ജാനകി ഭയത്തോടെ അവർക്കരികിലേക്ക് ഇറങ്ങി വന്നു. എന്താ സർ.... ജാനകിയുടെ ശബ്ദം വിറച്ചിരുന്നു. നിങ്ങളുടെ മകനല്ലേ ഋഷി? അതെ. അവനെവിടെ, ഇങ്ങ് വിളിക്ക്.. ജാനകി അകത്തേക്ക് ചെന്നു. ലക്ഷ്മിക പേടിയോടെ ഹാളിൽ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. അവനെവിടെ?ജാനകി അവളോട്‌ ചോദിച്ചു അവൾ പിന്നിലേക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടി. അടുക്കള വാതിൽ തുറന്നാണ് കിടക്കുന്നത്.. ജാനകി പിൻവശത്തേക്ക് പോകാൻ നോക്കുമ്പോഴാണ് കിട്ടി സാറെ...അവൻ മതിൽ ചാടി രക്ഷപ്പെടാൻ നോക്കുവാരുന്നു എന്ന് ഉറക്കെ പറയുന്നത് കേട്ടത്. ലക്ഷ്മികയും, ജാനകിയും പെട്ടന്ന് ഉമ്മറത്തേക്ക് ചെന്നു. അവന്റെ ഷർട്ടിന്റെ കോളറിൽ കു ** ത്തിപ്പിടിച്ചിരിക്കുകയാണ് ഒരു പോലീസുകാരൻ. വിട് സാറെ ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല..ഋഷി പറഞ്ഞു. ഒന്നും ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ ഞങ്ങൾ ഇവിടെ വരേണ്ട കാര്യമുണ്ടോടാ... നിന്റെ കൂട്ടാളികളെ പൊക്കി. അവരാ നിന്റെ പേര് പറഞ്ഞത്. സാറെ അവൻ എന്ത് തെറ്റ് ചെയ്തിട്ടാ? ജാനകി കണ്ണുനീരോടെ ചോദിച്ചു. മകൻ പെട്ടന്ന് കാശ്കാരൻ ആകാൻ നോക്കിയതാ. അവൻ ക****ഞ്ചാ***വ് സപ്ലൈ ചെയ്യുന്നു. അതും കുട്ടികൾക്ക്. അത് മാത്രമല്ല M*** D*** M*** A ഒക്കെ ഇവന്മാർക്ക് കിട്ടുന്നുണ്ട്. ഇവന്റെ കൂടെയുള്ള ഒരുത്തനെ ഇന്നലെ പൊക്കി. ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്‌തിട്ടില്ല സാർ... അവൻ ശബ്ദമുയർത്തി. എന്റെ മകൻ തെറ്റൊന്നും ചെയ്യില്ല സർ. ജാനകി കരഞ്ഞു. ഇതാണ് നിങ്ങളുടെയൊക്കെ കുഴപ്പം. മക്കൾ എത്ര തെറ്റ് ചെയ്താലും ന്യായീകരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കും. ദേ... കണ്ടോ സാറെ,ഇവന്റെ പോക്കറ്റിൽ സാധനം ഉണ്ട്, ചെറിയൊരു പൊതി അവന്റെ പോക്കറ്റിൽ നിന്നും അവനെ പിടിച്ചിരിക്കുന്ന പോലീസുകാരൻ എടുത്തു. കണ്ടോ.. ഇവന്റെയൊക്കെ ധൈര്യം.വീട്ടിൽ വരെ ഇതൊക്കെ സൂക്ഷിക്കാൻ മാത്രം ധൈര്യമാ ഇവനൊക്കെ.. ഒരു പോലീസുകാരൻ അവന്റെ മോന്തക്കിട്ട് തട്ടി. നടക്കെടാ...അങ്ങോട്ട് അവർ അവനെ ഉന്തി തള്ളി പോലീസ് വാഹനത്തിനരുകിലേക്ക് നടത്തി. അവനെ കയറ്റിക്കൊണ്ടു പോകുന്നത് ജാനകിയും ലക്ഷ്മികയും കണ്ണീരോടെ നോക്കി നിന്നു. പോലീസ് വാഹനം , കടന്നു പോയതും, മതിലിനു മുകളിലൂടെ എത്തിനോക്കിയ അയൽവക്കക്കാർ മൂക്കത്തു വിരൽ വച്ചു. എന്നാലും ഇവനീ പണി കാണിച്ചല്ലോ, ഇവിടെ ആദ്യമായിട്ടാ പോലീസ് വരുന്നത്. പാവങ്ങൾ ആണെങ്കിലും മാന്യമായിട്ട് ജീവിക്കുന്നവരാ ഇവിടുള്ളവർ. ആ പേരും പോയി കിട്ടി.ഇനി എന്തായാലും പുറത്തിറങ്ങണമെങ്കിൽ കുറേ പിടിക്കും. അനുഭവിക്കട്ടെ ഇങ്ങനെയുള്ളതൊക്കെ അവരുടെ കുത്തുവാക്കുകൾക്ക് പ്രതികരിക്കാൻ നിൽക്കാതെ ജാനകിയും ലക്ഷ്മികയും അകത്തേക്ക് കയറി. എല്ലാ പ്രതീക്ഷയും അസ്തമിച്ചത് പോലെ നിർജീവമായ മുഖവുമായി, അങ്ങിങ്ങായി പതറിപ്പതറി നോക്കുന്ന ലക്ഷ്മികയുടെ നിൽപ്പ് കണ്ടപ്പോഴാണ് ജാനകിക്ക് ഏറെ വേദന തോന്നിയത്. അവളുടെ ജീവിതത്തിൽ അവൾ എടുത്ത ഏറ്റവും വലിയ തെറ്റായിരുന്നു തന്റെ മകന്റെ കൂടെ ഇറങ്ങി പോന്നു എന്നുള്ളത്. മോളെ... ജാനകി അലിവോടെ അവളുടെ തോളിൽ പിടിച്ചതും, അവൾ ആശ്രയം തേടുന്ന പിഞ്ചുകുഞ്ഞിനെപോലെ അവരുടെ മാറിലേക്ക് ചേർന്നു. ഇടറിപ്പൊട്ടി കരയുന്ന അവളുടെ ചുമലിൽ തഴുകി ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ, സ്വയം എങ്ങനെ ആശ്വസിക്കണമെന്നറിയാതെ ജാനകി ഉരുകുകയായിരുന്നു. ഇനി എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടത് എന്ന് അറിയില്ല. അതിനും മാത്രം ലോകപരിചയമോ, വിദ്യാഭാസമോ, പണമോ, സ്വാധീനമോ ഒന്നും തനിക്കില്ല. ഈ സംഭവത്തോടെ കോളനിയിലെ ജനങ്ങൾ തങ്ങളെ ഒറ്റപ്പെടുത്തിക്കളഞ്ഞു. മോളെ, ഇങ്ങനെ കരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നിട്ട് എന്താ കാര്യം. ഇനിയെങ്കിലും ഇവിടുന്ന് രക്ഷപ്പെട്ടു പൊയ്ക്കൂടേ നിനക്ക്? എങ്ങോട്ടാ അമ്മേ ഞാൻ പോകേണ്ടത്? മോളുടെ വീട്ടിലേക്കു പൊയ്ക്കോ. അമ്മ കൊണ്ടാക്കാം മോളെ. എന്റെ മകന്റെ കൂടെ ജീവിച്ചു നശിപ്പിക്കാൻ ഉള്ളതല്ല നിന്റെ ജീവിതം. എത്രയായാലും സ്വന്തം മകളെ ഉപേക്ഷിക്കാൻ ആരും തയ്യാറാവില്ല. മോൾ ചെന്നാൽ ഇരുകൈയും നീട്ടി അവർ മോളെ സ്വീകരിക്കും. ലക്ഷ്മിക ജാനകിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. എനിക്ക് അവിടുത്തേക്കാൾ സുരക്ഷ ഇവിടെയാണമ്മേ.. അതെന്താ? ലക്ഷ്മിക തല കുനിച്ചു. എന്താ മോളെ, മോൾക്ക്‌ അച്ഛനും അമ്മയും ഇല്ലേ? ഉണ്ട്. പിന്നെന്താ കുഴപ്പം ? പോകാനുള്ള പേടി ആണെങ്കിൽ അമ്മ കൊണ്ടുചെന്ന് വിട്ടോളാം. അമ്മ പറഞ്ഞോളാം അവരോട് കാര്യങ്ങളൊക്കെ.. അമ്മേ... ലക്ഷ്മിക ജാനകിയുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു. സ്വന്തം പിതാവ് മാനം കളയാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ വേദന അമ്മയ്ക്കറിയോ? മോളെ... ഞെട്ടലോടെ ജാനകി അവളെ നോക്കി. രക്ഷപ്പെട്ടു പൊയ്ക്കോളാൻ എന്റെ അമ്മയാണ് പറഞ്ഞത്. ഋഷി എന്നോട് സ്നേഹവും പറഞ്ഞ് കുറേ കാലമായി നടക്കുകയായിരുന്നു. ഞാൻ നോക്കിയപ്പോൾ ഋഷിയുടെ കൂടെ പോരുന്നതാണ് നല്ലത് എന്ന് തോന്നി. മനസമാധാനത്തോടെ ഒന്നുറങ്ങുകയെങ്കിലും ചെയ്യാമല്ലോ. ജാനകി അവളെ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു. സാരമില്ല മോൾ ഇവിടെ നിന്നോ. അമ്മേ...ഋഷിയെ അവർ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുമോ? അറിയില്ല മോളെ. ഞാൻ എന്തായാലും ജോലി ചെയ്യുന്ന വീട്ടിലെ സാറിനെ ഒന്ന് കണ്ടിട്ട് വരാം, അദ്ദേഹം സഹായിക്കുമായിരിക്കും. ഉം... ജാനകി ഡ്രസ്സ്‌ മാറ്റി ജോലി ചെയ്യുന്ന വീട്ടിലേക്കു ചെന്നു. ഇതിനകം അവർ കാര്യങ്ങൾ അറിഞ്ഞിരുന്നു. ആഹ്...ജാനകി മകനെ പോലീസ് പിടിച്ചു അല്ലേ, അതെ. ജാനകി തല കുനിച്ചു. സാറിന് എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാൻ കഴിയുമോ? ജാനകിക്ക് ഇതിനെക്കുറിച്ച് അറിയാൻ മേലാഞ്ഞിട്ടാ..ഇത്തരം കേസിൽ നമുക്ക് ഇടപെടാൻ പറ്റില്ല. കുറ്റം ചെയ്തിട്ടല്ലേ കുറച്ച് നാൾ അകത്തു കിടക്കട്ടെ, പുതിയ തലമുറയെ വഴിതെറ്റിക്കാൻ നടക്കുന്ന ഇവനൊക്കെ പുറത്ത് വരാതെ ഇരിക്കുന്നതാ നല്ലത് പെറ്റ വയറല്ലേ സാറെ ഉപേക്ഷിക്കാൻ വയ്യ. ജാനകിയുടെ ശബ്ദം ഇടറി. ജാനകി..... എന്ത് ചെയ്തിട്ടും കാര്യമില്ല. കുറച്ച് കാലം അകത്തു കിടക്കേണ്ടി വരും.ഇങ്ങനെ അവൻ നന്നാവുന്നെങ്കിൽ നന്നാവട്ടെ.. ഇവനൊക്കെ പുറത്ത് വന്നാൽ മറ്റ് പിള്ളേരും കൂടെ നശിക്കും. ഇന്ന് വേണമെങ്കിൽ ജാനകി വീട്ടിലേക്ക് പൊയ്ക്കോ, നാളെ വന്നാൽ മതി. ജാനകിയുടെ മാനസികാവസ്ഥ ഞങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലാകുന്നുണ്ട് പക്ഷെ എനിക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല. ജാനകി തലകുലുക്കി.. വീട്ടിൽ തിരിച്ചെത്തുമ്പോൾ ജാനകി കണ്ടു, വഴിക്കണ്ണുമായി നോക്കി ഇരിക്കുന്ന ലക്ഷ്മികയെ.. അവളോട്‌ എന്താണ് പറയുക? ജാനകിയോട് ലക്ഷ്മിക പക്ഷെ ഒന്നും ചോദിച്ചില്ല. അവൾക്ക് ജാനകിയുടെ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലായിരുന്നു. ദിവസങ്ങൾ ഓരോന്നായി കടന്നു പോയി. ഒരു ദിവസം ജാനകിയുടെ അരികിലേക്ക് ലക്ഷ്മിക ചെന്നു. അമ്മേ... എന്താ കുട്ടീ... ഞാൻ എന്തെങ്കിലും ജോലി അന്വേഷിക്കട്ടെ അമ്മേ? അതാണ് നല്ലത്. ഇക്കാലത്ത് എന്ത് ജോലിയും ചെയ്യാൻ കുട്ടികൾ തയ്യാറാണ്.അതാണ് നല്ലതും. നമ്മുടെ ആവശ്യങ്ങൾക്ക് ആരുടേയും മുൻപിൽ കൈ നീട്ടേണ്ടി വരില്ലല്ലോ. മോൾ എത്ര വരെ പഠിച്ചു? ഡിഗ്രി സെക്കന്റ്‌ ഇയർ പഠിച്ചോണ്ട് ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. ഓഹോ... എന്നാൽ ബാക്കി പഠിക്കാൻ നോക്കിക്കൂടെ? ഇതിപ്പോ രണ്ട് മാസം പോകാൻ പറ്റിയില്ലല്ലോ അമ്മേ, മാത്രമല്ലഫീസ് കൊടുക്കണ്ടേ... എനിക്കിപ്പോ ഒരു ജോലിയാണമ്മേ ആവശ്യം. മോളെ... പഠിത്തം പൂർത്തിയാക്കിയാൽ നല്ല ജോലി കിട്ടില്ലേ.. അതൊന്നും വേണ്ടമ്മേ... എനിക്കിപ്പോൾ ഒന്നിലും വലിയ പ്രതീക്ഷയൊന്നും ഇല്ല. ജാനകി ചിരിച്ചു. ഞാൻ എന്തെങ്കിലും പ്രതീക്ഷ ഉണ്ടായിട്ടാണോ ജീവിക്കുന്നത്. എനിക്ക് ആരാ ഉള്ളത്? ഒരു മകൻ ഉള്ളത് ജയിലിലും. അമ്മേ... ശരിക്കും ഋഷിയുടെ അച്ഛൻ എവിടെയാ..? ജാനകി പതർച്ചയോടെ അവളെ നോക്കി. അമ്മയെ വേദനിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി ചോദിച്ചതല്ല.അമ്മക്ക് പറയാൻ ബുദ്ധിമുട്ടാണെങ്കിൽ പറയണ്ട. അന്ന് ഋഷി എന്തൊക്കെയോ വിളിച്ചു പറഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നത് ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു. അതാ ചോദിച്ചത്. ജാനകി എഴുന്നേറ്റു. ഋഷി നല്ല ഒരു മനുഷ്യന്റെ മകനാണ്.. അവന്റെ അച്ഛനെ പോലെ ഒരാളെ കണ്ടുമുട്ടിയതാണ് ഈ ജീവിതത്തിൽ ഞാൻ ചെയ്ത പുണ്യം. ലക്ഷ്മിക ആകാംഷയോടെ ബാക്കി കേൾക്കാൻ കാത്തിരുന്നു. 🍀🍀🍀🍀🍀 തുടരും. അഞ്ചു തങ്കച്ചൻ #📝 ഞാൻ എഴുതിയ വരികൾ #📔 കഥ #📙 നോവൽ #💞 പ്രണയകഥകൾ