Part - 10 നീലിമ ഏറെ സന്തോഷവതിയായി. തന്റെ കാര്യങ്ങൾ കേൾക്കുകയും തന്നെ സഹായിക്കാമെന്ന് ഉറപ്പുതരികയു ചെയ്ത എസ്‌കെയോട് അവൾക്ക് അതിരറ്റ സ്നേഹവും ബഹുമാനവും തോന്നി. ഫിറോസ് ഇങ്ങനെയൊരു കാര്യം പറയുമ്പോൾ താനൊരിക്കലും പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല, ഇത്ര പെട്ടെന്ന് അതിന് ഫലം കണ്ടെത്തുമെന്ന്. അവനെ ഫോൺ ചെയ്ത് പറയാനായി മൊബൈൽ കൈയ്യിലെടുത്ത് നീലിമ മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. ഒരിക്കൽക്കൂടി എസ്‌കെയെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചതിന് ശേഷം അവൾ നടന്നു. "നീലിമേ.." അപ്പോൾ എസ്‌കെ വിളിച്ചു. അവൾ തിരിഞ്ഞു നിന്നപ്പോൾ, എസ്‌കെ ചവിട്ടുപടികളിറങ്ങി അവളുടെ അടുത്തെത്തി. "പിന്നേ.. ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്. ഞാൻ ആദ്യമേ പറഞ്ഞല്ലോ ഞാനിപ്പോൾ കേസുകളൊന്നും ഏറ്റെടുക്കാറില്ലെന്ന്.. അതിനാൽ ഈ കാര്യം അതീവ രഹസ്യമാക്കി വയ്ക്കണം. എന്റെ ഭാര്യയോ സുഹൃത്തുക്കളോ ഒന്നുമറിയാതെയാണ് ഞാൻ നീലിമയെ സഹായിക്കാനായി വരുന്നത്. ഈ കേസിൽ എനിക്ക് പുറത്തുനിന്ന് മറ്റാരുടെയും സഹായം ചോദിക്കാനും കഴിയില്ല. അതിനാൽ എത്രത്തോളം ഞാനീ കേസിൽ വിജയിക്കുമെന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പ് പറയാനും പറ്റില്ല" "അങ്കിളീ കേസിൽ ഇറങ്ങിയാൽ അതിൽ വിജയം കാണുമെന്ന് എനിക്ക് പൂർണ്ണ ഉറപ്പുണ്ട്" "ഞാൻ പരമാവധി ശ്രമിക്കാം. എന്നാൽ നമ്മളല്ലാതെ മറ്റൊരാളും ഇക്കാര്യമറിയരുത് എന്നെനിക്ക് ഉറപ്പ് തരണം" "അങ്കിളിന് എന്നെ വിശ്വസിക്കാം" "ഒരു കാര്യംകൂടി എനിക്ക് ചോദിക്കാനുണ്ട്" "എന്താ അങ്കിളേ?" "ഇങ്ങോട്ട് വരാനും എന്നെക്കണ്ട് സംസാരിക്കാനും നീലിമയോട് ആരാണ് പറഞ്ഞു തന്നത്?" "അത്.. അങ്കിളേ..." "സ്വന്തം അച്ഛനോട് പെരുമാറുന്നതുപോലെ എന്നോട് പെരുമാറിയതും അൽപ്പനേരം ഇവിടെ എന്റെ മകളായി നിന്നതുമൊക്കെ, ഒരു അഭിനയമായി എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടില്ല. എന്നാൽ അതിന്റെ പിന്നിലൊരു പ്രേരണ ഉണ്ടെന്ന് എനിക്ക് നല്ലതുപോലെ അറിയാം" "അയ്യോ.. ഞാൻ അങ്കിളിന്റെ മുന്നിൽ ആക്ട് ചെയ്തിട്ടില്ല. എന്റെ ഹൃദയം മുറിയുന്ന വേദനയോടെയാ ഞാൻ സംസാരിച്ചത്" "അതിലൊരു തർക്കവുമില്ല. എന്നാൽ, എന്നെ കാണാനും ഇതുപോലെ പറയാനും എനിക്ക് നീലിമയുടെ അതേ പ്രായത്തിലുള്ള ഒരു മകൾ ഉണ്ടെന്നുള്ള കാര്യവുമൊക്കെ തീർച്ചയായും ആരോ പറഞ്ഞു തന്നിട്ടുണ്ടെന്ന് എനിക്കുറപ്പാണ്" "അതെന്താ ഇത്ര ഉറപ്പ്?" "എന്നെ മകളെപ്പോലെ കാണണമെന്ന് നീലിമ പറഞ്ഞപ്പോൾ, എനിക്ക് മകളില്ലെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ?" "അത് അങ്കിൾ എന്നെ പറ്റിക്കാനായി പറഞ്ഞതാണെന്ന് എനിക്കറിയാം" "അതെ. അത് മോളെ പറ്റിക്കാൻ തന്നെയാ ഞാൻ പറഞ്ഞത്. എനിക്കപ്പോഴുള്ള മോളുടെ മുഖഭാവം കാണണമായിരുന്നു. ഞാനത് കണ്ടു. എനിക്കൊരു മകളുള്ള വിവരം അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് തന്നെയാണ് നീലിമ ഇങ്ങോട്ട് വന്നിട്ടുള്ളതെന്ന് എനിക്കപ്പോൾ മനസ്സിലായി. തന്റെ പ്രതീക്ഷ തെറ്റിയ വിവർണ്ണമായ ഭാവം ഞാനീ കുഞ്ഞു മുഖത്ത് അപ്പോൾ നല്ലതുപോലെ കണ്ടു" നീലിമ അപ്പോൾ ചിരിച്ചു. എസ്‌കെ തുടർന്നു. "എന്റെ മകളെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞപ്പോൾ, അവൾ മെഡിക്കൽ ബയോ കെമിസ്ട്രിക്കാണ് പഠിക്കുന്നതെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ?" "ആ.. പറഞ്ഞിരുന്നു" "എന്നാൽ ഞാനത് കുറച്ച് സ്പീഡിലാണ് പറഞ്ഞത്. മനഃപൂർവ്വം തന്നെയാണ് ഞാനത് വേഗത്തിലാക്കിയത്. എന്റെ മുഖത്തിനടുത്ത് നിൽക്കുന്ന ആൾക്കുപോലും 'ബയോസ്ട്രി' എന്നോ മറ്റോ കേൾക്കാനേ സാധ്യതയുള്ളൂ. അത്രയ്ക്കും സ്പീഡിൽ പറഞ്ഞപ്പോൾ നീലിമ ഉടൻ മറുപടി പറഞ്ഞത്, ഞാനും ബയോ കെമിസ്ട്രിക്കാണ് പഠിക്കുന്നതെന്നാണ്. എന്റെ മകൾ എന്താണ് പഠിക്കുന്നതെന്ന് കൃത്യമായി മനസ്സിലാക്കി വന്നതിനാലാണ്, എന്റെ അവ്യക്തമായ സ്വരത്തിലും നീലിമയത് മനസ്സിലാക്കിയെടുത്തത്" "അപ്പൊ അങ്കിളെന്നെ ടെസ്റ്റ് ചെയ്യുകയായിരുന്നോ?" "തീർച്ചയായും.. എന്റെയടുത്ത് വന്നിരിക്കുന്നത് ആരാണെന്നും എന്താണ് ഉദ്ദേശമെന്നും എനിക്കറിയണമല്ലോ" "വേറെ എന്തൊക്കെയാ അങ്കിളിന് മനസ്സിലായത്?" "അത് വിട്.. ഇക്കാര്യം പറയ്" "അത്.. അങ്കിളേ..." അവൾ പറയാൻ മടിച്ചു. "ധൈര്യമായി പറഞ്ഞോളൂ. ഞാനാ വ്യക്തിയോട് ചോദിക്കില്ല" "എന്റെ ഒരു ഫ്രണ്ടാ അങ്കിളിന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞത്. അവന്റെ ഉമ്മയും അങ്കിളിന്റെ വൈഫും കോളേജിൽ ഒരുമിച്ച് പഠിച്ചിട്ടുണ്ടെത്രെ" "എന്താ ഫ്രണ്ടിന്റെ പേര്?" "ഫിറോസ്" "ജാസ്മിന്റെ മോനാണോ?" "അതെ" "എങ്കിൽ നീലിമ പൊക്കോളൂ" "അതെന്തേ.. അപ്പൊ അങ്കിളെന്നെ സഹായിക്കില്ലേ?" "ഞാനത് വാക്ക് പറഞ്ഞതല്ലേ. പക്ഷേ, ഒരു കണ്ടീഷനുണ്ട്" "എന്താ?" "ഞാനിതിൽ ഇടപെടുന്നത് ആരും അറിയാൻ പാടില്ല" "ഞാനത് ഉറപ്പ് തരുന്നു" "അങ്ങനെയെങ്കിൽ ഒരു കാര്യം ചെയ്യണം" "പറയൂ അങ്കിളേ.." "ആ ഫിറോസിനോട് പറയണം, നീലിമ എന്നെ കാണാൻ വന്നെന്നും കേസിനെ കുറിച്ച് സംസാരിച്ചെന്നും. അപ്പോൾ കേസേറ്റെടുക്കാൻ ഞാൻ സമ്മതിച്ചില്ലെന്നും പോലീസ് കേസ് നോക്കിക്കൊള്ളുമെന്നും ഞാൻ പറഞ്ഞതായി പറയണം" "സമ്മതിച്ചു" "എന്നാ പൊക്കോളൂ. എന്റെ വൈഫ് വരാൻ സമയമായി. അവളും മക്കളും ഇവിടെ അടുത്തുള്ള ഒരു ഓഡിറ്റോറിയത്തിൽ കല്യാണത്തിന് പോയതാ" "ആണോ.. എന്നാ ഞാൻ പോവാം" "എന്റെ നമ്പർ സേവ് ചെയ്തോളൂ. എന്നിട്ട് നീലിമ, വീട്ടിലെത്തിയാൽ അവിടത്തെ ലൊക്കേഷൻ എനിക്കൊന്ന് അയച്ചിടണം. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞാൽ ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വരാം" "ഓക്കെ.. അവിടെയെത്തിയാൽ ഞാൻ അയക്കാം" "നീലിമയിപ്പൊ ആ പത്രോസിന്റെ വീട്ടിലാണല്ലോ അല്ലേ..?" "അതെ. മുത്തശ്ശനും മുത്തശ്ശിയും പോയതോടെ അപ്പാപ്പൻ എന്നെ അവരുടെ വീട്ടിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ട് പോയി" "ഓക്കെ ഫൈൻ.. ഞാൻ നീലിമയുടെ കോളേജിലെ സാറായിട്ടാണ് അങ്ങോട്ട് വരുന്നത് ട്ടോ.. ശരിയ്ക്കും ഡീൽ ചെയ്തോളണം" "ഷുവർ" എസ്‌കെ തന്റെ നമ്പർ നീലിമയ്ക്ക് കൈമാറി. അപ്പോൾ കീർത്തനയുടെ ഫോൺ അവൾക്ക് വന്നു. അവൾ അത് കട്ട് ചെയ്തുകൊണ്ട് എസ്‌കെയോട് യാത്ര പറഞ്ഞു. ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ എസ്‌കെ, അവൾ പോകുന്നത് നോക്കിനിന്നു. കുറച്ച് സമയം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ജാനിയും മക്കളും വന്നു. അപ്പോൾ എസ്‌കെ വസ്ത്രം മാറി പുറത്തേക്ക് പോകാൻ നിൽക്കുകയായിരുന്നു. "ഇതെവിടെക്കാ എസ്‌കെ? നല്ല സന്തോഷത്തിലാണല്ലോ.." ജാനി ചോദിച്ചു. "ഞാനൊരാളെ കണ്ടിട്ട് വരാം" അപ്പോൾ ജാനിയൊന്നും പറയാതെ വെറുതെ അദ്ദേഹത്തെ നോക്കുക മാത്രം ചെയ്തു. "നീയെന്തേ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നേ?" എസ്‌കെ ചോദിച്ചു. "ഏയ് ഒന്നുല്ല. എസ്‌കെ പോയിട്ട് വാ" "എന്നാലും..." "അല്ലാ.. കല്യാണത്തിലെ വിശേഷങ്ങൾ പറയാന്ന് വച്ചിട്ടാ" "ആ.. അത് ഞാൻ വന്നിട്ട് സംസാരിക്കാം. പിന്നേ.. മോൾ വിളിച്ചിരുന്നുട്ടോ.. നിന്നെ വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടിയില്ലാന്ന് പറഞ്ഞു" "ഫോൺ മോന്റെ കൈയ്യിലായിരുന്നു. അവനാണെങ്കിൽ ഓഡിറ്റോറിയത്തിൽ താഴെ എവിടെയോ ഇരിക്കേരുന്നു" "ആ.. ഓക്കെ.. എന്നാൽ ഞാൻ പോയിട്ട് വരാം" "എസ്‌കെ ഫോണെടുത്തിട്ടില്ലേ?" "ഉണ്ട്.. എന്റെ പോക്കറ്റിലുണ്ട്" ജാനിയോട് യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങിയ എസ്‌കെ, നീലിമയെ ഫോണിൽ വിളിച്ച് താൻ അവിടേക്ക് വരുന്ന വിവരം അറിയിച്ചു. ശേഷം, അദ്ദേഹം നേരെ പത്രോസിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി. പത്രോസും അന്നാമ്മയും വീടിന് പുറത്ത് നിൽക്കുമ്പോഴാണ് എസ്‌കെ അവിടേക്ക് കയറിച്ചെന്നത്. "ആരാ?" അദ്ദേഹത്തെ കണ്ടയുടൻ പത്രോസ് ചോദിച്ചു. "ഞാൻ നീലിമയുടെ സാറാ.. കോളേജിലെ..." "നീലിമേ.. ദേ.. നിന്റെ സാർ വന്നിരിക്കുന്നു കോളേജിൽ നിന്ന്" അകത്തേക്ക് നോക്കി അന്നാമ്മ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. "സാർ കയറിയിരിക്കൂ?" പത്രോസ് എസ്‌കെയെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു. അപ്പോൾ നീലിമ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് വന്നു. "നീലിമയുടെ മുത്തച്ഛൻ മരിച്ച സമയത്ത് എനിക്ക് വരാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല" പത്രോസിനെ നോക്കി അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. "അത് വല്ലാത്തൊരു മരണം തന്നെയായിരുന്നു സാറേ.." "സത്യത്തിൽ ഞാൻ വന്നത് അതിനെക്കുറിച്ചെല്ലാം അന്വേഷിക്കാനാ. എന്നോട് നീലിമ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും പറഞ്ഞിരുന്നു. എനിക്കാണെങ്കിൽ കുറ്റാന്വേഷണ കാര്യങ്ങളിലൊക്കെ നല്ല താത്പര്യമാ. അപ്പൊ എന്നെക്കൊണ്ടാവുന്നപോലെ ചെറിയൊരു അന്വേഷണം നടത്താമെന്ന് കരുതി" "ഇനിയെന്ത് അന്വേഷിക്കാനാ സാറേ. പോലീസൊക്കെ കുറെ അന്വേഷിച്ചു മതിയാക്കി പോയതാ. സുകുമാരേട്ടൻ മരിച്ചത് എങ്ങനെയാണെന്നോ തങ്കമ്മേച്ചി ഇപ്പോഴും ജീവിച്ചിരിക്കുന്നുണ്ടെന്നോ എന്നൊന്നും ഒരറിവും ആർക്കുമില്ല" "എന്തായാലും എന്നെക്കൊണ്ടാവുന്നതുപോലെ ഞാനൊന്ന് നോക്കാം. തൽക്കാലം പോലീസിനോടോ മറ്റുള്ളവരോടോ ഒന്നും പറയണ്ട. ഞാൻ നീലിമയോടും ഇക്കാര്യം പറഞ്ഞിരുന്നു" "ഞങ്ങളാരോടും പറയുന്നില്ല സാറേ.. ഇക്കാര്യത്തിൽ എന്തെങ്കിലും വിവരം കിട്ടിയാൽ അതിൽപരം സന്തോഷം മറ്റെന്തെങ്കിലുമുണ്ടോ" "നീലിമ ഇപ്പോൾ നിങ്ങളുടെ കൂടെയാണല്ലേ താമസം?" "അതെ. സുകുമാരേട്ടനും തങ്കമ്മേച്ചിയും എവിടെക്കെങ്കിലും പോവുകയാണെങ്കിൽ നീലിമയെ ഞങ്ങളെ ഏല്പിച്ചിട്ടാണ് പോകാറുള്ളത്. ഇത്തവണ ഞങ്ങളോട് പറഞ്ഞില്ലെന്നേ ഉള്ളൂ. എങ്കിലും അവർ പോയപ്പൊ, ഞങ്ങളിവളെ ഇങ്ങോട്ട് വിളിച്ചു കൊണ്ടുവന്നു" "ഒരു കാര്യം ചെയ്യാമോ.. സംഭവിച്ചതും നിങ്ങൾക്കറിയാവുന്നതുമായ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും എന്നോടൊന്ന് പറയോ? നീലിമ എന്നോട് പറഞ്ഞതാണ്. എങ്കിലും നിങ്ങളുംകൂടി അത് പറയുമ്പോൾ എനിക്കത് കൂടുതൽ ഉപകാരപ്പെടും" അപ്പോൾ പത്രോസും അന്നാമ്മയുകൂടി എല്ലാ കാര്യങ്ങളും എസ്‌കെയോട് പറഞ്ഞു. എല്ലാം കേട്ടുകഴിഞ്ഞതിന് ശേഷം, അദ്ദേഹം കുറച്ചുനേരം മിണ്ടാതെയിരുന്നു. ശേഷം നീലിമയെ നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. "മോൾ പോയി എനിക്കൊരു ഗ്ലാസ് പച്ചവെള്ളം എടുത്തുകൊണ്ടുവായോ" "അയ്യോ.. ഞാനത് മറന്നു. മോളേ.. സാറിന് ചായ എടുക്ക്" അന്നാമ്മ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. "ചായ വേണ്ട. വെള്ളം മതി" എസ്‌കെ നീലിമയോട് പറഞ്ഞു. അവൾ വെള്ളമെടുക്കാൻ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയതും എസ്‌കെ പത്രോസിന്റെ നേരെ നോക്കി ചോദിച്ചു. "നിങ്ങൾക്കെന്ത് തോന്നുന്നു.. നീലിമയുടെ മുത്തശ്ശി ജീവിച്ചിരിക്കുന്നുണ്ടാവുമോ?" "ഇല്ല സാർ.. എനിക്ക് യാതൊരു പ്രതീക്ഷയുമില്ല. അങ്ങനെയുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ ഇത്ര ദിവസമായിട്ടും തങ്കമ്മേച്ചി വരാതിരിക്കുമോ?" "ഒരുപക്ഷേ, വരാൻ പറ്റാത്ത സാഹചര്യമാണെങ്കിലോ? പരിക്ക് പറ്റി കിടക്കാമല്ലോ" "അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ ഒന്ന് ഫോണെങ്കിലും ചെയ്യാമല്ലോ സാർ?" "അബോധാവസ്ഥയിലാണെങ്കിലോ ഇപ്പോഴും" "എന്തോ.. എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല" "നീലിമയുടെ മുത്തച്ഛൻ മരിച്ചതിനെ കുറിച്ചോ?" "പോലീസ് പറഞ്ഞത് കിണറ്റിൽ വീണ്, വെള്ളം കുടിച്ചാണ് മരിച്ചതെന്നാണ്. അതുവച്ച് നോക്കുമ്പോൾ ഒരു കൊലപാതകമാകാൻ സാധ്യതയില്ല. ചിലപ്പോൾ ആത്മഹത്യയാവാനും സാധ്യതയുണ്ടെന്നാ ഒരു പോലീസുകാരൻ പറഞ്ഞത്" "കിണറ്റിൽ ചാടി ആത്മഹത്യ ചെയ്യുന്നത്, അയാളുടെ ഭാര്യ നോക്കി നിൽക്കുമോ?" "സാർ നേരത്തെ പറഞ്ഞത്, തങ്കമ്മേച്ചി അബോധാവസ്ഥയിലായിരിക്കും എന്നല്ലേ. ഒരുപക്ഷേ, അങ്ങനെ സംഭവിച്ചതിന് ശേഷമാണെങ്കിലോ സുകുമാരേട്ടൻ കിണറ്റിൽ ചാടിയത്?" അപ്പോൾ എസ്‌കെ പത്രോസിനെ നോക്കി ഗൂഢമായി ചിരിച്ചു. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു. "അത് ശരിയാല്ലേ... തങ്കമ്മയുടെ രക്തം പുരണ്ട മേൽമുണ്ട് നിങ്ങൾ കണ്ടതാണല്ലോ അല്ലേ.. അപ്പോൾ ചേട്ടൻ പറഞ്ഞതുപോലെ അബോധാവസ്ഥയിലായിരിക്കും.." "അതറിയില്ല സാർ.. പക്ഷേ, ആ മേൽമുണ്ടിലെ രക്തം, തങ്കമ്മേച്ചിയുടെ തന്നെയാണെന്നാ പോലീസ് പറഞ്ഞത്" അപ്പോൾ എസ്‌കെ, തന്റെ മൂക്കിലൊന്ന് തൊട്ടു. ശേഷം വിരലുകൾകൊണ്ട് മീശയും ചുണ്ടുംകൂടി ഒരുമിച്ച് തടവി. (തുടരും) സമീർ കലന്തൻ #🧟 പ്രേതകഥകൾ! #💞 പ്രണയകഥകൾ #❤️ പ്രണയ കവിതകൾ #📔 കഥ #📙 നോവൽ