🍃🍃🌼🍃🍃 બાળ ચરીત્ર....       વળી એક સમયને વિષે એકાદશીના દિવસે જન્મ સ્થાનક, હનુમાનગઢી મંદિરમાં દર્શન કરવા ઘનશ્યામ મહારાજ એકલા જતા હતા. તે સમયે હનુમાનજીની આગળ સભામંડપમાં બેસીને મોહનદાસ નામના વૈરાગી રામાયણની કથા કરતા હતા. તે સાંભળવા માટે ચારે બાજુ કેટલાક વૈરાગી તથા બાઈભાઈ બેઠાં હતાં. તે સમયે ઘનશ્યામ મહારાજ પોતે પણ કથા સાંભળવા બેસતા હતા. ત્યારે કથામાં એકાદશીનું માહાત્મ્ય આવ્યું જે, હજાર અશ્વમેધ યજ્ઞ કરે અને એકસો રાજસૂય યજ્ઞ કરે તે એકાદશીના સોળમા ભાગની તુલ્ય ન થાય. તે સાંભળીને બોલ્યા જે, હે પુરાણી ! આવો એકાદશીનો મહિમા ભગવાને કહ્યો છે, તો પણ કેટલાક માણસો કેમ એકાદશી કરતા નથી? તે સાંભળીને રીસ કરીને વૈરાગી બોલ્યો જે, હે ભાઈ ! આ મનુષ્ય દેહ ભગવાને આપ્યો છે તે કંઈ દુઃખ ભોગવવા માટે નથી આપ્યો અને એકાદશી તો જગન્નાથપુરીમાં ઉંચી બાંધી રાખી છે. તેથી આત્મરૂપી ભગવાનને ભૂખ્યા રહીને દુઃખ સહન કરવું તે બહુ ખોટું કહેવાય. આ દેહે કરીને ખાવું પીવું અને મોજ કરવી એ સારૂં આપણા સર્વેનો મનુષ્ય દેહ છે અને ફરીને આ મનુષ્યનો દેહ મળે તેમનથી. તેથી ભરપુર વિષયમાં તૃપ્ત થઈને પછી દેહ પડે તો ઘણું સારૂં. નહિ તો વાસનાએ કરીને ભૂતપ્રેત થવું પડે અને જે દિવસે અન્ન ન મળે તે દિવસે એકાદશીજ છે એમ જાણવું. આવી રીતનું વચન સાંભળીને ઘનશ્યામ મહારાજના મનમાં એમ થયું જે આવા ત્યાગી ઉપદેષ્ટાને ગુરૂ કરીને સર્વે પૂજેછે અને તે પોતે અવળા માર્ગે ચાલે છે, એમ વિચાર કરીને ત્યાં થકી ઉઠ્યા અને હનુમાનજીની પરિક્રમા કરવા લાગ્યા. ત્યારે તે મોહનદાસ મશ્કરી કરીને સભામાં બેઠેલા જનોને કહ્યું જે, જુઓ, ભાઈઓ ! આ એકાદશીનો મહિમા વધારીને મને શિખામણ આપવા આવ્યો છે. એમ કહેતાં તત્કાળ તે વૈરાગીને હરિ ઇચ્છાથી સમાધિ થઈ અને તેને સમાધિમાં યમપુરી દેખાઇ. ત્યાં યમપુરીમાં હજારો યમદૂતો તેને મારવા લાગ્યા અને બોલ્યા જે, હે દુષ્ટ ! તું ત્યાગી થઇને એકાદશી કરવાની સર્વને ના પાડે છે ? બીજા માણસોને પણ તારા જેવા પાપી કરવા છે ? અને ભગવાન થકી વિમુખ રાખવા છે ? અને વળી યમરાજા એમ કહેતા હતા કે- હે બાવા ! આ ઘનશ્યામ તો સાક્ષાત્ ઇશ્વર છે. તેમની તેં અવજ્ઞા કરી છે તેનું આ ફળ છે. એમ કહીને મારતા હતા, તેને મારે છે યમપુરીમાં અને તેનો દેહ અહીં પડયો છે તે ઉંચો ઉછળીને હેઠો પડે છે. તે કેટલાક જનો જુવે છે. અને તે મોઢેથી એમ બોલતો હતો જે, હે ધર્મરાજ ! હવે તો હું કોઇ દિવસ એકાદશીની ના નહીં પાડું, અને સદાય કરીને બીજા માણસોને પણ એકાદશીનું વ્રત કરાવીશ. એવી રીતે બોલતો હતો. તેને સાંભળીને સર્વે આશ્ચર્ય પામતાં હતાં. એટલામાં તો શ્રીહરિની ઇચ્છાથી તેની સમાધિ ઉતરી ગઈ. ત્યારે જેનાં હાડકાં ભાંગી ગયાં છે. એવો મડદાં જેવો પડયો પડ્યો એમ બોલતો હતો જે, હે ભાઈઓ! એ ઘનશ્યામનું મેં અપમાન કર્યું તેથી હું યમપુરીમાં મહા દુઃખ પામ્યો અને તે બાળક સાક્ષાત્ ભગવાન છે. એમ કહીને મહા મુશ્કેલીથી ઉભો થઇને એમ કહેવા લાગ્યો કે- ક્યાં ગયા તે ? પછી પરિક્રમા કરતા શ્રીઘનશ્યામ મહારાજના ચરણાર્વિદમાં જઈને મસ્તક મુકીને પગે લાગીને એમ કહેવા લાગ્યો, હે ભગવન્ ! તમો તો સાક્ષાત્ મારા ઇષ્ટદેવ શ્રી રામચંદ્ર છો અને મારો અપરાધ ક્ષમા કરો. એમ કહીને એકાદશી કરવાનો નિયમ રાખીને પછી નિર્માની થઈ, પગે લાગી, પુસ્તક બાંધી પોતાના સ્થાનકે જઇને તે વાત બીજા કેટલાક વૈરાગીઓને કહી. તે સાંભળીને તે સર્વે વૈરાગીયો એકઠા થઈને ત્યાં જોવા સારૂં આવતા હતા. તે સર્વેને પોતાનું રામચંદ્રજીરૂપે દર્શન આપીને ત્યાં થકી અદૃશ્ય થઇ ગયા. તે જોઈને આશ્ચર્ય પામતા સતા ચારે તરફ ફરીને જોવા લાગ્યા. ત્યાં તો ક્યાંય જોયા નહીં, ત્યારે માંહોમાંહી એક બીજાને પુછવા લાગ્યા જે અહો ! ! ! આ તે શું થયું? હમણાં અહીં ઉભા હતા જે ઘનશ્યામ તે ક્યાં ગયા ? એમ કહીને મહા આશ્ચર્ય પામતા સર્વે પોતાના ઉતારામાં ગયા.                              🍃🍃🌼🍃🍃 #🙏 સ્વામિનારાયણ મંદિર #અનાદિમુક્તરાજ શ્રી અબજીબાપા ##જય સ્વામિનારાયણ #✋ જય સ્વામીનારાયણ #🦋😊 𝗝𝗮𝘆 𝘀𝘄𝗮𝗺𝗶𝗻𝗮𝗿𝗮𝘆𝗮𝗻 🤗