ആദ്യ. ഭാഗങ്ങൾ ലിങ്കിൽ ഉണ്ട് https://sharechat.com/post/X79KpVK?d=n&ui=vmibeതരള_സംഗീത_മന്ത്രം ((58)) "സിഐഡിയുമായി നിനക്കെന്താ ഇടപാട്?" ഹേമന്ത് കണ്ണുകൾ വിടർത്തി ചോദിച്ചു. "അത്... പിന്നേ... വക്കീൽ വാസുദേവന്റെ വീട്ടിൽ ആരോ മോഷണം നടത്തിയിട്ട് എസ്ഐ മനോജിന്റെ കസ്റ്റഡിയിലായിരുന്നല്ലോ ഞാൻ. ഈ സിഐഡി വിനോദ് സ്റ്റേഷനിൽ വന്ന് എസ്ഐയെ കണ്ടു. എന്തോ സഹായത്തിന് വന്ന അയാൾ തിരിച്ചു പോകാൻ നേരം സെല്ലിലുള്ള ഞാനടക്കം ഏഴു പേരോട് ഫോണിൽ ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ ഫോട്ടോ കാണിച്ച് ഇവളെ എവിടെയെങ്കിലും വെച്ച് നിങ്ങൾ ആരെങ്കിലും കണ്ടിട്ടുണ്ടോ എന്നു ചോദിച്ചു. ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ അത് അന്ന് ആക്സിഡന്റ് സംഭവിച്ചവളാണ് എന്നെനിക്ക് മനസ്സിലായി. പക്ഷെ ഞാനത് അപ്പോൾ പറയാൻ നിന്നില്ല. കുറേ തുകയും, കേസിൽ നിന്നും വിടുതലയും ആയിരുന്നു ഈ സിഐഡി ഞങ്ങൾക്ക് ഓഫർ തന്നത്. വക്കീൽ വാസുദേവന്റെ വീട്ടിൽ ഞാനല്ല മോഷണം നടത്തിയത്. അതുകൊണ്ട് സ്റ്റേഷനിൽ നിന്നും ഊരിപ്പോരാൻ എനിക്ക് എളുപ്പമായിരുന്നു. പക്ഷെ അയാൾ മുന്നോട്ട് നീട്ടിയ ആ രണ്ടാമത്തെ ഓഫർ. അത് എന്നെയൊന്നു പ്രലോഭിപ്പിച്ചു. ന്യായമായ തുക തരാം എന്നായിരുന്നു അയാളുടെ ഉറപ്പ്. എന്നാൽ അപ്പോൾ ഞാൻ അതേ കുറിച്ച് ഒന്നും മിണ്ടാൻ പോയില്ല. സിഐഡി അല്ലേ. എല്ലാം കേട്ടു കഴിഞ്ഞ് കാലു മാറിയാലോ. അതുകൊണ്ട് ഇന്ന് സ്റ്റേഷനിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയപ്പോൾ ഞാൻ എന്റെ മൊബൈലിൽ നിന്നും അയാളെ വിളിച്ച് കാര്യം അവതരിപ്പിച്ചു. നിങ്ങളോട് പറഞ്ഞ ഒന്നര ലക്ഷം രൂപ തന്നെയായിരുന്നു അയാളോടും പറഞ്ഞത്. പക്ഷെ നിങ്ങളെ പോലെ തന്നെ അയാളും എന്നെ ഭീഷണിപ്പെടുത്തി. വേണമെങ്കിൽ കുറച്ചു തുക തരാം എന്നു പറഞ്ഞു. അതിനായി എന്നോട് ഒരു മണിക്കൂർ വെയിറ്റ് ചെയ്യാനും. അതുപോലെ ഇവിടെ അയാളെയും കാത്തു നിൽക്കുകയായിരുന്നു ഞങ്ങൾ. അപ്പോഴേക്കും അവളുടെ മൊബൈൽ ഫോൺ തേടി നിങ്ങളും എത്തി." മുരുകൻ അത്രയും സത്യം തുറന്നു പറഞ്ഞു. "ശ്ശേ!! അപ്പോൾ അവളെ തേടി സിഐഡികൾ വരെ രംഗത്തിറങ്ങി. എന്നു വെച്ചാൽ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാവരും അറിഞ്ഞുവെന്ന് അർത്ഥം. ഒരു രഹസ്യ അന്വേഷണത്തിന് അവർ തയ്യാറാവുകയും ചെയ്തു." ഹേമന്ത് വിഷ്ണുവിനെ നോക്കി പറഞ്ഞു. "തമ്പുരാട്ടിക്കുട്ടി അല്ലേ. പോലീസും പൊല്ലാപ്പും വേണ്ടാന്ന് വെച്ചു കാണും. അതായിരിക്കും ഒരു സിഐഡിയെ ചുമതലപ്പെടുത്തി അവളെ കണ്ടെത്താമെന്ന് അവർ കരുതിയത്." വിഷ്ണു തന്റെ അഭിപ്രായം പറഞ്ഞു. "അതെ അതുതന്നെ. ഒരു തമ്പുരാട്ടിക്കുട്ടിയായ ദേവയാനിയുടെ കുടുംബത്ത് ഇട്ടു മൂടാനുള്ളത്ര ഇഷ്ടം പോലെ സ്വത്തും സമ്പത്തും കാണും. ഒരു സിഐഡിക്ക് കൊടുക്കാനുള്ള തുക അവർക്കൊക്കെ വളരെ നിസാരമായിരിക്കും." ഹേമന്ത് പറഞ്ഞു. വിഷ്ണു തലയാട്ടി. ഹേമന്ത് പിന്നെയും എന്തൊക്കെയോ ചിന്തിച്ചു. ശേഷം വിഷ്ണുവിനെ മാറ്റി നിർത്തി താൻ ഊഹിക്കുന്നത് പറയാൻ തുടങ്ങി : "വിഷ്ണു., ഈ സിഐഡി വിനോദ് അവളെ തേടി തേടി ആ ചന്ദ്രൻ ചേട്ടന്റെ അടുത്ത് എത്തിയിട്ടുണ്ടാവും. അവിടെ വെച്ച് ഈ കള്ളൻ മുരുകൻ ദേവയാനിയുടെ ഫോൺ അടിച്ചു മാറ്റിയ വിവരത്തിനൊപ്പം അയാൾ മറ്റൊരു കാര്യവും കണ്ടെത്തിക്കാണും." "എന്തു കാര്യം??!!" വിഷ്ണു സംശയിച്ചു. "എടാ പൊട്ടാ. സിറ്റി ഹോസ്പിറ്റൽ, പിന്നെ റിൻസി ഡോക്ടറും. പ്രസാദേട്ടനും ചന്ദ്രൻ ചേട്ടനും ദേവയാനിയെ അങ്ങോട്ടല്ലേ കൊണ്ടു പോയത്. തുടർന്ന് ഒരു വില പേശൽ നടത്തിയതും മറ്റുമൊക്കെ ചന്ദ്രൻ ചേട്ടൻ ആ സിഐഡിയോട് വെളിപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ടാവും. മനസ്സിലായോ നിനക്ക്." "അയ്യോ.. എങ്കിൽ അപകടമാണല്ലോ. ഇങ്ങനെ പോയാൽ അയാൾ ഇന്നു തന്നെ പ്രസാദേട്ടനിൽ വന്നു നിൽക്കും. പിന്നെ നമ്മൾ ഈ കളിയൊക്കെ കളിച്ചത് വെറുതെയാവും. എല്ലാവരും എല്ലാം അറിയും. പോലീസ് വരും. കേസുകൾ പിന്നാലെ എത്തും. ഒരു ആക്സിഡന്റ് കേസ് മനപ്പൂർവ്വം ഒളിച്ചു വെച്ചതിന് ജാമ്യമില്ലാത്ത വകുപ്പുകൾ ചേർത്തായിരിക്കും റിൻസി ഡോക്ടറെ കുടുക്കുക. അതിന്റെ പിന്നാലെ പ്രസാദേട്ടനേയും അറസ്റ്റ് ചെയ്യും." വിഷ്ണു നെഞ്ചിടിപ്പോടെ പറഞ്ഞു. "അതെ.. ഇതൊക്കെയാണ് സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നത്. പക്ഷെ അത് തടയണം. നമുക്ക് ആ സിഐഡി വിനോദിനെ കാണണം. കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം വെളിപ്പെടുത്തണം. ഒരു നല്ല കാര്യത്തിന് വേണ്ടിയാണ് ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്തതെന്നും റിൻസിയേയും ചേട്ടനെയും വെറുതെ വിടണമെന്നും കാലു പിടിച്ച് കേണു നോക്കാം." ഹേമന്ത് തീരുമാനം പറഞ്ഞു. മുരുകനും അനിലും ഇരുവരെയും മിഴിച്ചു നോക്കി. ഞങ്ങൾ എന്തു ചെയ്യണം എന്നായിരുന്നു മുരുകന്റെ ചോദ്യം. "മുരുകാ ഇനിയിപ്പോൾ നീ ഒന്നും ചെയ്യാനില്ല. ആ സിഐഡി വിളിച്ചാൽ നീയിനി ഫോൺ എടുക്കാൻ നിൽക്കണ്ട. എന്റെ നിഗമനം ശരിയാണെങ്കിൽ അയാളിപ്പോൾ സർവ്വതും കണ്ടെത്തിക്കാണും. എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുന്നെങ്കിൽ അത് ഇപ്പോൾ ചെയ്യുക എന്നൊരു വഴിയേ ഞങ്ങളുടെ മുന്നിലുള്ളൂ." അത്രയും പറഞ്ഞ് കുറച്ചു തുക മുരുകന് കൊടുക്കുകയും ആ മൊബൈൽ തിരിച്ചു വാങ്ങുകയും ചെയ്തുകൊണ്ട് ഹേമന്തും വിഷ്ണുവും കാറുമെടുത്ത് തിരിച്ചു. "നമ്മളിപ്പോൾ എങ്ങോട്ടാ...??!" വിഷ്ണു ചോദിച്ചു. "നേരേ സിറ്റി ഹോസ്പിറ്റലിൽ. നീ റിൻസി ഡോക്ടറെ എന്റെ ഫോണിൽ നിന്നും ട്രൈ ചെയ്യ്." വണ്ടി തിരിക്കുന്നതിനിടയിൽ തന്റെ ഫോൺ കൊടുത്തുകൊണ്ട് ഹേമന്ത് പറഞ്ഞു. "അപ്പോൾ പ്രസാദേട്ടൻ??!!" "അങ്ങേരോട് ഇപ്പോൾ ഒന്നും പറയണ്ട. സമയമാവട്ടെ. കാര്യങ്ങൾ കൈ വിട്ടു പോകുകയാണെങ്കിൽ മാത്രം കോൺടാക്റ്റ് ചെയ്യാം." ഗിയർ ചേഞ്ച്‌ ചെയ്തുകൊണ്ട് ഹേമന്ത് പറഞ്ഞു. മുരുകനും അനിലും ഇരുവരുടെയും വെപ്രാളവും ധൃതിയും കണ്ട് പരസ്പരം ഒന്നു നോക്കി. ********************************************************************************** വിനോദിന്റെ നാനോ കാർ സിറ്റി ഹോസ്പിറ്റൽ ഗേറ്റ് കടന്ന് നിശ്ചലമായി. അയാൾ വേഗം ഹോസ്പിറ്റലിലെ എൻക്വയറി വിഭാഗത്തിൽ അന്വേഷിച്ചു. "ഡോക്ടർ റിൻസി രാവിലെ മുതൽ ലീവിലായിരുന്നു. അൽപ്പം മുൻപാണ് എത്തിയത്. നേരേ പൊയ്ക്കോളൂ. അവിടെ ഡോക്ടറുടെ നെയിം ബോർഡ് കാണാം. അതാണ് ഡോക്ടറുടെ മുറി." എൻക്വയറി വിഭാഗത്തിൽ സ്ത്രീ പറഞ്ഞു. അപ്രകാരം വിനോദ് മുന്നോട്ട് നടന്നു. ആക്സിഡന്റ് സംഭവിച്ച് ഭദ്രയിപ്പോൾ ജീവനോടെ ഉണ്ടോ അതോ ഇല്ലയോ? ഉണ്ടെങ്കിൽ അവൾ എവിടെയാണ്? ചോദ്യങ്ങൾ മനസ്സിൽ ഓരോന്നായി ഉരുട്ടിയുരുട്ടി വിനോദ് വേഗത്തിൽ നടന്നു. റിൻസി ഡോക്ടറുടെ റൂം കണ്ടെത്താൻ കഴിഞ്ഞു. രോഗികൾ കുറവായതിനാൽ നേരേ കതക് തുറന്ന് അയാൾ അകത്തേക്ക് പ്രവേശിച്ചു. "യെസ്..." ശിരസ്സുയർത്തി റിൻസി നോക്കി. "ഡോക്ടർ റിൻസി??" വിനോദ് ചോദിച്ചു. "അതെ.. ഡോക്ടർ റിൻസി തന്നെ. ഇരിക്കൂ." മുന്നിൽ കാണുന്ന സ്റ്റൂൾ ചൂണ്ടി അവൾ പറഞ്ഞു. കടുപ്പമുള്ള കണക്കുകൾ ഓരോന്നായി ചുരുളഴിക്കുന്ന കൗശലമായ ചിരി ചുണ്ടിൽ വിടർത്തി വിനോദ് അനുസരണയോടെ ആ സ്റ്റൂളിൽ ഇരുന്നു. "പറയൂ എന്താണ് അസുഖം?" ഒരു ഡോക്ടറുടെ എല്ലാ ഗൗരവ്വവും കണ്ണുകളിൽ കൊണ്ടു വന്ന് അവൾ ചോദിച്ചു. "അസുഖം...!! ങ്ഹാ അസുഖമുണ്ട്.. ആ അസുഖത്തിന് ഡോക്ടർ തന്നെയാണ് പരിഹാരം. കാരണം ഞാൻ കുറേ കേട്ടിരിക്കുന്നു ഈ ഡോക്ടറെ കുറിച്ച്." ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വിനോദ് പറഞ്ഞു. "ശെരി.. സമ്മതിക്കുന്നു.. നിങ്ങളുടെ അസുഖം എന്താണ്? അത് പറയൂ." ഒന്നു മന്ദഹസിച്ച് അവൾ വീണ്ടും ചോദിച്ചു. "അത്.. എങ്ങനെ പറയണമെന്ന് എനിക്കറിയില്ല ഡോക്ടർ. ഒരു കഥ പോലെ പറഞ്ഞാൽ കുഴപ്പമുണ്ടോ? നല്ല രസമായിരിക്കും അത്." റിൻസിയെ ഒന്നു കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി അയാൾ ചോദിച്ചു. "ഓക്കേ.. നിങ്ങൾക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള തരത്തിൽ പറഞ്ഞോളൂ. ഞാൻ ക്ഷമയോടെ കേൾക്കാം." റിൻസി കൈകൾ കെട്ടി ഇരുന്നു. "സംഭവം ഒന്നുമില്ല ഡോക്ടർ. എന്റെ കയ്യിൽ ഒരു ആപ്പിൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. കാണാൻ നല്ല ചന്തമുള്ള, ആര് കണ്ടാലും കൊതിക്കുന്ന നല്ല ഒന്നാം തരം ആപ്പിൾ. ആർക്കും കൊടുക്കാതെ ആ ആപ്പിൾ ഞാൻ ദിവസങ്ങളോളം കൊണ്ടു നടന്നു. ഒരു ദിവസം ഈ ആപ്പിൾ എന്റെ കൈയിൽ നിന്നും നഷ്ടപ്പെട്ടു. ഞാൻ വല്ലാതെ സങ്കടത്തിലായി. ഒരുപാട് സ്ഥലങ്ങളിൽ ഈ ആപ്പിൾ അന്വേഷിച്ച് നടന്നു. ഫലമൊന്നും ഉണ്ടായില്ല. പക്ഷെ കുറച്ചു ദിവസത്തെ അലച്ചിലിനൊടുവിൽ ഈ ആപ്പിൾ എവിടെയാണെന്നും ആരുടെ കൈയ്യിൽ ആണെന്നും ഞാൻ കണ്ടെത്തി." റിൻസി നെറ്റി ചുളിച്ച് വിനോദിനെ നോക്കി. അയാൾ തുടർന്നു : "അതൊരു വൈദ്യൻ ആയിരുന്നു. ആ വൈദ്യനാണ് എന്റെ കൈയ്യിൽ നിന്നും സുന്ദരമായ ഈ ആപ്പിൾ തട്ടിയെടുത്തത്. ശെരിക്കു പറഞ്ഞാൽ വൈദ്യൻ അത് തട്ടിയെടുക്കുകയല്ലായിരുന്നു. എങ്ങനെയോ അത് അയാളിൽ വന്നു ചേരുകയായിരുന്നു. പക്ഷെ എനിക്ക് അറിയേണ്ടത് ഒന്നു മാത്രം. ഒരു പോറൽ പോലും ഏൽപ്പിക്കാതെ ഞാൻ കൊണ്ടു നടന്ന ആ അപൂർവ്വ ആപ്പിൾ ഇന്നും ആ വൈദ്യന്റെ കൈയ്യിലുണ്ടോ അതോ അയാളത് മുറിക്കുകയോ കഴിക്കുകയോ ചെയ്തോ എന്നാണ്." കഥ കേട്ട് റിൻസിയുടെ തല പെരുത്ത് കയറിയെങ്കിലും അവൾ സംയമനം പാലിച്ചിരുന്നു. "ആ വൈദ്യനാണ് ഇപ്പോൾ എന്റെ മുന്നിൽ ഇരിക്കുന്ന സാക്ഷാൽ ഡോക്ടർ റിൻസി. ആപ്പിൾ എന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞത് ഒരു തമ്പുരാട്ടിക്കുട്ടിയാണ്. ഭദ്ര തമ്പുരാട്ടി." വിനോദ് വീണ്ടും കൗശലതയോടെ ചിരിച്ചു. വലിയൊരു പാറയിൽ കൂറ്റൻ തിരമാല വന്നിടിച്ച് ചിതറി തെറിക്കുന്ന കണക്കെ റിൻസി നടുങ്ങി ഇരുന്നു. എങ്കിലും ആ ഭയം അവൾ പുറത്തു കാണിച്ചില്ല. ക്രോധത്തോടെ അവൾ ഇരുന്നിടത്തു നിന്നും ചാടി എഴുന്നേറ്റ് അലറി : "വാട്ട്‌ നോൺസൻസ് ആർ യൂ ടോക്കിങ്. തമ്പുരാട്ടിയോ?! ഭദ്രയോ?! വൈദ്യനോ?! ആരാ ഇവരൊക്കെ? ഇവരും ഞാനും തമ്മിൽ എന്തു ബന്ധം? മര്യാദയ്ക്ക് വെളിയിൽ ഇറങ്ങിക്കോ ഇല്ലെങ്കിൽ സെക്യൂരിറ്റിയെ വിളിക്കും ഞാൻ. അതിനെനിക് ഒരു ബട്ടൺ അമർത്തേണ്ട ദൂരവും സമയവും മാത്രം മതി." വിനോദ് ശാന്തമായി തന്നെ പുഞ്ചിരിച്ചു. "കൂൾ ഡോക്ടർ റിൻസി.. കൂൾ.. ഇങ്ങനെ പ്രെഷർ കൂട്ടാതെ.. നിങ്ങൾക്കെതിരായുള്ള സകല തെളിവും കൊണ്ടാണ് ഞാൻ വന്നിരിക്കുന്നത്. ഒന്നാം സാക്ഷി ചന്ദ്രൻ. ചന്ദ്രൻ ചേട്ടൻ." ആ പേര് കേട്ട റിൻസി ഇടിത്തീ പോലെ തിരികെ കസേരയിൽ തന്നെയിരുന്നു. താൻ പൂർണമായും അകപ്പെട്ടു എന്ന് ഒരു വെള്ളിടിയോടെ മനസ്സിലാക്കാൻ അവൾ മനസ്സിനെ പാകപ്പെടുത്തി. മേശപ്പുറത്തിരിക്കുന്ന തന്റെ ഫോൺ വൈബ്രേറ്റ് ചെയ്യുന്നത് അവൾ ഇടം കണ്ണിട്ടു കണ്ടു. ഹേമന്ത് കോളിങ് എന്ന് വ്യക്തമായി എഴുതി കാണിക്കുന്നെങ്കിലും അവൾക്കത് അറ്റൻഡ് ചെയ്യാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല. "നിങ്ങൾ.. നിങ്ങൾ അപ്പോൾ..??" നീണ്ട വിറവലോടെ അവൾ ചോദിച്ചു. "ഞാൻ വിനോദ്. പ്രൈവറ്റ് ഡിടക്റ്റീവ് വിനോദ്. ഭദ്ര എന്ന തമ്പുരാട്ടിക്കുട്ടിയുടെ മിസ്സിംഗ്‌ കേസ് അന്വേഷിക്കുന്നത് ഈ ഞാനാണ്. സോ, ഒന്നൂടെ വ്യക്തമാക്കി പറഞ്ഞാൽ ഈ കഴിഞ്ഞ നവംബർ ഇരുപത്തി മൂന്നാം തിയ്യതി രാവിലെ പത്തുമണിക്ക് പാരഡൈസ് ത്രീ സ്റ്റാർ ഹോട്ടലിൽ നിന്നും മൃഗശാല കാണാൻ പോയ ഭദ്രയെ ഒരു വാഹനമിടിച്ചു. ഈ സംഭവം കണ്ട ദൃക്‌സാക്ഷിയാണ് ചന്ദ്രൻ ചേട്ടൻ. അയാൾ തന്നെയാണ് ഭദ്രയെ ഇടിച്ച വണ്ടിയിൽ തന്നെ അവളെ കയറ്റി ഈ ഹോസ്പിറ്റലിൽ കൊണ്ടു വന്നത്. ചന്ദ്രന്റെ മൊഴി പ്രകാരം ഡോക്ടർ റിൻസി അയാൾക്ക് അങ്ങോട്ട് ഓഫർ കൊടുക്കുകയായിരുന്നു. ഒരു അത്താഴ പട്ടിണിക്കാരനായ അയാൾ വരും കാല ഭവിഷത്തുകൾ ഒന്നും ചിന്തിക്കാതെ ആ ഓഫർ സ്വീകരിക്കുകയായിരുന്നു. ഇത്രയ്ക്കും നീചയായിരുന്നോ ഡോക്ടർ റിൻസി എന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു. ചന്ദ്രൻ ചേട്ടനെ ഞാൻ കുടുക്കിയിട്ടുണ്ട്. ഇനിയെനിക്ക് ചില കാര്യങ്ങൾ മാത്രം അറിഞ്ഞാൽ മതി. ഭദ്രയെ വണ്ടി ഇടിച്ചയാൾ ആരാണ്? ഇവിടെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ കൊണ്ടു വന്നതിനു ശേഷം ഭദ്ര ജീവനോടെ രക്ഷപ്പെട്ടോ അതോ മരിച്ചു പോയോ? മരിച്ചെങ്കിൽ ആ ബോഡി എവിടെ? അതോ നിങ്ങൾ അവളുടെ അവയവങ്ങൾ എങ്ങോട്ടെങ്കിലും കടത്ത് ചെയ്തോ?" "നോ...!!!!" മേശയിൽ കൈകൊണ്ടിടിച്ച് റിൻസി പരിസരം നോക്കാതെ ഉച്ചത്തിൽ അലറി. ((തുടരും)) രചന : കണ്ണൂർകാരൻ #📔 കഥ #📙 നോവൽ #✍ തുടർക്കഥ #🕵️‍♀️ കുറ്റാന്വേഷണ കഥകൾ #🧟 പ്രേതകഥകൾ!