవరికి లభిస్తుంది? మీకైతే మొదటి నంబరు లభించదు కదా. పరివర్తన శక్తిలో మీది మొదటి నంబరు అవ్వదు. మొదటి నంబరు మీరు వారికి ఇచ్చినప్పుడు మీది ఏ నంబరు అవుతుంది? రెండవ నంబరు అవుతుంది కదా? ఒకవేళ మీది రెండవ నంబరు అంటే మీరు ఒప్పుకుంటారా? ఒప్పుకుంటారా? ఏమంటారంటే - లేదు, ఇలా జరిగింది, అలా జరిగింది, ఎలా జరిగింది... అని అంటారు. ఆటలో ఈ భాష చాలా కనిపిస్తుంది. ఇలా, అలా, ఎలా అన్న ఆటను ఆపు చేసి - నేను పరివర్తన అవ్వాలి, నేను పరివర్తన అయ్యి ఇతరులను పరివర్తన చెయ్యాలి అని అనుకోండి, కానీ ఒకవేళ ఇతరులను పరివర్తన చెయ్యలేకపోతే శుభ భావన, శుభ కామన అయితే ఉంచగలరు కదా! అదైతే మీ వస్తువే కదా. కావున హే అర్జునుడిగా నేను అవ్వాలి. విశ్వ రాజ్యాధికారులైన లక్ష్మీ-నారాయణులకు సమీపముగా మొదట మీరు రావాలా లేక రెండవ నంబరు వారా? ఈ సంవత్సరము బాప్ దాదా యొక్క ఆశ ఇదే - సర్వ బ్రాహ్మణాత్మలు, బహ్మాకుమార, బ్రహ్మాకుమారీలు ఎలా అయితే ఇక్కడ ఈ బ్యాడ్జిను పెట్టుకుంటారు కదా, అందరూ పెట్టుకుంటారు కదా! ఇక్కడకు వచ్చినప్పుడు కూడా మీకు బ్యాడ్జి లభిస్తుంది కదా, అది కాగితముది కావచ్చు, బంగారముది కావచ్చు లేక వెండిది కావచ్చు, ఎలా అయితే ఇక్కడ బ్యాడ్జి పెట్టుకుంటారో, అలాగే హృదయములో, మనసులో ఈ బ్యాడ్జి పెట్టుకోండి - ‘‘నేను పరివర్తన అవ్వాలి, నేను నిమిత్తము అవ్వాలి’’. వీరు మారాలి, ఈ విషయము మారాలి, ఈ వ్యక్తి మారాలి, ఈ పరిస్థితులు మారాలి అని అనుకోకండి. నేను మారాలి. పరిస్థితులైతే వస్తాయి. మీరు ఉన్నతిలోకి వెళ్తున్నారు, ఉన్నతమైన స్థానములో సమస్యలు కూడా పెద్దవే వస్తాయి కదా! కానీ ఎలా అయితే ఈ రోజు నంబరువారుగా, యథా శక్తి స్నేహముతో కూడిన స్మృతి యొక్క వాయుమండలము ఉందో, అలాగే మీ మనసులో సదా స్నేహములో లవలీనమై ఉండే వాయుమండలాన్ని సదా ఇమర్జ్ చేసి ఉంచుకోండి. బాప్ దాదా వద్దకు సమాచారాలు చాలా మంచి-మంచివి వస్తుంటాయి. సంకల్పాల వరకు చాలా బాగుంటాయి. స్వరూపములోకి రావడములో మాత్రము యథాశక్తి అయిపోతున్నారు. ఇప్పుడు రెండు నిమిషాలు కోసమైనా అందరూ పరమాత్మ స్నేహములో, సంగమయుగపు ఆత్మిక ఆనందపు స్థితిలో స్థితులైపోండి. (డ్రిల్) అచ్ఛా - ఈ అనుభవాన్నే ప్రతి రోజు పదే-పదే ఎప్పటికప్పుడు అనుభవము చేస్తూ ఉండండి. స్నేహాన్ని విడిచిపెట్టకండి. స్నేహములో మైమరచిపోవడము నేర్చుకోండి. అచ్ఛా! నలువైపులా ఉన్న యోగయుక్త, యుక్తియుక్త, రహస్యయుక్త, స్వయము కూడా రహస్యాన్ని తెలుసుకుని సదా సంతుష్టపరిచేవారికి మరియు సంతుష్టముగా ఉండేవారికి, కేవలం స్వయము సంతుష్టముగా ఉండటము కాదు, సంతుష్టపరచాలి కూడా, ఇలా సదా స్నేహ సాగరములో లవలీనులైన పిల్లలకు, సదా తండ్రి సమానముగా అయ్యేందుకు తీవ్ర వేగము కల పురుషార్థీ పిల్లలకు, సదా అసంభవాన్ని కూడా సహజముగా సంభవము చేసే శ్రేష్ఠ ఆత్మలకు, సదా తండ్రితో పాటు ఉండే మరియు తండ్రి సేవలో సహచరులుగా ఉండే, ఇలా చాలా చాలా లక్కీ మరియు లవ్లీ పిల్లలకు ఈ నాటి అవ్యక్త దివసము యొక్క, అవ్యక్త ఫరిశ్తా స్వరూపము యొక్క ప్రియస్మృతులు మరియు హృదయపూర్వకమైన ఆశీర్వాదాలు. అచ్ఛా! వరదానము:-స్మృతి అనే ఇంద్రజాలపు మంత్రము ద్వారా సర్వ సిద్ధులను ప్రాప్తి చేసుకునే సిద్ధి స్వరూప భవ బాబా స్మృతియే ఇంద్రజాలపు మంత్రము, ఈ ఇంద్రజాలపు మంత్రము ద్వారా ఏ సిద్ధి కావాలనుకుంటే ఆ సిద్ధిని పొందగలుగుతారు. ఏ విధముగా స్థూలముగా కూడా ఏ కార్యపు సిద్ధి కోసమైనా మంత్రాన్ని జపిస్తారో, అదే విధముగా ఇక్కడ కూడా ఒకవేళ ఏ కార్యములోనైనా సిద్ధి కావాలంటే ఈ స్మృతి యొక్క మహామంత్రమే విధి స్వరూపము. ఈ ఇంద్రజాలపు మంత్రము క్షణములో పరివర్తన చేస్తుంది. దీనిని సదా స్మృతిలో ఉంచుకున్నట్లయితే సదా సిద్ధి స్వరూపులుగా అవుతారు ఎందుకంటే స్మృతిలో ఉండటము పెద్ద విషయమేమీ కాదు కానీ సదా స్మృతిలో ఉండటము - ఇదే పెద్ద విషయము, దీని ద్వారానే సర్వ సిద్ధులు ప్రాప్తిస్తాయి. స్లోగన్:-క్షణములో విస్తారాన్ని సార రూపములో ఇముడ్చి వేయడము అనగా అంతిమ సర్టిఫికెట్ ను తీసుకోవడము.   అవ్యక్త సూచనలు - అశరీరి మరియు విదేహీ స్థితి యొక్క అభ్యాసాన్ని పెంచండి ఏ విధముగానైతే శరీరముపై ధరించిన వస్త్రాలను సహజముగా విడవగలరో, అదే విధముగా ఈ శరీరము రూపీ వస్త్రాన్ని కూడా సహజముగా విడవగలగాలి మరియు సహజముగానే అవసరమైన సమయములో ధరించగలగాలి, ఈ అభ్యాసము కావాలి. ఒకవేళ ధరించిన వస్త్రము ఇబ్బందికరముగా లేక టైట్ గా ఉంటే దానిని సులభముగా విడవలేరు, అదే విధముగా ఈ దేహము రూపీ వస్త్రము కూడా ఏదైనా సంస్కారములో అతుక్కుపోయి ఇబ్బందికరముగా లేక టైట్ గా ఉండకూడదు. దీని కొరకు అన్ని విషయాలలోనూ ఈజీగా ఉండండి. ఒకవేళ ఈజీగా ఉంటే అన్ని కార్యాలు ఈజీ అయిపోతాయి. ఎంతగా పాత సంస్కారాల నుండి అతీతముగా ఉంటారో అంతగానే అవస్థ కూడా అతీతముగా అనగా విదేహీగా సహజముగా అయిపోతుంది. "

#📙ఆధ్యాత్మిక మాటలు #🇮🇳 మన దేశ సంస్కృతి #🎶భక్తి పాటలు🔱 #🕉️ గణపతి బప్పా మోరియా 29-11-2025 प्रात:मुरलीओम् शान्ति"बापदादा"' मधुबन “मीठे बच्चे - तुम सच्चे-सच्चे राजऋषि हो, तुम्हारा कर्तव्य है तपस्या करना, तपस्या से ही पूजन लायक बनेंगे'' प्रश्नः-कौन-सा पुरुषार्थ सदाकाल के लिए पूजने लायक बना देता है? उत्तर:-आत्मा की ज्योति जगाने वा तमोप्रधान आत्मा को सतोप्रधान बनाने का पुरुषार्थ करो तो सदाकाल के लिए पूजन लायक बन जायेंगे। जो अभी ग़फलत करते हैं वह बहुत रोते हैं। अगर पुरुषार्थ करके पास नहीं हुए, धर्मराज की सज़ायें खाई तो सज़ा खाने वाले पूजे नहीं जायेंगे। सज़ा खाने वाले का मुँह ऊंचा नहीं हो सकता। ओम् शान्ति। रूहानी बच्चों प्रति रूहानी बाप समझा रहे हैं। पहले-पहले तो बच्चों को समझाते हैं कि अपने को आत्मा निश्चय करो। पहले आत्मा है, पीछे शरीर है। जहाँ-तहाँ प्रदर्शनी अथवा म्युज़ियम में, क्लास में पहले-पहले यह सावधानी देनी है कि अपने को आत्मा समझ बाप को याद करो। बच्चे जब बैठते हैं, सब देही-अभिमानी होकर नहीं बैठते हैं। यहाँ बैठते भी कहाँ-कहाँ ख्यालात जाते हैं। सतसंग में जब तक कोई साधू आदि आये तब तक क्या बैठ करते हैं। कोई न कोई ख्यालात में बैठे रहते हैं। फिर साधू आया तो कथा आदि सुनने लगते हैं। बाप ने समझाया है - यह सब भक्ति मार्ग में सुनना-सुनाना है। बाप समझाते हैं यह सब है - आर्टिफिशियल। इनमें है कुछ भी नहीं। दीपमाला भी आर्टिफिशियल मनाते हैं। बाप ने समझाया है - ज्ञान का तीसरा नेत्र खुलना चाहिए तो घर-घर में सोझरा हो। अभी तो घर-घर में अन्धियारा ही है। यह सब बाहर का प्रकाश है। तुम अपनी ज्योति जगाने बिल्कुल शान्त में बैठते हो। बच्चे जानते हैं स्वधर्म में रहने से पाप कट जाते हैं। जन्म-जन्मान्तर के पाप इस याद की यात्रा से ही कटते हैं। आत्मा की ज्योत बुझ गई है ना। शक्ति का पेट्रोल सारा खत्म हो गया है। वह फिर भर जायेगा क्योंकि आत्मा पवित्र बन जाती है। कितना रात-दिन का फ़र्क है। अब लक्ष्मी की कितनी पूजा होती है। कई बच्चे लिखते हैं लक्ष्मी बड़ी या सरस्वती माँ बड़ी। लक्ष्मी तो एक होती है - श्री नारायण की। अगर महालक्ष्मी को पूजते हैं तो उनको 4 भुजा दिखाते हैं। उसमें दोनों आ जाते हैं। वास्तव में उसको लक्ष्मी-नारायण की पूजा कहा जाए। चतुर्भुज है ना - दोनों इकट्ठे। परन्तु मनुष्यों को कुछ भी समझ नहीं है। बेहद का बाप कहते हैं कि सभी बेसमझ बन पड़े हैं। लौकिक बाप कभी सारी दुनिया के बच्चों को कहेंगे क्या कि बेसमझ हैं। अभी तुम बच्चे जानते हो - विश्व का बाप कौन है? खुद कहते हैं मैं सभी आत्माओं का बाप हूँ। तुम सब मेरे बच्चे हो। वो साधू लोग तो कह देंगे सब भगवान ही भगवान हैं। तुम जानते हो बेहद का बाप बेहद का ज्ञान समझा रहे हैं हम आत्माओं को। मनुष्यों को तो देह-अभिमान रहता है - मैं फलाना हूँ......। शरीर पर जो नाम पड़ा है, उस पर चलते आये हैं। अब शिवबाबा तो है निराकार, सुप्रीम सोल। उस आत्मा पर नाम है शिव। आत्मा पर नाम एक ही शिवबाबा का है। बस वह है परम आत्मा, परमात्मा, उनका नाम है शिव। बाकी जो भी आत्मायें ढेर की ढेर हैं उन सबके शरीरों के नाम पड़े हुए हैं। शिवबाबा यहाँ रहता नहीं है, वह तो परमधाम से आते हैं। शिव अवतरण भी है। अभी बाप ने तुमको समझाया है - सभी आत्मायें यहाँ आती हैं पार्ट बजाने। बाप का भी पार्ट है। बाप तो बहुत बड़ा काम यहाँ करते हैं। अवतार मानते हैं तो उनकी तो हॉलीडे और स्टैम्प आदि होनी चाहिए। सब देशों में हॉली डे होनी चाहिए क्योंकि बाप तो सबका सद्गति दाता है ना। उनका जन्म दिन और चले जाने का दिन, डेट आदि का भी पता नहीं पड़ सकता क्योंकि यह तो न्यारा है ना इसलिए सिर्फ शिवरात्रि कह देते हैं। यह भी तुम बच्चे जानते हो - आधाकल्प है बेहद का दिन, आधाकल्प है बेहद की रात। रात पूरी होकर फिर दिन होता है। उसके बीच में बाप आते हैं। यह तो एक्यूरेट टाइम है। मनुष्य जन्मते हैं तो म्युनिस्पाल्टी में नोट करते हैं ना, फिर 6 दिन के बाद उसका नाम रखते हैं, उसको कहते हैं - नामकरण। कोई छठी कहते। भाषायें तो बहुत हैं ना। लक्ष्मी की पूजा करते हैं - आतिशबाजी जलाते हैं। तुम पूछ सकते हो जो लक्ष्मी का त्योहार आप मनाते हो, यह कब तख्त पर बैठी? तख्त पर बैठने का ही कारोनेशन मनाते हैं, उनका जन्म नहीं मनाते। लक्ष्मी का चित्र थाली में रख उनसे धन मांगते हैं। बस और कुछ नहीं। मन्दिर में जाकर भल कुछ मांगेंगे, परन्तु दीपमाला के दिन तो उनसे सिर्फ पैसा मांगेंगे। पैसा देती थोड़ेही है। यह जैसी-जैसी भावना है... अगर कोई सच्ची भावना से पूजा करते तो अल्प-काल के लिए धन मिल सकता है। यह है ही अल्पकाल का सुख। कहाँ तो स्थाई सुख भी होगा ना। स्वर्ग का तो उन्हों को पता ही नहीं है। यहाँ स्वर्ग की भेंट में कोई खड़ा हो नहीं सकता। तुम जानते हो आधाकल्प है ज्ञान, आधाकल्प है भक्ति। फिर होता है वैराग्य। समझाया जाता है - यह पुरानी छी-छी दुनिया है इसलिए फिर नई दुनिया जरूर चाहिए। नई दुनिया वैकुण्ठ को कहते हैं, उसको हेविन, पैराडाइज़ कहा जाता है। इस ड्रामा में पार्टधारी भी अविनाशी हैं। तुम बच्चों को मालूम पड़ा है कि हम आत्मा पार्ट कैसे बजाती हैं। बाबा ने समझाया है - किसको भी प्रदर्शनी आदि दिखाना है तो पहले-पहले यह एम ऑब्जेक्ट समझानी है। सेकण्ड में जीवनमुक्ति कैसे मिलती है - जन्म-मरण में तो जरूर आना ही है। तुम सीढ़ी पर बहुत अच्छी रीति समझा सकते हो। रावणराज्य में ही भक्ति शुरू होती है। सतयुग में भक्ति का नाम-निशान नहीं होता। ज्ञान और भक्ति दोनों अलग-अलग हैं ना। अभी तुमको इस पुरानी दुनिया से वैराग्य है। तुम जानते हो यह पुरानी दुनिया अब खत्म होनी है। बाप सदैव बच्चों के सुखदाई ही होते हैं। बच्चों के लिए ही बाप कितना माथा मारते हैं। बच्चे के लिए ही गुरूओं के पास जाते हैं, साधुओं के पास जाते हैं - कैसे भी करके बच्चा हो क्योंकि समझते हैं बच्चा होगा तो उनको मिलकियत देकर जायेंगे। बच्चा हो तो उनको हम वारिस बनायें। तो बाप कभी बच्चों को दु:ख थोड़ेही देंगे। इम्पॉसिबुल है। तुम मात-पिता कहकर कितनी रड़ियाँ मारते रहते हैं। तो बच्चों का रूहानी बाप सबको सुख का ही रास्ता बताते हैं। सुख देने वाला एक ही बाप है। दु:ख हर्ता सुख कर्ता एक रूहानी बाप है। यह विनाश भी सुख के लिए ही है। नहीं तो मुक्ति-जीवनमुक्ति कैसे पायेंगे? परन्तु यह भी कोई समझेंगे थोड़ेही। यहाँ तो यह हैं गरीब, अबलायें, जो अपने को आत्मा निश्चय कर सकती। बाकी बड़े लोगों को देह का अभिमान इतना कड़ा पक्का हो गया है जो बात मत पूछो। बाबा बार-बार समझाते हैं - तुम राजऋषि हो। ऋषि हमेशा तपस्या करते हैं। वह तो ब्रह्म को, तत्व को याद करते हैं या कोई काली आदि को भी याद करते होंगे। बहुत संन्यासी भी हैं जो काली की पूजा करते हैं। माँ काली कह पुकारते हैं। बाप कहते हैं - इस समय सब विकारी हैं। काम चिता पर बैठ सब काले हुए हैं। माँ, बाप, बच्चे सब काले हैं। यह बेहद की बात है। सतयुग में काले होते नहीं, सब हैं गोरे। फिर कभी सांवरे बनते हैं। यह तुम बच्चों को बाप ने समझाया है। थोड़ा-थोड़ा पतित होते-होते अन्त में बिल्कुल ही काले हो जाते हैं। बाप कहते हैं रावण ने काम चिता पर चढ़ाए बिल्कुल काला बना दिया है। अब फिर तुमको ज्ञान चिता पर चढ़ाता हूँ। आत्मा को ही पवित्र बनाना होता है। अब पतित-पावन बाप आकर पावन बनने की युक्ति बताते हैं। पानी क्या युक्ति बतायेंगे। परन्तु तुम किसको समझाओ तो कोटों में कोई ही समझकर ऊंच पद पाते हैं। अभी तुम बाप से अपना वर्सा लेने आये हो - 21 जन्मों के लिए। तुम आगे चलकर बहुत साक्षात्कार करेंगे। तुमको अपनी पढ़ाई का सब पता पड़ेगा। जो अभी ग़फलत करते हैं फिर बहुत रोयेंगे। सज़ायें भी तो बहुत होती हैं ना। फिर पद भी भ्रष्ट हो जाता है। मुंह ऊंचा कर नहीं सकेंगे इसलिए बाप कहते हैं - मीठे-मीठे बच्चों, पुरुषार्थ कर पास हो जाओ, जो कुछ भी सज़ा नहीं खानी पड़े तब पूजन लायक भी बनेंगे। सज़ा खाई तो फिर थोड़ेही पूजे जायेंगे। तुम बच्चों को पुरुषार्थ बहुत करना चाहिए। अपनी आत्मा की ज्योति जगानी है। अभी आत्मा तमोप्रधान बनी है, उनको ही सतोप्रधान बनाना है। आत्मा है ही बिन्दी। एक सितारा है। उनका और कोई नाम रख नहीं सकते। बच्चों को समझाया है उनका साक्षात्कार हुआ है। स्वामी विवेकानंद और रामकृष्ण परमहंस का बतलाते हैं। उसने देखा उनसे कुछ लाइट निकली सो तो आत्मा ही निकलती है। उसने समझा वह मेरे में समा गई। अब आत्मा कोई आकर समा थोड़ेही सकती है। वह तो जाकर दूसरा शरीर लेती है। पिछाड़ी में तुम बहुत देखेंगे। नाम और रूप से न्यारी कोई चीज़ होती नहीं। आकाश पोलार है, उनका भी नाम है। अब यह तो बच्चे समझते हैं, कल्प-कल्प स्थापना जो होती आई है वह होनी ही है। हम ब्राह्मण नम्बरवार पुरुषार्थ करते रहते हैं। जो-जो सेकेण्ड गुजरता है उसको ड्रामा ही कहा जाता है। सारी दुनिया का चक्र फिरता रहता है। यह 5 हजार वर्ष का चक्र, जूँ मिसल फिरता रहता है। टिक-टिक होती रहती है, अभी तुम मीठे-मीठे बच्चों को सिर्फ बाप को ही याद करना है। चलते-फिरते काम करते बाप को याद करने में ही कल्याण है। फिर माया चमाट लगा देगी। तुम हो ब्राह्मण, भ्रमरी मिसल कीड़े को आपसमान ब्राह्मण बनाना है। वह भ्रमरी का तो एक दृष्टान्त है। तुम हो सच्चे-सच्चे ब्राह्मण। ब्राह्मणों को ही फिर देवता बनना है इसलिए तुम्हारा यह है पुरुषोत्तम बनने के लिए संगमयुग। यहाँ तुम आते ही हो पुरुषोत्तम बनने के लिए। पहले ब्राह्मण जरूर बनना पड़े। ब्राह्मणों की चोटी है ना। तुम ब्राह्मणों को समझा सकते हो। बोलो, तुम ब्राह्मणों का तो कुल है, ब्राह्मणों की राजधानी नहीं है। तुम्हारा यह कुल किसने स्थापन किया? तुम्हारा बड़ा कौन है? फिर तुम जब समझायेंगे तो बहुत खुश होंगे। ब्राह्मणों को मान देते हैं क्योंकि वह शास्त्र आदि सुनाते हैं। पहले राखी बांधने के लिए भी ब्राह्मण जाते थे। आजकल तो बच्चियां जाती हैं। तुमको तो राखी उनको बांधनी है जो पवित्रता की प्रतिज्ञा करें। प्रतिज्ञा जरूर करनी पड़े। भारत को फिर से पावन बनाने लिए हम यह प्रतिज्ञा करते हैं। तुम भी पावन बनो, औरों को भी पावन बनाओ। और किसकी ताकत नहीं जो ऐसे कह सके। तुम जानते हो यह अन्तिम जन्म पावन बनने से हम पावन दुनिया के मालिक बनते हैं। तुम्हारा धंधा ही यह है। ऐसे मनुष्य कोई होते ही नहीं। तुमको जाकर यह कसम उठवाना है। बाप कहते हैं काम महाशत्रु है, इस पर विजय पानी है। इस पर जीत पाने से ही तुम जगतजीत बनेंगे। इन लक्ष्मी-नारायण ने जरूर आगे जन्म में पुरुषार्थ किया है तब तो ऐसा बने हैं ना। अभी तुम बता सकते हो - किस कर्म से इनको यह पद मिला, इसमें मूंझने की तो कोई बात ही नहीं। तुमको कोई इस दीपमाला आदि की खुशी नहीं है। तुमको तो खुशी है - हम बाप के बने हैं, उनसे वर्सा पाते हैं। भक्ति मार्ग में मनुष्य कितना खर्चा करते हैं। कितने नुकसान भी हो जाते हैं। आग लग जाती है। परन्तु समझते नहीं। तुम जानते हो अभी हम फिर से अपने नये घर जाने वाले हैं। चक्र फिर हूबहू रिपीट होगा ना। यह बेहद की फिल्म है। बेहद का स्लाइड है। बेहद बाप के बने हैं तो कापारी खुशी होनी चाहिए। हम बाप से स्वर्ग का वर्सा जरूर लेंगे। बाप कहते हैं पुरुषार्थ से जो चाहिए सो लो। पुरुषार्थ तुमको जरूर करना है। पुरुषार्थ से ही तुम ऊंच बन सकते हो। यह बाबा (बूढ़ा) इतना ऊंच बन सकते हैं तो तुम क्यों नहीं बन सकते हो। अच्छा! मीठे-मीठे सिकीलधे बच्चों प्रति मात-पिता बापदादा का याद-प्यार और गुडमॉर्निंग। रूहानी बाप की रूहानी बच्चों को नमस्ते। धारणा के लिए मुख्य सार:- 1) जैसे बाप सदा बच्चों के प्रति सुखदाई है, ऐसे सुखदाई बनना है। सबको मुक्ति-जीवनमुक्ति का रास्ता बताना है। 2) देही-अभिमानी बनने की तपस्या करनी है। इस पुरानी छी-छी दुनिया से बेहद का वैरागी बनना है। वरदान:-हर एक की विशेषता को स्मृति में रखते हुए फेथफुल बन एकमत संगठन बनाने वाले सर्व के शुभचिंतक भव ड्रामा अनुसार हर एक को कोई न कोई विशेषता अवश्य प्राप्त है, उस विशेषता को कार्य में लगाओ तथा औरों की विशेषता को देखो। एक दो में फेथफुल रहो तो उनकी बातों का भाव बदल जायेगा। जब हर एक की विशेषता को देखेंगे तो अनेक होते भी एक दिखाई देंगे। एकमत संगठन हो जायेगा। कोई किसके ग्लानी की बात सुनाये तो उसे टेका देने के बजाए सुनाने वाले का रूप परिवर्तन कर दो, तब कहेंगे शुभचिंतक। स्लोगन:-श्रेष्ठ संकल्प का खजाना ही श्रेष्ठ प्रालब्ध वा ब्राह्मण जीवन का आधार है। अव्यक्त इशारे - अशरीरी व विदेही स्थिति का अभ्यास बढ़ाओ अगर सेकण्ड में विदेही बनने का अभ्यास नहीं होगा तो लास्ट घड़ी भी युद्ध में ही जायेगी और जिस बात में कमजोर होंगे, चाहे स्वभाव में, चाहे सम्बन्ध में आने में, चाहे संकल्प शक्ति में, वृत्ति में, वायुमण्डल के प्रभाव में, जिस बात में कमजोर होंगे, उसी रूप में जानबूझकर भी माया लास्ट पेपर लेगी इसीलिए विदेही बनने का अभ्यास बहुत जरूरी है। "

#📙ఆధ్యాత్మిక మాటలు #🇮🇳 మన దేశ సంస్కృతి #🕉️ గణపతి బప్పా మోరియా #🎶భక్తి పాటలు🔱 29/11/25 Morning MurliOm ShantiBapDada Madhuban Essence:Sweet children, you are true Raj Rishis and your duty is to do tapasya. It is only by doing tapasya that you children become worthy of worship. Question:Which effort makes you worthy of worship for all time? Answer:When you make effort to ignite the lights of souls and make tamopradhan souls satopradhan, you will become worthy of worship for all time. Those who are careless and make mistakes at this time will cry a lot. If you don't make effort to pass, you will experience punishment from Dharamraj and you will not be worshipped. Those who have to experience punishment will not be able to raise their eyes. Om shanti. The spiritual Father explains to you spiritual children. First of all, He tells you children to consider yourselves to be souls. First is the soul and then the body. Everywhere, at the exhibitions and museums and in class, you first have to caution everyone: Consider yourselves to be souls and remember the Father. When you children sit here, not all of you sit in soul consciousness. Even while sitting here, your thoughts wander in all directions. What do they do in satsangs until the sadhu comes? They definitely sit with one thought or another. Then, when the sadhu comes, they begin to listen to the story he relates. The Father has explained: It is on the path of devotion that something is related and people listen to it. The Father explains that all of that is artificial; there is nothing in that. The Deepmala that they celebrate is also artificial. The Father has told you that your third eye of this knowledge has to be opened, so that there can be light in every home. Now, there is darkness in every home. All of that light is external. You sit in total silence to ignite your lights. You children know that your sins are cut away by stabilising in your original religion. It is only on this pilgrimage of remembrance that your sins of many births are cut away. The lights of souls have gone out; all the petrol of power has been used up. You souls will now be filled again as you become pure. There is the difference of day and night. People now worship Lakshmi so much. Some children write asking whether Lakshmi or Mother Saraswati (Maa) is greater. Lakshmi just belongs to the one Shri Narayan. When they worship Maha Lakshmi, they show her with four arms. That image represents the two of them. Actually that should be called the worship of Lakshmi and Narayan; they show a four-armed image because the two of them are together, but human beings don't understand anything. The unlimited Father says: Everyone has become senseless. Would a physical father say to the children of the whole world that they are senseless? You children now know who the Father of the world is. He Himself says: I am the Father of all souls. All of you are My children. Those sadhus say that all are God. You understand that the unlimited Father is explaining this unlimited knowledge to you souls. Human beings have become body conscious. They say: “I am so-and-so.” They continue to interact with each other on the basis of the names of their bodies. Shiv Baba is incorporeal, the Supreme Soul. The name of that soul is Shiva. It is only Shiv Baba whose name is given to the soul. He is the Supreme Soul, God, and His name is Shiva. All the other many souls have names given to their bodies. Shiv Baba doesn't reside here; He comes from the supreme abode. There is the incarnation of Shiva. The Father has now explained to you that all souls come here to play their parts. The Father too has a part. The Father carries out a very great task here. Since they believe in His incarnation, they ought to celebrate His holiday and also have a stamp of Him. There should be a holiday for this in all countries because the Father is the Bestower of Salvation for all. No one can know His birthday or the day of His departure, because He is unique. This is why they simply speak of Shiv Ratri. You children know that, for half of each cycle, it is an unlimited day and for the other half cycle, an unlimited night. When the night comes to an end, there is the day. The Father comes in between the two. This is the accurate time. When a baby is born, it is noted in the register of the municipality. Then, after six days, a name is given to the child. That is called the naming ceremony. Some call it "chatthi" (the sixth day ceremony). There are so many languages. When they worship Lakshmi, they have fireworks, etc. You can ask them: “You are celebrating the festival of Lakshmi, but when did she sit on the throne?” They celebrate the coronation day of when she was seated on the throne; they don't celebrate her birthday. They place a picture of Lakshmi on a tray and ask her for wealth. They don't ask her for anything else. In the temples, they would ask for anything, but, on the day of Deepmala, they only ask for wealth. However, she doesn't give wealth, but that is their faith. When someone performs worship with real faith, it's possible that he or she can receive wealth for a short time. That is temporary happiness. There has to be permanent happiness somewhere! They don't know about heaven at all. Nothing can be compared to heaven. You know that for half the cycle there is this knowledge and for half the cycle there is devotion. Then, there is disinterest. It has been explained to you that this world is old and dirty and that a new world is therefore definitely needed. Vaikunth (Paradise) is called the new world; it is also called heaven, Paradise. The actors in this drama are imperishable. You children have now come to know how you souls play your parts. Baba has told you: Whenever you explain to people at an exhibition, first of all, show them this, your aim and objective, and explain how you can receive liberation-in-life in a second. Everyone definitely has to come into the cycle of birth and death. You can explain very well using the picture of the ladder. Devotion begins in the kingdom of Ravan. There is no name or trace of devotion in the golden age. This knowledge and devotion are separate. You now have disinterest in this old world. You know that this old world is now to end. A father always gives happiness to his children. A father beats his head so much for his children. He goes to gurus and sages in order to have a son, because he believes that, if he has a son, he can leave all his property to him. “If I have a son, I can make him my heir.” A father never causes sorrow for his children. It is impossible. You cried out so much, calling out to the Mother and Father. Therefore, the spiritual Father shows you children the path to happiness. Only the one Father gives happiness. Only the spiritual Father is the Remover of Sorrow and the Bestower of Happiness. This destruction too is to bring about happiness. How else would you attain liberation or liberation-in-life? However, no one understands this. Only those who are poor and weak come here, because only they can have the faith that they are souls. However, the body consciousness of all the rich, important people has become so strong, don't even ask! Baba repeatedly tells you: You are Raj Rishis. Rishis always do tapasya. They remember brahm; they remember the element of light. Some even remember Kali, etc. Many sannyasis worship Kali. They call out to Mother Kali. The Father says: At this time, all are vicious. By sitting on the pyre of lust, they have become ugly. The mother, the father and the children are all ugly. This is an unlimited matter. No one is ugly in the golden age; everyone is beautiful. The Father explains to you children when it was that you became ugly again. You gradually became more and more impure until you became completely ugly. The Father says: Ravan made you sit on the pyre of lust and has made you completely ugly. I now once again make you sit on the pyre of this knowledge. It is souls that have to be made pure. The Purifier Father now comes and shows you how to become pure. How could water show you how to become pure? However, if you were to explain this to millions, only a handful out of those millions would understand this and claim a high status. You have now come to the Father to claim your inheritance for 21 births. As you make further progress, you will have many visions. You will know everything about your study. Those who are careless at this time will later cry a great deal. Punishment will be experienced and your status will also be destroyed. You will not be able to raise your eyes. This is why the Father says: Sweetest children, make effort and pass so that you don't have to experience punishment. Only then will you become worthy of worship. If you have to experience punishment, you cannot be worshipped. You children have to make a great deal of effort. You have to ignite the lights of souls. At present, souls have become tamopradhan; therefore they have to be made satopradhan. A soul is just a point; it is a star. You cannot give it any other name. Baba has explained to you children that some have had visions of this. There is the example of Swami Vivekananda and Ramakrishna Paramhans. That one saw a light coming out of the other one, and so that could only have been a soul. He thought that it merged into him. A soul cannot come and merge into anyone. A soul goes and takes another body. At the end, you will see a lot of this. There is nothing that is beyond name or form. The sky is said to be empty space, but it still has a name. You children understand that establishment takes place every cycle and that it will definitely take place now. We Brahmins continue to make effort, numberwise. Every second that passes by is said to be in the drama. The cycle of the whole world continues to turn. This cycle is of 5000 years and it continues to move like a louse; it continues to tick away. You sweetest children now simply have to remember the Father. While walking and moving around and doing everything, remember the Father. Only in this is there benefit. Sometimes, Maya will slap you. You are Brahmins and you have to make others into Brahmins, similar to yourselves, like buzzing moths do. That buzzing moth is just an example. You are true Brahmins. It is you Brahmins who have to become deities. This is why you have the confluence age to become the most elevated humans. You come here in order to become the most elevated humans. However, you first definitely have to become Brahmins. There is the topknot of Brahmins. You can explain to the brahmin priests: There is your brahmin clan, but there is no brahmin kingdom. Who established your clan? Who is your senior or head? When you explain to them, they will become very happy. People give a lot of regard to those brahmins, because they relate the scriptures, etc. In earlier days, brahmin priests used to go to tie rakhis. Nowadays, children go to do this. You have to tie rakhis on those who make a promise to remain pure. A promise definitely has to be made. We are making this promise in order to make Bharat pure again. You have to become pure and also enable others to become pure. No one else has the power to say this. You know that by becoming pure in this last birth you will become the masters of the pure world. This is your business. There are no other human beings like this. You have to make them take an oath. The Father says: Lust is the greatest enemy. Conquer it! By conquering it, you will become the conquerors of the world. Lakshmi and Narayan definitely made effort in their previous birth. That was how they became Lakshmi and Narayan. You can tell people what they did to receive their status. There is nothing to be confused about in this. You don't experience happiness from this Deepmala, etc. You have the happiness that you now belong to the Father and that you are to receive your inheritance from Him. People the path of devotion spend so much. There is so much loss. Sometimes, there is even a fire. However, they don't understand anything. You know that you are once again going to go to your new home. The cycle will repeat identically. This is an unlimited film; it is an unlimited slide. Now that you belong to the unlimited Father, you should have immense happiness. We will definitely claim our inheritance of heaven from the Father. The Father says: Make effort and take whatever you want. You definitely do have to make effort. It is only by making effort that you can become elevated. This Baba (old man) can become so elevated; can you not become the same? Achcha. To the sweetest, beloved, long-lost and now-found children, love, remembrance and good morning from the Mother, the Father, BapDada. The spiritual Father says namaste to you spiritual children. Essence for dharna: Just as the Father always gives happiness to His children, so you too must become bestowers of happiness. Show everyone the path to liberation and liberation-in-life. Do tapasya to become soul conscious. Become unlimited renunciates of this dirty old world. Blessing:May you have pure and positive thoughts for all and remain faithful by being aware of each one’s speciality and creating a united gathering in one direction. According to the drama, each one of you has definitely received one speciality or another. So use that speciality and see the specialities of others. Be faithful to one another and the motives behind what they say will change. When you see the specialities of each one, then, although you are many, you will all be seen to be in unity and the gathering will be united in one direction. When someone tells you something defamatory about another, then, instead of supporting that one, transform the form of the one who is telling you that and you will be said to be one who has pure and positive thoughts for others. Slogan:The treasure of elevated thoughts is the basis of your Brahmin life and of having an elevated reward. *** Om Shanti *** Avyakt Signal: Increase the practice of the bodiless stage (ashariri and videhi). If you do not practise becoming bodiless in a second, the final moments will then be spent battling and, whatever you are weak in, whether it is your nature, in your having relationships with others, in your thought power, attitude, or being influenced by the atmosphere, whatever you are weak in, Maya will then test you in that particular thing in the last paper. Therefore, the practice of being bodiless is most essential. "