गुरुचरित्राच्या पन्नासाव्या अध्यायापर्यंत आपण गुरुमहाराजांच्या अनेक लीला वाचतो ,ते ते प्रसंग साक्षात डोळ्यासमोर उभे राहतात आणि तल्लीन मनाला एक्कावन्नाव्या अध्यायाच्या वेळी जाग येते . गुरुमहाराज आपल्या प्रस्थानाचे सूतोवाच करताच आपल्या मनाला हुरहूर लागते आणि आपण मनात म्हणतो हे काय महाराज --- एव्हढ्यात आपण निघताय ?? अहो अजून अनेक लीला वाचायची इच्छा आहे आणि आम्हाला सोडून कोठे निघालात ?? तेव्हड्यात ओळी येतात , प्रातःस्नान कृष्णातीरी l पुण्यवृक्ष औदुंबरी l अनुष्ठान बिंदुक्षेत्री l माध्यान्ही येतो भीमातटीं ll अमरजा संगमी स्नान करोनि l पूजा घेऊ मठी निर्गुणी l चिंता न करा अंतःकरणी l म्हणोनि सांगती श्रीगुरु ll गुरुमहाराज आपले सांत्वन करत म्हणताहेत कि मी इथेच आहे पण मन ऐकत नाही . पुन्हा त्यांचे सान्निध्य अनुभवायला यांत्रिकरीत्या हाताने पहिली पाने उलटली जातात आणि आपण पुन्हा एकदा सुरवात करतो -----श्री गणेशाय नमः l श्री सरस्वत्यै नमः l श्री गुरुभ्यो नमः l ------------ नित्य सहवासाने प्रेम उत्पन्न होते हा नियम आहे आणि हे गुरुचरित्रासारखे ग्रंथ म्हणजे दत्त महाराजांचा नित्य सहवासच आहे . त्याचे वाचन ,मनन ,श्रवण ,कीर्तन आदी करून आपण त्यांच्या सहवासाचे अक्षय्य सुख हे अनुभवतो. अहो स्वर्गात वास्तव्य करून मग्न झालेले देवसुद्धा दत्त महाराजांची कृपा मिळावी म्हणून भूलोकी नरजन्म मिळावा अशी इच्छा करतात आणि आम्हाला तर दत्त कृपेने अगदी सहजच या नरजन्माची प्राप्ती झाली आहे . तेव्हा या जन्माचे सार्थक करायला गुरुचरित्र /दत्त माहात्म्यासारखे ग्रंथराज आतुर आहेत . श्री गुरुदेव दत्त !!! --- अभय आचार्य . #🙏श्री गुरुदेव दत्त💐