#🙏श्री गुरुदेव दत्त💐 वृक्ष - पूर्वोतिहास व कल्पवृक्ष वरदान🌹💐
हिरण्यकशिपु नावाचा एक दैत्य होता. देव, दानव व मानव कोणाकडूनही आकाशात, घरात, घराबाहेर व कोठेही त्याला मृत्यु येणार नाही असा वर ब्रह्मदेवाने त्याला त्याच्या भक्तीवर संतुष्ट होऊन दिल्यामुळे, तो फार उन्मत्त झाला होता. त्याने स्वतःला अजिंक्य मानणे अगदी सहाजिकच होते. त्याच्या मुलाचे नाव होते प्रल्हाद. तो मुलगा मात्र विष्णूभक्त निपजला. त्याचे त्या हिरण्यकशिपुने फार हाल केले. अनेकदा त्याला ठार मारण्याचे अघोरी प्रयत्न करून पाहीले, पण देव तारी त्याला कोण मारी? अखेर दरवेळी मृत्यूमुखांतून प्रल्हाद सुखरूप परत आलेला पाहून, हिरण्यकशिपु प्रल्हादाला म्हणाला," काय रे कारट्या, तुझा तो रक्षक देव आहे तरी कुठे?"
"बाबा, तो चराचरात सर्वत्र आहे."
"महालाच्या या खांबात आहे का?"
"हो आहे."
ते ऐकताच हिरण्यकशिपुने त्या खांबाला जोराने लाथ मारली. तेंव्हा कडाड असा आवाज होऊन वरचा भाग सिंहाचा आणि खालचा भाग मानवशरीरासारखा अशा रूपांत श्रीविष्णु बाहेर पडले. तोच त्यांचा नरसिंहअवतार त्यांनी आपल्या प्रखर नखांनी हिरण्यकशिपुला त्या महालाच्या उंबरठय़ावर, आपल्या मांडीवर घट्ट पकडून ठेऊन, त्याचे पोट फाडून ठार मारले. अशा रीतीने भक्त प्रल्हादाला छळणाऱ्या असुराचा वध त्याला मिळालेल्या विचित्र वरावर मात करून श्रीविष्णूंने केला खरा; परंतु त्या दैत्याच्या पोटात जे कालकूट विष होते, ते त्या नृसिंहरूपी विष्णूंच्या नखांत भरले. त्यांच्या नखांंचा दाह होऊ लागला. ती भयंकर तापली होती. या वेळी महालक्ष्मीने, मोठ्या प्रेमभराने जवळच्याच औदुंबराची पिकलेली फळे आणली व श्रीनृसिंहंना त्या फळांत आपली नखे खूपसावयाला सांगितले. त्या औषधाचा अप्रतिम परिणाम झाला व नृसिंहांंच्या नखांंचा दाह शांत झाला. उग्ररूप नरसिंह शांत झाला. तेंव्हा लक्ष्मीवर विष्णु प्रसन्न झालेच, परंतु त्यांनी त्या औदुंबरालाही मोठ्या प्रेमाने आशीर्वाद दिला,
"हे औदुंबरवृक्षा, तुला सदैव फळे येतील, तुझे नाव कल्पवृक्ष असे प्रसिध्द होईल. तुझे भक्तिने पूजन करणाऱ्यांच्या सर्व मनोकामना पूर्ण होतील. तुझे दर्शन होताच उग्र विष्णुसुद्धा शांत होईल. ज्यांना मूलबाळ नसेल त्यांनी तुला नियमित प्रदक्षिणा घालताच अपत्यप्राप्ती होईल." औदुंबराला भूतलावरील कल्पवृक्ष म्हणतात ते यामुळेच.
#🙏श्री गुरुदेव दत्त💐 कामधेनू जाण हे शब्द वारंवार गुरुचरित्रात आलेले दिसतात ,गुरुचरित्र पारायण केल्याने काय फळ मिळते याचे उत्तर एका वाक्यात द्यायचे झाले तर इच्छित फल प्राप्ती असे देता येईल . जे जे मनी इच्छावे ते ते भगवदकृपे पावावे अशा प्रकारचे फळ दत्त भक्तीने प्राप्त होते . असे असूनही दत्त भक्तीकडे वळणाऱ्यांची संख्या थोडी आहे याचे कारण म्हणजे दुर्लभता . दत्त भक्ती दुर्लभ आहे आणि अनंत जन्मांच्या पुण्याईने याची प्राप्ती होते . मग दत्त मंदिरासमोर जरी घर असले तरी दर्शनाची बुद्धी होईलच असे नाही ,तसे ते प्रारब्धात असावे लागते आणि प्रारब्धात जर असले तर दत्त महाराज हजारो मैलांवरून बोलावून घेतात आणि पूजा स्वीकारतात. बऱ्याचदा ध्यानीमनी नसताना आपण एखाद्या दत्त क्षेत्री जातो आणि बऱ्याचदा खूप दिवस आधी ठरवून जाणे होत नाही . खर तर हे योग दत्त महाराज ठरवून आणत असतात आणि त्यांच्या बोलावण्यामागे किंवा न बोलावण्यामागे काही कारण असते .त्यांच्या लीला ह्या नेहेमी लक्षात येतातच असं नाही आणि म्हणून ठरवून सुद्धा जाणे होत नसेल तेव्हा त्यामागे त्यांचा काहीतरी हेतू आहे हे लक्षात घ्यावे .मात्र ते भक्तवत्सल आहेत तेव्हा ते आपल्याला टाळत आहेत का असे मनात सुद्धा आणू नये .अहो त्यांना आपल्या भक्तांच्या उद्धाराची काळजी नाही असे कसे म्हणता येईल ? तीच गोष्ट पारायणाची . ठरवून देखील जर काही अडचण येत असेल तर त्यांच्या इच्छेवर सर्व अवलंबून आहे असे मानून प्रार्थना करावी . श्री गुरुदेव दत्त !!! --- अभय आचार्य
आदेश......"आदेश" या महाशब्दाचा अर्थ..
नाथसंप्रदायात "आदेश" या शब्दाला नवनाथांनी फार महत्वाचे स्थान दिलेले आहे . नाथपंथी साधु कुठल्याही मंदिरात जाताना दर्शन घेण्याअगोदर "आदेश" पुकारतात. समोरासमोर भेट होणाऱ्या साधुलाही 'अलख निरंजन ' "आदेश " करतो. आदेश या शब्दातील प्रमुख अर्थ हा आहे, की आत्मा, जीवात्मा व परत्मा ह्या तिघांची एकता म्हणजे आदेश. 'आ' म्हणजे आत्मा 'दे' म्हणजे (देवो) जीवात्मा व 'श' म्हणजे शिवरूप परमात्मा. ह्या तिन्ही शक्ती ज्यांत आहेत तो आदेश ! नाथपंथात या शब्दाने एकमेकांना परब्रह्माच्या रूपाची ओळख करून दिली जाते. योगीजन सातत्यानं ह्या सृष्टीकडे पहात असतात. त्याची जाणीव ह्या शब्दानं एकमेकांना करून देतात. नाथपंथी गुरू आपल्या शिष्याला ज्यावेळी आदेश देतो, त्यावेळी त्याला तो यौगिकदृष्ट्या हेच सांगतो की सृष्टीकडे एकात्मक भावानं पहा. मी सदैव ह्याच भावांत आहे. माझं वास्तव्य म्हणजे एक 'आदेश ' आहे. हा विचार फारच प्रगल्भ बुद्धीमत्तेचा आहे. ज्ञान - योगाचा आहे.
"आदेश" हा शब्दच असा आहे, की तो विशिष्ट आवाजात उच्चारताच अंगावर रोमांच उभे राहतात.परमेश्वर व भक्त क्षणांत एकरूप होऊन जातात. म्हणून आजही ह्या पवित्र शब्दाला नाथपंथात बहुमान आहे .
॥श्री गुरुदेव दत्त॥
॥ॐ नमो आदेश॥ #🙏श्री गुरुदेव दत्त💐
#🙏श्री गुरुदेव दत्त💐 आपल्या जीवनात असे पाहिले पाहिजे की माझ्याबरोबर काय येणार आहे काय टिकणार आहे . आपल्याला घरदार आपली माणसे, पैसा सगळं लागेल. पण माझ्याबरोबर काय येणार आहे याचा विचार करावा. सर्व सत्पुरुषांचे सांगणे असे की तुमच्याबरोबर भगवंताचे प्रेम तेवढे येईल बाकी काही येणार नाही. हे प्रेम कसे निर्माण होईल याची सारखी आठवण ठेवली पाहिजे. अशी सारखी आठवण ठेवली तर प्रेम निर्माण होईल. प्रेमाचे एक प्रमुख लक्षण असे की आपल्याला प्रेमवस्तूचे सहज स्मरण राहते. त्याला श्रम नाहीत आपोआप स्मरण राहते. श्री.गोंदवलेकर महाराज त्याला उदा.देत की एक तान्हे मूल होते ते निजलेले होते. त्याच्या दुधाची वेळ झाली तर त्याच्या आईने त्याला उठवून दूध पाजले. त्या तान्ह्या बाळाला त्याचे काहीच भान नव्हते. जेथे प्रेम आहे तेथे कष्ट नाही. वेळ परिस्थिती काही नाही. हे जे भगवंताचे प्रेम आहे त्याच्या स्मरणरूपाने अभ्यास केला तर ते राहील. संतांचे म्हणणे असे की हे स्मरण टिकण्यासाठी नामासारखा दुसरा उपाय नाही. संत म्हणतात की तुमच्याबरोबर तुम्ही जे नाम घेतले आहे ते येईल. बाकी काहीही बरोबर येणार नाही.
#🙏श्री गुरुदेव दत्त💐 नोव्हेंबर❗
‼️श्री गुरुदेव दत्त‼
🌷🌷प्रवचनाचा विषय🌷🌷
🟫🟩🟫वेळीच जागे होऊन योग्य रस्त्याला लागा.🟫🟩🟫
💠कोणत्याही कर्माची सुरुवात हेतूपासून म्हणजे वासनेपासून होत असते. जन्म हा देखील वासनेतून निर्माण होतो. गंगेचा उगम अत्यंत पवित्र आणि लहान असला तरी स्वच्छ असतो. त्याप्रमाणे, आपला जन्म वासनेत झाला असला तरी सुरुवातीला मूळ स्वरूप निर्मळ असते. याच वेळी आई लहान मुलाला शिकवते, ’ देवा चांगली बुद्धी दे, ’ पुढे या निर्मळ मनावर निरनिराळ्या बर्यावाईट वासनांचे पगडे बसू लागतात.💠
🏵गंगेचे पाणी पुढे पुढे वाहात गेल्याने गढूळ होते. आणि ते स्वच्छ करण्यासाठी आपण ज्याप्रमाणे तुरटी लावतो, त्याप्रमाणे वासनेचा गढूळपणा घालविण्यासाठी ’राम कर्ता’ ही भावना दृढ करायला पाहिजे. भगवंताच्या नामाची तुरटी फिरल्याने वासनेचा साका खाली राहून शुद्ध अंतःकरण प्रकट होईल.🏵
🌀’ गेल्या जन्मात मी जी काही पापे केली असतील ती आता भोगतो आहे, ’ असे नुसते म्हणून जगण्यात अर्थ नाही, कारण त्यामुळे आपण पुढच्या जन्माची तयारीच करीत असतो. जर पुढचा जन्म चुकवायचा असेल तर या जन्मीच त्यासाठी कार्य करायला पाहिजे; म्हणजे ती वासना नष्ट केली पाहिजे.🌀
💮सत्तावान्, श्रीमंत, वैभववान् माणसे सुखी असतात, हा नुसता भ्रम आहे. जोपर्यंत यांना भगवंताचा आधार नसतो तोपर्यंत या सर्व गोष्टी कुचकामाच्या आहेत.💮
♦आपले प्रापंचिक सुख आहे ते दिसायला वरवर बाळसेदार दिसते, परंतु ती सूज आहे, हे काही खरे बाळसे नव्हे. म्हणून आपल्याला प्रपंचात सुख लागत नाही.♦
❄आपले वय जसजसे वाढत जाते, तसतसे आपले व्याप वाढतात आणि परमेश्वराकडे दुर्लक्ष होते.❄
⭕वासना कमी होण्याऐवजी वाढत जाते, आणि तीच पुढल्या जन्माची अधिष्ठात्री ठरते. तेव्हा यातून काहीतरी मार्ग वेळेलाच काढणे आवश्यक आहे. हा मार्ग अगदी सरळ आणि सोपा आहे.⭕
🔸️संतांनी तो अनेक वेळा दाखवून दिला आहे. त्या मार्गाने पावले टाका, भगवंत पुढला मार्ग दाखवायला उत्सुक आहे.🔸️
🔹️तुम्हाला हे सर्व पटले असे म्हणता, परंतु पटले असून करीत नाही. बरे, पटले नाही म्हणावे, तर का पटले नाही तेही सांगत नाही, याला काय करावे❓🔹️
💠मनुष्याच्या ठिकाणी इतर प्राणीमात्रापेक्षा जर काही जास्त असेल तर ते म्हणजे चांगले वाईट कळण्याची बुद्धी.💠
💢तेव्हा तुमच्या बुद्धीला पटूनही जर तुम्ही तसे वागला नाही किंवा नुसता प्रयत्नही केला नाही, तर तो दोष सर्वस्वी तुमचाच नव्हे का ? म्हणून मला पुनः सांगावेसे वाटते की, वेळेलाच जागे होऊन योग्य रस्त्याला लागा. भगवंताच्या नामात राहून सर्व काय ते करा, हेच माझे शेवटचे सांगणे आहे.💢
🌲#बोधवचन: नामावर बळकट श्रद्धा ठेवून परमार्थकरू या. नाम न सोडता इतर गोष्टी करू.🌲
☘️ #प्रवचने:श्री सद्गुरू ब्रह्मचैतन्य गोंदवलेकर महाराज☘️
🌹🌹श्री राम जय राम जय जय राम🌹🌹
#🙏श्री गुरुदेव दत्त💐 तुला भगवंता..
परमार्थाची प्रक्रिया जर योग्य दिशेनं झाली नाही तर गुंता वाढतो. परमार्थ हा 'मी'चा निरास करण्यासाठी आहे, हे भान सुटलं तर परमार्थाची दिशा चुकते. मग 'मी'ची गाठ सुटण्याऐवजी पारमार्थिक 'मी'ची गाठ अधिकच पक्की होते. त्यासाठी प्रपंचाप्रमाणेच परमार्थातही अवधान पाहिजे. आपल्याला कृती करण्याची सवय आहे, वृत्ती बनवायची नाही. बाहेरून पारमार्थिक कृती, बाहेरून पारमार्थिक वेषभूषा, बाहेरून पारमार्थिक वावर आपल्याला पटकन जमतो पण वृत्ती तशी नसते! तोंडी उच्च ज्ञान आहे पण कृती विपरीत, यामुळे त्या परमार्थाबद्दलच लोकांना शंका येते. पारमार्थिक मुखवटा घातलेल्या मला अहंकाराबद्दल तिटकारा असतो, पण तो दुसऱ्याच्या! मलाही आसक्ती आवडत नाही, पण ती दुसऱ्याला असलेली. तेव्हा मी अहंकारी, आसक्त असताना सर्व जग राममय आहे, असं नुसतं बोलत असेन तर काय उपयोग? परमार्थ करणारे जे लोक दिसतात किंवा परमार्थाच्या नावाखाली जे व्यवहार होत असतात त्यांच्याकडे पाहिले असता खऱ्या परमार्थाच्या अस्तित्वाची जाणीव होत नाही.*
'भगवंत माझा' म्हणावे, म्हणजे देहाचा विसर पडतो. समर्थांचे नाव घेऊन सांगतो की आपला नीतिधर्म सांभाळा, आणि कोणताही प्रसंग आला तरी नामाला विसरू नका. 'मी जे जे करतो ते ते भगवंताकरिता करतो' असे जो म्हणतो तो खरा आणि उत्तम भक्त होय. कर्तेपण घालवायला उत्तम भक्त व्हावे लागते. भक्ताचे लक्षण म्हणजे भगवंतप्राप्तीशिवाय दुसरे काही नको असे वाटणे. भगवंतापासून आपल्याला जे दूर सारते ते खरे संकट होय.
भगवंत हा जगाचा मालक आहे. त्याच्या सत्तेने सर्व व्यवहार घडतात. आपण जीव त्याचा अंश आहोत. म्हणून आपण कर्तव्य करावे, आणि फळ भगवंताच्या इच्छेवर सोपवावे. सर्व गोष्टी जर भगवंताच्या इच्छेने घडतात, तर माझी इच्छाही भगवंत उत्पन्न करतो; आणि असे आहे तर मी माझी इच्छा का मारावी? रात्री अंधार पडतो त्याला कारण कोण ? त्याला कारण सूर्य ! कारण सूर्य मावळला की अंधार पडतो. याचा अर्थ असा की, ज्याप्रमाणे प्रकाशाचे कारण सूर्य आहे *त्याचप्रमाणे अंधाराचे कारण पण सूर्यच आहे; फरक इतकाच की, प्रकाशाचे कारण तो* *असणेपणाने आहे, आणि अंधाराचे कारण तो नसणेपणाने आहे. हे जसे खरे, तसे माझ्या इच्छेचे कारणसुद्धा भगवंतच आहे, पण नसणेपणाचे कारणही तोच आहे इतकेच. भगवंताचा विसर पडला की माझी इच्छा जन्म पावते. म्हणून, ज्याला भगवंत हवा असेल त्याने त्याचे स्मरण करावे आणि आपली इच्छा त्याला अर्पण करावी*
गुरुचरित्र कामधेनू जाण हे शब्द वारंवार गुरुचरित्रात आलेले दिसतात ,गुरुचरित्र पारायण केल्याने काय फळ मिळते याचे उत्तर एका वाक्यात द्यायचे झाले तर इच्छित फल प्राप्ती असे देता येईल . जे जे मनी इच्छावे ते ते भगवदकृपे पावावे अशा प्रकारचे फळ दत्त भक्तीने प्राप्त होते . असे असूनही दत्त भक्तीकडे वळणाऱ्यांची संख्या थोडी आहे याचे कारण म्हणजे दुर्लभता . दत्त भक्ती दुर्लभ आहे आणि अनंत जन्मांच्या पुण्याईने याची प्राप्ती होते . मग दत्त मंदिरासमोर जरी घर असले तरी दर्शनाची बुद्धी होईलच असे नाही ,तसे ते प्रारब्धात असावे लागते आणि प्रारब्धात जर असले तर दत्त महाराज हजारो मैलांवरून बोलावून घेतात आणि पूजा स्वीकारतात. बऱ्याचदा ध्यानीमनी नसताना आपण एखाद्या दत्त क्षेत्री जातो आणि बऱ्याचदा खूप दिवस आधी ठरवून जाणे होत नाही . खर तर हे योग दत्त महाराज ठरवून आणत असतात आणि त्यांच्या बोलावण्यामागे किंवा न बोलावण्यामागे काही कारण असते .त्यांच्या लीला ह्या नेहेमी लक्षात येतातच असं नाही आणि म्हणून ठरवून सुद्धा जाणे होत नसेल तेव्हा त्यामागे त्यांचा काहीतरी हेतू आहे हे लक्षात घ्यावे .मात्र ते भक्तवत्सल आहेत तेव्हा ते आपल्याला टाळत आहेत का असे मनात सुद्धा आणू नये .अहो त्यांना आपल्या भक्तांच्या उद्धाराची काळजी नाही असे कसे म्हणता येईल ? तीच गोष्ट पारायणाची . ठरवून देखील जर काही अडचण येत असेल तर त्यांच्या इच्छेवर सर्व अवलंबून आहे असे मानून प्रार्थना करावी . श्री गुरुदेव दत्त !!! --- अभय आचार्य #🙏श्री गुरुदेव दत्त💐
विज्ञानाचे मूळ ज्ञानेश्वरीत सापडते जगातले पहीले शास्त्रज्ञ म्हणजे ज्ञानेश्वर महाराज...
सूर्य स्थिर आहे आणि पृथ्वी सूर्याभोवती फिरते हा शोध कोपर्निकसने लावला. त्याचा हा सिद्धांत बायबलविरोधी असल्याने धर्ममार्तंडांनी त्याचा छळ केला. कारण बायबलमध्ये पृथ्वी स्थिर असून सूर्य फिरतो असा उल्लेख आहे (आणि यांना आपण विज्ञाननिष्ठ समजतो).
माऊलीं ज्ञानोबारायांनी ज्ञानेश्वरीमध्ये ७२५ वर्षापूर्वीच सूर्याचे भ्रमण हा भास आहे, हे वैज्ञानिक सत्य मांडले होते.
उदय-अस्ताचे प्रमाणे |
जैसे न चालता सूर्याचे चालणे |
तैसे नैष्कर्म्यत्व जाणे |
कर्मींचि असता ||
सूर्य चालत नसून चालल्यासारखा दिसतो. सूर्याचे न चालता चालणे हा ज्ञानेश्वरीतील क्रांतीकारक शोध आहे.
मानवी जन्माची प्रक्रिया कसल्याही उपकरणाची मदत न घेता ज्ञानेश्वर महाराज जेव्हा सांगतात तेव्हा नामांकित डॉक्टरांनाही आश्चर्य वाटल्याशिवाय राहात नाही. माऊली लिहितात,
शुक्र-शोणिताचा सांधा |
मिळता पाचांचा बांधा |
वायुतत्व दशधा |
एकचि झाले ||
शुक्र जंतू पुरुषाच्या वीर्यामध्ये असतात व शोणित पेशी स्त्रियांच्या बिजांड कोषात असतात. या शोणित पेशी अतिसूक्ष्मदर्शक यंत्राशिवाय दिसत नाहीत.
सूक्ष्मदर्शक यंत्राचा शोध चारशे वर्षांतील आहे. परंतु माऊलींनी कसल्याही सूक्ष्मदर्शकाच्या मदती-शिवाय शोणित पेशींचा उल्लेख केला आहे. इथे त्यांच्यातील सर्वज्ञता दिसते.
पृथ्वी सपाट आहे की गोल या प्रश्नावर शास्त्रज्ञांत बराच काळ वाद चालला होता. पृथ्वी गोल आहे हा सिद्धांत आता जगन्मान्य झाला आहे.
माऊली ज्ञानोबारायांनी ज्ञानेश्वरीमध्ये ७२५ वर्षापूर्वीच पृथ्वी गोल असल्याचे सांगितले.
पृथ्वीये परमाणूंचा उगाणा घ्यावा |
तरी हा भूगोलचि काखे सुवावा |
तैसा विस्तारू माझा पाहावा |
तरी जाणावे माते ||
भूगोल हा शब्दच ज्ञानेश्वरीने मराठीला दिला आहे. आणि पृथ्वी गोल असल्याचे निःसंदिग्ध सांगताना परमाणूचाही (Micro-Electron) स्पष्ट उल्लेख केलाय.
पाण्याच्या घर्षणातून जलविद्युत निर्माण होते. हा विजेचा शोधही शे दिडशे वर्षांपूर्वीचा आहे.
परंतु माऊली ज्ञानोबाराय ७२५ वर्षांपूर्वीच सांगतात की, पाण्याचे जोरात घर्षण झाले की वीज तयार होते.
तया उदकाचेनि आवेशे |
प्रगटले तेज लखलखीत दिसे |
मग तया विजेमाजी असे | सलील कायी ||
सागराच्या पाण्याची वाफ होते, त्याचे ढग बनतात व त्याला थंड हवा लागली की पाऊस पडतो. ही पाऊस पडण्याची प्रक्रिया विज्ञानाने अलिकडे शोधून काढली आहे. परंतु माऊली ज्ञानोबाराय ज्ञानेश्वरीमध्ये लिहितात की, सुर्याच्या प्रखर उष्णतेने मी परमात्माच पाणी शोषून घेतो व त्या वाफेचे ढगात रूपांतर करतो व इंद्रदेवतेच्या रूपाने पाऊस पाडतो. ती पावसाचे शास्त्रशुद्ध तंत्र सांगणारी ओवी अशी,
मी सूर्याचेनि वेषे |
तपे तै हे शोषे |
पाठी इंद्र होवोनि वर्षे |
मग पुढती भरे ||
विज्ञानाला सूर्यमालेतील ग्रहांचा शोध लागला आहे.
या विश्वाच्या पोकळीतील फक्त एकच सूर्यमाला मानवी बुद्धीला सापडली. अशा अनेक सूर्यमाला या पोकळीत अस्तित्वात आहेत. विश्वाला अनंत हे विशेषण लावले जाते. या विश्वात अनंत ब्रम्हांडे आहेत म्हणून भगवान अनंतकोटी ब्रहांडनायक ठरतात. परंतु माऊलीं ज्ञानोबारायांनी ७२५ वर्षापूर्वीच सूर्यमालेतील मंगळ या ग्रहाबद्दल लिहिले आहे. विज्ञानाने शोध लावण्यापूर्वीच माऊली मंगळाचे अस्तित्व सांगतात,
ना तरी भौमा नाम मंगळ |
रोहिणीते म्हणती जळ |
तैसा सुखप्रवाद बरळ |
विषयांचा ||
किंवा
जिये मंगळाचिये अंकुरी |
सवेचि अमंगळाची पडे पारी |
किंवा
ग्रहांमध्ये इंगळ |
तयाते म्हणति मंगळ |
इतकेच नव्हे, तर नक्षत्रांचेही उल्लेख आहेत. रोहिणीचा वरच्या ओवीत आलाय, तसेच मूळ नक्षत्र:
परी जळो ते मूळ-नक्षत्री जैसे |
किंवा
स्वाती नक्षत्र:
स्वातीचेनि पाणिये |
होती जरी मोतिये |
तरी अंगी सुंदराचिये |
का शोभति तिये ||
कॅमेरा आणि पडद्यावर दिसणारा चित्रपट यांचे मूळही ज्ञानेश्वरीत सापडते
जेथ हे संसारचित्र उमटे |
तो मनरूप पटु फाटे |
जैसे सरोवर आटे |
मग प्रतिमा नाही ||
अर्थात संकल्प-विकल्पांमुळे मनाचे चित्र उमटवणारा पडदा फाटून जातो. चित्रपटासाठी पडदा आवश्यक आहेच किंवा सरोवरात पाणी असेल तरच आपली प्रतिमा त्यामध्ये उमटते. ते आटून गेले तर उमटत नाही.
या सर्व ओव्यांचा आशय लक्षात घेतला तर ज्ञानेश्वरीची वैज्ञानिकता ध्यानात येईल.
विज्ञानयुगात दिशाभुल झालेल्या युवक-युवतींनी ज्ञानेश्वरीची ही शास्त्रीयता लक्षात घेऊन मानवी जीवनाचे यथार्थ दर्शन घडविण्या-या संत वाड़मयाच्या सहवासात यावे.
🙏🏻।। *जय जय रामकृष्ण हरी* ।।🙏🏻
Whatsapp. वरून साभार #🌹देवी देवता🙏
आत्महत्या महापाप ....समर्थांनी दिलेला बोध:
नाना स्वारींकडे एक महिला गेली, खूप अडचणीत असल्याने तिला स्वारींना भेटायचं होतं, तिला जगावसं वाटत नव्हतं, आत्महत्या करावी असं वाटत होतं ,
नाना स्वारींनी तिची विचारपूस केली कुठून आलीस, काय काम होतं, वगैरे सर्व बोलणं झाल्यावर ती महिला म्हणाली, नाना मी फारच अडचणीत आहे , माझी आता जगण्याची इच्छा नाही शेवटचं म्हणून तुम्हाला भेटायला आलीय त्यावर नाना स्वारींनी इकडच्या तिकडच्या गोष्टी करुन , हा तर तुला जगायचंच नाही ना, मग उद्या मी तुझ्या कडे जेवायला येतोय.
तिला काही खरं वाटलं नाही तिने पुन्हा स्वारींना विचारले , नाना तुम्ही खरंच माझ्या कडे जेवायला येणार आहात , स्वारी म्हणाले हो खरंच येणार आहे मग मी निघते नाना,
का गं निघालीस लगेच - नाना स्वारी म्हणाले नाही तुम्ही येणार जेवायला ना मग तयारी नको करायला - ती म्हणाली.
बरं बरं जा हो , मी उद्या १२ वाजता येतो - नानास्वारींनी पुन्हा आठवण करुन दिली.
दुस-या दिवशी बरोबर १२ वाजता नाना स्वारी त्या महिलेकडे जेवणासाठी पोहचले तर त्या महिलेने खूप मेहनत घेऊन चांगले पंचपक्वानांचे जेवण तयार केले होते, गडबड होतीच काय राहिलं तर नाही ना म्हणून आठवत होती तिला खूप आनंदही झाला होताच कारण विश्वाचा मालक आज आपल्या कडे जेवायला आलाय, नंतर स्वारींना जेवणासाठी पाट मांडले, स्वारीही हातपाय धुवून जेवायला बसले आणि तिने सर्व पंचपक्वानांचे जेवण वाढले,
स्वारींनी तिला विचारले झालं का वाढून सर्व तर तिला वाटले काही राहिले तर नाही ना म्हणून एकदा सर्व वाढल्याची खात्री केली आणि म्हणाली नाना झालं सर्व वाढून करा सुरुवात.
असं तिने म्हणताच नानांनी पात्राला हात जोडले आणि सर्व पात्र उचलले आणि बाहेर नेऊन फेकणार तेव्हढ्यात ती ओरडली.
अहो , काय करताय नाना मी काल पासून तहानभूक विसरुन तुमच्या साठी एवढे सर्व पदार्थ बनविले आणि तुम्ही चक्क फेकून द्यायला निघालात. तेव्हा नाना स्वारी म्हणाले हे जेवण एक वेळचे बनवताना तुला किती कष्ट पडले नाही का, खूप मेहनत घेतलीस ना, अगदी आत्महत्येचा विचार देखील विसरलीस ना,
मग भगवंताला तुला जन्माला घालताना काहीच कष्ट पडले नसतील का,
तेव्हा तिच्या लक्षात आलं आपलं चुकलं.
समर्थांनी पुढे बोध दिला, हा देह तुला भगवंताने दिलाय त्याचा चांगल्या कर्मासाठी उपयोग कर , देह संपवण्याचा अधिकार तुला नाही .
आत्महत्या ईश्वराला मान्य नाही.
🙏🙏 श्री गुरू शरणं 🙏🙏 #🙏श्री गुरुदेव दत्त💐
आत्महत्या महापाप ....समर्थांनी दिलेला बोध:
नाना स्वारींकडे एक महिला गेली, खूप अडचणीत असल्याने तिला स्वारींना भेटायचं होतं, तिला जगावसं वाटत नव्हतं, आत्महत्या करावी असं वाटत होतं ,
नाना स्वारींनी तिची विचारपूस केली कुठून आलीस, काय काम होतं, वगैरे सर्व बोलणं झाल्यावर ती महिला म्हणाली, नाना मी फारच अडचणीत आहे , माझी आता जगण्याची इच्छा नाही शेवटचं म्हणून तुम्हाला भेटायला आलीय त्यावर नाना स्वारींनी इकडच्या तिकडच्या गोष्टी करुन , हा तर तुला जगायचंच नाही ना, मग उद्या मी तुझ्या कडे जेवायला येतोय.
तिला काही खरं वाटलं नाही तिने पुन्हा स्वारींना विचारले , नाना तुम्ही खरंच माझ्या कडे जेवायला येणार आहात , स्वारी म्हणाले हो खरंच येणार आहे मग मी निघते नाना,
का गं निघालीस लगेच - नाना स्वारी म्हणाले नाही तुम्ही येणार जेवायला ना मग तयारी नको करायला - ती म्हणाली.
बरं बरं जा हो , मी उद्या १२ वाजता येतो - नानास्वारींनी पुन्हा आठवण करुन दिली.
दुस-या दिवशी बरोबर १२ वाजता नाना स्वारी त्या महिलेकडे जेवणासाठी पोहचले तर त्या महिलेने खूप मेहनत घेऊन चांगले पंचपक्वानांचे जेवण तयार केले होते, गडबड होतीच काय राहिलं तर नाही ना म्हणून आठवत होती तिला खूप आनंदही झाला होताच कारण विश्वाचा मालक आज आपल्या कडे जेवायला आलाय, नंतर स्वारींना जेवणासाठी पाट मांडले, स्वारीही हातपाय धुवून जेवायला बसले आणि तिने सर्व पंचपक्वानांचे जेवण वाढले,
स्वारींनी तिला विचारले झालं का वाढून सर्व तर तिला वाटले काही राहिले तर नाही ना म्हणून एकदा सर्व वाढल्याची खात्री केली आणि म्हणाली नाना झालं सर्व वाढून करा सुरुवात.
असं तिने म्हणताच नानांनी पात्राला हात जोडले आणि सर्व पात्र उचलले आणि बाहेर नेऊन फेकणार तेव्हढ्यात ती ओरडली.
अहो , काय करताय नाना मी काल पासून तहानभूक विसरुन तुमच्या साठी एवढे सर्व पदार्थ बनविले आणि तुम्ही चक्क फेकून द्यायला निघालात. तेव्हा नाना स्वारी म्हणाले हे जेवण एक वेळचे बनवताना तुला किती कष्ट पडले नाही का, खूप मेहनत घेतलीस ना, अगदी आत्महत्येचा विचार देखील विसरलीस ना,
मग भगवंताला तुला जन्माला घालताना काहीच कष्ट पडले नसतील का,
तेव्हा तिच्या लक्षात आलं आपलं चुकलं.
समर्थांनी पुढे बोध दिला, हा देह तुला भगवंताने दिलाय त्याचा चांगल्या कर्मासाठी उपयोग कर , देह संपवण्याचा अधिकार तुला नाही .
आत्महत्या ईश्वराला मान्य नाही.
🙏🙏 श्री गुरू शरणं 🙏🙏 #🙏श्री गुरुदेव दत्त💐
