"பறந்துபோகும் நிழல்கள்" - ஓமர் கய்யாம் வாழ்க்கையில் உயர்வு–தாழ்வு என்பது தொடர்ச்சியாக மாறிவரும் அலையை போன்றது. ஒருவருக்கு எப்போதும் வெற்றி மட்டுமே, அல்லது துன்பம் மட்டுமே கிடைப்பதில்லை. இத்தகைய மாற்றங்களே மனிதனை செம்மைப் படுத்தி, அவன் பார்வையை ஆழப்படுத்துகின்றன. வரலாறு இந்த உண்மையை உறுதிப்படுத்தும் உதாரணங்களால் நிறைந்தது. அபிரகாம் லிங்கன் பல தோல்விகளையும் துயரங்களையும் சந்தித்த பிறகே உலகின் சிறந்த தலைவர்களில் ஒருவராக உயர்ந்தார். ஆயிரக்கணக்கான முயற்சிகள் தோல்வியடைந்த பின்னரே தாமஸ் எடிசன் மின்விளக்கை கண்டு பிடித்தார். இந்த வாழ்க்கைப் பாதையில் வரும் தற்காலிக தோல்விகள், நிரந்தர வெற்றியின் படிக்கட்டுகள் என்பதை உணர்த்துகின்றன. பாரசீகக் கவிஞர் ஒமர் கய்யாம் வாழ்க்கையில் நிகழும் மாற்றங்களின் தன்மையை சரளமாகப் பாடியவர். அவர் பாரசீக நாட்டைச் சேர்ந்தவர்; இன்று நாம் அதை ஈரான் என அழைக்கிறோம். ஆனால் அவரது ருபாயத் கவிதைகளில் உள்ள சிந்தனைகள் எல்லா இனத்தவரையும், எல்லா நாடுகளையும் தாண்டி மனிதகுலத்தின் இதயத்தையே தொடுகின்றன. வாழ்க்கை முன்னேறும் காற்றைப் போல என்றென்றும் மாறிக்கொண்டே இருக்கும் என்று அவர் கூறுகிறார். ஒமர் கய்யாமின் உணர்வை பிரதிபலிக்கும் ஒரு கவிதை வரியை காண்போம்: “இந்த உலகின் மகிழ்ச்சியும் துயரமும் இரண்டும் பறந்து போகும் நிழல்கள் — தங்கி நிற்பது ஒரு கணம் மட்டும்.” இந்த உணர்வு காலத்தையும் நாட்டையும் கடந்து எல்லோருக்கும் பொருந்தக்கூடிய உண்மை. ஒரு மாணவர் ஒரு தோல்வியின் மூலம் தனது புதிய பாதையை கண்டுபிடிக்கிறார். ஒரு தொழிலதிபர் ஒரு தடையைத் தாண்டி புதிய முயற்சியில் இறங்குவார். இயற்கை கூட இதே விதியையே பின்பற்றுகிறது — பகலுக்கு பிறகு இரவு, குளிருக்கு பிறகு வசந்தம். ஆகவே வாழ்க்கையின் உயர்வு–தாழ்வுகள் தடைகள் அல்ல; அவை வாழ்க்கைக்கு அர்த்தம் தரும் வரங்களே. முரண்கள் இல்லாமல் வளர்ச்சியும், அறிவும், மனிதனுடைய பொறுமையும் உருவாகாது. "வாழ்க்கை என்றால் ஆயிரம் இருக்கும் வாசல் தோறும் வேதனை இருக்கும்." - தமிழகக்தின் ஒமர் கய்யாம் கவிஞர் கண்ணதாசன் திரைபாரதி பாரதி பப்ளிஷர்ஸ் #🚹உளவியல் சிந்தனை

Light, Heat and Life — The Fundamental Link is at Risk Life on Earth runs in sunlight. Plants convert light into energy, ecosystems depend on it, and without adequate sunlight and heat, weather, water cycles and food production would collapse. Sunlight isn’t just light — it is the engine of life. Has Solar Input Declined? — What the Data Shows Scientific studies confirm a long-term phenomenon called Global Dimming — a reduction in the amount of sunlight reaching Earth’s surface. Key findings: From the 1950s to the 1980s, global surface sunlight dropped by 4–7%. Some regions recorded over 10% decline in three decades. In India, solar radiation fell by around 5% between 1981–2006. Studies in Chinese cities show that air pollution and fine particulate matter significantly block direct sunlight. This dimming isn’t uniform, and pollution plays a major role. There has been partial “brightening” since the 1990s in some places — but the overall message is clear: human-made pollution has screened out part of the Sun’s heat and light. Why does reduced sunlight matter? Climate: Less heating, disrupted rainfall, and altered hydrological cycles. Agriculture: Weaker plant growth and lower crop productivity. Energy: Reduced solar-panel efficiency in polluted regions. Ecosystems: Disturbed balance of life that depends on solar energy. Many of today’s environmental stresses are tied to this simple logic — pollution blocks sunlight, and life suffers. What Should We Do? Humanity must restore atmospheric clarity by reducing all forms of pollution. Clean air means restored sunlight, healthier ecosystems, and improved climate stability. Energy solutions: Renewable energy remains the cleanest path forward. Nuclear energy, when carefully managed, offers low-carbon power — but the risks of Fukushima and Chernobyl cannot be ignored. Mini nuclear power plants are already gaining grounds in the energy sector. The biggest unresolved issue is nuclear waste. One bold idea is sending nuclear waste to uninhabitable planets on one-way missions. But today, the cost, risk of rocket failure, and ethical concerns make this more science-fiction than science. However, there's a hope of reducing the cost of such missions due to technological breakthroughs. Also, we need to factor the cost and risks involved in storage of nuclear waste on the earth. Conclusion The principle is simple: Light and Heat equal Life. Pollution reduces both, and the consequences are global. Our responsibility is equally simple — clean the air, embrace sustainable energy, and prevent further damage. Understanding this link is the first step toward repairing our planet’s future. Video courtesy: Pat Whelen #🚹உளவியல் சிந்தனை

When Do We Cease to Be Humans? The question came from a bright high-school boy: “Which is more powerful — AI or HI (Human Intelligence)?” For a moment, I was stunned. Not because the answer was difficult, but because the question reflected the deep confusion of our age. On the surface, artificial intelligence seems unbeatable. It can devour mountains of data, perform unimaginable calculations, translate languages instantly, and predict trends with mathematical precision. In these tasks, it easily surpasses the human brain. But as Einstein famously said, “Imagination is more important than knowledge.” AI possesses knowledge, but not imagination. It can analyze what has been, but not truly envision what could be. It can ask questions only when answers exist somewhere in their training data. It cannot break rules, violate patterns, or wander into the wilderness of tangential thinking. It follows logic, but cannot rebel against it. Humans can. To understand the difference, consider the old story of Nair who caught the tiger’s tail. Nair was returning home through the forest when he accidentally stepped on a tiger’s tail. The tiger, startled and furious, sprang forward. In blind fear, Nair grabbed the tail and held on with all his strength. The tiger, equally confused, kept pulling ahead. Hours passed. Villagers heard the commotion. They asked, “Nair, why are you holding the tiger’s tail?” Nair shouted back, “I’m not holding it — the tiger is pulling me! I can't leave it!” This is our relationship with AI today. We believe we are holding its tail, using it as a tool. But slowly, without realizing, the tool is pulling us. We depend on AI for opinions, guidance, even decisions. We ask it what to think, instead of asking ourselves why we think at all. A true master is not measured by power alone. Mastery includes knowledge, skill, patience, innovation, empathy, fearlessness, resilience, compassion, love, self-respect, and values — qualities no machine can possess. These traits arise not from data but from lived experience, from suffering, from joy, from the contradictions and imperfections that make us human. And yet, in the modern world, the masters have become servants. The humans who created the tool have begun seeking validation from the tool. Asking an AI for clarity is fine; outsourcing our conscience is not. Using AI as a servant is wise; obeying it as a master is dangerous. Here lies the answer to the question in the title: When do we cease to be humans? Not when AI becomes powerful. Not when AI becomes intelligent. But when we stop exercising our own intelligence, when we surrender our imagination, our doubt, our emotional depth — and allow a machine to define our reality. As long as human intelligence guides AI, humanity thrives.The moment we let AI guide human intelligence, we lose not to AI, but to ourselves! - Thiraibharathi @ Bharathi Publishers #🚹உளவியல் சிந்தனை

இந்தியாவில் தொடரும் சமையல் எண்ணெய் இறக்குமதி உலகின் மிகப்பெரிய விவசாய நாடுகளில் ஒன்றாக இருந்தாலும், இந்தியா இன்னும் சமையல் எண்ணெய்க்கு இறக்குமதியையே பெரிதும் சார்ந்து வருகிறது. கச்சா எண்ணெய் இறக்குமதியால் வெளிநாட்டு நாணயத்தில் பெரும் சுமை ஏற்படுவது அனைவருக்கும் தெரிந்த விஷயம். ஆனால், சமையல் எண்ணெய் மற்றும் எண்ணெய் வித்துக்களின் இறக்குமதிக்கும் அதிக அளவு அந்நியச் செலாவணி தேவைப்படுகிறது. வரலாற்றைப் பார்க்கும்போது, 1990கள் வரை இந்தியா பெரும்பாலும் சமையல் எண்ணெய் உற்பத்தியில் தன்னிறைவுடன் விளங்கியது. நிலக்கடலை, கடுகு, எள், சூரியகாந்தி, சோயாபீன் போன்ற பாரம்பரிய எண்ணெய் வித்துக்கள் அதிகம் பயிரிடப்பட்டன. ஆனால் தாராளமயமாக்கல் கொள்கை மற்றும் இறக்குமதி வரி குறைப்பு காரணமாக தென்கிழக்காசிய நாடுகளிலிருந்து மலிவான பாமாயில் அதிகமாக வரத் தொடங்கியது. இது விவசாயிகளிடம் எண்ணெய் வித்துக்களை பயிரிடுவதில் ஆர்வத்தை குறைத்தது. கடந்த இருபது ஆண்டுகளாக, இந்தியா சமையல் எண்ணெயின் 60–70% தேவையை இறக்குமதி செய்து வருகிறது. இதில் பாமாயில் மிகப்பெரிய பங்கினை வகிக்கிறது; அதைத் தொடர்ந்து சோயா மற்றும் சூரியகாந்தி எண்ணெய் வருகின்றன. இவ்வாறு சமையல் எண்ணெய் இறக்குமதிக்காக இந்தியா வருடத்திற்கு 70,000 முதல் 1,00,000 கோடி ரூபாய் வரை செலவிடுகிறது. ஆச்சர்யமாக, இந்தியா கோதுமை, அரிசி, சர்க்கரை, மசாலா பொருள்கள், பழங்கள், காய்கறிகள் போன்றவற்றை அதிக அளவில் ஏற்றுமதி செய்தாலும், எண்ணெய் பயிர்களின் சாகுபடி மட்டும் தேவைப்படுகிற அளவுக்கு உயரவில்லை. இதற்கான காரணங்கள் பல. எண்ணெய் பயிர்கள் காலநிலை மாற்றத்தால் அதிகம் பாதிக்கப்படும் என்பதால், விவசாயிகள் நெல் அல்லது கோதுமை போன்ற பாதுகாப்பான விவசாயத்தையே விரும்புகிறார்கள். மேலும் எண்ணெய் வித்துக்களுக்கு வழங்கப்படும் கட்டுபடியாகாத குறைந்த பட்ச ஆதரவு விலை (Minimum Support Price - MSP) போதிய அளவு கொள்முதல் இல்லாமை, சேமிப்பு மற்றும் போக்குவரத்து வசதிகளின்மை ஆகியவை உற்பத்தி குறைவிற்கு காரணமாகின்றன. விவசாயத்தை ஆதாரமாக கொண்ட நாடான இந்தியா, எண்ணெய் பயிர்களின் உற்பத்தியை அதிகரிப்பது மிகவும் அவசியமானது. இது உள்நாட்டு விவசாய வளர்ச்சிக்கு மட்டுமல்ல, இந்தியாவின் அந்நியச் செலாவணி (Balance of Payment) மேம்பாட்டுக்கும் அவசியமானது. இதை சாதிக்க நீண்டகால திட்டமிடல் அவசியம். உயர்தர மற்றும் காலநிலைகளைத் தாங்கும் விதைகள், நவீன பாசன வசதிகள், MSP உயர்வு, நவீன கொள்முதல் முறை, பயிர் காப்பீடு ஆகியவற்றில் அரசு கவனம் செலுத்த வேண்டும். இந்நிலையில், சமீபத்தில் அரசு தொடங்கிய தேசிய எண்ணெய் மற்றும் பாமாயில் திட்டம் (NMOOP), வடகிழக்கு மற்றும் அந்தமான் பகுதிகளில் எண்ணெய் வித்துப் பயிர்கள் பயிரிடும் முயற்சிகள் ஆகியவை சரியான திசையில் செல்கின்றன. ஆனால் தொடர்ந்து திட்டமிடல், சீரிய கொள்கைகள் மற்றும் செயல்பாடுகள் மட்டுமே உண்மையான மாற்றத்தை உருவாக்கும். சமையல் எண்ணெய் இறக்குமதியில் இந்தியா இறக்குமதியை நம்பி இருப்பது பொருளாதார ரீதியிலும் மூலோபாய ரீதியிலும் பலவீனம் ஆகும். எண்ணெய் வித்துக்கள் உற்பத்தியை தேசிய முன்னுரிமையாகக் கொண்டு செயல்படுவது, இந்தியா அந்நியச் செலாவணியை சேமிக்கவும், விவசாயிகளின் வருமானத்தை உயர்த்தவும், உணவு உற்பத்தியில் தன்னிறைவை அடையவும் உதவும். Image courtesy: Tom Fisk - Pexels #🚹உளவியல் சிந்தனை

Is a Restructuring Recession Looming Large? The world today stands on the brink of what many economists describe as a restructuring recession — a deep, transformative slowdown caused not merely by financial cycles but by structural shifts in technology, geopolitics, and global economic behavior. This recession is not a temporary dip; it reflects the painful re-shaping of how societies produce, consume, and govern. Long before Artificial Intelligence entered the mainstream, the foundations of many economies had already begun to weaken. Across developing nations, cottage industries and small-scale enterprises — once the backbone of local employment, skills, and innovation — have been neglected or forgotten. Globalization, while offering access to international markets, also produced a darker side: the rise of extremely large multinational corporations that monopolized creativity, supply chains, and market access, thereby not only suppressing the natural growth of small and medium enterprises (SMEs) but also democracy. The gradual disappearance of an established industrial structure has eroded economic resilience, making communities heavily dependent on centralized corporate power. The emergence of AI and robotics is accelerating this vulnerability. AI-induced layoffs are increasing across sectors, from office jobs to manufacturing. Automation threatens millions of livelihoods, especially in countries where re-skilling systems are weak. Robotics, entering logistics, healthcare, and retail, is reshaping the nature of work itself. This technological disruption, compounded by the earlier marginalization of SMEs, magnifies unemployment risks and widens inequality. Meanwhile, geopolitical tensions continue to darken global economic prospects. Mass displacement from war zones is straining national budgets and social structures. The expanding influence of the military-industrial complex, rising defense expenditures, and the risk of confrontations between nuclear-armed states fuel genuine fears of a global conflict, or worse, a nuclear holocaust. These anxieties undermine investment, trade, and long-term development planning. Energy insecurity adds yet another layer of instability. Conflicts, supply disruptions, and uneven adoption of renewable technologies are pushing the world closer to a potential energy crisis, with developing nations likely to suffer the most. Higher energy costs translate into inflation, reduced productivity, and a decline in living standards. The global South continues to struggle with poverty, weak institutions, and limited access to capital, all of which could worsen in a world turning increasingly inward. The resurgence of protectionism, often disguised as national security policy, threatens global supply chains and undermines decades of economic liberalization. Investors, losing confidence in traditional markets, are driving a modern gold rush, along with unregulated speculation in cryptocurrencies, both of which reflect deep distrust in current financial systems. At the heart of these challenges lies a fundamental weakness: international laws and institutions have failed to evolve. The global order created after World War II is no longer capable of governing AI, cyber warfare, monopolies, mass migration, or new-age finance. Taken together, these forces strongly suggest that a restructuring recession is not merely looming — it may already be unfolding. The world must prepare for transformation, not just recovery. #🚹உளவியல் சிந்தனை

சிங்களத்து கங்காணி சிங்கள தேசத்தை பராக்கிரபாகு என்ற மன்னன் ஆண்ட காலகட்டத்தில் தமிழக அரசியலில் சிங்கள அரசின் தலையீடு இருந்தது. அந்த காலகட்டத்தில் நிகழ்ந்ததாக எழுதப்பட் வரலாற்றுப் புதினமே திரைபாரதியின் "சிங்களத்து கங்காணி" தென்மறைநாட்டின் சிற்றரசனாக விரும்பிய சங்கன் என்ற சிங்களத்து கங்காணியின் திட்டங்கள் எவ்வாறு முறியடிக்கப்பட்டன என்பதை "சிங்களத்து கங்காணி" விறுவிறுப்புடன் சொல்கிறது. படிக்கத் தவறாதீர்! திரைபாரதி, பாரதி பப்ளிஷர்ஸ். #கதை

அடேயப்பா, ரோட்டு மேலே எத்தனை பிளசர்கள்!   சட்டை மேலே எவ்ளோ பட்டன் என்று வடிவேல் ஒரு சினிமாவில் சொன்ன மாதிரி, “அடேயப்பா! ரோட்டு மேலே எத்தனை பிளசர்கள்!” என்று கிராமத்திலிருந்து முதல்முறையாக சென்னைக்கு வந்த ஒரு சொந்தக்காரப் பெரியவர் கேட்டது நினைவுக்கு வருகிறது.  வாஸ்தவம்தான். கார்கள், மோட்டார் சைக்கிள்கள், ஸ்கூட்டர்கள் ஆகியவற்றில் கண்ணைப்பறிக்கும் விதத்தில் இன்று எத்தனை விதமான மாடல்கள், நிறங்கள்!   அப்போதெல்லாம், அதாவது 1980கள் வரை, அம்பாசடர்  மற்றும்  ஃபியட்  என இரண்டு  மாடல்  கார்கள்  மட்டுமே  பிரதானமாக  இருந்தது. அரிதாக மெட்ராஸில் உற்பத்தி செய்யப்பட்ட ஸ்டாண்டர்டு காரை சாலையில் பார்க்கலாம். ஸ்டாண்டர்டு கார் தொழிற்சாலை 1988இல் கார் தயாரிப்பதை நிறுத்திவிட்டது. அம்பாசடர் கார் தயாரிக்கும் ஹிந்துஸ்தான் மோட்டார்ஸ் நிறுவனம் திருவள்ளூரில் இருக்கிறது. பெரிய சினிமா நடிகர்கள், தொழிலதிபர்கள்தான் கார் வைத்திருப்பார்கள். திருநெல்வேலிப் பக்கம் கார் என்றால் பஸ் என்று அர்த்தம். பிளசர் என்றால் கார் என்று அர்த்தம்.   மாருதி சுசுகி இந்தியா லிமிடெட்  (முன்னர் மாருதி உத்யோக்  லிமிடெட்) 1983 இல் மாருதி 800  என்ற காரை சந்தைக்கு கொண்டு வந்தது. அதன் பின்னர் கிட்டத்தட்ட உலகின் அனைத்து முன்னணி கார் நிறுவனங்களும் இந்தியாவில் கடைகளை  விரித்தன.  இன்றைய  தேதியில் இந்தியாவில் 40க்கு மேற்பட்ட வெவ்வேறு பிராண்டுகளில்  சுமார் 270க்கு மேல் புதிய கார்  மாடல்கள் கிடைக்கின்றன.   அம்பத்தூர், தாம்பரம் மற்றும்  சோழிங்கநல்லூர் போன்ற  சென்னை புறநகர்ப் பகுதிகளில் கார்கள் மற்றும்  பைக்குகள் அதிகம்  விற்னை யாவதாக  ஒரு செய்தி  தெரிவிக்கிறது. அதற்கு காரணம்,   நகரத்தில் அதிக வாடகை என்பதால் மக்கள் புறநகர்ப்  பகுதிகளில் வீடுகளை  வாங்கிக் கொண்டும்  வாடகை  வீடுகளிலும் வசிக்க  ஆரம்பித்தார்கள் என்பதே.   இரு சக்கர வாகனங்கள்:   முதல் ஜப்பானிய இரு சக்கர வாகனமான TVS சுஸுகி மோட்டார் சைக்கிள் 1984 இல் சந்தைக்கு அறிமுகமானது. அதற்குமுன், ராயல் என்பீல்டு, ஜாவா, யெஸ்டீ போன்ற மோட்டார் சைக்கிள்கள் மற்றும் பஜாஜ் ஸ்கூட்டர் ஆகியவை சாலைகளில் வலம் வந்தன. பஜாஜ் நிறுவனம் 1972 இல் ஸ்கூட்டரை அறிமுகப்படுத்தி, அதற்கு 'சேடக்' என மகாராணா பிரதாப்பின் புகழ்பெற்ற குதிரையின் பெயரை வைத்தது.   நடுத்தரக் குடும்பங்களின் கனவான 'சேடக்' 70 மற்றும் 80 களில் இந்திய சாலைகளில் விசுவாசம் மற்றும் உறுதியின் சின்னமாக விளங்கியது. பஜாஜ் ஆட்டோ ஆண்டுக்கு 20,000 யூனிட்களை மட்டுமே உற்பத்தி செய்ய அனுமதிக்கப்பட்டது, அதன் விளைவாக வாங்குபவர்கள் வண்டிக்கு பதிவு செய்துவிட்டு, நீண்ட காலம், அதாவது 10 ஆண்டுகள் வரை காத்திருக்க நேர்ந்தது! 'ஹமாரா பஜாஜ்' என்பது இன்றும் பிரபலமான ஒரு வாசகம் ஆகும்.   பெட்ரோல் டீசல் ஆகியவை பயன்பாட்டிற்கு வருவதற்கு முன்பு சென்னையில் குதிரை வண்டிகள் போக்குவரத்திற்கு அதிகமாக பயன்படுத்தப் பட்டன. குதிரை வண்டியை ஜட்கா என அழைக்கப்பட்டது. 'சடு'தியில் 'காத' தூரம் போக வல்லது என்பதால் அது 'சடுகாத' வண்டி என அழைக்கப்பட்ட அதுவே மருவி பின்பு 'சடுகா', 'ஜட்கா'  என்று பேரானது. அதுதான் உண்மையில் அதன் காரணப்பெயரா, அல்லது யாரோ சரடு விட்டதா என்று தெரியவில்லை!   சென்னையில் பிராட்வே, சென்ட்ரல், எழும்பூர் போன்ற இடங்களில்ஆட்டோ ஸ்டாண்டுகளில் வரிசையாக ஆட்டோக்களும் டாக்சிகளும் நிற்பதைப்போல, முன்பு, ரயில் நிலையம், பேருந்து நிலையம் போன்ற பிரதான இடங்களில் குதிரை வண்டிகள் வரிசை கட்டி நின்றதுண்டு.  ஆட்டோக்களுக்கு எரிபொருள் ஒரு செலவுஎன்றால், குதிரைக்கு  தீவனம் போடவேண்டும். குதிரை வண்டிக்கு அடிப்பக்கத்திலேயே புல்லை வைப்பதற்கு இடம் இருக்கும். சவாரி இல்லாத சமயங்களில், குதிரைகள் புல்லைத் தின்று கொண்டோ அல்லது அசைபோட்டுக் கொண்டோ நிற்கும். குதிரைகளுக்கு அவ்வப்போது  இலாடம்  கட்ட வேண்டும்!  தற்காலத்தில்  'லாடம்  கட்டுவது'  என்றால்,  அதை போலீஸ்  ஸ்டேஷனில் கட்டுவதாக  நினைக்கிறோம் இப்போதும்  சில  இடங்களில் குதிரைவண்டிகளில்  பொருட்களை ஏற்றிச்  செல்கிறார்கள்.   இது போக, மக்கள் 'டிராம்', கை ரிக்ஷா, சைக்கிள் ரிக்ஷா ஆகியவற்றை பயன்படுத்தினர் 1980களில் சென்னையில் சைக்கிள் ரிக்ஷாக்கள் அதிகம் இருந்தன. சின்னச் சின்ன தெருக்களுக்கு ஆட்டோக்கள் செல்வது சிரமமாக இருப்பதால், குறுகலான சந்துகளில் வசிக்கும் சென்னை வாசிகள் குறைந்த தூரம் போய்வருவதற்கு சைக்கிள் ரிக்‌ஷாவில் செல்கிறார்கள். எம்.ஜி.ஆர். நடித்து 1971-ம் ஆண்டு வெளிவந்த 'ரிக்‌ஷாக்காரன்' படம் ஒரு மாபெரும் வெற்றிப்படமாக அமைந்தது மட்டுமல்லாமல், அவருக்கு தேசிய விருதை பெற்றுத் தந்தது. சென்னை போக்குவரத்தில் இன்று மாட்டு வண்டிகளுக்கு பங்கு உள்ளது என்று சொன்னால்  பலர் நம்பமாட்டார்கள். நகரின் பல பகுதிகளில் ஒன்றை மாட்டைக்  கட்டியவண்டிகள் பொருட்களை  ஏற்றிச்செல்லப் பயன்படுகின்றன.பொதுவாக, கட்டில், பீரோ  ஆகியவற்றை பர்னிச்சர் கடைகள்  மாட்டு  வண்டிகளில் அனுப்புவது  உண்டு. குரோம்பேட்டையில்  உள்ள நாகல்கேணி பகுதியில்  ஏராளமான மாட்டு வண்டிகளை  பார்க்கலாம்.  அவை தோல்  பொருட்களை எடுத்துச் செல்ல பயன்படுத்தப்  படுகின்றன.     சென்னையில்  எப்போதிருந்து  பேருந்துகள் இயக்கப்பட்டு  வருகின்றன என்பதற்கான  தகவல்கள் இல்லை. உத்தேசமாக, 1920களில்  துவங்கியது என  சொல்லலாம். சென்னை நகருக்கு போக்குவரத்து சேவை வழங்குவதற்காக, பல்லவன் போக்குவரத்து  கழகம் ஜனவரி 1,1972 அன்று உருவாக்கப்பட்டது. கோயம்பேட்டில் அமைந்துள்ள  பேருந்து நிலையமே  ஆசியாவின்பெரிய பேருந்து  நிலையமாகும். இது 2002ஆம்  ஆண்டு தமிழக அரசால் நிறுவப் பட்டது. அதற்கு முன் புறநகர் பேருந்து நிலையம்  பிராட்வே பகுதியில்  இருந்தது. இப்போது சென்னையின்  புறநகர்  பேருந்து நிலையம் கிளாம்பாக்கத்தில் இருந்து  செயல்படுகிறது.    #🚹உளவியல் சிந்தனை

தினமும் ஹனிமூன் இல்லை! தினமும் ஹனிமூன், தினந்தினம் கொண்டாட்டம் போன்ற எண்ணங்கள் இனிமையாகத் தோன்றலாம். ஆனால் அந்த நினைப்பில்தான் பிரச்சினையே இருக்கிறது. மனிதனின் ஆசைகள் எல்லையற்றவை; அவற்றை நிறைவேற்றும் வழிமுறைகள் எப்போதும் வரம்புடையவை. இந்த முரண்பாட்டின் மையத்தில் பேராசை இருக்கிறது. மகாத்மா காந்தி மனிதனின் தேவைகளைப் பற்றித் தெளிவாகச் சொல்கிறார்: “அனைவரின் தேவைகளுக்கும் உலகில் போதுமானது உள்ளது; ஆனால் அனைவரின் பேராசைக்கும் இல்லை.” பேராசைக்கு இயல்பான எல்லை இல்லை; அது நடைமுறையையும் இயற்கையையும் மீறிச் செல்கிறது. வாழ்க்கை எதிர்மறைகளின் அடிப்படையிலேயே இயங்குகிறது. இரவு–பகல், இருள்–ஒளி, மூச்சைஇழுத்தல்–மூச்சைவிடல், உயர்வு–தாழ்வு இவை எல்லாமும்தான் வாழ்க்கை. துன்பம் இல்லையென்றால் இன்பத்திற்கே அர்த்தமில்லை. பணம் எல்லாவற்றுக்கும் தீர்வு என்றாலும், அது நேரம், உடல்நலம், மனநிம்மதி, நித்திரை போன்றவற்றை விலை கொடுத்து வாங்கிவிட முடியாது. எல்லாவற்றிற்கும் ஓர் எல்லை உண்டு; கைமணலை இறுக்கிப்பிடித்தால் கையில் எதுவும் மிஞ்சாது. கையில் கிடைத்ததை எல்லாம் பிடிக்க வேண்டும் என்ற ஆவலில், நாம் ஒரு முக்கியமான கேள்வியை மறந்து விடுகிறோம்: நாம் சுய விருப்பத்துடன் தவிர்த்தலைப் பயில்கிறோமா? தற்காலிகமாகத் தவிர்தல் (Abstaining) அல்லது ஒத்தி வைத்தல் (deferment) என்பது பிந்தைய அனுபவத்தின் மதிப்பை உயர்த்துகிறது. தாமதமாக அனுபவிக்கத் தீர்மானிக்கும் போது, அதன் மகிழ்ச்சி அதிகரிக்கிறது. தொடர்ச்சியான அனுபவம் உணர்ச்சிகளை மங்கச் செய்கிறது; கட்டுப்பாடு அவற்றை கூர்மையாக்குகிறது. வாழ்க்கை நாம் எடுக்கும் முடிவுகளால் உருவாகிறது. முடிவு என்ற சொல்லில், இப்போது முடிவு எடுக்காததும் அடங்கும். ஆம், தாமதிப்பதும் ஒரு முடிவே. சூழ்நிலைகள் அல்ல, நாம் எடுக்கும் முடிவுகளே வாழ்க்கையை சுவாரஸ்யமாகவும் அல்லது துயரமாகவும் மாற்றுகின்றன. குடி, புகை, அறுசுவை உணவு, ஆடம்பரம் ஆகிய எதுவும் கட்டுப்பாடின்றி செல்லும்போது, அவற்றினால் விளையும் இன்பங்களைவிட துன்பங்கள் அதிகரிக்கின்றன. “தினமும் ஹனிமூன்” சாத்தியமில்லை என்பதை உணர்ந்து, நாம் சுய விருப்பத்துடன் தவிர்த்தலைப் பழகும்போது, ஒரு சமநிலை எட்டப் படுவதால் வாழ்க்கை அர்த்தமடைகிறது. ஜப்பானிய பண்பாட்டில் சூடான நீரில் குளியல், அதைத் தொடர்ந்து குளிர்ந்த நீரில் குளியல் என்ற நடைமுறை உடலை பதப்படுத்துவதற்கு, அதாவது உடலுக்கும் உள்ளத்திற்கும் உரமூட்டுவதற்கு பயன்படுகிறது. எஃகு போல, மனித மனமும் உடலும் கட்டுப்படுத்தப்பட்ட எதிர்மறைகளின் மூலம் வலுப்பெற வேண்டும். அனுபவம் என்பதில் திட்டமிட்டு செயல்படுவது மட்டுமல்ல திட்டமிட்டுத் தவிர்த்தலும் அடங்கி இருக்க வேண்டியது அவசியம். இது குழந்தைகள் கற்றுக்கொள்ள வேண்டிய பாடம். இதை அவர்கள் கற்றுக் கொள்ளும்போது, அவர்கள் நாளைய வாழ்க்கையை மகிழ்ச்சியுடனும் மன நிறைவுடனும் வாழ்வார்கள் என்பதில் சந்தேகம் இல்லை. #🚹உளவியல் சிந்தனை

36 - 26 - 36 உலகம் 36 - 26 - 36 என்ற எண்களை அடிப்படையாக வைத்துதான் இயங்குகிறது என நமது நண்பர் - ஜோதிடம், எண் கணிதம், ராசிக்கல் போன்ற சமாச்சாரங்களில் நம்பிக்கையும் ஈடுபாடும் கொண்டவர் - நம்மிடம் சொன்னார். ஏது, இது உலகமகா உருட்டாக இருக்கிறதே என்று நினைத்தேன். மேலும், ஆன்மீகவாதிகள் என நாம் நினைப்பவர்கள் பாதிப்பேர் ஹம்பக் பேர்வழிகள்தானோ என்ற சந்தேகமும் நம்மில் சத்தமில்லாமல் எழுந்தது. இன்றும் நெல்லைச் சீமையில் கிராமத்து மக்கள்கூட ஹம்பக்  (Humbug) என்ற சொல்லை சாதாரணமாக பயன் படுத்துவார்கள். ஏமாற்றுப் பேர்வழிகளை, "அவன் சுத்த ஹம்பக்" என்று கூறுவது வழக்கம். ஆங்கில இலக்கியத்தில் Humbug என்ற சொல்லை பிரபலமாக்கிய பெருமை சார்லஸ் டிக்கன்ஸ் என்ற புகழ் பெற்ற எழுத்தாளரை சேரும். அவருடைய "A Christmas Carol" என்ற நாவலில் அவர் உபயோகித்த "Bah, humbug!" என்ற சொல்லாடல் வாசகர்களால் பெரிதும் ரசிக்கப்பட்டது. சரி, விஷயத்துக்கு வருவோம். நண்பருடைய ஆராய்ச்சியின்படி மனிதர்களுக்கு அதிர்ஷ்டங்களை அள்ளித் தருவது நவரத்தினங்களும், நவகிரகங்ளும் ஆகும். 36 என்பது 3+6, அதாவது 9 என்பது அவருடைய கணக்கு. நியூமராலலஜியில் பிறவி எண் விதி எண் மற்றும் பெயர் எண் ஆகியவையும் இதே முறையில்தான் கணக்கிடப்படுகிறது. சரி, ஒரு பக்கம் நவகிரகங்கள், மறு பக்கம் நவரத்தினங்கள், இடையில் இருப்பது அஷ்ட (எட்டு) ஐஸ்வர்யங்கள், அதாவது 36 - 26 - 36. நவக்கிரகங்களின் அமைப்பு பிறவியில் அமைவது. நவரத்தினத்தின் சேர்க்கையால் அதை பாலன்ஸ்(!) செய்யும் போது அஷ்ட ஐஸ்வர்யங்களும் பெருகும் என்பது ஐதீகமாம். பாலன்ஸ் பண்ணுவதற்கு பரிகாரங்கள் செய்வது தனிக்கதை! இதுதான் 36 - 26 - 36 க்கு நண்பர் கொடுத்த முழுமையான விளக்கம். மனினுடைய வாழ்க்கையை கோள்கள் தீர்மானிக்கின்றன என் கருத்தை, பெரும்பாலான மக்கள் நம்புகிறார்கள். அதிலும், உலகிவேயே தமிழர்களுக்கு இந்த நம்பிக்கை அதிகம். வேறு மாநிலம் எதிலும் இவ்வளவு அபரிமிதமாக ஜோதிடர்களைக் காண்பது அபூர்வம். நாம் மனித நம்பிக்கைகளை விவாதப் பொருள் ஆக்குவதை விரும்பவில்லை! இருந்தாலும், நண்பர் சொன்னதைக் கேட்டு எப்படியெல்லாம் "ரூம் போட்டு யோசிக்கிறாய்ங்க!" என நினைக்கத் தோன்றியது. நண்பரைச் சொல்லியும் புண்ணியம் இல்லை, யாரோ ஒருவர் சொன்னதை அவர் நம்புகிறார். மனிதர்கள்தான் எவ்வளவு பலவீனமானவர்கள்? பலவீனமானவர்களுக்குத்தானே இந்த மருந்து தேவைப்படுகிறது? #🚹உளவியல் சிந்தனை

Stock and Crypto Markets move in tandem - why? Stock and crypto markets are fundamentally different in structure, regulation, and underlying assets. However, they currently exhibit correlation because traditional finance dominates the global economic narrative, influencing investor risk sentiment across all asset classes. This situation is gradually changing as the crypto market matures, with institutional adoption and regulation potentially leading to less intertwined movements in the future.   Why are stock and crypto markets correlated despite fundamental differences? Risk Sentiment: Both markets are significantly driven by investor risk appetite. Major events affecting the stock market (e.g., inflation data, geopolitical news, central bank decisions) cause investors to either seek "safe havens" or increase their exposure to riskier assets. As a high-volatility asset class, crypto often experiences outflows when global risk aversion increases. Macroeconomic Factors: The primary driver is the macroeconomic environment. Factors like interest rate hikes by the Federal Reserve impact the liquidity available for all asset classes, especially speculative ones like tech stocks and cryptocurrencies. Dominance of Traditional Finance: The stock market is vast and deeply integrated into the global economy. Its sheer size means its trends often dictate the general direction of all financial markets, including the nascent crypto market. Institutional Investors: The increasing participation of institutional investors, who manage portfolios spanning both traditional stocks and digital assets, creates a pathway for trends to cross over between markets. They often treat crypto as a high-risk tech investment, leading to similar portfolio adjustments during market shifts.  Will this situation change soon? The situation is expected to change gradually rather than suddenly. Several factors suggest a future decrease in correlation:  Market Maturation: As the crypto market matures and attracts a dedicated base of participants focused on its unique use cases (e.g., decentralized finance, Web3 applications), its movements may become less dependent on the broader stock market Regulatory Clarity: Clearer and more comprehensive regulation could increase stability and attract a different type of investor less influenced by day-to-day stock market volatility. Crypto-Specific Drivers: The market is starting to react more to internal catalysts, such as network upgrades (e.g. Ethereum's upgrades), new technological adoptions, and specific tokenomics, which are independent of stock market performance While a complete decoupling is unlikely as long as general macroeconomic conditions influence all investments, the trend points toward the crypto market developing its own, more independent, course in the long term.  #stock