ਧੀਰਜ (ਧੀਰਜ਼) ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ — ਮੁਸ਼ਕਲ ਹਾਲਾਤਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਂਤ ਰਹਿਣ ਦੀ ਤਾਕਤ, ਗੁੱਸੇ, ਦੁੱਖ ਜਾਂ ਬੇਚੈਨੀ ’ਤੇ ਕਾਬੂ ਰੱਖਣਾ, ਅਤੇ ਬਿਨਾ ਘਬਰਾਏ ਸਹੀ ਸਮੇਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨਾ। ਧੀਰਜ ਦੀ ਅਸਲੀ ਤਾਕਤ ਮਨ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਫੈਸਲੇ ਸਹੀ ਹੋਣ ਲੱਗਦੇ ਹਨ ਰਿਸ਼ਤੇ ਸੰਭਲਦੇ ਹਨ ਹੌਂਸਲਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਸਮਾਂ ਕਈ ਗੱਲਾਂ ਆਪ ਸਵਾਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਧੀਰਜ ਬਾਰੇ ਸੁੰਦਰ ਵਿਚਾਰ ਜਿੱਥੇ ਗੁੱਸਾ ਹਾਰਦਾ ਹੈ, ਓਥੇ ਧੀਰਜ ਜਿੱਤਦਾ ਹੈ। ਧੀਰਜ ਉਹ ਚਾਬੀ ਹੈ ਜੋ ਬੰਦ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਤਾਲੇ ਵੀ ਖੋਲ੍ਹ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਲਿਖਤੁਮ :- ਤੀਰਥ ਸਿੰਘ ਤੀਰਥ ਵਰਲਡ #📃ਲਾਈਫ ਕੋਟਸ✒️ #ਸੱਚੇ ਸ਼ਬਦ #ਮੇਰੇ ਵਿਚਾਰ #📝 ਅੱਜ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ✍

“ਪਛਤਾਵਾਂ” ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਕਿਸੇ ਕੀਤੇ ਕੰਮ, ਬੋਲੇ ਸ਼ਬਦ ਜਾਂ ਕੀਤੀ ਗਲਤੀ ਲਈ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਚੁਭਦੀ ਚਿੰਤਾ, ਦੁੱਖ ਜਾਂ ਅਫ਼ਸੋਸ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ। ਪਛਤਾਵੇ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਨਿਸ਼ਾਨੀਆਂ ਮਨ ਵਿੱਚ ਬੋਝ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਣਾ ਕਾਸ਼ ਮੈਂ ਇੰਝ ਨਾ ਕੀਤਾ ਹੁੰਦਾ—ਇਹ ਸੋਚ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਆਉਣਾ ਅੰਦਰੋਂ ਗਲਤੀ ਸਹੀ ਕਰਨ ਦੀ ਤਾਲਬ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਨਰਮੀ ਤੇ ਸਹੀ ਰਾਹ ਵੱਲ ਮੁੜਨ ਦੀ ਲਹਿਰ ਪਛਤਾਵੇ ਦਾ ਚੰਗਾ ਪੱਖ ਪਛਤਾਵਾਂ ਕੋਈ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਨਹੀਂ। ਇਹ ਅੰਦਰਲੀ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਹੈ ਜੋ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਸਹੀ–ਗਲਤ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਬਿਹਤਰ ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ। ਲਿਖਤੁਮ :- ਤੀਰਥ ਸਿੰਘ ਤੀਰਥ ਵਰਲਡ #ਸਤਿਨਾਮੁ ਸ਼੍ਰੀ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ #ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ #📃ਲਾਈਫ ਕੋਟਸ✒️ #ਸੱਚੇ ਸ਼ਬਦ #ਮੇਰੇ ਵਿਚਾਰ

ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਵਾਹਿਗੁਰੂ #ਮੇਰੇ ਵਿਚਾਰ #ਸੱਚੇ ਸ਼ਬਦ #ਸਤਿਨਾਮੁ ਸ਼੍ਰੀ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ #ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ #📃ਲਾਈਫ ਕੋਟਸ✒️

ਇਨਸਾਨ ਅਤੇ ਜੀਵ-ਜੰਤੂਆਂ ਦੀ ਔਸਤਨ ਉਮਰ ਇੱਕੋ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ; ਹਰ ਪ੍ਰਜਾਤੀ ਦੀ ਆਪਣੀ ਕੁਦਰਤੀ ਉਮਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਹੇਠਾਂ ਅੰਦਾਜ਼ਨ ਔਸਤ ਉਮਰਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਹਨ: --- 👤 ਇਨਸਾਨ (Human) ਔਸਤ ਉਮਰ: 65–80 ਸਾਲ (ਦੇਸ਼, ਜੀਵਨਸ਼ੈਲੀ, ਖੁਰਾਕ ਤੇ ਮਾਹੌਲ ਦੇ ਅਧਾਰ ’ਤੇ ਵਧ ਘੱਟ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ) --- 🐾 ਜੀਵ-ਜੰਤੂਆਂ ਦੀ ਔਸਤ ਉਮਰ ਘਰੇਲੂ ਪਸ਼ੂ ਕੁੱਤਾ: 10–13 ਸਾਲ ਬਿੱਲੀ: 12–18 ਸਾਲ ਗਾਂ: 18–22 ਸਾਲ ਘੋੜਾ: 25–30 ਸਾਲ ਭੈਂਸ: 18–20 ਸਾਲ ਬੱਕਰੀ/ਭੇਡ: 10–15 ਸਾਲ ਉੱਠ: 40–50 ਸਾਲ --- ਜੰਗਲੀ ਜਾਨਵਰ ਹਾਥੀ: 60–70 ਸਾਲ ਸ਼ੇਰ: 12–15 ਸਾਲ (ਜੰਗਲ), 18–22 ਸਾਲ (ਚਿੜਿਆਘਰ) ਬਾਘ: 10–15 ਸਾਲ (ਜੰਗਲ), 18–20 ਸਾਲ (ਕੈਦ) ਭਾਲੂ: 20–30 ਸਾਲ ਗੋਰਿਲਾ: 35–40 ਸਾਲ --- ਛੋਟੇ ਜਾਨਵਰ ਤੇ ਕੀੜੇ-ਮਕੌੜੇ ਖਰਗੋਸ਼: 6–10 ਸਾਲ ਚੂਹਾ: 2–3 ਸਾਲ ਤੋਤਾ: 40–80 ਸਾਲ (ਕਈ ਕਿਸਮਾਂ 100+ ਸਾਲ) ਮੱਖੀ: 30–60 ਦਿਨ ਮੱਛੀ (ਟੈਂਕ): 2–6 ਸਾਲ ਕੱਛੂਆ: 80–150 ਸਾਲ (ਕਈ 200+ ਸਾਲ ਵੀ) #ਜੀਵ ਜੰਤੂ ਪ੍ਰੇਮੀ #ਜੰਗਲੀ ਜੀਵ ਖ਼ਤਮ ਹੋਣ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ #ਇਸ ਦੁਰਲੱਭ ਜੀਵ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਜਟਾਯੂ ਦੀ ਆ ਜਾਵੇਗੀ ਯਾਦ #ਰੱਬੀ ਜੀਵ #ਅਨੋਖੇ ਜੀਵ

“ਆਤਮਾ” ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ — ਇਨਸਾਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵੱਸਦਾ ਉਹ ਸੁੱਖਮ, ਰੂਹਾਨੀ ਤੱਤ ਜੋ ਸਰੀਰ ਦੇ ਮਰਨ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਮਰਦਾ। ਆਤਮਾ ਕੀ ਹੈ? ਇਹ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਬਸਦਾ ਚੇਤਨ ਤੱਤ ਹੈ। ਸਰੀਰ ਬਦਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਜਨਮ–ਮਰਨ ਨਹੀਂ। ਇਹ ਹੀ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਸੋਚ, ਸਮਝ, ਸੁੱਧ ਬੁੱਧ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਵੱਖ-ਵੱਖ ਧਰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸਨੂੰ ਰੂਹ, ਜੀਵ, ਪ੍ਰਾਣ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਆਤਮਾ ਦੀਆਂ ਖਾਸੀਅਤਾਂ ਅਜਰ–ਅਮਰ (ਮਰਦੀ ਨਹੀਂ) ਨਿਰਲੇਪ (ਕਰਮਾਂ ਦੇ ਫਲ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਮਿਲਦੇ, ਆਤਮਾ ਸ਼ੁੱਧ ਰਹਿੰਦੀ) ਸੱਚਾ ਰੂਪ (ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਅੰਸ਼ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ) ਅਨਾਸਕਤ (ਸਰੀਰਕ ਦੁੱਖ–ਸੁੱਖ ਆਤਮਾ ਲਈ ਅਸਲ ਨਹੀਂ) ਆਤਮਾ ਦੀ ਸਮਝ ਸਧਾਰਨ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਜਿਵੇਂ ਕਾਰ ਚਲਾਉਣ ਲਈ ਡਰਾਈਵਰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਡਰਾਈਵਰ ਆਤਮਾ ਹੈ, ਤੇ ਕਾਰ ਸਾਡਾ ਸਰੀਰ। ਲਿਖਤੁਮ :- ਤੀਰਥ ਸਿੰਘ ਤੀਰਥ ਵਰਲਡ #📝 ਅੱਜ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ✍ #ਮੇਰੇ ਵਿਚਾਰ #📄 ਜੀਵਨ ਬਾਣੀ #ਸੱਚੇ ਸ਼ਬਦ #📃ਲਾਈਫ ਕੋਟਸ✒️

“ਫ਼ਕੀਰੀ” ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਸੁੰਦਰ ਅਤੇ ਗਹਿਰਾ ਸ਼ਬਦ ਹੈ ਜਿਸਦੇ ਅਰਥ ਸਿਰਫ਼ ਕੰਗਾਲੀ ਜਾਂ ਗਰੀਬੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ। ਪੰਜਾਬੀ ਅਤੇ ਸੁਫ਼ੀ ਪਰੰਪਰਾ ਵਿੱਚ ਫਕੀਰੀ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੁੰਦਾ ਹੈ: ਅਹੰਕਾਰ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਜੀਵਨ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਅਪਣੇ ਅੰਦਰੋਂ ਹੰਕਾਰ, ਲਾਲਚ, ਢੋਂਗ ਦੂਰ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਅਸਲ ਵਿਚ ਫਕੀਰ ਹੈ। ਮਾਇਆ ਤੋਂ ਬੇਰੁਖੀ ਮਾਇਆ, ਦੌਲਤ, ਸ਼ੌਕ– ਇਹਨਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਬੰਧਨਾਂ ਤੋਂ ਉਪਰ ਉੱਠ ਕੇ ਜੀਉਣਾ। ਰੱਬ ਵਿੱਚ ਟਿਕਾਉ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਨ ਰੱਬ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਵਿੱਚ ਸਥਿਰ ਰਹੇ, ਚੜ੍ਹਦੀ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਜੀਊਣ– ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਜੀਵਨ ਫਕੀਰੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸੰਤੋਖ ਤੇ ਸਾਦਗੀ ਜੋ ਕੁਝ ਮਿਲੇ, ਉਸ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ ਰਹਿਣਾ, ਸਾਦਗੀ ਨਾਲ ਜੀਉਣਾ। ਅੰਦਰਲੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨਾ ਡਰ, ਨਾ ਲਾਲਚ, ਨਾ ਕਿਸੇ ਦੀ ਗ਼ੁਲਾਮੀ—ਪੂਰੀ ਅੰਦਰਲੀ ਮੁਕਤੀ। ਸੌਖੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਫ਼ਕੀਰੀ ਹੈ ਸੋਚ ਦੀ ਅਮੀਰੀ, ਜੇਬ ਦੀ ਨਹੀਂ। ਫਕੀਰ ਉਹ ਨਹੀਂ ਜੋ ਕੁਝ ਰੱਖਦਾ ਨਹੀਂ, ਫਕੀਰ ਉਹ ਹੈ—ਜਿਸਨੂੰ ਰੱਖਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ। ਲਿਖਤੁਮ :- ਤੀਰਥ ਸਿੰਘ ਤੀਰਥ ਵਰਲਡ #📃ਲਾਈਫ ਕੋਟਸ✒️ #📝 ਅੱਜ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ✍ #ਮੇਰੇ ਵਿਚਾਰ #📄 ਜੀਵਨ ਬਾਣੀ #ਸੱਚੇ ਸ਼ਬਦ

⭐ ਰਾਵਣ ਦੇ ਸੰਗੀਤਕ ਗੁਣ 🎶 1. ਰਾਵਣ ਵੀਣਾ ਦਾ ਉਦਭਾਵਕ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਰਾਵਣ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਰੀਰ ਦੇ ਹਿੱਸਿਆਂ ਨਾਲ ਇਕ ਵਾਦ-ਯੰਤਰ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਅੱਜ ਰਾਵਣ ਹਸਤ-ਤਾਲ ਜਾਂ ਰਾਵਣ ਵੀਣਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸੰਗੀਤ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਾੜ ਗਿਆਨ ਰੱਖਦਾ ਸੀ। 🎶 2. ਸ਼ਿਵ ਤੰਦਵ ਸਤੋਤ੍ਰ ਦਾ ਰਚਨਹਾਰ ਰਾਵਣ ਨੇ ਮਹਾਦੇਵ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸੰਨ ਕਰਨ ਲਈ "ਸ਼ਿਵ ਤੰਦਵ ਸਤੋਤ੍ਰ" ਰਚਿਆ। ਇਹ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਦਾ ਇਕ ਬੇਹੱਦ ਸੁੰਦਰ, ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਅਤੇ ਲਯਬੱਧ ਸਤੋਤ੍ਰ ਹੈ, ਜੋ ਉਸਦੀ ਕਵਿਤਾ ਵਿਦਿਆ, ਸੰਗੀਤ ਬੁੱਧੀ ਅਤੇ ਛੰਦ-ਲਾਗੂਤਾ ਦੀ ਕਾਮਲ ਮਿਸਾਲ ਹੈ। 🎶 3. ਤਾਲ, ਲਯ ਅਤੇ ਛੰਦ ਦਾ ਵੱਡਾ ਗਿਆਨੀ ਰਾਵਣ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਸੰਗੀਤ-ਵਿਦਿਆ ਵਿੱਚ ਪਰੰਗਤ ਸੀ। ਤਾਲ, ਲਯ, ਛੰਦ, ਰਾਗ—ਸਭ ਦਾ ਡੂੰਘਾ ਗਿਆਨ ਸੀ। ਲੰਕਾ ਦਾ ਦਰਬਾਰ ਕਲਾ, ਸੰਗੀਤ ਅਤੇ ਵਿਦਿਆ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। 🎶 4. ਮਹਾਨ ਸ਼ਿਵ ਭਗਤ – ਭਗਤੀ ਵੀ ਸੰਗੀਤ ਰਾਹੀਂ ਆਪਣੀ ਭਗਤੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਉਹ ਸੰਗੀਤ ਦਾ ਵਰਤੋਂਦਾ ਸੀ। ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਤੰਦਵ-ਲਯ ਵਿੱਚ ਸ਼ਿਵ ਦੀ ਉਪਾਸਨਾ ਕਰਦਾ ਸੀ। ⭐ ਰਾਵਣ – ਰਾਖਸ ਵੀ, ਕਲਾਕਾਰ ਵੀ ਰਾਵਣ ਦੀ ਵਿਰੋਧੀ ਛਵੀ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਉਸਦੀ ਕਲਾਤਮਕ ਤੇ ਵਿਦਵਤਾ ਭਰੀ ਅਸਲੀਅਤ ਕਾਫ਼ੀ ਉੱਚੀ ਸੀ। ਉਹ ਇੱਕੋ ਸਮੇਂ: ਸੰਗੀਤਕਾਰ, ਕਵਿ, ਵਿਦਵਾਨ, ਜੋਤਿਸ਼ੀ, ਅਤੇ ਮਹਾਨ ਸ਼ਿਵ ਭਗਤ ਸੀ। #📄 ਜੀਵਨ ਬਾਣੀ #📃ਲਾਈਫ ਕੋਟਸ✒️ #📝 ਅੱਜ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ✍ #ਮੇਰੇ ਵਿਚਾਰ

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ ਵਾਰਾਂ ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ ਕੀਆਂ ਵਾਰ ੧ ਪਉੜੀ ੧ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਗਟਿਆ ਮਿਟੀ ਧੁੰਧ ਜਗ ਚਾਨਣੁ ਹੋਆ। ਜਿਉਂ ਕਰ ਸੂਰਜ ਨਿਕਲਿਆ ਤਾਰਿਆਂ ਭਾਨੁ ਅਧੇਰ ਪਲੋਆ। ਸਿੰਘ ਬੁਕੇ ਮਿਰਗਾਵਲੀ ਭਣਿ ਖਲ ਕਲੇਸਿਆ ਰਾਸਿ ਮਲੋਆ। ਜਿਥੈ ਬਾਬਾ ਪੈਰ ਧਰੈ ਪੁਜਾ ਆਸਣੁ ਥਾਪਣਿ ਸੋਆ। ਸਿਧ ਆਸਣ ਸਭਿ ਜਗਤ ਦੇ ਨਾਨਕ ਆਦਿ ਮਤਿ ਚਲੋਆ।। #ਸਤਿਨਾਮੁ ਸ਼੍ਰੀ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ #ਮੇਰੇ ਵਿਚਾਰ #📄 ਜੀਵਨ ਬਾਣੀ #📃ਲਾਈਫ ਕੋਟਸ✒️ #📝 ਅੱਜ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ✍

“ਸੁੱਖ” ਦਾ ਸਾਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਆਰਾਮ, ਖੁਸ਼ੀ, ਚੈਨ, ਮਨ ਦੀ ਤ੍ਰਿਪਤੀ ਅਤੇ ਦੁੱਖ-ਕਲੇਸ਼ ਤੋਂ ਮੁਕਤੀ। ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਚ ਸੁੱਖ ਸ਼ਬਦ ਕਈ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ: ਸੁੱਖ ਦੇ ਅਰਥ 1. ਖੁਸ਼ੀ / ਆਨੰਦ – ਜਿਵੇਂ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਸੁੱਖ ਮਿਲਿਆ। 2. ਚੈਨ / ਸ਼ਾਂਤੀ – ਘਰ ਵਿੱਚ ਸੁੱਖ-ਸ਼ਾਂਤੀ ਹੋਵੇ। 3. ਆਰਾਮ / ਠੰਢਕ – ਥੱਕੇ ਮਨ ਨੂੰ ਸੁੱਖ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। 4. ਆਤਮਕ ਸ਼ਾਂਤੀ – ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿੱਚ ਸੁੱਖ ਦਾ ਮਤਲਬ ਮਨ ਦੀ ਅੰਦਰਲੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਤੇ ਚੈਨ। ਉਦਾਹਰਨਾਂ ਜਿਥੇ ਸਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਓਥੇ ਸੁੱਖ ਆਪ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਧਨ, ਮਾਣ, ਸ਼ੋਹਰਤ ਸਭ ਮਿਲ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਅਸਲੀ ਸੁੱਖ ਮਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਲਿਖਤੁਮ :- ਤੀਰਥ ਸਿੰਘ ਤੀਰਥ ਵਰਲਡ #ਸਤਿਨਾਮੁ ਸ਼੍ਰੀ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ #ਮੇਰੇ ਵਿਚਾਰ #📝 ਅੱਜ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ✍ #📃ਲਾਈਫ ਕੋਟਸ✒️ #📄 ਜੀਵਨ ਬਾਣੀ

ਕੁਦਰਤ ਕੁਦਰਤ ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਹੈ ਜੋ ਰੱਬ/ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਨੇ ਆਪ ਬਣਾਇਆ — ਜਿਸਨੂੰ ਇਨਸਾਨ ਨੇ ਨਹੀਂ ਬਣਾਇਆ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ: ਸੂਰਜ, ਚੰਦ, ਤਾਰੇ ਪਹਾੜ, ਦਰਿਆ, ਸਮੁੰਦਰ ਹਵਾ, ਬਾਰਿਸ਼, ਬੱਦਲ ਜੰਗਲ, ਰੁੱਖ, ਪੌਦੇ ਜਾਨਵਰ, ਪੰਛੀ ਧਰਤੀ ਦੇ ਤੱਤ — ਮਿੱਟੀ, ਪਾਣੀ, ਅੱਗ, ਹਵਾ, ਆਕਾਸ਼ ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਸੁੰਦਰਤਾ: ਕੁਦਰਤ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤੀ, ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਸਵੇਰ ਦੀ ਤਾਜ਼ਾ ਹਵਾ ਬਾਰਿਸ਼ ਦੀ ਸੁਗੰਧ ਜੰਗਲਾਂ ਦੀ ਹਰੀਅਾਲੀ ਦਰਿਆ ਦਾ ਮਧੁਰ ਸ਼ੋਰ ਲਿਖਤੁਮ :- ਤੀਰਥ ਸਿੰਘ ਤੀਰਥ ਵਰਲਡ #📄 ਜੀਵਨ ਬਾਣੀ #📃ਲਾਈਫ ਕੋਟਸ✒️ #ਸਤਿਨਾਮੁ ਸ਼੍ਰੀ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ #ਮੇਰੇ ਵਿਚਾਰ #📝 ਅੱਜ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ✍