श्रीगुरु इतके देतात, की त्यासमोर मोक्षही फिका पडावा. म्हणून त्यांचे वर्णन करताना श्रीज्ञानेश्वरीत भगवान श्रीकृष्ण सांगतात- *जे पुरुषार्थ सिद्धी चौथी l* *घेऊनि आपुल्या हाती l* *रिगाला भक्ती पंथी l**जगा देतु ll* *कैवल्याचा अधिकार l* *मोक्षाची सोडी बांधी करी l* *की जळाचिये परि l* *तळवटु घे ll* असा परमात्मस्वरूपाचा आनंद श्रीगुरु आपणास प्राप्त करून देतात. अर्थात हा आनंद बाहेरून आणून देत नाहीत, तर आपले आनंदस्वरूप ते जाणवून देतात. तो आनंद आपल्या ह्रदयातच आहे, हे दाखवितात. म्हणजेच त्या परमात्मस्वरूपाची प्राप्ती करून देतात. तात्त्विक परिभाषेत मायेचे आवरण दूर करतात. तत्त्वज्ञानात मायेचे आवरण जाणे म्हणजेच आनंदाची प्राप्ती होणे. ही माया जी सर्व दुःख परंपरा निर्माण करते, ती आपणास त्या आनंदापासून वंचित ठेवते. म्हणून श्रीगुरु त्या मायेचाच नाश करतात. त्याचे वर्णन श्रीज्ञानेश्वरमहाराज पुढच्या ओवीत करतात, *मोडोनि माया कुंजरू l* *मुक्तमोतियाचा वोगरू l* *जेवविता सद्गुरु l* *श्रीनिवृत्ति वंदू ll* श्रीगुरु माया मोडून काढतात म्हणजेच नाहीशी करतात. आणि परमानंदाचे भोजन घालतात. या ओवीबाबत पाठभेद आहे. काही प्रतींमध्ये ही ओवी तीन क्रमांकाची आहे. व काही प्रतीत दोन क्रमांकाची आहे. क्रम कोणताही स्विकारला तरी अन्वयार्थामध्ये फरक पडत नाही.!!👏 #🙏श्री गुरुदेव दत्त💐