“मौनात हरवलेलं प्रेम”
प्रेम असतं श्वासासारखं,
धरून ठेवायचं नसतं कधी,
उडतं ते मनाच्या नभात,
पंखांवरती स्वप्नांची लडी.
कधी होतं ओझं दुःखाचं,
कधी होते ऋतू आनंदाचे,
तरीही जपावी नाती ही,
धाग्यांसारखी अलगत जुळलेली से.
लाटा जशा परत समुद्रात,
तशा आठवणी मनात हरवतात,
आपुल्या नि:शब्द आसवांनी,
काळोख्या रात्री चिंब भिजतात.
जिथे शब्द हरवतात सारे,
तिथे मौन भेटतं उत्तरांना,
प्रेम केलं तर अर्धं म्याचात,
आणि अर्धं हरतो आपण स्वतःला.
कधी दूर जायलाच लागतं,
मनाच्या वेदना विसरण्यासाठी,
पण ज्याच्यावर खरं प्रेम होतं,
त्याचं नाव राहतं आयुष्यात सारी.
#मराठी कविता चारोळ्या, शेर शायरी #📝कविता / शायरी/ चारोळी #मराठी कविता #कविता