ലക്ഷ്മികയുടെ കണ്ണുകൾ തുളുമ്പിയിരുന്നു. എന്നെ അമ്മയും ഉപേക്ഷിക്കുകയാണോ എന്നൊരു ചോദ്യം ആ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്നു. ഒരിക്കൽ ആരും സഹായത്തിനില്ലാതെ താൻ നിന്ന അതേ നിൽപ്പാണ് ഇന്നീ കുട്ടിയും നിൽക്കുന്നത്. ജാനകി നൊമ്പരത്തോടെ ഓർമ്മിച്ചു. മോളെ, പെട്ടന്നൊരു ദിവസം നിന്നെ ഉപേക്ഷിക്കാൻ തക്ക മനസലിവ് ഇല്ലാത്ത ആളൊന്നുമല്ല ഞാൻ. പക്ഷെ മോളെ, എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും നിലച്ചു പോകാവുന്ന ഹൃദയമാണ് അമ്മക്കുള്ളിൽ തുടിക്കുന്നത്. അമ്മ എന്തായീ പറയുന്നത്? ലക്ഷ്മിക വിശ്വാസം വരാതെ ചോദിച്ചു. രണ്ട് തവണ ഹാർട്ട് അറ്റാക്ക് വന്നതാണ്. ഇനി എപ്പോഴാണ് എന്താണ് എന്ന് ആർക്കറിയാം. അത് കേട്ടപ്പോൾ, ലക്ഷ്മികക്ക് ഋഷിയോട് എന്തെന്നറിയാത്ത ദേഷ്യം തോന്നി. ഈ വയ്യാത്ത അമ്മയുടെ ചിലവിൽ, അതിന്റെ പങ്ക് പറ്റി ജീവിക്കാനാണ് അവൻ തന്നെ കൊണ്ടുവരുന്നത് എന്ന് തനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു. കാർ മെക്കാനിക്ക് ആണെന്നാണ് അവൻ പറഞ്ഞിരുന്നത്.സ്വന്തമായി ഒരു വർക്ക്‌ ഷോപ്പ് ഉണ്ടെന്നും. പറഞ്ഞതൊക്കെ നുണയാണെന്ന് വന്ന ദിവസം തന്നെ ബോധ്യമായതാണ്. പക്ഷെ ഒന്നും ചോദിച്ചില്ല. അമ്മക്ക് സുഖമില്ലാത്ത കാര്യമൊന്നും തനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു. ഓഹ് ദൈവമേ.... ഇതെന്ത് പരീക്ഷണമാണ്. മോളെ... ജാനകിയുടെ ശബ്ദം അവളെ ചിന്തയിൽ നിന്നുണർത്തി. ഞാൻ ജോലി ചെയ്യുന്ന വീട്ടിലെ സാറിന്റെ മകനും ഭാര്യയും വിദേശത്താണ്. അവരുടെ കുട്ടികൾ ഇവിടെയുണ്ട്. അവർക്ക് ട്യൂഷന് ആള് വേണമെന്ന് പറഞ്ഞായിരുന്നു. ചെറിയ കുട്ടികളാണ്. മോളുടെ കാര്യം ഞാൻ പറഞ്ഞു. മോൾക്ക്‌ അവിടെ താമസിക്കുകയും ചെയ്യാം. കൂടാതെ മോൾക്ക്‌ ചെറിയ ഒരു വരുമാനവും കിട്ടുമല്ലോ. പിന്നെ,പകൽ ആ കുട്ടികൾ സ്കൂളിൽ പോകുമല്ലോ, അപ്പോൾ മോൾക്ക്‌ തുടർന്ന് പഠിക്കാൻ കോളേജിൽ പോകുകയും ചെയ്യാം. പഠനത്തിനുള്ള കാശ് അമ്മ തന്നോളാം. വേണ്ടമ്മേ... ഞാൻ പഠിക്കുന്നില്ല.ലക്ഷ്മിക പറഞ്ഞു. വേണം. എന്റെ മകന്റെ ഭാര്യയാണ് നീ ഇപ്പോഴും. ഞാൻ പറയുന്നത് അങ്ങ് അനുസരിച്ചാൽ മതി. ജാനകി ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. അനുസരിക്കാം പക്ഷെ ഞാനവിടെ താമസിക്കില്ല. ഇവിടെ അമ്മയുടെ കൂടെ നിന്നോളാം. പങ്ക് വയ്ക്കാനുള്ളത് സങ്കടങ്ങളും ദാരിദ്രവും ആണെങ്കിലും നമ്മുക്കത് ഒരുമിച്ചു പങ്കു വയ്ക്കാം. അമ്മക്കെന്നെ എന്ന് വേണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നുവോ അന്ന് ഞാൻ പൊയ്ക്കോളാം. അതുവരെ ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നോട്ടെ അമ്മേ?? ജാനകി അലിവോടെ അവളെ നോക്കി. പിന്നെ അവളെ തന്റെ മെല്ലിച്ച ഉടലിലേക്ക് ചേർത്തു പിടിച്ചു. മോളിവിടെ നിന്നോ കേട്ടോ... വെറുതെ അവൾക്കപ്പോൾ പൊട്ടിക്കരയണമെന്ന് തോന്നി. ഇത്രയും സ്നേഹത്തോടെ ജീവിതത്തിൽ ആരും തന്നെയൊന്ന് കെട്ടിപ്പിടിച്ചിട്ടില്ല. ആദ്യമായ് കിട്ടിയ നിഷ്കളങ്കസ്നേഹത്തിന്റെ നിറവിൽ അവളങ്ങനെ സ്വയം മറന്നു നിന്നു. 🍀🍀🍀🍀🍀 ലക്ഷ്മിക മുടങ്ങിയ പഠനം, തുടർന്നു. ജാനകിക്കൊപ്പം അവളും പറ്റുന്ന ജോലികളെല്ലാം ചെയ്തു. ട്യൂഷന് ആ വീട്ടിലേക്ക് വേറെയും കുറേ കുട്ടികൾ വന്നെത്തി. അതോടെ അവൾക്കും ഒരാത്മവിശ്വാസമൊക്കെ വന്നു. ഡിഗ്രി കഴിഞ്ഞ് താൽകാലികമായി അവൾ ഒരു പ്രൈവറ്റ് സ്ഥാപനത്തിൽ ജോലിക്ക് കയറി, ഒപ്പം പിജി കോഴ്സ് തനിയെ പഠിച്ചു പാസായി. ഒരു സ്ഥിര വരുമാനം നേടണമെന്ന് അവൾക്ക് വാശി ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിന് വേണ്ടിയുള്ള കഠിന പ്രയത്നത്തിൽ ആയിരുന്നു അവൾ. ഒടുവിൽ അവളത് നേടുകയും ചെയ്തു. അന്ന് അവൾ അമ്മയെ കൂട്ടി ടൗണിലേക്ക് പോയി. അമ്മക്കായി എന്തൊക്കെ വാങ്ങിയിട്ടും അവൾക്ക് മതിയാകുന്നില്ലായിരുന്നു. മോൾക്ക്‌ ജോലി കിട്ടിയ വിവരം മോളുടെ അമ്മയെ അറിയിക്കണ്ടേ? ജാനകി ചോദിച്ചു. ഇനിയതിന്റെ ആവശ്യമില്ലമ്മേ... അതെന്താ മോളെ, ആ ദുഷ്ട്ടാനായ അച്ഛന്റെ അരികിൽ നിന്നും രക്ഷപ്പെടാൻ പറഞ്ഞത് അമ്മയല്ലേ... പാവം അതിന് വേറൊന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയാഞ്ഞിട്ടല്ലേ.. അമ്മക്ക് ചെയ്യാൻ കഴിഞ്ഞത് അമ്മ ചെയ്തിരുന്നല്ലോ. എന്നോട് രക്ഷപെടാൻ പറഞ്ഞിട്ട് , അന്ന് തന്നെയമ്മ അങ്ങ് പോയി. എങ്ങോട്ട്? ഒരുമുഴം കയറിൽ സ്വയം അങ്ങ് തീർന്നു. അച്ഛൻ ആളുകളോട് പറഞ്ഞത് ഞാൻ ഒളിച്ചോടിയത് കൊണ്ട് അപമാനം സഹിക്കാനാവാതെ ചെയ്തതാണെന്നാണ്. പക്ഷെ, ആ ദുഷ്ട്ടന്റെ കൂടെയുള്ള ജീവിതത്തേക്കാൾ നല്ലത് മരണമാണെന്ന് അമ്മക്ക് തോന്നിയിരിക്കും.അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ അമ്മ ജീവിച്ചത് എനിക്ക് വേണ്ടി മാത്രമായിരുന്നു. ഒരു പഞ്ചപാവം അമ്മയുടെ മകളായി ജനിച്ചതുകൊണ്ടാവാം എനിക്ക് ഒന്നിനും ധൈര്യമില്ലായിരുന്നു. അന്നെന്റെ അമ്മയെയും കൂട്ടി എങ്ങോട്ടെങ്കിലും ഇറങ്ങി പോയാൽ മതിയായിരുന്നു. എങ്കിൽ എനിക്കെന്റെ അമ്മയെ നഷ്ടമാവില്ലായിരുന്നു. പക്ഷെ അന്ന് അങ്ങനെയൊന്നും തോന്നിയില്ല... മണ്ടിയായിരുന്നു ഞാൻ വെറും മണ്ടി. ജാനകി അവളുടെ കൈയിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു. ഇക്കാര്യങ്ങളെല്ലാം ഞാനതറിഞ്ഞത് വീണ്ടും കോളേജിൽ പോയ ആ ദിവസമാണ്. എന്നിട്ട് മോൾ അതൊന്നും എന്നോട് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ. ഇല്ല... എന്റെ ദുഃഖങ്ങളെ പങ്കിട്ട് തന്നാൽ ഈ അമ്മയും കൂടുതൽ വേദനിക്കുകയല്ലേ ഉള്ളൂ... ആ വേദനയും കൂടി ഈ ഹൃദയത്തിന് താങ്ങാനുള്ള കഴിവുണ്ടോ? എനിക്കിനി ഈ അമ്മ മാത്രമേ ഉള്ളൂ... അവൾ ആ തോളിലേക്ക് മുഖം ചേർത്തു. 🍀🍀🍀🍀🍀 ജാനകി ഇടക്ക് ഋഷിയെ കാണാൻ പോയിരുന്നു. അവന് തെല്ലും കൂസലില്ലായിരുന്നു. അവൻ ജയിലിൽ നിന്നിറങ്ങിയാലും നന്നാവാൻ പോകുന്നില്ലെന്ന് ജാനകിക്ക് തോന്നി. അവന്റെ കൂടെ ഇറങ്ങി വന്ന ആ പാവം പെണ്ണിനെക്കുറിച്ച് പോലും അവന് ചിന്തയില്ല. എന്ത് ചെയ്യാനാ... മകനായി പോയില്ലേ... 🍀🍀🍀🍀🍀 വർഷങ്ങൾ ഓരോന്നായി കടന്നു പോയി. ജീവിതത്തെ ലക്ഷ്മിക കൂടുതൽ സ്നേഹിച്ചു തുടങ്ങി. അവൾക്കിപ്പോൾ കാത്തിരിക്കാൻ ഒരമ്മയുണ്ട്.. അവരുടെ കുഞ്ഞുകുഞ്ഞു സന്തോഷങ്ങളുമായി ഓരോ ദിനങ്ങളും കടന്നു പോയി. ജാനകി ജോലിക്ക് പോകുന്നത് നിർത്തി. ജാനകിയെ ഇടയ്ക്കിടെ ചെക്കപ്പിന് കൊണ്ടുപോകുന്നത് ലക്ഷ്മിക ആയതുകൊണ്ട്, ഡോക്ടർ അമ്മയോട് അധികം ജോലിയൊന്നും എടുക്കരുതെന്ന് പറഞ്ഞത് അവൾ ശ്രദ്ദിച്ചിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് അവൾ അമ്മയെ ജോലിക്ക് വിടില്ല. അവൾ ഒരു ദിവസം വന്നത്. കൈയിൽ വലിയൊരു പൊതിയുമായിട്ടാണ്. അവൾ അമ്മയെ ടേബിളിന്റെ അരികിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. ഇതെന്താ മോളെ? ഇന്ന് അമ്മയുടെ പിറന്നാൾ അല്ലേ? ആണോ? അതൊക്കെ ആര് ഓർക്കാൻ. ഞാൻ ആ ദിനം ഓർക്കുന്നത് പോലുമില്ല മോളെ. എന്നാലേ... അമ്മക്കുട്ടി ഈ കേക്ക് ഒന്ന് മുറിച്ചേ... അവൾ ആ ബോക്സ്‌ തുറന്നു. "ഹാപ്പി ബർത്ത്ഡേ അമ്മ" എന്നെഴുതിയ ആ കേക്ക് കണ്ടതും അമ്മയുടെ മിഴികൾ നനഞ്ഞു. ഞാൻ ഒരിക്കലും എന്റെ പിറന്നാൾ ദിനം ആഘോഷിച്ചിട്ടില്ല, എന്തിനേറെ ഓർക്കാറ് പോലുമില്ല മോളെ.. നമുക്കും എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ സന്തോഷങ്ങൾ വേണ്ടേ അമ്മേ.. അമ്മ ഇത് മുറിച്ചേ... അമ്മ കേക്ക് കട്ട് ചെയ്തതും അവളൊരു കഷ്ണമെടുത്ത് അമ്മയുടെ വായിൽ വച്ചു കൊടുത്തു. കൂടെ ആ കവിളിൽ ഒരുമ്മയും. ജാനകിക്ക് ചിരിയും, കരച്ചിലും ഒരുമിച്ചു വന്നു.. ജാനകി അന്ന് ഒരുപാട് ചിരിച്ചു.. ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായാണ് അമ്മ അത്രയുറക്കെ ചിരിക്കുന്നത് അവൾ കണ്ടത്. അവൾ കൈയിൽ പിടിച്ച ചെറിയ ബോക്സ്‌ തുറന്ന് ഒരു സ്വർണ്ണമാല പുറത്തെടുത്തു. ജാനകിയുടെ കഴുത്തിലെ കറുത്ത ചരട് അവൾ ഊരി കളഞ്ഞു. ഇതൊക്കെ എന്തിനാ മോളെ വാങ്ങിയത്. ഇതൊക്കെ വേണം എന്റെ അമ്മക്ക്. ഈ പെണ്ണിന് വട്ടാ. ചുമ്മാ പൈസ കളയാൻ വേണ്ടിയിട്ട്. അതേ... ഇച്ചിരി വട്ടുണ്ട് എനിക്ക്.അവൾ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. പിറ്റേന്ന് അവൾ ലീവായിരുന്നു. അന്ന് അമ്മയെ ചെക്കപ്പിന് കൊണ്ടുപോകേണ്ട ദിവസമായിരുന്നു. രാവിലെ ധൃതി പിടിച്ച്‌ രണ്ടാളും ഒരുങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴാണ് കോളിംഗ് ബെൽ ശബ്ദിച്ചത് അവൾ ചെന്നു വാതിൽ തുറന്നു. ഋഷി... അയാൾ ചിരിയോടെ അകത്തേക്ക് കയറി. 🍀🍀🍀🍀🍀🍀 തുടരും. #📝 ഞാൻ എഴുതിയ വരികൾ #📔 കഥ #📙 നോവൽ #💞 പ്രണയകഥകൾ