💜ഹൃദയത്തിൽ സൂക്ഷിക്കാൻ 💜 പാർട്ട്‌ -14         """വൈഷ്ണവി """ക്ലാസ്സിലെ നിശബ്ദയെ മുറിച്ചു കൊണ്ട് ആണ്  തന്റെ പേര് ആ ക്ലാസ്സ് മുറിയിൽ മുഴങ്ങി കേട്ടത്.... നേഹയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് അവൾ എണീറ്റ് നിന്നു..... ടെൻഷൻ കാരണം അവളുടെ കൈ വിറച്ചു... എന്തിനാവും സാർ തന്റെ പേര് വിളിച്ചത്... വൈഷ്ണവി തന്നെ കൂട്ടാൻ ആള് വന്നിട്ടുണ്ട് ബാഗും എടുത്തു കൊണ്ട് പൊക്കൊളു..... ഉള്ളിൽ പേടി അതിക്രമിച്ചിരിക്കുന്നു.... നേഹയുടെ കയ്യിൽ അവൾ മുറുക്കെ പിടിച്ചു.. ടെഷൻ കാരണം വീഴുമോ എന്ന ഭയന്നു.... നേഹയുടെയും സാറിന്റെയും കണ്ണിൽ മാറി  മാറി നോക്കി... താൻ ഭയന്നത് വല്ലതും ആണോ ഇനി... ആരാവും തന്നെ കൂട്ടാൻ വന്നിട്ടുള്ളത്... എന്തിനാവും വന്നത്....... ബാഗ് എടുത്തു നെഞ്ചോടു ചേർത്തു പിടിച്ചു കൊണ്ട് വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി ചെന്നു...     തന്നെ നോക്കി അങ്ങേ അറ്റത്ത് നിൽക്കുന്ന വെക്തി.. അനൂപേട്ടൻ.... അടുക്കലേക്കു നടന്നു എത്തുമ്പോൾ അയാൾ തന്നെ നോക്കാൻ ത്രാണി ഇല്ലാതെ തല താഴ്ത്തി നിൽക്കുന്നത് അവൾ ശ്രെദ്ധിച്ചു.... പ്രേത്യേകിച്ചു ഒന്നും തോന്നി ഇല്ല.. ആളും ഒന്നും  മിണ്ടി ഇല്ല എന്തിനാണ് തന്നെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് പോകുന്നത് എന്ന് അവൾ ഒട്ടു ചോദിച്ചതും ഇല്ല.......... ബൈക്കിന് പിറകിലേക്ക് കയറി ഇരുന്നു.... ദേഹം വല്ലാണ്ട് വിറക്കുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞു..    അനൂപ് അവളെയും കൂട്ടി നേരെ അവളുടെ വീട്ടിലേക്ക് ആണ് പോയത്..... വീട് എത്തിയതും അവൾ മുറ്റത്തേക്ക് നോക്കി... വലിച്ചു കെട്ടുന്ന ടാർപൊളിൻ  ഷീറ്റ് കണ്ടപ്പോഴേ അവൾക്ക് കാര്യം മനസിലായി..... താൻ ഭയന്നത് തന്നെ ആണ് കാര്യം എന്ന്...    """"പാറുട്ടിയെ മുത്തശ്ശിക്ക് മഹാദേവന്റെ അടുത്ത് പോകാൻ ഒരു ആഗ്രഹം... രാവിലെ ഞാൻ അമ്പലത്തിൽ ഒന്ന് പോകൂട്ടോ...""' """പോകുന്നത് ഒക്കെ കൊള്ളാം രാത്രി കാല് വേദന ആണെന്ന് പറഞ്ഞ ഞാൻ കുഴമ്പ് ഇട്ടു തിരുമ്മാൻ വരില്ല കേട്ടോ... ചിരിയാലേ അവൾ പറഞ്ഞു """" ആ കവിളിൽ ചുണ്ടുകൾ ചേർത്തു കൊണ്ട് രാവിലെ ഇവിടെ നിന്നും താൻ ഇറങ്ങുമ്പോൾ അറിഞ്ഞില്ലല്ലോ മുത്തശ്ശി അവസാനം ആയിട്ടാ ഞാൻ കാണുന്നെ എന്ന്... അവളൊന്നു ഏങ്ങി പോയി.. ആരോടും ഒന്നും മിണ്ടാൻ ഇല്ലാതെ അവളാ മുറിയിൽ തന്നെ ഇരുന്നു.... ഓ കുറച്ചു നാള് കൊണ്ട് ഒട്ടും വയ്യാതെ ഇരിക്കുവല്ലായിരുന്നോ... എന്നാലും ഈ പ്രായത്തിലും അവർ നല്ല പോലെ കഷ്ടപെടുവായിരുന്നു... എന്ത് ഐശ്വര്യ മായിരുന്നു ഇച്ചേയുടെ മുഖത്തു... ജനലിൽ കൂടി പുറത്ത് നിൽക്കുന്നവർ പറയുന്നത് ഒക്കെ പാറു കെട്ടു... കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിട്ട് ചുറ്റുമുള്ളതൊന്നും കാണാൻ വയ്യാത്ത അവസ്ഥ.. തളർന്നു പോയി.. ബെഡിലേക്ക് കിടന്നു ... ഇത്തിരി വെള്ളം കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്നോർത്ത് പോയി..... മുറ്റത്ത് എടുത്തിട്ടിരിക്കുന്ന കസേരകളിൽ ആളുകൾ സ്ഥാനം പിടിച്ചു.. അയലത്തെ വീടിന്റെ പുറകിൽ കഞ്ഞിക്കുള്ള അടുപ്പും കത്തിച്ചു... അപ്പോളും ഇത്തിരി വെള്ളത്തിനായി ആഗ്രഹിച്ചവൾ ആ മുറിയിൽ നെഞ്ച് പിടഞ്ഞു കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു... എന്തൊക്കെ ആഗ്രഹങ്ങൾ ആയിരുന്നു തനിക്ക്.. പഠിക്കണം ജോലി വാങ്ങി മുത്തശ്ശിയെ പൊന്നു പോലെ നോക്കണം... ഒന്നും കാണാതെയും കേൾക്കാതെയും ആളങ്ങു പോയി.. തൊണ്ടക്കുഴിയിൽ കൈപ്പ്‌ നിറഞ്ഞു... കുട്ടി, ആരോ തന്നെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറി വന്നു തന്റെ അടുക്കൽ ഇരുന്നു.... അവളുടെ നെറുകിൽ ഒന്ന് തലോടി അവർ.. മിഴികൾ ഉയർത്തി അവൾ അവരെ നോക്കി... അനൂപിന്റെ അമ്മയാണ് മോളെ....അവർ പറയുമ്പോൾ എനിക്ക് ഇത്തിരി വെള്ളം തരുമോ.. സംസാരിക്കാൻ പോലും അവൾക്കാവുന്നില്ല... ആയമ്മക്ക് നെഞ്ച് പിടഞ്ഞു.. തന്റെ മകളുടെ പ്രായം മാത്രം ഉള്ളു ഈ കൊച്ചിനും.. അവർക്ക് സങ്കടം വന്നു പോയി... ഇവിടുള്ളവർ ഒക്കെ എന്ത് മനുഷ്യർ ആണ്.... ഈ കൊച്ചു കരഞ്ഞു തളർന്നു കിടക്കുന്നത് ഇവർ ആരും കണ്ടില്ലേ... അടുക്കളയിൽ നിന്നും ഒരു ഗ്ലാസ്‌ വെള്ളം കൊണ്ട് വന്നവർ അവളുടെ ചുണ്ടോടു അടുപ്പിച്ചു... എങ്ങനെ ഒക്കെയോ അവൾ ആ വെള്ളം ഇത്തിരി ഇറക്കി... തൊണ്ട ഒന്ന് നനഞ്ഞപ്പോ ഒരു ആശ്വാസം തോന്നി... നിറഞ്ഞ മിഴികളോടെ അനൂപിന്റെ അമ്മയെ അവൾ നോക്കി..    മുത്തശ്ശിടെ ബോഡി കൊണ്ട് വന്നപ്പോൾ അനൂപിന്റെ അമ്മയും മറ്റു രണ്ടു സ്ത്രീകളും കൂടി അവളെ മുറിയിൽ നിന്നും ഉമ്മറത്തേക്ക് കൊണ്ട് വന്നു ഇരുത്തി....... അവളാ കൈയ്യിൽ മുത്തശ്ശിടെ ഒരു നേര്യത് ചുരുട്ടി പിടിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു മുത്തശ്ശിയെ നോക്കി അവൾ അങ്ങനെ ഇരുന്നു ഒരുതുള്ളി കണ്ണുനീർ പോലും അവളിൽ നിന്നും ഇറ്റ് വീഴുന്നില്ല.. ആരൊക്കെ വരുന്നെന്നോ പോകുന്നെന്നോ അവൾ അറിഞ്ഞില്ല... എവിടെ നിന്നോ നേഹ ഓടി പാഞ്ഞു തന്റെ അടുത്ത് വന്നിരിക്കുന്നത് പോലും അവൾ അറിഞ്ഞില്ല... ഇടക്കെപ്പോഴോ അവളുടെ തോളിലേക്ക് പാറു ചാഞ്ഞിരുന്നു... ശ്രീജിത്ത്‌ ഒക്കെ നാട്ടിൽ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട് അന്ന് തന്നെ മുത്തശ്ശിയെ അടക്കം ചെയ്യാൻ ആയിരുന്നു ശ്രീധരന്റെ നിർദ്ദേശം...... നേരവും സമയവും ഒക്കെ കുറിച്ചെടുത്തു അയാൾ... 3 മണിക്കാണ് സംസ്കാരം.... സമയം അടുത്തതും ബോഡി ഉള്ളിൽ നിന്നും എടുത്തു വെളിയിൽ കിടത്തി... പ്രാർത്ഥനയും കോടി ഇടലും ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു ചിതയിലേക്ക് എടുക്കാൻ പാവിച്ചു...       ശ്രീജിത്ത്‌ ആണ് കർമങ്ങൾ എല്ലാം ചെയ്യ്തത്... ചിതക്ക് തീ കൊടുത്തതും അവൾ ഞെട്ടി പിന്നെ അലറി കരഞ്ഞു   കൊണ്ട് മുന്നോട്ടു ഓടാൻ പാവിച്ചതും ആരോ അവളെ താങ്ങി പിടിച്ചിരുന്നു.. ബോധം മറഞ്ഞവൾ ആ  നെഞ്ചിലേക്ക് വന്നു വീണു........ ഇച്ചായ.... നേഹ അലറി വിളിച്ചു പോയി.. അയാൾ താൻ പിടിച്ചു മാറ്റിയ പെൺകുട്ടിയെ നോക്കി പോയി...തന്റെ നെഞ്ചിൽ ചാരി നിൽക്കൊന്നൊരു കുഞ്ഞ് പെണ്ണ്... അവന് സങ്കടം തോന്നി പോയി.... ഇച്ചായ പാറു കണ്ണ് തുറക്കുന്നില്ല... നേഹക്ക് പേടി ആയി അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.... ഏയ് ഒന്നുല്ലാടി...... പെട്ടെന്നുള്ള ഷോക്കിൽ ബോധം പോയതാ.. നമുക്ക് അകത്തേക്ക് കിടത്താം.. പറയുകയും അയാൾ വേഗം അവളെ കയ്യിൽ കോരി എടുത്തു വീടിനുള്ളിലേക്ക് നടന്നു.... എന്നാൽ ഈ കാഴ്ച ഇഷ്ടപ്പെടാതെ നിന്ന ശ്രീധരനും ഭാര്യവീട്ടുകാരിലും ശ്രീമോൾക്കും അവളുടെ അമ്മക്കും ഒക്കെ പുച്ഛം ആയിരുന്നു... അല്ലേലും തള്ളക്കും മോൾക്കും വരത്തന്മാരെ അല്ലെ പിടിക്കാത്തൊള്ളൂ ശ്രീധരന്റെ ഭാര്യ പറയുമ്പോൾ അനൂപിന്റെ അമ്മ അവരെ ദേഷ്യത്തിൽ ഒന്നു നോക്കി.. എന്ത് വാർത്തനമാ എന്റെ വിജി നീ ഈ പറയുന്നത്.. ഒന്നുവില്ലേ അതൊരു കൊച്ച് കൊച്ചല്ലേ..... അനൂപിന്റെ അമ്മ ചോദിക്കുമ്പോൾ അവർ പല്ല് കടിച്ചു കൊണ്ട് നോക്കിയത് തന്നെ ശ്രെദ്ധിച്ചു നിൽക്കുന്ന അനൂപിനെയും അവനൊപ്പം ഉള്ളവരെയും ആയിരുന്നു. ഇനി അവിടെ നിന്ന് എന്തേലും പറഞ്ഞു അടുത്തൊരു വഴക്കിടാൻ അവർക്ക് താല്പര്യം ഇല്ലായിരുന്നു... ബന്ധുക്കളെയും വിളിച്ചു അവർ അകത്തേക്ക് കയറി... അടുത്ത വീട്ടിൽ നിന്നും എല്ലാവർക്കും കഞ്ഞി കൊണ്ട് വന്നു.... ശ്രീധരനും അയാളുടെ ആളുകളും അതൊക്കെ വാങ്ങി കുടിക്കുമ്പോൾ ഇവിടെ പാവം പാറു മയക്കത്തിൽ ആയിരുന്നു... അവൾക്ക് കൂട്ടായി നേഹയും അടുത്തുണ്ടായിരുന്നു.. പോകാൻ നേരം അനൂപിന്റെ അമ്മ അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു നേഹയോട് യാത്ര പറഞ്ഞിട്ടാണ് ഇറങ്ങിയത്.. #📙 നോവൽ #നോവൽ ( തുടരും ) പ്രതിലിപിയില്‍ എന്നെ ഫോളോ ചെയ്യൂ, https://pratilipi.app.link/ifgXDisQvXb അതിൽ 34 പാർട്ട്‌ ആയി..