മൗനനൊമ്പരം❤ Part 2 "എന്തിനാടീ ഇങ്ങനെ സ്നേഹിച്ച് തോൽപിക്കണേ.. പകരം തരാൻ ഒന്നൂല്ല ഈ ദരിദ്രവാസി പെണ്ണിൻ്റെ കയ്യിൽ .. "ജാനിയുടെ ശബ്ദം ഇടറി.. " നീയെൻ്റെ കൂടെ എന്നും ബെസ്റ്റിയായി ഉണ്ടായിരുന്നാ മതി.. അത്രയ്ക്കിഷ്ടാടീ എനിക്ക് നിന്നെ ...''എയ്ഞ്ചലവളെ ഇറുകെ പുണർന്നു.. അവരെ നോക്കി മനസ്സുനിറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്നുണ്ട് മെൽവിൻ.. എയ്ഞ്ചലും മെൽവിനും തിരികെ ഇറങ്ങിയതും ജെയ്ക്കുട്ടൻ പുതിയ ഫോണെടുത്ത് ആകാംക്ഷയോടെ തിരിച്ചും മറിച്ചും നോക്കുന്നുണ്ട്.. " വല്യേച്ചീടെ ഫോണിനേക്കാൾ വല്യ ഫോണാ കുഞ്ഞേച്ചീ.. വല്യേച്ചി കഴിഞ്ഞ തവണ വന്നപ്പോ ഞാനൊന്ന് അവൾടെ ഫോണൊന്നെടുത്ത് നോക്കീന്നും പറഞ്ഞ് എന്തൊരു ബഹളാരുന്നു.. നാളെക്കഴിഞ്ഞ് വരുമ്പോ ഇത് കാണിച്ച് നമുക്കും ഷൈൻ ചെയ്യാം.. "ഉത്സാഹത്തോടെ പറയുന്ന ജെയ്ക്കുട്ടൻ്റെ തലയിലൊന്ന് തലോടിക്കൊണ്ട് ജാൻവി അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു.. അനിതയുണ്ടാക്കുന്ന കോഴിക്കറിയുടെ മണം ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ട് അടുപ്പിൻ്റെ തറയിലേക്ക് കയറിയുരുന്നു ജാനി.. "വിശന്നോ നിനക്ക്.. " അവൾക്കരികിലേക്ക് വന്നു കൊണ്ട് അനിത ചോദിച്ചതും ഇല്ലെന്നവൾ ചുമൽ കൂച്ചി കാണിച്ചു .. " എയ്ഞ്ചലിനെപ്പോലെ തന്നെ സ്നേഹമുള്ളവനാ മെൽവിനും.. ഇത്ര വർഷം കഴിഞ്ഞിട്ടും നമ്മളെയൊന്നും മറന്നില്ലല്ലോ അവൻ.." അനിത പറഞ്ഞു. " ഉം.. "വെറുതെയൊന്നു മൂളി ജാനി.. കൺമുൻപിലപ്പോൾ ചിരിയോടെ നിൽക്കുന്നവൻ്റെ മുഖം തെളിഞ്ഞു നിന്നു.. ജെയ്ക്കുട്ടനും അമ്മയ്ക്കുമൊപ്പം കഴിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ജാനിയുടെ കണ്ണുകൾ കൊതിയോടെ കഴിക്കുന്ന ജെയ്ക്കുട്ടനിലായിരുന്നു .. ചിക്കനും പൊറോട്ടയും ആസ്വദിച്ച് കഴിക്കുന്നുണ്ടവൻ.. ഇടക്ക് തൻ്റെ പ്ലേറ്റിൽ നിന്നും ഓരോ ചിക്കൻ കഷണങ്ങൾ ജെയ്ക്കുട്ടൻ്റെ പ്ലേറ്റിലേക്ക് വെച്ചവൾ.. അവൻ്റെ തെളിഞ്ഞ മുഖം കണ്ടപ്പോഴേ അവളുടെ മനസ്സ് നിറഞ്ഞിരുന്നു.. ❄❄ കണ്ണിനുമീതേ കയ്യും വെച്ച് വെറുതെ കിടന്നു മെൽവിൻ... ആറു വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം താനവളെ കണ്ടിരിക്കുന്നു .. തനിക്കേറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ടവളെ... തന്നെക്കണ്ടപ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നത് അവനോർമ്മ വന്നു.. താനുമവളെ നോക്കിക്കാണുകയായിരുന്നു .. ഊമയെന്ന സഹതാപത്തോടെ നോക്കുന്നവരായിരുന്നു ചുറ്റുമുള്ളവരിൽ അധികവും.. താനെന്തെങ്കിലും ചോദിച്ചാൽ മറുപടി പറയാൻ അറിയാത്തതുകൊണ്ട് കാണാതെ പോകുന്നവരായിരുന്നു മറ്റു ചിലർ... അവരിൽ നിന്നെല്ലാം വ്യത്യസ്തമായി തന്നെ മനസ്സിലാക്കിയവളായിരുന്നു ജാനി.. തന്നോട് സംസാരിക്കാനായി തൻ്റെ ആംഗ്യ ഭാഷ പഠിച്ചവൾ.. കളി ചിരികളുമായ് തൻ്റെ ലോകത്ത് വിരുന്നു വന്നവൾ... ഹൈസ്കൂളിൽ പഠിക്കുന്ന സമയത്താണ് എയ്ഞ്ചലിനൊപ്പം നടക്കുന്നവളെ തേടി കണ്ണുകൾ പാഞ്ഞു തുടങ്ങിയത്.. അറിയാത്ത ഭാവത്തിൽ നടന്നിട്ടേയുള്ളൂ.. മനസ്സിൽ അവൾക്കായ് ഒരു വസന്തം തന്നെ വിരിഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരുന്നു.. " സ്വന്തം തള്ളേനേം തന്തേനേം നേരെ ചൊവ്വേ വിളിക്കാൻ പറ്റാത്ത നിന്നെപ്പോലുള്ള ഊമകളൊക്കെ അടങ്ങിയൊതുങ്ങി മൂലയ്ക്കിരുന്നോണമെന്ന് "ഒരുത്തൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവനെ പൊതിരെ തല്ലി.. ഒടുവിൽ പപ്പ ഇടപെട്ട് പ്രശ്നങ്ങളെല്ലാം തീർത്തെങ്കിലും മനസ്സാകെ കൈവിട്ടു പോയ പോലെയായിരുന്നു.. ഇനിയിവിടെ നിൽക്കുന്നില്ലെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ ബാംഗ്ലൂര് റീത്താൻ്റിയ്ക്കൊപ്പം പോവാൻ പപ്പ പറഞ്ഞപ്പോൾ മറുത്തൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.. ഇതുവരെ പപ്പയെയും മമ്മിയെയും എയ്ഞ്ചലിനെയും വിട്ട് മാറി നിന്നിട്ടേയില്ല... ആദ്യമെല്ലാം അതിൻ്റെ വിഷമം. വല്ലാതെയുണ്ടായിരുന്നു.. ഇടയ്ക്കെല്ലാം ഓർമകളിൽ ജാനിയുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞു വന്നിരുന്നു.. എയ്ഞ്ചൽ ഓരോ തവണ വിളിക്കുമ്പോഴും വാതോരാതെ ജാനിയെക്കുറിച്ച് പറയും.. അങ്ങനെ അവളുടെ ഓരോ വിശേഷങ്ങളും താനറിഞ്ഞിരുന്നു.. ഒടുവിൽ ഒരുനാൾ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് എയ്ഞ്ചൽ പറഞ്ഞത് ജാനീടെ അച്ഛൻ.. നമ്മുടെ പ്രഭയച്ഛൻ മരിച്ചു പോയെന്നായിരുന്നു ..അന്നാണ് മെൽവിൻ നാട്ടിലേക്ക് വീണ്ടും വന്നത്.. പ്രഭയച്ഛൻ്റെ ജീവനറ്റ ശരീരത്തിനരികിൽ വല്ലാത്ത നോവോടെ ഹൃദയം തകർന്നിരിക്കുന്നവളെ കണ്ടു .. അടുത്ത് ചെന്ന് ചേർത്തു പിടിച്ചാശ്വസിപ്പിക്കാൻ തോന്നിയവന്.. അന്ന് രാത്രി തിരിച്ചുപോരുമ്പോൾ വല്ലാത്തൊരു അവസ്ഥയിലായിരുന്നവൻ.. അവളീ സങ്കടങ്ങൾ എങ്ങനെ അതിജീവിക്കും എന്ന ചോദ്യവും മനസ്സിലുണ്ടായിരുന്നു... തൻ്റെ സങ്കടം കണ്ടിട്ടാണ് പപ്പ പറഞ്ഞത് "നമ്മളില്ലേ ഇവിടെ.. അവർക്ക് വേണ്ട സഹായമൊക്കെ ചെയ്തു കൊടുക്കാം.. കുട്ടികളുടെ പഠിപ്പിനുള്ളതും നോക്കാം.. നീ വിഷമിക്കാതെ പോയിട്ട് വാ.. " എന്ന് .. പിന്നെയുള്ള ഓരോ ദിവസങ്ങളിലും ജാനി തന്നെ അത്ഭുതപെടുത്തി.. അച്ഛൻ്റെ ജോലി അവൾ ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി.. ചേച്ചിയെയും അനിയനെയും പഠിപ്പിക്കാനായി ചെറിയ കയ്യിൽ വലിയ വളയങ്ങൾ പിടിച്ചവൾ.. ചങ്കുറപ്പുള്ള പെണ്ണ്.. എൻ്റെ പെണ്ണ്.. എനിക്ക് വേണമവളെ... മെൽവിൻ മനസ്സിലത് ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു.. ✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨ രാവിലെ തീ കത്താൻ മടി കാണിക്കുന്ന അടുപ്പിനോട് പരിഭവം പറയുന്ന അനിതയെ കണ്ടപ്പോൾ ജാനിക്ക് ചിരി വന്നു.. "അല്ലാ അമ്മ പറഞ്ഞത് വല്ലതും അടുപ്പിന് മനസ്സിലായോ .." കുറുമ്പോടെ ചോദിച്ചവൾ.. "ദേ ..കെച്ചേ രാവിലെതന്നെ എന്നെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കാതെ പോണുണ്ടോ?" അനിത ദേഷ്യത്തിലാണ്.. " അമ്മ ദേഷ്യം പിടിച്ചാ കാണാൻ നല്ല ചന്തമുണ്ടെന്ന് അച്ഛൻ പറയണത് വെറുതെയല്ലാട്ടോ.. ഒരാനച്ചന്തമൊക്കെയുണ്ട്.. " അമ്മയുടെ താടിത്തുമ്പിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചുകൊണ്ട് ജാനി പറഞ്ഞു.. "ഇവളിന്ന് രാവിലെ എൻ്റെ കയ്യീന്ന് വാങ്ങും.." അടുപ്പിനടിയിൽ നിന്നൊരു ചുള്ളല് വിറകും വലിച്ചെടുത്ത് അനിത പറഞ്ഞതും ജാനി പുറത്തേക്കോടി.. " അതേ.. ഒരു കട്ടൻ കാപ്പി കിട്ടുവോ .." വാതിൽക്കൽ നിന്നും നീട്ടി വിളിച്ചു ജാനി .. "ദാ ഇവിടെ വന്നെടുത്ത് കുടിക്ക് ജാനി .. " കട്ടൻ കാപ്പിയും കുടിച്ച് മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി ജാനി.. അമ്മിണിപ്പശു അവളെ കണ്ടതും ഒന്നു മ്ബേ .. ന്ന് നീട്ടി വിളിച്ചു. അവൾക്ക്പുല്ല് കിട്ടാനുള്ള സോപ്പിടലാണ്... " പുല്ലൊക്കെ തരാം.. ഈയ്യിടെയായിട്ട് പാലിൻ്റെ കാര്യത്തിൽ നിനക്ക് നല്ല പിശുക്കാന്ന് അമ്മ പറഞ്ഞല്ലോ അമ്മിണീ ..വേണ്ടാ ട്ടോ... ചിട്ടിയടക്കാനും അയൽക്കൂട്ടത്തിനും ചേച്ചീടെ ഫീസും എല്ലാം കൂടി ഒരു മാസം എത്രകാശ് വേണം ന്ന് നിനക്കറിയ്യോ.. അതോണ്ട് നന്നായിട്ട് പാലും പോന്നോട്ടേ.. ട്ടോ.." ജാനി അമ്മിണിയുടെ തലയിലൊന്നു തഴുകിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.. അമ്മിണിക്കുള്ള പുല്ലും വാരിയിട്ട് തൊഴുത്തിൻ്റെ അരികിൽ ചാരി വെച്ചിരിക്കുന്ന ചൂലെടുത്ത് മുറ്റം അടിച്ചു വാരിയിട്ടു .. പുല്ലുവെട്ടാൻ അരിവാളുമെടുത്തിറങ്ങുമ്പോൾ നേരം നന്നായി വെളുത്തിരുന്നു.. തിരക്കിട്ട് ഒരു കെട്ട് പുല്ലും വലിച്ചേറ്റി വരുമ്പോഴേക്കും ആറേമുക്കാൽ ആയിരുന്നു.. ജാനി ഓടിപ്പോയിക്കുളിച്ച് ചുരിദാറുമിട്ട് വന്നപ്പോഴേക്കും അനിത ചായയും പുട്ടും പഴവും എടുത്തു മേശപ്പുറത്ത് വെച്ചത് കണ്ടു.. നിന്നുകൊണ്ടത് വാരിക്കഴിക്കുമ്പോഴേക്കും ഉച്ചക്കത്തേക്കുള്ള പൊതിച്ചോറും വെള്ളക്കുപ്പിയും റെഡിയാക്കി ബാഗിലേക്ക് വെച്ചു അനിത.. അമ്മയുടെ കവിളിലൊന്നു ചുണ്ടു ചേർത്തവൾ ഇറങ്ങുമ്പോഴേക്കും കണ്ണും തിരുമ്മിക്കൊണ്ട് ജെയ്ക്കുട്ടൻ എഴുന്നേറ്റു വന്നിരുന്നു.. "ഗുഡ് മോണിംഗ് ചേച്ചീ.. " "ഗുഡ് മോണിംഗ് ഡാ.. "അവനെ ചേർത്തു പിടിച്ചു ജാനി .. " നിനക്കിന്ന് ലീവല്ലേ.. അമ്മയെ സഹായിക്കണം ട്ടോ.. ഞാനിറങ്ങുവാണേ.. " അവൻ്റെ അലങ്കോലമായ്ക്കിടന്ന മുടിയിഴകളെ മാടിയൊതുക്കിക്കൊണ്ട് ജാനി പറഞ്ഞു. "അതൊക്കെ ഞാനേറ്റൂന്നേ.. " നിഷ്കളങ്കമായ് പറയുന്നവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ജാനിയിറങ്ങി.. ❄❄ പാലേമറ്റത്തെ ഗേറ്റ് തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറുമ്പോൾ തന്നെ എയ്ഞ്ചൽ എന്ന ബസ് കാണാം.. മറ്റു ബസ്സുകളുടെ സ്ഥാനം ഒഴിഞ്ഞുകിടക്കുന്നുണ്ട്.. ലോങ്ങ് ഓടുന്ന മറ്റു ബസ്സുകളെല്ലാം വൈകിയാണ് എത്തുക.. നേരത്തെ തന്നെ പോവുകയും ചെയ്യും.. തുറന്നിട്ട ഓഫീസ് മുറിയിലേക്ക് നോക്കി പപ്പാ.. എന്നു നീട്ടി വിളിച്ചു ജാനി .. മറുപടി കേൾക്കാത്തതു കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറാൻ തുടങ്ങിയതും മെൽവിൻ പുറത്തേക്ക് വന്നതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു.. ചെറുതായൊന്നു കൂട്ടിയിടിച്ചു.. "ഓ.. സോറി.. മെവിച്ചനിവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നോ.. ഞാൻ കണ്ടില്ലാട്ടോ.." പെട്ടന്ന് പിന്നിലേക്ക് മാറിക്കൊണ്ട് ജാനി പറഞ്ഞു. "ഹൊ.. എൻ്റെ നെഞ്ച് കലങ്ങി "യെന്ന് നെഞ്ചിൽ കൈവെച്ചു കാണിക്കുന്ന മെൽവിനെ ഒന്ന് കൂർപ്പിച്ച് നോക്കിയവൾ.. "പപ്പ എവിടെ.. "ചിരിയോടെ നിൽക്കുന്ന മെൽവിനെ നോക്കി ജാനി ചോദിച്ചു. പുറത്ത് പോയെന്നവൻ കൈ കൊണ്ട് കാണിച്ചു. " ടിക്കറ്റ് എടുക്കണം.. ശാന്തേട്ടൻ ട്രിപ്പിന് സമയമാവുമ്പോഴേക്കും എത്തൂള്ളൂന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് .. " എന്നും പറഞ്ഞ് ജാനി ഓഫീസിനകത്തേക്ക് കയറി.. ടിക്കറ്റുകൾ എടുത്ത് തിരിച്ചിറങ്ങി മെൽവിനോട് '' മെവിച്ചാ പേവാണേ.. " എന്നു വിളിച്ചു പറഞ്ഞ് ബസ്സിലേക്ക് കയറി.. ആ വലിയ ബസ്സിനെ നിസാരമായ് വളച്ചൊടിച്ച് പോകുന്നവളെ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി നിന്നു മെൽവിൻ.. പതിവുപോലെ അന്നത്തെ ദിവസത്തെ അവസാന ട്രിപ്പും കഴിഞ്ഞ് എയ്ഞ്ചൽബസ്സിനെ ഒതുക്കി ഇറങ്ങുമ്പോഴേക്കും എയ്ഞ്ചൽ അരികിൽ എത്തിയിരുന്നു.. തൊട്ടു പിന്നിലായ് മെൽവിനും.. രണ്ടാളോടും സംസാരിച്ച് സുശാന്തിനും അപ്പുണ്ണിക്കുമൊപ്പം വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.. പിറ്റെ ദിവസം രാവിലെ ജാനി തിരക്കിട്ട് ഇറങ്ങുന്നതിനിടയിലാണ് നയന വരുന്ന കാര്യം അനിത ഓർമ്മിപ്പിച്ചത്.. തിരിച്ചു പോവുമ്പോ അവൾക്ക് കാശു വേണ്ടി വരും.. അന്ന് വൈകിട്ട് ജാനി വീട്ടിലെത്തുമ്പോൾ ജെയ്ക്കുട്ടൻ്റെയും ചേച്ചീൻ്റെയും ഉറക്കെയുള്ള ചിരി കേട്ടു... "ടീ.. ചേച്ചീ.. നീയെപ്പെഴാ എത്തിയെ.." നയനയെ കണ്ട സന്തോഷത്തോടെ ജാനി ഓടിച്ചെന്നവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. " ഛെ.. ജോലിക്ക് പോയി മുഷിഞ്ഞ് വന്ന നീ കുളിക്കാതെയാണോ ജാനീ എന്നെ പിടിക്കുന്നത്.." ജാനിയെ തന്നിൽ നിന്നും അടർത്തിമാറ്റിക്കൊണ്ട് നയന പറഞ്ഞതും ജാനിയുടെ മുഖം വാടി.. "സോറീ.. നിന്നെ കണ്ട സന്തോഷത്തിൽ പറ്റിപ്പോയതാ.." നയനയോട് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ജാനി റൂമിലേക്ക് നടന്നു.. "വല്യേച്ചിയെന്തിനാ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത് .. കുഞ്ഞേച്ചിക്ക് സങ്കടായിട്ടുണ്ടാവും.." ജെയ്ക്കുട്ടന് നയന പറഞ്ഞത് ഒട്ടും ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല.. "ഈ ബസ്സിലൊക്കെ എത്രയാളുകൾ കയറി ഇറങ്ങുന്നതാ.. വൃത്തിക്ക് നടന്നില്ലേൽ രോഗങ്ങൾ വരും എന്നൊന്നും നീ പഠിച്ചിട്ടില്ലേ.. " പറഞ്ഞതിൽ അൽപ്പം പോലും കുറ്റബോധമില്ലാതെ നയന പറഞ്ഞു. "ഓ.. നീ വല്യ ഡോക്ടറാണല്ലോ.. പക്ഷേ.. കുഞ്ഞേച്ചി കഷ്ടപ്പെട്ട് കൊണ്ടു വരുന്ന മുഷിഞ്ഞ നോട്ടുകളാ നിനക്ക് അയച്ചു തരുന്നേന്ന് മറക്കണ്ട.." ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞ് ജെയ്ക്കുട്ടൻ എഴുന്നേറ്റ് പോയി.. കുളിക്കാനായി ബാത്റൂമിലേക്ക് നടക്കുമ്പോഴും മനസ്സിനൊരു വിങ്ങൽ പോലെ തോന്നി ജാനിയ്ക്ക്.. ചേച്ചിയെ കണ്ട സന്തോഷത്തിൽ ഓടിച്ചെന്നതാണ്.. അവൾ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ ഉള്ളിലെവിടെയോ ഒരു നോവ് പടർത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു .. " ചേച്ചിയല്ലേ... എൻ്റെ സ്വന്തം ചേച്ചിയല്ലേ.. " എന്നു സ്വയം പറഞ്ഞു സമാധാനിച്ചവൾ.. "അമ്മക്ക് വല്ല തുണ്ടം മീനും വാങ്ങിക്കൂടായിരുന്നോ...?" അത്താഴത്തിനിരിക്കുമ്പോൾ പൊരിച്ച മത്തി നോക്കി മുഖം വീർപ്പിച്ച് നയന പറഞ്ഞു. "ഈ മത്തി കഴിക്കുന്നതാ ആരോഗ്യത്തിന് നല്ലത്.. ഡോക്ടർക്ക് ഇതൊന്നും അറിയില്ലേ.." ജെയ്ക്കുട്ടൻ കേട്ടപാടെ അവളെ കളിയാക്കി ചോദിച്ചു. "ഡാ.. നീ കുറേ നേരായല്ലോ ചൊറിയാൻ തുടങ്ങീട്ട് " നയന ദേഷ്യത്തോടെ അവനു നേരെ ശബ്ദമുയർത്തി .. "നീ പോടീ.." ജെയ്ക്കുട്ടൻ അവളെ നോക്കി ചുണ്ടു കോട്ടി. " ജെയ്ക്കുട്ടാ.. ചേച്ചീനെ പോടീന്ന് പറയാമോ.. സോറി പറ.. "ജാനിയുടെ ശബ്ദം ഉയർന്നതും ജെയ്ക്കുട്ടൻ്റെ മുഖം വാടി. "സോറി.. " നയനയെ നോക്കി ഒഴുക്കൻ മട്ടിൽ പറഞ്ഞവൻ .. രാവിലെ നിന്നു കൊണ്ട് ദോശ മുറിച്ച് ചട്നിയിൽ മുക്കി വായിലേക്ക് വെയ്ക്കുമ്പോൾ വീണ്ടും മുഖം കറുപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന നയനയെ കണ്ടതും എന്തെന്ന ഭാവത്തിൽ ജാനി അനിതയെ നോക്കി.. "ഇവൾക്ക് ദോശേം ചട്നീമൊന്നും പറ്റില്ലാത്രേ.. " ഇടർച്ചയോടെ പറയുന്ന അമ്മയെ നോക്കിയൊന്ന് ചിരിച്ച് ജാനി നയനക്കരികിലെത്തി.. "ചേച്ചിയെന്ന് വാ.. " എന്നു പറഞ്ഞ് അവളുടെ കൈ പിടിച്ച് പുറത്തേക്ക് നടന്നു.. " ഹോസ്റ്റലിൽ കിട്ടുന്ന പോലെ എന്നും ഇറച്ചീം മീനുമൊന്നും വാങ്ങാറില്ല ഇവിടെ.. ഈ തൊടീലെ പപ്പായയും വാഴയ്ക്കയും പയറുമൊക്കെ കറി വെച്ചാ ഞങ്ങള് കഴിക്കണത്.. രാവിലെ അധിക ദിവസവും കഞ്ഞിയായിരിക്കും.. ചിലപ്പോ രാത്രീലും. വെറുതെ മുഖം കറുപ്പിച്ചിരുന്ന് അമ്മയേ വിഷമിപ്പിക്കരുത് ചേച്ചി.. ആ പാവം നമുക്ക് വേണ്ടിയാ കഷ്ടപ്പെടുന്നത്. ഈ വീട്ടിലെ അവസ്ഥകൾ ഇനിയെന്നാ ചേച്ചി മനസ്സിലാക്കുന്നത്.." അൽപ്പം ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞിട്ട് നടന്നു ജാനി .. ❄❄ കണ്ണുതുറന്ന് ക്ലോക്കിലേക്ക് നോക്കിയതും ചാടിയെഴുന്നേറ്റു മെൽവിൻ.. 7 മണി കഴിഞ്ഞു ജാനി ഇപ്പൊ എത്തുമല്ലോ എന്നോർത്തു കൊണ്ട് ബാത്റൂമിലേക്ക് കയറി.. തിരക്കിട്ട് കുളി കഴിഞ്ഞിറങ്ങുമ്പോഴേക്കും താഴെ ജാനിയെ കണ്ടു.. ഓടിപ്പിടിച്ച് താഴെ എത്തുമ്പോൾ ജാനി ബസ്സിലേക്ക് കയറാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു .. "ഇതെന്താ ഓടി വരുന്നെ.. എന്തേലും അത്യാവശ്യമുണ്ടോ...?"തിരിഞ്ഞു നിന്നവൾ ചോദിച്ചു.. ഇല്ലെന്ന് കണ്ണു ചിമ്മിക്കാണിച്ചവൻ.. പിന്നെയെന്തെന്ന ഭാവത്തിൽ ജാനി അവനെ നോക്കുമ്പോൾ തന്നെ മാത്രം നോക്കി നിൽക്കുന്ന അവൻ്റെ കണ്ണുകളിലെ തിളക്കം കണ്ടു.. ചുണ്ടിൽ ചിരിയും.. തുടരും.. രചന :: രജിഷ #💞 പ്രണയകഥകൾ #📝 ഞാൻ എഴുതിയ വരികൾ #📙 നോവൽ #📖 കുട്ടി കഥകൾ #📔 കഥ